Wnioskodawca planuje sprzedaż dwóch budynków jednorodzinnych, które sam wybudował. Uważa, że przychód z tej sprzedaży powinien być klasyfikowany jako przychód ze źródła "odpłatne zbycie nieruchomości" zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ podatkowy jednak stwierdził, że przychód ten powinien być zakwalifikowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Organ uznał, że działania Wnioskodawcy związane z nabywaniem, przygotowaniem do sprzedaży oraz wielokrotnym zbywaniem nieruchomości mają charakter zorganizowany i ciągły, co spełnia przesłanki do uznania tej działalności za pozarolniczą działalność gospodarczą. W związku z tym organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości jest nieprawidłowe.
1 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 1 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 stycznia 2022 r. (wpływ 7 stycznia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca w 2006 r. wraz z małżonką zaraz po ślubie zamieszkał w jego domu rodzinnym, gdzie mieszka wraz z rodzicami, zajmując z małżonką jedno piętro. Małżonka Wnioskodawcy zaraz po zawarciu związku małżeńskiego z Wnioskodawcą przeprowadziła się do niego od swoich rodziców, z którymi do tej pory mieszkała w mieszkaniu w (`(...)`).
W 2009 roku zmarła teściowa Wnioskodawcy i w konsekwencji teść Wnioskodawcy został sam w mieszkaniu, o którym mowa wyżej. Po okresie trzech lat Wnioskodawca wspólnie z teściem doszli do wniosku, że utrzymanie tak dużego mieszkania dla jednej osoby jest zbyt kosztowne i postanowili je sprzedać. Za uzyskane pieniądze kupili teściowi mniejsze mieszkanie, a za pozostałą część środków rozpoczęli 2013 r. budowę niedużego domu pod wynajem, na małej działce, którą Wnioskodawca otrzymał od swojej mamy kilkanaście lat wcześniej.
W 2017 r. dosyć niespodziewanie trafił się kupiec na dom Wnioskodawcy przeznaczony pod wynajem. Po około roku przemyśleń Wnioskodawca postanowił go sprzedać z myślą, że nabędzie działkę i zbuduje tym razem swój dom rodzinny, ponieważ miał już dwoje dzieci i zaczęło brakować trochę miejsca u rodziców Wnioskodawcy. Jak się okazało kupujący miał działkę w (…). Dokonali zamiany z dopłatą ze strony nabywcy.
Na zakupionej działce Wnioskodawca postanowił wybudować 2 budynki jednorodzinne, planując że w jednym zamieszka, a drugi będzie wynajmować. W tym celu zaciągnął spory kredyt hipoteczny i wiosną 2020 r. rozpoczął prace. Gdy budowa zaczęła dobiegać końca, po raz kolejny pojawiła się możliwość sprzedaży nowo powstającej nieruchomości, której chęć sprzedaży stanowi przedmiot wątpliwości niniejszego wniosku.
Wnioskodawca uznał, że będzie to doskonała okazja by uwolnić się od dotychczasowego kredytu hipotecznego, a pozostałą kwotę przeznaczyć ostatecznie na budowę wymarzonego domu dla 4-osobowej rodziny Wnioskodawcy, bez obciążenia jej kredytem hipotecznym.
Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, że pierwszą działalność gospodarczą rozpoczął w 2010 r. w zakresie pośrednictwa i doradztwa technicznego w temacie budownictwa i handlu materiałami budowlanymi. Następnie w ramach tej działalności prowadził wynajem krótkoterminowy w budynku, który zbudowali wraz z żoną w latach 2013-2015.
Następnie działalność została zawieszona w kwietniu 2017 r.
Obecnie Wnioskodawca jestem członkiem zarządu w firmie (…).
Przedmiotową nieruchomość (….) Wnioskodawca nabył na podstawie umowy zamiany w dniu 9 listopada 2018 r. Nieruchomość Wnioskodawca nabył w celu wybudowania na niej dwóch budynków jednorodzinnych. W jednym z nich Wnioskodawca miał zamieszkać wraz z rodziną, oraz tatą Wnioskodawcy i jego żoną, drugi natomiast Wnioskodawca chciał wynajmować dla gości (krótkoterminowo), by odrabiać zaciągnięty kredyt.
Nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego. W części została wykorzystana do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Ojca Wnioskodawcy wraz z żoną (jeden lokal mieszkalny, który będzie wyodrębniony w jednym z budynków). Natomiast w trakcie budowy obydwu domów pojawiła się możliwość odsprzedaży części nieruchomości, co spowodowało iż zaistniała możliwość wybudowania jeszcze jednego (większego) domu dla 4-osobowej rodziny Wnioskodawcy. I to stało się przyczyną podjętej decyzji o sprzedaży.
Jednocześnie Wnioskodawca stanowczo podkreślił, że nigdy nie nabył nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą.
