Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 grudnia 2021 r. (data wpływu 21 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki (`(...)`) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „X.”).

Spółka X kieruje swoją ofertę głównie do producentów części i podzespołów samochodowych, producentów AGD oraz przemysłu elektro-mechanicznego – jednocześnie pozostając otwartą na współpracę z firmami z innych gałęzi przemysłu. W projektach X stosowane są najnowsze rozwiązania z dziedziny sterowania, pneumatyki, hydrauliki oraz mechaniki. Na prace nad konkretnym projektem składa się projektowanie, a następnie budowa maszyn i urządzeń, również prototypowych. X tworzy zindywidualizowane maszyny i urządzenia zarówno według własnego pomysłu, jak również na podstawie projektów dostarczanych przez klientów. Zgodnie z wpisem w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) przeważającą działalnością X jest produkcja pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowana (28.29.Z). X zajmuje się szeroko rozumianą automatyką dla przemysłu, w tym tworzy: linie produkcyjne (ręczne/ półautomatyczne/ automatyczne), stanowiska kontrolne (wyposażone m.in. w: sterowanie PLC i panele HMI, kontrolę pobrań, detekcję komponentów, systemy wizyjne, zespoły skręcania z kontrolą parametrów, czujniki koloru: powierzchni, wymiarów, poprawności wykonania, gwintu, a także ramienia reakcyjne, balansery, nitownice radialne, znakowarki mikroudarowe i laserowe itp.), narzędzia/przyrządy (np. gniazda kształtowe, narzędzia z detekcją komponentu, narzędzia półautomatyczne), stanowiska montażowe (wyposażone m.in. w układy dostarczania i opróżniania komponentów, tj. półki, zjazdy, rolki itd.), przenośniki/transportery (służące do: transportu między stanowiskowego komponentów, podajników do zasilania stanowisk w komponenty oraz zjazdów do opróżniania stanowisk z pustych opakowań, pojemników), a także zajmuje się automatyzacją i robotyzacją (czego celem są usprawnienia produkcji, przyspieszania czasu cykli maszynowych, wdrażania ułatwień dla operatorów ).

X. implementuje najnowsze nowinki technologiczne, m. in. są to automaty, testery, prasy, manipulatory, separatory, podajniki komponentów, nitownice, znakowarki. zakrętarki itp.

X również testuje i rozwiązuje problemy techniczne projektowanych oraz wytwarzanych urządzeń i linii produkcyjnych. Innowacyjne rozwiązania X wprowadzane na etapie projektowania i konstruowania cały proces produkcji, czego efektem jest bardziej płynna i bezawaryjna praca urządzeń zapewniającą ciągłość pracy, a tym samym obniżenie kosztów produkcji.

X posiada wykwalifikowanych specjalistów oraz biuro konstrukcyjne, w którym pracuje kadra doświadczonych projektantów. Głównym zadaniem projektantów jest tworzenie innowacyjnych rozwiązań, wymagających niestandardowego podejścia do wykonywanych prac. Ponadto X zatrudnia mechaników i elektryków, pracujących na hali montażowej, budujących urządzenia zgodnie z projektami konstruktorów. X pracuje na zakupionych programach do projektowania maszyn i urządzeń, tworzenia schematów elektrycznych/pneumatycznych/hydraulicznych, programowania sterowników PLC oraz paneli operatorskich HMI.

X posiada certyfikat PN-EN ISO 9001:2015-10 potwierdzający, że działa zgodnie z najbardziej uznanym systemem zarządzania, a świadczone przez X usługi pozostają zgodne z odpowiednimi normami prawnymi i spełniają wysokie standardy jakości.

X prowadzi projekty, które można rozdzielić i przyporządkować do czterech kategorii (szczegółowo opisanych poniżej), tj.:

- zakres A – działalność w zakresie tworzenia urządzeń od podstaw, na podstawie samodzielnie opracowanych koncepcji, w oparciu o produkt przekazany przez klienta,

- zakres B – działalność w zakresie tworzenia urządzeń od podstaw, na podstawie samodzielnie opracowanych koncepcji, w oparciu o ściśle określoną specyfikację i wymagania klienta.

- zakres C – działalność w zakresie tworzenia urządzeń na podstawie szczątkowej dokumentacji klienta.

- zakres D – projekty polegające na modernizacji oraz ulepszaniu wcześniej wykonanych urządzeń, w przypadku których konieczne jest większe zautomatyzowanie, poprzez m.in. dodawanie robotów, manipulatorów, tj. wymieniane są elementy kluczowe danego urządzenia.

Zakres prac X, wskazany również w szczegółowej ofercie dla klienta, obejmuje:

- pomysł (myśl techniczna),

- doradztwo techniczne wraz z wyceną proponowanego rozwiązania,

- kompleksowe zarządzanie projektem,

- projektowanie 3D/2D,

- tworzenie schematów elektrycznych, pneumatycznych, hydraulicznych,

- programowanie sterowników PLC, paneli operatorskich HMI oraz programowanie robotów,

- montaż,

- uruchomienie wstępne w X,

- opracowanie dokumentacji (m. in. instrukcja obsługi. DTR. EMEA),

- uruchomienie u klienta,

- serwis gwarancyjny i pogwarancyjny.

Efektami prac X są: ręczne przyrządy i stanowiska montażowe, półautomatyczne i automatyczne stanowiska oraz linie montażowe, przyrządy /stanowiska pomiarowe, systemy transportu międzyoperacyjnego. stanowiska/cele zrobotyzowane, przyrządy spawalnicze, modernizacje stanowisk/linii.

W ramach prac z zakresu A, B, C i D X przeprowadza proces wdrażania projektów, który można sprowadzić do poszczególnych etapów:

1. zapytanie ofertowe (konsultacje: rozmowa telefoniczna, e-mail),

2. sporządzenie oferty,

3. przyjęcie zamówienia,

- stworzenie harmonogramu;

4. analiza techniczna/projekt 3D

- konsultacje,

5. odbiór projektu 3D,

- analiza ryzyka projektu,

6. stworzenie schematów elektrycznych/pneumatycznych,

7. dokumentacja 2D,

8. obróbka,

9. montaż,

10. program sterownika PLC oraz panelu operatorskiego HMI,

11. certyfikacja

- analiza ryzyka prac powykonawczych,

12. ostateczne uruchomienie,

- dokumentacja,

- szkolenia,

- protokół odbioru.

Do pierwszej kategorii (zakres A) zaliczają się projekty, w których tworzy się od podstaw projekt urządzenia, a następnie urządzenie, w oparciu o produkt (tj. efekt, który ma zostać uzyskany dzięki rozwiązaniu opracowanemu przez X) przekazany przez klienta, który ma zostać poddany np. kontroli, gratowaniu, wykrawaniu zbędnego odpadu, podawaniu itp. Opracowanie całej koncepcji i projektu technicznego, zastosowanie specyficznych i innowacyjnych rozwiązań leży po stronie X, czasami jednak klienta wskazuje w formie opisowej podstawowe wymagania, które musi spełniać urządzenie, np. czas cyklu, tolerancja wymiarowa, stopnia zautomatyzowania itp. Wspomniane maszyny wykonywane są pojedynczo, na indywidualne zamówienie klienta, tzn. nie mają takich samych odpowiedników w dalszej działalności X. Konstrukcja urządzenia nie jest odzwierciedleniem rozwiązań dostępnych na rynku, projektowanie urządzenia nie polega na zestawieniu gotowych podzespołów, ale jest sekwencją wielu czynności zmierzających do opracowania zindywidualizowanego rozwiązania.

Do drugiej kategorii (zakres B) zaliczają się projekty, w których tworzy się od podstaw projekt urządzenia, a następnie urządzenie, w oparciu o ściśle określoną specyfikację i wymagania klienta, który wskazuje oczekiwania, w stosunku do mającego powstać urządzenia oraz ewentualne ograniczenia - klienta często również wskazuje preferowanych dostawców elementów handlowych, z których ma powstać urządzenie. Opracowanie urządzenia (myśl techniczna), łącznie z zastosowaniem specyficznych i innowacyjnych rozwiązań, pozostaje w całości po stronie X. Również i w tym zakresie, urządzenia są wykonywane pojedynczo, na indywidulane zlecenie klienta i nie są to urządzenia, których opracowanie polega na zaprojektowaniu standardowych rozwiązań i montażu gotowych podzespołów. Każdy projekt wymaga innowacyjnego podejścia i opracowania nowych rozwiązań, niewystępujących wcześniej w X.

Do trzeciej kategorii (zakres C) zaliczają się projekty, w których tworzy się od podstaw projekt urządzenia, a następnie urządzenie, na podstawie dokumentacji klienta. Należy jednak wskazać, że tego typu projekty X podejmuje bardzo rzadko, a ponadto dostarczana dokumentacja jest szczątkowa, często w formie papierowej, tzn. dotyczy ona przestarzałej maszyny, która funkcjonuje u klienta i konieczne jest przerysowanie dokumentacji do formy elektronicznej, udoskonalenie, a następnie produkcja unowocześnionego urządzenia, które znacząco różni się od pierwotnego, w związku z wprowadzeniem istotnych modyfikacji przez X. X wykorzystuje dostarczoną dokumentację jako podstawę do opracowania rozwiązania z wykorzystaniem obecnych standardów oraz nowatorskich rozwiązań. Przeprojektowanie urządzenia nie polega na wyposażeniu urządzenia funkcjonującego wcześniej w standardowe nowsze oprzyrządowanie stosowane przez X w innych projektach.

Do czwartej kategorii (zakres D) zaliczają się projekty polegające na modernizacji i ulepszeniu urządzenia (zarówno urządzenia wyprodukowanego wcześniej przez X, jak również takiego, które zostało wyprodukowane przez inny podmiot), w których jest np. zbyt długi czas cyklu, gdzie z uwagi na ograniczenie liczby operatorów maszyny konieczne jest większe zautomatyzowanie lub zwiększenie wydajności poprzez m. in. dodawanie robotów, manipulatorów, tj. modyfikowane są elementy kluczowe danego urządzenia, które nie stanowią rutynowych zmian, bowiem powodują, iż dane urządzenie staje się bardziej innowacyjne. Modernizacja nie opiera się na działaniu standardowym, polega na zastosowaniu nowych innowacyjnych rozwiązań, których efektem jest m.in zwiększenie oszczędności, dołączenie nowych funkcjonalności (co zwiększa zautomatyzowanie procesu) itp.

W każdym z ww. zakresów projektowanie zindywidualizowanych rozwiązań wymaga od X nowatorskiego podejścia, zaproponowania rozwiązań w sposób dotychczas nie realizowanych, niestandardowego zestawienia różnych podzespołów, by po ich połączeniu – co np. wymaga dodatkowo napisania specjalnie dedykowanego oprogramowania, skonstruowania podzespołów łączących (ramy, obudowy) — projektowane urządzenie realizowało nowe funkcjonalności), uzyskany został nowy efekt inny niż wykorzystywanie ich w sposób standardowy. Dla X realizacja projektów wymaga indywidualnego nowatorskiego, innowacyjnego podejścia, tak aby powstała wartość dodatnia nierealizowana wcześniej, choć wykorzystująca wiedzę i doświadczenie pracowników X.

Dobór poszczególnych parametrów gotowego urządzenia opiera się na doświadczeniu i wiedzy pracowników X zdobytych w trakcie prowadzenia wcześniejszych projektów. Wszystkie projekty realizowane przez X mają charakter systematyczny i uporządkowany, a jednolity model zarządzania projektami składa się z szeregu czynności wykonywanych przez odpowiednie zasoby ludzkie.

Warto również wskazać, że pomimo przeprowadzenia licznych testów i prób w czasie produkcji urządzeń, X napotyka czasem na problemy, które pojawiają się w trakcie prób i późniejszej pracy urządzenia, a które nie ujawniły się przy dokonywaniu pierwszych prób. Tego typu usterki są związane z innowacyjnością urządzenia i wymagają stosownych modyfikacji projektu, tak aby wdrożone rozwiązania sprawdzały się podczas pracy urządzenia u klienta. Zgodnie z polityką jakości prowadzoną w X, ujawnione wady są analizowane i eliminowane, ale co najważniejsze doświadczenie takie jest wykorzystywane przy realizacji innych projektów.

