0114-KDIP2-1.4011.288.2021.2.KS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 4 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (tzw. IP Box).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 grudnia 2021 r. (data wpływu 30 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski, tj. podatnikiem podatku dochodowego w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a Ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych).

Na moment złożenia niniejszego wniosku formą opodatkowania Wnioskodawcy jest zgodnie z art. 30c Ustawy o PIT podatek liniowy w wysokości 19%. Dla potrzeb rozliczania PIT Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania komputerowego oraz doradztwo w tym zakresie.

Prace związane z tworzeniem oprogramowania komputerowego prowadzone przez Wnioskodawcę obejmują szerokie spektrum czynności i zazwyczaj koncentrują się wokół:

• prac koncepcyjnych związanych z analizą indywidualnych potrzeb odbiorcy oprogramowania tj. określenia celów jakim służyć ma oprogramowanie lub problemów jakie ma rozwiązywać, oczekiwanych funkcjonalności, a także sposobu działania. Na tym etapie prac Wnioskodawca planuje również dalsze czynności, dokonuje wyboru odpowiednich narzędzi m.in. języków programowania;
• tworzenia pierwszych prototypów oprogramowania lub jego elementów, często w formie eksperymentów myślowych, jeszcze bez faktycznego programowania, tj. pisania kodu źródłowego;
• implementacji, czyli tworzenia właściwego kodu źródłowego projektowanego oprogramowania (niekiedy na podstawie wcześniej stworzonych własnych prototypów);
• testowania oraz walidacji stworzonego oprogramowania celem wykrycia i wyeliminowania błędów, optymalizacji działania, potwierdzenia przyjętych założeń projektowych.

Tworzenie oprogramowania komputerowego odbywa się zatem w ramach uporządkowanego i zaplanowanego procesu, w którym Wnioskodawca działa zgodnie z przyjętym harmonogramem, realizując kolejne, następujące po sobie etapy prac.

Przedstawione wyżej czynności stanowią stały element działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i wykonywane są przez niego osobiście w ramach codziennej pracy. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę nie mają jednorazowego, czy też incydentalnego charakteru, tylko zawsze są elementem większej całości ukierunkowanej na osiągnięcie zdefiniowanego na samym początku prac celu.

Tworząc oprogramowanie komputerowe Wnioskodawca działa samodzielnie, jako niezależny przedsiębiorca.

Niekiedy również np. ze względu na skalę realizowanego projektu, Wnioskodawca może również działać jako członek większego zespołu programistów, w ramach którego każda z osób odpowiedzialna jest za wykonanie określonego zakresu prac związanych z tworzeniem danego oprogramowania np. stworzenie danego modułu czy też funkcjonalności.

Wnioskodawca nie pracuje pod kierownictwem swoich zleceniodawców. Niemniej jednak może od nich otrzymywać ogólne wytyczne dotyczące przykładowo przeznaczenia lub oczekiwanej specyfikacji technicznej oprogramowania bądź też sugestie dotyczące jakości wykonanych prac czy ich finalnego efektu.

Należy podkreślić, że szczegółowa koncepcja co do samego sposobu zaprojektowania i wykonania takiego oprogramowania komputerowego, każdorazowo bazuje jednak na autorskich pomysłach i kreatywności Wnioskodawcy, będąc przejawem jego inwencji twórczej.

Wnioskodawca, korzystając ze zdobytej wiedzy (m in. w obszarze informatyki, matematyki, logiki funkcjonowania oprogramowania), umiejętności posługiwania się określonymi narzędziami (m.in. języki programowania, środowiska programistyczne) a także zebranego doświadczenia, samodzielnie poszukuje sposobów na zaprojektowanie kodu źródłowego i pozostałych elementów tworzonego oprogramowania komputerowego. Rozwiązania problemów zidentyfikowanych podczas procesu jego wytwarzania, dla których co do zasady nie ma jednego, modelowego sposobu postępowania (np. zaprojektowania struktury kodu źródłowego, czy też optymalizacji jego działania tak, aby oprogramowanie w pełni realizowało swoje przeznaczenie) również są rezultatem jego autorskiej myśli.

Działania podejmowane przez Wnioskodawcę w toku prac nad oprogramowaniem nie mają wobec tego charakteru rutynowego lub odtwórczego i nie sprowadzają się jedynie do powielania rozwiązań już istniejących i wykorzystywanych w praktyce gospodarczej.

Proces tworzenia oprogramowania każdorazowo wymaga od Wnioskodawcy nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności celem ich wykorzystania do tworzenia nowych i oryginalnych rozwiązań, dzięki którym finalnie powstaje unikatowy produkt będący efektem działalności Wnioskodawcy o twórczym charakterze, tj. oprogramowanie dla potrzeb konkretnego odbiorcy, zgodnie z jego indywidualnie zdefiniowanymi potrzebami. Każdorazowo proces tworzenia oprogramowania wymaga od Wnioskodawcy poszerzania wiedzy m.in. w zakresie nowych środowisk i języków programowania, architektury systemów, bibliotek programistycznych.

W ramach tak zorganizowanej i prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy obecnie dla swoich zleceniodawców oprogramowanie komputerowe uczestnicząc w trzech projektach.

Pierwszy z nich dotyczy oprogramowania komputerowego przeznaczonego na urządzenia mobilne z systemem operacyjnym IOS, które służyć ma jako komunikator dla młodzieży do anonimowego wyrażania swoich uczuć oraz emocji (dalej: „Aplikacja I”). Główna funkcjonalność aplikacji polega na tworzeniu postów publicznych lub prywatnych które mogą składać się z tła, tekstu oraz animowanych GIF’ów. Pozwala na przeglądanie publicznych postów innych użytkowników, które można „polubić” lub zareagować GIF’em. Treści wyświetlane przez Aplikację I są odpowiednio uporządkowane według kategorii (takich jak np. Szkoła, Wspomnienia), daty publikacji czy też liczby reakcji użytkowników.

Aplikacja I zawiera innowacyjne rozwiązania umożliwiające choćby zbieranie danych na temat interakcji użytkowników z aplikacją tj. o odwiedzanych ekranach aplikacji, ilości przeglądanych postów, kliknięciach w posty w poszczególnych miejscach aplikacji, jak również wyszukiwanie niedozwolonych fraz, które mogą być obraźliwe dla innych użytkowników (wraz z algorytmem blokującym możliwość publikacji takich postów), czy też analizy treści publikowanych postów celem udzielenia wsparcia osobom, których posty mogą sugerować ich gorsze samopoczucie, poprzez udzielnie informacji o numerach telefonów, stronach WWW i innych miejscach, gdzie taki użytkownik może uzyskać pomoc.