Obecnie przedmiotem planowanej sprzedaży są ukończone budynki mieszkalne. Pierwszą posiadaną nieruchomością była działka o pow. 435 m2, którą Wnioskodawca otrzymał od mamy w 2002 r.
W latach 2013-2015 na tej działce został zbudowany nieduży domek, w którym Wnioskodawca wraz z żoną prowadzili wynajem krótkoterminowy do roku 2018.
Drugą nieruchomością była działka o pow. 760 m2, którą Wnioskodawca nabył poprzez umowę zamiany. Zaraz po zakupie została opracowana dokumentacja projektowa i po uzyskaniu pozwolenia, trwały tam prace budowlane, aż do zakończenia i odbioru budowy w dniu 4 stycznia 2022 r.
Jednocześnie tylko działka 400 m2 z małym domem była wykorzystywana do wynajmu krótkoterminowego (pokoje gościnne) w latach 2015-2018 Wynajem krótkoterminowy, o którym mowa wyżej miał być prowadzony w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy.
Budowa przedmiotowych budynków została zrealizowana wg obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Media takie jak woda i kanalizacja, znajdowały się już w obrębie działki, jedynie przyłącz energetyczny został wykonany z sąsiedniej działki.
W celu umożliwienia sprzedaży części nieruchomości, musi nastąpić wyodrębnienie niezależnych lokali mieszkalnych w obydwu budynkach.
Wnioskodawca nie podejmował działań takich jak zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, lub jakiegokolwiek innych działań. Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla sprzedawanych nieruchomości.
W celu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawca podjął jedynie współpracę z biurem pośrednictwa. Nabywcę Wnioskodawca pozyskał przez biuro pośrednictwa, oraz przez własne kontakty.
Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.
Wcześniej Wnioskodawca dokonywał sprzedaży nieruchomości.
Działka (…) została otrzymana na podstawie umowy darowizny od matki w dniu (…) r.
Działka (…) została nabyta poprzez umowę zamiany, gdzie Wnioskodawca oddał zabudowaną działkę (…) i otrzymał działkę (…).
Obie działki zostały nabyte w celach mieszkaniowych.
Działka (…) została zabudowana dopiero w latach 2013-2015, gdzie Wnioskodawca wraz z żoną prowadzili wynajem krótkoterminowy do listopada 2018 r., natomiast odnośnie do działki (…) - na tej nieruchomości 1,5 roku po nabyciu rozpoczęły się prace budowlane i trwały do dnia 4 stycznia 2022 r.
Zabudowana działka (…) został sprzedana w listopadzie 2018 r. i była to nieruchomość mieszkalna. Przyczyną sprzedaży była możliwość zamiany na większą nieruchomość gruntową i możliwość zbudowania domu mieszkalnego dla 4-osobowej rodziny i ojca Wnioskodawcy wraz z jego żoną, oraz zbudowania drugiego domu, w którym moglibyśmy wynajmować pokoje dla gości.
Działka (…) została zabudowana dwoma domami mieszkalnymi – sprzedaż jest jeszcze niesfinalizowana.
Środki ze sprzedaży działki (…) zostały przeznaczone na budowę dwóch domów na działce (…), oraz na zakup działki na której Wnioskodawca chce zbudować już ostatecznie dom rodzinny, oraz projekt, który zostanie złożony do Starostwa najpewniej do 2-3 tyg.
Środki ze sprzedaży 3/4 zabudowanej nieruchomości (…) zostaną w całości przeznaczone na budowę domu jednorodzinnego mieszkalnego wraz z całą potrzebną infrastrukturą.
Czy przychód ze sprzedaży przedmiotowych budynków (dwóch budynków jednorodzinnych) powinien być zakwalifikowany jako dochód ze źródła "odpłatne zbycie nieruchomości", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a, czy powinien być zakwalifikowany jako przychód ze źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza", a którym mowa w art. 10. ust. 1 pkt 3 ?
Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż przedmiotowych nieruchomości powinna zostać zakwalifikowana do przychodów ze źródła "odpłatne zbycie nieruchomości", o którym mowa w art 10. ust 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przedmiotowej ustawie definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 w brzmieniu " (`(...)`) oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9;".
W analizowanym przypadku mamy do czynienia ze sprzedażą prywatnych nieruchomości, z których Wnioskodawca uzyska przychód, więc czynność ta ma w istocie charakter zarobkowy i wytwórczy prowadzoną we własnym imieniu, niemniej jednak ta incydentalna działalność, a w zasadzie zdarzenie nie ma charakteru ciągłego i zorganizowanego. Gdyby omawiana działalność miała charakter zorganizowany i ciągły byłaby działalnością developerską, polegającą na zorganizowanym nabywaniu gruntów, budowie na nich nieruchomości z bezpośrednim pierwotnym zamiarem ich odsprzedaży.
W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z ciągiem decyzji zakupowych, sprzedażowych w aspekcie nieruchomości ściśle związanych z okolicznościami życiowymi, rodzinnymi Wnioskodawcy. A zatem biorąc pod uwagę okoliczności i motywy, którymi kieruje się i kierował Wnioskodawca, jego zdaniem planowana sprzedaż nieruchomości winna zostać zakwalifikowana do przychodów ze źródła "odpłatne zbycie nieruchomości".
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Jednakże brak dochodu z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.
Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Przy tym, możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.
Z kolei ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań. Kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej ma na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Nie wyklucza ono jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia pożądanego efektu.
Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego, tj. co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia. Ustawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko wymienione w art. 14 ust. 1 ww. ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby fizycznej. Co do zasady, wszelkie wpłaty pieniężne, mogą być uznane za przychód należny, zwłaszcza że listę pożytków, które nie mogą być zaliczone do przychodów uzyskiwanych z tytułu ww. działalności, stanowiącą katalog zamknięty, zawarto w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, każde przysporzenie majątkowe, uzyskane w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności, o ile ustawa nie wyłącza go z tej kategorii.
Z powyższych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) albo z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.
W tym miejscu stwierdzić należy, że aby przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione powinny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:
· odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
· zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie opiera się na trzech przesłankach:
Ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie gospodarczym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy tejże ustawy nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8). W każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zadecydować musi całokształt okoliczności faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (nieruchomości). Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości.
Jak już wskazano wyżej, w art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zamieścił słownik pojęć ustawowych, gdzie w pkt 6 zdefiniował pojęcie działalności gospodarczej na potrzeby tej ustawy. W konsekwencji dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wiążąca jest wyłącznie ta definicja działalności gospodarczej.
Przyjęcie, że dana osoba fizyczna odpłatnie zbywając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży nieruchomości, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy tym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawcy dotycząca nieruchomości oraz zaprezentowany ciąg zdarzeń (również w ujęciu historycznym) wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nieruchomości. Skoro Wnioskodawca podjął zespół konkretnych działań wykonywanych w sposób zorganizowany i ciągły oraz nakierunkowanych na osiągniecie przychodu generowanego przez różne (bo nie tylko objęte pytaniami podatkowymi) nieruchomości, uzyskany przychód wygenerowany przez nieruchomości należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Nie można wszak stracić z pola widzenia, że na gruncie tej konkretnej sprawy nie mamy do czynienia z aktywnością dotyczącą nieruchomości jedynie incydentalną, ani nawet sporadyczną. Sam Wnioskodawca prezentując opis sprawy wyeksponował bowiem, że jego aktywność w zakresie szeroko rozumianego obrotu nieruchomościami istnieje już od dawna i obejmowała także sprzedaże nieruchomości.
Profesjonalizmu Wnioskodawcy dowodzi też kolejny fakt, mianowicie, że jak sam przyznał,
Podjął współpracę z biurem pośrednictwa nieruchomości.
Co więcej, Wnioskodawca również formalnie prowadził działalność gospodarczą w różnych formach i obszarach, które się zmieniały, przy czym nie zabrakło w tej działalności także i od strony formalnej – m.in. wynajmu nieruchomości oraz pośrednictwa i doradztwa technicznego w zakresie budownictwa i handlu materiałami budowlanymi.
Nie można też nie zauważać, że w tym stosunkowo bogatym opisie zdarzenia mamy też do czynienia z nieruchomościami, które nie były związana z celami mieszkaniowymi Wnioskodawcy, bo np. dotyczyły celów mieszkaniowych ojca Wnioskodawcy i jego żony.
Nie sposób zatem racjonalnie dowodzić, że na gruncie opisu tej konkretnej sprawy aktywność Wnioskodawcy dotycząca nieruchomości miałaby być podyktowana jednie regułami zwykłej gospodarności czy może wręcz jedynie zwykłym zarządem i dbałością o majątek prywatny. Przy tym, przedstawiony kontekst sytuacyjny tej konkretnej sprawy wskazuje, że aktywność Wnioskodawcy dotycząca nieruchomości nie jest przypadkowa czy okazjonalna, ale można ją uznać za działalność profesjonalną i wpisującą się w reguły rynku obrotu nieruchomościami, a wyjaśnienia powołujące się na jedynie dynamikę zmian życia osobistego na tle tej konkretnej sytuacji nie są wystarczająco przekonujące.
Reasumując: na podstawie opisu sprawy przedstawionego we wniosku należy przyjąć, że przychody ze sprzedaży przedmiotowych budynków (dwóch budynków jednorodzinnych), w świetle przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych będą przychodami ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego winny być opodatkowane zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego właśnie źródła, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji/stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili