Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 23 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2021 r. (data wpływu 16 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Uwagi ogólne:

Wnioskodawca od (…) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: "CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)") pod firmą (…), w ramach której od początku świadczy usługi pod kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a Ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy 19%.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest realizowana z terytorium Polski. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 706 ze zm.) oraz nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nie korzystał do tej pory z ulg przysługujących z tytułu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Umowa/y o świadczeniu usług programistycznych:

Wnioskodawca zawarł umowę, ze spółką (…), z siedzibą w (…) (dalej: „Kontrahent”) która weszła w życie w dniu 1 kwietnia 2021 r. Kontrahent nie posiada w Polsce siedziby ani zakładu. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości może zawrzeć analogiczne umowy z innymi podmiotami, w tym polskimi i zagranicznymi rezydentami podatkowymi (dalej: „Kontrahenci”).

Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz Kontrahenta usługi programistyczne. Wnioskodawca otrzymuje zlecenia projektowe z obszaru programowania - jest inżynierem oprogramowania.

W ramach umowy przenoszenie praw do programów komputerowych polega i będzie polegać zarówno na ich sprzedaży, jak i na udzielaniu licencji na korzystanie z wytworów prac Wnioskodawcy. Wnioskodawca prawa do wytworzonego oprogramowania sprzedaje i będzie sprzedawać w cyklach miesięcznych na podstawie faktury.

Zgodnie z umową Wnioskodawca zapewnia m.in. że produkty prac są i będą oryginalnymi dziełami (programami komputerowymi) i wobec nich Wnioskodawca posiada pełną zdolność do przeniesienia / udzielenia licencji na rzecz Kontrahenta.

W przypadku rozwijania i modyfikowania oprogramowania, Kontrahent (w przyszłości Kontrahenci) przekazuje i będzie przekazywał na rzecz Wnioskodawcy niezbędne prawa uprawniające do dokonywania modyfikacji / rozwoju. Do momentu przeniesienia na rzecz Kontrahenta (w przyszłości Kontrahentów) Wnioskodawcy przysługują i będą przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych, które to części mają na celu rozwinięcie danego oprogramowania. Zatem prace polegające na rozwijaniu i modyfikacji oprogramowania powodują i będą powodować powstanie składowych programu komputerowego, który staje się osobnym utworem. Nowe, opracowywane przez Wnioskodawcę części składowe (ulepszenia „starego” oprogramowania o nowe funkcjonalności) będą osobnym nowym oprogramowaniem. Zatem w przypadku rozwijania czy modyfikowania oprogramowania powstają i będą powstawać nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. nowe prawo własności intelektualnej).

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, a Kontrahentem (w przyszłości Kontrahentami) wskazują i będą wskazywać, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są i będą przenoszone wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie - otrzymywane przez Wnioskodawcę należności są i będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (ewentualnie licencji na korzystanie z tego oprogramowania). Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich / ich licencjonowania do oprogramowania jest i będzie każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym (ewidencja w systemie (…)).

Wnioskodawca sprawuje i będzie sprawować wyłączną kontrole nad sposobem i środkami wykonywania usług, w tym wyborem miejsca i czasu świadczenia usług. Wnioskodawca na własny koszt organizuje i będzie organizować swoje miejsce pracy, ponosi i będzie ponosić wydatki na urządzenia, narzędzia i inne materiały niezbędne do wykonania usług w ramach zawartej umowy / umów zawartych w przyszłości. Na podstawie zawartej umowy / umów zawartych przyszłości, Wnioskodawca przenosi i będzie przenosić prawa autorskie do produktów opracowanych prac programistycznych (tu: autorskie prawo do programów komputerowych) na wszelkich polach eksploatacji. Wnioskodawca realizuje i będzie realizować określony pomysł samodzielnie i badać jego funkcjonalność oraz przydatność analityczną. Jako wykonawca ponosi i będzie ponosić pełne ryzyko związane z wykonywanym przez niego wskutek prowadzonych prac nad wytworzeniem programu komputerowego.

Relacja Wnioskodawcy z Kontrahentem (w przyszłości Kontrahentami) jest i będzie relacją niezależnego wykonawcy, oznacza to że nie tworzy i nie będzie tworzyć partnerstwa, agencji, joint venture czy stosunku pracy pomiędzy stronami umowy.

Z uwagi na to, że zawarta (jak i zawarte w przyszłości umowy) przez Wnioskodawcę umowa stanowi (oraz będą stanowić) zobowiązanie o charakterze ciągłym, regulujące kwestie stałej współpracy stron, a Wnioskodawca pracuje nad różnymi programami komputerowymi – nie jest to umowa (jak i w przyszłości nie będą to umowy) o wykonanie jednego programu komputerowego, ale umowa/umowy, w ramach której Wnioskodawca tworzy nowe programy komputerowe, bądź rozwija już istniejące dodając nowe funkcjonalności bądź ulepszając ich działanie. Szczegółowy opis obecnej działalności Wnioskodawcy został opisany w dalszej części niniejszego Wniosku.

Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta (w przyszłości również Kontrahentów) obejmują i będą obejmować wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do określonych programów komputerowych oraz należności z tytułu świadczenia innych usług na rzecz Kontrahenta (w przyszłości również Kontrahentów), które nie są i nie będą bezpośrednio związane z wytworzeniem oprogramowania. Wnioskodawca dzieli i będzie dzielić samodzielnie należne mu wynagrodzenie na część przypadającą z tytułu przeniesienia na Kontrahenta (w przyszłości również Kontrahentów) całości majątkowych praw autorskich do określonych programów komputerowych i część przypadającą na pozostałe usługi świadczone w ramach umowy z Kontrahentem (w przyszłości również Kontrahentów).

Podział wynagrodzenia jest i będzie ustalany proporcjonalnie do czasu pracy przeznaczonego przez Wnioskodawcę na wykonywanie czynności związanych z tworzeniem i rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania oraz pozostałe czynności w oparciu o składane przez Wnioskodawcę miesięczne raporty, wskazujące faktyczne dni pracy i główne czynności, które zostały wykonane, celem ich zatwierdzenia przez Kontrahenta (w przyszłości również Kontrahentów).

