Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 stycznia 2022 r. (data wpływu 17 stycznia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A (dalej: Wnioskodawca) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m in. działalność związana z oprogramowaniem (62.01 Z).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy na świadczenie usług informatycznych, w tym w szczególności w zakresie tworzenia specjalistycznych programów komputerowych. Wnioskodawca od stycznia 2019 r. świadczy usługi na podstawie umowy zawartej z B sp. z o.o. sp. komandytowa i od 2016 r. świadczy usługi na podstawie umowy zawartej z C sp. z o.o. (dalej: Zleceniodawcy), w ramach których zajmuje się tworzeniem autorskich programów komputerowych dla różnych branż gospodarki. Usługi tworzenia oprogramowania komputerowego wykonywane są przez Wnioskodawcę na terytorium RP.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie podlega kierownictwu ze strony żadnego ze Zleceniodawców lub jakiejkolwiek z wyznaczonych przez nich osób Umowy łączące Wnioskodawcę ze Zleceniodawcami mają charakter kontraktu zawartego pomiędzy przedsiębiorcami. Wnioskodawca w ramach świadczonych usług jest niezależnym wykonawcą oraz ponosi wobec Zleceniodawców odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy.

W ramach współpracy ze Zleceniodawcami Wnioskodawca tworzy programy komputerowe bądź moduły oprogramowania, przy czym każdy moduł należy rozumieć jako fragment oprogramowania odpowiedzialny za część procesu biznesowego i współpracujący z innymi systemami w celu realizacji procesów kompleksowych. W konsekwencji Wnioskodawca w ramach współpracy ze Zleceniodawcami świadczy usługi polegające na tworzeniu kodu źródłowego programu komputerowego. Na podstawie umów zawartych ze Zleceniodawcami Wnioskodawca wytwarzał / wytwarza następujące oprogramowanie:

- nowatorskie oprogramowanie automatyzujące system zamówień w branży medycznej, integrujące wszystkie procesy zamówieniowe i magazynowe z działaniem systemów sprzedażowych i standardem `(...)`/`(...)`. Wyróżnikiem tworzonego oprogramowania jest implementacja innowacyjnego algorytmu pozwalającego na efektywny obieg i zarządzanie dokumentami;

- dedykowana platforma do cyfrowego zarządzania finansami firmy, której funkcjonalności pozwalają na:

· komputerowe rozpoznawanie faktur, dzięki czemu w pełni zautomatyzowany zostaje proces przypisania dokumentu konkretnego kontrahenta,

· obsługę wielu kont bankowych w jednym miejscu, co eliminuje konieczność logowania się do kilku odrębnych aplikacji bankowych,

· prognozowanie płynności finansowej,

· automatyczne tworzenie harmonogramów zadań na podstawie danych historycznych,

· kompletne zarządzanie zamówieniami i transakcjami,

· dokonywanie automatycznych księgowań dla powtarzających się czynności/ zdarzeń gospodarczych.

- innowacyjny system umożliwiający zamawianie kart płatniczych prepaid/debetowych. System umożliwia indywidualne projektowanie wyglądu karty przez klienta oraz parametrów finansowych przypisanych do karty.

Jednocześnie Wnioskodawca w przyszłości może wytwarzać także inne nowatorskie programy komputerowe, do których będzie posiadał prawa autorskie.

W ramach wykonywanych czynności Wnioskodawca zajmuje się programowaniem, projektowaniem, wdrażaniem usprawnień, podwyższaniem jakości oraz integracją oprogramowania z innymi systemami i interfejsami. Prace programistyczne Wnioskodawcy polegające na tworzeniu programów komputerowych nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W trakcie prac nad rozwiązaniami Wnioskodawca staje przed koniecznością prowadzenia prac koncepcyjnych, pozwalających na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności.

W trakcie świadczenia swoich usług Wnioskodawca stale wykorzystuje nowoczesne rozwiązania oraz praktyki światowe. Wnioskodawca świadcząc swoje usługi korzysta z dedykowanych technologii, których przydatność na potrzeby danego projektu analizuje w ramach każdego zlecenia projektowego. Do technologii wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zaliczyć można:

Języki programowania obiektowego (np. `(...)`) Preprocesory języków skryptowych (np. `(...)`) Języki programowania ogólnego użytku (np. `(...)`) Technologie tzw. (`(...)`) (zwane też jako chmurowe, np. `(...)`).

