0112-KDIL2-1.4011.1073.2021.1.MKA
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, ma trudności z ustaleniem swojej rezydencji podatkowej za rok 2021. W tym roku przebywał 50 dni w Polsce, a pozostałe dni spędził w Norwegii. Od 2010 roku mieszka w Norwegii, gdzie znajduje się jego stałe miejsce zamieszkania oraz centrum interesów życiowych. W Polsce nie uzyskał żadnych dochodów. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca nie spełnia warunków do uznania go za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, co oznacza, że nie jest zobowiązany do opodatkowania dochodów uzyskanych w Norwegii ani do składania zeznania podatkowego w Polsce.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w Norwegii jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 16 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów uzyskanych w Norwegii. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma problem z ustaleniem rezydencji podatkowej za rok 2021, a w związku z tym zachodzi konieczność interpretacji tego, czy w rozliczeniu za rok 2021 powinien wykazać cały światowy dochód czy tylko ten uzyskany w Polsce.
Przyjmujemy, że Wnioskodawca za 2021 r. (zdarzenie przyszłe w momencie składania wniosku) będzie miał następujące powiązania z Polską i Norwegią:
- Przebywał 50 dni w Polsce, resztę dni w Norwegii;
- Posiadał wyłącznie obywatelstwo polskie;
- W Norwegii mieszkał od 2010 r. (jest jego stałym miejscem zamieszkania);
- Był żonaty, żona mieszka w Polsce; pożycie małżeńskie rozpadło się jednak na początku 2021 r., został również złożony pozew o rozwód (…) września 2021 r.;
- Posiadał dzieci pełnoletnie mieszkające w Polsce;
- W Polsce posiadał dom własnościowy o wartości ok. (…) zł;
- W Norwegii wynajmował mieszkanie;
- W Polsce nie osiągnął żadnych dochodów;
- Centrum interesów życiowych w 2021 r. znajdowało się z opinii Wnioskodawcy w Norwegii. Wnioskodawca miał tam znajomych i prowadził tam życie osobiste. Z Polską łączyły go sporadyczne wyjazdy do rodziny i w celach urlopowych. Przez rozpad życia małżeńskiego łączyły go relacje i wizyty w Polsce wyłącznie z dziećmi i dalszą rodziną;
- Wnioskodawca opłacał składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w Norwegii;
- Wnioskodawca był zameldowany w Norwegii, jednakże nie dopełnił obowiązku wymeldowania z Polski.
Pytanie
Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia rozliczenia PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) za 2021 r. z uwzględnieniem dochodów uzyskanych z Norwegii, inaczej mówiąc czy Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, jest on rezydentem podatkowym Norwegii i na podstawie przepisów konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Norwegią jego miejscem zamieszkania jest Norwegia. Wnioskodawca nie osiągnął żadnych dochodów w Polsce w 2021 roku, dlatego też nie jest zobowiązany do składania rozliczenia PIT w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
-
posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
-
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.
Tym samym, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polskiej rezydencji podatkowej) dana osoba musi posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego. Spełnienie którejkolwiek z tych przesłanek skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
-
pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
-
działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
-
działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
-
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
-
papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
-
tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
-
tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
-
niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Stosownie do art. 4a cyt. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że w 2021 r. przebywał Pan 50 dni w Polsce. W Norwegii mieszka Pan od 2010 r. Wynajmuje Pan tam mieszkanie. Pana centrum interesów życiowych znajdowało się w Norwegii. W 2021 r. miał Pan tam znajomych i prowadził tam życie osobiste. W Norwegii opłacał Pan składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Jest Pan tam zameldowany. Jest to Pana stałe miejsce zamieszkania. Z Polską łączyły Pana sporadyczne wyjazdy do rodziny i w celach urlopowych. Przez rozpad życia małżeńskiego łączyły Pana relacje wyłącznie z dziećmi i dalszą rodziną. Pożycie małżeńskie rozpadło się na początku 2021 r., (…) września 2021 r. został złożony pozew o rozwód. W Polsce mieszkają Pana pełnoletnie dzieci. W Polsce posiada Pan dom własnościowy o wartości ok. (…) zł. Nie osiągnął Pan w Polsce żadnych dochodów. Nie dopełnił Pan obowiązku wymeldowania z Polski.
Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że skoro - jak sam Pan podał we wniosku – od 2010 r. mieszka Pan w Norwegii, w 2021 r. Pana stałe miejsce zamieszkania oraz centrum interesów życiowych znajduje się w Norwegii, w Polsce natomiast przebywał Pan 50 dni, nie został spełniony warunek posiadania miejsca zamieszkania na terytorium Polski wymieniony w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze powyższe, w związku z faktem, że w stosunku do Pana nie znajduje zastosowania przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to jednocześnie nie znajduje zastosowania przepis art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w Pana sprawie nie znajdą zastosowania przepisy umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Oslo 24 maja 1977 r. (Dz. U. z 1979 r. poz. 157).
W związku z powyższym, nie będzie Pan zobowiązany do opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych z Norwegii. W konsekwencji nie będzie Pan zobowiązany do złożenia w Polsce zeznania podatkowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Pana zdarzeniem przyszłym jak i Pana stanowiskiem. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili