Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 12 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 grudnia 2021 r. (wpływ 9 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

O****pis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca od 2017 roku prowadził i nadal prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, polegającą na wytwarzaniu, ulepszaniu i rozwoju programów komputerowych. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest w szczególności tworzenie programów komputerowych (oprogramowania). Działalność, w zależności od konkretnego projektu, realizuje samodzielnie, a niekiedy dodatkowo nabywa efekty prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów (podwykonawców).

Prace Wnioskodawcy polegają zarówno na tworzeniu aplikacji od podstaw, jak i na rozwijaniu i ulepszaniu aplikacji udostępnionych przez kontrahentów. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług ze Spółką A. sp. z o.o., w ramach której zobowiązuje się do wykonywania na rzecz swojego kontrahenta usług w zakresie tworzenia lub modyfikowania oprogramowania poprzez rozwój i modyfikację kodu źródłowego z zastosowaniem ogólnie przyjętych standardów i technik programowania, dobrych zwyczajów programistycznych oraz standardów kodowania, a także zasad i procedur określonych przez kontrahenta w formacie dokumentów elektronicznych. Każdy powstały w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac produkt informatyczny jest niepowtarzalnym zespołem instrukcji i algorytmów zapisanych w języku programowania i stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Umowa zawiera ponadto postanowienia o przeniesieniu przez Wnioskodawcę za wynagrodzeniem autorskich praw majątkowych do Utworów na określonych w niej polach eksploatacji.

Wnioskodawca zawarł także umowę ze spółką B., w ramach której świadczy usługi programistyczne, a efektami jego pracy również są utwory, do których autorskie prawa majątkowe (na wymienionych polach eksploatacji). Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem na swojego kontrahenta. Do umowy mają zastosowanie przepisy prawa polskiego. Wnioskodawcę łączy też umowa o współpracy ze spółką A., na mocy której Wnioskodawca zobowiązuje się do świadczenia usług tworzenia oprogramowania poprzez rozwój i modyfikację kodu źródłowego. Dodatkowo, Wnioskodawca pełni rolę team leadera zespołu programistów, z którymi współrealizuje bardziej złożone projekty - zarówno sam tworzy kod, jak i rozdziela zadania i nadzoruje ich wykonanie. Umowa zawiera postanowienia o przeniesieniu na kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonych w ramach umowy utworów na określonych w umowie polach eksploatacji. W określonych sytuacjach Wnioskodawca albo tworzy sam kod źródłowy przy zapewnionym hostingu ze strony kontrahenta, a w innych po jego stronie jest zaprojektowanie i wytworzenie oprogramowania, zapewnienie hostingu, testy aplikacji oraz bieżąca obsługa polegająca na supporcie w razie wadliwego działania. Przystępując do projektu Wnioskodawca zapoznaje się z wymaganiami kontrahenta co do efektów, jakie mają powstać w wyniku prac. Ma przy tym zwykle daleko idącą swobodę w doborze technologii i rozwiązań programistycznych, a w sytuacji gdy kontrahent narzuca inną technologię, stara się oddawać projekt do wykonania podwykonawcom.

Kontrahenci formułują jedynie ogólne wytyczne odnośnie swoich oczekiwań, a Wnioskodawca na tej podstawie opracowuje specyfikację projektową. Metodyka pracy Wnioskodawcy przestawia się następująco:

ü pozyskanie wymagań kontrahenta;

ü przygotowanie oferty i jej zakresu;

ü identyfikacja zadań do wykonania i opisanie ich w backlogu;

ü rozdzielenie zadań dla zespołu (jeśli projekt jest realizowany w zespole);

ü realizacja zadań oraz koordynacja działań zespołu;

ü spotkania z prezentacją wyników;

ü oddanie, a później dodawanie nowych funkcjonalności i ewentualne zmiany istniejących.

Działalność Wnioskodawcy można rodzajowo podzielić na następujące segmenty:

A. Wnioskodawca wytwarza samodzielnie lub w zespole programistów oprogramowanie na zlecenie innych podmiotów, na których przenosi następnie autorskie prawa majątkowe do swoich utworów;

B. Wnioskodawca samodzielnie lub w zespole programistów rozwija istniejące oprogramowanie swoich kontrahentów i przenosi na nich autorskie prawa majątkowe do swoich utworów, będących nowymi aplikacjami utworzonymi na bazie pierwotnych aplikacji;

C. Wnioskodawca zajmuje się zarządzaniem zespołem (Team leader), wdrażaniem, bieżącą obsługą i supportem technicznym aplikacji.

Ad. A.

W ramach prac z tego segmentu Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne od podstaw. Działania te podejmuje albo samodzielnie, albo jako członek lub lider zespołu programistycznego.

Przykładami aplikacji wytworzonych od podstaw są: (…);

Wszystkie wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe w ramach Segmentu A , w tym prototypy aplikacji, stanowią autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad. B W ramach tego segmentu Wnioskodawca rozwija i ulepsza istniejące oprogramowanie, dodając do nich nowe funkcjonalności i ulepszając już istniejące. Takie prace często wiążą się z całkowitym przeobrażeniem kodu źródłowego bazowego oprogramowania.

Przykład takich prac to: (…)

Ad. C Prace z Segmentu C to inne prace Wnioskodawcy, polegające głównie na zarządzaniu zespołem programistów, wdrożeniu wytworzonego oprogramowania, wsparciu technicznym w zakresie działania i funkcjonalności wytworzonych aplikacji. Umowy zawierane przez Wnioskodawcę nie wydzielają części wynagrodzenia stanowiącego honorarium za przeniesienie praw autorskich oraz za inne usługi, ponieważ w momencie podpisania umowy strony tej umowy nie dysponują informacją ile czasu Wnioskodawca poniesienie na wytwarzanie oprogramowania, a ile czasu na inne czynności stanowiące świadczenie usług. Jednakże po pozytywnym zakończeniu prac nad wytwarzaniem oporgramowania strony podpisują dodatkowy dokument, w którym kontrahent Wnioskodawcy potwierdza, że programy komputerowe zostały faktycznie wykonane oraz jaka część wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych, a ile z tytułu honorarium za przeniesienie praw autorskich. Przy wyliczaniu dochodu z kwalifikowanyc praw własności intelektualnych Wnioskodawca zalicza przychód z faktur sprzedażowych zgodnie z jego zaangażowaniem godzinowym w prace nad wytwarzaniem oprogramowania, które następnie jest potwierdzone przez kontrahenta Wnioskodawcy w dokumencie, o którym mowa wyżej.

Wnioskodawca ponosi koszty w związku z prowadzoną działalnością. Zaliczają się do nich:

· wydatki związane z zawieraniem umów cywilnoprawnych z podmiotami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą, które wykonują dla Wnioskodawcy prace programistyczne (a Wnioskodawca na podstawie umów nabywa efekty tych prac),

· opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne,

· wydatki na sprzęt elektroniczny,

· telefon,

· internet,

· leasing samochodu i jego eksploatację,

· obsługę księgową oraz delegacje odbywane w związku z realizowanymi projektami.

Wymienione wyżej wydatki są bezpośrednio związane z wytwarzaniem, ulepszaniem i rozwojem oprogramowania przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca przy obliczania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zalicza ww. koszty w następujący sposób: jeżeli dany koszt był w całości bezpośrednio powiązany wyłącznie z jednym kwalifikowanym prawem IP to w Wnioskodawca w całości przyporządkowuje go do danego kwalifikowanego IP. Jeżeli jednak nie można w sposób dokładny przyporządkować wartości kosztu do danego kwalifikowanego prawa IP to koszty takie są przyporządkowywane do poszczególnych kwalifikowanych praw IP w proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia kwalifikowanego prawa IP do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym (klucz przychodowy). Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję realizacji projektów, z której wyszczególnione są osobno dla każdego projektu przychody, koszty i dochody uzyskane w związku z ich realizacją. Każdy projekt realizowany przez Wnioskodawcę jest szczegółowo opisany z wyszczególnieniem wszystkich istotnych funkcji, określony jest czas rozpoczęcia i zakończenia projektu, a także wykaz zaangażowanych osób i przyporządkowanych im prac wykonanych w ramach każdego projektu.

Wnioskodawca chciałby do dochodów uzyskanych w 2019 i 2020 roku, a opisanych powyżej w wyszczególnionych segmentach, zastosować stawkę preferencyjną stawkę 5% zgodnie z art. 30 ca Ustawy o PIT. Opisane i wyeksponowane informacje/ dane/ warunki zawarte we wniosku oraz uzupełnieniu tegoż wniosku będą dotyczyć każdej z zawartych w przyszłości umów.

Wnioskodawca planuje stosować preferencyjna stawkę 5% zgodnie z art. 30 ca Ustawy o PIT do dochodów uzyskanych ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do programów komputerowych wytworzonych w ramach działalności opisanej w niniejszym wniosku jako Segment A. Wnioskodawca planuje zastosować stawkę preferencyjną także do dochodów uzyskiwanych w przyszłości. Działalność Wnioskodawcy w 2021 r. oraz latach następnych będzie prowadzona na dotychczasowych zasadach, a opisane i wyeksponowane informacje/dane/warunki zawarte w niniejszym wniosku będą dotyczyć każdej z zawartych w przyszłości umów.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Pytanie nr 1. Czy Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac programistycznych prowadzi badania naukowe?

Odpowiedź: Nie.