X wdrażając innowacyjne rozwiązania, tj. projektując i produkując innowacyjne urządzenia, nie tworzy produktów standardowych dla szerokiego kręgu klienta, ponieważ każdy z projektów posiada cechę indywidualności i różni się od pozostałych. W działalności X konieczne jest nowatorskie podejście do każdego z projektów, przejawiające się w m.in. badaniu potrzeb klientów, a także rynku oraz niestandardowym zestawianiu podzespołów, które składają się na urządzenie, pozwalające na osiągnięcie zamierzonego efektu. W trakcie opracowywania poszczególnych urządzeń pracownicy X na bieżąco rozwiązują problemy, spotykają się z trudnościami i problemami technicznymi, co wymaga twórczego i kreatywnego myślenia.

X pracował lub pracuje nad następującymi projektami:

1. Projekt 1 - Automatyczne stanowisko wycinania uszczelki

Maszyna została skonstruowana na indywidualne zamówienie klienta i dostosowana do jego procesu produkcyjnego. Na bezpośrednie zapytanie klienta została przygotowana wstępna koncepcja oraz oferta na wytworzenia stanowiska służącego do wycinania uszczelki właściwej (pozbywania się tzw. nadlewek produkcyjnych, pozostałych po procesie wtrysku). Maszyna ma służyć usunięciu z odpowiednią jakością tychże nadlewek. Projekt I został zrealizowany w roku 2020 i został podzielony na kilka etapów, tj.: stworzenie koncepcji maszyny rozwiązującej problemy wskazane przez klienta, zaprojektowanie automatycznego stanowiska, zaprojektowanie układu sterowania wraz ze schematami elektrycznymi oraz pneumatycznymi, stworzenie odpowiedniego oprogramowania oraz ostatecznie – uruchomienie maszyny w siedzibie X, opracowanie DTR, nadanie deklaracji zgodności i docelowo uruchomienie w zakładzie klienta. W przeprowadzenie Projektu I zostali zaangażowani pracownicy X posiadający odpowiednie wykształcenie, wymaganą wiedzę oraz doświadczenie w dziedzinie projektowania maszyn. Celem Projektu I było zastąpienie procesu manualnego, wykonywanego przez pracowników, procesem automatycznym. Do momentu uruchomienia stanowiska, nadlewki były usuwane ręcznie przez pracowników klienta, co skutkowało brakiem powtarzalności krawędzi uszczelki oraz większymi kosztami. Często wiązało się to z przypadkowymi skaleczeniami, z racji posługiwania się przez pracowników klienta ostrymi narzędziami. Cały proces został zastąpiony pracą maszyny ze zdecydowanie większą wydajnością oraz poprawą ergonomii pracy (brak urazów, nadwyrężeń) w stosunku do pracy manualnej pracowników oraz zapewniając przy tym powtarzalność produktu, a dalej także wzrost jakości produktu końcowego wraz ze spadkiem kosztów wytworzenia. Podstawę do opracowania maszyny stanowiły dane dostarczone przez klienta w postaci dokumentacji CAD produktu (uszczelki) oraz samej uszczelki w postaci: sprzed i po operacji usunięcia (obcięcia) nadlewki po procesie wtrysku. Stanowisko automatycznie zaprojektowane przez X wyeliminowało wskazane wyżej utrudnienia związane z pracą manualną. Maszyna składa się ze stalowej ramy głównej oraz konstrukcji górnej z profili aluminiowych wypełnionych poliwęglanem. Stanowisko wyposażone jest w szafę sterowniczą, panel operatorski, panel pneumatyczny z zestawem przygotowania powietrza oraz wyspą elektrozaworową. Aby zapewnić odpowiednie ciśnienie sprężonego powietrza (wyższe niż standardowe w halach produkcyjnych) zastosowano wzmacniacz ciśnienia. Dla zapewnienia bezpieczeństwa stanowisko wyposażono w kurtyny bezpieczeństwa, zamki bezpieczeństwa oraz przycisk awaryjnego zatrzymania (zgodnie z aktualnymi dyrektywami oraz normami). Sercem maszyny jest prasa wyposażona w siłownik z hamulcem oraz matrycę służącą do wycinania uszczelek. Za poprawność działania maszyny odpowiedzialny jest sterownik PLC z indywidualnie stworzonym oprogramowaniem, dostosowanym do potrzeb procesu. Natomiast obsługa jest prowadzona z wykorzystaniem panelu operatorskiego, z różnymi stopniami dostępu. Stanowisko przeznaczone jest do pracy jednego operatora. Operator ma za zadanie załadować komponenty do gniazd matrycy, a następnie uruchomić cykl i wyciągnąć z gniazda obcięte uszczelki. Automat został zaprojektowany w ten sposób, aby zapewnić kompatybilność z nowoczesnymi systemami zarządzania produkcją, dostępnymi w zakładzie produkcyjnym klienta. Dodatkową zaletą urządzenia jest jej mobilność, bowiem, jako stanowisko autonomiczne, może być dowolnie przestawiana wózkiem widłowym, co sprawia, że można ją relokować po odłączeniu mediów zasilających.

