Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 10 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).

O****pis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą na terytorium Polski jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą A. Wnioskodawca posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), a wybrana przez niego forma opodatkowania to tzw. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, określona w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 ze zm.). Wnioskodawca począwszy od 2022 r. planuje zmienić wybraną formę opodatkowania na tzw. podatek progresywny lub podatek liniowy, określone w art. 27 i 30c ustawy o PIT.

W związku z planowaną zmianą sposobu opodatkowania, Wnioskodawca chciałby potwierdzić, czy kontynuując opisaną poniżej działalność gospodarczą, będzie uprawniony do skorzystania z tzw. IP Box określonego w art. 30ca i n. ustawy o PIT.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania. Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności jest 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem. Wśród prowadzonych przez Wnioskodawcę prac można wyróżnić m.in. następujące obszary:

- tworzenie oprogramowania od podstaw, samodzielnie bądź współpracując z innymi podmiotami;

- prace koncepcyjne związane z opracowaniem architektury oprogramowania, przygotowanie dokumentacji technicznej oraz schematu funkcjonalnego działania oprogramowania;

- modyfikacje i dostosowanie oprogramowania według specyfikacji i zamówienia kontrahenta poprzez tworzenie nowych praw własności intelektualnych;

- tworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania, opracowywanie nowych modułów mających na celu poprawienie funkcjonalności systemu;

- symulacje pracy oprogramowania oraz jego testowanie;

- korekty i modyfikacje oprogramowania po etapie testowania.

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe nad oprogramowaniem, tj. w celu tworzenia nowego lub ulepszonego oprogramowania, Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, a także wiedzę z dziedziny, której oprogramowanie ma służyć.

W ramach działalności polegającej na tworzeniu i rozwoju oprogramowania Wnioskodawca zwykle współpracuje z innymi podmiotami, tj. Wnioskodawca odpowiada za stworzenie uzgodnionej części oprogramowania, która po połączeniu z pozostałymi częściami tworzy docelowe, finalne oprogramowania rozwijane przez podmioty z którymi współpracuje oraz wykorzystywane w ich działalności (np. poprzez sprzedaż na rzecz podmiotów trzecich).

Wnioskodawca, posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie programowania, w tym posiada wiedzę i umiejętności z zakresu języków B., C., D., E., F., G., H. W celu stworzenia nowego rozwiązania programistycznego (np. nowej funkcjonalności lub nowego modułu) Wnioskodawca musi nie tylko wykorzystać posiadaną już wiedzę i umiejętności programistyczne, bez których tworzenie oprogramowania nie byłoby możliwe, ale także nabyć oraz wykorzystać nową wiedzę z określonej dziedziny, w tym przede wszystkim z zakresu zarządzania, księgowości, administrowania nieruchomości, logistyki.

Ponadto, w związku z dynamicznym rozwojem technologii informatycznych, Wnioskodawca musi stale rozwijać swoją wiedzę w zakresie technicznych i naukowych nowości. Tylko w ten sposób możliwe jest wprowadzenie na rynek oprogramowania spełniającego wysokie i specyficzne oczekiwania klientów.

Działalność Wnioskodawcy posiada określony cel - jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej, a finalnie do stworzenia nowego oprogramowania lub ulepszenie dotychczasowego.

Działalność mająca na celu stworzenie oprogramowania jest prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób zaplanowany, metodyczny, według określonego harmonogramu. Nastawiona jest na systematyczny rozwój oprogramowania (często poczynając od jego tworzenia). Proces tworzenia nowego programu komputerowego oraz ulepszania istniejącego programu komputerowego o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego), co do zasady, składa się z następujących etapów:

a. etapu wstępnego – obejmuje on konsultacje dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie oraz potrzeb jakim oprogramowanie ma służyć. Podczas konsultacji przedstawiane są oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania, zasobów jakie może udostępnić w tym celu oraz czasu, w jakim projekt ma zostać zrealizowany. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, Wnioskodawca wstępnie analizuje możliwość zrealizowania projektu (stworzenia nowego kodu źródłowego) przy użyciu określonych zasobów. W związku z faktem, że Wnioskodawca nie dysponuje standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację projektu ani gotowym kodem źródłowym spełniającym oczekiwania klienta (kod źródłowy musi zostać napisany od samego początku), w trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji projektu przy użyciu określonych zasobów, tj. Wnioskodawca ocenia jakie jest ryzyko niepowodzenia projektu;