Należy podkreślić, że wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, rozwoju sieci i technologii internetowych, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych programów komputerowych oraz modułów bądź nowych funkcjonalności do tychże programów. Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Głównymi wyróżniającymi na rynku innowacjami rozwiązań projektowanych i tworzonych przez Wnioskodawcę są dostosowanie w pełni do określonych funkcjonalności i przeznaczenia, wykorzystanie najnowszych technologii, wysoki stopień bezpieczeństwa i stabilności działania, integracja z dotychczas opracowanymi rozwiązaniami. Rozwiązania opracowywane przez Wnioskodawcę wyróżnia także bardzo wysoki poziom przewidywalności, mała liczba potencjalnych obszarów występowania błędów, a także wysoka automatyzacja procesów.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że praca nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces ma na celu opracowanie zupełnie nowego rozwiązania lub stworzenie rozwiązania wprowadzającego nową funkcjonalność (wprowadzającego istotną modyfikację do dotychczasowego rozwiązania).

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W oparciu o zawarte ze Zleceniodawcami umowy Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawców całość praw autorskich do opracowanych programów komputerowych na wskazanych w umowach polach eksploatacji. W konsekwencji z chwilą zapłaty wynagrodzenia Wnioskodawca traci prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do napisanych przez niego utworów. Sprzedaż tych praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy wskazać, że oprócz czynności tworzenia oprogramowania, Wnioskodawca w ramach umów zawartych ze Zleceniodawcami może świadczyć także inne niż tworzenie oprogramowania usługi informatyczne (przykładowo usługi szkoleniowe, usługi konsultacyjne / doradcze w zakresie IT), co oznacza, że może uzyskiwać od Zleceniodawców także wynagrodzenie inne niż z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych (jednak od momentu zawarcia tychże umów do momentu złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie świadczył w rzeczywistości jeszcze takich usług). Ponadto Wnioskodawca świadczy aktualnie także na rzecz innych niż Zleceniodawcy podmiotów różnego rodzaju usługi (niezwiązane z tworzeniem oprogramowania) oraz uzyskuje przychody ze sprzedaży towarów handlowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej generuje 2 strumienie przychodów:

1. przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych (na podstawie umów zawartych ze Zleceniodawcami) oraz

2. przychody z tytułu świadczenia pozostałych usług oraz przychody ze sprzedaży towarów - niestanowiące przychodów z kwalifikowanych praw autorskich do programu komputerowego.

Jednocześnie zgodnie z umowami zawartymi ze Zleceniodawcami wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług wskazanych w pkt 1 powyżej ustalone zostało jako stawka ryczałtowa za godzinę pracy. W konsekwencji Wnioskodawca prowadzi na bieżąco ewidencję czasu pracy, w której oznacza godziny pracy przypadające na tworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego (prace o charakterze twórczym) oraz w przyszłości, gdy wystąpi takie świadczenie oznaczać będzie także godziny pracy związane ze świadczeniem pozostałych usług informatycznych niezwiązanych z tworzeniem programów komputerowych. Rozliczenia ze Zleceniodawcami odbywają się na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę po zakończeniu każdego miesiąca faktur (zgodnie z terminami i regulacjami wynikającymi z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), w których wysokość wynagrodzenia za świadczone usługi stanowi w rzeczywistości wynagrodzenie przypadające na sprzedaż autorskich praw do programów komputerowych (kalkulowane jako iloczyn ilości godzin prac twórczych przypadających na wytworzenie programu komputerowego i ryczałtowej stawki godzinowej).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi koszty związane z prowadzoną działalnością, niezbędne z punktu widzenia tej działalności, ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu. Do takich kosztów należą w szczególności następujące wydatki, które Wnioskodawca poniósł lub może ponieść w przyszłości:

1. koszty składek ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) Wnioskodawcy,

2. koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

3. amortyzacja pojazdu,

4. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (serwery, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

5. opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem

6. płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

7. wydatki związane z doradztwem podatkowym,

8. wydatki związane z księgowością,

9. wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy / kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

10. wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (zakup laptopa/ komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci).

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wymienione powyżej wydatki związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jednocześnie wszystkie wymienione powyżej wydatki związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest wytworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego.

Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą, w tym działalność badawczo-rozwojową w zakresie wytwarzania programów komputerowych podlega obowiązkowym składkom na ubezpieczenia społeczne - tym samym składki te należy uznać za bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że podstawowym źródłem przychodów Wnioskodawcy jest wytwarzanie i sprzedaż programów komputerowych stanowiących autorskie prawa majątkowe. Nie sposób jest zatem tworzyć oprogramowanie nie posiadając odpowiedniego sprzętu komputerowego i akcesoriów, dostępu do internetu, a także odpowiednich narzędzi (programy komputerowe, serwery, domeny itp.). Ponadto, aby Wnioskodawca mógł tworzyć innowacyjne programy komputerowe musi poszerzać na bieżąco wiedzę na temat funkcjonujących rozwiązań informatycznych i technologicznych (poprzez zakup fachowej literatury lub udział w szkoleniach / konferencjach branżowych).

Należy wskazać, że Wnioskodawca w przeważającej mierze świadczy swoje usługi w zakresie tworzenia / rozwijania programów komputerowych „zdalnie” tj. ze swojego biura, co oznacza, że wówczas komunikacja z klientem (nabywcą autorskich praw do programów komputerowych), dotycząca bezpośrednio wytwarzanego oprogramowania (w tym również dostarczania tego oprogramowania) odbywa się za pośrednictwem internetu (maile, wideokonferencje, udostępniane danych itp.), co oznacza, że bez odpowiedniego sprzętu komputerowego / telefonów / routerów oraz usług internetu i telefonii świadczenie takich usług nie jest w ogóle możliwe Co więcej, urządzenia końcowe typu telefon, tablet czy komputer wykorzystywane są także na potrzeby kompilacji, uruchamiania i testowania tworzonych rozwiązań programistycznych. Niemniej jednak zdarzają się także sytuacje, w których konieczna jest osobista wizyta Wnioskodawcy u klienta / we wskazanym przez niego miejscu w celu wdrożenia oprogramowania bądź w celu pełnego zidentyfikowania założeń projektowanego nowatorskiego oprogramowania - w tym celu Wnioskodawca wykorzystuje pojazd osobowy (a tym samym wszelkie wydatki związane z eksploatacją tego pojazdu, opłatami leasingowymi bądź amortyzacją należy uznać za bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową).

Z kolei pozostałe koszty wymienione przez Wnioskodawcę w poz. 5, 7, 8, 9 stanowią ogólne koszty prowadzenia działalności, które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić, w tym także działalność badawczo-rozwojową:

- koszty usług księgowych / doradztwa podatkowego - prowadząc działalność przedsiębiorca ma obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dodatkowo korzystając z ulgi IP BOX przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić dodatkową zgodną z przepisami ewidencję dla tego celu,

- wydatki związane z wyposażeniem biura - działalność musi być prowadzona w przeznaczonym do tego miejscu, zapewniając efektywność pracy i bezpieczeństwo przechowywanych danych / dokumentów,

- wydatki związane z telekomunikacją - na potrzeby komunikacji z klientami, dostawcami, biurem rachunkowym.

Co do zasady część wymienionych powyżej kosztów stanowi ogólne koszty prowadzenia działalności (np. koszty usług telekomunikacyjnych i sprzętu do komunikacji mobilnej, koszty usług księgowych, koszty używania / eksploatacji pojazdu osobowego, koszty zakupu wyposażenia biura), które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić i w konsekwencji generować przychody podatkowe. Jednocześnie jak wskazano w treści wniosku, Wnioskodawca oprócz przychodów ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych stanowiących kwalifikowane prawa własności intelektualnej, realizuje także inne przychody. Tym samym każda ze wskazanych powyżej pozycji kosztowych analizowana jest pod kątem jej bezpośredniego związku z przychodami z tytułu sprzedaży programów komputerowych stanowiących kwalifikowane IP oraz z pozostałymi przychodami - jeśli możliwe jest bezpośrednie przypisanie kosztu do tych kategorii przychodów (przychodów z tytułu sprzedaży programów komputerowych stanowiących kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub pozostałych przychodów) taka alokacja jest dokonywana. Natomiast jeśli któraś z powyżej wymienionych pozycji kosztowych (np. wydatki związane z księgowością czy doradztwem podatkowym, wydatki telekomunikacyjne itp.) jest związana zarówno z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP jak i z działalnością niezwiązaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP, wówczas Wnioskodawca dzieli wskazane powyżej koszty stosując tzw. „klucz przychodowy” tj. rozdzielając powyższe koszty na poszczególne typy działalności (w tym poszczególne IP) w proporcji, w jakiej przychody z poszczególnych IP i z działalności niezwiązanej z wytworzeniem IP pozostają w stosunku do ogółu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Od stycznia 2019 r. Wnioskodawca w odniesieniu do wytwarzanego oprogramowania prowadzi na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, zapewniającą w szczególności:

- wyodrębnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. autorskich praw do wytwarzanego oprogramowania (kodów źródłowych),

- wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

- wyodrębnienie kosztów pozwalających obliczyć wskaźnik Nexus dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia powyższych danych. Wersja elektroniczna zestawienia jest archiwizowana.

W konsekwencji Wnioskodawca zamierza korzystać w kolejnych latach podatkowych począwszy od 2019 r. z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania w odniesieniu do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej (programów komputerowych), o których mowa w treści niniejszego wniosku. Wnioskodawca nadmienia, że dotychczas w rozliczeniu rocznym za 2019 r. i 2020 r zastosował stawkę liniową 19%, jednakże planuje dokonać korekty złożonych deklaracji wykazując odpowiednią część dochodu do opodatkowania stawką preferencyjną 5%.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wskazuje, że nie prowadził/ nie prowadzi i nie będzie prowadził badań naukowych w związku z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania.

Wnioskodawca potwierdza, że prowadzona przez niego działalność związana z tworzeniem/ rozwijaniem oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania i jest podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, którego dotyczy złożony Wniosek o interpretację Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie własnego autorstwa tj. oprogramowanie, którego jest właścicielem oraz oprogramowanie, którego właścicielem jest zleceniodawca. Rozwijanie / ulepszanie oprogramowania będące własnością zleceniodawcy odbywa się na podstawie udostępnionego Wnioskodawcy przez zleceniodawcę kodu źródłowego tego oprogramowania do dokonania na nim modyfikacji w celu stworzenia nowej funkcjonalności (nowego oprogramowania).

Wnioskodawca rozwijając oprogramowanie wytworzone przez inne osoby / podmioty (oprogramowanie będące własnością zleceniodawcy) nie posiada umowy licencyjnej na wyłączne korzystanie z tego oprogramowania.

Wnioskodawca czasem rozwija / ulepsza oprogramowanie, którego właścicielem jest zleceniodawca. Na podstawie zawartej umowy zleceniodawca udostępnia wówczas Wnioskodawcy kod źródłowy do oprogramowania, które ma podlegać modyfikacji / zmianom. Na tej podstawie Wnioskodawca tworzy nowe kody (przekształca istniejące dokonując ich znaczących modyfikacji) w wyniku czego powstaje nowe prawo własności intelektualnej, do którego Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie podlegającego ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca z tytułu tworzenia bądź rozwijania / ulepszania oprogramowania komputerowego uzyskuje dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca potwierdza, że każde wytworzone przez niego oprogramowanie/ modyfikacja/ rozwinięcie/ ulepszenie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym wszystkie efekty realizowanych przez niego zleceń programistycznych na rzecz kontrahenta są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu.

Wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego wydatki / koszty ponoszone są faktycznie na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową. Część z tych wydatków jest przyporządkowana wyłącznie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (np. wydatki na narzędzia i oprogramowanie niezbędne do tworzenia programów komputerowych) tzn., że w całości ujmowane są jako koszty działalności badawczo-rozwojowej. Pozostała zaś część ponoszona jest zarówno w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową jak i pozostałą działalnością (np. koszty usług księgowych czy eksploatacji pojazdu) - te pozycje kosztowe dzielone są na działalność badawczo- rozwojową (w tym na poszczególne IP) oraz pozostałą działalność przy zastosowaniu tzw. klucza przychodowego tj. proporcji, w jakiej przychody z działalności badawczo-rozwojowej polegającej na wytworzeniu poszczególnych IP i przychody z pozostałej działalności (niezwiązanej z wytworzeniem IP) pozostają w stosunku do ogółu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Żadne z wymienionych przez Wnioskodawcę w treści pytania nr 2 we Wniosku o interpretację kosztów nie stanowią wydatków na zakup środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca potwierdza, że wszystkie wymienione przez niego w treści Wniosku o interpretację wydatki ujmowane są jako koszty podatkowe Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca potwierdza, że „od początku" realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/ rozwinięcia lub modyfikacji kwalifikowanego IP prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę w taki sposób, że:

· wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej tj. autorskie prawo do wytwarzanego oprogramowania (kodów źródłowych),

· wyodrębnione są przychody, koszty i dochody (straty) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

· wyodrębnione są koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca potwierdza, że odrębna ewidencja, jest prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. 

