Interpretacja indywidualna – stanowisko jest prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 listopada 2021 r.wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP BOX). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 stycznia 2022 r. (data wpływu 14 stycznia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej (zwanej dalej także "Spółką" lub "Spółką cywilną") pod nazwą …S.C. ….

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce - w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej także: u.p.d.o.f.) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jako wspólnik Spółki oraz podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. rozlicza przychody i koszty Spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku, który wynosi 50%.

Podatnik z tytułu udziału w Spółce cywilnej rozlicza dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie podatku liniowego, o którym mowa w art. 30c. u.p.d.o.f.

Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z oprogramowaniem od dnia 15.10.2013 r., w którym to dniu zawiązana została przez Wnioskodawcę Spółka cywilna wraz ze Wspólnikiem - …. Od tego dnia Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej i od tego dnia prowadzi również działalność związaną z oprogramowaniem.

Wnioskodawca zaznacza przy tym, że jego działalność jako przedsiębiorcy jest działalnością związaną z oprogramowaniem. Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności. A ponadto, ta działalność gospodarcza jest działalnością prowadzoną wyłącznie w formie spółki cywilnej (co w odniesieniu do Wnioskodawcy jest także ujawnione w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej). Wnioskodawca nadmienia przy tym, że Wspólnik - …, w analogicznym stanie faktycznym uzyskał już Interpretację indywidualną z dnia 03.09.2021 r. (znak: 0113-KDIPT2-2.4011.536.2021.2.MP).

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Przeważająca działalność Spółki jest sklasyfikowana w grupie 62.10.Z PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) Działalność związana z oprogramowaniem. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy (Spółki cywilnej) jest świadczenie usług programistycznych, w szczególności tworzenie i współtworzenie oprogramowania na indywidualne zamówienie klienta. Wspólnicy Spółki na podstawie zawartych i kontynuowanych (w latach 2019-2021) ze zleceniodawcami umów, świadczą i nadal będą świadczyć usługi programistyczne. Typowymi zleceniodawcami są niemieckie firmy, świadczące usługi informatyczne dla swoich klientów. W ramach tych umów Wspólnicy Spółki przenoszą na zleceniodawców całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych utworów (autorskich programów komputerowych) albo udzielają licencji do korzystania z tych utworów, będących produktami realizowanych prac, za co otrzymują wynagrodzenie. Prace rozliczane są ze zleceniodawcami w cyklach miesięcznych na podstawie wystawianych faktur VAT (podatek od towarów i usług). Jednocześnie zawarte ze zleceniodawcami umowy określają, że w zamian za wynagrodzenie Wspólnicy Spółki przenoszą na zleceniodawców autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania (programu komputerowego) lub udzielają licencji w powyższym zakresie. Wnioskodawca świadczy usługi w miejscu i czasie przez siebie wybranym, a zleceniodawca nie sprawuje nad Wnioskodawcą kierownictwa. Wnioskodawca jako wykonujący usługi ponosi także ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej, w ramach współpracy ze zleceniodawcami, jest rezultatem indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 z późn. zm., dalej: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Dodatkowo należy podkreślić, że oprogramowanie to powstaje na podstawie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w zakresie technologii informatycznych, którą Wnioskodawca cały czas rozwija, a także na podstawie doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę (Wspólników Spółki) wyróżnia innowacyjne podejście oraz wysoka jakość. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że produkty są autorskim dziełem Wnioskodawcy (Wspólników Spółki).

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz umów zawartych ze zleceniodawcami, Wnioskodawca jako wspólnik Spółki wytwarza oprogramowanie (programy komputerowe):

• Służące do wynajmu pojazdów jednej z wiodących marek, a także planowania podróży. Aplikacja dostępna jest dla najemców i wynajmujących w postaci aplikacji webowej i umożliwia z jednej strony wynajem, z drugiej planowanie wynajmu oraz jego kontrolę i rozliczanie.
• Dla branży medycznej, służące do zdalnej obsługi pacjentów, a także wsparcia personelu medycznego.
• Zarządzające procesem logistycznym części w fabrykach samochodów na całym świecie.
• Inne, o podobnej specyfice i nakładzie prac. Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca (Wspólnicy Spółki) otrzymują umówione wynagrodzenie.

Strony umowy współpracy uzgodniły, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu okresu wykonywania prac w ramach danego projektu, co miesiąc, na podstawie faktur które są wystawiane w oparciu o zaangażowanie Wnioskodawcy (Wspólników Spółki) w tworzenie określonego programu komputerowego, wyliczone wg stawki godzinowej w wysokości uzależnionej od miejsca realizowania usługi (w siedzibie Spółki albo u klienta), w oparciu o rzeczywisty czas pracy. Powyższe wynagrodzenie obejmuje więc zapłatę za prace programistyczne oraz z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych lub udzielenia licencji do korzystania z oprogramowania, co następuje z chwilą wytworzenia oprogramowania - powstania utworu podlegającego ochronie prawnoautorskiej. Należy wyjaśnić, że majątkowe prawa autorskie, o których mowa w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej objęte są wspólnością łączną Wnioskodawcy i jego Wspólnika.

Wspólnicy spółki cywilnej (Wnioskodawca i jego Wspólnik) są współtwórcami prawa autorskiego, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zarówno Wnioskodawca jak i jego Wspólnik są twórcami tworzonego oprogramowania, którzy w myśl przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zachowują swoje odrębne prawa osobiste, natomiast prawa majątkowe przysługują im wspólnie.

Spółce cywilnej nie przysługują prawa autorskie, gdyż spółka nie jest podmiotem prawa, jest ona jedynie stosunkiem obligacyjnym między Wnioskodawcą a jego Wspólnikiem w ramach którego zmierzają oni do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, choć każdy z nich jest odrębnym przedsiębiorcą.

Wnioskodawca i jego Wspólnik wnoszą równe wkłady twórcze do utworów (tworzonego oprogramowania) w wyniku czego powstają utwory współautorskie nierozłączne (programy komputerowe) odznaczające się także równością wielkości udziałów we wspólnym prawie autorskim.

W związku z powyższym Wnioskodawca zaznacza, że w każdym miejscu niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej, w którym jest mowa o tworzeniu lub rozwijaniu oprogramowania a także o sprzedaży lub udzielaniu licencji na wytworzone oprogramowanie lub jego część, Wnioskodawca ma na myśli tworzenie lub rozwijanie oprogramowania przez Wnioskodawcę i jego Wspólnika, którzy prowadzą działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej, będąc współtwórcami tego oprogramowania lub jego części i którzy wspólnie przenoszą także majątkowe prawa autorskie do powstałego programu komputerowego lub w tym zakresie wspólnie udzielają licencji.

Dla zastosowania ulgi IP BOX, niezbędne jest m.in. spełnienie warunku prowadzenia działalności badawczo - rozwojowej w rozumieniu art. 30ca. ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f. Nie jest to zadanie łatwe, w związku z tym Wnioskodawca skierował do Organu pytanie, które we wniosku zostało oznaczone nr 2. Wnioskodawca oświadcza jednak, że działalność przez niego prowadzona jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Efekty działalności Wnioskodawcy są (według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy) rozwiązaniami innowacyjnymi w skali rynku lub co najmniej przedsiębiorstwa lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Każdy produkt jest inny, zapewnia różne funkcjonalności i zaspokaja potrzeby klientów w bardzo szerokim zakresie.

Prowadzona przez Wnioskodawcę (Wspólników Spółki cywilnej) działalność związana z oprogramowaniem jest działalnością twórczą, o której mowa w art. 5a. pkt 38 u.p.d.o.f., obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, do której to definicji odsyła mająca zastosowanie do Wnioskodawcy na gruncie podatkowym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Cecha twórczości działalności Wnioskodawcy związana jest z rezultatem działalności Wnioskodawcy o kreacyjnym charakterze, ponieważ w ramach działalności związanej z tworzeniem oprogramowania lub jego rozwojem i ulepszaniem przez Wnioskodawcę (Wspólników spółki cywilnej) powstaje nowy wytwór intelektu twórców - Wnioskodawcy (Wspólników Spółki cywilnej).