b. etapu tworzenia/rozwijania oprogramowania oraz implementacji założeń i specyfikacji - obejmuje on czynności projektowania oraz pisania nowego kodu źródłowego. W początkowej fazie tego etapu, przy współpracy z innymi programistami, sporządzana jest specyfikacja techniczna i opis biznesowy funkcjonalności. Opcjonalnie, opracowywany jest także projekt graficzny funkcjonalności obrazujący jak dana funkcjonalność powinna wyglądać, jakie mają być poszczególne ekrany, jak dane powinny być przedstawione, jakie ikony i przyciski powinny być wykorzystane, jak aplikacja powinna funkcjonować itp. Funkcjonalność realizowana jest od strony frontendu (interfejs użytkownika, to co użytkownik widzi i czym steruje) oraz backendu (część wewnątrz aplikacji odpowiadająca za przetworzenie danych, które zostają wprowadzone przez użytkownika);

c. etapu testowania oprogramowania (prototypów) - obejmuje on weryfikację i testowanie oprogramowania. Po przygotowaniu wstępnej wersji danej funkcjonalności następują testy automatyczne sprawdzające, czy przygotowany kod źródłowy nie zawiera błędów, nie wpływa negatywnie na inne istniejące już w systemie funkcje. Zdarza się, że rozbudowywane są skrypty testów automatycznych, aby uwzględniały wprowadzane zmiany lub żeby stworzona funkcjonalność była testami automatycznymi pokryła. Jeśli testy wykażą błędy, oznacza to że należy jej poprawić. Proces tworzenia oprogramowania dokonywany jest we współpracy z innymi programistami. Dotyczy to także końcowej fazy procesu prac nad oprogramowaniem, gdzie stworzone oprogramowanie podlega tzw. I. Ponadto, oprogramowania może być poddawane testom przeprowadzanym przez J., tj. specjalistę zapewniającego, żeby aplikacja była zrozumiała i intuicyjna dla użytkowników), K. (tj. specjalistę weryfikującego wygląd aplikacji) oraz L. (analityków), którzy brali wcześniej udział w tworzeniu specyfikacji danej funkcjonalności i współpracowali z Wnioskodawcą w procesie realizacji zadania.

Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie w oparciu o jego indywidualne pomysły. Od klientów otrzymuje jedynie ogólne wytyczne jakie ma spełniać oprogramowanie (np. jego cel), natomiast wybór metod i sposobu wytworzenia danego oprogramowania jest pozostawiony do wyboru Wnioskodawcy. Tworząc oprogramowanie do rozwiązania pozostaje na ogół kilka problemów dotyczących różnych aspektów:

· zaprojektowanie rozwiązania w taki sposób, aby spełniało ono potrzeby biznesowe określone w specyfikacji;

· zachowanie norm związanych z bezpieczeństwem aplikacji i eliminacja podatności mogących narazić aplikację na próby ataku;

· kontrola dostępu i uprawnień poszczególnych użytkowników;

· wydajność rozwiązania - aplikacja powinna móc obsłużyć sprawnie większe obciążenie niż w warunkach, które występują w fazie projektowania;

· strategia uruchamiania projektowanej funkcjonalności produkcyjnie pod kątem ewentualnej migracji danych i przeprowadzeniu tego procesu w sposób sprawny.

Brak modelowych rozwiązań wiąże się z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci np. nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów. Ze względu na szybko zmieniające się zapotrzebowanie na rynku informatycznym oraz jego szybki rozwój, konieczne jest tworzenie i rozwijanie nowych i ulepszonych rozwiązań.

Aktualnie Wnioskodawca współpracuje z podmiotem specjalizującym się w tworzeniu innowacyjnego oprogramowania komputerowego skierowanego do branży nieruchomości, a także innowacyjnych produktów związanych ze sprzętem i oprogramowaniem komputerowym (zwanym dalej „Spółką”).

We współpracy ze Spółką Wnioskodawca pracuje nad tworzeniem i rozwijaniem innowacyjnych systemów programistycznych, tj.:

a. innowacyjnego systemu wspierającego procesy występujące w nieruchomościach komercyjnych, w tym zarządzanie techniczne, działalność zarządczą, zarządzenia wjazdami i wyjazdami z terenu obiektu (wraz z usługą sterowania szlabanami, automatycznym odczytem tablic rejestracyjnych tzw. M., identyfikacją pojazdów na podstawie N.), elektroniczna księga gości (wraz z dedykowanym stanowiskiem samoobsługowym, obsługą QR kodów do identyfikacji osób i automatycznego otwierania bramek wejściowych, automatycznym drukowaniem etykiet dla gości);

b. innowacyjnego systemu wspierającego procesy zarządzania nieruchomościami, przeznaczonego do obsługi parków naukowo-technologicznych. Program umożliwia efektywne działania w zakresie rezerwacji sal, wypożyczeń zasobów, zarządzania technicznego, rozliczania należności i kosztów;

c. innowacyjnego systemu wspierającego zarządzanie projektami sprzedażowymi w branży informatycznej i obsługę procesów serwisowych.;

d. innowacyjnego systemu wspierającego działanie małych i średnich przedsiębiorstw, w tym realizację projektów oraz procesów wsparcia technicznego oraz procesów finansowych.

