Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 7 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 1 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 grudnia 2021 r. (wpływ 16 grudnia 2021 r. oraz 19 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od dnia 3 kwietnia 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność badawczo-rozwojowa (B+R) związana z wytwarzaniem oprogramowania (aplikacji mobilnych i serwisów internetowych). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dodatkowo Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2020 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do tworzonych przez niego aplikacji mobilnych i serwisów internetowych, oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodów przypadających na każde z praw autorskich. Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o współpracę ze spółką mającą siedzibę w Polsce (dalej: „Spółka”) świadczy usługi programistyczne na rzecz różnych klientów mających siedzibę w Europie i Stanach Zjednoczonych.

W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca nie ponosi jednak osobistej odpowiedzialności wobec klientów spółki za rezultat wykonywanych przez siebie czynności, a jego ryzyko gospodarcze związane z wykonywaną działalnością sprowadza się jedynie do odpowiedzialności za poprawność tworzonego oprogramowania w stosunku do Spółki, na zlecenie której świadczy usługi programistyczne. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu, rozwijaniu i utrzymywaniu oprogramowania komputerowego (aplikacji mobilnych), jego prace nie są jednak wykonywane w miejscu i czasie wskazanym przez Spółkę, jak również Wnioskodawca nie wykonuje ich pod kierownictwem Spółki.

Wnioskodawca nie nabywa również wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R”) prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów.

Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, w ramach którego czasem wykorzystuje lub ulepsza kod napisany przez kolegów z zespołu. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie w postaci aplikacji mobilnych, którego tworzeniem i ulepszaniem zajmuje się Wnioskodawca, ma za zadanie stworzyć nową funkcjonalność produktów lub udoskonalić dotychczas znane na rynku produkty.

W ramach zawartej umowy o współpracy Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne w zakresie budowania, rozwoju i utrzymania aplikacji mobilnych oraz serwisów internetowych.

Do zadań Wnioskodawcy należy:

- wytwarzanie nowych algorytmów programowych (twórcze badania rozwojowe w zakresie programów komputerowych);

- utrzymywanie istniejącego oprogramowania poprzez rozszerzanie jego funkcjonalności (tworzenie nowych rozwiązań funkcjonalnych) i naprawy ewentualnych błędów;

- zarządzanie i obsługa urządzeń oraz systemów informatycznych.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy).

W konsekwencji, celem Wnioskodawcy jest rozliczać dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, ponieważ chciałby skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową. Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową.

Reasumując stan faktyczny, oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca jest częścią zespołu programistów, a praca całego zespołu jest na bieżąco planowana. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych aplikacji mobilnych). Aby być w stanie tworzyć, ulepszać i rozwijać oprogramowanie, Wnioskodawca musi stale zdobywać i poszerzać swoją wiedzę z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania, a następnie implementować zdobytą wiedzę, pisząc kod programu, a także poszukiwać nowych rozwiązań systemowych i projektować ich wdrożenie do systemu. Efektem działalności Wnioskodawcy jest oprogramowanie dla klientów końcowych w zakresie tworzenia i rozwoju funkcjonalności aplikacji mobilnych.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, to nie jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wnioskodawca czyni to w ramach umowy ze Spółką, na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia Wnioskodawcy jego rozwijanie i ulepszanie. Oprogramowanie to również stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnia, że szczegółowa ewidencja, o której mowa we wniosku, jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, pozwala ona na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ponieważ na podstawie umowy zawartej ze Spółką Wnioskodawca przenosił i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania) opisanego we wniosku, Wnioskodawca osiąga i osiągnie dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochody te Wnioskodawca chciałby rozliczyć, korzystając z ulgi IP Box.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

Czy podejmowane przez Pana działania w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania oprogramowania nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do oprogramowania, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń?

Wszelkie podejmowane przez Wnioskodawcę działania w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania oprogramowania nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do oprogramowania. Wnioskodawca przede wszystkim tworzy nowe oprogramowanie od podstaw, jedynie w wyjątkowych przypadkach na wyraźne zlecenie klienta ulepsza lub rozwija oprogramowanie, jednakże te czynności nigdy nie mają charakteru czynności okresowych czy też rutynowych, a rozwój oprogramowania (programu komputerowego) poprzez stworzenie jego nowych funkcjonalności.

Czy efektem prowadzonych prac jest/będzie projektowanie i tworzenie przez Pana produktów, które – w stosunku do dotychczasowej Pan działalności – mają/będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty w znacznym stopniu odróżniają się/będą się odróżniały od tych dotychczas funkcjonujących w Pana ofercie albo w ogóle w praktyce gospodarczej?

Jak zostało wskazane wyżej, Wnioskodawca co do zasady tworzy produkty (oprogramowanie) nowe o charakterze innowacyjnym z uwagi na stosowany przez niego kod programowania.

Produkty (oprogramowanie aplikacji webowych) tworzone przez Wnioskodawcę jest zupełnie nowatorskie, zarówno jeżeli chodzi o ich funkcjonalność, jak i sposób jego tworzenia. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie zawsze ma nowy, bardziej innowacyjny i ulepszony charakter w stosunku do oprogramowania obecnego na rynku. Zaznaczyć należy również, że Wnioskodawca tworzy innowacyjne oprogramowanie od momentu zawarcia umowy o współpracę ze Spółką, tj. od dnia 6 sierpnia 2020 roku, przy czym nie posiada on w swojej ofercie jakiegokolwiek oprogramowania, bowiem na podstawie łączącej Wnioskodawcę ze Spółką umową współpracy jego obowiązkiem jest tworzenie kodów programowania do aplikacji mobilnych dla klientów Spółki. Ponadto, w ramach łączącej strony umowy współpracy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych.

Czy w przypadku, gdy współpracuje Pan z innymi programistami, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez innych programistów – będzie stanowić oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Z uwagi na złożoność oraz stopień skomplikowania obecnie większość aplikacji jest przygotowywana przez kilka osób w zakresie różnych jego elementów składowych (np. programista, UX designer, projektant graficzny etc.), jednakże każdy z elementów składowych aplikacji (oprogramowania) podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wobec powyższego efekt prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę prac w zakresie stworzenia oprogramowania jest programem komputerowym w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie przewidzianej w tej ustawie.

Czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana powstaje część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez innych programistów – będzie stanowić oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. programiści (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz klienta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i z tego tytułu otrzymuje Pan wynagrodzenie?

Jeżeli w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje część oprogramowania, (przy założeniu, że efekty pracy UX design oraz grafików są oprogramowaniem), Wnioskodawca, jak zostało wskazane wyżej, na podstawie łączącej go ze Spółką długoterminowej umowy współpracy przenosi na rzecz Spółki całość majątkowych praw autorskich. Z uwagi na obowiązujące w Spółce procedury, w tym tajemnicę kontraktów, Wnioskodawca nie posiada wiedzy czy ww. osoby również w tożsamym zakresie przenoszą całość majątkowych praw autorskich – prawdopodobnie tak. Wnioskodawca nie przenosi bezpośrednio na rzecz klienta łącznie z innymi członkami zespołu wspólnie zawartej umowy prawa do stworzonego przez siebie programu komputerowego, albowiem Wnioskodawca przenosi całość majątkowych praw autorskich na rzecz Spółki, która finalnie przenosi nabyte od Wnioskodawcy prawa autorskie na rzecz klienta.

Co oznacza zawarte w opisie sprawy stwierdzenie, że Pan (…) czasem wykorzystuje lub ulepsza kod napisany przez kolegów z zespołu:

a) czy w ww. sytuacji nabywa Pan majątkowe prawa autorskie do kodów napisanych przez „kolegów”;

b) jeżeli nie, na jakiej podstawie są udostępnione Panu te kody do wykorzystania lub ulepszenia;

c) jak często w swojej pracy wykorzystuje Pan „cudze” utwory;

d) czy efektem takiego „wykorzystania” lub „ulepszenia” jest program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

e) wobec powyższego „wykorzystania” cudzych efektów pracy, jak należy rozumieć cechę twórczości Pana działalności?

Przez wykorzystanie lub ulepszenie kodu Wnioskodawca ma na myśli wykorzystanie lub ulepszenie kodu istniejącej aplikacji, w sytuacji gdy klient Spółki zleca zwiększenie jej funkcjonalności. W takim wypadku na bazie istniejącego kodu programistycznego Wnioskodawca dopisuje nowy kod celem ulepszenia jej funkcjonalności (np. szybkości działania, intuicyjności) lub na bazie istniejącego kodu tworzy nowy kod, który pozwala na uzyskanie np. nowej funkcji w aplikacji według życzenia klienta. Nowy kod stworzony przez Wnioskodawcę jest programem komputerowym w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad a

Majątkowe prawa autorskie do kodów napisanych przez kolegów posiada klient końcowy, któremu prawa te przekazała Spółka. W przypadku zlecenia przez klienta Spółce nowej funkcjonalności aplikacji (oprogramowania) przekazuje on Spółce licencję, na podstawie której Wnioskodawca dokonuje ulepszenia lub/i rozszerzenia funkcjonalności aplikacji (wykorzystując już istniejącą aplikację).

Ad b

Kody do wykorzystywania lub ulepszenia aplikacji są przekazywane Wnioskodawcy przez Spółkę na podstawie jej umowy z klientem na podstawie licencji.

Ad c

Przy tworzeniu autorskiego oprogramowania istnieje praktyka wykorzystywania przez programistów „podstawowych” programów – utworów, na których buduje się zdecydowanie bardziej złożone utwory. Utwory te należą do dziedziny programów „open source”, taką praktykę utrzymuje się w celu wielokrotnego użycia podobnych do siebie, podstawowych budulców tworzonego programu. Wykorzystywania przez Wnioskodawcę cudzych utworów w znaczeniu oprogramowania do tworzenia nowego utworu jest powszechne. Jeżeli natomiast chodzi o wykorzystywanie cudzych utworów celem rozszerzenia funkcjonalności danej aplikacji na zlecenie klienta Spółki, to takie sytuacje zdarzają się raz do dwóch razy w roku przez okres 3-5 dni.

Ad d

Zawsze efektem wykorzystania lub ulepszenia oprogramowania przez Wnioskodawcę jest program komputerowy (aplikacja) podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad e

Celem wyjaśnienia Wnioskodawca po raz kolejny wskazuje, że przez wykorzystanie lub ulepszenie kodu Wnioskodawca ma na myśli wykorzystanie lub ulepszenie kodu istniejącej aplikacji, w sytuacji gdy klient Spółki zleca zwiększenie jej funkcjonalności. W takim wypadku na bazie istniejącego kodu programistycznego Wnioskodawca dopisuje nowy kod celem ulepszenia jej funkcjonalności (np. szybkości działania, intuicyjności) lub na bazie istniejącego kodu tworzy nowy kod, który pozwala na uzyskanie np. nowej funkcji w aplikacji według życzenia klienta. Nowy kod stworzony przez Wnioskodawcę jest programem komputerowym w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czy czynności opisane we wniosku wykonuje Pan zgodnie ze swoją metodyką, a więc czy planuje Pan swoje działania, czy jest to metodyka występująca u zleceniodawcy (Kontrahenta)?

Czynności opisane we wniosku Wnioskodawca wykonuje zgodnie ze swoją metodyką, planując swoje prace programistyczne i działania samodzielnie. Spółkę, z którą Wnioskodawca współpracuje oraz klienta końcowego Spółki, interesuje wyłącznie efekt końcowy wykonanej pracy w określonym z góry czasookresie.

Od kiedy dokładnie prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję?

Jak zostało wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od dnia 1 stycznia 2020 r.

Czy i w jaki sposób obliczy Pan wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów kosztu pracy własnej nie uwzględnia się na potrzeby obliczania wskaźnika nexus i powinien on w takim wypadku mieć wartość 1. Tym samym Wnioskodawca w związku z brakiem ponoszenia kosztów prowadzonej przez siebie działalności B+R innych niż koszty pracy własnej obliczy wskaźnik nexus, uznając, że wynosi on wartość 1. Obliczając wskaźnik nexus, Wnioskodawca zastosuje następujący wzór:

(0 + 0) * 1.3 / (0 + 0) = 0 = 1

Zważywszy na fakt, że wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego, należy jednoznacznie wskazać, czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki będą spełnione także w przyszłości?

Wnioskodawca jednoznacznie wskazuje, że opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu informacje/dane/warunki będą spełnione także w przyszłości.

Pytania

1. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym istnieje możliwość, aby Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej korzystał z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w przypadku tego rodzaju dochodu stosował 5% stawkę opodatkowania po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości wg art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym jest możliwość, aby Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności również w kolejnych latach korzystał z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w przypadku tego rodzaju dochodu stosował 5% stawkę opodatkowania po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości wg art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedsiębiorcy osiągający dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. kwalifikowane IP) mogą stosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% podstawy opodatkowania (ulga IP Box).

Wnioskodawca swoje stanowisko argumentuje informacjami zawartymi w Objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box. Zgodnie z tym dokumentem preferencja IP Box skierowana jest do podatników uzyskujących dochody z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej, takich jak patenty, wzory przemysłowe oraz autorskie prawa do oprogramowania. Tak więc można zauważyć, że jest to ulga skierowana również do Wnioskodawcy, który w ramach zawartych umów z wykorzystaniem posiadanego doświadczenia oraz wiedzy, zgodnie z wymaganiami Spółka, projektuje i tworzy autorskie programy informatyczne.

Jednym z warunków skorzystania z preferencji IP Box jest osiąganie dochodu z kwalifikowanego IP podlegającego opodatkowaniu w Polsce. Warunek ten zgodnie ze stanem faktycznym jest w przekonaniu Wnioskodawcy spełniony. Dodatkowo kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

· zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

· należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym przypadku autorskie prawo do programu komputerowego;

· podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, również w tym przypadku zostały spełnione wszystkie powyższe wymagania. W ramach Jego działalności powstają programy informatyczne o charakterze autorskim dostosowane do wymagań klienta podlegające ochronie prawnej. Dodatkowo, całość praw autorskich każdorazowo podlega przeniesieniu na rzecz klienta poprzez sprzedaż skutkującą uzyskaniem dochodu.

Według stanowiska Wnioskodawcy, zarówno jego działalność, jak i zadania/czynności, które wykonuje dla Spółki, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako że efektem jego pracy jest kod źródłowy programu komputerowego, wytwarza On prawa własności intelektualnej. Mając na uwadze spełnienie przez Wnioskodawcę definicji działalności B+R, stwierdzić należy, że wytwarza On więc kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę spełnia bowiem poniższe cechy:

a) nowatorskość i twórczość

Tworzone przez Wnioskodawcę programy/algorytmy są autorskimi rozwiązaniami, projektowanymi i kreowanymi przez Wnioskodawcę. Posiadają one indywidualny i niepowtarzalny charakter będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania klientów i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT).

b) nieprzewidywalność

W trakcie tworzenia programu/algorytmu Wnioskodawca staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych.

c) metodyczność

Prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza czynności począwszy od zebrania informacji przez opracowanie koncepcji aż po przekazanie rozwiązania (programu/ulepszenia programu) z rekomendacjami do wdrożenia jest przez Wnioskodawcę realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny.

d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia

Jednocześnie każdy etap podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Utwór (program komputerowy) powstający w wyniku działania twórczego Wnioskodawcy jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z umowy ze Spółką wiążącej Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez niego działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frasacti oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie umowy ze Spółką Wnioskodawca wykonuje usługę informatyczną i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Spółki za wynagrodzeniem w wysokości określonej w umowie o współprace. Według ustawy o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Tak więc w tym przypadku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez niego kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Efektem czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę jest kod źródłowy programu komputerowego wraz z jego dokumentacją. Jest to oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak, aby można było na jego podstawie wycenić wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Tak więc dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą wystawia Wnioskodawca.

Po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości opisanych w art. 30cb podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca ma prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca ww. ustawy, ponieważ zdaniem Wnioskodawcy: a. stan faktyczny jest taki, że w ramach prowadzonych dla Spółki usług efektem jego pracy są utwory objęte kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, spełniającej wymogi art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, b. następuje przekazanie do Spółki praw własności intelektualnej, za co pobiera wynagrodzenie. Następuje więc faktyczna ich sprzedaż.

W związku z powyższym autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 analizowanej ustawy. Zatem Wnioskodawca ma prawo rozliczać dochody ze sprzedaży tych praw zgodnie z art. 30ca ww. ustawy, tj. z zastosowaniem stawki 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie przez niego preferencyjnej stawki podatku dochodowego wynikającego z przewidzianej ww. przepisami prawa ulgi IP Box będzie mu również przysługiwało w przyszłości, albowiem Wnioskodawca zamierza współpracować ze Spółką w kolejnych latach na analogicznych (identycznych) zasadach świadczenia usług jak wskazane w zaprezentowanym stanie faktycznym.

W związku z powyższym Wnioskodawca, realizując na rzecz Spółki analogiczne usługi związane z tworzeniem aplikacji mobilnych oraz oprogramowania będących programami komputerowymi w rozumieniu art. 74 ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne, jest zdania, że w przypadku wykonywania analogicznych usług będzie przysługiwała mu również ulga IP Box w przyszłości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie do art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania tej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Ponadto wskazujemy, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Na podstawie powyższych regulacji podkreślamy, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że rozlicza się Pan na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Prowadzi Pan również odrębną szczegółową ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W uzupełnieniu wskazał Pan, że w związku z brakiem ponoszenia kosztów prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej innych niż koszty pracy własnej obliczy wskaźnik nexus, uznając, że wynosi on wartość 1.

Podkreślamy, że dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Trzeba również pamiętać, że wskaźnik nexus (nie mylić z kosztami uzyskania przychodów z tytułu zbycia kwalifikowanego IP) jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kosztów uwzględnianych we wskaźniku nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zauważamy także, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając zatem wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał bezpośredni związek między wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej a przychodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

O tym natomiast, czy podatnik w ogóle będzie mógł obliczyć wskaźnik nexus i skorzystać z ulgi IP Box, decyduje jednak interpretacja art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z tego, że w liczniku wzoru na ten wskaźnik dodaje się koszty a i b oraz mnoży przez 1,3, a w mianowniku sumuje się wszystkie koszty (a+b+c+d). Jeżeli więc podatnik nie ponosi żadnych kosztów bezpośrednio związanych z IP, wskaźnika w ogóle nie można obliczyć.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik nie ponosi żadnych kosztów, które podlegałyby uwzględnieniu w kalkulacji wskaźnika nexus, nie ma możliwości ustalenia podstawy opodatkowania na potrzeby ulgi IP BOX.

Literalne brzmienie art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi również do wniosku, że ponoszone koszty na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP stanowią podstawę do ustalenia tej części osiąganego dochodu, która może korzystać z preferencji podatkowej. Brak ponoszenia takich kosztów oznacza, że nie można ustalić wskaźnika nexus, a zatem żadna część osiąganego dochodu nie stanowi kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP.

Dlatego też – w związku z tym, że nie ponosi Pan żadnych kosztów, które podlegałyby uwzględnieniu w kalkulacji wskaźnika nexus – nie ma możliwości ustalenia podstawy opodatkowania. Nie jest Pan zatem uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Reasumując – nie może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ponieważ ponosi Pan jedynie koszty pracy własnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.