Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom świadczeń pieniężnych z okazji istotnych w ich życiu uroczystości.

Opis stanu faktycznego

X Sp. z o. o. (zwana dalej również Spółką lub Wnioskodawcą) jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka od wielu lat jest obecna na rynku wydawniczym a przedmiotem jej przeważającej działalności jest wydawanie książek. Do pozostałej działalności Spółki należy m.in. edukacja oraz handel hurtowy i detaliczny z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi.

W celu wykonywania wyżej wymienionej działalności Spółka zatrudnia Pracowników i jest pracodawcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. W związku z wypłatą wynagrodzeń za pracę na rzecz zatrudnionych Pracowników Spółka występuje w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka przekazuje (i zamierza przekazywać również w przyszłości) swoim Pracownikom świadczenia pieniężne z okazji ważnych wydarzeń w ich życiu, tj.:

1. Świadczenie pieniężne z okazji ślubu Pracownika – w przypadku ślubu Pracownika Pracodawca wypłaca jednorazowo świadczenie pieniężne w wysokości 500 zł brutto na podstawie przedłożonej do wglądu kserokopii aktu ślubu;

2. Świadczenie pieniężne z okazji urodzenia się dziecka – w przypadku urodzenia się dziecka Pracownikowi Pracodawca wypłaca jednorazowo świadczenie pieniężne w wysokości 500 zł brutto na podstawie przedłożonej do wglądu kserokopii aktu urodzenia dziecka.

Pomimo, że ww. świadczenia ujęte zostały w Regulaminie wynagradzania obowiązującym w Spółce, w opinii Wnioskodawcy – obdarowanie Pracownika ww. świadczeniami pieniężnymi wiąże się wyłącznie ze ziszczeniem się w życiu Pracownika określonego zdarzenia, tj. zawarcia związku małżeńskiego lub narodzin dziecka i wynika chęci sprawienia przyjemności Pracownikowi w tych ważnych dla niego momentach. Ww. świadczenia nie mają związku z wykonywaną przez Pracownika pracą, jej jakością czyjej rezultatami.

Świadczenia, o których mowa powyżej, finansowane są ze środków obrotowych Spółki (źródłem finansowania nie jest Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych ani fundusze związków zawodowych).

Z obowiązującego w Spółce Regulaminu wynagradzania wynika, że świadczenia, o których mowa powyżej, doliczane do dochodu Pracownika i objęte podatkiem dochodowym oraz składkami ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych).

Dotychczas Spółka traktowała przekazanie Pracownikowi Świadczenia pieniężnego z okazji ślubu Pracownika lub też Świadczenia pieniężnego z okazji urodzenia się dziecka Pracownika jako dodatkowe świadczenie ze stosunku pracy, doliczając jego wartość do przychodu ze stosunku pracy i pobierając od tego świadczenia zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.; dalej: UPDOF), wywiązując się tym samym z obowiązków płatnika.

Spółka powzięła jednak wątpliwość, czy jej postępowanie jest prawidłowe i czy faktycznie w związku z obdarowaniem Pracowników kwotami pieniężnymi w związku ze ziszczeniem się ważnych wydarzeń w ich życiu (ślub lub narodziny dziecka) powstaje przychód ze stosunku pracy i czy w związku z tym na Spółce spoczywają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w tym zakresie.

Pytanie

Czy z tytułu przekazania przez Spółkę jej Pracownikom opisanych powyżej Świadczeń pieniężnych z okazji ślubu Pracownika oraz Świadczeń pieniężnych z okazji urodzenia się dziecka - Spółka zobowiązana będzie do rozpoznania po stronie Pracowników przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 UPDOF i czy w związku z powyższym na Spółce jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciążyć będzie obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 UPDOF?

Państwa stanowisko w sprawie,

Zdaniem Wnioskodawcy, obdarowanie Pracowników kwotami pieniężnymi w związku ze ziszczeniem się ważnych zdarzeń w życiu Pracowników (ślub lub narodziny dziecka) nie stanowi dla Pracowników przychodu ze stosunku pracy i w związku z tym na Spółce nie spoczywają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 11 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.; dalej: UPDOF), przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9,10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 UPDOF za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy jednak podkreślić, że art. 2 UPDOF zawiera katalog wyłączeń przedmiotowych, tj. przypadków, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Jedno z tychże wyłączeń odnosi się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn (art. 2 ust. 1 pkt 3 UPDOF). Celem przytoczonej regulacji jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach.

Wobec powyższego - jeżeli do określonego przysporzenia majątkowego zastosowanie znajdą przepisy Ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r., poz. 1043 ze zm.; dalej: UPSD) - przysporzenie to nie będzie już podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 SPSD, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Definicja umowy darowizny ujęta natomiast została w art. 888 § 1 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.), zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Dla możliwości zastosowania przepisów UPDOF w pierwszym rzędzie znaczenie będzie miało zatem to, czy określony stan faktyczny należy zakwalifikować jako darowiznę, do której odnoszą się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. Dopiero jeżeli odpowiedź na to pytanie będzie negatywna - zastosowanie znajdą przepisy UPDOF.