2. Projekt 2 - Modyfikacja/modernizacja Linii (`(...)`)

Modyfikacja/modernizacja została wykonana na indywidualne zamówienie klienta i dostosowana do jego procesu produkcyjnego. Na bezpośrednie zapytanie od klienta została przygotowana oferta na wykonanie modyfikacji linii (`(...)`)służącej do produkcji przepustnic. Projekt 2 został zrealizowany w latach 2020-2021 i został podzielony na kilka etapów, tj.: stworzenie koncepcji modyfikacji mającej na celu wdrożenie możliwości produkcji na linii nowej referencji produktu (przepustnicy), zaprojektowanie modyfikacji dla każdego stanowiska, stworzenie/zmodyfikowanie schematów elektrycznych oraz pneumatycznych, stworzenie/zmodyfikowanie odpowiedniego oprogramowania PLC i HMI oraz finalnie – uruchomienie produkcji nowego produktu w zakładzie klienta. W przeprowadzenie Projektu 2 zostali zaangażowani pracownicy X, posiadający odpowiednie wykształcenie, wymaganą wiedzę oraz doświadczenie w dziedzinie projektowania maszyn i urządzeń. Celem Projektu 2 było takie przeprojektowanie i wykonanie modyfikacji stanowisk linii, aby uzyskać możliwość produkcji nowej referencji przepustnicy. Trudność polegała również na tym, że zastosowano pionierski korpus przepustnicy z tworzywa, a nie – jak dotychczas produkowane – z aluminium. Należy również wspomnieć, że modyfikacja/modernizacja nie mogła pogorszyć możliwości produkcyjnych linii dla aktualnie produkowanych komponentów (przepustnic). Bazę do opracowania modyfikacji stanowiły dane dostarczone przez klienta w postaci dokumentacji 2D-CAD produktu (przepustnicy) oraz wymogów określonych w specyfikacji klienta. Modyfikacja polegała na przeprojektowaniu oraz takim zmodyfikowaniu stanowisk, urządzeń linii, aby produkcja nowej referencji była możliwa, tj.: proces obejmował zaprojektowanie oraz wykonanie nowych narzędzi bazowych, montaż dodatkowych czujników kontrolujących, czujników wizyjnych oraz czujników kontroli jakości gwintów, instalacja testerów przepływu, instalacja podajnika wibracyjnego, modernizacja układów pneumatycznych dla możliwości pracy na różnych poziomach ciśnień, modyfikacja układu bazy danych (traceability), modyfikacja stanowiska zrobotyzowanego wraz z czujnikami oraz kamerami wizyjnymi, likwidacja potencjalnych kolizji przy manipulatorach i stołach obrotowych, modyfikacja – dostosowanie programu PLC całej linii. Wszystkie problemy i zagrożenia wskazane przez klienta zostały wyeliminowane. Projekt 2 został wdrożony z sukcesem, co skutkowało ostatecznie produkcją preseryjną nowego produktu.

3. Projekt 3 - Linia automatyczna do usuwania zadziorów i mycia

Linia została skonstruowana na indywidualne zamówienie klienta i dostosowana do jego procesu produkcyjnego. Na bezpośrednie zapytanie klienta została przygotowana wstępna koncepcja oraz oferta na wytworzenia linii służącej do usuwania zadziorów (gratowania) na komponencie oraz mycia. Projekt 3 został zrealizowany w latach 2019-2020 i został podzielony na kilka etapów, tj.: stworzenie koncepcji linii, zaprojektowanie oraz wykonanie transportu między stanowiskowego, zaprojektowanie oraz wykonanie automatycznego stanowiska gratowania i mycia, zaprojektowanie układu sterowania wraz ze schematami elektrycznymi oraz pneumatycznymi, stworzenie odpowiedniego oprogramowania, a także wstępne uruchomienie linii w siedzibie X, opracowanie DTR, nadanie deklaracji zgodności i finalne uruchomienie w zakładzie klienta. W przeprowadzenie Projektu 3 zostali zaangażowani pracownicy X posiadający odpowiednie wykształcenie, wymaganą wiedzę oraz doświadczenie w dziedzinie projektowania maszyn. Celem Projektu 3 było usunięcie zadzioru znajdującego się na komponencie (tzw. korona metalowa), co związane było z opracowaniem nowego procesu automatycznego. Cały proces został zaprojektowany w taki sposób, aby zminimalizować potrzeby ingerencji pracownika. W linii automatycznej przewidziano podzespoły, urządzenia zapewniające poszczególne operacje procesu, tj.: odbieranie komponentu z obrabiarki, transport między stanowiskowy, bufor komponentów, załadunek do maszyny gratującej, gratowanie poziome, gratowanie czołowe realizowane przez robota, transport między stanowiskowy, mycie oraz transport do kontroli i pakowania. Bazę do opracowania maszyny stanowiły dane dostarczone przez klienta w postaci dokumentacji CAD produktu (korona) oraz samej korony w postaci sprzed i po operacji usunięcia zadziorów (gratowania). Linia składa się z: przenośników napędzanych silnikami elektrycznymi, manipulatorów opartych o siłowniki pneumatyczne i manipulatorów elektrycznych wyposażonych w serwonapędy. Maszyna do gratowania to zespół urządzeń, który złożony jest ze stalowej ramy głównej, stołu obrotowego trzygniazdowego, zespołów dojazdowych szczotek poziomych, robota wraz z zespołem szczotki czołowej, przenośnika napędzanego silnikiem elektrycznym, myjki ciśnieniowej, przenośnika wraz ze stołem talerzowym. Linia wyposażona jest w szafę sterowniczą, panel operatorski stanowiska gratującego szafę i panel sterujący robota, panel pneumatyczny z zestawem przygotowania powietrza oraz wyspę elektrozaworową. Dla zapewnienia bezpieczeństwa stanowisko wyposażono w maty bezpieczeństwa, zamki bezpieczeństwa oraz przycisk awaryjnego zatrzymania (zgodnie z aktualnymi dyrektywami oraz normami). Za poprawność działania maszyny odpowiedzialny jest sterownik PLC z indywidualnie stworzonym programem dostosowanym do potrzeb procesu. Natomiast obsługa ma miejsce z panelu operatorskiego z różnymi stopniami dostępu. Linia przeznaczone jest do obsługi przez jednego operatora. Linia automatyczna zaprojektowana przez X zapewniła wskazane przez klienta wytyczne związane z jakością gratowania, wydajnością, ergonomią itp.

W ramach opisanej wyżej działalności X ponosi i będzie ponosił wydatki, które zgodnie z UPDOF zostały zaliczone lub będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto koszty te nie zostały zwrócone i nie będą zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani odliczone od podstawy opodatkowania. Koszty te obejmują:

1. Koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę (koszty osobowe).

W skład kosztów osobowych wchodzi: wynagrodzenie zasadnicze, premie uznaniowe.

2. Składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu należności wskazanych w pkt 1 - w części finansowanej przez X jako płatnika składek.

3. Koszty nabywanych materiałów, surowców i części niezbędnych do realizacji projektów.

Wykorzystywane są:

- stalowe elementy ram,

- panele sterujące,

- okablowanie,

- napędy elektryczne,

- czujniki położenia,

- metale, farby, preparaty montażowe,

- podkładki, śruby,

- inne oprzyrządowanie związane z wytwarzaniem artykułów z tworzyw sztucznych.

X nie produkuje części, tylko kupuje je od zewnętrznych podmiotów i wykorzystuje do produkcji urządzeń. W arkuszach kalkulacyjnych Excel prowadzona jest szczegółowa ewidencja pozwalająca na odpowiednie udokumentowanie przeprowadzonego projektu (wszystkie zakresy), zawierająca informację o poniesionych kosztach zakupu materiałów, surowców i części.

Do każdego projektu przyporządkowany jest numer wewnętrzny, który również widnieje na fakturach zakupowych; numer ten zamieszczony jest także na pozostałej dokumentacji dotyczącej danego zlecenia, a to zaś pozwala na precyzyjne określenie i przyporządkowanie kosztów poniesionych na konkretny projekt (należy podkreślić, że niektóre faktury zakupowe posiadają przyporządkowane dwa lub więcej numerów, ponieważ dane materiały są wykorzystywane do różnych projektów).

W odniesieniu do każdego projektu X posiada całą dokumentację, tj. ofertę, dokumentację projektową, faktury, instrukcje obsługi, protokoły odbioru, a czasami także zdjęcia wykonanego urządzenia. W przypadku bardziej skomplikowanych projektów x przygotowuje przewodnik projektu, określający jego zakres, personel odpowiedzialny za jego realizację oraz terminy realizacji poszczególnych etapów.

X zamierza realizować kolejne tego typu innowacyjne i zindywidualizowane projekty, jako podstawowy rodzaj prowadzonej działalności, ponieważ są one analogiczne do wskazanych wyżej przykładowych projektów, tj. „Projekt I – Automatyczne stanowisko wycinania uszczelki”, „Projekt 2 - Modyfikacja/modernizacja (`(...)`) „Projekt 3 - Linia automatyczna do usuwania zadziorów i mycia”.

Wnioskodawca podkreśla, że:

- nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

- podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63 lub 63a UPDOF,

- zamierza odliczyć w ramach ulgi koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 26e ust. 2 i ust. 3 UPDOF,

- zamierza dokonać odliczenia z tytułu ulgi B+R. zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 pkt 3 UPDOF.

- zamierza dokonać odliczenia z tytułu ulgi B+R za lata 2017 - 2021 (do końca kwietnia 2021 r.. ze względu na zmianę przepisów w zakresie opodatkowania CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) spółek komandytowych) w stosownej proporcji wynikającej z ustalonego w umowie spółki X udziału w zysku,

- nie zamierza odliczyć w ramach ulgi B+R odpisów amortyzacyjnych od wartości samochodów osobowych, budowli, budynków i lokali stanowiących odrębną własność.

- koszty te nie zostały zwrócone i nie będą zwrócone w jakiejkolwiek formie ani odliczone od podstawy opodatkowania.

W związku z tym. że Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki komandytowej ulga z tytułu prowadzenia działalności badawczo – rozwojowej w formie spółki komandytowej rozliczana będzie na podstawie art. 8 UPDOF (w części, która przypada na Wnioskodawcę, jako wspólnika X).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

1. Spółka X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k. (dalej jako: „X”) prowadzi działalność o charakterze twórczym obejmującym prace rozwojowe od 2015 r. Charakter działalności prowadzonej przez X został potwierdzony w ekspertyzie przygotowanej przez Uniwersytet Wrocławski.

2. Prowadzona przez X działalność jest podejmowana w sposób systematyczny (tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

3. X prowadzi działalność zarówno w zakresie standardowych projektów, jak i projektów o nowatorskim charakterze (tj. prac rozwojowych). Standardowe projekty nie są przedmiotem wniosku o interpretację. Natomiast, nowatorskie, innowacyjne projekty, o których mowa we wniosku, obejmują wyłącznie nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów.

4. Działalność X w zakresie projektów będących przedmiotem wniosku nie miała oraz nie będzie miała charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany.

5. Realizowane przez X prace w ww. zakresie mają charakter unikalny/ innowacyjny w skali przedsiębiorstwa.

6. Należności pracowników biorących udział w projektach będących przedmiotem wniosku każdorazowo stanowiły i będą stanowić w przyszłości należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

7. Z racji tego, że X realizuje projekty zarówno standardowe jak i projekty o charakterze badawczo-rozwojowym, nie wszystkie czynności wykonywane przez pracowników są wykonywane i związane wyłącznie z pracami badawczo-rozwojowymi (projektami innowacyjnymi).

8. X nie prowadził, nie prowadzi i nie planuje prowadzić badań podstawowych zdefiniowanych w art. 5a pkt 39 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

9. Wszystkie nabywane przez X materiały, surowce i części niezbędne do realizacji ww. projektów były, są i będą bezpośrednio związane bądź wykorzystywane w prowadzonej działalności o charakterze badawczo – rozwojowym i wyłącznie takie będą odliczane w ramach kosztów kwalifikowanych.

10. Z racji tego, że X realizuje projekty zarówno standardowe jak i projekty o charakterze badawczo – rozwojowym nie wszystkie czynności wykonywane przez X są związane wyłącznie z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów.

Natomiast, nowatorskie, innowacyjne projekty, o których mowa we wniosku obejmują wyłącznie nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oraz nie stanowiły i nadal nie stanowią:

- Czynności wdrożeniowych w zakresie opracowywanych już produktów i usług,

- Produkcji seryjnej, produkcji komercyjnej (tzn. produkcji masowej/hurtowej), bieżącej działalności (tzn. projektów standardowych, rutynowych);

- Działalności wspomagającej/pomocniczej, wykraczającej poza zakres prac B+R;

- Czynności testowania produktów, wykonania badań produktów, oceny produktów na podstawie np. opinii blogerów, testerów, bądź innych tego typu prac, dokonywanych już po zakończeniu prac B+R w ramach danego projektu;

- Innych prac spoza prac B+R.

11. X został podatnikiem podatku od osób prawnych 1 maja 2021 r.

12. X prowadzi księgi rachunkowe.

13. Biorąc pod uwagę fakt, że ustawodawca w treści art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje sposobu, w jaki podatnik winien jest prowadzić ewidencje oraz dostosowując się do praktyki organów podatkowych X porządkuje, przyporządkowuje i wyodrębnienia koszty działalności B+R w ewidencji pozabilansowej w taki sposób, że możliwa jest szczegółowa identyfikacja kosztów związanych z prowadzeniem prac projektowych opisanych we wniosku. Stosowana przez X metoda wyodrębniania kosztów kwalifikowanych umożliwia wskazanie rzeczywistej wartości kosztów poniesionych na działalność opisaną we wniosku. Zatem, prowadzona przez X ewidencja jest zgodna z art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie faktycznym przed 1 maja 2021 r.) oraz z art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w stanie faktycznym obowiązującym od 1 maja 2021 r.). Ewidencja jest prowadzona od początku 2017 r.

14. X jest małym przedsiębiorcą.

Pytania

1. Czy opisana powyżej działalność X stanowi działalność badawczo – rozwojową, o której mowa w prawie podatkowym art. 5a pkt 38 UPDOF a Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 26e ust. 1 UPDOF?

2. Czy ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez X koszty osobowe (wskazane w pkt 1) – koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 1 UPDOF. a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 ww. ustawy?

3. Czy ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez X składki na ubezpieczenia społeczne (wskazane w pkt 2) z tytułu należności, o których mowa w pytaniu 2, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 UPDOF, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 ww. ustawy?

4. Czy ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez X wydatki na nabycie materiałów, surowców i części niezbędnych do realizacji projektów (wskazane w pkt 3) stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 UPDOF, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 ww. ustawy?

Pana stanowisko w sprawie:

Ad. 1.

Opisana w przedstawionym stanie faktycznym działalność X stanowi działalność badawczo – rozwojową, o której mowa w prawie podatkowym art. 5a pkt 38 UPDOF i Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 26e ust. 1 UPDOF.

Ad. 2

Ponoszone przez X w przedstawionym stanie faktycznym koszty osobowe (wskazane w pkt 1) – koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 UPDOF i tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 ww. ustawy.

Ad. 3

Ponoszone przez X w przedstawionym stanie faktycznym składki na ubezpieczenia społeczne (wskazane w pkt 2) z tytułu należności, o których mowa w pytaniu 2, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 UPDOF i tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26e ww. ustawy.

Ad. 4

Ponoszone przez X w przedstawionym stanie faktycznym wydatki na nabycie materiałów, surowców i części niezbędnych do realizacji projektów (wskazane w pkt 3) stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 UPDOF, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 ww. ustawy.

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego

Zgodnie z art. 5a pkt 38 UPDOF, działalność badawczo – rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie natomiast do definicji zawartej w art. 5a pkt 39 UPDOF badaniami naukowymi są:

- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.), rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe rozumie się natomiast działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 cyt. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce). Zatem, z pracami badawczo – rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji. Prowadzone przez X prace bazują na indywidualnych, autorskich pomysłach, uwzględniając wymogi co do projektowanych form, przekazane przez klientów. Jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 cyt. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność X w ramach prowadzonych projektów i produkcji obejmuje prace rozwojowe, w rozumieniu tych przepisów, ponieważ spełnia łącznie następujące kryteria:

- działalność stanowi działalność twórczą,

- działalność podejmowana jest w sposób systematyczny,

- celem działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

- działalność polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług,

- działalność nie stanowi rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność twórcza:

Przepisy UPDOF nie definiują pojęcia „twórczy”, co oznacza, że zgodnie z teorią wykładni prawa należy odwołać się do znaczenia tego słowa w języku słownikowym i potocznym w celu jego zrozumienia i zastosowania. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego (zob. http://sjp.pwn.pl. Wszelkie dalsze odwołania do słownikowego znaczenia słów zawarte w niniejszym opracowaniu odnoszą się do wskazanego w niniejszym przypisie słownika.) charakter twórczy oznacza „tworzący lub mający zdolność tworzenia, mający na celu tworzenie, odkrywczy”.

W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.) wskazuje się natomiast, że "działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". (Zob. Poźniak – Niedzielska, Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawa prywatnego, tom 13, pod redakcją prof. dr hab. Janusza Barty, wyd. 3, Warszawa 2013, str. 9.)

Warto również sięgnąć do Objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów pochodzących z prawa własności intelektualnej, tj. IP Box. Przedmiotowe objaśnienia dotyczą innej ulgi podatkowej, jednakże definicja działalności badawczo – rozwojowej jest wspólna zarówna dla ulgi IP Box, jak i dla ulgi na działalność badawczo – rozwojową, która została przewidziana w art. 26e ust. 1 UPDOF.

Jak wskazano w Objaśnieniach podatkowych, za działalność twórczą uznaje się działalność, której rezultat jest odpowiednio ustalony, przez co może odbyć się w dowolnej formie; ma charakter indywidualny, w związku z tym nie jest wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, ale kreatywnych procesów myślowych; oraz ma charakter oryginalny, tzn. stanowi nowy twór, przy czym oryginalność należy rozpatrywać retrospektywnie (tzn. rezultat prac nie jest twórczy, w sytuacji, w której istnieje identyczne, uprzednio stworzone już dzieło). Ponadto, zostało wskazane, że: „na potrzeby działalności badawczo – rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo – rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem, twórczość działalności badawczo – rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

W świetle powyższego działalność XX ma charakter twórczy, ponieważ prace składają się na projektowanie i wykonywanie urządzeń, w szczególności opracowywanie całościowej koncepcji urządzenia, tworzenie dokumentacji technicznej, przeprowadzanie testowania, analiz. Działalność ta ma za cel opracowywanie i wdrażanie nowych technologii wykorzystywanych w branży, a każdy projekt jest oryginalny i indywidualny. Każdy z projektów jest tworzony dla zindywidualizowanych potrzeb klienta, a to zaś powoduje konieczność sięgania po innowacyjne, dotychczas niewykorzystywane rozwiązania, których zastosowanie pozwoli zrealizować projekt. Wobec tego, każdy produkt jako rezultat pracy X stanowi nowe rozwiązanie techniczne, dotychczas niewystępujące w praktyce gospodarczej.

Działalność podejmowana w sposób systematyczny:

Podobnie jak w przypadku pojęcia „twórczy”, znaczenia tego pojęcia należy poszukiwać w języku powszechnym ze względu na brak ustawowej definicji. Według słownika języka polskiego pojęcie „Systematyczny” to „uporządkowany według pewnego systemu, regularny”, a także „odznaczający się skrupulatnością w wykonywaniu czegoś; dokładny”. Według tego słownika „systematyczny proces” to „proces zachodzący stale, od dłuższego czasu”, natomiast „systematyczne działanie” to działanie „prowadzone w sposób uporządkowany, według pewnego systemu”, których efekty są „planowe i metodyczne”.