Może wystąpić również sytuacja, w której Wnioskodawca w ramach usług współpracuje lub będzie współpracował z zespołami danego Kontrahenta / Kontrahentów, wówczas ma / będzie miał on z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne oprogramowanie. Wówczas, w dalszym ciągu Wnioskodawca samodzielnie tworzy i będzie tworzyć oprogramowanie - mimo że każdy z inżynierów oprogramowania wykonuje / będzie wykonywać odrębne zlecone zadania (taski) funkcjonujące jako odrębne elementy większego ekosystemu. Każdy z inżynierów programowania będących członkiem zespołu programistów otrzymuje i będzie otrzymywał własne zadania, ma i będzie miał podpisaną własną umowę z Kontrahentem / Kontrahentami. Wskazanie jest w treści niniejszego Wniosku, że Wnioskodawca jest oraz może być również członkiem zespołu programistów ma służyć jak najpełniejszemu odzwierciedleniu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego. Fakt bycia członkiem zespołu programistów w żaden sposób nie wpływa na charakter działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że nawet wówczas w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy i będzie tworzył niezależnie od innych inżynierów oprogramowania - autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące osobny przedmiot obrotu, który podlega i podlegać będzie ochronie na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić odpowiedzialność za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów. Ponadto Kontrahent / Kontrahenci mają i będą mieli prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym, w związku z nienależytym wykonaniem umowy. Zatem Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W ramach rozwoju swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca planuje w przyszłości rozszerzenie działalności na większą ilość Kontrahentów.

Przedmiot działalności

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest i będzie wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawca realizuje i będzie realizować projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb, poprzez projektowanie, implementację, testy i wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych. Wnioskodawca świadczy i będzie świadczyć także usługi polegające na rozwoju i modernizacji oprogramowania.

W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są i będą tworzone nowe kody źródłowe, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej (tu. Autorskie prawo do programu komputerowego). Powyższe oznacza, że Wnioskodawca jest i będzie autorem i właścicielem tych rozwinięć/ulepszeń oprogramowania, do których autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Kontrahenta / Kontrahentów i następnie utwory te są implementowane do istniejącego „większego" oprogramowania.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca, na podstawie wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych jest i będzie w stanie świadczyć swoje profesjonalne usługi.

Wnioskodawca świadczy i będzie świadczyć usługi polegające na:

a) dostarczaniu usług doradczych w ramach wdrażania systemów informatycznych,

b) projektowaniu nowych programów komputerowych i ich modyfikacji w celu osiągnięcia założeń biznesowych.

Działalność Wnioskodawcy skupia się i będzie się skupiać na działaniach programistycznych polegających na tworzeniu nowych programów komputerowych bądź ich części lub opracowaniu oraz implementacji nowych funkcjonalności/modułów w już istniejących programach komputerowych. Tworzone jest w ramach działalności Wnioskodawcy oprogramowanie biznesowe dla aplikacji wykorzystujących algorytmy Machine Learningu.

Wnioskodawca jest i będzie odpowiedzialny za tworzenie kodu źródłowego odpowiedzialnego za interfejs oraz logikę biznesowych aplikacji. Wnioskodawca do tworzenia indywidualnego kodu źródłowego posługuje się językami oprogramowania m.in. (…).

Zatem Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności tworzy i będzie tworzyć nowe funkcjonalności, ulepsza oraz rozwija oprogramowanie / aplikacje webowe / aplikacje mobilne, na zlecenie. W wyniku prac prowadzonych przez Wnioskodawcę tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego. Tworzenie nowych rozwiązań technologicznych opiera się na tworzeniu kodu i integracji go z wielowarstwowymi systemami informatycznymi.

Obecnie w głównej mierze Wnioskodawca wytwarza oprogramowania służące obsłudze tzw. sklepów autonomicznych (tj. sklepów niewymagających obsługi przez ludzi). Opracowywane przez Wnioskodawcę oprogramowanie polega m.in. na wytwarzaniu modułów odpowiadających za inicjację płatności czy też dotyczy tworzenia aplikacji która ma wspierać weryfikację działań sztucznej inteligencji (dalej: Al) oraz zwracać informację służącą dalszej nauce dla sztucznej inteligencji.

Na moment składania niniejszego Wniosku Wnioskodawca prowadzi następujące projekty skutkujące wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego / autorskich praw do programów komputerowych:

(…)

Charakterystyka prowadzonych obecnie i planowanych w przyszłości projektów

Opisane powyżej prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają na celu uczynienie handlu detalicznego autonomicznym. Oznacza to korzyści dla odbiorców indywidualnych w postaci możliwości dokonywania szybkich, bezpiecznych, bezkontaktowych zakupów w sklepach spożywczych. Są to rozwiązania dopiero rozwijane za pomocą których buduje się przewagę konkurencyjną i stanowi to niewątpliwą innowację w handlu detalicznym.

Wytwarzane w ramach realizowanych i przyszłych projektów oprogramowanie pozwala i będzie pozwalało na automatyczną i inteligentną analizę pozyskanych danych. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę współpracuje w tym zakresie z algorytmami sztucznej inteligencji oraz algorytmami machine learningu. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę wymagają wysokiego poziomu inwencji twórczej, wiedzy z zakresu programowania oraz zdolności przewidywania możliwych scenariuszy.

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane oraz ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór / utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest i będzie cały czas z wielu względów przez Wnioskodawcę rozwijane oraz udoskonalane m.in. ze względu na kolejne pomysły jakie pojawiają się podczas prac nad jego rozwojem. W z związku z dynamicznym rozwojem techniki programistycznej oraz ze względu na zmieniające się tzw. dobre praktyki w obszarze programowania.

Efekty działalności Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów komputerowych bądź ich części stanowiących odrębny program komputerowy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas powszechnie w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem działalności Wnioskodawcy jest unikalny kod źródłowy niedostępny na rynku. Opracowywane rozwiązania nie były także realizowane dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest i będzie wyłącznym twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez niego prac deweloperskich. Wnioskodawca czasami tworzy także części oprogramowania w ramach większego projektu, przy czym stworzona część oprogramowania stanowi także samodzielny program komputerowy, który podlega ochronie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Projekty prowadzone są przez Wnioskodawcę według metodyki (…), która polega na:

1. zebraniu wymagań biznesowych od klienta,

2. zapisaniu wymagań biznesowych w tzw. backlog w postaci User Stories,

3. zaplanowaniu prac developerskich na Sprint, których efektem jest dostarczenie fragmentu działającej funkcjonalności,

4. po ukończeniu wszystkich Sprintów deweloperskich rozpoczyna się proces testów UAT (tzn. User Acceptance Tests),

5. podpisanie protokołu odbioru oraz ukończenie projektu.

Wszelka dokumentacja przechowywana jest i będzie w odpowiednim systemie przeznaczonym do prowadzenia projektu. Tym samym Wnioskodawca archiwizuje efekty swojej pracy.

Wnioskodawca podkreśla, że nie świadczy i w przyszłości nie będzie świadczyć usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Zatem działalność na rzecz danego Kontrahenta (w przyszłości Kontrahentów) polega i polegać będzie na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca.

Wnioskodawca przy swojej działalności wykorzystuje i będzie wykorzystywać znajomość zagadnień IT (technicznych), umiejętności ich zastosowania w praktyce pod konkretny przypadek oraz podejścia do wytwarzania oprogramowania i znajomości języków programowania oraz dobrych praktyk.

Wnioskodawca tworząc oprogramowanie korzysta z technologii takich jak m.in: (…).

Prace wykonane w ramach realizowanych projektów wymagają i będą wymagać dedykowanego oraz innowacyjnego podejścia, które przejawia się głównie poszukiwaniem i pracą nad opracowaniem rozwiązań technologicznych które będą odpowiednie dla danego projektu przy jednoczesnym spełnianiu wymogów biznesowych i funkcjonalności danego rozwiązania.

O ile wiedza o rozwiązaniach technologicznych jest powszechna, tak wiedza w jaki sposób użyć danych rozwiązań technologicznych dla dedykowanego projektu stanowi własny autorski projekt Wnioskodawcy, który przede wszystkim przejawia się w:

a) opracowanej architekturze,

b) modelowaniu bazy danych,

c) doradztwie przy opracowaniu projektu graficznego oraz UX (User Experience),

d) zastosowaniu wzorców projektowych tak, aby spełniały wymagania biznesowe.

Powyższe elementy nie są dostępne w publicznych źródłach oraz repozytoriach, ponieważ są to dedykowane, stworzone zgodnie z indywidualnymi potrzebami Kontrahenta (w przyszłości Kontrahentów) rozwiązania stworzone i tworzone ciągle przez Wnioskodawcę.

Prowadzone prace programistyczne mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności oraz znalezienie nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów. Realizacja postępu dokonuje się poprzez:

1. tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco,

2. poprawą wydajności, do czego wykorzystywane są nowe algorytmy,

3. tworzeniu nowej dotychczas nieosiągalnej funkcjonalności,

4. implementację nowych sposobów rozwiązywania problemów projektowych,

5. testowanie rozwiązań prototypowych,

6. tworzenie narzędzi do automatycznego sprawdzania poprawności wytworzonego kodu (tzw. testy automatyczne).

Wydatki ponoszone w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów ponosi i będzie ponosił wydatki m.in na:

a) zakup sprzętu komputerowego wraz z urządzeniami peryferyjnymi (laptop, urządzenia mobilne, monitory, karty graficzne, pamięć RAM, myszki, klawiatury, słuchawki) - programy komputerowe wytwarzane są za pomocą laptopa, zapisywane są w jego pamięci i bez wykorzystania tego sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie czy odtworzenie. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy koszt związany z zakupem sprzętu IT jest niezbędny i bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością programistyczną;

b) usługi księgowe i doradcze - koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na księgowość pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej w ramach ulgi IP Box. Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Wnioskodawca traktuje i będzie traktował ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej;

c) usługi doradztwa w zakresie podatkowej ulgi IP Box - koszty poniesione na usługi doradcze dotyczące możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji. W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza stanowi przedmiot działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej;

d) składki na ubezpieczenie społeczne - Wnioskodawca pod pojęciem tych kosztów rozumie takie wydatki, jak składki na ubezpieczenie społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy. Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby prowadzić legalną działalność w Polsce, co przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych;

e) koszty szkoleń kierunkowych z obszaru programowania - koszt ten obejmuje takie wydatki jak m.in. literatura branżowa, udział w kursach, konferencjach, egzaminach. Nieustanne kształcenie się jest nieodzownym elementem branży IT, która to podlega ciągłym zmianom. Tworzone czy rozwijane oprogramowanie bazuje przede wszystkim na wiedzy i doświadczeniu Wnioskodawcy. Wobec czego ciągłe pogłębianie zasobów wiedzy i poznawanie nowych technologii jest kluczowym elementem pracy Wnioskodawcy;

f) koszty wyjazdów służbowych związanych z tworzeniem konkretnego oprogramowania;

g) koszty zakupu urządzeń mobilnych (telefonów, tabletów, powerbanków);

h) koszty hostingu oraz opłaty za dostęp do Internetu;

i) koszty dotyczące zakupu licencji na oprogramowanie;

j) koszt zakupu i użytkowania samochodu - koszt związany z zakupem (leasingiem) oraz użytkowaniem samochodu (paliwo, ubezpieczenie, serwis, wydatki eksploatacyjne: naprawy, wymiana płynów do spryskiwaczy i oleju, myjnia, przeglądy, koszty zakupu części samochodowych) będzie umożliwiał Wnioskodawcy sprawny transport np. do specjalistycznych sklepów w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych. Zakup i użytkowanie samochodu w ocenie Wnioskodawcy będzie bezpośrednio związane z wytworzeniem oprogramowania.

Wszystkie powyżej wymienione koszty Wnioskodawca traktuje i traktować będzie za koszty uzyskania przychodów faktycznie poniesionych i funkcjonalnie związanymi z przychodami osiągniętymi z poszczególnego oprogramowania.

Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia i będzie usprawniać posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu komputerowego oraz akcesoriów komputerowych oraz biurowych. W szybko zmieniającym się świecie technologii, niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy.

Wnioskodawca oświadcza, że wydatki na usługi doradcze nie obejmują opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wnioskodawca wskazuje, że sprzęt komputerowy i elektroniczny nie stanowi i stanowić nie będzie środków trwałych w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej

Oprogramowanie wytwarzane jest i będzie przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczeniu Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają i będą mieć przede wszystkim posiadane przez Wnioskodawcę informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. Z tego względu, udział Wnioskodawcy w szkoleniach oraz konferencjach jest jak najbardziej uzasadniony.

Wskazane powyżej koszty są bezpośrednio związane z prowadzonymi projektami w zakresie tworzenia dedykowanego oprogramowania. W przypadku nieponoszenia wskazanych powyżej wydatków oraz nie ponoszenia kolejnych wydatków o tym charakterze obecnie jak i w przyszłości Wnioskodawca nie mógłby prowadzić prac programistycznych opisywanych w niniejszym wniosku. W tym zakresie m.in. stały upgrade sprzętu oraz oprogramowania, a także korzystanie ze specjalistycznych szkoleń jest podyktowane koniecznością pozostawania na bieżąco z branżą oraz rozwiązaniami technologicznymi.

Tworzenie kodu źródłowego zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer czy dostęp do nowoczesnego oprogramowania oraz szkoleń czy hostingu jest podstawowym narzędziem pracy każdego inżyniera oprogramowania. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny czy też środek transportu wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem oprogramowania.

Ewidencja IP

Wnioskodawca od początku działalności tj. 1 kwietnia 2021 r. prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję (dalej: „Ewidencja IR”), o której mowa w art. 30cb Ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, sporządzana ona jest techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego (tu: miesiąc) Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże Ewidencji IP Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Przepis art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Prowadzona Ewidencja IP zapewnia i zapewniać będzie ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego) oraz wyodrębnia koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego) w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W prowadzonej Ewidencji IP Wnioskodawca uwzględnia i uwzględniać będzie informacje o:

a) przenoszonych na Kontrahenta / Kontrahentów w danym okresie prawie/prawach własności intelektualnej tj. określonym oprogramowaniu / części oprogramowania,

b) przychodach uzyskiwanych z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych na Kontrahenta / Kontrahentów do oprogramowania / części oprogramowania oraz kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie tj.

1. wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania / części oprogramowania,

2. kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania / części oprogramowania.

c) dochodzie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania / części oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania / części oprogramowania, Wnioskodawca ustala i będzie ustalać faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania/części oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ulga IP Box

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami dotyczącymi podatkowej ulgi IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać w zakresie rozliczenia za 2021 r. oraz lata kolejne (Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji w zakresie stanu faktycznego, który dotyczy roku 2021 oraz zdarzenia przyszłego rozumianego jako kolejne lata podatkowe) z przepisów art. 30ca i art. 30cb Ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie preferencyjnej 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. w przypadku Wnioskodawcy do autorskiego prawa do programu komputerowego (Art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT).

Zdaniem Wnioskodawcy dochodem z wytworzonego i ulepszonego (modyfikowanego) autorskiego prawa do programu komputerowego powinny być dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży / licencji praw do wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego przez Wnioskodawcę autorskiego prawa do programu komputerowego.

Wniosek doprecyzował Pan o następujące informacje:

1. Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność stanowi działalność twórczą, która jest podejmowana w sposób systematyczny obejmującą prace rozwojowe w celu tworzenia nowych zastosowań. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie ¡wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania wskazanego we wniosku służącego do tworzenia i oferowania zmienionego, ulepszonego lub nowego produktu wcześniej niedostępnego na rynku. Nie są to działania rutynowe ani okresowe (nie jest to utrzymanie techniczne produktu), co spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w art. 4 ust 3 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Co istotne, efektem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenia autorskiego prawa do programu komputerowego. Kierując się treścią Objaśnień „Każda działalność badawczo-rozwojowa, która do tego doprowadzi, niezależnie od jej skali, częstotliwość, poziomu twórczości, systematyczności, czy też poziomu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, będzie stanowić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową)”.

2. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością o charakterze twórczym obejmującą prace rozwojowe. Jest ona podejmowana w sposób systematyczny (tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak zostało przez Wnioskodawcę wskazane we Wniosku projekty skutkujące wytworzeniem oprogramowania są prowadzone przez Wnioskodawcę według metodyki (…) (której opis został zamieszczony w treści Wniosku).

3. Wnioskodawca wskazuje, że ponosić może wydatki na zakup dostępu do internetowych oraz stacjonarnych szkoleń z obszaru programowania które mają na celu poszerzenie wiedzy Wnioskodawcy w dziedzinie programowania. Pozyskana wiedza następnie służy Wnioskodawcy do opracowywania nowego oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności.

4. Wnioskodawca wskazuje, że mowa o następujących wydatkach:

a) w zakresie kosztów usług księgowych i doradczych - koszty związane z obsługą księgową niezbędną do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności B+R, ze względu na sporządzanie odrębnej ewidencji szczegółowej IP Box,

b) w zakresie kosztów wyjazdów służbowych związanych z tworzeniem konkretnego oprogramowania - chodzi o koszty biletów lotniczych, paliwa, wynajmu samochodu osobowego, zakwaterowania w hotelach,

c) koszty hostingu - chodzi o koszty udostępnienia usług internetowych oraz zasobów serwerowni przez zewnętrznych dostawców niezbędnych do prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę np. w celu robienia kopii zapasowych tworzonego oprogramowania,

d) opłaty za dostęp do internetu – chodzi o faktury za usługę dostępu do Internetu niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę,

e) koszty dotyczące zakupu licencji na oprogramowanie - chodzi o wydatki na zakup licencji na oprogramowanie niezbędne do tworzenia oprogramowania tj. licencje na system operacyjny, programy deweloperskie.

5. Wnioskodawca wskazał we Wniosku przykładowe koszty jakie ponosi oraz jakie w przyszłości może ponosić. W ocenie Wnioskodawcy oprócz wymienionych w treści Wniosku kategorii wydatków mogą być ponoszone w przyszłości także inne wydatki które obecnie nie są znane, ale wchodzą w zakres wydatków wymienionych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Doprecyzowując zgodnie z obecną wiedzą Wnioskodawca ponosi on i zamierza ponosić w przyszłość wydatki na:

- sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne) – jako narzędzie codziennej pracy i podstawowe narzędzie pracy programisty, niezbędne do tworzenia

programów.

- licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne - niezbędne do wytworzenia programów komputerowych przez Wnioskodawcę są licencje na systemy

operacyjne oraz na dedykowane aplikacji służące do tworzenia programów. Bez wskazanych narzędzi praca Wnioskodawcy byłaby niemożliwa.

- sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania tj. urządzenia mobilne, tablet, smartphone - sprzęt ten jest niezbędny do weryfikacji przez Wnioskodawcę, czy

wytworzone oprogramowanie działa poprawnie. Bez takich narzędzi Wnioskodawca nie jest w stanie skutecznie tworzyć oprogramowania.

- przestrzeń wirtualną (usługę hostingu) - poniesienie tego kosztu przez Wnioskodawcę jest niezbędne w celu tworzenia kopii zapasowych oraz zapisywania i

przetrzymywania stworzonych programów.

- literaturę fachową - służącą do zdobywania nowej wiedzy niezbędnej do tworzenia programów komputerowych.

- szkolenia fizyczne oraz online z dziedziny programowania, oraz udział w konferencjach branżowych - koszt ten służy zdobywaniu nowej wiedzy przez Wnioskodawcę

niezbędnej do tworzenia programów komputerowych.

- rachunki za Internet - koszt ten związany jest z zakupem dostępu do Internetu. Dostęp do internetu jest niezbędny dla Wnioskodawcy do pracy nad opracowywaniem

programów komputerowych.

- rachunki za telefon - koszt związany z rachunkami za telefon jest niezbędny dla Wnioskodawcy do kontaktów z kontrahentami.

- raty leasingu za samochód, koszty jego eksploatacji (w szczególności paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne) - samochód będzie potrzebny Wnioskodawcy w

celu dojazdów na spotkania z kontrahentami, do specjalistycznych sklepów z narzędziami do tworzenia programów komputerowych, na specjalistyczne szkolenia.

- usługi księgowe - niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w tym działalności badawczo-rozwojowej skutkującej wytworzeniem

oprogramowania, ze względu na konieczność sporządzania odrębnej ewidencji na cele wykazywania prawa do ulgi IP Box.

- usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Boxa - niezbędne w celu uzyskania informacji przez Wnioskodawcę, czy jego działalność kwalifikuje się do skorzystania z ulgi IP

Box oraz sporządzenia wniosku o interpretację oraz udzielenia odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

- składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy - niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby Wnioskodawca

mógł prowadzić legalną działalność gospodarczą w Polsce, co przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych skutkujących wytworzeniem

oprogramowania.

W ocenie Wnioskodawcy należy uznać powyższe wydatki za koszty podlegające ujęciu na podstawie art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT we wskaźniku nexus w lit a.

6. Usługa hostingu polega na możliwości zakupu przez Wnioskodawcę miejsca na komputerach zewnętrznych (serwerach) m.in. celem przechowywania danych, przechowywania kopii zapasowych, czy też umożliwienia dostępu do plików o każdym czasie, z każdego miejsca i każdego komputera.

Usługę polegającą na udostępnieniu miejsca i zasobów serwera określa się hostingiem. Koszt związany z hostingiem jest ponoszony w celu zapewnienia bezpieczeństwa danych, tworzenia kopii zapasowej (backupu) opracowywanego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

7. Tak, Wnioskodawca obecnie posiada w środkach trwałych sprzęt komputerowy (laptop). Na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o PIT od ww. środka trwałego dokonany został jednorazowy odpis amortyzacyjny.

8. Zgodnie z obecną wiedzą Wnioskodawcy będzie on w latach następnych uzyskiwał dochody w takich samych okolicznościach faktycznych jak przedstawione we Wniosku.

9. Wnioskodawca wskazuje, że w zakresie stanowiska przedstawionego we Wniosku, nie ma konieczności doprecyzowania własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego, ponieważ nie uległo ono zmianie w wyniku uzupełnienia wniosku związanego z Wezwaniem.

Pytanie

1. Czy w zaistniałym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych lub ich części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 Ustawy o PIT?

2. Czy wydatki poniesione i wydatki, które będą ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opisane w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym stanowiące koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 Ustawy o PIT należy uznać za koszty lit. a wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT?

3. Czy w zaistniałym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę (począwszy od dnia 1 kwietnia 2021 r.) ze sprzedaży na rzecz Kontrahenta / Kontrahentów autorskich praw majątkowych do programów komputerowych może podlegać opodatkowaniu z zastosowaniem preferencyjnej 5% stawki podatkowej zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT i skutkuje i będzie skutkować wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu i rozwoju nowego oprogramowania komputerowego, przy tym tworzenie opisanego oprogramowania stanowi zdaniem Wnioskodawcy prace rozwojowe - polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy do projektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas w praktyce Wnioskodawcy.

Ponadto działania Wnioskodawcy każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności oprogramowania. Uwzględniając powyższe w ocenie Wnioskodawcy, podejmowana przez niego działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT i skutkuje i będzie skutkować wytwarzaniem autorskich praw do programów komputerowych.

Ponadto działalność Wnioskodawcy charakteryzuje nowatorskość i twórczość, nieprzewidywalność, metodyczność oraz możliwość przeniesienia lub odtworzenia efektów prac. Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczone są na wytworzenie danego oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, stanowiącą jego zdaniem działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego).

Zatem zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest podejście, zgodnie z którym ponoszone koszty wymienione w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym bezpośrednio związane z wytworzeniem danego autorskiego prawa do programu komputerowego należy zakwalifikować do lit. a wskaźnika nexus o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT. Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo zastosować preferencyjną 5% stawkę opodatkowania wobec dochodów uzyskiwanych począwszy od 1 kwietnia 2021 r. z tytułu sprzedaży / licencjonowania kwalifikowanych praw własności intelektualnych (tu: autorskich praw do programów komputerowych) - gdy prawo/a te zostały wytworzone, ulepszone bądź rozwinięte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 30ca Ustawy o PIT.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu danego roku podatkowego Wnioskodawca powinien posiadać prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą / licencjonowaniem praw do autorskiego prawa do programu komputerowego będącego tzw. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy spełnia on wszelkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Uzasadnienie Pytanie 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 Ustawy o PIT.

Jak wskazano w Podręczniku Frascati 2015 - Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresie działalności badawczo-rozwojowej (dalej: „Podręcznik”) str. 69 „technologie informatyczne odgrywajq dominujqcq rolę w niemal każdej działalności innowacyjnej i w dużej mierze opierajq się na działalności badawczej i rozwojowej, ale także same wpływają na zdolność przedsiębiorstw i instytucji do skuteczniej realizacji B+R”. Jak czytamy dalej na str. 70 za przykłady pojęcia działalności B+R w zakresie oprogramowania Podręcznik wskazuje m.in. tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 39 Ustawy o PIT, badaniami naukowymi są:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, zgodnie z art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przytoczone wyżej przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową. Kryteria te powinny być spełnione łącznie, by konkretna działalność została zakwalifikowana do działalności badawczo - rozwojowej.

Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1. obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

2. mieć twórczy charakter,

3. być podejmowana w sposób systematyczny, oraz

4. być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega i polegać będzie na tworzeniu i rozwoju nowego oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie Kontrahenta / Kontrahentów, a także na wprowadzaniu modyfikacji w istniejącym oprogramowaniu, które to nie stanowią działalności rutynowej.

Działalność polegająca na wytwarzaniu opisanego w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym oprogramowania komputerowego stanowią w ocenie Wnioskodawcy prace rozwojowe w rozumieniu cytowanych wyżej przepisów prawa podatkowego i powiązanych z nim regulacji ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie jego uczestników.

Charakter pracy Wnioskodawcy w obszarze rozwoju i ulepszania algorytmów w swej naturze jest procesem twórczym, gdyż każde zadanie lub problem można rozwiązać na wiele różnych sposobów, przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni Wnioskodawcy. Trzeba podkreślić, że tworzenie algorytmów dzięki których systemy sztucznej inteligencji mogą się uczyć stanowią jedne z najbardziej zaawansowanych technologii, znajdujących zastosowanie w wielu dziedzinach (tu: w projektowaniu rozwiązań dla sklepów autonomicznych). Wnioskodawca działa w sposób systematyczny. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego Wnioskodawca odpowiada m.in. za analizę wymagań (cele), zaprojektowanie rozwiązania oraz ich wytworzenie. Pracując każdorazowo nad danym programem Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności programowania również w zaawansowanej dziedzinie sztucznej inteligencji (AI), które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektach. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowego oprogramowania.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają i zmierzać będą do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

Wnioskodawca w podejmowanej działalności zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta (w przyszłości Kontrahentów). Wnioskodawca, z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych, jakie posiada, w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci usług programistycznych. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Programy komputerowe stworzone przez Niego na rzecz Kontrahenta oraz w przyszłości Kontrahentów ulepszyły i będą ulepszać i rozwijały i będą rozwijać działanie starych programów lub też powodowały i będą powodować stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej bądź nowatorskich, w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Zdaniem Wnioskodawcy stworzone i tworzone programy stanowią przejaw Jego twórczej działalności oraz są one i będą innowacyjne zarówno w prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności, jak i jego Kontrahenta. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu Jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a tym samym działalność badawczo-rozwojową. Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi w ocenie Wnioskodawcy działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT.

Pytanie 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 Ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo - rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie, gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz Kontrahenta (w przyszłości Kontrahentów). Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością ponosi i będzie ponosił On wydatki wskazane w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego na:

a) zakup sprzętu komputerowego wraz z urządzeniami peryferyjnymi,

b) usługi księgowe i doradcze,

c) usługi doradztwa w zakresie podatkowej ulgi IP Box,

d) składki na ubezpieczenie społeczne,

e) koszty szkoleń kierunkowych z obszaru programowania,

f) koszty wyjazdów służbowych związanych z tworzeniem konkretnego oprogramowania,

g) koszty zakupu urządzeń mobilnych,

h) koszty hostingu oraz opłaty za dostęp do Internetu,

i) koszty dotyczące zakupu licencji na oprogramowanie,

j) koszt zakupu i użytkowania samochodu.

Powyższe wydatki poniesione i które będą w przyszłości ponoszone przez Wnioskodawcę są i będą również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 Ustawy o PIT i miały oraz mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy poniesione i w przyszłości ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność, stanowiącą Jego zdaniem działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT).

Pytanie 3

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego ze sprzedaży / licencjonowania wytworzonych w ramach prowadzonej działalności kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tu: autorskiego /autorskich praw do programu komputerowego).

Stosownie do art. 30ca Ustawy o PIT, podatek od osiąganego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawa własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, którą stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika nexus jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

b) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

c) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

d) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym lub arbitrażu.

Do ustalenia dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

O wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Podatnicy korzystający z opodatkowania w ramach IP Boxa są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.

W przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację podatnik jest obowiązany opodatkować zgodnie z art. 27 lub art. 30c kwalifikowane dochody z prawa własności intelektualnej uzyskane w okresie od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku, do dnia wycofania wniosku lub zgłoszenia, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się podatek zapłacony na podstawie zasad wynikających z IP Boxa.

Ponadto zgodnie z art. 30cb Ustawy o PIT: Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

5. w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

6. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący PKPIR wykazują informacje w odrębnej ewidencji. W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowo w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Aby podatnik mógł skorzystać z tej 5% stawki podatku musi więc spełnić cztery podstawowe warunki:

1. prowadzić działalność badawczo-rozwojową skutkującą wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

2. uzyskiwać dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

3. prowadzić stosowną ewidencję,

4. wykazać uprawnienie do stosowania preferencyjnej stawki w załączniku do zeznania rocznego PIT-IP.

Autorskie prawo do program komputerowego objęte jest ochroną na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 1 ww. ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jako utwory literackie, z kolei ust. 2 stanowi, że ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Polski prawodawca, nie zdefiniował w żadnym obowiązującym akcie prawnym pojęcia programu komputerowego, zatem w tym zakresie pozostaje odwołać się do dorobku doktryny i orzecznictwa. W piśmiennictwie podnosi się, że przez program komputerowy należy rozumieć zestaw instrukcji (poleceń, rozkazów) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników. Podkreśla się przy tym, że nawet dokumentacja projektowa, sporządzona w języku naturalnym, może stanowić formę wyrażania programu komputerowego, tak samo jak jego kod źródłowy (source code), czy kod wynikowy (object code) - D. Flisiak (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2015.

Program podlegający ochronie prawnoautorskiej musi cechować się indywidualnością i stanowić utwór oryginalny, będący wytworem procesu intelektualnego programisty i jego zdolności kreacyjnych, wynikać z działalności twórczej. Oryginalność najczęściej jest utożsamiana z cechą działalności twórczej. Działalność twórcza stanowi przejaw takiego działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień jednakże nie ma znaczenia. Powinna to jednak być nowość obiektywna, z którą mamy do czynienia, gdy utwór różni się od dóbr niematerialnych, będących częścią dorobku kulturalnego, nie zaś nowość w sensie subiektywnym, zasadzająca się na przekonaniu autora o nowości własnego dzieła (A. Niewęgłowski, M. Późniak-Niedzielska, w: System prawa prywatnego, red. Z. Radwański, t. 13: Prawo autorskie, red. J. Barta, Warszawa 2013, s. 9-11).

Treść programu komputerowego nie może mieć jedynie charakteru pracy odtwórczej, polegającej na powielaniu w linijkach programu standardowych rozwiązań problemów. Ponadto, program komputerowy, aby spełniać cechy utworu chronionego prawem autorskim, powinien być również ustalony. Ustalenie programu komputerowego polega na jego uzewnętrznieniu w jakiejkolwiek postaci umożliwiającej jego percepcję przez osoby inne niż twórca (J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Trapie, ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2001, s. 74; J. Sieńczyło-Chlabicz, Prawo własności intelektualnej, Warszawa 2013, s. 46).

Jak wskazano w pkt 89 objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX (dalej: "Objaśnienia"): pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko (`(...)`) Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Z kolei w pkt 82 Objaśnień wyjaśniono, że: ze względu na bardzo ograniczone źródła interpretacji wobec programu komputerowego w stricte polskich aktach prawnych oraz polskiej literaturze na potrzeby preferencji IP Box warto także odnieść się do właściwych dla omawianego zagadnienia źródeł wywodzących się od organizacji ponadnarodowych i międzynarodowych, do których przynależy Polska, w szczególności Unii Europejskiej oraz OECD.

W związku z powyższym oraz z uwagi na harmonizację przesłanek ochrony programów komputerowych w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (dalej: "Dyrektywa 2009/24/WE") i nakaz proeuropejskiej interpretacji polskiego prawa trzeba w tym miejscu uwzględniać wnioski wynikające z prawa unijnego oraz dorobek Trybunału Sprawiedliwości UE. Zgodnie z punktem 7 preambuły Dyrektywy 2009/24/WE, pojęcie "program komputerowy" obejmuje program w jakiejkolwiek formie, a także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Jak natomiast stanowi przytoczony wyżej art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona programów komputerowych "obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia". Zwrot "forma wyrażenia" odzwierciedla terminologię przyjętą w polskiej wersji językowej dyrektywy 2009/24/WE. Przez "formę wyrażenia" programu należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera. Jak wyjaśnił TSUE na gruncie dyrektywy 2009/24/WE, "formę wyrażenia" może być wyłącznie taka postać programu, która umożliwia albo reprodukcję "działającego" programu, albo uzyskanie tego programu w przyszłości. Przykładowo w wyroku z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-393/09 Bezpećnostni softwarova asociace - Svaz softwarove ochrany v. Ministerstvo kultury, TSUE wyjaśnił, że termin "program komputerowy" obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych musi pozwalać na stworzenie programu komputerowego na późniejszym etapie (zob. pkt 36 wyroku).

W świetle powyższych konstrukcji prawnych, przewidzianych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, unijnej Dyrektywie 2009/24/WE oraz na gruncie doktryny i orzecznictwa, należy uznać, że efekty prac Wnioskodawcy, obejmujące tworzenie oraz rozwój oprogramowanie, wyrażone w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego językach programowania spełnia i będą spełniać również w przyszłości wszelkie przesłanki definicyjne programów komputerowych podlegających ochronie prawnoautorskiej. W ocenie Wnioskodawcy, nie ulega bowiem wątpliwości, że każdorazowo wytwarza on dobra niematerialne charakteryzujące się oryginalnością i indywidualnością. Podejmuje wysiłek umysłowy o charakterze kreacyjnym. Ponadto, efekty prac Wnioskodawcy są uzewnętrzniane w postaci kodu napisanego w danym języku programowania / danych językach programowania. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest więc w niniejszym przypadku oprogramowanie komputerowe, które zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, co wskazuje w uzasadnieniu do Pytania nr 1, jego działalność można zakwalifikować do działalności badawczo-rozwojowej.

Wytworzone bądź ulepszone przez Wnioskodawcę programy komputerowe są i będą objęte prawno- autorską ochroną, bowiem stanowią utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Tworzone bądź rozwijane oprogramowanie komputerowe jest wytworem myśli Wnioskodawcy, a poprzez jego zmaterializowanie w postaci kodu źródłowego, zapisanego w repozytorium kodów, który jest przekazywany Kontrahentom jest zmaterializowany, wobec czego Wnioskodawca jest jego twórcą, posiadający pełnię praw autorskich aż do momentu ich faktycznego przeniesienia na rzecz Kontrahenta / Kontrahentów . Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy spełnione zostały wszelkie przesłanki do uznania przedmiotowego oprogramowania za utwór w rozumieniu praw autorskiego i objęcia go ochroną prawno-autorską.

W ocenie Wnioskodawcy realizowana przez niego działalność polegająca na opracowaniu, od podstaw programów komputerowych bądź też rozwijanie już istniejących programów poprzez usprawnianie ich działania bądź dodanie nowych funkcjonalności stanowi działalność badawczo-rozwojową bowiem wypełnia wszystkie jej wszystkie przesłanki, tj. jest twórcza (Wnioskodawca od podstaw tworzy autorskie programy komputerowe bądź tworzy nowe funkcjonalności już istniejących programów komputerowych), jest i będzie wykonywana systematycznie (bowiem usługi te są świadczone w ramach podpisanej umowy / podpisywanych umów) jak również w ramach tworzenia tego oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywał swoją wiedzę i umiejętności jako inżyniera oprogramowania i tym samym każdorazowo pogłębia również swoją wiedzę.

Wnioskodawca realizując zobowiązania wynikające z zawartej umowy (w przyszłości z umów) otrzymuje wynagrodzenie, które stanowi honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, do wszystkich przychodów jakie Wnioskodawca osiąga w wyniku zawieranych umów (obecnej jak i przyszłych), za świadczone usługi i przeniesienie autorskich praw majątkowych do opracowywanych w ramach umowy programów komputerowych znajduje i będzie znajdować zastosowanie art. 30ca Ustawy o PIT, a co za tym idzie przychody te mogą być opodatkowane 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca wytwarza w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej wyłącznie kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego (autorskiego prawa do programu komputerowego) opisanego szczegółowo we wniosku o wydanie interpretacji i do tego oprogramowania przenosi i będzie przenosić w przyszłości autorskie prawa majątkowe do ww. prawa i otrzymuje za to wynagrodzenie, które chce opodatkować 5% stawką podatku. Wnioskodawca nie świadczy w ramach tej umowy innych usług na rzecz Kontrahenta / Kontrahentów. Wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy stanowi więc i będzie stanowić wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych w postaci wytwarzania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, które to oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i za przeniesienie praw autorskich do tego oprogramowania.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy:

1. w ramach samodzielnej działalności stanowiącej w ocenie Wnioskodawcy przejaw działalności badawczo-rozwojowej (uzasadnienie Pytania 1) wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, które podlega ochronie według odrębnych przepisów,

2. osiąga i będzie osiągać dochód ze sprzedaży / licencjonowania tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3. prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 Ustawy o PIT - od początku działalności oraz usługi Wnioskodawcy są wykonywane w Polsce

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskiwany począwszy od dnia 1 kwietnia 2021 r. z opłatnego zbycia / udzielania licencji do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę w odpowiedzi na zapotrzebowanie Kontrahenta / Kontrahentów, należy uznać za dochód z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 Ustawy o PIT. Zdaniem Wnioskodawcy powyższe daje mu uprawnienie do zastosowania wobec osiąganych przez niego dochodów zastosować preferencyjną 5% stawkę opodatkowania.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że w roku 2021 płaci zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19%, także z dochodów uzyskiwanych z sprzedaży / licencji autorskich praw do programów komputerowych, a preferencyjną stawkę podatku do odpowiedniej części dochodów uzyskiwanych z ich sprzedaży / licencji zastosuje w rocznym zeznaniu podatkowym składanym do końca kwietnia 2022 r., i obliczając podatek do zapłaty, zastosuje 5% stawkę do odpowiedniej części dochodów z ich przeniesienia / licencji, a różnicę w podatku zapłaconym na bieżąco w postaci zaliczek na podatek potraktuje jak nadpłatę podatku. Analogicznego rozliczenia Wnioskodawca będzie dokonywać w latach przyszłych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

38. działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

39. badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

40. pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

1. Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

2. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo - rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo - rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, ulepszania, modyfikowania i rozwijania oprogramowania. Wskazał Pan, że Pana działalność stanowi działalność twórczą, która jest podejmowana w sposób systematyczny obejmującą prace rozwojowe w celu tworzenia nowych zastosowań. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania wskazanego we wniosku, służącego do tworzenia i oferowania zmienionego, ulepszonego lub nowego produktu wcześniej niedostępnego na rynku, nie są to działania rutynowe ani okresowe.

Efekty Pana działalności w zakresie tworzenia programów komputerowych bądź ich części stanowiących odrębny program komputerowy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas powszechnie w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Opracowywane rozwiązania nie były także realizowane dotychczas w Pana praktyce gospodarczej. W wyniku prowadzonych przez Pana prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis sprawy, jak również cytowane przepisy, stwierdzamy, że Pana działania przedstawione we wniosku, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – opisane prace wykonywane przez Pana, polegające na tworzeniu, ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1. Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

2. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

3. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie do art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

| (a + b) * 1,3 | a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

7. Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z kolei w myśl art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

a. Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

b. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

c. W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, ulepsza, modyfikuje i rozwija Pan oprogramowanie;

2. wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. w wyniku prowadzonych przez Pana prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. w przypadku rozwoju oprogramowania również powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania, które również podlegają ochronie przewidzianej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

5. uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – tj. z tytułu sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego, jak i na udzielaniu licencji na korzystanie z wytworów Pana prac;

6. prowadzi Pan na bieżąco od 1 kwietnia 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję i wyodrębnia w niej: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak stanowi art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (części oprogramowania), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszane/modyfikowane/rozwijane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast dochód z należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które ewidencjonowane są przez Pana „na bieżąco” w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Tym samym może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z cytowanym poniżej art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Zatem, w przypadku uzyskania dochodu, o którym mowa w treści art. 30ca ust. 7 pkt 2 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 oraz art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu, tj. od 1 kwietnia 2021 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie Pan mógł skorzystać w zeznaniach rocznych, również za lata następne (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika również, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Tym samym wydatki ponoszone przez Pana na:

a) sprzęt komputerowy - komputer, monitor i urządzenia peryferyjne,

b) licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne, licencje na systemy operacyjne, programy deweloperskie oraz na dedykowane aplikacje służące do tworzenia programów,

c) sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania - urządzenia mobilne, tablet, smartphone,

d) przestrzeń wirtualną (usługę hostingu) - koszty udostępnienia usług internetowych oraz zasobów serwerowni,

e) literaturę fachową,

f) szkolenia fizyczne oraz online z dziedziny programowania oraz udział w konferencjach branżowych,

g) rachunki za Internet - koszt związany jest z zakupem dostępu do Internetu,

h) rachunki za telefon - koszt związany z rachunkami za telefon,

i) raty leasingu za samochód, koszty jego eksploatacji - paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne,

j) usługi księgowe,

k) usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Boxa,

l) składki na ubezpieczenia społeczne - emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, wpłaty na Fundusz Pracy.

– mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Pana na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Wnioskodawca uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Na marginesie wskazać należy, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe, koszt zakupu takich środków trwałych (które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP), nie może zostać uwzględniony w całości we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Pana na:

a) sprzęt komputerowy - komputer, monitor i urządzenia peryferyjne,

b) licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne, licencje na systemy operacyjne, programy deweloperskie oraz na dedykowane aplikacje służące do tworzenia programów,

c) sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania - urządzenia mobilne, tablet, smartphone,

d) przestrzeń wirtualną (usługę hostingu) - koszty udostępnienia usług internetowych oraz zasobów serwerowni,

e) literaturę fachową,

f) szkolenia fizyczne oraz online z dziedziny programowania, oraz udział w konferencjach branżowych,

g) rachunki za Internet - koszt związany jest z zakupem dostępu do Internetu,

h) rachunki za telefon - koszt związany z rachunkami za telefon,

i) raty leasingu za samochód, koszty jego eksploatacji - paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne,

j) usługi księgowe,

k) usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Boxa,

l) składki na ubezpieczenia społeczne - emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, wpłaty na Fundusz Pracy.

– stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Pana na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 we wniosku uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Natomiast art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej stanowi, że:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).