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za nowe funkcjonalności i moduły w ramach platform oferowanych przez Spółkę, w tym aplikacje mobilne (np. aplikację rozwijaną dla platformy (`(...)`)). Bezdotykowa księga gości jest systemem do obsługi osób, niebędących pracownikami nieruchomości, którzy uzyskują dostęp w sposób nadzorowany. Rejestracja gościa nieruchomości odbywa się innowacyjny sposób na jego osobistym urządzeniu końcowym, z wykorzystaniem kamer do skanowania kodów stanowiących przepustkę, umożliwiając uniknięcie kontaktu wielu osób z ogólnodostępnym urządzeniem do rejestracji, tym samym przeciwdziałając rozprzestrzenianiu się zagrożeń epidemicznych.

Zadaniem Wnioskodawcy jest również praca nad tworzeniem rozwiązań pozwalających na integrację platformy informatycznej z innymi systemami informatycznymi (m.in. poprzez wykorzystanie O.). Wprowadza nowe moduły do platformy informatycznej takie jak moduł P., będący narzędziem do organizacji procesów wytwórczych, wspierający zarządzanie projektami w nowoczesnych, zwinnych metodykach pracy takich jak R.

Wnioskodawca pracuje również nad rozwojem modułu przesyłek systemu informatycznego, umożliwiającym samodzielny odbiór i nadawanie przesyłek pocztowych przez najemców nieruchomości i ich pracowników, skierowany do różnych sektorów rynku. System wspiera funkcjonowanie działów administracyjnych, umożliwia również obsługę i zarządzanie przesyłkami wewnętrznymi w korporacji, między różnymi filiami.

Rezultatami prac Wnioskodawcy są nowe algorytmy, kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne, stanowiące utwory (programy komputerowe) w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, zwanej dalej „Ustawą o prawie autorskim”) będące przedmiotem prawa autorskiego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim.

Na podstawie zawieranych przez Wnioskodawcę umów, w tym aktualnie przede wszystkim ze Spółką, przenosi on prawa autorskie do stworzonego oprogramowania w zamian za ustalone wynagrodzenie. W umowie zawartej ze Spółką przewidziane zostało, że Wnioskodawca z chwilą przekazania utworu (oprogramowania) stworzonego dla Spółki przenosi na nią wszystkie majątkowe prawa autorskie do oprogramowania i jego komponentów, w szczególności na następujących polach eksploatacji: utrwalanie (m.in. na płytach CD), modyfikacja, tłumaczenia oprogramowania w całości, włączane i łączenie programu z większymi produktami jak produkty multimedialne, wprowadzanie do obrotu, rozpowszechnianie programu i jego kopii, wprowadzanie do pamięci komputera, publiczne odtwarzanie, wyświetlanie, najem, dzierżawa, nadawanie za pomocą przekaźników przewodowych lub bezprzewodowych, nadawanie za pośrednictwem satelity, wprowadzanie i rozpowszechnianie oprogramowania przez sieć informatyczną, wykorzystywanie oprogramowania w usługach online. Umowa przewiduje, że ustalone w tejże umowie wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje łączne i pełne honorarium z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów (oprogramowania).

W przypadku w którym wynagrodzenie nie jest należne wyłącznie za prace polegające na tworzeniu oprogramowania, ale związane jest także ze świadczeniem innych usług (np. naprawy usterek i błędów w oprogramowaniu), wynagrodzenie, na podstawie którego ustalany będzie dochód opodatkowany na zasadach tzw. IP Box, zostanie odpowiednio zmniejszone. Na podstawie odpowiedniego raportu określony będzie współczynnik czasu przeznaczonego na świadczenie innych usług, który wyznaczy część wynagrodzenia nieobjętego stawką 5%.

W związku z prowadzeniem opisanej powyżej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi, i co do zasady będzie ponosił, wydatki, np.:

a. leasing samochodu oraz koszty związane z samochodem (paliwo, serwis, części zamienne, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, opłaty za płatne odcinki dróg);

b. sprzęt elektroniczny (komputer, urządzenia peryferyjne, akcesoria oraz okablowanie);

c. magazyny oraz usługi chmurowe do przechowywania i przetwarzania danych;

d. akcesoria biurowe;

e. Internet;

f. abonament za telefon;

g. domena internetowa, certyfikaty (`(...)`), usługi hostingowe i mailowe;

h. szkolenia, kursy oraz konferencje branżowe;

i. obsługa księgowa;

– zwane dalej „Kosztami”.

Powyższe Koszty są niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania.