Drugi z realizowanych przez Wnioskodawcę projektów dotyczy oprogramowania komputerowego przeznaczonego na przeglądarki internetowe Chrome, FireFox oraz Microsoft Edge, które służyć mają do ekstrakcji danych z dokumentów takich jak faktury, dokumenty sądowe wiadomości mailowe (dalej: „Aplikacja II”). Oprogramowanie umożliwia analizę plików `(...)` w celu ekstrakcji m.in. takich danych jak: dane osobowe, adresy, numery kont, daty transakcji, data urodzenia.

Aplikacja II zawiera innowacyjne rozwiązania umożliwiające m.in. rozpoznawanie i klasyfikację elementów graficznych, struktur tabeli czy też segmentację linii i słów analizowanych dokumentów, jak również algorytmy sztucznej inteligencji umożliwiające samodoskonalenie się oprogramowania poprzez „uczenie się” i ulepszanie procesu oraz parametrów ekstrakcji.

Trzeci z projektów dotyczy oprogramowania komputerowego przeznaczonego na przeglądarki internetowe `(...)`, które to umożliwiać ma generowanie certyfikatów oraz kluczy dostępu opartych na infrastrukturze klucza prywatnego oraz publicznego, niezbędnych do szyfrowania i limitowania dostępu do treści (dalej: „Aplikacja III”). Poszczególne moduły Aplikacji III umożliwiają tworzenie certyfikatów, przeglądnie listy już stworzonych certyfikatów, monitorowanie urządzeń, które korzystają z certyfikatów, dostęp do dziennika logów, modyfikowanie i nadawanie uprawnień użytkownikowi certyfikatów.

W przypadku realizacji wszystkich ww. projektów Wnioskodawca działa jako członek większego zespołu programistów i jest odpowiedzialny za stworzenie wybranych, samodzielnych elementów Aplikacji I, II i III w postaci kodów źródłowych, kodów wynikowych, algorytmów, skryptów, modułów itp.

Ww. elementy stanowią instrukcje kierowane do urządzenia przetwarzającego, odpowiedzialne za realizację określonego zadania albo konkretnej funkcjonalności, które po ich połączeniu lub dalszych modyfikacjach przeprowadzonych przez zleceniodawców Wnioskodawcy, umożliwią w ten sposób poprawne działanie Aplikacji I, II i III jako całości.

Co wymaga podkreślenia, ww. elementy są nie tylko częściami składowymi Aplikacji I, II i III. Jako rezultat działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze, stanowią one również odrębny i samodzielny przedmiot obrotu tj. utwór korzystający z ochrony prawnoautorskiej przewidzianej dla programów komputerowych na mocy art. 74 Prawa Autorskiego.

Wyrazem powyższego są zapisy umów, na bazie których Wnioskodawca prowadzi prace nad Aplikacją I, II i III.

Mianowicie we wszystkich ww. przypadkach prawa autorskie do programów komputerowych powstałych w efekcie świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca co miesiąc przenosi na swoich zleceniodawców, za co otrzymuje przewidziane w umowie wynagrodzenie.

Wnioskodawca zakłada, że przedmiot kolejnych umów dotyczących działalności programistycznej, które potencjalnie zawierać będzie w przyszłości z nowymi zleceniodawcami, jak również sposób prowadzenia prac w tym zakresie oraz ich efekty, będzie podobny.

Oczywiście różne mogą być cele, przeznaczenie czy też postulowane funkcjonalności wytwarzanego oprogramowania, niemniej Wnioskodawca przyjmuje, że efektem tych prac będzie tworzenie przez niego albo całości oprogramowania komputerowego albo jego poszczególnych elementów (które jednocześnie stanowić będą odrębne programy komputerowe z perspektywy przepisów Prawa Autorskiego, tj. kodów źródłowych, kodów wynikowych, algorytmów, skryptów, modułów itd ).

W związku z prowadzeniem działalności przedstawionej powyżej Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, czy też współpracowników na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło bądź innej umowy o podobnym charakterze, którym wypłacałby wynagrodzenia z tytułu wykonywania obowiązków związanych z reafizacją wyżej opisanych prac.

W ramach przedstawionej wyżej działalności związanej z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego Wnioskodawcy ponosi (i najprawdopodobniej również w przyszłości ponosić będzie) m.in. następujące koszty uzyskania przychodów.

1. koszty usług telekomunikacyjnych (np. opłaty z tytułu użytkowania sieci Internet, telefonu),
2. koszty materiałów biurowych,
3. koszty zakupu sprzętu komputerowego oraz pozostałego sprzętu elektronicznego (np. laptopy, akcesoria komputerowe, telefony, tablety);
4. koszty usług programistycznych i licencji na oprogramowania komputerowe,
5. koszty tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej, bądź związanych z nimi specjalistycznych usług obliczeniowych itp.)
6. koszty związane z dokształcaniem zawodowym (np. zakup literatury branżowej, udział w konferencjach branżowych),
7. koszty usług księgowych,
8. koszty podróży służbowych (np. diety, transport, noclegi);
9. koszty usług doradczych.

Niezależnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca na bieżąco prowadzi również dodatkową, odrębną ewidencję spełniającą wymogi określone w art. 30cb Ustawy o PIT tj. pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

1. Wnioskodawca prowadzi prace związane z wytwarzaniem programów komputerowych przedstawione w stanie faktycznym i opisie zdarzenia przyszłego złożonego wniosku o interpretację od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od czerwca 2016 r.

To czy ww. prace spełniają definicję prac badawczo - rozwojowych, o których mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przedmiot rozstrzygnięcia tut. Organu, objęty pytaniem Wnioskodawcy.

2. Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi IP Box a tym samym z preferencyjnej 5% stawki podatku w zeznaniu podatkowym składanym za 2021 r., a także, zakładając, że stan faktyczny /opis zdarzenia przyszłego pozostanie aktualny, potencjalnie również za lata przyszłe tj. 2022 r. oraz kolejne.

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego złożony przez Wnioskodawcę wyraźnie wskazuję, że przedmiotem rozstrzygnięcia w zakresie wszystkich trzech pytań jest zarówno stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe. Odpowiada temu również wartość wniesionych przez Wnioskodawcę opłat od wniosku.

3. To czy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z pozarolniczej działalności gospodarczej w przedstawionym staniem faktycznym oraz opisie zdarzenia przyszłego stanowią „przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)” objęte jest treścią pytania numer 2 Wnioskodawcy i stanowi przedmiot rozstrzygnięcia tut. Organu.

Co wymaga jednak podkreślenia, Wnioskodawca wskazał w przedstawionym stanie faktycznym i opisie zdarzenia przyszłego złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego m.in., że:

„(`(...)`) Ww. elementy stanowią instrukcje kierowane do urządzenia przetwarzającego, odpowiedzialne za realizację określonego zadania albo konkretnej funkcjonalności, które po ich połączeniu lub dalszych modyfikacjach przeprowadzonych przez zleceniodawców Wnioskodawcy, umożliwią w ten sposób poprawne działanie Aplikacji I, II i III jako całości.

Co wymaga podkreślenia, ww. elementy są nie tylko częściami składowymi Aplikacji I, II i III. Jako rezultat działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze, stanowią one również odrębny i samodzielny przedmiot obrotu tj. utwór korzystający z ochrony prawnoautorskiej przewidzianej dla programów komputerowych na mocy art. 74 Prawa Autorskiego.

Wyrazem powyższego są zapisy umów, na bazie których Wnioskodawca prowadzi prace nad Aplikacją I, II i III.

Mianowicie we wszystkich ww. przypadkach prawa autorskie do programów komputerowych powstałych w efekcie świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca co miesiąc przenosi na swoich zleceniodawców, za co otrzymuje przewidziane w umowie wynagrodzenie.

Wnioskodawca zakłada, że przedmiot kolejnych umów dotyczących działalności programistycznej, które potencjalnie zawierać będzie w przyszłości z nowymi zleceniodawcami, jak również sposób prowadzenia prac w tym zakresie oraz ich efekty, będzie podobny.

Oczywiście różne mogą być cele, przeznaczenie czy też postulowane funkcjonalności wytwarzanego oprogramowania, niemniej Wnioskodawca przyjmuje, że efektem tych prac będzie tworzenie przez niego albo całości oprogramowania komputerowego albo jego poszczególnych elementów (które jednocześnie stanowić będą odrębne programy komputerowe z perspektywy przepisów Prawa Autorskiego, tj. kodów źródłowych, kodów wynikowych, algorytmów, skryptów, modułów itd.).(`(...)`)”

4. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.

5. Zgodnie z treścią przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na rzecz swoich kontrahentów praw autorskich do programów komputerowych.

Wskazuje na to m.in. poniższy fragment wniosku:

„(`(...)`) Mianowicie we wszystkich ww. przypadkach prawa autorskie do programów komputerowych powstałych w efekcie świadczenia usług programistycznych Wnioskodawca co miesiąc przenosi na swoich zleceniodawców, za co otrzymuje przewidziane w umowie wynagrodzenie.”

To czy należy uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego w rozumieniu w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przedmiot rozstrzygnięcia tut. Organu (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2).

6. Wnioskodawca i jego kontrahenci nie są podmiotami powiązanymi w świetle przepisów o cenach transferowych. Dlatego też stosowane w relacjach między nimi ceny, w tym z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę praw autorskich do programów komputerowych, należy uznać za rynkowe.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że odpowiedź na ww. pytanie pozostaje bez znaczenia z perspektywy rozstrzygnięcia niniejszej sprawy oraz sformułowanych w treści wniosku pytań.

Pytanie tut. Organu miałoby sens wyłącznie wówczas, gdyby Wnioskodawca w treści przedstawionego stanu faktycznego i opisu zdarzenia przyszłego wskazałby, że uzyskiwać będzie dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochody:

„(`(...)`) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;”

Tylko w takim przypadku zastosowanie ma bowiem przepis art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

„Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio."

7. To czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w stanie faktycznym oraz opisie zdarzenia przyszłego stanowi działalność badawczo-rozwojową jest przedmiotem rozstrzygnięcia tut. Organu (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1).

Wnioskodawca wskazuje natomiast, że wydatki wymienione w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego są związane z działalnością Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania, rozwoju i ulepszania programów komputerowych przedstawioną w stanie faktycznym oraz opisie zdarzenia przyszłego, w taki sposób, że:

a. Koszt usług telekomunikacyjnych - opłaty za telefon komórkowy oraz Internet pozwolą Wnioskodawcy sprawdzać kompatybilność oprogramowania (testowanie), logować się do niezbędnych serwisów sieciowych (takich jak bazy danych w chmurze, repozytoria kodu) oraz na konsultację z kontrahentami, co bez wątpienia jest warunkiem podstawowym do realizacji powierzonych projektów oraz pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu;

b. Koszty materiałów biurowych - tego typu wydatki są niezbędne Wnioskodawcy, gdyż bezpośrednio umożliwiają mu należyte prowadzenie działalności i wykonywanie swoich obowiązków, jak i przyczyniają się do zwiększenia efektywności Wnioskodawcy jak i podniesienia poziomu innowacyjności świadczonych usług;

c. Koszty zakupu sprzętu komputerowego oraz pozostałego sprzętu elektronicznego - tego typu wydatki będą niezbędne Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera oraz jest zapisywane w jego pamięci. Bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby jego odtworzenie. Co więcej sprzęt ten szybko się dezaktualizuje z uwagi na zachodzące zmiany technologiczne. Wnioskodawca ma zamiar konsekwentnie usprawniać posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego, sprzętu komputerowego oraz akcesoriów komputerowych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy;

d. Koszty usług programistycznych i licencji na oprogramowania komputerowe - specjalistyczne oprogramowanie / narzędzie niezbędne w wykonywanej przez Wnioskodawcę pracy, gdyż jest one wykorzystywane w trakcie pisania kodu źródłowego, późniejszego testowania zastosowanych implementacji, a także umożliwia bądź ułatwia tworzenie oprogramowania;

e. Koszty tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej, bądź związanych z nimi specjalistycznych usług obliczeniowych itp.) - wydatki te obejmują przede wszystkim opłaty za korzystanie z usług przechowywania i przetwarzania danych w tak zwanej "chmurze". Dzięki poniesionym wydatkom Wnioskodawca ma możliwość bezpiecznego przechowywania i przenoszenia danych (w tym kodu źródłowego tworzonego oprogramowania);

f. Koszty związane z dokształcaniem zawodowym (np. zakup literatury branżowej, udział w konferencjach branżowych) - oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Tym samym ciągłe dokształcanie i zdobywanie nowej wiedzy jest dla niego warunkiem kluczowym do zapewnienia konkurencyjności oraz odpowiedniej jakości wykonywanych przez niego prac i ma bezpośrednie przełożenie na tworzone oprogramowanie.

g. Koszty usług księgowych - związane z całokształtem działalności Wnioskodawcy, w tym związane również z prowadzeniem oddzielnej ewidencji dla celów ulgi IP Box.

h. Koszty podróży służbowych (np. diety, transport, noclegi) - wydatki tego typu związane są z całokształtem działalności Wnioskodawcy i ponoszone są, np. w celu zapewnienia zakwaterowania (przewozu) związanego z dokształcaniem i zdobywaniem nowej wiedzy, czy podczas wyjazdów i kontaktów ze zleceniodawcami, dla których Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe.

i. Koszty usług doradczych - wydatki tego typu zapewnią zgodność prowadzonej działalności gospodarczej z przepisami prawa (doradztwo prawne), poprawność rozliczeń podatkowych (doradztwo podatkowe), czy też będą miały na celu zwiększenie potencjału rozwojowego (doradztwo gospodarcze) i w tym sensie mają również przełożenie na działalność Wnioskodawcy związaną z tworzeniem oprogramowania komputerowego.

8. Jak już wskazywano powyżej, chodzi o specjalistyczne oprogramowanie / narzędzie niezbędne w wykonywanej przez Wnioskodawcę pracy, wykorzystywane w trakcie pisania kodu źródłowego, czy też późniejszego testowania zastosowanych implementacji.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani od podmiotów niepowiązanych ani od podmiotów powiązanych. Nie nabywa również kwalifikowanego prawa własności intelektualnej od podmiotu trzeciego.

9. Wszystkie wydatki/koszty wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku są lub będą ponoszone bezpośrednio na działalność zmierzającą do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia oprogramowania komputerowego.

To czy działalność ta spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej stanowi przedmiot rozstrzygnięcie tut. Organu (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)).

W przypadku, gdyby w przyszłości jakikolwiek wydatek wymieniony w ww. wniosku nie został przez Wnioskodawcę poniesiony, nie będzie on zaliczany do kosztów uzyskania przychodu, i tym samym nie będzie również brany pod uwagę przy kalkulacji ulgi IP Box.

W przypadku, gdyby jakikolwiek wydatek wymieniony w ww. wniosku został poniesiony przez Wnioskodawcę jedynie w części, do kosztów uzyskania przychodu będzie zaliczana jedyna ta część poniesiona przez Wnioskodawcę. Pozostała kwota nie będzie natomiast brana pod uwagę przy kalkulacji ulgi IP Box.

10. To czy działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania, rozwoju lub ulepszania programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej stanowi przedmiot rozstrzygnięcia tut. Organu (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)).

Niemniej jednak Wnioskodawca wyjaśnia, że wśród wydatków ponoszonych na prowadzoną przez niego działalność przedstawioną w stanie faktycznym oraz opisie zdarzenia przyszłego, mogą być wydatki na nabycie składników majątku, które ze względu na swoją wartość mogą podlegać amortyzacji podatkowej jako środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, które to będą wykorzystywane wyłącznie w tej działalności.

11. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, rozwinięcia czy modyfikacji konkretnego programu komputerowego na podstawie prowadzonej ewidencji.

W przypadku braku możliwości pełnego i bezpośredniego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia konkretnego programu komputerowego, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

12. Wnioskodawca wskazał w treści wniosku, że: „Niezależnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, Wnioskodawca na bieżąco prowadzi również dodatkową, odrębną ewidencję spełniającą wymogi określone w art. 30cb Ustawy o PIT tj. pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.”

Wnioskodawca prowadzi ww. ewidencję od 1 stycznia 2021 r., tj. od początku roku, za który rozważa skorzystanie z ulgi IP Box.

13. Wnioskodawca prowadzi prace związane z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem programów komputerowych przedstawione w stanie faktycznym i opisie zdarzenia przyszłego złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od czerwca 2016 i od tego czasu uzyskuje również dochody z tytułu sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych.

Jak już jednak wskazywano powyżej, Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi IP Box i preferencyjnej 5% stawki podatku dopiero w zeznaniu podatkowym składanym za 2021 r., a także, zakładając że stan faktyczny / opis zdarzenia przyszłego pozostanie aktualny, potencjalnie również za lata przyszłe tj. 2022 r. oraz kolejne.

14. Dodatkowa ewidencja na potrzeby rozliczania preferencji IP Box, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzona jest od stycznia 2021 r.,

Pytania

1. Czy działalność przedstawiona powyżej, w ramach której Wnioskodawca tworzy elementy Aplikacji I, II, III, a w przyszłości będzie tworzyć nowe oprogramowanie komputerowe bądź też jego poszczególne elementy, stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ust. 2 oraz art. 5a pkt 38 ustawy o PIT? (pytanie dotyczy zarówno stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego)

2. Czy elementy Aplikacji I, II i III tworzone przez Wnioskodawcę na dzień złożenia niniejszego wniosku oraz wszelkie oprogramowanie komputerowe lub jego elementy, które będą tworzone w przyszłości, stanowiące jednocześnie odrębny utwór korzystający z ochrony prawnoautorskiej przewidzianej dla programów komputerowych na mocy art. 74 Prawa Autorskiego i będące efektem prac, których dotyczy pytanie numer 1, należy uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego w rozumieniu w art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT, z którego kwalifikowane dochody podlegają opodatkowaniu 5% stawką podatku w ramach preferencji wynikającej z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT (dalej: „preferencji IP Box”)? (pytanie dotyczy zarówno stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego)

3. Które ze wskazanych w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego kosztów ponoszonych lub planowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 Ustawy PIT, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawione w stanie faktycznym oraz opisie zdarzenia przyszłego prace, w ramach których powstają elementy Aplikacji I, II i III, oraz w przyszłości powstawać będzie potencjalnie nowe oprogramowanie komputerowe bądź jego elementy, stanowią działalność badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 30ca ust. 2 oraz art. 5a pkt38 Ustawy o PIT.

Ad 1.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT:

„Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. ”

Z kolei art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT stanowi, że:

„Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.”

Mając na uwadze brzmienie ww. przepisów należy stwierdzić, że warunkiem skorzystania z preferencji IP Box jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej, której efektem będzie wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez niego kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej zawiera art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, który wskazuje, że:

„Ilekroć w ustawie jest mowa o: działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;”

Badania naukowe zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 39 Ustawie o PIT jako:

„(`(...)`)

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, ze zm),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;”

Z kolei prace rozwojowe zdefiniowano w kolejnym punkcie, tj. w art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT, jako:

„(`(...)`) prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;”

Wobec powyższego celem ustalenia dokładnego zakresu znaczeniowego pojęcia badań naukowych oraz prac rozwojowych, należy przywołać brzmienie definicji sformułowanych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwem wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm„ dalej: „Prawo o szkolnictwie wyższym”), do której odsyłają przepisy Ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 Prawa o szkolnictwie wyższym:

„Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne:
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.”

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym:

„Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.”

Istotnych wskazówek interpretacyjnych odnośnie możliwości uznania działalności prowadzonej przez podatnika za działalność badawczo-rozwojową (czy też szerzej w zakresie możliwości skorzystania przez z preferencji IP Box) dostarczają opublikowane przez Ministerstwo Finansów objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”).

Zgodnie z treścią Objaśnień przesłanki, którymi należy kierować się dokonując oceny czy działalność podatnika ma badawczo-rozwojowy charakter, to:

1. twórczość,

2. systematyczność,

3. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczość

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma twórczy charakter, ponieważ w efekcie prowadzi do stworzenia całkowicie nowego lub znacząco rozwiniętego / ulepszonego oprogramowania bądź jego elementów będących odrębnym programem komputerowym, które stanowią wytwór intelektu Wnioskodawcy i są przejawem jego kreatywności.

W trakcie procesu tworzenia oprogramowania bądź jego elementów Wnioskodawca mierzy się z problemami dotyczącymi m.in. właściwego zaprojektowania struktury kodu źródłowego, czy też optymalizacji jego działania tak, aby oprogramowanie w pełni realizowało swoje przeznaczenie. Rozwiązania tych problemów są każdorazowo rezultatem autorskiej myśli i kreatywności Wnioskodawcy (jego indywidualnego podejścia do problemu), który bazuje w tym zakresie na własnej wiedzy, umiejętnościach i doświadczeniu. Nie stanowią one natomiast jedynie powielania i odwzorowania cudzej pracy, czy też rutynowych prac.

Każde oprogramowanie tworzone, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę jest „szyte na miarę”, czyli tworzone dla potrzeb konkretnego odbiorcy, zgodnie z jego indywidualnie zdefiniowanymi potrzebami. Rezultatem prac Wnioskodawcy jest wobec tego zawsze stworzenie produktu o unikatowym i oryginalnym charakterze tj. nowych rozwiązań dotychczas nie występujących w praktyce gospodarczej lub w znaczącym stopniu odróżniających się od tych dotychczas stosowanych.

Efekty tych prac podlegają uzewnętrznieniu i mogą przyjmować formę np. kodu źródłowego, kodu wynikowego, algorytmów, skryptów, modułów, itp.

Powyższą konkluzję potwierdza również punkt 33 Objaśnień, który wskazuje w jaki sposób należy oceniać twórczość w działalności prowadzonej przez podatnika - odniesieniem dla niej może być jego własne przedsiębiorstwo i skala prowadzonej działalności.

„Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.”

Systematyczność

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma systematyczny charakter, ponieważ odbywa się w uporządkowany i metodyczny sposób, w ramach codziennie wykonywanej przez niego pracy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wykonuje kolejne czynności związane z tworzeniem, rozwojem lub ulepszaniem oprogramowania w ramach zaplanowanych i następujących po sobie etapów prac. Z założenia czynności związane np. z implementacją, czyli tworzeniem właściwego kodu źródłowego, nie są podejmowane jeszcze przed pracami koncepcyjnymi, czy prototypowaniem. Wykonanie konkretnych czynności co do zasady uzależnione jest zatem od etapu, na którym znajduje się dany projekt.

Ponadto Wnioskodawca, wykonując konkretne czynności ma świadomość celu i kierunku, w którym zmierzać ma całokształt prac oraz tego, że stanowią one jeden z elementów większej całości związanej z procesem tworzenia, rozwoju oraz ulepszania oprogramowania. Tym samym nie można ich uznać za nieskoordynowane, pojedyncze i incydentalne działania podejmowane przez Wnioskodawcę ad hoc.

Powyższe wnioski są zgodne ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów zaprezentowanym w punkcie 40 Objaśnień, w którym jednoznacznie wskazano, że dla spełniania przesłanki systematyczności wystarczające jest określenie celu do osiągnięcia, harmonogramu prac oraz zasobów:

„(`(...)`) spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika.”

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Aby dobrze zrozumieć trzecią z przesłanek uznania działalności prowadzonej przez podatnika za badawczo-rozwojową, należy w pierwszej kolejności odnieść się do punktu 25 oraz 40 Objaśnień, które wskazują, że:

„Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) (odpowiednio art. 5a pkt 38 ustawy o PIT) działalność badawczo- rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.” Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Jednocześnie może prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe. W każdej z tych trzech sytuacji spełniona zostanie definicja działalności badawczo rozwojowej.”

„W świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).”

Z przytoczonych wyżej fragmentów Objaśnień wynika zatem, że wystarczające dla działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie przez podatnika prac rozwojowych.

Co więcej, zgodnie z treścią Objaśnień prowadzenie przez podatnika prac rozwojowych spełnia przesłankę „wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Dla uznania, że podatnik prowadzi prace rozwojowe bez znaczenia pozostaje skala prowadzonej działalności gospodarczej, jej forma organizacyjnoprawna, generowane obroty, czy też zakres wykorzystywanego w tym celu zaplecza sprzętowo-osobowego. Istotne znaczenie mają jedynie obiektywne cechy tej działalności wskazane w przywołanej wyżej definicji prac rozwojowych.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że przedstawiona przez niego w stanie faktycznych i opisie zdarzenia przyszłego działalność związana z tworzeniem, rozwijaniem lub ulepszaniem oprogramowania komputerowego bądź jego elementów spełnia definicję prac rozwojowych.

Wnioskodawca bowiem nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną wiedzę (m.in. w obszarze informatyki, matematyki, logiki funkcjonowania oprogramowania) umiejętności posługiwania się określonymi narzędziami (języki programowania, biblioteki programistyczne, frameworki) oraz doświadczenie zebrane przy realizacji dotychczasowych projektów celem projektowania i tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów tj. oprogramowania spełniającego indywidualne zdefiniowane potrzeby konkretnego odbiorcy.

Działania podejmowane w ww. zakresie nie mają natomiast charakteru rutynowego, czy też okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania.

Uwzględniając zatem, że działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania:

• ma twórczy charakter, stanowiąc indywidualny i oryginalny rezultat prowadzonych przez niego prac;
• jest systematyczna, ponieważ Wnioskodawca prowadzi ją w sposób uporządkowany, metodyczny oraz zaplanowany;
• skutkuje wykorzystaniem zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, stanowiąc prace rozwojowe,

- spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT.

Ad 2.

Kody źródłowe, kody wynikowe, algorytmy, skrypty, moduły itp. stanowiące elementy oprogramowania komputerowego tj. Aplikacji I, II, III i jednocześnie będące odrębnymi od nich utworami korzystającymi z ochrony prawnoautorskiej przewidzianej dla programu komputerowego na mocy art. 74 Prawa Autorskiego, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego o której mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT.

Kwalifikowane dochody uzyskiwane z ich sprzedaży mogą wobec tego korzystać z opodatkowania w ramach IP Box, tj. 5% stawką PIT.

Ani przepisy Ustawy o PIT, ani przepisy Prawa Autorskiego nie zawierają definicji, do której podatnik mógłby odwołać się celem ustalenia zakresu znaczeniowego pojęcia „program komputerowy” dla potrzeb stosowania preferencji IP Box.

Problem ten zauważa również Ministerstwo Finansów, wskazując w punkcie 75 Objaśnień, że:

„W konsekwencji, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS).”

Mając na uwadze powyższe, to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej jest organem uprawnionym do tego, aby w oparciu o stan faktyczny i opis zdarzenia przyszłego przedstawiony przez podatnika każdorazowo dokonać oceny i udzielić odpowiedzi na pytanie, czy konkretny rezultat działalności podatnika, stanowić będzie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego” w rozumieniu ww. przepisu art. 30ca ust. 2 pkt8 Ustawy o PIT.

Przepisy art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT jako jedno z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują:

„(`(...)`) autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.”

Regulacje Ustawy o PIT nie zawierają natomiast definicji „autorskiego prawa do programu komputerowego” i tym samym nie wyjaśniają, co dokładnie należy rozumieć pod tym pojęciem. Kierując się zasadami wykładni systemowej zewnętrznej, celem ustalenia zakresu znaczeniowego tego pojęcia należy odwołać się do przepisów Prawa Autorskiego.

Przepisy Prawa Autorskiego w art. 1 ust. 1 wprowadzają generalną definicję utworu, zgodnie z którą:

„Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).”

Jednocześnie w ust. 3 ww. przepisu wskazano, że:

„Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.”

Z kolei art. 74 ust. 1 i 2 Prawa Autorskiego odnosi się do kwestii ochrony prawnoautorskiej przysługującej programom komputerowym, wskazując, że:

„1. Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

2. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. ”

Wśród przedstawicieli doktryny prawa autorskiego przyjmuje się, że programem komputerowym, o którym mowa w powyższym przepisie jest uporządkowany zestaw instrukcji (poleceń) skierowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonego rezultatu (por.: G. Jyż, Autorskoprawna ochrona programów komputerowych w Polsce, R.Pr. 1995, Nr 4, s. 39).

Podobne rozumienie tego pojęcia prezentuje Polski Komitet Normalizacyjny, wskazując, zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01, że program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (por.: M. Szmit, Wybrane zagadnienia sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Co istotne, zgodnie z tezami wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-393/09 Bezpećnostni softwarova asociace Svaz softwarove ochrany vs. Ministerstvu kultury, w doktrynie Prawa Autorskiego powszechnie przyjmuje się, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy.

Takie stanowisko zostało również wyrażone w interpretacji ogólnej numer DD3.8201.1.2018 z dnia 15 września 2020 roku w sprawie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do honorarium autorskiego, w której Minister Finansów powołuje się na poglądy przedstawicieli doktryny prawa autorskiego wskazując, że „(`(...)`) program komputerowy, jak każdy inny utwór, nie musi mieć postaci ukończonej, aby korzystać z autorsko prawnej ochrony (art. 1 ust. 3). Przedmiot prawa autorskiego stanowić mogą nawet krótkie fragmenty (elementy) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1.” (J. Barta /red./, R. Markiewicz /red./, Komentarz do art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, LEX Gamma, stan prawny: 30.04.2011.

Powyższe koresponduje także z szerokim rozumieniem programu komputerowego zaprezentowanym przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach dotyczących rozliczania ulgi IP Box (przywołanych powyżej).

Mianowicie Ministerstwo Finansów wskazało w nich m.in., że:

„(`(...)`) program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu (`(...)`). Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów czy też tabletów lub innych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność”, (punkt 80 Objaśnień);

„(`(...)`) za program komputerowy często uważany jest zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim: forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie (`(...)`).” (punkt 81 Objaśnień);

„Reasumując: brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, (`(...)`). Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.” (punkt 89 Objaśnień).

Wszystkie ww. źródła prowadzą zatem do wniosku, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć w sposób szeroki, obejmujący nie tylko kompletny i w pełni ukończony produkt ale również jego poszczególne elementy składowe, części wyrażone w postaci kodu źródłowego, kodu wynikowego, algorytmów, skryptów, modułów itp., ponieważ na gruncie Prawa Autorskiego również stanowią one odrębny utwór, korzystający z ochrony prawnoautorskiej na mocy art. 74 jako program komputerowy.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego i opisu zdarzenia przyszłego zaprezentowanego przez Wnioskodawcę, należy wskazać, że elementy Aplikacji I, II, III oraz ewentualnego oprogramowania komputerowego tworzonego przez Wnioskodawcę w przyszłości, w postaci kodów źródłowych, kodów wynikowych, algorytmów, skryptów, modułów itp.:

a) niewątpliwie stanowią przejaw jego działalności twórczej o indywidualnym i oryginalnym charakterze; Stanowią one wytwór intelektu Wnioskodawcy i bazują na jego autorskich pomysłach oraz inwencji twórczej;

b) stanowią zestaw instrukcji i komend adresowanych do urządzenia przetwarzającego, które mają za zadanie umożliwić realizację określonego zadania albo uzyskanie konkretnej funkcjonalności; Pod pojęciem urządzeń przetwarzających należy natomiast rozumieć nie tylko komputery stacjonarne PC i laptopy ale również wszelkie urządzenia mobilne (tablety, smartfony itp );

c) stanowią nie tylko część składową większej całości w postaci Aplikacji I, II, III ale również są odrębnym od niej przedmiotem praw autorskich, którym Wnioskodawca (jako ich twórca) rozporządza, przenosząc je za wynagrodzeniem na swoich zleceniodawców;

d) elementy Aplikacji I, II, III korzystają z ochrony prawnoautorskiej przewidzianej w art. 74 Prawa Autorskiego, gdyż w świetle ww. definicji i stanowiska doktryny prawa autorskiego należy traktować je jako odrębny program komputerowy; Koresponduje to ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów wyrażonym w Objaśnieniach, które w kilku punktach podkreślają, że pojęciu programu komputerowego należy nadawać możliwie szeroki zakres.

Przy założeniu, że tut. Organ potwierdzi badawczo-rozwojowy charakter działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1), zdaniem Wnioskodawcy elementy Aplikacji I, II, III i oprogramowania komputerowego, które na podobnych zasadach będzie on tworzył w przyszłości, jako efekt tej działalności spełniać będą definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT.

Kwalifikowany dochód uzyskiwany z tego tytułu będzie tym samym podlegał opodatkowaniu w ramach ulgi IP Box, tj. 5% stawką PIT.

Ad 3.

Wszystkie wymienione w przedstawionym staniem faktycznym i opisie zdarzenia przyszłego koszty uzyskania przychodów Wnioskodawca powinien uwzględnić w kalkulacji wskaźnika nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 Ustawy PIT:

„Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.”

„Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.”

W ramach działalności związanej z wytwarzaniem, rozwijaniem lub ulepszaniem oprogramowania komputerowego przedstawionej powyżej, Wnioskodawca ponosi m.in. następujące koszty uzyskania przychodów:

a. Koszty usług telekomunikacyjnych (np. opłaty z tytułu użytkowania sieci Internet, telefonu) - telefon komórkowy pozwala Wnioskodawcy sprawdzać kompatybilność oprogramowania (testowanie) oraz konsultacje z kontrahentami, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu. Z tych samych powodów niewątpliwie do wytwarzania oprogramowania przyczyniają się wydatki na użytkowanie sieci Internet.

b. Koszty materiałów biurowych - tego typu wydatki są niezbędne Wnioskodawcy, gdyż bezpośrednio umożliwiają mu należyte prowadzenie działalności i wykonywanie swoich obowiązków, jak i przyczyniają się do zwiększenia efektywności Wnioskodawcy, podniesienia poziomu innowacyjności świadczonych usług itp. Pod pojęciem kosztów wyposażenia, Wnioskodawca rozumie m.in. zakup biurka czy krzeseł, artykułów biurowych np. tuszu do drukarki i papieru, niezbędnych do drukowania materiałów do pracy (wszelkiego rodzaju harmonogramy, specyfikacja oprogramowania itp.).

c. Koszty zakupu sprzętu komputerowego oraz pozostałego sprzętu elektronicznego (np. laptopy, akcesoria komputerowe, telefony, tablety) - tego typu wydatki będą niezbędne Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera oraz jest zapisywane w jego pamięci. Bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby jego odtworzenie. Co więcej sprzęt ten szybko się dezaktualizuje z uwagi na zachodzące zmiany technologiczne. Wnioskodawca ma zamiar konsekwentnie usprawniać posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego, sprzętu komputerowego oraz akcesoriów komputerowych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy.

d. Koszty usług programistycznych i licencji na oprogramowania komputerowe - specjalistyczne oprogramowanie jest niezbędne w wykonywanej przez Wnioskodawcę pracy, gdyż jest one wykorzystywane w trakcie pisania kodu źródłowego, późniejszego testowania zastosowanych implementacji, a także umożliwia bądź ułatwia tworzenie oprogramowania.

e. Koszty tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej, bądź związanych z nimi specjalistycznych usług obliczeniowych itp.) - wydatki te obejmują przede wszystkim opłaty za korzystanie z usług przechowywania i przetwarzania danych w tak zwanej "chmurze". Dzięki poniesionym wydatkom Wnioskodawca ma możliwość bezpiecznego przechowywania i przenoszenia danych (w tym kodu źródłowego tworzonego oprogramowania.

f. Koszty związane z dokształcaniem zawodowym (np. zakup literatury branżowej, udział w konferencjach branżowych) - oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Tym samym ciągłe dokształcanie i zdobywanie nowej wiedzy jest dla niego warunkiem kluczowym do zapewnienia konkurencyjności oraz odpowiedniej jakości wykonywanych przez niego prac.

g. Koszty usług księgowych - związane z całokształtem działalności Wnioskodawcy, w tym związane również z prowadzeniem oddzielnej ewidencji dla celów ulgi IP Box.

h. Koszty podróży służbowych (np. diety, transport, noclegi) - wydatki tego typu związane są z całokształtem działalności Wnioskodawcy i ponoszone są, np. w celu zapewnienia zakwaterowania (przewozu) związanego z dokształcaniem i zdobywaniem nowej wiedzy, czy podczas wyjazdów i kontaktów ze zleceniodawcami.

i. Koszty usług doradczych - wydatki tego typu zapewnią zgodność prowadzonej działalności gospodarczej z przepisami prawa (doradztwo prawne), poprawność rozliczeń podatkowych (doradztwo podatkowe), czy też będą miały na celu zwiększenie potencjału rozwojowego (doradztwo gospodarcze).

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią jego koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 Ustawy PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zakładając, że tut. Organ uzna stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania numer 1 za prawidłowe, potwierdzając badawczo-rozwojowy charakter prowadzonej przez niego działalności związanej z wytwarzaniem rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, to wszystkie ww. koszty jako bezpośrednio związane z działalnością w tym obszarze, zdaniem Wnioskodawcy powinny podlegać uwzględnieniu pod literą „a”, w kalkulacji wskaźnika nexus o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo – rozwojową.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została wyjaśniona w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą:

nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy Pan prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1. działalność Pana związana jest z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego (Aplikacji I, II i III),

2. nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności celem ich wykorzystania do tworzenia nowych i oryginalnych rozwiązań, dzięki którym finalnie powstaje unikatowy produkt będący efektem Pana działalności o twórczym charakterze, tj. oprogramowanie,

3. działania podejmowane przez Pana w toku prac nad oprogramowaniem nie mają charakteru rutynowego lub odtwórczego,

4. koncepcja co do sposobu zaprojektowania i wykonania oprogramowania komputerowego, każdorazowo bazuje na Pana autorskich pomysłach i kreatywności, będąc przejawem Pana inwencji twórczej,

5. rezultatem Pana działalności twórczej o indywidualnym charakterze jest odrębny i samodzielny przedmiot obrotu tj. utwór korzystający z ochrony prawnoautorskiej przewidzianej dla programów komputerowych na mocy art. 74 Prawa Autorskiego,

6. we wszystkich przypadkach prawa autorskie do programów komputerowych powstałych w efekcie świadczenia przez Pana usług programistycznych przenosi Pan na swoich zleceniodawców, za co otrzymuje przewidziane w umowie wynagrodzenie, tym samym uzyskuje Pan dochody z tytułu sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych,

7. zakłada Pan, że przedmiot kolejnych umów dotyczących działalności programistycznej, które potencjalnie zawierać Pan będzie w przyszłości z nowymi zleceniodawcami, jak również sposób prowadzenia prac w tym zakresie oraz ich efekty, będzie podobny; różne mogą być cele, przeznaczenie czy też postulowane funkcjonalności wytwarzanego oprogramowania, niemniej przyjmuje Pan, że efektem tych prac będzie tworzenie przez Pana albo całości oprogramowania komputerowego albo jego poszczególnych elementów (które jednocześnie stanowić będą odrębne programy komputerowe z perspektywy przepisów Prawa Autorskiego, tj. kodów źródłowych, kodów wynikowych, algorytmów, skryptów, modułów itd ),

8. od 1 stycznia 2021 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Działalność Pana polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego, w ramach której tworzy Pan także elementy Aplikacji I, II i III, a w przyszłości tworzyć będzie nowe oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku bądź też poszczególne jego elementy, stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ust 2 oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych**.**

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W sprawie możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, wyjaśniam:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

| (a + b) * 1,3 | a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych ;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej ;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

• podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
• prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

• dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
• dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej,
• dochód z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Stosownie do art. 74 ust. 2 ww. ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1. W ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy Pan i rozwija i modyfikuje oprogramowanie komputerowe (Aplikacje I, II i III).
2. Wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
3. W wyniku prowadzonych przez Pana prac związanych z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego powstaje nowe, odrębne oprogramowanie - odrębny i samodzielny przedmiot obrotu tj. utwór korzystający z ochrony prawnoautorskiej przewidzianej dla programów komputerowych na mocy art. 74 Prawa Autorskiego.
4. W związku z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem ww. oprogramowania, osiąga Pan dochód ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych.
5. Zakłada Pan, że przedmiot kolejnych umów dotyczących działalności programistycznej, które potencjalnie zawierać Pan będzie w przyszłości z nowymi zleceniodawcami, jak również sposób prowadzenia prac w tym zakresie oraz ich efekty, będzie podobny. Różne mogą być cele, przeznaczenie, czy też postulowane funkcjonalności wytwarzanego oprogramowania, niemniej przyjmuje Pan, że efektem tych prac będzie tworzenie przez Pana albo całości oprogramowania komputerowego albo jego poszczególnych elementów (które jednocześnie stanowić będą odrębne programy komputerowe z perspektywy przepisów Prawa Autorskiego, tj. kodów źródłowych, kodów wynikowych, algorytmów, skryptów, modułów itd ).
6. Od 1 stycznia 2021 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Oprogramowanie komputerowe wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana obecnie i w przyszłości, w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze sprzedaży kwalifikowanego IP, tj. autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan opodatkować kwalifikowane dochody z tego tytułu za rok 2021 oraz lata następne według 5% stawki podatku dochodowego, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie. Może Pan skorzystać z tej ulgi w zeznaniach rocznych.

Stanowisko Pana odnośnie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z opisu sprawy wynika, że poniósł Pan i będzie Pan ponosił następujące wydatki:

1. koszty usług telekomunikacyjnych (np. opłaty z tytułu użytkowania sieci Internet, telefonu),
2. koszty materiałów biurowych,
3. koszty zakupu sprzętu komputerowego oraz pozostałego sprzętu elektronicznego (np. laptopy, akcesoria komputerowe, telefony, tablety);
4. koszty usług programistycznych i licencji na oprogramowania komputerowe,
5. koszty tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej, bądź związanych z nimi specjalistycznych usług obliczeniowych itp.)
6. koszty związane z dokształcaniem zawodowym (np. zakup literatury branżowej, udział w konferencjach branżowych),
7. koszty usług księgowych,
8. koszty podróży służbowych (np. diety, transport, noclegi);
9. koszty usług doradczych.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy ustalaniu wskaźnika nexus, trzeba pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Ponadto w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP mogą zostać uwzględnione we wskaźniku Nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

W przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podkreślił Pan, że ww. wydatki są lub będą ponoszone przez Pana bezpośrednio na działalność zmierzającą do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia oprogramowania komputerowego, tj. na prowadzoną bezpośrednio przez siebie działalność gospodarczą związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wydatki, które Pan poniósł i będzie Pan ponosił na:

1. koszty usług telekomunikacyjnych (np. opłaty z tytułu użytkowania sieci Internet, telefonu),
2. koszty materiałów biurowych,
3. koszty zakupu sprzętu komputerowego oraz pozostałego sprzętu elektronicznego (np. laptopy, akcesoria komputerowe, telefony, tablety);
4. koszty usług programistycznych i licencji na oprogramowania komputerowe,
5. koszty tzw. usług w chmurze obliczeniowej (w tym np. hostingu, przestrzeni dyskowej, dzierżawy mocy obliczeniowej, bądź związanych z nimi specjalistycznych usług obliczeniowych itp.)
6. koszty związane z dokształcaniem zawodowym (np. zakup literatury branżowej, udział w konferencjach branżowych),
7. koszty usług księgowych,
8. koszty podróży służbowych (np. diety, transport, noclegi);
9. koszty usług doradczych.

może Pan ująć we wskaźniku Nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo – rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

· stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

· zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wybór metody ustalenia odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postepowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postepowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego**.** Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).