Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 grudnia 2021 r. (data wpływu 7 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej we wsi J., zwana dalej „Spółką”, działa na podstawie Statutu w oparciu o ustawę z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Posiada grunty: orne, leśne, łąki i pastwiska. Spółka posiada osobowość prawną, ale nie jest spółką prawa handlowego. Spółka płaci podatek rolny, leśny oraz podatek od nieruchomości.

Spółka została utworzona na podstawie Uchwały osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej, podjętej na ogólnym zebraniu w dniu 4 października 1964 r. oraz decyzji Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w W. dnia 4 października 1964 r. do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty.

Zarząd Spółki składa się z przewodniczącego, skarbnika, sekretarza oraz członków zarządu. Natomiast organem powołanym do przeprowadzania kontroli działalności Spółki jest komisja rewizyjna.

Członkowie zarządu oraz komisji rewizyjnej nie otrzymują wynagrodzenia za swoje czynności, mają jednak prawo do diet w wysokości ustalonej przez Ogólne zebranie członków Spółki.

Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 16 Statutu ogólne zebranie członków Spółki ustala m.in. wysokość diet dla członków zarządu oraz członków komisji rewizyjnej. Uchwałą ogólnego Zebrania Członków Spółki z dnia 8 sierpnia 2021 r. został wybrany nowy Zarząd Spółki oraz zebranie ustaliło wysokość diet dla członków Zarządu oraz Członków Komisji Rewizyjnej. Dieta to rodzaj rekompensaty za utracony czas, poniesione wydatki.

Z członkami zarządu nie została zawarta umowa o pracę, o dzieło czy umowa zlecenia. Członkowie zarządu oraz komisji rewizyjnej pełnią swoje funkcje społecznie na rzecz innych członków wspólnoty.

Pytanie

Czy od diet pobieranych przez Zarząd Spółki w wysokości: przewodniczący – 500 zł miesięcznie, sekretarz – 300 zł miesięcznie, skarbnik – 300 zł miesięcznie, członek zarządu – 300 zł miesięcznie, drugi członek zarządu – 200 zł miesięcznie, członkowie komisji rewizyjnej po 500 zł jednorazowa wypłata w ciągu roku, Wnioskodawca powinien pobierać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodu 250 zł i odprowadzać do urzędu skarbowego, a na zakończenie roku wystawić ww. osobom informację PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11 oraz PIT-4R do urzędu skarbowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Podmiotem występującym z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej jest Spółka, a nie Zarząd. Zarząd jedynie reprezentuje Spółkę.

Na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszystkie przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne, w związku z pełnieniem obowiązków na podstawie wyboru, należy uznać w świetle art. 13 pkt 7 tej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, jako przychody otrzymywane przez osoby niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Argumentem przemawiającym za powyższym stanowiskiem jest fakt, że dana osoba fizyczna otrzymuje świadczenie od osoby prawnej tylko dlatego, że łączą ją z osobą prawną zależności w związku z pełnioną funkcją, a świadczenie to otrzymywane jest w związku z wykonywaną funkcją. Zatem przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w wyżej wymienionym art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od wypłacanych diet zarządowi Spółki oraz członkom komisji rewizyjnej należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy według stawki 17% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 250 zł, natomiast po zakończeniu roku wystawić tym osobom informację PIT-11. Do urzędu skarbowego należy przesłać PIT-4R oraz PIT-11.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że:

przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Na mocy art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 703 ze zm.):

osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy:

spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wszystkie przychody uzyskiwane przez osobę fizyczną, w związku z pełnieniem obowiązków na postawie powołania do organu osoby prawnej, w tym przypadku Spółki, należy uznawać w świetle art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, jako przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Osoby te otrzymują świadczenia od osoby prawnej tylko dlatego, że łączą je z osobą prawną zależności w związku z pełnioną funkcją w organie osoby prawnej i świadczenia te otrzymywane jest właśnie w związku z wykonywaną funkcją.

Konsekwencją zaliczenia przedmiotowych diet do przychodu, o którym mowa w treści art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest spoczywający na Wnioskodawcy obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 przedmiotowej ustawy:

osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa wart. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przy obliczaniu zaliczki należy zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości wynikającej z art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

Na mocy art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3.000 zł – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

2. nie mogą przekroczyć łącznie 4.500 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

3. wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3.600 zł – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;

4. nie mogą przekroczyć łącznie 5.400 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a tej ustawy:

w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Z kolei art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Na mocy art. 42g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

1. urzędowi skarbowemu – w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;

2. podatnikowi – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

Wobec powyższego, zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że z tytułu diet wypłacanym Zarządowi Spółki (przewodniczącemu, sekretarzowi, skarbnikowi i członkom Zarządu) oraz członkom Komisji Rewizyjnej na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika. Wnioskodawca zobowiązany jest do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych stosując do dokonywanego świadczenia miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 tej ustawy oraz przekazania tych kwot na rachunek właściwego urzędu skarbowego, a na zakończenie roku wystawienia ww. osobom informację PIT-11 oraz PIT-4R do urzędu skarbowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).