W przypadku, gdy Wnioskodawca wytworzy więcej niż jedno oprogramowanie lub otrzymywać będzie przychody z oprogramowania oraz z tytułu innych czynności, wówczas nie będzie możliwości alokacji konkretnego Kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej wyłącznie do przychodów z tego oprogramowania. Wtedy Wnioskodawca przyporządkuje Koszty do przychodów z oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów z tego oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.

Wnioskodawca na potrzeby obliczenia tzw. współczynnika nexus ustali koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność związaną z tworzeniem oprogramowania (lit. a we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT). Do kosztów tych Wnioskodawca zaliczy wszystkie wskazane powyżej Koszty prowadzące do powstania przychodu z oprogramowania.

Jeżeli dane Koszty, uwzględniane we wskaźniku nexus, nie będą mogły być alokowane tylko do przychodów z oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje je do przychodów z oprogramowania według proporcji. Proporcja będzie ustalana jako stosunek przychodów z oprogramowania do przychodów Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej, z którymi te koszty będą związane.

Zważywszy na to, że prace nad oprogramowaniem są realizowane wyłącznie osobiście przez Wnioskodawcę, nie będzie ponosił on kosztów wskazanych w lit. b, c oraz d we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT – wartość tych kosztów będzie wynosić u Wnioskodawcy zero. W efekcie, wskaźnik nexus będzie wynosić u Wnioskodawcy jeden.

Wnioskodawca będzie prowadzić księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję (zwana „Ewidencją”), w której:

a. wyodrębni tworzone oprogramowanie;

b. przyporządkuje do tworzonego oprogramowania: przychody sprzedaży oprogramowania (tj. wynikające z zawartych przez Wnioskodawcę umów, przede wszystkim przychody osiągane z tytułu umowy ze Spółką) oraz Koszty związane z wytworzeniem tego oprogramowania (według odpowiedniej proporcji, o czym mowa powyżej);

c. ustali dochód z tworzonego oprogramowania;

d. przyporządkuje do tworzonego oprogramowania Koszty we wskaźniku nexus.

Zważywszy na to, że Wnioskodawca chce skorzystać z opodatkowania na zasadach IP Box począwszy od 1 stycznia 2022 r., to Ewidencja będzie prowadzona od początku 2022 r. Ewidencja zawierać będzie comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące tworzonego oprogramowania na koniec danego miesiąca.

Pytania

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, tj. zastosować stawkę opodatkowania 5%, w stosunku do dochodu osiągniętego przez niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania?

2. Czy przychodem w stosunku do którego znajdzie zastosowanie stawka 5% będzie u Wnioskodawcy przychód wynikający z zawieranych umów, w szczególności wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy ze Spółką?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, tj. zastosować stawkę opodatkowania 5%, w stosunku do dochodu osiągniętego przez niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania.

Ad.2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodem w stosunku do którego znajdzie zastosowanie stawka 5% jest u Wnioskodawcy przychód wynikający z zawieranych umów, w szczególności wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy ze Spółką.

Uzasadnienie stanowiska

Ad. 1 i 2

Od dnia 1 stycznia 2019 r. do dochodów generowanych w związku z prawami własności intelektualnej może znaleźć zastosowanie preferencyjna stawka 5% w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193; zwana dalej „Ustawą zmieniającą”), w ustawie o PIT dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa zmieniająca wprowadziła do ustawy o PIT korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej.

W uzasadnieniu do projektu Ustawy zmieniającej wskazano, że proponowane rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Zgodnie z wprowadzonym art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule. Art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT wskazuje bowiem, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wskazuje, że aby podatnik skorzystał z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus.

Zgodnie z ww. art. ustawy o PIT tzw. wskaźnik nexus obliczany jest według wzoru:

((a+b)*1,3)/(a+b+c+d)

–w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego;

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego;

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którymi mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ustawy o PIT są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej przepisy, w celu skorzystania z opodatkowania na zasadach IP Box konieczne jest, co do zasady, aby:

i. w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej podatnik tworzył, rozwijał lub ulepszał przedmiot prawa własności intelektualnej wymieniony w katalogu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT; oraz

ii. wytworzony przez podatnika wytwór podlegał ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska; oraz

iii. przedmiot ww. praw-a własności intelektualnej był przez podatnika wytworzony w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

iv. podatnik osiągał dochód z ww. prawa własności intelektualnej z jednego z rodzajów źródeł dochodów określonych w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT;

v. podatnik ponosił koszty określone w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT;

vi. prowadził ewidencję na potrzeby IP Box zgodnie z przepisem art. 30cb ustawy o PIT.