Istotne w tym zakresie jest stanowisko organów podatkowych zawarte w interpretacjach indywidualnych, które podkreślają, że: "(`(...)`) działalność badawczo – rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące prowadzenie prac badawczo – rozwojowych podjętych w przeszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo – rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika (`(...)`)". (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2019 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.538.2018.2.APO). Systematyczny charakter działalności oznacza także działalność prowadzoną w sposób stały, regularny, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, ze wskazaniem harmonogramu i zasobów (tak np. interpretacja indywidualna z dnia 6 marca 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.617.20I9.2.APO).

Warto również wskazać stanowisko Dyrektora KIS w interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2021 r. (znak: 0112-KDIL2-1.4011.833.2020.2.KF). który stwierdził, że „działalność badawczo – rozwojowa musi być także podejmowana w systematyczny sposób, czyli istotne jest bieżące prowadzenie prac badawczo – rozwojowych podjętych w przeszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo – rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako niemożność uznania za działalność badawczo – rozwojową incydentalnych działań podatnika”.

Odnosząc powyższe do działalności X należy wskazać, że prace badawczo – rozwojowe prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany, zorganizowany i ciągły, uporządkowany według ustalonych procedur. X prowadzi prace według ustalonego schematu działania, a zarządzanie projektami składa się z poszczególnych etapów, wytyczających prace X Cały proces od momentu zgłoszenia projektu, aż do jego zakończenia jest szczegółowo zaplanowany, a ty m samym działalność X podejmowana jest w sposób systematyczny.

Działalność w sferze badawczo – rozwojowej w X jest kluczowym elementem biznesu, immanentnie związanym ze strategią biznesową X oraz rynkiem, na którym działa. W X prowadzona jest także na bieżąco ewidencja zleceń, w tym ich kosztów oraz budżetu, która pozwala ustalić zakres i stwierdzić regularność czynności w obszarze działalności badawczo – rozwojowej. Rozwijany na potrzeby wewnętrzne system kontroli prowadzonych prac umożliwia coraz lepszą organizację procesu i wyodrębnianie prac badawczo – rozwojowych.

Celem działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań:

Działalność X zwiększa zasoby wiedzy oraz wykorzystuje ją do tworzenia nowych zastosowań w realizowanych projektach, które są nakierowane na wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy pracowników i podwykonawców do tworzenia nowych prototypów.

Dzięki coraz to nowym projektom, które są nakierowane na zaspokojenie wszelkich wymagań klientów, X rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które są następnie wykorzystywane przy realizacji kolejnych projektów.

Warto również wskazać, że ze względu na coraz to bardziej konkurencyjny rynek X jest zobowiązany do poszerzania i zdobywania nowych zasobów wiedzy z uwagi na charakter branży, w której działa. W efekcie działalność X nie ma na celu wprowadzania jedynie rutynowych czy okresowych zmian do wypracowanych rozwiązań, lecz zmierza do opracowywania nowych i innowacyjnych rozwiązań, które mogą przyczynić się do pozyskiwania nowych klientów/nowych zleceń.

Działalność polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług:

Działalność X w przeważającej części polega na tworzeniu urządzeń według wymagań określonych przez klienta, a wymagania dotyczą przede wszystkim funkcjonalności technicznych. Doradztwo i oferowanie alternatywnych rozwiązań przez X, w zakresie produkcji – realizowania poszczególnych projektów, wiąże się z wymogiem nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Wyniki prac rozwojowych X zapewniają maksymalną efektywność danego procesu, dzięki zastosowaniu innowacyjnych, nieoczywistych rozwiązań, powstałych w wyniku łączenia wiedzy oraz doświadczenia pracowników z dziedziny inżynierii i automatyki przemysłowej, a także bazowaniu na najnowszej wiedzy oraz wielokrotnym przeprowadzaniu testów. Ponadto, część prac X nakierowana jest na pozyskiwanie nowej wiedzy poprzez projektowanie, wykonywanie analiz technologicznych, a także eliminowanie niepoprawnych lub nieskutecznych rozwiązań technicznych.

Podręcznik Frascati 2015 (Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo – technicznej i innowacyjnej. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) do działalności badawczo – rozwojowej bezpośrednio odnosi się do szeregu czynności wykonywanych w ramach prac x. Mając na względzie procesy oraz specyfikę działalności X, warto wskazać do fragment dot. prototypowania. Zgodnie z jego treścią faza koncepcyjna, projektowanie, budowa i testowanie prototypów stanowią działalność badawczo – rozwojową, do momentu wprowadzenia w nich wszelkich niezbędnych zmian i poprawek oraz osiągnięcia zadowalających rezultatów. Tym samym, działalność prowadzona przez X wyczerpuje znamiona określone w ww. podręczniku, czyli w ramach prowadzonych projektów i produkcji działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej ruty nowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność nie stanowi rutynowych i okresowych zmian, naw et jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń:

Prace prowadzone przez X nie mają charakteru rutynowego i nie stanowią okresowych zmian, bowiem są to nowe kreatywne, innowacyjne koncepcje i rozwiązania, indywidualnie tworzone dla klientów. W ich trakcie przeprowadzane są takie działania jak m.in. badanie poprawności i wykonywalności zakresu przedstawionego przez klienta, co wiąże się ze szczególnym i autonomiczny m podejściem do każdego z projektów. Każdy klient jest bowiem zainteresowany jedynie produktem (rozwiązaniem) finalnym.

