0113-KDIPT2-2.4011.1137.2021.1.KR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

7 grudnia 2016 r. zmarła …. (dalej jako „Spadkodawca”).

Na podstawie testamentu z dnia 30 maja 2011 r. Wnioskodawca stał się jedynym spadkobiercą … (akt poświadczenia dziedziczenia z dnia 22 czerwca 2017 r.).

W skład spadku weszła m.in. nieruchomość lokalowa o nr KW XXX.

Ww. nieruchomość Spadkodawca nabył w dniu 25 maja 2011 r.

Wnioskodawca sprzedał przedmiotową nieruchomość w dniu 15 września 2021 r.

Pieniądze uzyskane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży nieruchomości zostaną w całości przeznaczone na cele konsumpcyjne.

Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy Wnioskodawca jest (lub będzie) zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie:

W ocenie Wnioskodawcy na zadane powyżej pytanie należy udzielić odpowiedzi negatywnej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”), źródłami przychodów są: (`(...)`) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany

W myśl art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f., w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Przepis ten wszedł w życie 1 stycznia 2019 r. na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159, z dnia 19 listopada 2018 r.).

Wobec powyższego Wnioskodawca ma wątpliwość, czy w Jego sytuacji faktycznej znajdzie zastosowanie przepis art. 10 u.p.d.o.f. w nowym brzmieniu czy też w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca wyraża opinię, że w stanie faktycznym opisanym powyżej winien mieć zastosowanie przepis w brzmieniu po 1 stycznia 2019 r. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że przepis ten normuje przypadek „odpłatnego zbycia”, a zatem dotyczy tego elementu stanu faktycznego. Wystarczające dla jego zastosowania jest zatem zbycie nieruchomość po dacie 1 stycznia 2019 r., bez względu na datę nabycia sprzedawanej nieruchomości. W szczególności niezasadnym byłoby przyjęcie, że przepis ust. 5 art. 10 u.p.d.o.f obejmuje swoim zakresem stosowania jedynie sytuacje, gdy nabycie przez spadkodawcę nieruchomości nastąpiło po 1 stycznia 2019 r.

W orzecznictwie wskazano, że „Wraz z początkiem 2019 r. wprowadzona została jeszcze jedna bardzo ważna zmiana dotycząca zbycia nieruchomości lub praw do niej. Dotyczy to sposobu definiowania momentu nabycia przy transakcji zbycia nieruchomości. W takiej sytuacji decyduje data nabycia przez spadkodawcę, a nie w wyniku dziedziczenia. Przy czym dotyczy to wyłącznie spadkobrania (bez względu na tytuł dziedziczenia), ale już nie np. nabycia w drodze darowizny.” R. Kowalski [w:] PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Komentarz do wybranych przepisów, LEX/el. 2020, art. 10.

Także w orzecznictwie organów podatkowych wskazano, że „Artykuł 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2019 r. i stosownie do art. 16 ustawy zmieniającej ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2019 r.” - pismo z dnia 28 listopada 2019 r., INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0115-KDIT2-2.4011.373.2019.2.RS, Pięcioletni termin w związku z opodatkowaniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, http://sip.mf.gov.pl.

Co istotne, stan faktyczny, na kanwie którego powstała ww. interpretacja indywidualna był po krótce następujący: Spadkodawczyni nabyła nieruchomość w 1998 r., sama zaś zmarła w 2013 r. Wnioskodawca w niniejszej sprawie zamierzał zbyć nieruchomość w roku 2019 lub 2020. Niezależnie od wielu odmienności w powyższej sprawie organ podatkowy nie zakwestionował samej zasady, że przepisy obecnie obowiązujące mają zastosowanie do takich stanów faktycznych, jaki został opisany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Do podobnych wniosków, w stanie faktycznym jeszcze bardziej zbliżonym do przedstawionego we wniosku doszedł organ podatkowy w innej interpretacji indywidualnej: „Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że bieg 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoczął się dla lokalu mieszkalnego w 1993 r., a dla garażu w 1997 r. Wobec tego dokonane przez Wnioskodawczynię w lutym 2019 r. odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego oraz garażu nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie. Zatem na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia odziedziczonych nieruchomości.” - pismo z dnia 16 kwietnia 2019 r. wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0115-KDIT3.4011.101.2019.1.DP, Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, http://sip.mf.gov.pl.

Skoro zatem dochód dla Wnioskodawcy powstał dopiero w 2021 r., to relewantny stan prawny odpowiada obecnemu brzmieniu przepisów, a nie temu sprzed 2019 r., a właściwemu na dzień nabycia przez Spadkodawcę, tj. 25 maja 2011 r.

Wnioskodawca jest zdania, że brak jest uzasadnionych racji, aby do dokonanej przez Niego w 2021 r. sprzedaży stosować przepisy sprzed 2019 r. Jednakże z uwagi na nasuwające się wątpliwości, skierowanie wniosku jest zasadne i konieczne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 oraz art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).