0112-KDIL2-2.4011.872.2021.2.AG

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 19 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 12 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 stycznia 2022 r. (wpływ 19 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Spółka Jawna (…), zwana dalej Spółką, sprzedaje karmę dla zwierząt (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 10.92) na rynki krajowe i zagraniczne.

Wspólnikami Spółki są (…) rozliczający podatek dochodowy na podstawie Updof oraz (…) Sp. z o.o. rozliczająca podatek dochodowy na podstawie Updop.

Spółka zwiększy produkcję karmy w związku z oddaniem do użytku inwestycji objętej Decyzją o wsparciu, zwaną dalej DoW. Powyższa inwestycja obejmuje: budowę nowego budynku produkcyjno-biurowego oraz zakup nowych maszyn produkcyjnych i jest realizowana w okresie od stycznia 2019 do grudnia 2021 r. Na wszystkie wydatki Spółka posiada faktury, wszystkie faktury zostały zapłacone.

Odbiór budynku i maszyn planowany jest na grudzień 2021 r. Jednak ze względu na przedłużające się procedury istnieje ryzyko, że odbiór nastąpi dopiero w lutym 2022 r.

Gotowy produkt będzie powstawał w następujących procesach produkcyjnych:

1. Pozyskanie karmy gotowej do sprzedaży:

a) zakupione przez Spółkę surowe odpady poubojowe będą suszone w zakładzie produkcyjnym, który został wybudowany w ramach Decyzji o wsparciu,

b) zakupione przez Spółkę wysuszone odpady poubojowe będą poddawane pasteryzacji w zakładzie produkcyjnym, który został wybudowany w ramach Decyzji o wsparciu.

2. Przygotowanie karmy do sprzedaży:

a) sprawdzanie karmy pod względem jakości,

b) sprawdzenie karmy wykrywaczem metali,

c) dzielenie niektórych rodzajów karmy na mniejsze (np. (`(...)`)),

d) pakowanie karmy najpierw do woreczków o gramaturze od 100 gram do 5 000 gram, a następnie na palety zgodnie z zapotrzebowaniem odbiorców (na palecie mogą być woreczki z tym samym produktem lub z różnymi).

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na następujące pytania:

Czy (…) Spółka Jawna (….) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych?

Spółka Jawna (…) nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

J__aki przedmiot działalności został określony w decyzji o wsparciu, prosimy podać również PKWiU?

W decyzji o wsparciu określono przedmiot działalności: produkcja gotowej karmy dla zwierząt (PKWiU 10.92).

Czy przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej przedstawiony w opisie sprawy, w tym zakres wskazany w pkt 1 i pkt 2 tego opisu, jest tożsamy z przedmiotem działalności określonej w decyzji o wsparciu?

Przedmiot działalności przedstawiony w opisie sprawy jest tożsamy z przedmiotem działalności określonym w decyzji o wsparciu.

Wskazanie daty wydana decyzji o wsparciu, o której mowa we wniosku, i okresu obowiązywania tej decyzji?

Decyzja o wsparciu została wydana 29 stycznia 2019 r. na 12 lat.

Czy zespół składników materialnych lub niematerialnych stanowiący nową inwestycję, o której mowa we wniosku, może funkcjonować samodzielnie bez składników majątku już istniejących w przedsiębiorstwie Spółki przed wydaniem decyzji o wsparciu; jeżeli nie prosimy opisać, jak nowa inwestycja będzie funkcjonować w ramach przedsiębiorstwa Spółki?

Zespół składników stanowiący nową inwestycję funkcjonuje samodzielnie. W ramach inwestycji został wybudowany budynek produkcyjno-biurowy, który został wyposażony w nowe maszyny i urządzenia. Dotychczas wykorzystywane maszyny i urządzenia nadające się do dalszego użytku zostały przeniesione do nowego budynku, pozostałe zlikwidowane. Poprzednio działalność była prowadzona w wynajmowanym budynku.

Ponadto z uzupełnienia wniosku wynika, że Spółka zakończyła inwestycję i przyjęła środki trwałe 27 grudnia 2021 r. Za dochód uzyskany z działalności gospodarczej określonej w Decyzji, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka uzna dochód uzyskany ze zbycia pierwszych wyrobów wytworzonych po oddaniu do użytkowania środków trwałych nabytych przez Spółkę w ramach Działalności Wskazanej w Decyzji.

Pytanie

Czy wydatki poniesione w 2021 r. na urządzenie zieleni wokół nowego zakładu produkcyjnego, jako koszty pośrednio związane z działalnością gospodarczą, Spółka może zaliczyć do KUP w dacie poniesienia (2021 rok), mimo że produkcję w nowym zakładzie rozpocznie w 2022 r.? Spółka poniosła wydatki w wysokości (`(...)`) zł na zagospodarowanie skarp (posadzenie krzewów, wyłożenie folią, wysypanie kamieniami ozdobnymi). Czy taki wydatek stanowi koszty uzyskania przychodu w dacie poniesienia?

Pytania ostatecznie zostało sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie urządzenie skarp nie stanowi środka trwałego oraz jest pośrednio związane z działalnością gospodarczą Spółki, dlatego stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

Stanowisko Pana wynika również z uzupełnienia wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów lub, że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Dlatego też, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać następujące warunki:

· być poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

· nie znajdować się wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ww. ustawy,

· być właściwie udokumentowany.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan wspólnikiem spółki jawnej (dalej: Spółka), która produkuje i sprzedaje karmę dla zwierząt. Spółka zwiększy produkcję karmy w związku z oddaniem do użytku inwestycji objętej Decyzją o wsparciu. Inwestycja obejmuje: budowę nowego budynku produkcyjno-biurowego oraz zakup nowych maszyn produkcyjnych i jest realizowana w okresie od stycznia 2019 do grudnia 2021 r. Spółka zakończyła inwestycję i przyjęła do używania środki trwałe w grudniu 2021 r. Spółka poniosła również wydatki w wysokości (`(...)`) zł na zagospodarowanie skarp (posadzenie krzewów, wyłożenie folią, wysypanie kamieniami ozdobnymi).

Pana wątpliwość dotyczy kwestii, czy wydatki poniesione na urządzenie zieleni wokół nowego zakładu produkcyjnego (zagospodarowanie skarp, tj. posadzenie krzewów, wyłożenie folią, wysypanie kamieniami ozdobnymi) stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Stosownie do art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Zgodnie z art. 22 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

– są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

W myśl art. 22 ust. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie.

Stosownie do art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zwracamy również uwagę, że wydatki dotyczące środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych, ponieważ służą one uzyskiwaniu przychodów w dłuższym okresie czasu, nie są zaliczane do kosztów podatkowych jednorazowo, a przez odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższego wynika więc, że aby dany przedmiot był uznany za środek trwały, musi spełniać następujące warunki:

1. stanowić własność lub współwłasność podatnika,

2. być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,

3. przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

4. musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

– wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Na podstawie art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Klasyfikując środki trwałe do poszczególnych grup, należy posiłkować się Klasyfikacją Środków Trwałych. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864) Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.

W Klasyfikacji Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może nim być np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny. Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych w skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. „obiekty pomocnicze” obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie itp. Obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.

Tym samym – wydatki na powstanie takich obiektów pomocniczych zwiększają wartość początkową nowo wybudowanego budynku bądź też podwyższają wartość początkową środka trwałego już istniejącego, jeżeli stanowią jego ulepszenie. Wydatków poniesionych na zagospodarowanie terenu nie można jednak zakwalifikować jako obiektu pomocniczego.

Zatem wydatki poniesione przez Spółkę na urządzenie zieleni wokół nowego zakładu produkcyjnego (zagospodarowanie skarp, tj. posadzenie krzewów, wyłożenie folią, wysypanie kamieniami ozdobnymi), jako niezwiązane z budową środka trwałego (budynku produkcyjno-biurowego), nie mogą zostać uwzględnione w wartości początkowej tego środka trwałego.

Stąd wydatki te stanowią koszty pośrednie i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Na zakończenie wskazujemy też na teść art. 8 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którymi:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Reasumując – wydatki poniesione w 2021 r. na urządzenie zieleni wokół nowego zakładu produkcyjnego (zagospodarowanie skarp, tj. posadzenie krzewów, wyłożenie folią, wysypanie kamieniami ozdobnymi), jako koszty pośrednio związane z działalnością gospodarczą, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia (2021 rok). Wydatki te będą stanowić Pana koszt podatkowy proporcjonalnie do Pana udziału w zyskach Spółki.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wniosek w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w części dotyczącej dwóch pytań, wskazanych przez Pana jako nieaktualne, został rozpatrzony odrębnymi pismami.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).