0114-KDIP3-2.4011.1092.2021.1.MJ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2021 roku wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z zawarciem polisy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Prowadzicie Państwo działalność gospodarczą m.in. w zakresie dostaw półproduktów w branży motoryzacyjnej, sprzedaży hurtowej pozostałych maszyn i urządzeń, wyrobów chemicznych, odpadów i złomu. Działalność gospodarczą prowadzicie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, podlegacie obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zawarliście Państwo z przedsiębiorstwem ubezpieczeniowym umowę obejmującą polisę ubezpieczeniową w zakresie ochrony skarbowej, w wersji kalkulowanej na Państwa bazie danych finansowych (m.in. wysokości obrotu). Polisa jest ubezpieczeniem grupowym, bezimiennym, obejmującym wszystkich pracowników i członków zarządu, wykonujących w ramach Spółki czynności zarządcze i nadzorcze (opisane niżej) związane ze sprawowaniem przez objętych ubezpieczeniem funkcji zarządczych lub nadzorczych (niezależnie od formy zatrudnienia, w tym przez właścicieli Ubezpieczającego lub Współubezpieczającego) w takim zakresie, w jakim Ubezpieczony w świetle obowiązujących przepisów prawa ponosi odpowiedzialność z tytułu tych czynności, wykonywanych osobiście lub przez podległych pracowników.

Jak wynika z definicji zawartej w „Ogólnych Warunkach Umowy" (dalej: OWU), którymi dysponuje strona: „Ubezpieczony - osoba fizyczna zobowiązana do wykonywania (w ramach stosunku pracy, stosunku pokrewnego, kontraktu lub umowy cywilnoprawnej) czynności księgowych lub czynności zarządczych i nadzorczych w obszarze finansowo - księgowym".

W rozumieniu powyższej definicji czynnościami księgowymi oraz czynnościami zarządczymi i nadzorczymi są:

1. Czynności księgowe - rozumiany jako całokształt czynności wykonywanych przez Ubezpieczonego związanych z rachunkowością jednostki lub inną formą prowadzenia ewidencji działalności gospodarczej w zakresie określonym przepisami prawa, a w szczególności:

· prowadzenie, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym,

· okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów,

· wycena aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego,

· sporządzanie sprawozdań finansowych,

· gromadzenie i przechowywanie dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej przepisami prawa, poddanie badaniu i ogłoszenie sprawozdań finansowych w przypadkach przewidzianych przepisami prawa,

· prowadzenie ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych,

· sporządzanie zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie pomocy w tym zakresie,

· obliczanie wynagrodzeń za pracę i innych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy,

· obliczanie składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wraz z przekazywaniem w tym zakresie niezbędnych dokumentów,

· prowadzenie dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy i kontroli przestrzegania terminów w tym zakresie,

· obliczanie miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, składanie wniosków o wypłatę ww. dofinansowania oraz innych niezbędnych dokumentów w tym zakresie oraz składaniu wniosków o zwrot kosztów (w oparciu o stosowne przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych),

· obliczanie kwot zajętych przez komornika wynagrodzeń i prowadzenie korespondencji z organami egzekucyjnymi.

2. Czynności zarządcze i nadzorcze - realizowane w obszarze finansowo-księgowym związane ze sprawowaniem przez Ubezpieczonego funkcji zarządczych lub nadzorczych (niezależnie od formy zatrudnienia, w tym przez właścicieli firm) w odniesieniu do czynności księgowych w takim zakresie, w jakim Ubezpieczony w świetle obowiązujących przepisów prawa ponosi odpowiedzialność z tytułu czynności księgowych wykonywanych osobiście lub przez podległych pracowników.

Obecnie nie posiadacie Państwo rady nadzorczej jednak jeśli zostanie powołana to również jej członkowie objęci zostaną opisanym wyżej ubezpieczeniem.

W ramach polisy ubezpieczeniowej Ubezpieczyciel nie zna danych osobowych Ubezpieczonych, nie określacie ich Państwo. Jak wynika z oferty przedstawionej przez przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe, wysokość sumy ubezpieczeniowej wynosi 5.000.000 złotych polskich natomiast wysokość składki rocznej oraz składek dodatkowych (rozszerzenie ochrony dla byłych/odchodzących pracowników, rozszerzenie ochrony dla promotorów) kalkulowana jest tylko i wyłącznie w oparciu o wysokość Państwa obrotu (przychodu).

Ponadto w polisie nie jest skonkretyzowana liczba ubezpieczonych osób a ubezpieczeniu podlegają wszyscy wykonujący wymienione w OWU czynności. Dodatkowo w celu dokonania ubezpieczenia nie jest wymagana zgoda osób fizycznych podlegających ubezpieczeniu.

Zamierzacie Państwo w przyszłości zawierać analogiczną umowę jak opisano wyżej.

Pytania

1. Czy u pracowników i członków zarządu, wykonujących w ramach Spółki czynności zarządcze i nadzorcze, objętych polisą ubezpieczeniową powstał lub powstanie przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 oraz art. 13 ust. 7 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm. dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych))?

