INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 20 sierpnia 2021 r. (wpływ 23 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest:
- prawidłowe – w zakresie pytania trzeciego,
- nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
UZASADNIENIE
23 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wniosek wspólny został złożony przez:
- Zainteresowanego będącego stroną postępowania: S. Spółka komandytowa;
- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana E. S., ul. G. R.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
S. Spółka Komandytowa (dalej: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych począwszy od 1 stycznia 2021 r., posiadającym w Polsce siedzibę i podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wspólnikiem - komplementariuszem Spółki jest Pan E. S. (dalej: „Komplementariusz”), posiadający miejsce zamieszkania w Polsce i podlegający w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wspólnikiem - komandytariuszem jest spółka V. Sp. z o.o. (dalej: „Komandytariusz”, „V.”), posiadająca siedzibę w Polsce i podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rokiem podatkowym oraz rokiem obrotowym Spółki jest rok kalendarzowy.
Pomiędzy Spółką, V. i Komplementariuszem nie zachodzą zależności opisane w art. 22 ust. 4f ustawy z dnia 15 lipca 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”). Spółka, V. i Komplementariusz nie korzystają z żadnych ulg ani zwolnień podatkowych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i osiąganymi zyskami.
Spółka powstała w 2007 r. w celu realizacji modelu biznesowego V. Komandytariusz jest bowiem dystrybutorem na terenie Polski sprzętu w zakresie ogrzewania, klimatyzacji i ciepłej wody użytkowej produkowanego przez spółki z międzynarodowej grupy kapitałowej V. G. Skuteczna sprzedaż tych urządzeń nie jest możliwa bez zaangażowania wyspecjalizowanych instalatorów i serwisantów, dlatego V. utworzyła na terenie Polski szereg spółek komandytowych zajmujących się instalacją i serwisowaniem sprzętu będącego w ofercie V. V. działa w tych spółkach jako komandytariusz.
Umowa spółki komandytowej, na podstawie której funkcjonuje Spółka, przewiduje następujące zasady podziału zysku. Udział w zysku Komandytariusza za dany rok zależy od wysokości zysku osiągniętego przez Spółkę w danym roku obrotowym, według wskazań zawartych w umowie spółki komandytowej. Pozostała część zysku przypada Komplementariuszowi. Osiągnięcie przez V. określonego procentowego udziału w zysku według omawianych zasad w danym roku obrotowym oznacza, że w kolejnym roku obrotowym ten procentowy udział w zysku będzie traktowany jako minimalny udział w zysku należny V. Taki udział w zysku będzie przysługiwał V. również wtedy, jeśli w kolejnym roku obrotowym (kolejnych latach obrotowych) osiągnięty poziom zysku byłby niższy, niż w roku poprzednim. Zasada ta znajduje zastosowanie dla kolejnych lat obrotowych, a zatem każdorazowe osiągnięcie określonego poziomu zysku powoduje, że poziom ten staje się minimalnym udziałem w zysku należnym dla Komandytariusza. Przy podziale zysku za rok 2020 stosowany był wobec Komandytariusza udział w zysku Spółki wynoszący 23%. Oznacza to, że w bieżącym roku oraz latach następnych nie może on być niższy niż 23%.
Wspólnicy mogą również podjąć decyzję o wypłacie w trakcie danego roku zaliczki na poczet zysku Spółki. W takim przypadku zaliczki dzielone są pomiędzy wspólników według tej samej proporcji, co podzielony zysk za ostatni rok obrotowy. Spółka do momentu sporządzenia tego wniosku nie wypłacała zaliczek na poczet zysku Spółki za bieżący rok obrotowy (czyli pierwszy rok, w którym Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych). Spółka zamierza dokonać wypłaty zaliczek na poczet zysku Spółki w trakcie bieżącego roku obrotowego oraz w latach następnych - zaliczki będą dotyczyć zysku za lata, w których Spółka jest albo będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
1. Kiedy przy wypłacie zaliczek na poczet zysku na rzecz Komplementariusza Spółka powinna pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Jeśli ocena stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 1 będzie negatywna, to czy zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zaliczek na poczet zysku należy pomniejszyć o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału Komplementariusza w zysku Spółki i podatku należnego od dochodu Spółki za daną część bieżącego roku podatkowego, którego dotyczy przychód z tytułu udziału w zysku w formie zaliczek?
