0114-KDIP3-1.4011.938.2021.2.AC

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 20 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni 23 kwietnia 2019 roku odziedziczyła udział ¼ po zmarłej (…). 23 listopada 2018 r. w (…) i (…) zmarłym 3 stycznia 2019 roku w (…).

W skład masy spadkowej wchodziły: działka 1 o pow. 0,24 ha niezabudowana i działka 2 o pow. 0,23 ha zabudowana w miejscowości (…) gm. (…) powiat (…).

Z braku porozumienia z braćmi co do podziału wymienionych nieruchomości 30 stycznia 2020 roku do Sądu Rejonowego w (…) został złożony wniosek o dział spadku po rodzicach (…) i (…).

28 stycznia 2021 r. odbyła się pierwsza sprawa sądowa na której to sprawę skierowano na mediację, spadkobiercy zobowiązani byli we własnym zakresie do wyceny nieruchomości.

Wycena nieruchomości została opracowana przez rzeczoznawcę majątkowego. Działka 1 zabudowana o pow. 0,23 ha wartość 104 000 zł, działka 2 zabudowana o pow. 0,23 ha wartość 298 000 zł., łączna wartość obu nieruchomości to 402 000 zł. Udział Wnioskodawczyni przed podziałem ¼ wyniósł 100 500 zł.

3 marca 2021 r. odbyło się pierwsze spotkanie mediacyjne na którym nie doszło do dorozumienia.

W dniu 23 kwietnia 2021 r. została podpisana ugoda przed (…) w (…) o następującej treści: ½ działki 1 przypada Wnioskodawczyni oraz udział ½ działki 2 o pow. 0.09 ha ( ze starym budynkiem) z (…). Pozostała część nieruchomości 2 o pow. 0,14 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym murowanym przypadła pozostałym braciom.

Jednocześnie spadkobiercy byli zobowiązani do podziału geodezyjnego do 31 maja 2021 r. Wartość udziału Wnioskodawczyni tj. ¼ w dniu podpisania ugody wyniosła 97 250, 00 zł. Wartość połowy działki 1 – 52 000 zł oraz część działki 2 ze starym budyniem 0,09 ha wartość całości 90 500,00 zł wartość ½ - 45 250, 00 zł.

14 maja 2021 r. nastąpił podział geodezyjny działek 1 i 2 w następujący sposób: działka 1 została podzielona na dwie równej wielkości oraz wydzielono z niej drogę dojazdową do działki 2. Działka 1/1 o pow. 0,0426 droga wewnętrzna., 1/2 o pow. 0,0987 ha, 1/3 o pow. 0,0987 ha, łącznie 0,024 ha. Działka 2/1 o pow. 0,0939, działka 2/2 o pow. 0,1439ha łącznie 0,2378. Przy pomiarach geodezyjnych zwiększyła się wielkość działki 2 z 0,23 na 0,02378 i nadwyżka została podzielona na pół.

15 czerwca 2021 r. przed Sądem Rejonowym w (…) sygn. akt I Ns 52/20 została zawarta ugoda i zniesienie współwłasności powstałej w wyniku nabycia spadku po (…) i (…).

Wnioskodawczyni otrzymała działkę o pow. 0,0987 ha nr 1/3 i udział po 1/2 w działkach 1/1 (droga) i 2/1 z (…).

W dniu 28 września 2021 r. nastąpiła sprzedaż działki 2/1 udział ½ i 1/1 (droga) udział 1/6 - Kancelaria notarialna (…) notariusz (…) nr aktu (…) za kwotę 65 000, 00 zł. Udział Wnioskodawczyni 32 500, 00 zł

28 września 2021 r. Wnioskodawczyni sprzedała swój udział w 1/6 w działce 1/1 (droga) Kancelaria notarialna (…), notariusz (…) nr aktu (…) za kwotę 1 000 zł.

5 października 2021 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży działki 1/3 o pow. 0,0987 ha i udział 1/6 działki 1/1 (droga) Kancelaria notarialna (…) notariusz (…) nr aktu (…) za łączną kwotę 59 000 zł.

W wyniku sprzedaży działki 1/3 oraz udziału w ½ w działkach 2/1 oraz 1/1 (droga) udział Wnioskodawczyni wyniósł 92 500,00 zł.

Kwota w dniu podpisania ugody wyniosła 97 250, 00 zł, udział Wnioskodawczyni ¼.

Po podziale działki 2 na dwie zmieniła się również jej wartość, ponieważ dojazd do działki był drogą piaszczystą a nie drogą asfaltową, jak to było wycenione przez rzeczoznawcę. Na taką ugodę spadkobiercy wyrazili zgodę przed Sądem i ją podpisali.

Rodzice Wnioskodawczyni (…) byli właścicielami nieruchomości od 1974 roku.

Pismem z 9 grudnia 2021 r. wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienie wniosku . Pismem z dnia 16 grudnia 2021 r. Wnioskodawczyni udzieliła odpowiedzi na wezwanie i wskazała, że

· Nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej.

· Dział spadku był w naturze.

· Wartość otrzymanych przez Nią udziałów w wyniku działu spadku mieściła się w udziale jaki pierwotnie jej przysługiwał w masie spadkowej.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego od sprzedaży odziedziczonych nieruchomości po rodzicach przed upływem 5 lat ?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Pani nie powinna zapłacić podatku dochodowego, od wcześniejszej sprzedaży odziedziczonych nieruchomości, ponieważ rodzice byli właścicielami od 1974 roku, zaś kwota uzyskana ze sprzedaży nie przekroczyła kwoty udziału ¼ spadku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

W myśl art. 10 ust. 5 ww. ustawy

w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 10 ust. 7 cyt. ustawy:

nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”; należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że: umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego:

spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego:

własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 ww. Kodeksu:

współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy.

Art. 210 powołanego Kodeksu stanowi, że:

każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

a. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

b. wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności nieruchomości, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu lub zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

Powyższe potwierdza brzmienie cytowanego wcześniej art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Tak więc co do zasady, dział spadku lub zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej czynności prawnej podatnik otrzymuje rzecz lub prawo, którego wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w dzielonej masie spadkowej.

W Pani przypadku wielkość i wartość nabytego udziału w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności mieści się w udziale jaki przypadał Pani w drodze spadku.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Panią udziałów w przedmiotowych nieruchomościach podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy ich odpłatne zbycie miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawców – rodziców Wnioskodawczyni.

Na tle przestawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że okres 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca 1974 r., tj.: od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości przez Pani rodziców.

Odpłatne zbycie przez Panią udziałów w nieruchomościach nabytych w spadku po rodzicach (…), nie stanowi dla Pani źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawców tj. (…).

Nie będzie pani zobowiązana do zapłacenia 19% podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w odziedziczonych nieruchomościach.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.