Pytanie nr 2. Czy działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

Odpowiedź: Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę opisana we wniosku jako Segment A obejmuje wykorzystywanie i łączenie obecnie dostępnej wiedzy i umiejętności związanych z informatyką do wytwarzania programów komputerowych, które swoją innowacyjnością zwiększają konkurencyjność kontrahentów Wnioskodawcy. Wnioskodawca w niniejszym wniosku wyodrębnił działalność rutynową do działalności opisanej w Segmencie C. W ramach prac opisanych w Segmencie A Wnioskodawca opracowuje nowe koncepcje, narzędzia, rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce u kontrahenta. Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób uporządkowany, metodyczny i zaplanowany. Kontrahenci nie narzucają Wnioskodawcy żadnych technicznych rozwiązań, sposobów rozwiązania poszczególnych problemów natury programistycznej, z wyjątkiem ogólnych, wysokopoziomowych oczekiwań w zakresie funkcjonalności aplikacji. Wnioskodawca nie ma też informacji o istnieniu takich samych programów jak te, których jest autorem. Według Wnioskodawcy prawdopodobieństwo, że ktoś stworzy taki sam program jest minimalne, ponieważ nie działa on na istniejących instrukcjach, a przy wykorzystaniu własnego intelektu i kreatywności. Wnioskodawca działa w oparciu o istniejące zasoby wiedzy, którą stale poszerza, tworzy własne architektury i struktury działania programu.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że istotą niniejszego w postępowaniu interpretacyjnym jest rozstrzygnięcie przez organ interpretacyjny czy wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie w ramach prac opisanych w Segmencie A prowadzone było w ramach prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca sam tego nie chce przesądzać w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Pytanie nr 3. Jaka jest forma opodatkowania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Wnioskodawca opodatkowuje dochód podatkiem liniowym.

Pytanie nr 4. Czy tworzenie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Odpowiedź: Tak

Pytanie nr 5. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa jest to działalność podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Odpowiedź: Prowadzone przez Wnioskodawcę prace prowadzące do wytworzenia programów komputerowych podejmowane są w sposób metodyczny i systematyczny na co Wnioskodawca wskazał w niniejszym wniosku.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że nie wskazywał w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Czy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie powstałe w ramach prac opisanych w Segmencie A w ramach prac badawczo-rozwojowych jest przedmiotem zadanego przez Wnioskodawcę pytania.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że istotą w postępowaniu interpretacyjnym czy wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie w ramach prac opisanych w Segmencie A prowadzone było w ramach prac badawczo-rozwojowych. Wezwanie dotyczące wskazania, czy Wnioskodawca prowadzi działalność-badawczo rozwojową w sposób systematyczny, podczas gdy Wnioskodawca pyta czy prowadzi działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT stanowi ewidentne przerzucenie na Wnioskodawcę rozstrzygnięcia kwestii, której oceny Wnioskodawca wprost domagał się w swoim pytaniu. Takie rozumienie przepisów potwierdza m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 18 marca 2021 r. (sygn. I SA/Kr 178/21).

Pytanie nr 6. Czy działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu (modyfikacji) oprogramowania/ części oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania/części oprogramowania?

Odpowiedź: Tak. Jednakże Wnioskodawca zwraca uwagę, że jego działalność polegająca na ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowanie została opisana we wniosku jako Segment B. W związku z tym, że Wnioskodawca nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem ulepszanego (modyfikowanego) oprogramowania, ani nie jest uprawniony do korzystania z niego na podstawie licencji wyłącznej to nie planuje korzystać z ulgi IP-Box co do dochodu uzyskanego z prac wskazanych jako Segment B (dlatego pytanie nr 1 oraz 2 dotyczy wyłącznie prac z segmentu A).

Pytanie nr 7. Jeśli Wnioskodawca nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego rozwinięcie, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie:

• na jakiej podstawie następuje rozwinięcie tego programu/jego części,

• czy w wyniku rozwinięcia oprogramowania/jego części, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej,

• czy Wnioskodawcy przysługują/przysługiwały prawa autorskie do rozwinięcia oprogramowania / części oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

Odpowiedź: Wnioskodawca zwraca uwagę, że jego działalność polegająca na ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowanie została opisana we wniosku jako Segment B. W związku z tym, że Wnioskodawca nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem ulepszanego (modyfikowanego) oprogramowania, ani nie jest uprawniony do korzystania z niego na podstawie licencji wyłącznej to nie planuje korzystać z ulgi IP-Box do dochodu uzyskanego z prac wskazanych jako Segment B (dlatego pytanie nr 1 oraz 2 dotyczy wyłącznie prac z Segmentu A).

W przypadku, gdy w wyniku prac Wnioskodawcy powstaje nowy kod źródłowy czy algorytmy i powstaje nowy program komputerowy w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych to Wnioskodawca zalicza takie prace do Segmentu A opisanego w niniejszym wniosku i do dochodu ze sprzedaży praw autorskich do takich programów będzie stosował stawkę 5% IP Box.

Pytanie nr 8. Czy w związku z tworzeniem oraz rozwijaniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód został osiągnięty:

a) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi?

Odpowiedź: W związku z wytarzaniem oprogramowania w ramach Segmentu A Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytanie nr 9. Czy Wnioskodawca jako wykonujący te czynności, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie nr 10. Czy odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności ponosi Zleceniodawca?

Odpowiedź: Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za rezultat oraz wykonanie czynności w ramach zawieranych umów. Wnioskodawca nie współpracuje wyłącznie z jednym kontrahentem, a współpracuje z wieloma kontrahentami. Bierze udział w przetargach na zlecenie wytwarzania oprogramowania oraz sam pozyskuje klientów.

Pytanie nr 11. Czy usługi programistyczne świadczone na rzecz zagranicznych

Kontrahentów, Wnioskodawca wykonuje w Polsce?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie nr 12. Czy Wnioskodawca prowadzi „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub modyfikacji kwalifikowanego IP, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art.30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu? Proszę podać dokładną datę rozpoczęcia prowadzenia odrębnej ewidencji. W przypadku gdy wniosek dotyczy:

• stanu faktycznego proszę wskazać, czy odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Proszę wskazać dokładną datę rozpoczęcia prowadzenia ewidencji,
• zdarzenia przyszłego proszę wskazać, czy odrębna ewidencja będzie prowadzona na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

Odpowiedź: Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencja dla celów IP-Box, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT na bieżąco, tj. od początku prac zmierzających do wytworzenia kwalifikowanych IP. Ewidencja ta jest również prowadzona na bieżąco. Data rozpoczęcia prowadzenia oddzielnej ewidencji to 1 stycznia 2019 r.

Niniejszy wniosek obejmuje również zdarzenie przyszłe. W zakresie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie kontynuował prowadzenie ewidencji, którą obecnie prowadzi.

Pytanie nr 13. Czy zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy o świadczenie usług są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności?

Odpowiedź: Nie.

Pytanie nr 14. Czy składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów, czy odlicza od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: Wnioskodawca zalicza składki na ubezpieczenie społeczne do kosztów uzyskania przychodów, nie odlicza ich od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o PIT.

Pytanie nr 15. Czy sprzęt elektroniczny, o których mowa we wniosku i ewentualnie w jego uzupełnieniu stanowi środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Nie.

Pytanie nr 16. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesienia wydatków na:

• zawieranie umów cywilnoprawnych z podmiotami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą,
• opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne,
• sprzęt elektroniczny,
• telefon,
• internet,
• leasing samochodu i jego eksploatację?

Czy wydatki na leasing samochodu wynikają z zawartej umowy, która stanowiła umowę leasingu operacyjnego spełniającą warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak to kiedy zawartej? Czy samochód, o którym mowa we wniosku, będzie stanowił środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej?

• obsługę księgową,
• delegacje.

Odpowiedź: Przez zawieranie umów cywilnoprawnych z podmiotami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą należy rozumieć nabywanie usług od podwykonawców, tj. informatyków, którzy świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi programistyczne. Wnioskodawca od takich podmiotów nabywa efekty prac programistycznych, a nie gotowe programy komputerowe, które później wykorzystuje przy wytwarzaniu programów komputerowych, z których osiąga kwalifikowany dochód.

Przez opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne rozumie się wydatki ponoszone na opłacanie składek ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych), bez tych wydatków Wnioskodawca nie mógłby prowadzić działalności gospodarczej, a co za tym idzie również wytwarzać oprogramowania.

Wnioskodawca nabywa i będzie nabywał sprzęt elektroniczny, który będzie bezpośrednio związany z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca rozumie przez to akcesoria komputerowe, które są niezbędne do wytwarzania oprogramowania jak klawiatura czy myszka, router, który jest niezbędny do korzystania z sieci internetowej, a także sprzęt elektroniczny jak telefon czy tablet, które są niezbędne do komunikacji oraz testowania wytwarzanych aplikacji na różnych urządzeniach.

Wnioskodawca nabywa i będzie nabywał usługi telekomunikacyjne związane z dostępem do internetu oraz usług telefonii komórkowej. Podczas wytwarzania oprogramowania Wnioskodawca musi komunikować się z innymi programistami, od których nabywa efekty prac badawczo-rozwojowych, które wykorzystuje przy tworzeniu oprogramowania. Dodatkowo dostęp do internetu niezbędny jest przy kompilowaniu kodu oraz dostępie do niektórych narzędzi wykorzystywanych przy programowaniu i wytwarzaniu oprogramowania.

Odpowiedź: Tak, wydatki na leasing samochodu wynikają z zawartych umów leasingu operacyjnego (zgodnie z art. 23b ustawy o PIT), zawartych w 2017 r. (leasing się już skończył), w 2018 r. (leasing się już skończył) oraz w 2021 r. (leasing trwa). Samochody nie stanowią środków trwałych w działalności. Przez koszty związane z użytkowaniem samochodu Wnioskodawca rozumie m.in. wydatki na paliwo, ubezpieczenie, opłaty leasingowe. Korzystanie przez Wnioskodawcę z auta pomaga Wnioskodawcy w sprawnym transporcie do kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania.

Przez obsługę księgową Wnioskodawca rozumie wydatki na doradztwo podatkowe w zakresie skorzystania z ulgi IP-Box.

Przez delegacje Wnioskodawca rozumie koszty na podróże do kontrahentów (często zagraniczne) w celu omówienia postępów prac funkcji jakie ma spełniać wytwarzane oprogramowanie.

Pytanie nr 17. Czy w związku z pełnieniem funkcji „Team Leadera” Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (programy komputerowe) będące wyrazem twórczej działalności Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz czy Wnioskodawcy z tego tytułu przysługują prawa autorskie?

Odpowiedź: Nie, dlatego Wnioskodawca nie zamierza korzystać z ulgi IP Box dla dochodów osiąganych z takich czynności (Segment C).

Wnioskodawca zwraca uwagę, że prace te wykonuje w ramach Segmentu C. Wynagrodzenie za wykonywane czynności z Segmentu C nie jest i nie będzie kwalifikowane przez Wnioskodawcę jako dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i nie będzie objęte preferencyjną stawką 5%.

Pytanie nr 18. Czy wynagrodzenie „Team Leadera” jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego?

Odpowiedź: Nie, dlatego opisane zostało jako Segment C. Wnioskodawca nie będzie od tego dochodu korzystał z ulgi IP Box.

Pytanie nr 19. Czy wszystkie wymienione we wniosku koszty zostały faktycznie poniesione/będą ponoszone przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Odpowiedź: Wszystkie wymienione we wniosku koszty zostały faktycznie poniesione/będą ponoszone przez Wnioskodawcę na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania.

Jednocześnie Wnioskodawca nawet pośrednio nie chce wskazywać w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, że prowadzi działalność-badawczo-rozwojową, gdyż jest to elementem jego pytania. Wnioskodawca pragnie wskazać, że istotą niniejszego postępowaniu interpretacyjnym jest rozstrzygnięcie przez organ podatkowy czy wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie w ramach prac opisanych w Segmencie A prowadzone było w ramach prac badawczo-rozwojowych.

Pytanie nr 20. Jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu poszczególnych wydatków z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania?

Wnioskodawca wykorzystuje w sposób bezpośredni lub pośredni wskazane wydatki do wytwarzania oprogramowania. Dokładne przesłanki świadczące o powiązaniu wskazanych we wniosku kosztów z prowadzoną działalnością wytwarzania oprogramowania (Segment A) Wnioskodawca wskazał w odpowiedzi na pytanie nr 16.

Jednocześnie Wnioskodawca nawet pośrednio nie chce wskazywać w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, że prowadzi działalność-badawczo-rozwojową, gdyż jest to elementem jego pytania. Wnioskodawca pragnie wskazać, że istotą niniejszego postępowaniu interpretacyjnym jest rozstrzygnięcie przez organ podatkowy czy wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie w ramach prac opisanych w Segmencie A prowadzone było w ramach prac badawczo-rozwojowych.

Pytanie nr 21. Czy i w jaki sposób Wnioskodawca obliczy tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Odpowiedź: Wnioskodawca wylicza wskaźnik nexus zgodnie z art. 30 ca ust. 4 ustawy o PIT.Wskaźnik nexus wyliczany jest dla każdego KPWI oddzielnie. Wskaźnik nexus oblicza zgodnie z następującym wzorem:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z KPWI,

b- nabycie wyników prac badawczo- rozwojowych związanych z KPWI, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu ustawy o PIT

c- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z KPWI, innych niż wymienione w lit,

d- od podmiotu powiązanego w rozumieniu ustawy o PIT - nabycie przez podatnika KPWI.

Z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT wynika natomiast, że do kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione na opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne, sprzęt elektroniczny, opłaty za telefon, koszty eksploatacji samochodu, koszty obsługi księgowej, delegacji odbywanych w związku z projektami, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających z przeniesienia praw autorskich do KPWI, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, stanową koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o PIT, jako koszty związane z KPWI. Wnioskodawca opisał to już w stanie faktycznym we wniosku.