3. Jeśli ocena stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 2 będzie negatywna, to czy realizacja uprawnienia do pomniejszenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zysku Spółki o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału Komplementariusza w zysku Spółki i podatku należnego od dochodu Spółki, jeśli ten podatek dochodowy od osób fizycznych został już wcześniej (w całości albo w części) pobrany i zapłacony przy dokonywaniu na rzecz Komplementariusza wypłat zaliczek na poczet zysku Spółki, będzie mogła nastąpić przez złożenie przez Komplementariusza wniosku o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym oraz zwrot takiej nadpłaty na rzecz Komplementariusza przez właściwy urząd skarbowy?
Zdaniem Zainteresowanych:
Ad. 1
Spółka jako płatnik nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) od przychodów uzyskiwanych przez Komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki jako zaliczek wypłacanych w trakcie roku podatkowego, ponieważ przed momentem obliczenia rocznego podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu Spółki za dany rok Spółka nie jest w stanie zastosować art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT, tzn. Spółka nie jest w stanie obliczyć kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. Przy czym, od 1 stycznia 2021 r.:
- spółką jest m.in. spółka komandytowa mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o PIT);
- udziałem (akcją) jest również ogół praw i obowiązków wspólnika m.in. w spółce komandytowej (art. 5a pkt 29 ustawy o PIT);
- kapitałem zakładowym jest również kapitał podstawowy m.in. spółki komandytowej (art. 5a pkt 30 ustawy o PIT);
- udziałem w zysku osób prawnych jest również udział w zyskach m.in. spółek komandytowych (art. 5a pkt 31 ustawy o PIT);
- objęciem udziału (akcji) jest również uzyskanie przez wspólnika m.in. spółki komandytowej ogółu praw i obowiązków wspólnika w tej spółce (art. 5a pkt 32 ustawy o PIT).
W stanie prawnym od 1 stycznia 2021 r., co do zasady, udział w zysku spółki komandytowej uzyskiwany przez wspólników będących osobami fizycznymi (w omawianym przypadku - Komplementariusza) stanowi przychód z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych opodatkowany 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Art. 30a ust. 6a ustawy o PIT stanowi, że zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Zgodnie z art. 30a ust. 6b ustawy o PIT, kwota pomniejszenia, o którym mowa w ust. 6a, nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1 pkt 4.
Art. 30a ust. 6c ustawy o PIT przewiduje, że przepisy art. 30a ust. 6a i 6b ustawy o PIT stosuje się również w przypadku, gdy przychód z tytułu udziału w zysku spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, za dany rok podatkowy zostanie uzyskany przez komplementariusza w innym roku niż rok następujący po danym roku podatkowym, jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty.
Z uzasadnienia do projektu ustawy wprowadzającej aktualnie obowiązujące brzmienie ustawy o PIT (druk sejmowy nr 642 z dnia 30 września 2020 r.) wynika, że do komplementariusza spółki
komandytowej znajdować będą zastosowanie przepisy art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT pozwalające na odliczenie przez ten podmiot od podatku dochodowego wyliczonego od dochodu z udziału w zyskach spółki komandytowej, kwoty podatku zapłaconej przez tę spółkę, proporcjonalnie obciążającej zysk komplementariusza uzyskany z udziału w takiej spółce. W konsekwencji zysk osiągany przez komplementariusza spółki komandytowej efektywnie podlegać będzie podobnym obciążeniom podatkowym jak zysk wspólników spółek podatkowo transparentnych (spółek niebędących podatnikami podatku dochodowego).
Art. 24 ust. 5 ustawy o PIT wskazuje, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału. Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21. Natomiast na podstawie art. 41 ust. 4e ustawy o PIT, spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.
Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.
Intencją ustawodawcy było zatem jednokrotne ekonomiczne opodatkowanie komplementariuszy spółki komandytowej. Ten typ wspólników spółki komandytowej ponosi nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki i zamiarem ustawodawcy nie było podwójne opodatkowanie dochodów uzyskiwanych przez komplementariuszy.
Zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o PIT, spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c) ustawy o PIT obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT. Powinność taka powstaje w sytuacji, w której obowiązek podatkowy (tj. zgodnie z art. 4 Ordynacji podatkowej, wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach) przekształca się w zobowiązanie podatkowe (tj., zgodnie z art. 5 Ordynacji podatkowej, wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego). Obowiązek podatkowy jednak nie może przekształcić się w zobowiązanie podatkowe, jeżeli podatnik lub płatnik nie są w stanie określić wysokości należnego do zapłaty podatku. W takiej sytuacji nie można uznać, że powstało zobowiązanie podatkowe prowadzące do konieczności zapłaty podatku.
Płatnik musi zatem posiadać dane niezbędne do wyliczenia podatku, aby mieć obowiązek pobrania podatku. W szczególności płatnik musi posiadać wiedzę na temat wszystkich elementów konstrukcyjnych danej sytuacji podatkowej, które umożliwiają mu obliczyć wysokość podatku. Reasumując, obowiązek poboru podatku przez płatnika nastąpi dopiero wtedy, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe. W przeciwnym razie płatnik nie będzie mógł prawidłowo wywiązać się z obowiązku, gdyż nie będzie miał przesłanek do określenia wysokości podatku, który powinien pobrać od podatnika i wpłacić organowi podatkowemu.
Obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku od wypłat zysku Komplementariuszowi przez Spółkę, jako płatnika, wynika z art. 41 ust. 4e ustawy o PIT. Zgodnie z nim, pobór zryczałtowanego podatku powinien nastąpić z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT. Aby pobrać podatek od podatnika, płatnik powinien wcześniej dokonać prawidłowego jego obliczenia. Z tego względu, Spółka chcąc pobrać zryczałtowany podatek od wypłat Komplementariuszowi udziału w zysku, powinna go wyliczyć z uwzględnieniem zasad przewidzianych w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, zryczałtowany podatek obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c) ustawy o PIT pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.
Podatek należny w odniesieniu do roku podatkowego oznacza, że odliczenie od zryczałtowanego podatku naliczonego od przychodu komplementariusza z tytułu udziału w zysku podatku należnego zapłaconego przez spółkę komandytową odnosi się do roku podatkowego, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Zostaje on wykazany w zeznaniu rocznym spółki komandytowej będącej podatnikiem podatku CIT. Z uwagi na fakt, że do obliczenia wysokości podatku od komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, niezbędne jest uwzględnienie wysokości należnego podatku dochodowego od osób prawnych spółki komandytowej, to obowiązek podatkowy Komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet zysku Spółki przekształci się w zobowiązanie podatkowe dopiero w momencie obliczenia dochodu Spółki na podstawie art. 19 ustawy o CIT. Przed tym momentem nie będzie znana wysokość podatku do zapłaty przez Komplementariusza.
W konsekwencji, dopiero po ustaleniu kwoty należnego podatku CIT od Spółki za dany rok, Spółka jako płatnik będzie mogła zrealizować swój obowiązek poprzez obliczenie podatku, pobranie go i wpłacenie organowi podatkowemu. Tylko w taki sposób płatnik będzie w stanie zrealizować wynikający z art. 41 ust. 4e ustawy o PIT obowiązek pobrania podatku z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT.
Wypłacając Komplementariuszowi w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku Spółka nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Z ustawy o PIT nie wynika, aby Spółka jako płatnik była zobowiązana do pobierania zaliczek na zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Obliczenie wysokości podatku powinno zatem odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, co nie będzie możliwe przed obliczeniem podatku należnego spółki komandytowej za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku tej Spółki został uzyskany.
Z powyższego wynika, że Spółka jako płatnik nie jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT od przychodów uzyskiwanych przez Komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki jako zaliczek wypłacanych w trakcie roku podatkowego. Wynika to z faktu, że przed dokonaniem obliczenia rocznego podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu Spółki za dany rok Spółka nie jest w stanie zastosować art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT, czego wymaga art. 41 ust. 4e ustawy o PIT. Spółka nie jest w stanie obliczyć kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT w datach wypłat zaliczek na poczet zysku. Z tego powodu w datach wypłaty zaliczek na poczet zysku na rzecz Komplementariusza w trakcie danego roku podatkowego nie konkretyzuje się obowiązek Spółki, jako płatnika podatku, do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. Dopiero w momencie, kiedy znana jest kwota należnego podatku dochodowego Spółki za dany rok, to jest najwcześniej w momencie złożenia zeznania rocznego CIT-8 i kiedy Spółka będzie dokonywać wypłaty zysku wspólnikom za dany rok, będzie możliwe pobranie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w prawidłowej wysokości (czyli z uwzględnieniem pomniejszenia o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału Komplementariusza w zysku Spółki i podatku należnego od dochodu Spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany).
Powyższe stanowisko wynika także z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2020 r. sygn. II FSK 2048/18. Wyrok ten dotyczy co prawda wspólników - komplementariuszy spółek komandytowo-akcyjnych, ale ich opodatkowanie jest uregulowane w ustawie o PIT w ten sam sposób, jak opodatkowanie komplementariuszy spółek komandytowych.
Ad. 2
Jeśli ocena stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 1 będzie negatywna, należy wskazać, że ustawa o PIT przewiduje mechanizm zapobiegający podwójnemu opodatkowaniu komplementariuszy. Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, zryczałtowany podatek obliczony od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki.
Art. 30a ust. 6a ustawy o PIT określa zatem, że ostateczne ustalenie kwot pomniejszenia zryczałtowanego podatku jest obliczane na podstawie proporcjonalnego zaliczenia podatku od dochodów spółki komandytowej obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Art. 19 ustawy o CIT reguluje wyłącznie kwestię stawek podatku CIT, a nie momentu ustalenia dochodu spółki będącej podatnikiem podatku CIT, czy też momentu uiszczenia przez nią podatku CIT, w tym zaliczek. Zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, stawka podatku CIT wynosi 19% podstawy opodatkowania, zaś w niektórych przypadkach 9% podstawy opodatkowania.
Z kolei podstawa opodatkowania, zgodnie z art. 18 ustawy CIT, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a ustawy o CIT po odliczeniu określonych kategorii kwot. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Art. 7 ust. 2 ustawy o CIT wskazuje, że dochodem ze źródła przychodów, co do zasady, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.
O ile ostateczną wysokość dochodu (albo straty) podatnik podatku CIT ustala w przedziale czasowym roku podatkowego, to jednak podatek CIT jest przez podatnika kalkulowany i uiszczany w trakcie roku podatkowego w postaci zaliczek. Potwierdza to treść art. 3 pkt 3 lit. a) Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą pojęcie „podatku” obejmuje również zaliczki na podatek. Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy tego podatku są, co do zasady, obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Oznacza to, że w celu obliczenia kwoty zaliczki podatnik podatku CIT na bieżąco, w ciągu roku podatkowego, oblicza kwotę podatku należnego od dochodu osiągniętego w danym roku podatkowym. Ta zasada dotyczy także spółek komandytowych, które są podatnikami podatku CIT.
Spółka komandytowa co miesiąc ustala kwotę podatku należnego od dochodu tej spółki, która to kwota wynika z wartości dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego przez spółkę. W rezultacie spółka uzyskująca w danym okresie (co do zasady w miesiącu danego roku podatkowego) dochód uiszcza podatek należny w postaci zaliczki, której wysokość jest ustalana zgodnie z art. 19 ustawy CIT.
Art. 30a ust. 6c ustawy o PIT rozszerza zakres stosowania przepisów art. 30a ust. 6a i 6b ustawy o PIT pozwalających na pomniejszenie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych na sytuacje, w których przychód z tytułu udziału w zysku spółki komandytowej za dany rok podatkowy zostanie uzyskany przez komplementariusza w innym roku, niż rok następujący po danym roku podatkowym, jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty. Jednakże z przepisu art. 30a ust. 6c ustawy o PIT nie wynika zakaz stosowania pomniejszenia zryczałtowanego podatku od przychodów komplementariusza z zysku spółki komandytowej dotyczącego danego roku podatkowego spółki o określoną część podatku dochodowego należnego od dochodu spółki komandytowej za ten rok w innym momencie, niż rok podatkowy następujący po roku, w którym zysk został osiągnięty lub pięć kolejnych lat. Art. 30a ust. 6c ustawy o PIT wyznacza datę końcową, w jakiej możliwe jest dokonanie pomniejszenia, ale nie wyznacza daty początkowej. W szczególności ani art. 30a ust. 6c ustawy o PIT, ani żaden inny przepis tej ustawy nie wyklucza prawa spółki komandytowej (jako płatnika podatku PIT) do dokonania omawianego pomniejszenia od zaliczek wypłacanych komplementariuszom na poczet zysku z tytułu udziału w spółce komandytowej za dany rok podatkowy.
Podsumowując, zdaniem Spółki art. 30a ust. 6a oraz 6b ustawy o PIT mają także zastosowanie do dokonywanych przez Spółkę w trakcie roku obrotowego (podatkowego) Spółki wypłat na rzecz Komplementariusza zaliczek na poczet zysku Spółki. Zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT od sumy przychodów uzyskiwanych przez Komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki jako zaliczek wypłacanych w trakcie roku podatkowego należy pomniejszyć o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału Komplementariusza w zysku Spółki i podatku należnego od dochodu Spółki obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za daną część bieżącego roku podatkowego (którego dotyczy przychód z tytułu udziału w zysku w formie zaliczek).
