0112-KDIL2-2.4011.794.2021.4.AG

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 23 września 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 14 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 grudnia 2021 r. (wpływ 14 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczynią jest osoba fizyczna prowadząca od (…) 2021 r. jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), której głównym przedmiotem działalności gospodarczej – zgodnie z wpisem do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) – jest wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 77.39.Z).

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) oraz nie posiada statusu rolnika ani rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT. W ramach prowadzonej działalności nie zajmuje się produkcją produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o VAT ani też nie świadczy usług rolniczych w rozumieniu art. 2 pkt 21 ww. ustawy. Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej dokonuje również sprzedaży roślin owocowych w doniczkach (PKD 46.22.Z). W tym celu nabywa od swoich kontrahentów potrzebne „materiały”, tj. doniczki, podstawki, ziemię (podłoże) oraz sadzonki, które w wyniku połączenia stanowią „wyrób gotowy” przeznaczony do sprzedaży. Sadzonki roślin owocowych (przykładowo borówki amerykańskiej) nabywa między innymi od rolników ryczałtowych, o których mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o VAT.

Mąż Wnioskodawczyni, z którym Wnioskodawczyni pozostaje w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 pkt 16 ustawy o VAT jako rolnik ryczałtowy, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, oraz korzysta ze zwolnienia w podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Gospodarstwo rolne męża Wnioskodawczyni jest prowadzone na nieruchomości stanowiącej wspólność majątkową małżeńską.

W związku z faktem, iż mąż Wnioskodawczyni w ramach gospodarstwa rolnego prowadzi szkółkę roślin, Wnioskodawczyni chciałaby w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej sprzedawać również sadzonki roślin owocowych pochodzące z działalności rolniczej prowadzonej przez męża. Obecnie Wnioskodawczyni sadzonki roślin owocowych, m.in. borówki amerykańskiej nabywa od rolnika ryczałtowego mającego siedzibę na drugim końcu Polski, co generuje niepotrzebne koszty transportu i wiąże się ze sporą stratą materiału w wyniku transportu (część pędów przyjeżdża na tyle słaba, że nie nadaje się do handlu). Każdorazowo przekazanie sadzonek z działalności rolniczej męża do prowadzonej przez Wnioskodawczynię indywidualnej działalności gospodarczej byłoby dokumentowane dowodem wewnętrznym wskazującym dokładnie rodzaj, ilość i wiek przekazanych do działalności gospodarczej sadzonek. Sadzonki byłyby wyceniane według wartości rynkowej, a więc według cen po jakich analogiczne sadzonki mogłyby być nabyte od podmiotów niepowiązanych.

Ponieważ jednak pomiędzy małżonkami obowiązuje ustrój wspólności majątkowej, nie następowałoby pomiędzy nimi żadne rozliczenie finansowe.

Pochodzące z działalności rolniczej męża Wnioskodawczyni sadzonki roślin Wnioskodawczyni zamierza zasadzać do zakupionych wcześniej doniczek i sprzedawać tak, jak sprzedaje obecne rośliny zakupione od swoich kontrahentów.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na następujące pytania:

Czy Pani mąż poniósł/ponosi jakieś wydatki związane z wytworzeniem sadzonek, które planuje przekazać Pani do pozaroliczej działaności gospodarczej, jeżeli tak – prosimy wskazać, jakie to są wydatki oraz czy Pani mąż posiada dokumenty potwierdzające poniesienie tych wydatków?

Mąż Wnioskodawczyni ponosi wydatki związane z wytworzeniem sadzonek, takie jak zakup: ziemi, doniczek, nawozów, środków ochrony roślin, narzędzi, taczek, małych sadzonek z in-vitro, opłacenie pracowników, zakup maszyn, systemów nawadniających. Mąż Wnioskodawczyni posiada dokumenty potwierdzające poniesienie powyższych wydatków (paragony oraz faktury).

Czy między Panią a Pani mężem nastapiły/nastąpią rozliczenia finansowe poniesionych przez męża wydatków?

Między Wnioskodawczynią a mężem nie nastąpiły/nastąpią rozliczenia finansowe poniesionych przez męża wydatków. Jak wskazano we wniosku, między Wnioskodawczynią a mężem istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, a gospodarstwo rolne męża jest składnikiem ich majątku wspólnego. Każdorazowo przekazanie sadzonek z działalności rolniczej męża do prowadzonej przez Wnioskodawczynię indywidualnej działalności gospodarczej byłoby dokumentowane dowodem wewnętrznym wskazującym dokładnie rodzaj, ilość i wiek przekazanych do działalności gospodarczej sadzonek. Sadzonki byłyby wyceniane według wartości rynkowej, a więc według cen po jakich analogiczne sadzonki mogłyby być nabyte od podmiotów niepowiązanych.

Pytanie

Czy Wnioskodawczymi może rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu sadzonki w wartości rynkowej na moment ich przekazania z działalności rolniczej męża do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie może ona rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu sadzonki w wartości rynkowej na moment ich przekazania z działalności rolniczej męża do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Oznacza to, że aby dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione następujące warunki:

1. wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

2. wydatek nie może być wymieniony w art. 23 ustawy o PIT wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

3. wydatek musi być należycie udokumentowany.

Ustawa o PIT nie wskazuje katalogu wydatków, które mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przyjęte w praktyce zarówno interpretacyjnej, jak i sądowej jest, że kosztami uzyskania przychodów są wszelki racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Jak czytamy w jednym z wyroków WSA w Gdańsku ,,(`(...)`) przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów, określony wydatek wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu” (wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 689/14).

Kosztami uzyskania przychodu mogą być zarówno wydatki bezpośrednio związane z uzyskanymi przychodami oraz wydatki pośrednio z nimi związane, o ile zostały one wszystkie poniesione w sposób racjonalny i uzasadniony ekonomicznie. O wydatku bezpośrednio związanym z przychodami można mówić wówczas, gdy pozostaje on w ścisłym związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, tzn. w rezultacie jego poniesienia podatnik oczekuje zwiększenia swoich przychodów.

Wnioskodawczyni pozostaje w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej wraz ze swoim mężem prowadzącym gospodarstwo rolne.

Gospodarstwo rolne prowadzone przez męża Wnioskodawczyni należy zatem do majątku wspólnego. Przy przekazaniu sadzonek z działalności rolniczej męża do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie dochodzi jednak do sprzedaży w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. 2020 poz. 1740 ze zm.), dalej: „Kodeks cywilny”. Stosownie do postanowień art. 535 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Powyższe wskazuje, że realizacja czynności sprzedaży można nastąpić pomiędzy dwoma podmiotami rozróżnianymi przez przepisy prawa jako sprzedawca i nabywca, tj. muszą wystąpić co najmniej dwa podmioty. W tym kontekście, czynność przekazania sadzonek roślin z gospodarstwa rolnego będącego składnikiem majątku wspólnego małżonków do prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej nie będzie stanowiła sprzedaży w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W celu ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik (tu: Wnioskodawczyni) winna rozpoznać koszty podatkowe pomniejszające uzyskany przychód. Oznacza to, że przychód uzyskany ze sprzedaży sadzonek roślin w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej powinien zostać pomniejszony o koszt uzyskania przychodu z tytułu ich późniejszej sprzedaży. Wskazać należy, że działalność rolnicza nie wymaga prowadzenia analizy kosztów, z uwagi iż nie jest w ogóle opodatkowana podatkiem dochodowym, lecz podatkiem rolnym. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Analizowane przekazanie sadzonek roślin z działalności rolniczej do działalności gospodarczej wiąże się zatem z dyspozycją art. 22 ust. 6a ustawy o PIT, w myśl której w celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki i leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2. Wartość sadzonek roślin winna być ustalona w uparciu o przywołany przepis art. 11 ust. 2 ustawy o PIT, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Organy interpretacyjne wypowiadają się pozytywnie w powyższej kwestii. Zasadne jest przywołanie interpretacji indywidualnej, która co prawda dotyczy sytuacji podatkowej podatnika prowadzącego jednocześnie działalność rolniczą i działalność gospodarczą i opiera się na przepisach podatku dochodowego od osób prawnych, jednakże skutki podatkowe są tożsame z tymi występującymi na gruncie niniejszej sprawy.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 sierpnia 2018 r. zajął następujące stanowisko: „skoro sadzonki zostały przez Wnioskodawcę wyprodukowane w ramach działalności rolniczej i przekazane od działalności gospodarczej, to wartość tych sadzonek winna zostać ustalona na podstawie art. 12 ust. 5 u.p.d.o.p., tj. według tzw. wartości rynkowej, która stanowić będzie koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej” (nr 0111-KDIB2-1.4010.172.2018.1.JP).

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawczyni może rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu sadzonki w wartości rynkowej na moment ich przekazania z działalności rolniczej męża do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wskazania tego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach działalności gospodarczej dokonuje Pani m.in. sprzedaży roślin owocowych w doniczkach. W tym celu nabywa Pani od swoich kontrahentów materiały, tj. doniczki, podstawki, ziemię oraz sadzonki, które w wyniku połączenia stanowią wyrób gotowy przeznaczony do sprzedaży. Pani mąż w ramach gospodarstwa rolnego prowadzi szkółkę roślin. Planuje Pani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedawać sadzonki roślin owocowych pochodzące z działalności rolniczej prowadzonej przez Pani męża. Mąż Pani ponosi wydatki związane z wytworzeniem sadzonek, takie jak zakup: ziemi, doniczek, nawozów, środków ochrony roślin, narzędzi, taczek, małych sadzonek z in-vitro, opłacenie pracowników, zakup maszyn, systemów nawadniających. Pani mąż posiada dokumenty potwierdzające poniesienie powyższych wydatków (paragony oraz faktury). Każdorazowo przekazanie sadzonek z działalności rolniczej męża do prowadzonej przez Wnioskodawczynię indywidualnej działalności gospodarczej byłoby dokumentowane dowodem wewnętrznym wskazującym dokładnie rodzaj, ilość i wiek przekazanych do działalności gospodarczej sadzonek. Między Panią a mężem nie nastąpiły/nastąpią rozliczenia finansowe poniesionych przez męża wydatków. Między małżonkami obowiązuje ustrój wspólności majątkowej.

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359):

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Istotną cechą ustawowej wspólności majątkowej jest jej bezudziałowy charakter i dlatego jest ona nazywana współwłasnością łączną małżonków. Oznacza to, że każdy małżonek ma prawo do wszystkich przedmiotów łącznie, jak i do każdego z osobna, a nie tylko do określonego ułamkowo udziału.

Stosownie do dyspozycji art. 341 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Zgodnie z art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast stosownie do art. 36 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.

W myśl art. 206 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Stosownie do art. 207 Kodeksu cywilnego:

Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Dlatego też małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie współwłasności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią.

Wątpliwość dotyczy kwestii, czy może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów sadzonki przekazane z działalności rolniczej Pani męża w wartości rynkowej na moment ich przekazania.

We wniosku odwołuje się Pani do art. 22 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

W celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2.

Aby zastosować powołaną w zdaniu poprzednim regulację, należy zużyć (wykorzystać do wyrobu innego produktu) surowiec lub materiał pochodzący z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej. Przepis ten nie ma natomiast zastosowania w sytuacji, gdy podmiot sprzedaje w ramach działalności gospodarczej produkty pochodzące z gospodarstwa rolnego lub działów specjalnych produkcji rolnej w stanie nieprzetworzonym. Zatem przedstawiony przez Panią przepis nie ma w Pani przypadku zastosowania.

Zatem – w wyniku przekazania sadzonek z działalności rolniczej Pani męża do Pani działalności gospodarczej, w sytuacji gdy, jak to wynika z opisu sprawy, w Pani małżeństwie obowiązuje wspólność majątkowa, spełniona została przesłanka wymieniona w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. miało miejsce poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodów. W konsekwencji, wydatki poniesione ze wspólnych środków finansowych na wytworzenie sadzonek, które Wnioskodawczyni otrzymała od męża, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Sadzonki należy jednak wycenić wg kosztu wytworzenia, a nie według wartości rynkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).