Ad. i-ii

Zgodnie z Ustawą o prawie autorskim przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, w tym w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego znajdują się w art. 74 i n. Ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 ww. ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia i to już z momentem jego wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Warto w tym miejscu odnieść się do objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (zwanych dalej „Objaśnieniami MF”), z których potwierdzono, że w ustawie o PIT nie znajdziemy definicji pojęcia „programu komputerowego”, a także brak w świetle polskiego prawa wyczerpującego zdefiniowania „autorskiego prawa do programu komputerowego”, co jest ściśle powiązane z dynamicznym rozwojem nowych technologii.

W Objaśnieniach MF wskazuje się także, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Zatem należy przyjąć, że obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej tworzy i rozwija oprogramowanie. Przy czym, przez rozwijanie i ulepszanie oprogramowania Wnioskodawca rozumie tworzenie nowych kodów informatycznych, nowych algorytmów, kompleksowych i zaawansowanych rozwiązań informatycznych, które stanowią ulepszoną i rozwiniętą wersję poprzedniej funkcjonalności istniejącej u Wnioskodawcy lub zleceniodawcy (np. Spółki).

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za nowe funkcjonalności i moduły w ramach platform S. oraz T., w tym aplikacje mobilne S. oraz aplikację mobilną T. (rozwijaną dla platformy iOS). Bezdotykowa księga gości jest systemem do obsługi osób, nie będących pracownikami nieruchomości, którzy uzyskują dostęp w sposób nadzorowany. Rejestracja gościa nieruchomości odbywa się innowacyjny sposób na jego osobistym urządzeniu końcowym, z wykorzystaniem kamer do skanowania kodów stanowiących przepustkę, umożliwiając uniknięcie kontaktu wielu osób z ogólnodostępnym urządzeniem do rejestracji, tym samym przeciwdziałając rozprzestrzenianiu się zagrożeń epidemicznych.

Zadaniem Wnioskodawcy jest również praca nad tworzeniem rozwiązań pozwalających na integrację platformy U. z innymi systemami informatycznymi (m.in. poprzez wykorzystanie O.). Wprowadza nowe moduły do platformy W. takie jak moduł P., będący narzędziem do organizacji procesów wytwórczych, wspierający zarządzanie projektami w nowoczesnych, zwinnych metodykach pracy takich jak R.

Wnioskodawca pracuje również nad rozwojem modułu przesyłek systemu S., umożliwiającym samodzielny odbiór i nadawanie przesyłek pocztowych przez najemców nieruchomości i ich pracowników, skierowany do różnych sektorów rynku. System wspiera funkcjonowanie działów administracyjnych, umożliwia również obsługę i zarządzanie przesyłkami wewnętrznymi w korporacji, między różnymi filiami.

Rezultatami prac Wnioskodawcy są nowe algorytmy, kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne.

W efekcie, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, Wnioskodawca tworzy i rozwija przedmiot prawda własności intelektualnej wymieniony w katalogu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, podlegający ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska - tj. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim.

Ad. iii

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, badaniami naukowymi są:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.; dalej zwana „PSWiN”) - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 PSWiN - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 PSWiN, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT).

Przytoczone wyżej przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową. Przy czym, kryteria te powinny być spełnione łącznie. Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

- obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe;

- mieć twórczy charakter;

- być podejmowana w sposób systematyczny;

- być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Warto w tym miejscu odwołać się również do kryteriów działalności badawczo-rozwojowej przedstawionych w tzw. Podręczniku Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, Paryż: OECD Publishing (zwany dalej „Podręcznikiem Frascati”).

Podręcznik Frascati wyjaśnia, że działalność B+R jest zawsze ukierunkowana na nowe odkrycia, oparte na oryginalnych koncepcjach (i ich interpretacji) lub hipotezach. Z reguły nie ma pewności co do ostatecznego wyniku (lub przynajmniej co do ilości czasu i zasobów potrzebnych do jego osiągnięcia), jest ona planowana i budżetowana (nawet jeśli jest realizowana przez osoby fizyczne), a jej celem jest osiągnięcie wyników, które mogłyby być swobodnie przenoszone lub sprzedawane na rynku.

Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, musi ona spełniać pięć podstawowych kryteriów. Działalność taka musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe nad oprogramowaniem, tj. w celu tworzenia nowego lub ulepszonego oprogramowania, Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, a także wiedzę z dziedziny, której oprogramowanie ma służyć.

Działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania posiada poniższe cechy:

a. nowatorskość i twórczość

Z definicji zawartej w ustawie o PIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Działalność twórcza jest rozumiana według słownika języka polskiego PWN jako zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wtedy, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza wiąże się z tym, że jej rezultat (przejaw) choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Oprogramowania tworzone przez Wnioskodawcę są autorskimi, oryginalnymi rozwiązaniami, nieistniejącymi w dotychczasowej działalności Wnioskodawcy. Posiadają indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania Spółki i klientów, oraz dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT). Jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, prace nad oprogramowaniem nie polegają wyłącznie na wykorzystaniu określonej wiedzy oraz umiejętności korzystania z narzędzi i technologii, ale Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie w oparciu o jego indywidualne pomysły. Wnioskodawcy przekazywane są jedynie ogólne wytyczne jakie ma spełniać oprogramowanie (np. jego cel). Natomiast wybór metod i sposobu wytworzenia danego oprogramowania jest pozostawiony do wyboru Wnioskodawcy.