Wnioskodawca osiągnął pierwszy dochód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, do którego zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych stycznia 2019 r.

W kolejnych latach Wnioskodawca planuje prowadzić działalność gospodarczą na zasadach wskazanych w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego Wniosku o interpretację (z uwzględnieniem uzupełnienia zawartego w niniejszym piśmie).

Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne będące przedmiotem umowy z klientem w miejscu i czasie wybranym przez siebie (co wynika m.in. wprost z umowy łączącej Wnioskodawcę z klientem). Tym samym zlecający nie wyznacza Wnioskodawcy ani miejsca ani czasu wykonywania usług. Ponadto Wnioskodawca w ramach wykonywanych czynności nie podlega kierownictwu spółki zlecającej mu wytworzenie / ulepszenie czy modyfikację oprogramowania.

Wnioskodawca świadcząc usługi programistyczne (tj. tworząc lub rozwijając oprogramowanie) na rzecz zleceniodawcy ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności. Wnioskodawca jest bowiem odpowiedzialny za rezultat swoich prac wobec zleceniodawcy i osób trzecich, a nieprawidłowe wykonanie zleconych prac może spowodować utratę spodziewanego przychodu.

Pytania

1. Czy w świetle opisanego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, a tym samym spełnia przesłanki uprawniające go do stosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

2. Czy wymienione we wniosku koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na:

1. składki ZUS Wnioskodawcy,

2. eksploatację i utrzymanie pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

3. amortyzację pojazdu,

4. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (serwery, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

5. zakup usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz zakup sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem

6. udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

7. doradztwo podatkowe,

8. usługi księgowe,

9. wyposażenie biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy / kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

10. sprzęt komputerowy oraz akcesoria komputerowe (zakup laptopa/ komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci),

stanowią koszty, o których mowa w literze „a” wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych. W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia na Zleceniodawców autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy koszty wskazane w pytaniu 2 stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze „a" wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wskazane koszty powinny być ujmowane w literze „a wskaźnika Nexus w wysokości stanowiącej sumę kosztów, które bezpośrednio mogą być przypisane działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego IP oraz kosztów, które mogą być przypisane działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego IP pośrednio tj. na podstawie tzw. klucza przychodowego.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: Prawo o SWiN). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

- działalność ma charakter twórczy,

- działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

- działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: Objaśnienia MF), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Z kolei „systematyczność" oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem nowych programów komputerowych o określonej specyfikacji i funkcjonalności. Do zadań Wnioskodawcy należy tworzenie od podstaw określonych rozwiązań programistycznych, Wnioskodawca zajmuje się także rozszerzaniem opracowanych przez siebie wcześniej rozwiązań poprzez dodawanie do nich nowych modułów i funkcjonalności w wyniku czego powstają nowe programy komputerowe, a także ulepsza działające rozwiązania programistyczne, integruje tworzone rozwiązania z innymi rozwiązaniami oraz prowadzi prace koncepcyjne, polegające na projektowaniu nowych rozwiązań programistycznych. Efekty działalności programistycznej Wnioskodawcy w każdym przypadku mają charakter twórczy - w toku prac nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie występuje element typowej standaryzacji. Cele, jakie są zakładane przez Wnioskodawcę do osiągnięcia, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac programistycznych. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest wyłącznym rezultatem jego własnej indywidualnej działalności intelektualnej, ze względu na fakt, że jest ono wytwarzane przez niego samodzielnie od podstaw z wykorzystaniem swoich autorskich rozwiązań, które wypracował w toku prowadzonej działalności. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi więc przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (jest to wyraz jego własnej twórczości intelektualnej). W toku prac nad oprogramowaniem Wnioskodawca podejmuje działania polegające na analizie konkretnego projektu, do którego następnie opracowuje szczegółowy model działania i tworzy konkretne rozwiązania. Zastosowane rozwiązania oraz kod źródłowy są wynikami jego twórczej pracy i odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem działań jest zatem stworzenie oprogramowania (programu komputerowego), które zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych podlega ochronie, jak utwory literackie

Działalność programistyczna prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia programów komputerowych obejmuje przy tym wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wskazana działalność programistyczna Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi programistyczne, które zmierzają do opracowania rozwiązań, pozwalających na korzystanie ze złożonych, specjalistycznych oraz automatycznych funkcjonalności.