2. Czy w związku z objęciem lub zamiarem objęcia pracowników i członków zarządu, o których mowa w pyt. 1 polisą ubezpieczeniową, opisaną we wniosku, występujecie Państwo lub występować będziecie jako płatnik, o którym mowa w art. 31 ustawa o PIT, zobowiązany do obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Objęcie polisę ubezpieczeniową pracowników i członków zarządu nie skutkowało i nie będzie skutkować u ww. osób powstaniem przychodu, wynikającego z nieodpłatnych świadczeń uregulowanych w art. 11 ust. 1 oraz art. 13 ust. 7 ustawy o PIT.

Państwa zadaniem w celu analizy nieodpłatnych świadczeń, należy wziąć pod uwagę wytyczne wskazane w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz.U. z 2014 r. poz. 947). Zgodnie z wyrokiem, aby można było mówić o nieodpłatnych świadczeniach na rzecz pracownika, które powodują powstanie u niego przychodu ze stosunku pracy dane świadczenie musi spełnić łącznie poniższe przesłanki:

- świadczenia muszą zostać spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

- korzyść musi być wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów),

- świadczenia muszą zostać spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i muszą przynosić mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść.

Jak wynika z przytoczonego wyroku w przypadku niespełnienia, którejkolwiek z ww. przesłanek, przysporzenie nie stanowi nieodpłatnego świadczenia na, tym samym nie stanowi przychodu dla pracownika, na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Na uwagę zasługuje fakt, że pomimo, iż wyrok odnosi się do pracowników w niniejszej sprawie ww. przesłanki aktualne są również w kontekście członków zarządu uzyskujących przychody, o których mowa art. 13 ust. 7 ustawy o PIT.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie również w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach organów podatkowych, m.in.:

• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 26 września 2018 r. I SA/Wr 525/18:

„Przy przedstawionej we wniosku umowie OC strona nie może więc wskazać każdej osoby, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okresu, w którym korzystała z ochrony ubezpieczeniowej. Tym samym, skoro nie można wskazać beneficjenta tej konkretnej umowy ubezpieczenia w sposób zindywidualizowany, to nie ma też dostatecznych podstaw by przypisać korzyść ubezpieczeniową konkretnej osobie. Z tych względów, przyjęta w zaskarżonej interpretacji wykładnia art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. nie był prawidłowa i prowadziła do błędnego rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, a w konsekwencji, także do błędnego wniosku, że spółka z tytułu wykupu polisy ubezpieczeniowej z której korzysta m.in. prezes zarządu spółki zobowiązana jest odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych."

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 sierpnia 2019 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.132.2019.4.AMN:

„Z brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednakże, że opodatkowaniu może podlegać tylko przychód ze świadczeń nieodpłatnych faktycznie otrzymanych. Przy czym jedną z przesłanek powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia na podstawie tego przepisu - wynikającą z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 - jest możliwość zindywidualizowania świadczenia, określenie jego wartości pieniężnej oraz skonkretyzowanie odbiorcy. W rezultacie ustalenie przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia wymaga nie tylko precyzyjnego ustalenia wartości świadczenia, ale również wskazania osoby będącej jego beneficjentem(`(...)`) Powyższe okoliczności uniemożliwiają przypisanie konkretnym osobom identyfikowalnych z ich punktu widzenia korzyści, posiadających konkretną wartość majątkową. Zatem, skoro nie ma możliwości określenia przychodu przypadającego na każdą z ubezpieczonych osób (odpowiadającego określonej części składki ubezpieczeniowej), nie można mówić o powstaniu przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu zawartej umowy ubezpieczeniowej, nie będzie stanowić dla Menedżera przychodu z działalności wykonywanej osobiście, tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do naliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych."

• Interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 6 lutego 2019 r. nr 0115-KDIT2-2.4011.455.2018.2.MM:

„Jednakże z powołanego powyżej brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu może podlegać tylko przychód ze świadczeń nieodpłatnych faktycznie otrzymanych. Ustalenie przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia wymaga wskazania osoby będącej beneficjentem świadczenia."

Bazując zarówno na przytoczonych analogicznych jak przedstawiona we wniosku sprawach, a także jak wynika z wykładni a contrario wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r. poz. 947), jeśli w ramach polisy ubezpieczenia, Spółka nie identyfikuje osób objętych ubezpieczeniem (ubezpieczyciel nie posiada danych osobowych osób ubezpieczonych), ani nie określa liczby ubezpieczonych osób, a także jeśli ubezpieczeniem objęci są wszyscy wykonujący określony rodzaj świadczeń bez względu na to czy wyrażą na to zgodę czy nie, to stwierdzić należy, iż nie jest możliwe przypisanie indywidualnemu pracownikowi określonej wartości korzyści. Tym samym świadczenie takie - objęcie ubezpieczeniem - nie powoduje powstania przychodu po stronie pracownika.