W celu stworzenia nowego rozwiązania programistycznego (np. nowej funkcjonalności lub nowego modułu) Wnioskodawca musi nie tylko wykorzystać posiadaną już wiedzę i umiejętności programistyczne, bez których tworzenie oprogramowania nie byłoby możliwe, ale także nabyć oraz wykorzystać nową wiedzę z określonej dziedziny, w tym przede wszystkim z zakresu zarządzania, księgowości, administrowania nieruchomości, logistyki.

Podejmowane czynności nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionego, ulepszonego lub nowego oprogramowania. W szczególności, na nierutynowy charakter podejmowanych działań wskazuje fakt, że aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, Wnioskodawca staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów np. analitycznych, matematycznych, programistycznych. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych, lepszych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów.

Powstałe oprogramowanie nie jest skutkiem ubocznym działań podejmowanych rutynowo, nie polega także na utrzymaniu i obsłudze już wdrożonych rozwiązań. Pomysły na opracowanie nowych funkcjonalności lub zagadnień badawczych często powstają w wyniku prób wykorzystania metod poznanych w literaturze fachowej, podczas wydarzeń branżowych itd.

b. nieprzewidywalność

Jak wskazuje Podręcznik Frascati, działalność badawcza-rozwojowa wiąże się z niepewnością, co ma wiele wymiarów. W przypadku działalności badawczo-rozwojowej generalnie istnieje niepewność co do kosztów lub czasu potrzebnego do osiągnięcia oczekiwanych wyników, a także co do tego, czy cele te można w ogóle w jakimś stopniu osiągnąć.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że w trakcie tworzenia oprogramowania, staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych. Spółka oczekuje od Wnioskodawcy wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację przestarzałych rozwiązań.

c. metodyczność (systematyczność)

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu”, natomiast w odniesieniu do efektów takich działań „planowy, metodyczny”. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jak podkreśla się w praktyce, działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest aby Wnioskodawca zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Działalność mająca na celu stworzenie oprogramowania jest prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób zaplanowany i metodyczny. Wytworzenie nowego lub rozwój oprogramowania jest procesem złożonym, wymagającym określonej systematyki oraz ustalonego harmonogramu. Zwykle dzieli się na trzy fazy: etap wstępny, etap tworzenia/ rozwijania oprogramowania oraz implementacji implementacja założeń i specyfikacji oraz etap testowania oprogramowania (prototypów).

d. możliwość przeniesienia lub odtworzenia

Wskazuje się także, że działalność badawczo - rozwojowa powinna być możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Podręcznik Frascati precyzuje, że projekt B+R powinien zaowocować wynikiem, który potencjalnie daje możliwość transferu nowej wiedzy, zapewniając jej wykorzystanie i umożliwiając innym badaczom odtworzenie wyników w ramach własnej działalności badawczo - rozwojowej. Podkreśla się, że skoro celem działalności badawczo - rozwojowej jest zwiększenie istniejących zasobów wiedzy, wyniki nie mogą pozostać niewyartykułowane (tj. nie mogą pozostać wyłącznie w umysłach badaczy), ponieważ istnieje ryzyko utraty zarówno tych wyników, jak i wiedzy z nimi związanej. Kodyfikacja wiedzy i jej upowszechnianie to element zwyczajowej praktyki stosowanej na uczelniach i w instytutach badawczych, aczkolwiek mogą istnieć ograniczenia w odniesieniu do wiedzy powstałej w wyniku prac wykonywanych w ramach umowy lub w ramach wspólnego przedsięwzięcia.

Każdy etap podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Oprogramowanie powstające w wyniku działania twórczego Wnioskodawcy jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z Umowy ze Spółką wiążącej Wnioskodawcę. Tym samym działalność badawczo – rozwojowa Wnioskodawcy jest możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

W efekcie, opisana w zdarzeniu przyszłym działalność gospodarcza, której efektem jest autorskie prawo do programu komputerowego, jest działalnością badawczo-rozwojową.