Ad. 3
Jeśli ocena stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 2 będzie negatywna, to realizacja prawa do pomniejszenia zryczałtowanego podatku dochodowego należnego z tytułu przychodów z udziału w zysku Spółki za cały rok podatkowy (obrotowy), zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, będzie mogła nastąpić przez złożenie przez Komplementariusza wniosku o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym oraz zwrot takiej nadpłaty na rzecz Komplementariusza przez właściwy urząd skarbowy.
W przypadku negatywnej oceny stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 2 należy przyjąć, że Spółka jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych będzie zobowiązana do pobrania i odprowadzenia podatku od przychodu uzyskiwanego przez Komplementariusza z tytułu zaliczek na poczet zysku Spółki bez uwzględnienia art. 30a ust. 6a ustawy o PIT. Powstaje w związku z tym pytanie o sposób, w jaki możliwa jest realizacja przewidzianego w art. 30a ust. 6a ustawy o PIT prawa do pomniejszenia zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów uzyskanych przez Komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki, w sytuacji, gdy w trakcie danego roku obrotowego (podatkowego) następuje wypłata na rzecz Komplementariusza zaliczek na poczet jego udziału w zysku Spółki za dany rok obrotowy, od których to wypłat każdorazowo pobierany jest zryczałtowany podatek dochodowy obliczony zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.
Dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego i złożeniu rocznego zeznania podatkowego możliwe będzie ustalenie kwoty podatku należnego od dochodu Spółki za ten rok podatkowy (obrotowy). Jeżeli wcześniej w trakcie roku podatkowego Spółka będzie dokonywać na rzecz Komplementariusza wypłat zaliczek na poczet jego udziału w zysku za dany rok obrotowy (począwszy od zysku osiągniętego przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r.), będąc jednocześnie obowiązaną do pobrania i odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT przy każdej wypłacie zaliczki na poczet udziału w zysku, całość zryczałtowanego podatku dochodowego od całości przychodów Komplementariusza z tytułu udziału w zysku Spółki za dany rok obrotowy (jeżeli kwota wypłaconych Komplementariuszowi zaliczek na poczet udziału w zysku będzie równa kwocie jego udziału w zysku za dany rok obrotowy) lub stosowna część takiego podatku (jeżeli kwota wypłaconych Wnioskodawcy zaliczek na poczet udziału w zysku nie wyczerpie całej kwoty jego udziału w zysku za dany rok obrotowy) zostanie pobrana przez Spółkę i zapłacona przed końcem danego roku podatkowego, a więc przed ustaleniem kwoty podatku dochodowego należnego od dochodu Spółki za dany rok podatkowy (obrotowy) i przed złożeniem przez Spółkę rocznego zeznania podatkowego, w którym wykazana zostanie kwota tego podatku. W opisanej sytuacji kwota tak pobranego i zapłaconego zryczałtowanego podatku dochodowego nie zostanie pomniejszona o kwotę wynikającą z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT. W chwili bowiem dokonywania na rzecz Komplementariusza w trakcie roku wypłat miesięcznych zaliczek na poczet zysku (skoro będzie to miało miejsce przed zakończeniem danego roku podatkowego i złożeniem przez Spółkę rocznego zeznania podatkowego w zakresie dochodów za ten rok podatkowy) nie będzie znana kwota podatku należnego od dochodów Spółki za dany rok podatkowy wykazana w rocznym zeznaniu podatkowym.
Jeżeli Komplementariusz ma prawo do wypłaty w trakcie roku obrotowego zaliczek na poczet jego udziału w zysku Spółki osiągniętym w danym roku obrotowym, a przychód Komplementariusza z tytułu tych zaliczek jest elementem jego przychodu z tytułu udziału w zysku Spółki, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, podlegającym opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, musi istnieć stosowny mechanizm, który dawałby możliwość realizacji prawa Komplementariusza do pomniejszenia zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 6a ustawy o PIT.
Nie można bowiem uznać, że realizacja prawa Komplementariusza do udziału w zysku Spółki poprzez wypłaty miesięcznych zaliczek na poczet udziału w zysku niweczy lub w jakikolwiek sposób ogranicza ustawowe prawo Komplementariusza do pomniejszenia kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego należnego od jego przychodu o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału Komplementariusza w zysku Spółki i podatku należnego od dochodu Spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.