Ad. 2

W związku z objęciem polisą ubezpieczeniową pracowników oraz członków zarządu opisanych we wniosku, nie występujecie Państwo i nie będzie występować w charakterze płatnika, o którym mowa w art. 31 ustawy o PIT. Tym samym też nie byliście i nie będzie zobowiązani do naliczenia oraz pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Mając na uwadze Państwa stanowisko w zakresie pytania 1, iż opisane we wniosku świadczenia, nie powodują powstania po stronie pracowników oraz członków zarządu przychodu, to tym samym Państwo w wyniku objęcia pracowników polisą ubezpieczeniową ww. osób, nie będziecie występować jako płatnik, o którym mowa w art. 31 ustawy o PIT. Wobec powyższego nie byliście Państwo i nie będzie zobowiązany do obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Za przychody, należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne świadczenie, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu świadczenie, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z treści art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

2. działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Stosownie do art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Według art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Stosownie do art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego:

Ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia.

Natomiast, stosownie do zapisu art. 822 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że:

1. Prowadzicie Państwo działalność gospodarczą m.in. w zakresie dostaw półproduktów w branży motoryzacyjnej, sprzedaży hurtowej pozostałych maszyn i urządzeń, wyrobów chemicznych, odpadów i złomu.
2. Zawarliście Państwo z przedsiębiorstwem ubezpieczeniowym umowę obejmującą polisę ubezpieczeniową w zakresie ochrony skarbowej.
3. Polisa jest ubezpieczeniem grupowym, bezimiennym, obejmującym wszystkich pracowników i członków zarządu, wykonujących w ramach Spółki czynności zarządcze i nadzorcze związane ze sprawowaniem przez objętych ubezpieczeniem funkcji zarządczych lub nadzorczych.
4. Jak wynika z definicji zawartej w „Ogólnych Warunkach Umowy" (dalej: OWU), którymi dysponuje strona: „Ubezpieczony - osoba fizyczna zobowiązana do wykonywania (w ramach stosunku pracy, stosunku pokrewnego, kontraktu lub umowy cywilnoprawnej) czynności księgowych lub czynności zarządczych i nadzorczych w obszarze finansowo - księgowym".
5. Obecnie nie posiadacie Państwo rady nadzorczej jednak jeśli zostanie powołana to również jej członkowie objęci zostaną opisanym wyżej ubezpieczeniem.
6. W ramach polisy ubezpieczeniowej Ubezpieczyciel nie zna danych osobowych Ubezpieczonych, nie określacie ich Państwo.
7. Jak wynika z oferty przedstawionej przez przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe, wysokość sumy ubezpieczeniowej wynosi 5.000.000 złotych polskich natomiast wysokość składki rocznej oraz składek dodatkowych (rozszerzenie ochrony dla byłych/odchodzących pracowników, rozszerzenie ochrony dla promotorów) kalkulowana jest tylko i wyłącznie w oparciu o wysokość Państwa obrotu (przychodu).
8. W polisie nie jest skonkretyzowana liczba ubezpieczonych osób a ubezpieczeniu podlegają wszyscy wykonujący wymienione w OWU czynności.
9. W celu dokonania ubezpieczenia nie jest wymagana zgoda osób fizycznych podlegających ubezpieczeniu.
10. Zamierzacie Państwo w przyszłości zawierać analogiczną umowę jak opisano wyżej.

Celem umowy ubezpieczenia jest udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka, w zamian za zapłatę składki. Funkcja ochronna jest istotą każdej umowy ubezpieczenia. W konsekwencji, opłacenie składki przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Świadczenie nieodpłatne stanowi bowiem w tym przypadku ochrona ubezpieczeniowa na wypadek zaistnienia zdarzenia określonego w umowie ubezpieczenia.

Każdorazowo należy odróżniać kwestię powstania przychodu od sposobu ustalania jego wysokości. Okoliczności takie jak zakres obowiązków, uprawnień decyzyjnych

i odpowiedzialności poszczególnych ubezpieczonych przekładający się też niewątpliwie

na różne prawdopodobieństwo/możliwość spowodowania przez nich zdarzenia rodzącego obowiązek odszkodowawczy mogą wpływać na sposób ustalania jego wysokości. Powinny jednak, tak jak i np. ryczałtowy charakter składki (w tym ustalany niezależnie od liczby ubezpieczonych) pozostawać bez wpływu na sam fakt powstania przychodu w rozumieniu ustawy. Jeżeli krąg ubezpieczonych jest ograniczony (zamknięty), przychód powstaje, nawet mimo bezimiennego charakteru umowy ubezpieczenia.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że katalog osób objętych polisą ubezpieczeniową jest zamknięty. Można bowiem ustalić zarówno wszystkich pracowników jak i członków zarządu wykonujących w ramach Spółki czynności księgowe lub czynności zarządcze i nadzorcze w obszarze finansowo-księgowym.

Zatem objęcie polisą ubezpieczeniową pracowników i członków zarządu skutkowało i będzie skutkować powstaniem przychodu z nieodpłatnych świadczenia. Dla Państwa pracowników jest lub będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dla członków zarządu jest lub będzie to przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy.

Tym samym występujecie Państwo lub występować będziecie jako płatnik, o którym mowa w art. 31 oraz art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązany do naliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych oraz wyroku sądu – stwierdzić należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych czy też wyrokami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).