Twórczość ta przejawia się w przypadku Wnioskodawcy poprzez tworzenie utworów (programów komputerowych) odróżniających się za każdym razem od innych rezultatów takiego samego działania, co najmniej w skali przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę i jego Wspólnika (Spółki cywilnej) a w wielu przypadkach w skali rynku usług informatycznych świadczonych zarówno w Polsce jak i poza jej granicami. Tworzone przez Wnioskodawcę lub przez niego rozwijane oprogramowanie za każdym razem odznacza się cechą innowacyjności. Co także istotne, innowacyjność ta, za każdym razem odnosi się także do przedsiębiorstwa zleceniodawcy (klienta), który na poziomie swojego przedsiębiorstwa otrzymuje ulepszony produkt w postaci programu komputerowego. Ta twórcza działalność Wnioskodawcy obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, bowiem działania te polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania przez Wnioskodawcę (Wspólników) nowych i ulepszonych rozwiązań w zakresie tworzonego lub rozwijanego oprogramowania. Wnioskodawca wykorzystuje więc w swojej działalności zasoby dostępnej aktualnie wiedzy (która cały czas jest przez niego pogłębiana), umiejętności oraz swojej kreatywności, poprzez opracowywanie nowych koncepcji i rozwiązań w zakresie wytwarzanego lub rozwijanego oprogramowania, w wyniku czego tworzy nowe produkty (programy komputerowe) lub takie, które są ulepszone (w efekcie powstania nowego utworu). Powyższe działania Wnioskodawcy podejmowane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w ramach prowadzonych prac rozwojowych, niewątpliwie spełniają więc cechę twórczości w rozumieniu przywołanych tutaj przepisów prawa.

Wnioskodawca podejmuje działalność obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi więc prace obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Z uwagi m.in. na to, że Wnioskodawca jest z wykształcenia inżynierem (absolwentem wyższych studiów technicznych), więc w sposób naturalny wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i swoje umiejętności zdobyte w trakcie studiów, a następnie pogłębiane w trakcie pracy zawodowej, w zakresie funkcjonowania narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do projektowania dla klientów nowych i ulepszonych rozwiązań w zakresie tworzonego przez Wnioskodawcę (Wspólników spółki) lub rozwijanego oprogramowania. Prace Wnioskodawcy polegają więc na programowaniu (tworzeniu lub rozwijaniu oprogramowania), dzięki czemu tworzone są przez Wnioskodawcę (Wspólników) programy komputerowe służące m.in. do: wynajmu pojazdów oraz planowania podróży (aplikacja webowa wykorzystywana zarówno przez najemców jak i wynajmujących pojazdy), obsługi branży medycznej (obsługa pacjentów oraz wsparcie personelu medycznego), czy zarządzania procesem logistycznym części do samochodów. Tworzone lub rozwijane przez Wnioskodawcę (Wspólników Spółki) oprogramowanie jest produktem za każdym razem innowacyjnym, mającym ulepszony charakter, który odróżnia się od produktów dotychczas funkcjonujących w ofercie Wnioskodawcy (Wspólników Spółki) a niekiedy odróżniającym się także w praktyce świadczenia usług programistycznych na poziomie krajowego lub zagranicznego rynku usług IT. Za każdym razem tworzone oprogramowanie (lub tworzona część oprogramowania), odznacza się cechą produktu ulepszonego w skali przedsiębiorstwa klienta dla którego program komputerowy jest tworzony lub rozwijany. Wnioskodawca nie prowadzi przy tym działalności polegającej na badaniach naukowych obejmujących badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, bowiem brak jest w jego działalności przesłanki braku bezpośredniego nastawienia na zastosowania komercyjne. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę nie obejmuje również stricte badań aplikacyjnych w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, definiowanych jako badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawionych na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że działalność opisaną we wniosku podejmuje regularnie, stale od dłuższego czasu (tj. od kiedy Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem oprogramowania). Działalność ta jest prowadzona w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia oprogramowania tj. określenie celu jaki ma spełniać oprogramowanie, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja (testy automatyczne - oprogramowanie testowe) i zakończenie.

Celem opisywanej działalności Wnioskodawcy jest wykorzystanie zasobów wiedzy (tj. wiedzy z zakresu technologii informatycznych, języków programowania) do tworzenia nowych zastosowań (tj. do tworzenia oprogramowania, którego celem jest rozwiązywanie problemów przed tym oprogramowaniem postawionych). Działalność Wnioskodawcy dotyczy tworzenia i rozwoju programów komputerowych. Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box: „wystarczające jest działanie na skalę przedsiębiorstwa [`(...)`] nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot” oraz „[`(...)`] zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego przedsiębiorstwa, opracowuje nowe i rozwija istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, często są to rozwiązania innowacyjne nawet w skali światowej. Wszelkie prace świadczone są w sposób uporządkowany oraz są należycie udokumentowane i wykonywane zgodnie z oczekiwaniami klientów. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace rozwojowe w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność na rzecz każdego z klientów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej, w ramach działalności prowadzonych przez klientów, nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz każdego z klientów powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Oprogramowania lub ich części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania Wnioskodawcy (Wspólników Spółki cywilnej) prowadzą do tworzenia lub rozwijania oprogramowania o innowacyjnym charakterze, który będzie spełniał oczekiwania klientów (zleceniodawców). Rozwiązania nad którymi pracuje Wnioskodawca są nowe lub za każdym razem ulepszone w stosunku do tworzonych przez niego uprzednio. Nie są to przy tym czynności rutynowe i nie są to okresowe zmiany do wprowadzanych produktów (programów komputerowych). Nie są więc one automatyczne, a opierają się na elementach unikalności i innowacyjności zakładanego wyniku prac, który musi być dostosowany do oczekiwań klientów.

W związku z powyższym, prace te charakteryzują się także elementami niepewności lub nieprzewidywalności rezultatów tych prac. Dlatego za każdym razem niezbędna jest ze strony Wnioskodawcy kreatywność stosowanych rozwiązań programistycznych, opierająca się na dostępnej aktualnie wiedzy programistycznej i umiejętnościach, którymi dysponuje Wnioskodawca i które nabył w toku swojej drogi zawodowej jako programista. Ponadto, wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, polegające na wytwarzaniu oraz rozwijaniu oprogramowania, powodują, że osiąga on z tego tytułu dochody, związane z tymi działaniami, które są podejmowane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W efekcie podejmowanych przez Wnioskodawcę (i jego Wspólnika) czynności, każdorazowo powstają więc samoistne i odrębne programy komputerowe podlegające po stronie twórców (Wnioskodawcy i jego Wspólnika) ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca (Wspólnicy Spółki) posiadają wyłączne prawo do korzystania z utworów i rozporządzania nimi na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z tychże utworów. Analogicznie jest w przypadku części oprogramowania a także w efekcie jego rozwoju. Tworzone części oprogramowania oraz jego rozwój, polegają na tworzeniu kodów, algorytmów i nowych funkcjonalności stanowiących przedmiot osobnego obrotu prawnoautorskiego podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca (Wspólnicy) wytwarza więc części oprogramowania, co powoduje rozszerzenie o nowe funkcjonalności oprogramowania ulepszanego. W efekcie stworzenia tych części oprogramowania, dochodzi do jego udostępnienia zleceniodawcom i przeniesienia autorskich praw majątkowych lub udzielenia licencji do tych części. Należy także dodać, że jak było już wskazywane, Wnioskodawca, który jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego oraz przedsiębiorcą, prowadzi działalność gospodarczą w ramach Spółki cywilnej (wraz ze swoim Wspólnikiem), o której mowa w art. 860 i n. kodeksu cywilnego. Wspólnicy tej spółki cywilnej są więc współtwórcami prawa autorskiego (samoistnego programu komputerowego lub części tego programu) w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o prawach autorskich. W efekcie więc pracy twórczej Wnioskodawcy i jego Wspólnika każdorazowo powstaje utwór (program komputerowy lub jego część). Współtwórczość utworów tworzonych przez Wspólników Spółki cywilnej determinowana jest spełnieniem przez tworzone oprogramowanie następujących przesłanek:

1. twórczości wkładów każdego ze Wspólników,

2. powstaniu nowej całości na skutek tych wkładów twórczych, oraz

3. występowaniem porozumienia między twórcami (Wspólnikami).

Twórczość Wspólników przejawia się w ich kreacyjnym charakterze tworzenia lub rozwijania oprogramowania, w wyniku której powstaje nowy wytwór intelektu twórców. W wyniku tych twórczych działań powstaje nowa jednolita całość (program komputerowy lub jego część – w zależności od tego nad czym pracują twórcy) posiadająca cechy oryginalności i indywidualności. Istnieje również wymagane porozumienie między twórcami (Wspólnikami) przejawiające się w czynnościach faktycznych (ustaleniach twórców), które występuje na etapie rozpoczęcia prac nad utworem (programem komputerowym lub jego częścią), a które polega na ustaleniu wspólnych zadań i podstawowych założeń, a w trakcie wykonywania współpracy między twórcami nadaniu dziełu całościowego kształtu, który stanowi o stworzeniu utworu współautorskiego mającego cechy prawnoautorskiej ochrony.