Niewątpliwie bardzo istotne dla oceny powyższej kwestii są rozważania Trybunału Konstytucyjnego, zawarte w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., wydanym w sprawie o sygn. akt K 7/13 (dalej również: Wyrok TK).

W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu UPDOF i wskazał jednocześnie, że „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które - nawet nieujęte w umowie o pracę - w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205)”.

Wnioskodawca zaznacza, że przekazywanie przez Spółkę Świadczenia pieniężnego z okazji ślubu Pracownika, jak również Świadczenia pieniężnego z okazji urodzenia się dziecka, ma na celu uhonorowanie Pracownika, sprawienie mu przyjemności w ważnych momentach jego życia oraz wyrażenie gratulacji z powodu zaistniałych zdarzeń.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że okolicznościowe prezenty (świadczenia pieniężne) od Wnioskodawcy dla Pracowników z okazji istotnych w ich życiu wydarzeń, mają na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie Pracowników. Nie należy ich zatem kwalifikować jako świadczenie ze stosunku pracy, ale jako darowiznę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. W konsekwencji, świadczenia te - z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 UPDOF - nie będą stanowić dla Pracowników przychodu ze stosunku pracy, zaś na Wnioskodawcy w związku z przekazaniem tych świadczeń Pracownikom nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 31 UPDOF.

Podobne stanowisko wyartykułowane zostało m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej :

- z 21 czerwca 2021 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.279.2021.4.MG,

- z 14 maja 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.212.2021.1.AMN,

- z 2 marca 2021 r., nr 0115-KDIT2.4011.868.2020.1.MD,

- z 23 września 2019 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.273.2019.1.BK,

- z 9 września 2019 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.266.2019.1.BK,

- z 12 sierpnia 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.362.2019.1.LZ,

- z 18 kwietnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.74.2019.1.MU,

- z 3 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.80.2019.1.AGR,

- z 22 marca 2019 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.51.2019.2. AG,

- z 13 marca 2019 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.8.2019.4.MM,

- z 30 stycznia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.598.2018.1.PR.

Dla przykładu - w interpretacji indywidualnej z 18 kwietnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.74.2019.1.MU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: „Biorąc pod uwagę (`(...)`) powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że okolicznościowe prezenty od Wnioskodawcy dla Pracowników/Zleceniobiorców z okazji istotnych w ich życiu uroczystości, jako darowizny nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy / pracy wykonywanej osobiście ze względu na charakter planowanej czynności mającej na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie pracowników. W konsekwencji, darowizny te będą podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644, z późn. zm.) i z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą stanowić dla Pracowników/Zleceniobiorców przychodu ze stosunku pracy/działalności wykonywanej osobiście, a na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych”.

Wprawdzie większość wydanych interpretacji odnosi się do przekazywania przez pracodawcę pracownikom świadczeń rzeczowych, jednakże w opinii Wnioskodawcy powyższe stanowisko uznać należy za w pełni zasadne i aktualne również w odniesieniu do stanu faktycznego, będącego przedmiotem niniejszego wniosku. Rodzaj świadczenia nie powinien mieć tutaj znaczenia, skoro ma ono na celu uhonorowanie Pracownika w ważnych dla niego momentach życia i nie jest jako takie związane z jakością czy też efektami pracy świadczonej przez Pracownika.

W konsekwencji - zdaniem Wnioskodawcy - Świadczenia pieniężne z okazji ślubu Pracownika oraz Świadczenia pieniężne z okazji urodzenia się dziecka (z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 UPDOF) nie będą stanowić dla Pracowników przychodu ze stosunku pracy, zaś na Wnioskodawcy w związku z przekazaniem tych świadczeń Pracownikom nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 31 UPDOF.

Ocena stanowiska w sprawie

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z treści wniosku wynika, że przekazują Państwo swoim pracownikom świadczenia pieniężne z okazji ważnych wydarzeń w ich życiu, tj.: z okazji ślubu pracownika w wysokości 500 zł brutto oraz z okazji urodzenia się dziecka pracownikowi również w wysokości 500 zł brutto.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W rezultacie stwierdzić należy, wartość świadczeń pieniężnych przekazywanych pracownikom oraz które planujecie Państwo przekazywać pracownikom, które jak Państwo wskazali we wniosku, nie stanowią i nie będą stanowić dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji/wynagrodzenia za wykonaną pracę, co do zasady podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekazywanie pracownikom przez Państwa świadczeń pieniężnych pracownikom z okazji ślubu i narodzin dziecka, o których mowa we wniosku, nie stanowi/nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym na Spółce nie będzie ciążyć obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno**-**skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą Państwo zastosować się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).