Ad. iv

Z przytoczonego powyżej art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT wynika, że dochód do którego można zastosować stawkę 5%, w zakresie w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, powinien być obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Biorąc pod uwagę, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności w wykonaniu umowy ze Spółką:

· Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie;

· na podstawie zawieranych przez Wnioskodawcę umów, w tym aktualnie ze Spółką, przenosi on prawa autorskie do tworzonego oprogramowania w zamian za ustalone wynagrodzenie;

· wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje łączne i pełne honorarium z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów (oprogramowania);

· od początku 2022 r. Wnioskodawca zamierza być opodatkowany na podstawie ustawy o PIT;

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane wynagrodzenie, w tym wynikające z tytułu umowy ze Spółką, będzie przychodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT ).

Przy czym, w przypadku w którym wynagrodzenie nie będzie należne wyłączenie za prace polegające na tworzeniu oprogramowania, ale związane jest także ze świadczeniem innych usług (np. naprawy usterek i błędów w oprogramowaniu), wynagrodzenie, na podstawie którego ustalany będzie dochód opodatkowany na zasadach tzw. IP Box, zostanie odpowiednio zmniejszone. Na podstawie odpowiedniego raportu określony będzie współczynnik czasu przeznaczonego na świadczenie innych usług, który wyznaczy część wynagrodzenia nieobjętego stawką 5%.

Do kosztów związanych z ww. przychodami ze sprzedaży oprogramowania Wnioskodawca będzie zaliczał m.in. wydatki na:

a. Leasing samochodu oraz koszty z nim związane (paliwo, serwis, części zamienne, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, opłaty za płatne odcinki dróg) - wydatki związane z leasingiem samochodu osobowego (raty leasingowej, paliwa, napraw, przeglądów technicznych, ubezpieczenia, przejazd płatnymi odcinkami dróg) są niezbędne do prawidłowego korzystania z samochodu, a tym samym w procesie tworzenia oprogramowania samochód może być wykorzystywany jako podstawowy środek transportu Wnioskodawcy. Umożliwia mu to bezpośredni kontakt ze zleceniodawcami, w celu dokładniejszego omówienia tworzonego oprogramowania, czy skonsultowania projektu z innymi osobami współpracującymi;

Sprzęt elektroniczny (komputer, urządzenia peryferyjne, akcesoria oraz okablowanie) - komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Akcesoria komputerowe, urządzenia peryferyjne oraz okablowania służą Wnioskodawcy do użytkowania i obsługi komputera. Pozwalają Wnioskodawcy na zwiększenie wydajności, optymalizacji pracy nad tworzeniem oprogramowania;

b. Magazyny oraz usługi chmurowe do przechowywania i przetwarzania danych - utrzymanie serwera (chmury) jest niezbędne do zapewnienia dostępu do danych w aplikacji z każdego miejsca i na każdym wspieranym urządzeniu;

c. Akcesoria biurowe - wpływają na ergonomię i komfort miejsca pracy, co przekłada się na zwiększenie wydajności Wnioskodawcy;

d. Internet - który służy do bezpośredniej komunikacji ze zleceniodawcami, umożliwia konsultowanie prac prowadzonych nad oprogramowaniem i natychmiastowe rozwiązywanie napotkanych problemów;

e. Abonament za telefon - wydatek poniesiony na telefon służy Wnioskodawcy do bezpośredniej komunikacji ze zleceniodawcami, umożliwia konsultowanie prac prowadzonych nad oprogramowaniem i natychmiastowe rozwiązywanie napotkanych problemów;

f. Domena internetowa, certyfikaty (`(...)`), usługi hostingowe i mailowe - Wnioskodawca może zachować materiały przekazane przez klienta oraz korespondencję z nim w miejscu dobrze zabezpieczonym przed osobami trzecimi;

g. Udział w szkoleniach, kursach oraz konferencjach branżowych - pozwala Wnioskodawcy na poszerzanie jego wiedzy z zakresu programowania, bezpieczeństwa aplikacji czy zarządzania środowiskami programistycznymi;

h. Obsługa księgowa - umożliwiają Wnioskodawcy wypełnienie przewidzianych prawem obowiązków w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku gdy Wnioskodawca wytworzy więcej niż jedno oprogramowanie lub będzie otrzymywać przychody z oprogramowania oraz z tytułu innych czynności, i nie będzie wówczas możliwości alokacji konkretnego Kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej wyłącznie do przychodów z tego oprogramowania, wtedy Wnioskodawca przyporządkowuje Koszty do przychodów z oprogramowania według proporcji. Proporcja będzie ustalana jako stosunek przychodów z tego oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, począwszy od 2022 r. będzie osiągał on dochód (stratę) obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT ze sprzedaży oprogramowania, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, który przy uwzględnieniu tzw. współczynnika nexus stanowić będzie kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. v

Wskaźnik nexus jest algorytmem, który ukazuje proporcje pomiędzy wydatkami poniesionymi na działalność badawczo-rozwojową podatnika, a w oparciu o to ukazuje on rzeczywistą wartość dodaną przez podatnika. Celem takiego rozwiązania jest przyznanie preferencji podatkowej wyłącznie w odniesieniu do dochodu, który powstaje z praw własności intelektualnej, które zostały wytworzone lub rozwinięte w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez samego podatnika

Jak wskazuje się w praktyce organów podatkowych istotne jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

a. wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

c. dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy czym nie chodzi tu o koszty bezpośrednie w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, tylko o koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej, z wyjątkiem kosztów wprost wskazanych w art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane w opisie zdarzenia przyszłego Koszty określone pod lit. a- i powyżej (zob. ad. iv), które będą ponoszone również począwszy od 2022 r. należy uznać za wydatki na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a więc takimi, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika nexus pod lit. a (wzór z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT). Główną przesłanką świadczącą o bezpośrednim powiązaniu wymienionych Kosztów z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opisaną we Wniosku, jest to, iż bez ich poniesienia wytworzenie i/lub rozwój oprogramowania będzie niemożliwy lub bardzo utrudniony. W rezultacie, wskaźnik nexus wynosić będzie u Wnioskodawcy 1.

Przy czym, Wnioskodawca wskazuje, że jeżeli dany Koszt, uwzględniany we wskaźniku nexus, nie będzie mógł być alokowany tylko do przychodów z oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkowuje go do przychodów z oprogramowania według proporcji. Proporcja będzie ustalana jako stosunek przychodów z oprogramowania do przychodów Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej, z którymi te koszty były związane.

Ad. vi

Wnioskodawca począwszy od 2022 r. będzie prowadził ewidencję, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, która pozwali na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja będzie prowadzona na bieżąco i zawierać będzie comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzą poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione będą przesłanki do skorzystania przez niego z opodatkowania na podstawie art. 30ca ustawy o PIT począwszy od 2022 r., tj. Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę opodatkowania 5%, w stosunku do dochodu osiągniętego przez niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania, w szczególności:

i. w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe (inaczej oprogramowanie) wymienione w katalogu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT (działalność ta będzie przez Wnioskodawcę kontynuowana);

ii. wytwarzane przez podatnika programy komputerowe podlegają ochronie prawnej na podstawie Ustawy o prawie autorskim (analogicznie począwszy od 2022 r.);

iii. oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (analogicznie począwszy od 2022 r.);

iv. Wnioskodawca będzie osiągał dochód ze sprzedaży oprogramowania (o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT);

v. Wnioskodawca będzie ponosi koszty określone w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT;

vi. Wnioskodawca będzie prowadzić ewidencję na potrzeby IP Box zgodnie z przepisem art. 30cb ustawy o PIT.

Przy czym, przychodem w stosunku do którego znajdzie zastosowanie stawka 5% będzie u Wnioskodawcy przychód wynikający z zawieranych umów, w szczególności wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy ze Spółką.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zgodnie z którą:

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.),

2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą:

nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wtedy, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy Pan prowadzi działalność badawczo-rozwojową, trzeba przeprowadzić analizę przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1. prowadzona działalność związana jest z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania,

2. prowadzi Pan prace rozwojowe nad oprogramowaniem,

3. wytwarza przez Pan oprogramowanie opierające się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Działania te prowadzi Pan w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego.

4. twierdzi Pan, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

5. z umów zawartych pomiędzy Panem a Kontrahentem wynika, przenoszone są wszelkie prawa autorskie do Oprogramowania w zamian za wynagrodzenie,

6. od początku roku 2022 r. będzie prowadził Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, w której wyodrębni Pan tworzone oprogramowanie, przyporządkuje do tworzonego oprogramowania przychody ze sprzedaży oprogramowania oraz koszty związane z wytworzeniem tego oprogramowania (wedle odpowiedniej proporcji), ustali Pan dochód z tworzonego oprogramowania, przyporządkuje do tworzonego oprogramowania koszty we wskaźniku Nexus.

Zatem należy uznać, że Pana działalność spełnia przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Według art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W myśl art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

- podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

- prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

- dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

- dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy:

1. tworzy i rozwija Pan oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

2. tworzy Pan oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio przez siebie działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. stworzone przez Pana oprogramowania stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. otrzymuje Pan dochód w związku z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów;

5. będzie Pan prowadził na bieżąco od początku roku 2022 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Pana oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ma Pan również rację, że przychodem co do którego znajdzie zastosowanie stawka 5% podatku jest u Wnioskodawcy przychód wynikający z zawieranych umów, w szczególności wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy ze Spółką. Należy jednak mieć na uwadze, że możliwość zastosowania ww. stawki istnieje w przypadku, gdy zawierane umowy będą dotyczyły prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

W konsekwencji, Pana stanowisko w odniesieniu do zadanych pytań jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

· stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

· zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).