Jak było już wskazywane, Wspólnicy (twórcy) wnoszą równe wkłady twórcze do tworzonego oprogramowania, co jest efektem ustalenia wspomnianych powyżej wspólnych zadań, elementów, założeń oraz współpracy w trakcie tworzenia oprogramowania. Po stworzeniu wspólnego autorskiego prawa majątkowego, następuje jego wspólne przeniesienie na zleceniodawcę lub udzielana jest w tym zakresie licencja. Powyższe ponadto uregulowane jest już w zawartej z klientem umowie na wykonanie oprogramowania lub na jego rozwój, która zawierana jest przez Wspólników Spółki cywilnej (twórców przyszłego dzieła). W ramach działalności na rzecz swoich kontrahentów Wnioskodawca (Wspólnicy Spółki cywilnej) tworzy więc oprogramowanie komputerowe, gdzie przedmiotem umowy wiążącej strony jest wytworzenie oprogramowania oraz przeniesienie autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego lub udzielenie do niego licencji za wynagrodzeniem.

Dlatego, Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną 5% stawką podatkową dochody osiągnięte z tytułu:

1. należności wynikających z umów licencyjnych zawartych ze zleceniodawcami, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (z tytułu dochodu określonego w art. 30ca. ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.f.), lub
2. z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (z tytułu dochodu określonego w art. 30ca. ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.).

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody osiągnięte z tytułów wskazanych powyżej pod lit. a i b, w zależności od oczekiwania danego zleceniodawcy, biorąc pod uwagę treść i konstrukcję prawną umowy zawartej z tym konkretnym zleceniodawcą.

Jeżeli umowa określa, że Wnioskodawca (Wspólnicy Spółki cywilnej) udziela licencji do korzystania z wytworzonego oprogramowania w zamian za należności (wynagrodzenie) zapłacone przez zleceniodawcę, wtedy preferencyjną stawką podatkową zostaną objęte dochody z tytułu należności za udzielenie licencji (art. 30ca. ust. 7 pkt 1 ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)).

Jeżeli natomiast Wnioskodawca (Wspólnicy Spółki cywilnej) zgodnie z umową zawartą z konkretnym zleceniodawcą przenoszą na zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do oprogramowania i w związku z czym nastąpi sprzedaż programu komputerowego, to Wnioskodawca obejmie preferencyjną stawką podatkową dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca. ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.).

Obie sytuacje są możliwe, bowiem Wnioskodawca (Wspólnicy Spółki cywilnej) zawierają oba rodzaje umów na podstawie których, albo udzielają licencji zleceniodawcom, albo przenoszą prawa autorskie majątkowe na zleceniodawców do wytworzonego oprogramowania (programu komputerowego).

W celu wyeliminowania niejasności Wnioskodawca wskazuje także, iż takie określenia używane w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej jak: elementy programowania, oprogramowanie, program komputerowy, część programu komputerowego są używane zamiennie w odniesieniu do autorskiego prawa do programu komputerowego, o którym mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efektem pracy Wnioskodawcy jest nowe oprogramowanie tworzone przy wykorzystaniu istniejących technologii informatycznych.

W wyniku usług, które świadczy Wnioskodawca:

1. powstają od podstaw programy komputerowe, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; albo

2. programy komputerowe są twórczo rozwijane i ulepszane, w taki sposób, że powstają nowe utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W pierwszym wariancie, Wnioskodawca tworzy więc nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia własnością zleceniodawców w ramach zawartych z nimi umów (ewentualnie zleceniodawcy stają się licencjobiorcami takiego oprogramowania). W drugim wariancie, Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie zleceniodawców w ramach zawartych z nimi umów. Pod pojęciem rozwoju i ulepszania oprogramowania należy rozumieć podejmowanie przez Wnioskodawcę czynności zmierzających do poprawy lub poszerzenia użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania zleceniodawców. Wnioskodawca w ramach zleceń otrzymywanych od kontrahentów (zleceniodawców), ulepsza (rozwija) ich oprogramowanie. Nowe funkcjonalności (części oprogramowania, kody, algorytmy), które tworzy Wnioskodawca, to osobny przedmiot obrotu (dzieło lub utwór), który podlega ochronie na podstawie przepisu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wytwarzając składowe (części oprogramowania), powoduje finalne rozszerzenie o nowe funkcjonalności oprogramowania ulepszanego. Natomiast, w momencie stworzenia przez Wnioskodawcę tych nowych funkcjonalności (części oprogramowania), które mają na celu rozwój oprogramowania ulepszanego, dochodzi do przeniesienia na rzecz zleceniodawców autorskich praw majątkowych do rezultatów tych prac (albo udzielana jest w tym zakresie licencja). Zgodnie z zawartymi ze zleceniodawcami umowami, nabywają oni od Wnioskodawcy (Wspólników Spółki) w ramach wynagrodzenia umownego, na zasadzie wyłączności, wszelkie majątkowe prawa autorskie do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania utworem, albo udzielana jest im licencja do korzystania z tego utworu. Ponadto kod źródłowy umieszczany jest na bieżąco w repozytorium własnym zleceniodawcy lub jego klienta. Przeniesienie autorskich praw majątkowych lub udzielenie do nich licencji odbywa się każdorazowo na podstawie podpisanych ze zleceniodawcami umów, z chwilą powstania utworu i udostępnienia programu komputerowego (lub jego części) klientowi, na polach eksploatacji wskazanych w umowie. Podpisana ze zleceniodawcą umowa opisuje jakie prawa nabywa zleceniodawca lub jakie prawa są mu licencjonowane (wskazuje na konkretne pola eksploatacji). Nabycie lub udzielenie licencji następuje z chwilą powstania utworu oraz jego udostępnienia (programu komputerowego lub jego części). W umowie z klientami ustalona jest kwestia indywidualizacji i konkretyzacji związanych z przeniesieniem autorskich praw majątkowych lub z udzieleniem do nich licencji. Wskazane jest więc o jakie oprogramowanie chodzi i wyszczególnione są pola eksploatacji na jakich następuje przeniesienie praw do oprogramowania lub udzielenie do niego licencji. W umowach określona jest także kwestia wynagrodzenia za stworzony produkt, która ustalana jest każdorazowo w sposób określony poniżej. Wynagrodzenie Wnioskodawcy ustalane jest w oparciu o kryterium czasu poświęconego na prace nad określonym programem komputerowym. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy (Wspólnikom Spółki) z tytułu przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego lub udzielenie do niego licencji, płatne jest częściami, skorelowanymi z etapami prac nad tworzeniem danego programu komputerowego. Płatności częściowe odpowiadają postępowi prac nad realizowanym oprogramowaniem, które jest stadialnie tworzone przez Wnioskodawcę (Wspólników Spółki). Sukcesywnie realizowane (w odpowiednich odstępach czasu) efekty działań są raportowane oraz udostępniane zleceniodawcom. Wynagrodzenie Wnioskodawcy (Wspólników), które płatne jest przez klienta w zamian za przeniesienie praw autorskich do oprogramowania (lub udzielenie do niego licencji) określane jest natomiast, w oparciu o godzinowe zaangażowanie pracy Wnioskodawcy (Wspólników) w tworzenie danego programu komputerowego. Faktury przychodowe obejmują wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej lub z tytułu udzielenia klientowi licencji do korzystania z oprogramowania, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Z tego tytułu wyłącznie osiągane jest wynagrodzenie. Natomiast aby program komputerowy w ogóle powstał, konieczne jest jego stworzenie za pomocą twórczego nakładu pracy Wnioskodawcy (Wspólników). Przysługujące Wnioskodawcy (Wspólnikom) wynagrodzenie z tytułu sprzedaży lub udzielenia licencji na program komputerowy jest więc efektem wyniku pracy, który prowadzi do powstania programu komputerowego (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej), który ostatecznie jest sprzedany lub na który udzielona jest kontrahentowi licencja. Prace rozliczane są w cyklach miesięcznych, jak było wskazane powyżej, co oznacza, że zleceniodawcy dokonują płatności częściowych na podstawie kryterium czasu poświęconego przez Wnioskodawcę (Wspólników) w okresie miesiąca na tworzenie oprogramowania. Jest to skorelowane z etapami prac nad tworzeniem danego oprogramowania, które mogą trwać przykładowo kilka lub kilkanaście tygodni. Ostatecznym efektem tych prac jest nowe lub rozwijane oprogramowanie, które jest sprzedawane lub na które jest klientowi udzielana licencja, której wartość odpowiada ustalonemu wynagrodzeniu wynikającemu z kryterium czasu poświęconego przez Wnioskodawcę (Wspólników) na jego stworzenie lub na jego rozwój. Może się zdarzyć w przyszłości że Wnioskodawca w ramach świadczonych usług, będzie wykonywał również usługi, które nie polegają na wytworzeniu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (usługi utrzymaniowe, serwisowe). Zawarte umowy nie wykluczają bowiem wykonywania bieżących prac utrzymaniowych. Jednakże jeżeli będą one wykonywane, to będą one rozliczane niezależnie od wynagrodzenia za wytworzenie autorskiego programu komputerowego. W takim przypadku dochód z tych usług nie będzie objęty ulgą IP Box.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, które są funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi przez Wnioskodawcę z przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania (jego części) lub udzielenia licencji:

1. Koszty eksploatacji samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności tj. zakup paliwa, wydatki na naprawy (serwis, konserwacja) oraz koszty amortyzacji samochodu (odpisy amortyzacyjne). Samochód osobowy wykorzystywany jest do celów świadczenia usług dla klientów, jak również do prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Wykorzystując ten środek transportu Wnioskodawca może świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych. Koszty użytkowania przez Wnioskodawcę samochodu osobowego są bezpośrednio związane z powstaniem kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej, bowiem samochód jest narzędziem pracy, które szybko i sprawnie pozwala, z jednej strony umożliwić w razie potrzeby dojazd na spotkania Wspólników Spółki, na których wypracowywane są wspólne rozwiązania, z drugiej strony, pozwala w razie potrzeby dojechać do klienta dla którego wytwarzane jest oprogramowanie, w celu wyjaśnienia wątpliwości dotyczących prowadzonych prac programistycznych, a także ustalenia przyszłych działań i oczekiwań klienta odnośnie tworzonego oprogramowania. Samochód pozwala także szybko i sprawnie dojechać przez Wnioskodawcę do głównego miejsca prowadzenia działalności Spółki cywilnej, gdzie w głównej mierze wykonywane są czynności związane z tworzeniem lub rozwojem oprogramowania. Auto jest więc wykorzystywane zarówno do świadczenia usług klientom, jak i do czynności niezbędnych do prowadzenia działalności w całym jej zakresie. W konsekwencji, dzięki sprawności poruszania się samochodem i jego eksploatacji może być osiągnięty przychód ze sprzedaży lub licencjonowania oprogramowania. Poruszanie się przez Wnioskodawcę innymi środkami lokomocji nie mogłoby doprowadzić często do ukończenia dzieła w określonym terminie, co mogłoby się wiązać z brakiem osiągnięcia przychodu. Wnioskodawca (Wspólnicy) wykorzystują jeden samochód będący środkiem trwałym w spółce cywilnej podlegający amortyzacji zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 22a. i n. u.p.d.o.f.). Samochód objęty jest wspólnością łączną Wnioskodawcy i jego Wspólnika - analogicznie jak pozostały majątek Wspólników wchodzący do spółki cywilnej. Koszty eksploatacji samochodu są uwzględniane w kosztach uzyskania przychodu w wysokości 75 % tj. z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 23 ust. 1 pkt 46a. u.p.d.o.f. Koszty w powyższym zakresie są rozliczane przez Wspólników zgodnie z ich udziałem w zysku w spółce cywilnej (art. 8 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f.).

2. Zakup sprzętu elektronicznego wraz z akcesoriami - komputer akcesoria do komputera, tj. kamery, monitory, przewody, myszki komputerową, router i inne urządzenia peryferyjne. Wymienione urządzenia (np. router, monitor) polepszają użyteczność komputera/laptopa, w wyniku czego zwiększa się jakość świadczonych usług programistycznych, jak i pozwala to zoptymalizować czas pracy. Wymienione urządzenia są w sposób naturalny związane z pracami programistycznymi (tworzonym oprogramowaniem). Oprogramowanie tworzone jest bowiem przy użyciu tego sprzętu, który jest podstawowym narzędziem pracy Wnioskodawcy. Brak tego sprzętu całkowicie uniemożliwiłby osiągnięcie przychodu. Przy czyn należy doprecyzować, że pod pojęciem sprzętu elektronicznego wraz z akcesoriami mieszczą się wydatki na: komputer, monitor, mysz, klawiaturę do komputera, access point (do WIFI), dyski twarde, pendrive-y, itp.

3. Zakup licencji na oprogramowanie komercyjne. Wnioskodawca ponosi koszty na zakup oprogramowania używanego w procesie programowania. Specjalistyczne oprogramowanie jest wykorzystywane do procesu programowania, np. pisanie kodów i algorytmów, sprawdzania kompatybilności programu do urządzenia. Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania, w związku z tym Wnioskodawca korzysta z zakupionego oprogramowania w procesie programowania, które to oprogramowanie pomaga jedynie Wnioskodawcy realizować czynności programistyczne. Dzięki niemu Wnioskodawca może tworzyć oprogramowanie w sprawniejszy sposób, dzięki czemu osiągany jest przychód i co powoduje zdobywanie kolejnych zleceń i kolejne przychody z tworzonego oprogramowania. Wydatki w postaci opłat za licencje dotyczą zakupu programów komercyjnych (np (`(...)`), który jest wykorzystywany przy tworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych). Programy takie są niezbędne do pisania kodów i algorytmów a także do usprawniania procesu tworzenia oprogramowania. Należy zaznaczyć, że oprogramowanie to pomaga jedynie w tworzeniu przez Wnioskodawcę oprogramowania dla klientów.

4. Usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego. Dzięki usługom księgowych i specjalistów z zakresu podatków wypełniane są przez Wnioskodawcę wymagane przez przepisy prawa obowiązki dokumentacyjne, o których mowa w art. 30cb. ust. 2 w zw. z ust. 1 u.p.d.o.f. dotyczące m.in. wyodrębniania każdego kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej, prowadzenia wymaganej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, przypadających na każde kwalifikowane IP, czy wyodrębnienia kosztów, o których mowa w regulacjach wskazujących sposób kalkulacji wskaźnika nexus. Dzięki temu, po pierwsze, Wnioskodawca ma czas aby zająć się świadczeniem usług w zakresie oprogramowania i z tego tytułu osiągać dochody, a po drugie należy podkreślić, że Wnioskodawca nie jest specjalistą w zakresie księgowości i podatków. Zlecenie tych usług podmiotom profesjonalnym umożliwia podatnikowi osiąganie przychodów i korzystanie z preferencyjnego opodatkowania. Pod pojęciem usług księgowych Wnioskodawca rozumie prowadzenie niezbędnej dokumentacji dla celów wyodrębniania przychodów, dochodów i kosztów niezbędnych do ustalenia wskaźnika nexus. Przy czym koszty usług księgowych są kosztem stałym prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem dokumentacja księgowo-podatkowa prowadzona jest w sposób ciągły i na bieżąco, zgodnie z przebiegiem zdarzeń gospodarczych. Jeżeli chodzi natomiast o usługi doradztwa podatkowego, to w tym zakresie Wnioskodawca rozumie, zasięgnięcie profesjonalnej porady prawnej dotyczącej możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową, a także związanego ze złożeniem wniosku o interpretację podatkową. Zarówno więc usługi księgowe jak i usługi doradztwa podatkowego dotyczą kwestii wytwarzania konkretnego prawa własności intelektualnej tj. programów komputerowych.

5. Opłaty z tytułu dostępu do sieci internetowej. Wnioskodawca ponosi koszty usług dostępu do sieci internetowej. Dostęp do Internetu zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, co jest nieodzowne w pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem. Również dzięki temu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych.

Oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci Internet. Jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez dostępu do sieci. Internet pozwala na instalację i użytkowanie oprogramowania wspomagającego proces rozwoju oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę. Ponadto Internet umożliwia udostępnienie stworzonego oprogramowania klientom. W związku z tym, jest to wydatek niezbędny do osiągnięcia przychodu związanego z wytworzeniem oprogramowania a następnie z jego sprzedażą lub udzieleniem licencji.

6. Szkolenia, kursy, książki. Wnioskodawca ponosi też koszty dostępu do kursów i materiałów dydaktycznych on-line oraz na zakup książek poszerzających jego wiedzę z dziedziny programowania. Dzięki takim kursom Wnioskodawca może poznać główne cechy i właściwości nowych rozwiązań oraz mieć szersze spojrzenie na architekturę podczas wybierania narzędzi czy sposobów integracji między klientami a nowo powstającymi usługami. Powyższy koszt jest także bezpośrednio związany z możliwością prowadzenia prac rozwojowych przez Wnioskodawcę. To właśnie szkolenia, kursy, książki pozwalają zdobywać i poszerzać dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, dzięki czemu może być tworzone innowacyjne oprogramowanie z tytułu którego osiągany jest następnie przychód. Należy przy tym dodać, że szkolenia, kursy, książki, dotyczą specjalistycznej wiedzy programistycznej dotyczącej tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, która zmienia się nieustannie. Dzięki szkoleniom, kursom, książkom, Wnioskodawca może poznać nowe rozwiązania dostępne na rynku usług IT, dzięki czemu Wnioskodawca może mieć szersze spojrzenie na proces tworzenia i rozwoju oprogramowania, co w efekcie przekłada się na tworzenie bardziej innowacyjnego oprogramowania. Koszty te, nie dotyczą więc ogólnego poziomu wiedzy Wnioskodawcy, a dotyczą wiedzy specjalistycznej, w zakresie tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

7. Opłaty za hotel i bilety lotnicze, koszty diet. Wnioskodawca ponosi wskazane koszty w celu dojazdu do klienta, w przypadku, gdy usługi tworzenia oprogramowania wykonywane są w siedzibie klienta. Podobnie jak w przypadku samochodu, koszty te związane są z wymogiem odpowiedniego zadbania przez Wnioskodawcę o relację ze zleceniodawcami, w tym o dokonanie koniecznych ustaleń w zakresie oczekiwań klienta dotyczących tworzonego lub rozwijanego oprogramowania. Dzięki temu jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest wysoka, klienci dokonują kolejnych zamówień w ramach których tworzone jest oprogramowanie, dzięki czemu Wnioskodawca osiąga przychody.

8. Składki na ubezpieczenia społeczne. Jest to koszt wymagany przepisami prawa tj. przepisami ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Dzięki terminowemu opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawca może prowadzić w zgodzie z przepisami prawa działalność gospodarczą, dzięki czemu może prowadzić działalność w zakresie tworzenia oprogramowania z tytułu którego osiągane są przez Wnioskodawcę przychody.

9. Pozostałe koszty - hosting, opłata za wynajem serwerów, ogłoszenia o pracę (jednakże nie zatrudniono pracownika), zakup telefonów, doładowanie telefonu, artykuły biurowe, maski ochronne - niezbędne w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Wszystkie te dodatkowe ale niezbędne elementy, służą do efektywnego prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w ramach której tworzone jest lub rozwijane oprogramowanie. Dzięki temu jakość świadczonych usług stoi na wysokim poziomie, co pozwala na osiąganie z tego tytułu przychodów związanych z oprogramowaniem. Jeżeli chodzi o opłatę za wynajem serwerów, to opłata taka pozwala na instalację i użytkowanie oprogramowania wspomagającego proces tworzenia lub rozwoju oprogramowania nad którym pracuje Wnioskodawca. Serwery zapewniają także niezbędną pamięć do przechowywania niezbędnych danych w procesie tworzenia oprogramowania.

10. Ponadto występują różnice kursowe - transakcyjne i od środków własnych. W działalności Wnioskodawcy związanej z wytwarzaniem lub rozwojem oprogramowania pojawiają się ujemne oraz dodatnie różnice kursowe, jako: różnice transakcyjne (powstałe od przychodu z tytułu zapłaty przez kontrahenta wynagrodzenia w walucie obcej za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego albo z tytułu udzielenia do niego licencji), lub jako różnice od środków własnych (wynikające z tytułu ponoszenia przez Wnioskodawcę w walucie obcej różnorodnych kosztów związanych z tworzeniem lub udzieleniem licencji do autorskiego programu komputerowego z konta walutowego Wnioskodawcy). Różnice kursowe transakcyjne pojawiają się więc w momencie, kiedy wartość uzyskanego od zleceniodawcy przychodu w walucie obcej (z reguły w euro) w związku ze sprzedażą lub udzieleniem licencji do oprogramowania przeliczona na walutę polską różni się od wartości tego przychodu z dnia jego otrzymania. Są to więc różnice kursowe, o których mowa w art. 24c. ust. 2 pkt 1 oraz w art. 24c. ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.f. Różnice kursowe od środków własnych pojawiają się natomiast, w wyniku zastosowania różnych kursów walut, pomiędzy dniem wypływu środków z konta walutowego Wnioskodawcy na ponoszone przez niego w walucie obcej wydatki związane z tworzeniem lub udzieleniem licencji na oprogramowanie, a dniem ich wpływu na konto walutowe Wnioskodawcy. Są to więc różnice kursowe, o których mowa w art. 24c. ust. 2 pkt 3 oraz w art. 24c. ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.f.

Wszystkie wskazane powyżej w pkt 1-10 wydatki są ponoszone wyłącznie z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy i są związane ze świadczeniem usług programistycznych i sprzedaży wytworzonego oprogramowania wraz z przeniesieniem praw autorskich lub udzieleniem licencji do tych programów komputerowych. Wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 u.p.d.of., tj. są to wydatki bezpośrednio powiązane z poszczególnymi projektami realizowanymi przez Wnioskodawcę. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania bądź części oprogramowania lub udzielenia licencji, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco - od 1 stycznia 2019 r. - odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca. ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie prowadzi odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o:

• zbywanym lub licencjonowanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym oprogramowaniu,
• przychodach uzyskiwanych ze zbycia oprogramowania w danym okresie, tj.: wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania lub udzieleniu do niego licencji,
• kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania,
• dochodzie ze zbycia oprogramowania lub jego wylicencjonowania, obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Przedmiotem pytań Wnioskodawcy są dochody z nowego lub rozwijanego oprogramowania kwalifikowanego IP (co należy wskazać Wnioskodawca opisał we wniosku), przy czym, jak Wnioskodawca wskazywał w pierwotnym wniosku, może się zdarzyć w przyszłości, że Wnioskodawca w ramach świadczonych usług, będzie wykonywał również usługi, które nie polegają na wytworzeniu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (usługi utrzymaniowe, serwisowe). Zawarte umowy nie wykluczają bowiem wykonywania bieżących prac utrzymaniowych. Jednakże jeżeli będą one wykonywane, to będą one rozliczane niezależnie od wynagrodzenia za wytworzenie autorskiego programu komputerowego. W takim przypadku dochód z tych usług nie będzie objęty ulgą IP BOX. Przedmiotem pytań są więc wyłącznie dochody z kwalifikowanego IP, natomiast Wnioskodawca dla pełnego opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wskazał również wariant, w którym Wnioskodawca może osiągać dochody z innego tytułu, wskazując, że dochód z takich tytułów nie będzie objęty ulgą IP BOX.

Nowe lub rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, o których mowa we wniosku, było, jest i będzie współtworzone, rozwijane i ulepszane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Natomiast Wnioskodawca w pierwotnym wniosku obszernie opisywał charakter prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jako działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wszystkie te okoliczności i cechy stanu faktycznego wyczerpująco opisane zostały w pierwotnym wniosku. W tym miejscu natomiast należy wskazać, że orzecznictwo sądowe jednoznacznie wskazuje, że organ podatkowy nie może żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.o.p.d.o.f. (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23.11.2021 r., sygn.: II FSK 1049/21). Sądownictwo administracyjne wyraźnie reprezentuje pogląd, że wezwanie wnioskodawcy do uzupełnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) opisanego we wniosku organ wydający interpretację indywidualną zobowiązany jest ograniczyć do takich danych, które nie doprowadzą do przerzucenia ciężaru wykładni przepisów prawa na wnioskodawcę, a jedynie pozwolą na uzyskanie informacji niezbędnych do oceny prawidłowości stanowiska wnioskodawcy (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 08.11.2018 r., sygn.: III SA/Wa 871/18).

Wnioskodawca wskazywał, że prowadzi na bieżąco - od 01.01.2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której ewidencjonowane są przychody, koszty uzyskania przychodu i dochody związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną 5% stawką podatkową dochody z tytułów określonych w art. 30ca ust. 7 pkt 1 i 2 u.o.p.d.o.f., które były, są i będą uzyskiwane za lata podatkowe i będą rozliczane zgodnie z przepisami prawa podatkowego w zeznaniu podatkowym w ramach preferencyjnej 5% stawki podatku.

Wskazywane we wniosku wszystkie tam określone wydatki są faktycznie ponoszone i w całości przez Wnioskodawcę i jego Wspólnika (wspólników spółki cywilnej) na bezpośrednio prowadzoną przez Wnioskodawcę i jego Wspólnika (wspólników spółki cywilnej) działalność zmierzającą do tworzenia lub rozwijania, ulepszania oprogramowania. Natomiast ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej, to Wnioskodawca jako wspólnik Spółki oraz podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. rozlicza przychody a także koszty Spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku, który wynosi 50%.

Wszystkie wskazane w pierwotnym wniosku wydatki są ponoszone wyłącznie z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy i są związane ze świadczeniem usług programistycznych i sprzedaży wytworzonego oprogramowania wraz z przeniesieniem praw autorskich lub udzieleniem licencji do tych programów komputerowych. Wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej są to wydatki bezpośrednio powiązane z poszczególnymi projektami (zleceniami od kontrahentów) realizowanymi przez Wnioskodawcę. Natomiast w przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania bądź części oprogramowania lub udzielenia licencji, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Reasumując, Wnioskodawca - co do zasady - jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, do wytworzenia lub rozwinięcia, ulepszenia oprogramowania lub jego części, natomiast w przypadku braku takiej możliwości, Wnioskodawca przyporządkowuje i będzie przyporządkowywał poniesiony koszt według adekwatnej proporcji, związanej z przyczynieniem się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wszystkie wydatki wskazane w pierwotnym wniosku ponoszone są z tytułu działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług programistycznych i sprzedaży wytworzonego oprogramowania wraz z przeniesieniem praw autorskich lub udzieleniem licencji do tych programów komputerowych lub ich części. Przy czym są to wydatki funkcjonalnie związane z działalnością Wnioskodawcy (jego Wspólnika), która jak było wskazywane w pierwotnym wniosku oraz powyżej jest działalnością o charakterze twórczym, podejmowaną w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wszystkie te okoliczności i cechy stanu faktycznego wyczerpująco opisane zostały w pierwotnym wniosku. W tym miejscu natomiast należy wskazać, że orzecznictwo sądowe jednoznacznie wskazuje, że organ podatkowy nie może żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.o.p.d.o.f. (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23.11.2021 r., sygn.: II FSK 1049/21). Dlatego też, należy podsumować, że wydatki wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku są wydatkami niezbędnymi i funkcjonalnie związanymi z opisaną działalnością Wnioskodawcy (jego Wspólnika), bezpośrednio związanymi z prowadzonymi przez Wnioskodawcę projektami (zleceniami od kontrahentów), związanymi z wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwojem kwalifikowanego IP.

Wydatki ponoszone na „usługi hostingowe” nie obejmują kosztów ponoszonych na reklamę.

Pod pojęciem składki na ubezpieczenia społeczne mieszczą się wydatki określone przepisami ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 423), które obejmują ubezpieczenie emerytalne, ubezpieczenie rentowe, ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie wypadkowe (art. 1 przedmiotowej ustawy). Tym samym, są to składki opłacane przez Wnioskodawcę, jako przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, na podstawie przepisów przedmiotowej ustawy, w wysokości określonej w przepisie art. 22 ust. 1 tej ustawy i w terminie określonym w art. 47 ustawy. Stanowią koszty uzyskania przychodu.

Pod pojęciem „koszt złożenia wniosku o interpretację podatkową” nie mieści się opłata za wydanie interpretacji indywidualnej

Wszystkie wymienione we wniosku wydatki ponoszone przez Pana stanowiły/stanowią koszty uzyskania przychodu w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Pytania

1. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.?
2. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f.?
3. Czy wydatki na:

• Koszty eksploatacji samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności tj. zakup paliwa, wydatki na naprawy (serwis, konserwacja) oraz koszty amortyzacji samochodu (odpisy amortyzacyjne);
• Zakup sprzętu elektronicznego wraz z akcesoriami;
• Zakup licencji na oprogramowanie komercyjne;
• Usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego;
• Opłaty z tytułu dostępu do sieci Internet;
• Szkolenia, kursy, książki;
• Opłaty za hotel i bilety lotnicze, koszty diet;
• Składki na ubezpieczenia społeczne;
• Pozostałe koszty - hosting, opłata za wynajem serwerów, ogłoszenia o pracę (jednakże nie zatrudniono pracownika), zakup telefonu, doładowanie telefonu, artkuły biurowe, maski ochronne,

są kosztami uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca. ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f.?

4. Które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

• Koszty eksploatacji samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności tj. zakup paliwa , wydatki na naprawy (serwis, konserwacja) oraz koszty amortyzacji samochodu (odpisy amortyzacyjne);
• Zakup sprzętu elektronicznego wraz z akcesoriami;
• Zakup licencji na oprogramowanie komercyjne;
• Usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego;
• Opłaty z tytułu dostępu do sieci Internet;
• Szkolenia, kursy, książki;
• Opłaty za hotel i bilety lotnicze, koszty diet;
• Składki na ubezpieczenia społeczne;
• Pozostałe koszty - hosting, opłata za wynajem serwerów, ogłoszenia o pracę (jednakże nie zatrudniono pracownika), zakup telefonu, doładowanie telefonu, artkuły biurowe, maski ochronne,

należy uznać za koszty uwzględniane do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca. ust. 4 w związku z art. 30ca. ust. 5 u.p.do.f. na potrzeby wyliczenia wartości dochodu z kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającego opodatkowaniu stawką 5%?

5. Czy ustalając wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca. ust. 4 u.p.d.o.f. dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, należ uwzględniać koszty poniesione w całym roku podatkowym za który ma być rozliczona ulga IP BOX, pomimo, iż koszty te są ewidencjonowane na bieżąco w okresach miesięcznych w roku podatkowym?

6. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

7. Czy różnice kursowe:

• transakcyjne ujemne należy uwzględnić w ewidencji IP BOX na potrzeby obliczania dochodu z kwalifikowanego IP jako koszt ?
• transakcyjne ujemne należy uwzględnić przy obliczaniu wskaźnika Nexus ?
• transakcyjne dodatnie należy uwzględnić w ramach dochodu z kwalifikowanego IP i tym samym objąć 5% stawką podatku?
• od własnych środków pieniężnych należy uwzględnić w ewidencji IP BOX na potrzeby obliczania?
• obliczania dochodu z kwalifikowanego IP oraz wyliczenia wskaźnika Nexus?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1.

Zgodnie z art. 30ca. ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. jednym z rodzajów kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie natomiast do art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych program komputerowy podlega ochronie jak utwór literacki. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie (art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Jak stanowi przepis art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3 tej ustawy, obejmują prawo do:

• trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;
• tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;
• rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach umów o współpracy pomiędzy nim, a wyżej wskazanymi klientami. Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w kontekście przedstawionej działalności na rzecz wymienionych zleceniodawców - zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca. ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5a. pkt 38 u.p.d.o.f. pod pojęciem działalności badawczo-rozwojowej rozumiana jest działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług, lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a. pkt 40 u.p.d.o.f. pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych.

W objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej. OECD Publishing. Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny). Warsaw. https:Wdoi.org/101787/9788388718977-pl). Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie kontrahenta. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej (poniżej uzasadnienie):

• nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb kontrahentów z którymi współpracuje, a kontrahenci ci, mają na celu zwiększenie innowacyjności dotychczasowych rozwiązań programistycznych, w zależności od swoich potrzeb;
• nieprzewidywalność: każdy z kontrahentów, z którym Wnioskodawca współpracuje, oczekuje od niego wykonywania prac, których skutkiem jest wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczna modyfikacja dotychczasowych rozwiązań;
• metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów z kontrahentami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem, współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami zleceniodawców i przedstawionym przez nich planem;
• możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz kontrahentów, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na tych zleceniodawców (lub udzielenie licencji do korzystania z oprogramowania), co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez kontrahentów.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić - zdaniem Wnioskodawcy - że tworzenie przez niego oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w myśl definicji art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f., bowiem wypełnia wszystkie 3 przesłanki, które dla tego typu działalności wymagane są w świetle aktów prawnych, do których odwołuje się ustawodawca w ustawach podatkowych i co zostało podkreślone w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. Jest to bowiem działalność twórcza (bowiem Wnioskodawca od podstaw tworzy autorskie programy komputerowe bądź tworzy nowe funkcjonalności już istniejących programów komputerowych), jest wykonywana systematycznie (bowiem usługi te są świadczone w ramach podpisanej umowy), jak również w ramach tworzenia tego programu Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności jako programisty i pogłębia również swoją wiedzę.

Ad. 3

Zgodnie z art. 30ca. ust. 7 u.p.d.o.f. dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f. zdefiniowano pojęcie dochodu ze źródła przychodów (jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej) jako nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone na określonego kontrahenta w ramach realizacji zawartej umowy albo kontrahentowi takiemu udzielana jest licencja do korzystania z takiego programu komputerowego.

Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych lub za udzielenie do nich licencji.

Zważając na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi on wydatki na:

• Koszty eksploatacji samochodów osobowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności tj. zakup paliwa, wydatki na naprawy (serwis, konserwacja) oraz koszty amortyzacji samochodu (odpisy amortyzacyjne),
• Zakup sprzętu elektronicznego wraz z akcesoriami,
• Zakup licencji na oprogramowanie komercyjne,
• Usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego,
• Opłaty z tytułu dostępu do sieci Internet,
• Szkolenia, kursy, książki,
• Opłaty za hotel i bilety lotnicze, koszty diet,
• Składki na ubezpieczenia społeczne
• Pozostałe koszty - hosting, opłata za wynajem serwerów, ogłoszenia o pracę (jednakże nie zatrudniono pracownika), zakup telefonów, doładowanie telefonu, artkuły biurowe, maski ochronne.

Ww. wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w związku z art. 23 u.p.d.o.f., gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania lub udzielenia do niego licencji, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W ostateczności Wnioskodawca per analogiam zastosuje art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f., który stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Podsumowując, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, w tym przypisane według odpowiedniej metodologii, należy uznać za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a tym samym za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca. ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f.

Ad. 4

Zgodnie z art. 30ca. ust. 4 i 5 u.p.d.o.f. wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3/a + b + c + d, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca. ust. 6 u.p.d.o.f. w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone na określonego kontrahenta w ramach wykonania umowy albo udzielana jest takiemu kontrahentowi licencja do korzystania z takiego programu. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych (udzielenie licencji do korzystania z nich).

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, ponosi on wydatki na:

• Koszty eksploatacji samochodów osobowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności tj. zakup paliwa, wydatki na naprawy (serwis, konserwacja) oraz koszty amortyzacji samochodu (odpisy amortyzacyjne),
• Zakup sprzętu elektronicznego wraz z akcesoriami,
• Zakup licencji na oprogramowanie komercyjne,
• Usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego,
• Opłaty z tytułu dostępu do sieci Internet,
• Szkolenia, kursy, książki,
• Opłaty za hotel i bilety lotnicze, koszty diet,
• Składki na ubezpieczenia społeczne,
• Pozostałe koszty - hosting, opłaty za wynajem serwerów, ogłoszenia o pracę (jednakże nie zatrudniono pracownika), zakup telefonów, doładowanie telefonu, artkuły biurowe, maski ochronne.

Powyżej ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki stanowią koszty, o których mowa we wskaźniku Nexus z art. 30ca. ust. 4 lit. a u.p.d.o.f., ponieważ są to ponoszone przez podatnika (Wnioskodawcę) koszty na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca. ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., w postaci wytwarzanego lub rozwijanego przez Wnioskodawcę (wspólników) oprogramowania.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, są również kosztami uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 u.p.d.o.f., mają bowiem na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, o których mowa powyżej i w pkt 4 poz. 62 niniejszego wniosku, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego oprogramowania bądź części oprogramowania, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (są więc kosztami oznaczonymi jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f).

Ad. 5

Mając na uwadze regulację przepisu art. 30ca.ust. 4 u.o.p.d.o.f. należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.

Z powyższego przepisu wynika, że dochód ustalany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się w stosunku rocznym (roku podatkowego). Dalsze przepisy u.p.d.o.f. odnoszące się do ulgi IP BOX, również wskazują, że dane o przychodach, kosztach uzyskania przychodów i dochodach podatnika (Wnioskodawcy) ustala się biorąc pod uwagę dane za rok podatkowy. W szczególności przepis art. 30ca ust. 11 u.p.d.o.f. wskazuje, że podatnicy korzystający z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową, są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

W świetle powyższych przepisów prawa, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% należy ustalić wskaźnik nexus obliczony w oparciu o koszty, o których mowa w art. 30ca. ust. 4 u.p.d.o.f. poniesione w całym roku podatkowym za jaki ma być zastosowana ulga IP BOX. Wynika to z konstrukcji powyższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z tego, że ulga stosowana jest w rozliczeniu rocznym (w zeznaniu rocznym). W związku powyższym dochód z kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej wykazywany w zeznaniu rocznym w świetle tych regulacji podatkowych jest ustalany z uwzględnieniem kosztów związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej ponoszonych w okresie całego roku podatkowego, którego dotyczy ulga IP BOX.

Ad. 6

Zgodnie z art.30ca. ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. jednym z rodzajów kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. W świetle powyższych regulacji zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ad. 7

Zgodnie z art. 30ca. ust. 4 i 5 u.p.d.o.f. wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3/a + b + c + d, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W świetle powyższej regulacji Wnioskodawca uważa, że ujemna różnica kursowa transakcyjna (powstała od przychodu z Kwalifikowanego IP) - stanowi koszt pośrednio związany z przeniesieniem autorskich praw majątkowych. Oznacza to, że w ewidencji IP Box powinna zostać wykazana jako koszt pośredni, który obniży dochód z Kwalifikowanego IP.

Oznacza to, że ujemne różnice kursowe transakcyjne nie są kosztem bezpośrednim tj. nie powinno się ich ujmować dla celów obliczania wskaźnika nexus.

Powyższe potwierdzają organy podatkowe (np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 14.10.2020 numer 0115-KDIT1.4011.576.2020.2.MN , Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25.08.2020 numer 0113-KDIPT2- 1.4011.503.2020.3.MM). Jeśli wystąpi dodatnia różnica kursowa transakcyjna powstała od przychodu za przeniesienie autorskich praw majątkowych, należy ją uwzględnić w ramach dochodu z Kwalifikowanego IP. Czyli taka dodatnia różnica kursowa również zostanie objęta 5% stawką podatku. Powyższe potwierdzają organy podatkowe (np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 22.06.2020 roku - numer 0111-KDWB.4011.13.2020.2.KK).

Różnice kursowe od własnych środków pieniężnych (art. 24c ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.f.) nie powinny znaleźć się w Ewidencji IP Box. Różnice kursowe powstałe od własnych środków pieniężnych Wnioskodawca powinien ująć odpowiednio po stronie przychodów lub kosztów ogólnej działalności gospodarczej (niezwiązanej z IP Box). Powyższe potwierdzają organy podatkowe (np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 22.06.2020 roku numer 0111.KDWB.4011.13.2020.2.KK).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytań ozn. nr 1- nr 7 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową oraz możliwości skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
4. prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „badań naukowych” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 39 ww. ustawy. W myśl tego przepisu:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy– Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego.

c- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu ;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

• podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
• prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

• dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
• dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Z korzystaniem z ulgi wiążą się obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie to powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z opisu sprawy i informacji przedstawionych przez Pana w uzupełnieniu wynika, że:

1. Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce - w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej także: u.p.d.o.f.).

2. Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów i rozlicza Pan dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie podatku liniowego, o którym mowa w art. 30c. u.p.d.o.f.

3. Jako wspólnik Spółki cywilnej oraz podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. rozlicza Pan przychody i koszty Spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku, który wynosi 50%.

4. Prowadzi Pan działalność obejmującą prace rozwojowe związaną z oprogramowaniem od dnia 15.10.2013 r., w którym to dniu zawiązana została przez Pana Spółka cywilna wraz ze Wspólnikiem - (`(...)`). Od tego dnia prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej i od tego dnia prowadzi również działalność związaną z oprogramowaniem.

5. Przedmiotem działalności Pana w ramach Spółki cywilnej jest świadczenie usług programistycznych, w szczególności tworzenie i współtworzenie oprogramowania na indywidualne zamówienie klienta. Wspólnicy Spółki na podstawie zawartych i kontynuowanych (w latach 2019-2021) ze zleceniodawcami umów, świadczą i nadal będą świadczyć usługi programistyczne.

6. Pana i Pana Wspólnik wnoszą równe wkłady twórcze do utworów (tworzonego oprogramowania) w wyniku czego powstają utwory współautorskie nierozłączne (programy komputerowe) odznaczające się także równością wielkości udziałów we wspólnym prawie autorskim.

7. Usługi wyróżniają się twórczym, innowacyjnym podejściem, a produkty są autorskim Pana dziełem (Wspólników Spółki). Nie są to czynności rutynowe i nie są to okresowe zmiany do wprowadzanych produktów (programów komputerowych).

8. Oprogramowanie to powstaje na podstawie posiadanej przez Pana wiedzy w zakresie technologii informatycznych, którą Pan cały czas rozwija, a także na podstawie doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych.

9. Działalność na rzecz każdego z klientów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej, w ramach działalności prowadzonych przez klientów, nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz każdego z klientów powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Oprogramowania lub ich części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

10. W efekcie podejmowanych przez Pana (i Wspólnika) czynności, każdorazowo powstają więc samoistne i odrębne programy komputerowe podlegające po stronie twórców (Pana i Wspólnika) ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

11. Zamierza Pan objąć preferencyjną 5% stawką podatkową dochody osiągnięte z tytułu:

a) należności wynikających z umów licencyjnych zawartych ze zleceniodawcami, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (z tytułu dochodu określonego w art. 30ca. ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.f.), lub

b) z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (z tytułu dochodu określonego w art. 30ca. ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f.),

które były, są i będą uzyskiwane za lata podatkowe i będą rozliczane zgodnie z przepisami prawa podatkowego w zeznaniu podatkowym w ramach preferencyjnej 5% stawki podatku.

12. Prowadzi Pan na bieżąco - od 1 stycznia 2019 r. - odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca. ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,

Podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca. ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f.

Autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Możliwe jest zastosowanie przez Pana stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1, nr 2 i nr 6 jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Organ wyjaśnia, co następuje.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Do powołanej regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia dotyczącego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tu: oprogramowania), tj. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia dotyczącego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tu: oprogramowania) tj. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będą wszelkie koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Pana działalnością badawczo-rozwojową, w tym wydatki wskazane przez Pana w przedstawionym stanie faktycznym.

Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) zarówno kosztów bezpośrednich i pośrednich związanych z uzyskaniem przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób ww. koszty należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniósł Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.

Wydatki, które ponosi Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.:

• Koszty eksploatacji samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności tj. zakup paliwa, wydatki na naprawy (serwis, konserwacja) oraz koszty amortyzacji samochodu (odpisy amortyzacyjne);
• Zakup sprzętu elektronicznego wraz z akcesoriami;
• Zakup licencji na oprogramowanie komercyjne;
• Usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego;
• Opłaty z tytułu dostępu do sieci Internet;
• Szkolenia, kursy, książki;
• Opłaty za hotel i bilety lotnicze, koszty diet;
• Składki na ubezpieczenia społeczne;
• Pozostałe koszty - hosting, opłata za wynajem serwerów, ogłoszenia o pracę (jednakże nie zatrudniono pracownika), zakup telefonu, doładowanie telefonu, artkuły biurowe, maski ochronne,

są kosztami uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca. ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f.

Tym samym, stanowisko Pana w zakresie pytań 3 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z opisu sprawy wynika, że poniósł Pan następujące wydatki:

• Koszty eksploatacji samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności tj. zakup paliwa, wydatki na naprawy (serwis, konserwacja) oraz koszty amortyzacji samochodu (odpisy amortyzacyjne);
• Zakup sprzętu elektronicznego wraz z akcesoriami;
• Zakup licencji na oprogramowanie komercyjne;
• Usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego;
• Opłaty z tytułu dostępu do sieci Internet;
• Szkolenia, kursy, książki;
• Opłaty za hotel i bilety lotnicze, koszty diet;
• Składki na ubezpieczenia społeczne;
• Pozostałe koszty - hosting, opłata za wynajem serwerów, ogłoszenia o pracę (jednakże nie zatrudniono pracownika), zakup telefonu, doładowanie telefonu, artkuły biurowe, maski ochronne.

Wyjaśnić należy, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy ustalaniu wskaźnika nexus, trzeba pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pani również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.”

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Pani uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Należy zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP mogą zostać uwzględnione we wskaźniku Nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Może Pan poniesione wydatki na:

• Koszty eksploatacji samochodu osobowego wykorzystywanego w prowadzonej działalności tj. zakup paliwa, wydatki na naprawy (serwis, konserwacja) oraz koszty amortyzacji samochodu (odpisy amortyzacyjne);
• Zakup sprzętu elektronicznego wraz z akcesoriami;
• Zakup licencji na oprogramowanie komercyjne;
• Usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego;
• Opłaty z tytułu dostępu do sieci Internet;
• Szkolenia, kursy, książki;
• Opłaty za hotel i bilety lotnicze, koszty diet;
• Składki na ubezpieczenia społeczne,
• Pozostałe koszty - hosting, opłata za wynajem serwerów, ogłoszenia o pracę (jednakże nie zatrudniono pracownika), zakup telefonu, doładowanie telefonu, artkuły biurowe, maski ochronne,

ująć we wskaźniku Nexus, pod lit. a jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo – rozwojową, związaną z współtworzeniem, tworzeniem, ulepszeniem i rozwojem praw własności intelektualnej.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5%, należy ustalić wskaźnik nexus obliczony w oparciu o koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, poniesione w całym roku podatkowym za jaki ma być zastosowana ulga IP Box, pomimo że koszty te są ewidencjonowane na bieżąco w okresach miesięcznych, w roku podatkowym.

Tym samym, stanowisko Pana w zakresie pytań nr 4 i nr 5 jest prawidłowe.

Ponadto, we wniosku wskazał, że w działalności związanej z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania/jego części pojawiają się ujemne oraz dodatnie różnice kursowe, jako: różnice transakcyjne (powstałe od przychodu z tytułu zapłaty przez kontrahenta wynagrodzenia w walucie obcej za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego albo z tytułu udzielenia do niego licencji), lub jako różnice od środków własnych (wynikające z tytułu ponoszenia przez Pana w walucie obcej różnorodnych kosztów związanych z tworzeniem lub udzieleniem licencji do autorskiego programu komputerowego z Pana konta walutowego).

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 ww. ustawy:

Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Stosownie natomiast do art. 24c ust. 3 ww. ustawy:

Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W świetle cytowanych przepisów należy stwierdzić, że aby mogły powstać różnice kursowe, przeprowadzona transakcja musi spełniać łącznie dwie przesłanki:

· przychód bądź koszt musi być wyrażony w walucie obcej,

· zapłata musi nastąpić w walucie obcej.

W myśl art. 24c ust. 4 ww. ustawy:

Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Bank z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Zgodnie z art. 24c ust. 6 updof:

Przez średni kurs ogłaszany przez Bank, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Z powyższych przepisów wynika, że u podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą podatkowe różnice kursowe powstają m. in.:

· w związku z działalnością gospodarczą, której skutkiem jest powstanie należnych przychodów bądź poniesienie kosztów – tzw. różnice kursowe transakcyjne (art. 24c ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 ww. ustawy),

· w przypadku wypływu własnych środków pieniężnych lub wartości pieniężnych – tzw. różnice kursowe od własnych środków pieniężnych (art. 24c ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ww. ustawy).

W Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. wyjaśniono, że podatnik dla celów obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest do wyliczenia dwóch podstawowych wielkości:

· dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

· wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód (ust. 103 objaśnień).

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi (akapit 104 objaśnień).

Stosownie do powołanego art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Różnice kursowe transakcyjne (dodatnie lub ujemne) powstają wówczas, kiedy wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej, albo kosztu zarachowanego wyrażonego w walucie obcej, po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest inna (niższa lub wyższa) od wartości tego przychodu (kosztu) w dniu jego faktycznego otrzymania (faktycznego poniesienia), przeliczonej na złote według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Różnice kursowe transakcyjne korygują (urealniają) wysokości wcześniej zarachowanego przychodu należnego (kosztu zarachowanego), z uwzględnieniem kursu waluty z dnia jego faktycznego uzyskania (poniesienia) bądź kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzającego, w sytuacji gdy nie jest możliwe uwzględnienie kursu faktycznego.

Jeżeli, zatem przychód za przeniesienie autorskich praw majątkowych podlega uwzględnieniu – zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w ramach dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to jego korekta o różnice kursowe transakcyjne również powinna zostać ujęta w ramach dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Co oznacza, że w przedstawionym stanie faktycznym zobowiązany jest ustalić dochód (stratę), o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, z tytułu przeniesienia własności kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z uwzględnieniem art. 24c ww. ustawy, tj. z uwzględnieniem, tzw. różnic kursowych transakcyjnych zwiększających odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodu jako ujemne różnice kursowe.

Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP (akapit 136 objaśnień).

Jeżeli, przychód za przeniesienie autorskich praw majątkowych podlega uwzględnieniu – zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w ramach dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to jego korekta o różnice kursowe transakcyjne również powinna zostać ujęta w ramach dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zatem, ujemna różnica kursowa transakcyjna (powstała od przychodu z kwalifikowanego IP) - stanowi koszt pośrednio związany z przeniesieniem autorskich praw majątkowych i w ewidencji IP Box, powinna zostać wykazana jako koszt pośredni, który obniży dochód z kwalifikowanego IP. Oznacza to, że ujemne różnice kursowe transakcyjne nie są kosztem bezpośrednim, tj. nie powinien Pan ich ujmować dla celów obliczania wskaźnika nexus. Jeśli zaś wystąpi dodatnia różnica kursowa transakcyjna powstała od przychodu za przeniesienie autorskich praw majątkowych, może Pan ją uwzględnić w ramach dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, czyli dodatnia różnica kursowa zostanie objęta 5% stawką podatku.

Ustalając dochód (stratę) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, różnice kursowe od własnych środków pieniężnych (art. 24c ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy), nie powinny zostać uwzględnione w przychodach i odpowiednio w kosztach z tego tytułu uwagi na to, iż ta kategoria różnic kursowych nie ma związku z osiągniętym dochodem tytułów określonych tym przepisem. Różnice kursowe powstałe od własnych środków pieniężnych winien Pan ująć odpowiednio po stronie przychodów lub kosztów prowadzonej działalności gospodarczej na ogólnych zasadach wynikających z przepisów ustawy o PIT. Zatem, różnice kursowe od własnych środków pieniężnych, nie powinny znaleźć się w ewidencji IP Box.

Natomiast, jest Pan zobowiązany jest ustalić dochód (stratę) o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z uwzględnieniem art. 24c cyt. ustawy, tj. z uwzględnieniem tzw. różnic kursowych transakcyjnych zwiększających odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodu jako ujemne różnice kursowe.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 7 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Wybór metody ustalenia odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postepowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postepowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa.

Pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytań). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).