Uznanie działalności X za działalność badawczo-rozwojową, została potwierdzona w interpretacjach indywidualnych, m.in. w:

- interpretacji z 9 października 2020 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.357.2020.2.MBD), w której Dyrektor KIS zgodził się z wnioskodawcą i uznał, że prowadzenie działalności w branży elektrotechnicznej m.in. w zakresie specjalistycznego projektowania, programowania, budowania, instalowania i uruchamiania maszyn, linii produkcyjnych czy robotów przemysłowych, w tym: montaż elektryczny i mechaniczny, symulacja, automatyzacja i robotyzacja nowych procesów, modernizacja istniejących linii produkcyjnych, obliczenia wytrzymałościowe oraz prefabrykacja szaf sterowniczych, stanowi działalność badawczo – rozwojową,

- interpretacji z 27 maja 2020 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.89.2020.1.BM), w której Dyrektor KIS uznał stanowisko wnioskodawcy, że prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na projektowaniu i produkcji maszyn, urządzeń, pozostałych narzędzi mechanicznych, a także zajmowanie się ich naprawą i konserwacją, w tym projektowanie zautomatyzowanych systemów produkcji; natomiast realizowane przez wnioskodawcę zlecenia polegają na projektowaniu, programowaniu oraz uruchamianiu nowoczesnych oraz niezawodnych zrobotyzowanych systemów produkcyjnych na rzecz klientów mieści się w definicji działalności badawczo – rozwojowej, uprawniającej jednocześnie do zastosowania tzw. ulgi B+R,

- interpretacji z 16 listopada 2017 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.387.2017.1.APO), w której Dyrektor KIS potwierdził stanowisko wnioskodawcy, że prowadzenie działalności w zakresie konstruowania urządzeń i maszyn zindywidualizowanych, dostosowanych do specyficznych potrzeb klientów, w tym: projektowanie i wykonawstwo układów sterowań, projektowanie i prefabrykacja szaf sterujących, modernizacja programowalnych sterowników logicznych (PLC) oraz sterowników numerycznych (CNC), wizualizacja i kontrola procesów produkcyjnych, a także programowanie robotów spełnia definicję działalności badawczo – rozwojowej.

Reasumując powyższe, działalność prowadzona przez X w ramach prowadzonych projektów i produkcji wpisuje się w wszystkie niżej wymienione kryteria:

- jest ukierunkowana na nowe odkrycia, ponieważ opracowuje nowe produkt) i pracuje nad nowoczesnymi procesami produkcyjnymi (automatyzacja) a tym samym jest liderem w branż) nowatorskich rozwiązań umożliwiającej pozyskanie nowej wiedzy prowadzącej do rozwoju nowych produktów i procesów produkcyjnych,

- opiera swoją działalność na oryginalnych koncepcjach i hipotezach nowych rozwiązań, natomiast urządzenia oraz zastosowane w nich rozwiązania techniczne posiadają cechę unikatowości. co wyklucza wszelkie działania rutynowe i odtwórcze,

- projektuje i tworzy nowe produkty, które w stosunku do dotychczasowej działalności mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i odróżniają się w znacznym stopniu od dotychczas funkcjonujących w ofercie X,

- realizuje swoje prace w warunkach niepewności technologicznej, bowiem na bieżąco są identyfikowane i rozwiązywane problemy techniczne oraz technologiczne, co pozwala na produkcję prototypów, a następnie docelowych produktów,

- prowadzi prace w sposób systematyczny, tj. działania zaplanowane są od strony formalnej i uwzględnione w budżecie, bowiem prowadzona jest dokumentacja projektowa określająca zasoby oraz cele, które osiągane są w wyniku pracy zatrudnionych przez X wykwalifikowanych pracowników;

- prowadzi prace, których wyniki mogą być powtórzone, a zapewnia to wiedza i doświadczenie pracowników.

Tym samym, działalność prowadzona przez X. polegająca na realizacja przedsięwzięć związanych z produkcją urządzeń stanowi działalność badawczo – rozwojową, o której mowa w prawie podatkowy w art. 5a pkt 38 UPDOF, a Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 26e ust. 1 UPDOF.

Koszty wynagrodzeń pracowników

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 UPDOF koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo – rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 UPDOF, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1. oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo – rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 UPDOF, obejmują „wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.” Wynagrodzenia wypłacane pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę stanowią zatem koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej przeznaczony na realizację działalności badawczo – rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika (w tym także usługodawcy) w danym miesiącu.

Biorąc pod uwagę powyższe ponoszone przez X wydatki na wypłatę wynagrodzeń pracowników, którzy realizują zadania wyłącznie związane z ww. działalnością stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 1 UPDOF i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26 ww. ustawy.

Koszty materiałów i surowców

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 2 UPDOF, kosztami kwalifikowanymi są koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo – rozwojową. Przepis ten pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów niezbędnych do realizacji prac rozwojowych. Zatem, gdy wykorzystanie tych materiałów jest niezbędne do realizacji projektu, należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek danych materiałów i surowców z działalnością o charakterze badawczo –rozwojowym. Ponadto Wnioskodawca jest w stanie co do zasady precyzyjnie wskazać koszty materiałów i surowców wykorzystywanych do produkcji konkretnego urządzenia – poszczególnych projektów.

Jedynym wyjątkiem są elementy identyczne, wykorzystywane przy projektowaniu i produkcji wszystkich urządzeń, np. podkładki, śruby, kable oraz materiały zakupywanych na kilogramy, litry lub metry bieżące, np. metale, farby, preparaty montażowe. W związku z brakiem możliwości dokładnego i szczegółowego przypisania do projektów i w związku z tym, że koszty te w całości dotyczą projektów prowadzonych w ramach prac rozwojowych Wnioskodawca zamierza uznać te koszty w całości za koszty kwalifikowane.

Wnioskodawca wskazuje również, że w przypadku niektórych faktur opis na dokumencie wskazuje na usługę np. oksydacji, cynkowania, anodowania, malowania proszkowego, cięcia laserem (opis na fakturze). W rzeczywistości X dokonuje zakupu elementów niezbędnych do realizacji projektów, które są np. pokryte powłoką, odpowiednio pocięte. Wobec tego X zamierza zaliczyć tego typu koszty do kosztów materiałów i surowców.

Wszystkie materiały, surowce i części używane przy projektowaniu, a także tworzeniu urządzeń, w tym wykonywane na indywidualne zlecenie X przez podmioty zewnętrzne, stanowiące część składową urządzeń, do których są wyłącznie dedykowane, stanowią koszty kwalifikowane ponoszone w związku z działalnością o charakterze badawczo – rozwojowym.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym oraz powyższym uzasadnieniem, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie, że zaprezentowane stanowisko i rozumienie treści przepisów podatkowych jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Dodatkowe informacje

Dokonując rozliczenia ulgi badawczo – rozwojowej musi Pan uwzględnić zmiany przepisów art. 5a pkt 40 oraz art. 26e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze. zm.) w okresie 1 stycznia 2017 r. – 30 kwietnia 2021 r.

Należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym do 30 kwietnia 2021 r.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi Pan zastosować się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 14c§ 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).