Podatnik posiadał działkę w rodzinnym ogrodzie działkowym przez około 30 lat. W 2020 roku zdecydował się na jej sprzedaż. Notariusz poinformował go, że przychód z tej transakcji podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podatnik jednak twierdził, że sprzedaż działki w rodzinnym ogrodzie działkowym nie podlega opodatkowaniu, powołując się na art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ podatkowy uznał jego stanowisko za prawidłowe. Przychód uzyskany z tytułu sprzedaży działki nie podlega opodatkowaniu, ponieważ transakcja miała miejsce po upływie ponad pół roku od ostatnich nasadzeń na działce.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego, tj. odpłatnego przeniesienia prawa do działki w rodzinnym ogrodzie działkowym, jest prawidłowe.
1 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:
Pod koniec lat 80-tych XX wieku został Pan posiadaczem działki nr .. o powierzchni 400 m2, położonej na terenie Rodzinnego Ogrodu Działkowego … w N.
Pod koniec lat 90-tych XX wieku na działce stanęła niewielka, kilkunastometrowa drewniana altanka. Ostatnie nasadzenia drzew i krzewów nastąpiły w 2010 r. Ostatnie nasadzenia trawy, warzyw i kwiatów w 2016 r.
Działka była przez Pana uprawiana do 2017 r. W roku tym, w związku z gwałtownym pogorszeniem się stanu zdrowia zmuszony był Pan przejść na rentę inwalidzką. Nie mógł Pan wykonywać żadnych prac fizycznych. Dlatego też od tego roku działka stała „ugorem”. Nikt nic na niej nie robił.
Jesienią 2020 r. dał Pan ogłoszenie o chęci jej sprzedaży. Zgłosiła się osoba zainteresowana jej kupnem. 29 stycznia 2021 r. przed notariuszem w N. podpisana została umowa przeniesienia praw do działki.
W trakcie czynności podpisywania umowy o przeniesienie praw do działki notariusz poinformowała Pana, że jako zbywca uzyskuje Pan przychód z praw majątkowych i ma obowiązek wykazania go w rocznym zeznaniu podatkowym PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) za rok 2021 oraz zapłacenia od niego podatku zgodnie z obowiązującą skalą podatkową. Swoje wywody ujęła w zdaniu zamieszczonym w umowie:
„Notariusz poinformowała G. C. o skutkach podatkowych wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.)”.
Czy działkowiec dokonujący w bieżącym roku odpłatnego przeniesienia prawa do posiadanej od około 30 lat działki z rodzinnego ogrodu działkowego, na której nasadzenia nastąpiły w 2016 roku, ma obowiązek wykazania uzyskanego z tego tytułu przychodu w rocznym zeznaniu podatkowym PIT za rok 2021, a następnie zapłacenia od tego przychodu podatku według obowiązującej skali podatkowej?
Uważa Pan, że przychód uzyskany przez działkowca z przeniesienia praw do działki (jej „sprzedaży”) w sytuacji kiedy jest ona działką z rodzinnego ogrodu działkowego nie podlega wykazaniu w rocznym zeznaniu podatkowym PIT, a co za tym idzie nie ma obowiązku płacenia od niego podatku.
Swoje stanowisko opiera Pan na tym, co przeczytał Pan w internecie, a mianowicie, że już od kilku lat sprzedaż działki z rodzinnego ogrodu działkowego uznawana jest za sprzedaż rzeczy i ma do niej zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten mówi, że odpłatne zbycie rzeczy po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie nie tworzy przychodu do opodatkowania. Pana zdaniem przepis ten pasuje jak najbardziej do sytuacji związanej ze sprzedażą Pana działki. Przypomina Pan, że działkę posiadał Pan około 30 lat, a ostatnie nasadzenia miały miejsce w 2016 roku.
Jak Pan wskazuje, takie stanowisko zajmują też organy sądowe i fiskus. Jako przykłady podaje Pan:
‒ wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 3660/16 i
‒ interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 listopada 2020 r. sygn. 0115-KDWT.4011.91.2020.2.MK.
Stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) rozróżnia odrębne źródła przychodów osób fizycznych. Od tego, z jakiego źródła pochodzą przychody zależą zasady ich opodatkowania.
Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy. Dany przychód osoby fizycznej jest przypisywany tylko i wyłącznie do jednego określonego źródła przychodów. Aby prawidłowo zakwalifikować przychód do konkretnego źródła przychodów należy uwzględnić wszystkie okoliczności związane z jego powstaniem (uzyskaniem).
Źródło przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów podatników tego podatku jest:
(…) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Odpłatne zbycie to czynność, która polega na przeniesieniu swojego prawa na inny podmiot w zamian za odpłatność. Omawiany przepis dotyczy zbywania nieruchomości, określonych praw rzeczowych do nieruchomości oraz rzeczy innych niż nieruchomości. Przepis stanowi, że odpłatne zbycie tych rzeczy lub praw jest źródłem przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, jeżeli:
podatnik nie zbywa ich w wykonywaniu działalności gospodarczej (gdyby podatnik zbywał je w wykonywaniu działalności gospodarczej – uzyskiwałby przychody ze źródła z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy), oraz
zbywa je przed upływem okresów wskazanych w przepisie (tj. terminu pięcioletniego dla nieruchomości i praw do nieruchomości oraz półrocznego – dla rzeczy innych niż nieruchomości).
Jeśli odpłatne zbycie (które nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej) następuje po upływie terminu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy – nie jest ono źródłem przychodu. W takim przypadku odpłatność, którą podatnik uzyskał z odpłatnego zbycia rzeczy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Nie musi być również wykazywana w zeznaniu podatkowym.
Źródło przychodów – prawa majątkowe (art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy)
Odrębnym źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy). Źródło to nie jest jednorodne. Obejmuje m.in. przychody z praw majątkowych.
Stosownie do art. 18 ustawy:
Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia praw majątkowych. Wskazał jednak przykłady praw majątkowych, do których odnosi się omawiany przepis.
Prawo do działki reguluje ustawa z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2176 ze zm.; dalej: ustawa o ROD).
Rodzinne ogrody działkowe funkcjonują na gruntach, które są własnością Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz stowarzyszeń ogrodowych (art. 7 ustawy o ROD).
Prawo do działki jest ustanawiane na podstawie umowy dzierżawy działkowej:
‒ stowarzyszenie ogrodowe zobowiązuje się oddać działkowcowi działkę na czas nieoznaczony do używania i pobierania z niej pożytków;
‒ działkowiec zobowiązuje się używać działkę zgodnie z jej przeznaczeniem, przestrzegać regulaminu oraz uiszczać opłaty ogrodowe
(art. 27 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy o ROD).
Zgodnie z art. 30 ust. 1-2 ustawy o ROD:
1. Działkowiec ma prawo zagospodarować działkę i wyposażyć ją w odpowiednie obiekty i urządzenia zgodnie z przepisami ustawy oraz regulaminem.
2. Nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność.
Przepis art. 30 ust. 2 ustawy o ROD jest przepisem szczególnym. Wprowadza wyjątek od zasady prawa cywilnego, zgodnie z którą budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania, są częściami składowymi gruntu i dzielą jego los prawny (właściciel gruntu jest również właścicielem części składowych gruntu). Zasada ta jest określona w art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).
W przypadku nasadzeń, urządzeń i obiektów, które znajdują się na działce w rodzinnym ogrodzie działkowym (są trwale związane z gruntem działki), a które zostały wykonane lub nabyte ze środków działkowca, ustawodawca postanowił, że:
‒ nie będą one częściami składowymi gruntu (nie będą stawać się własnością właściciela gruntu), ale
‒ będą traktowane jako odrębne przedmioty własności (będą własnością działkowca, który korzysta z działki i ponosi koszty jej zagospodarowania i wyposażenia w odpowiednie obiekty i urządzenia).
Nasadzenia to wszelkie rośliny, które działkowiec posadził lub nabył wraz z prawem do działki. Natomiast obiekty i urządzenia to elementy rzeczowe, które są związane z działką w sposób trwały i które służą korzystaniu z niej zgodnie z jej przeznaczeniem (np. altana, ogrodzenie, urządzenia nawadniające) oraz zostały wykonane lub nabyte przez działkowca. Do tej kategorii nie zaliczają się rzeczy ruchome, które znajdują się na działce, np. wyposażenie altany, meble ogrodowe, sprzęt ogrodniczy).
Ustawodawca uregulował także zasady rozliczania wartości tych składników majątku działkowca w sytuacji, gdy przestaje on być stroną umowy dzierżawy działkowej. I tak, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o ROD:
W razie wygaśnięcia prawa do działki, działkowcowi przysługuje wynagrodzenie za znajdujące się na działce nasadzenia, urządzenia i obiekty stanowiące jego własność. Wynagrodzenie nie przysługuje za nasadzenia, urządzenia i obiekty wykonane niezgodnie z prawem.
Zgodnie z art. 41 ustawy o ROD:
1. Działkowiec w drodze umowy może przenieść prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki na rzecz pełnoletniej osoby fizycznej (przeniesienie praw do działki). Umowę zawiera się w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.
2. Skuteczność przeniesienia praw do działki zależy od zatwierdzenia przez stowarzyszenie ogrodowe.
3. Stowarzyszenie ogrodowe składa oświadczenie w przedmiocie zatwierdzenia przeniesienia praw do działki w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania pisemnego wniosku o zatwierdzenie; (…) We wniosku działkowiec obowiązany jest wskazać uzgodnioną przez strony umowy, o której mowa w ust. 1, wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w art. 42.
Wynagrodzenie, o którym mowa w art. 42 to wynagrodzenie za nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, które są własnością działkowca.
Zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy o ROD:
W razie przeniesienia praw do działki warunki zapłaty i wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, określa umowa, o której mowa w art. 41 ust. 1.
A zatem, ustawodawca traktuje wynagrodzenie określone w umowie przeniesienia praw do działki jako wynagrodzenie dla działkowca za znajdujące się na działce nasadzenia, urządzenia i obiekty stanowiące jego własność.
Aby ocenić, czy wynagrodzenie uzyskane przez Pana na podstawie umowy o przeniesienie prawa do działki w rodzinnym ogrodzie działkowym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, należy uwzględnić naturę tej należności, która wynika z przepisów ustawy o ROD.
Jak wyjaśniono, wynagrodzenie takie ma charakter wynagrodzenia za przeniesienie na nabywcę własności obiektów, urządzeń i nasadzeń, które znajdowały się na Pana działce. Było to więc wynagrodzenie z tytułu przeniesienia własności rzeczy.
Skutki podatkowe uzyskania przez Pana tego przychodu należy zatem ocenić na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak:
nie zbył Pan prawa do działki w wykonywaniu działalności gospodarczej;
na działce znajdowały się:
‒ altana, którą wybudował Pan w latach 90-tych XX wieku,
‒ nasadzenia, przy czym ostatnie rośliny sadził Pan w 2016 roku,
a więc od końca miesiąca, w którym zakończył Pan budowę altany oraz ostatnie nasadzenia do momentu zbycia prawa do działki upłynęły okresy dłuższe niż pół roku.
Wobec tego wynagrodzenie określone w umowie o przeniesienie prawa do działki – jako uzyskane ze zbycia rzeczy, które posiadał Pan jako właściciel przez okres znacznie dłuższy niż pół roku – nie jest dla Pana źródłem przychodu.
W takim przypadku odpłatność, którą Pan uzyskał z przeniesienia prawa do działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Nie musi jej Pan wykazywać w zeznaniu rocznym za 2022 rok.
Wyrok i interpretacja, które powołał Pan w swoim stanowisku dotyczą indywidualnych spraw odrębnych podmiotów. Niemniej jednak, w toku rozważań nad sposobem rozstrzygnięcia wniosku miałem na względzie także prezentowane w nich stanowiska i argumenty.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili