0115-KDWT.4011.246.2021.4.KW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 6 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2021 r. (data wpływu 2 listopada 2021 r.) oraz z dnia 22 listopada 2021 r. (data wpływu 29 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 października 2021 r. oraz z dnia 22 listopada 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 1 kwietnia 2020 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w której to przeważającym kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) jest 62.02.Z tj. działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki. Wnioskodawca posiada na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej ze Spółką z o. o. świadczy usługi zarządcze. Zgodnie z przedmiotową umową Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych.

Działalność Wnioskodawcy polega na zarządzaniu, doradztwie i wytwarzaniu procesów wytwórczych, procedur i projektów architektury, związanych z technicznymi i ekonomicznymi rozwiązaniami w firmie klienta. Celem wytwarzanych procesów, procedur i projektów architektury jest usprawnienie pracy departamentu odpowiedzialnego za kwestie techniczne oraz ekonomiczne, a tym samym tworzenie programu z obszaru telematyki i loT. Aby ten cel zrealizować Wnioskodawca tworzy nowe, innowacyjne rozwiązania, których zadaniem jest spełnienie poniższych funkcji:

1. zarządzanie ukierunkowane na realizację funkcjonowania produktu i usług Spółki z rozliczeniem z realizacji;

2. zbudowanie zespołu inżynierów Spółki, poprzez zatrudnienie, coaching, rozwój i zaangażowanie;

3. określanie i wdrażanie zasad, procedur i programów inżynieryjnych;

4. rozpoznawanie zapotrzebowania na nowe rozwiązania biznesowe na podstawie dostępnych danych i przedstawiania rekomendacji w tym względzie;

5. rekomendowanie budżetu w zakresie personelu, technologii i wyposażenia lub ulepszeń;

6. współpraca z zewnętrznymi dostawcami, w razie wystąpienia takiej potrzeby;

7. monitorowanie realizacji usług i podejmowanie działań celem zachowania jakości usług, w razie potrzeby wprowadzanie ulepszeń;

8. weryfikowanie, wybór i zarządzanie rozwiązaniami technologicznymi i partnerami technicznymi;

9. opracowanie i wdrożenie standardów i procedur pomocnych w opracowaniu wysokiej jakości oprogramowania;

10. planowanie i koordynowanie projektów, w tym badania, rozwój, projektowanie, ocena, testy wraz z dostawą do zarządzania produktem;

11. doradztwo w zakresie strategicznych planów realizacji celów technicznych i biznesowych;

12. przestrzeganie udokumentowanych i zakomunikowanych standardów i procesów Spółki;

13. monitorowanie wydajności pracowników/zespołu i przesyłanie opinii o postępach;

14. podejmowanie współdziałania we prowadzaniu procedur rozwojowych, celem zapewnienia ich dobrego przygotowania i wysokiego standardu;

15. podejmowanie aktywnego procesu doskonalenia siebie, zespołu i systemów;

16. ustanowienie i monitorowanie kluczowych wskaźników wydajności zespołu oraz egzekwowanie odpowiedzialności za osiągane wyniki wśród członków zespołu.

Aby osiągnąć zamierzony rezultat, Wnioskodawca tworzy, a następnie implementuje nowe, autorskie rozwiązania, a także rozwija struktury działu w celu osiągania lepszej jakości dostarczanych przez nią usług. Omawiane procesy tworzone są, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy. Dodatkowo Wnioskodawca bada dostępne na rynku narzędzia, ich funkcjonalność oraz możliwość integracji z tworzonymi procesami. Tworzone oprogramowanie służy do (…). W ramach ww. programu zostały stworzone następujące aplikacje:

1. Portal (…),

2. Interfejs programistyczny (API) służący klientom Spółki do integracji z ich systemami informatycznymi,

3. Interfejs programistyczny (API), (…),

4. Integracje z (…),

5. Integracje z (…).

Warto podkreślić, że obecnie na rynku (w Europie i na świecie) nie ma rozwiązań telematycznych oferujących tak zaawansowane i innowacyjne oprogramowanie w zakresie (`(...)`).

Wynik prac Wnioskodawcy zostaje uzewnętrzniony w formie indywidualnie stworzonego procesu twórczego funkcjonowania działu. Proces wytwarzany, rozwijany i ulepszany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej twórczości intelektualnej, ponieważ nikt nie narzuca mu reguł ani sposobu tworzenia, które przyczyniają się do rozwoju Spółki. Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z działalności gospodarczej będzie posiadał szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W piśmie z dnia 25 października 2021 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, że w ramach swojej działalności samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, które polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich.

Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą, nie polega na rutynowych i okresowych zmianach w programach, a za każdym razem tworzony jest kod źródłowy, nowy produkt, te działania są za każdym razem inne; zakres kompetencji Wnioskodawcy obejmuje zarówno obowiązki zarządcze jak i twórcze - które stanowią przedmiot niniejszej interpretacji. Nie są to działania rutynowe, ale systematyczne charakteryzujące się zmiennością na podstawie stricte zaplanowanego planu działania.

Działania Wnioskodawcy, w ramach działalności, o której mowa we wniosku o interpretację, podejmowane są w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność jest prowadzona na podstawie harmonogramu działań (tzw. roadmapy) z określonymi celami kwartalnymi obejmującymi planowanie produkcji, projektowanie i tworzenie zmienionych ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług.

Zasobami, które Wnioskodawca określa przy planowaniu projektu, są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych. Jego działalność, bazująca na dostępnej aktualnie i rozwijanej wraz z postępowaniem wiedzy jest ukierunkowana na wykorzystanie obecnych zasobów wiedzy lub umiejętności w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług w formie nowych technologii.

Wnioskodawca tworzy, a następnie implementuje nowe, autorskie rozwiązania, w celu osiągania lepszej jakości dostarczanych przez niego usług. Omawiane procesy tworzone są, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy. Dodatkowo Wnioskodawca bada dostępne na rynku narzędzia, ich funkcjonalność oraz możliwość integracji z tworzonymi procesami. Tworzone oprogramowanie służy do (…). W ramach ww. programu zostały stworzone następujące aplikacje:

1. Portal (…);

2. Interfejs programistyczny (API) (…);

3. Interfejs programistyczny (API), (…);

4. Integracje z (…);

5. Integracje z (…).

Wykonywanie projektu oprogramowania w ramach działalności Wnioskodawcy oznacza każdorazowe powstanie programu komputerowego, nawet przyjmując, iż wersja tego oprogramowania jest rozwijana w cyklach dziennych. Zatem każdorazowa praca Wnioskodawcy łączy się z powstaniem programu komputerowego.

Każdy proces przyczynia się do nowej wersji programu komputerowego, w szczególności, gdy tworzone są nowe moduły.

Każda zmiana kodu źródłowego powoduje powstanie nowego programu komputerowego, który charakteryzuje się innymi cechami funkcjonalności i zakresu działania w porównaniu do pierwotnego kodu. Ponieważ każda nowa funkcjonalność wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawdach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Wnioskodawca przenosi na kontrahenta przysługujące Mu prawa majątkowe do stworzonego programu komputerowego za wynagrodzeniem, wynika to z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a kontrahentem.

Wnioskodawca zawarł umowę pisemną z kontrahentem, na podstawie której następuje przeniesienie praw majątkowych do stworzonego programu zgodnie z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca, osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dokonując comiesięcznego rozliczenia w formie załącznika do faktury VAT (podatek od towarów i usług) dla klienta z zestawienia wykonanych prac na jego rzecz z zakresu działalności twórczej oprogramowania.

Odpowiadając na pytanie organu: „W związku ze wskazaniem, że będzie Pan posiadał „szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych” czy oznacza to, że:

a) prowadzi Pan ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na bieżąco od początku działalności posiadającej cechy opisane we wniosku i będzie ją posiadał w momencie dokonywania rozliczenia podatkowego? czy też

b) nie prowadzi jej na bieżąco, ale będzie ją Pan posiadł w momencie rozliczenia podatkowego? Jeżeli tak, to od kiedy będzie ona prowadzona na bieżąco?

c) czy ewidencja ta jest/będzie odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów? Jeżeli nie, należy wskazać w jaki sposób jest/będzie prowadzona.”

Wnioskodawca wyjaśnił, że prowadzi szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem prawidłową odpowiedzią ze wskazanych możliwości jest podpunkt a).

W piśmie z dnia 22 listopada 2021 r. stanowiącym kolejne uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że każdorazowo wytwarzane przez Niego programy komputerowe podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Odpowiadając na pytanie organu: „Czy każdy proces stworzony przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ww. ustawy?” Wnioskodawca wskazał, że każdy efekt końcowy procesu stanowi odrębny program komputerowy. Wnioskodawca, używając zwrotu proces, ma na myśli efekt końcowy tego procesu będącego programem komputerowym, a zatem każda zmiana w programie komputerowym powoduje powstanie nowego programu komputerowego, który charakteryzuje się innymi cechami funkcjonalności i zakresu działania w porównaniu do pierwotnego kodu - czyli programu komputerowego. Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, będącego efektem końcowym procesu. Jednakże należy podkreślić, iż samo przeniesienie praw dotyczy programu komputerowego, a nie samego procesu.

Każdorazowa zmiana procesu powoduje zmianę kodu źródłowego, co finalnie oznacza powstanie odrębnego programu komputerowego, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga i będzie osiągał dochód z tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy sprzedaje prawa do wytworzonego oprogramowania w cyklach miesięcznych na podstawie faktury VAT, zatem przeniesienie praw autorskich stanowi świadczenie usług opodatkowanych VAT na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, każdorazowo używając zwrotu kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa, miał na myśli prowadzenie działalności, w ramach której prowadzone są prace rozwojowe w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, przy jednoczesnym osiąganiu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w przedstawionej powyżej sytuacji Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i będzie mógł skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do procesu tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę? (W piśmie z dnia 25 października 2021 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że pierwsza część pytania odnosi się do działalności związanej z tworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania na rzecz kontrahenta.)

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi w zakresie wytwarzania oprogramowania spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8. Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5 % od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Mając na uwadze art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast zgodnie z art. 3oca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawe do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast każda działalność badawczo-rozwojowa, która doprowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, niezależnie od jej skali, częstotliwości, poziomu twórczości, systematyczności, czy też poziomu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, będzie stanowić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową.

W ocenie Wnioskodawcy prowadzi on działalność, która może zostać zakwalifikowana jako działalność badawczo-rozwojowa zdefiniowana w art. 5a pkt. 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Projektowane i wytwarzane programy komputerowe są zawsze wykonywane od podstaw, a systematycznie podejmowane czynności nie mają charakteru rutyny. Dla żadnego z wytworzonych programów nie istnieje gotowe alternatywne rozwiązanie. Wytworzony program jest rezultatem twórczej pracy Wnioskodawcy, która przejawia się w szczególności opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. W rezultacie, działalność Wnioskodawcy przyczynia się do powstania nowych, innowacyjnych rozwiązań przy jednoczesnym wykorzystaniu wiedzy z zakresu wytwarzania oprogramowania.

Należy także wskazać, iż praca Wnioskodawcy nie ma charakteru jednorazowego ani nie polega na podejmowaniu mechanicznych, rutynowych czynności. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w sposób systematyczny, przyjmując dla niego określone cele jakie należy zrealizować. Podejmowane przez Wnioskodawcę czynności stale zmierzają do rozwoju i ulepszania wytworzonego programu w przyszłości.

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy sprzedaje prawa do wytworzonego oprogramowania w cyklach miesięcznych na podstawie faktury VAT na usługi na rzecz firmy. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy osiąga on i osiągał dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody przedstawione w art. 30ca ust. 7 pkt. 2 ustawy o PIT.

W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z doktryną naukową i orzecznictwem wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianych jako czynności mechaniczne. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o PAIPP, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

1. prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

2. w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie bądź części Oprogramowania;

3. programy komputerowe sprzedaje na rzecz Kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje On przychody;

4. dokonuje odpowiedniej alokacji kosztów do przychodów z danego programu komputerowego, przez co określa dochód ze sprzedaży określonego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, w tym jest w stanie obliczyć wartość Nexus dla każdego z nich;

5. wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5%, wynika z odrębnie prowadzonej Ewidencji.

W z związku z powyższym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzanie w licznych interpretacjach Organów podatkowych, przykładowe sygnatury:

1. 0115-KDIT2-1.4011.338.2019.2.MK,

2. 0114-KDIP3-3.4011.386.2019 3.MG,

3. 0112-KDIL3-2.4011.345.2019.2.MKA.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy będzie on mógł w rozliczeniu rocznym za 2021 rok skorzystać z preferencyjnej stawki 5% podatku od dochodu osiąganego w zamian za przenoszenie autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że opisane we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu oprogramowania, mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego - jest to działalność o charakterze twórczym, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i obejmująca prowadzone samodzielnie prace rozwojowe, które polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

W ramach działalności o wskazanych powyżej cechach Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, każde wytwarzane przez niego oprogramowanie, także powstałe w wyniku ulepszenia i rozwoju istniejącego oprogramowania, stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Również każdy efekt końcowy procesu stanowi odrębny program komputerowy. Wnioskodawca, używając zwrotu proces, ma na myśli efekt końcowy tego procesu będącego programem komputerowym, a zatem każda zmiana w programie komputerowym powoduje powstanie nowego programu komputerowego, który charakteryzuje się innymi cechami funkcjonalności i zakresu działania w porównaniu do pierwotnego kodu - czyli programu komputerowego, a także podlega ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy.

Na podstawie umowy zawartej z kontrahentem, Wnioskodawca przenosi na kontrahenta przysługujące mu prawa majątkowe do stworzonego programu komputerowego za wynagrodzeniem. Sposób przenoszenia tych praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w art. 41 oraz 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ponadto, od początku prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu odpłatnego przeniesienia na kontrahenta praw autorskich do wytwarzanych oraz ulepszanych i rozwijanych programów komputerowych mieszczących się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowiących utwór prawnie chroniony wytworzony lub rozwinięty w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Wnioskodawca jest zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5%.

Podkreślenia przy tym wymaga, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.