Wnioskodawca wskazuje, że wydatki na nabycie prac badawczo-rozwojowych od programistów, o których pisze w odpowiedzi na pytanie nr 16 zalicza do litery „b” we wzorze nexus**.**

Pytania

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność opisana we wniosku jako Segment A stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT (pytanie dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego)?

2. Czy dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia praw autorskich do wytworzonych w ramach dzialalności opisanej w Segmencie A programów komputerowych Wnisokodawca może i będzie mógł opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT (pytanie dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego)?

3. Czy Wnioskodawca ma prawo do ujęcia wydatków opisanych w niniejszym wniosku w literze a) wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 4 lit.a) ustawy o PIT (pytanie dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego)?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 uznaje się autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo -rozwojowej.

Wnioskodawca w ramach opisanych w stanie faktycznym prac w Segmentach A i B wytwarza programy komputerowe. Idąc w ślad za Objaśnieniami podatkowymi Ministra Finansów z 15 lipca 2019 roku dotyczącymi stosowania IP Box (dalej „Objaśnienia”), stwierdzić należy, że doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest za zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim:

• forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie;
• interfejsów (oparta na analogicznych podstawach jak ochrcw innych składników programu) - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony.

Odnosząc się do właściwych dla omawianego zagadnienia źródeł wywodzących się od organizacji ponadnarodowych i międzynarodowych, do których przynależy Polska, w szczególności Unii Europejskiej oraz OECD, należy wskazać, że zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: „Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”. Podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych.”

Również orzecznictwo Europejskiego Urzędu Patentowego pozwala na zdefiniowanie pojęcia programu komputerowego, definiowanego jako to seria kroków (instrukcji), które są podejmowane przez komputer podczas wykonywania programu. Komponentami programu komputerowego są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne.

Przekładając powyższe rozważania na stan faktyczny Wnioskodawcy, efektem prac Wnioskodawcy w Segmentach A i B są właśnie serie kroków (instrukcji) napisanych w języku programowania, które komputer przetwarza i wykonuje zgodnie z przewidzianymi przez programistę regułami, dając użytkownikowi możliwość interakcji w celu osiągnięcia odpowiedniego rezultatu. Wnioskodawca wytwarza zatem, w ramach prac opisanych w Segmentach A i B, programy komputerowe. Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę są przejawem jego indywidualnej, twórczej działalności - tworzy on je bowiem samodzielnie (ewentualnie nabywa w określonych przypadkach wyniki prac badawczo -rozwojowych od podwykonawców, aby je następnie zaimplementować przy budowie własnych autorskich funkcjonalności), wykorzystując w tym celu swoją wiedzę i doświadczenie, nie korzystając przy tym z gotowych rozwiązań ani nie kopiując pracy innych programistów - utrwalonymi w postaci zapisu na nośniku elektronicznym komputera lub innego urządzenia o podobnej charakterystyce, w którym program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa jest to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe to z kolei zgodne z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace Wnioskodawcy w Segmentach A i B z całą pewnością charakteryzują się twórczością, gdyż polegają na tworzeniu niepowtarzalnych, nieistniejących wcześniej zespołów instrukcji i algorytmów realizujących zaprojektowane, metodycznie zaplanowane funkcje. Nie ma tutaj mowy o działaniach rutynowych, bowiem każdy tworzony przez Wnioskodawcę program realizowany jest na zapotrzebowanie kontrahenta, rozwiązując skomplikowany problem biznesowy.

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Działalność Wnioskodawcy jest uporządkowana i oparta o określoną w opisie stanu faktycznego metodykę pracy. Przy projektowaniu każdego programu komputerowego Wnioskodawca przyjmuje określone cele do osiągnięcia (postawione mu przez kontrahenta, oczekującego konkretnej funkcjonalności), planuje poszczególne etapy pracy i w odpowiedniej kolejności je wykonuje. Taki charakter pracy - metodyczny, uporządkowany i zaplanowany - niewątpliwie uznać można za systematyczność.

Celem prac jest stworzenie programu komputerowego w wyniku wykorzystania zasobów wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. W ciągu swojej wieloletniej pracy w charakterze programisty Wnioskodawca zdobył i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu projektowania i tworzenia nowych produktów i procesów. Stworzone przez niego programy realizują zaawansowane funkcje biznesowe w branży budowlanej, w działalności służb publicznych, w e-commerce czy sektorze finansowym. Tworząc rozwiązania programistyczne dla takich zastosowań Wnioskodawca sam na bieżąco aktualizuje swoją wiedzę i nabywa nowe umiejętności, bowiem opracowanie sprawnie działającej funkcjonalności dla tak poważnych instytucji jak Inspekcja Transportu Drogowego, samoistnie poszerza wiedzę Wnioskodawcy, co owocuje w kolejnych pracach nowymi pomysłami i istotnym poszerzeniem biznesowych możliwości Wnioskodawcy. Tworzone przez Wnioskodawcę aplikacje nie powstają w oparciu o gotowe szablony ani przy wykorzystaniu kreatorów dostępnych publicznie, Wnioskodawca używa szeregu zaawansowanych narzędzi programistycznych, których funkcje na bieżąco łączy w celu uzyskania konkretnego efektu w postaci kodu źródłowego wykonującego pożądane funkcje. Poszczególne aplikacje pozwalają końcowym klientom Wnioskodawcy na uzyskanie przewagi konkurencyjnej na rynkach i w branżach, w których działają, np. poprzez zautomatyzowanie czynności dotychczas wykonywanych manualnie, przyspieszenie działania czy ułatwienie dostępności.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, prace realizowane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w Segmentach A i B charakteryzują się twórczością, systematycznością oraz skutkują zwiększeniem zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań - spełniają tym samym definicję prac badawczo-rozwojowych.

Z kolei prace z Segmentu C należy ocenić jako częściowo rutynowe, nieposiadające cech systematyczności i twórczości, będące w istocie formą wsparcia technicznego, co z pewnością nie kwalifikuje ich do uznania za prace badawczo-rozwojowe.

Na marginesie Wnioskodawca chciałby wskazać, że opis stanu faktycznego przedstawiony w niniejszym wniosku starał się przedstawić w najdrobniejszych szczegółach, a dotyczące tego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy wyraża jego przekonanie o spełnieniu we wskazanym stanie faktycznym przesłanek do uznania prowadzonej przez niego działalności za działalność badawczo-rozwojową. Celem Wnioskodawcy jest jednak uzyskanie od organu podatkowego potwierdzenia prawidłowości tego stanowiska lub uzyskania wyjaśnienia, w jakim zakresie jest ono nieprawidłowe. Wnioskodawca w żaden sposób nie przesądza niniejszym stanowiskiem, że jego działalność spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej i oczekuje w tej kwestii wiążącej odpowiedzi organu.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie na najnowsze orzecznictwo sądów administracyjnych, jak w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 178 /21 z którego wynika generalny zakaz przerzucania na podatnika ciężar rozstrzygania spornych kwestii związanych ze stosowanie przepisów prawa podatkowego, w tym również przepisów ustaw niepodatkowych z nazwy, ale do zapisów których odwołują się ustawy podatkowe i których treść regulacji ma wpływ na opodatkowanie (jak ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1392/16 wskazuje, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać się wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie.

Ad. 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PlT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 uznaje się autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo -rozwojowe w Segmencie A, w ramach których wytwarza programy komputerowe. Programy te spełniają definicję utworu w rozumieniu art. 1 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „PrAut”), są bowiem przejawem twórczej działalności Wnioskodawcy i posiadają indywidualny charakter i jako takie podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 PrAut. Tym samym, autorskie prawa do programów komputerowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę, będących utworami w rozumieniu przepisów PrAut, które Wnioskodawca wytwarza w ramach prowadzonych przez siebie prac badawczo-rozwojowych opisanych w Segmencie A, należy uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. W odniesieniu do prac z Segmentu A, które Wnioskodawca świadczy na podstawie umów zawartych w formie pisemnej, Wnioskodawca dokonuje przeniesienia autorskich praw majątkowych na swoich kontrahentów, co należy rozumieć jako sprzedaż kwalifikowanych praw własności intelektualnej stosownie do art. 30 ca ust. 7 pkt. 2 Ustawy o PlT. Wnioskodawca prowadzi również prace badawczo-rozwojowe w Segmencie B, w ramach których dokonuje ulepszeń i rozwijania programów komputerowych. Ponieważ jednak Wnioskodawca nie uzyskuje od swoich kontrahentów każdorazowo licencji wyłącznej na korzystanie z bazowego oprogramowania, które następnie ulepsza w ramach prac badawczo -rozwojowych, uznać należy, że przenosi on na poszczególnych kontrahentów, na podstawie odpowiednich postanowień umownych, jedynie prawa majątkowe do wyników swoich prac, a nie kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30 ca ust. 7 pkt 2 Ustawy o PlT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochodem, zgodnie z art. 9 ust. 2, jest nadwyżka sumy przychodów z danego źródła nad kosztami jego uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Wnioskodawca ponosi w związku z wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej koszty, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, sprzęt elektroniczny, opłaty za telefon służbowy, opłaty za dostęp do Internetu, koszty leasingu i eksploatacji samochodu. Wskazane koszty są dla Wnioskodawcy kosztami ponoszonymi na prowadzoną przez niego bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, tzn. stanowią dla Wnioskodawcy koszty z litery a wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT. W związku z powyższym podatnik uzyskuje dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 Ustawy o PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej
5. w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług;
6. w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności; intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Zgodnie z art. 30cb ust. 2 Ustawy o PIT prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w formie elektronicznego arkusza kalkulacyjnego, w którym wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodu i dochodów (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wyodrębnia również w przedmiotowej ewidencji koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Reasumując, Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w związku ze sprzedażą kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ponosi koszty na prowadzoną przez siebie bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz wykazuje wskazane w art. 30 cb ust. 1 i 2 Ustawy o PIT informacje w odrębnej ewidencji. Tym samym, może opodatkować dochody uzyskiwane z działalności opisanej w Segmencie A w części, jaka dotyczy prac realizowanych na podstawie zawartych umów w formie pisemnej, stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT. Do dochodów z Segmentu B Wnioskodawca nie może zastosować stawki 5%, ponieważ ze względu na brak każdorazowego uzyskania licencji wyłącznej do rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania nie wytwarza on kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Również do dochodów z Segmentu C Wnioskodawca nie może zastosować stawki 5% ze względu na brak możliwości zakwalifikowani prac z tego segmentu jako prace badawczo -rozwojowe.

Ad. 3

Wnioskodawca uważa, że koszty poniesione w związku z prowadzoną przez siebie działalnością, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, sprzęt elektroniczny, opłaty za telefon służbowy, opłaty za dostęp do internetu, koszty leasingu i eksploatacji samochodu, są dla niego kosztami ponoszonymi na prowadzoną przez niego bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, tzn. do kosztów z litery a wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT.

Natomiast koszty ponoszone w związku z zawieraniem umów cywilnoprawnych z podmiotami, od których Wnioskodawca nabywa wyniki prac programistycznych, będzie zaliczał do kosztów z litery b (jeśli będzie nabywał wyniki prac badawczo-rozwojowych niebędące odrębnym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego) lub do kosztów z litery d (jeśli będzie nabywał kwalifikowane prawo własności intelektualnej).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „badań naukowych” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 39 ww. ustawy. W myśl tego przepisu:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca

2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo -rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo -rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na pracach programistycznych. Pana prace polegają zarówno na tworzeniu aplikacji od podstaw, jak i na rozwijaniu i ulepszaniu aplikacji udostępnionych przez kontrahentów.

Za każdym razem są to rozwiązania innowacyjne, dedykowane klientom i odpowiadające ich potrzebom. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy.

Każde wytwarzane przez Pana programy komputerowe są to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę zleceń programistycznych na rzecz Zleceniodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, podlegającymi ochronie.

W ramach swojej działalności wytwarza i będzie wytwarzał Pan programy komputerowe dla Zleceniodawcy bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

Pana działalność obejmuje wykorzystywanie i łączenie obecnie dostępnej wiedzy i umiejętności związanych z informatyką do wytwarzania programów komputerowych, które swoją innowacyjnością zwiększają konkurencyjność kontrahentów Wnioskodawcy.

Wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji.

Przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo -rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 updof, gdyż:

a) są podejmowane w sposób systematyczny,

b) mają charakter twórczy,

c) obejmują prace rozwojowe oraz

d) podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzenie przez Pana oprogramowania komputerowego opisanego we wniosku jako Segment A stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno, art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego.

c- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu ;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

6. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

7. W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

· podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

· prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

• dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
• dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo -rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie dotyczy wydatków od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że:

1. tworzy Pan oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
2. tworzy Pan oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo -rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. wytwarzane przez Pana oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
4. dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego oprogramowania;
5. uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;
6. prowadzi Pan „na bieżąco” i „od początku” realizacji opisanej we wniosku działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 osiąga Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Pana w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Może Pan/ będzie Pan mógł zastosować stawkę 5% od dochodów z tytułu świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku jako Segment A. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych za 2019-2021 i lata następne, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi/będzie ponosił Pan koszty na:

• wydatki związane z zawieraniem umów cywilnoprawnych z podmiotami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą, które wykonują dla Wnioskodawcy prace programistyczne,
• opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne,
• sprzęt elektroniczny,
• telefon,
• internet,
• leasing samochodu i jego eksploatację,
• obsługę księgową oraz delegacje.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Może Pan/będzie Pan mógł poniesione/ponoszone wydatki na:

1. zawieranie umów cywilnoprawnych z podmiotami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą, które wykonują dla Wnioskodawcy prace programistyczne,

2. opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne,

3. sprzęt elektroniczny,

4. telefon,

5. internet,

6. leasing samochodu i jego eksploatację,

7. obsługę księgową oraz delegacje

- ująć we wskaźniku nexus – przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo -rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

8. z zastosowaniem art. 119a;

9. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

10. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).