Jednocześnie prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia oprogramowania mają głównie charakter prac rozwojowych. Prace programistyczne Wnioskodawcy w tym zakresie nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W konsekwencji opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązania programistyczne są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Prace programistyczne prowadzone są przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i są każdorazowo poprzedzone fazą eksploracyjną mającą na celu wynalezienie optymalnego sposobu osiągnięcie planowanego rezultatu i stworzenie określonego rozwiązania o danej specyfikacji. Działalność związana z tworzeniem oprogramowania stanowi przy tym główny przedmiot działalności Wnioskodawcy, który kontynuowany będzie także w przyszłości.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, charakter realizowanych przez niego prac programistycznych związanych z wytwarzaniem oprogramowania komputerowego wyczerpuje opisane w ustawie o PIT kryteria kwalifikacji działalności badawczo-rozwojowej. Jak wynika bowiem z powyższego opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego, prowadzone przez Wnioskodawcę prace:

- dotyczą opracowywania nowych rozwiązań informatycznych (aplikacji, oprogramowania, modułów, funkcjonalności),

- wykorzystują dostępną wiedzę lub pozyskują nową wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań IT albo do nowego oprogramowania,

- są prowadzone w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu / planu, w sposób uporządkowany

- mają charakter twórczy, gdyż są nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych systemów i rodzajów oprogramowania,

- są prowadzone według procedury opracowania oprogramowania, która wymaga nabywania, łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w szczególności z obszaru informatyki i technologii IT. Zakończeniem prac jest stworzenie nowego zindywidualizowanego oprogramowania, aplikacji lub systemu.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność programistyczna polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, prowadzona przez Wnioskodawcę i opisana w niniejszym wniosku ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru określonego w tymże przepisie (tzw. wskaźnik Nexus).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ustawy o PIT są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1 w odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c ustawy o PIT.

Wnioskodawca na bieżąco prowadzi, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, ewidencję pozwalającą w szczególności na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na wyżej wymienione prawa i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. W świetle powyższego oraz przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia na Zleceniodawców autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, z których każdy stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. W konsekwencji oznacza to, że Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniu rocznym za 2019 r. i 2020 r. oraz będzie mieć takie prawo przy rozliczeniu dochodu z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniu rocznym za kolejne lata podatkowe.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b)*1,3/ (a + b + c + d) w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W związku z wykonywaną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi lub poniesie w przyszłości następujące wydatki na:

1. składki ZUS Wnioskodawcy,

2. eksploatację i utrzymanie pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

3. amortyzację pojazdu,

4. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (serwery, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

5. zakup usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz zakup sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem

6. udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

7. doradztwo podatkowe, usługi księgowe,

8. wyposażenie biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy / kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

9. sprzęt komputerowy oraz akcesoria komputerowe (zakup laptopa/ komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci).

Każda ze wskazanych powyżej pozycji kosztowych analizowana jest pod kątem jej bezpośredniego związku z przychodami z tytułu sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych oraz z pozostałymi przychodami - jeśli możliwe jest bezpośrednie przypisanie kosztu do tych kategorii przychodów (z tytułu sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub pozostałych przychodów) taka alokacja jest dokonywana. Natomiast jeśli któreś z powyżej wymienionych pozycji kosztowych (np. wydatki związane z księgowością czy doradztwem podatkowym, wydatki telekomunikacyjne itp.) są związane zarówno z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, jak i z działalnością niezwiązaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP, wówczas Wnioskodawca dzieli wskazane powyżej koszty na poszczególne typy działalności (w tym na poszczególne IP) stosując tzw. „klucz przychodowy” tj. rozdzielając powyższe koszty na IP oraz na działalność niezwiązaną z wytworzeniem IP w proporcji, w jakiej przychody z poszczególnych IP i z działalności niezwiązanej z wytworzeniem IP pozostają w stosunku do ogółu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wydatki wskazane powyżej związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest wytworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego (co szczegółowo zostało opisane w stanie faktycznym / opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku). Nie jest bowiem możliwe wytworzenie oprogramowania bez posiadania komputera czy oprogramowania służącego tworzeniu. Inne ze wskazanych wydatków również stanowią podstawowe koszty związane z prowadzoną działalnością, bez których wykonywanie jakichkolwiek czynności (usług) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej byłoby niemożliwe. Nie można zatem odmówić tym kosztom bezpośredniego związku z tworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania. Co do zasady większość tych kosztów stanowi ogólne koszty prowadzenia działalności (np. koszty usług księgowych, koszty używania / eksploatacji pojazdu osobowego), które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić i w konsekwencji generować przychody podatkowe. A contrario, brak poniesienia tych kosztów uniemożliwiłby prowadzenie Wnioskodawcy działalności gospodarczej, w tym działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania. Tym samym bezsprzecznie istnieje bezpośredni związek między ponoszonymi przez Wnioskodawcę wydatkami a prowadzoną przez niego działalnością badawczo- rozwojową, efektem której jest powstanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 

Jednocześnie biorąc pod uwagę charakter tych wydatków należy uznać, że stanowią one koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i tym samym powinny być ujęte w literze „a" wzoru Nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytań 1 - 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu/rozwijaniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo – rozwojową oraz możliwości skorzystania przez Pana z tzw. Ulgi Innovation Box.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została wyjaśniona w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą:

nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wtedy, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy Pan prowadzi działalność badawczo-rozwojową, trzeba przeprowadzić analizę przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1. działalność Pana związana jest z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania,

2. nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowych programów komputerowych oraz modułów bądź nowych funkcjonalności,

3. wytwarza/rozwija/ulepsza Pan Oprogramowania opierając się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Działania te prowadzi Pan w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego.

4. twierdzi Pan, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

5. z umów zawartych pomiędzy Panem a danym Kontrahentem wynika, przenoszone są wszelkie prawa autorskie do Oprogramowania w zamian za wynagrodzeniem,

6. otrzymywane przez Pana należności będą przychodem z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

7. od stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Działalność Pana polegająca na tworzeniu/rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych**.**

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

· podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

· prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

· dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

· dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

· dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

· dochód z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Stosownie do art. 74 ust. 2 ww. ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1. W ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy Pan, rozwija i ulepsza programy komputerowe.

2. Wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. W wyniku prowadzonych przez Pana prac związanych z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem programu komputerowego powstaje nowe, odrębne oprogramowanie lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

4. W związku z tworzeniem /rozwijaniem/ulepszaniem ww. oprogramowania, osiąga Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. Od stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan opodatkować kwalifikowane dochody z tego tytułu za 2019 r. oraz 2020 r. (od stycznia 2019 r.) i lata kolejne według 5% stawki podatku dochodowego. Może Pan skorzystać z tej ulgi w zeznaniach rocznych. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Stanowisko Pana odnośnie pytań nr 1 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z opisu sprawy wynika, że poniósł Pan i poniesie Pan następujące wydatki:

1. koszty składek ZUS Wnioskodawcy,

2. koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany

opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

3. amortyzacja pojazdu,

4. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (serwery, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

5. opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie

z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem

6. płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

7. wydatki związane z doradztwem podatkowym,

8. wydatki związane z księgowością,

9. wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy / kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

10. wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (zakup laptopa/ komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki,

tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci).Istotne jest to, aby ze wskaźnika

nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych

kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy ustalaniu wskaźnika nexus, trzeba pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Ponadto w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP mogą zostać uwzględnione we wskaźniku Nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Może Pan poniesione wydatki na:

1. koszty składek ZUS Wnioskodawcy,

2. koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany

opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

3. amortyzacja pojazdu,

4. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (serwery, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

5. opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie

z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem

6. płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

7. wydatki związane z doradztwem podatkowym,

8. wydatki związane z księgowością,

9. wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy / kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

10. wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (zakup laptopa/ komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki,

tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci).

ująć we wskaźniku Nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo – rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

· stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

· zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).