Przepisy art. 30a ust. 6a-6c ustawy o PIT muszą bowiem być wykładane w taki sposób, aby istniała możliwość późniejszego pomniejszenia zryczałtowanego podatku dochodowego pobieranego z tytułu realizowanych na rzecz Komplementariusza wypłat tytułem jego udziału w zysku Spółki o stosowną (odpowiadającą temu udziałowi w zysku) część podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu Spółki i wykazanego w rocznym zeznaniu podatkowym Spółki za każdy kolejny rok podatkowy.
Jeżeli okaże się, iż po pomniejszeniu łącznej kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego należnego od całego przychodu Komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki za dany rok obrotowy (podatkowy), uwzględniającej kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego pobrane i wpłacone do urzędu skarbowego przy okazji wypłaty na rzecz Komplementariusza w trakcie roku obrotowego zaliczek na poczet udziału w zysku Spółki, o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału Komplementariusza w zysku Spółki za ten rok i podatku należnego od dochodu Spółki za ten rok, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, kwota zryczałtowanego podatku od przychodu Komplementariusza pobranego wcześniej przez Spółkę przekracza kwotę podatku należnego, powstanie nadpłata w zakresie kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego pobranego przez Spółkę jako płatnika od wypłat z tytułu udziału w zysku Spółki za dany rok obrotowy (podatkowy), w tym wypłat w formie zaliczek na poczet udziału w zysku, ponad kwotę podatku należnego za dany rok podatkowy.
Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się również kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej. W omawianej sytuacji kwota zryczałtowanego podatku dochodowego pobrana przez płatnika (Spółkę) w wysokości przekraczającej kwotę podatku należnego, przy uwzględnieniu pomniejszenia wynikającego z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, będzie stanowiła kwotę podatku pobranego w wysokości większej od należnej, a więc będzie stanowiła nadpłatę. Nie ma przy tym znaczenia, że to, iż podatek ten został pobrany nienależnie, będzie mogło zostać stwierdzone dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego i ustaleniu kwoty podatku należnego od dochodu Spółki za rok obrotowy (podatkowy), w którym wypłacone zostały Komandytariuszowi zaliczki na poczet udziału w zysku Spółki.
Zgodnie z art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Na podstawie art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej, płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika. W omawianej sytuacji oznacza to, że z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty będzie mógł wystąpić Komplementariusz, a nie Spółka.
Zgodnie z art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji) to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację). Tym samym, jeżeli z przepisów prawa podatkowego nie wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), składany jest tylko wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Przepisy prawa nie przewidują po stronie komplementariusza obowiązku złożenia zeznania (deklaracji) na zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu udziału w zyskach osób prawnych obejmujących udział w zyskach spółki komandytowej. W związku z tym, przy składaniu wniosku o stwierdzenie nadpłaty Komplementariusz nie będzie obowiązany do złożenia skorygowanego zeznania (deklaracji). Będzie on mógł jednakże złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty, którą będzie stanowiła kwota odpowiadająca kwocie pobranego przez płatnika (tutaj Spółkę) podatku ponad kwotę podatku należnego, z uwzględnieniem jego pomniejszenia na podstawie art. 30a ust. 6a ustawy o PIT.
Podsumowując, po złożeniu przez Spółkę do właściwego urzędu skarbowego zeznania rocznego CIT-8 za rok podatkowy, w którym były wypłacane na rzecz Komplementariusza miesięczne zaliczki na poczet udziału w zyskach Spółki osiągniętych przez Spółkę po dniu 30 kwietnia 2021 r., zryczałtowany podatek dochodowy obliczony zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT od przychodów uzyskanych przez Komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki za ten sam rok, którego dotyczy złożone przez Spółkę zeznanie CIT-8, który to podatek został już wcześniej pobrany i zapłacony przy dokonywaniu na rzecz Komplementariusza w trakcie roku obrotowego wypłat zaliczek na poczet udziału w zysku Spółki, będzie mógł zostać pomniejszony o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału Komplementariusza w zysku Spółki i podatku należnego od dochodu Spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za ten rok podatkowy. Realizacja prawa do pomniejszenia zryczałtowanego podatku dochodowego należnego z tytułu przychodów z udziału w zysku Spółki za cały rok podatkowy (obrotowy), zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, będzie mogła nastąpić przez złożenie przez Komplementariusza wniosku o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym oraz zwrot takiej nadpłaty na rzecz Komplementariusza przez właściwy urząd skarbowy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie pytania trzeciego i nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
Zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c (spółki komandytowe i spółki komandytowo-akcyjne mające siedzibę lub zarząd na terytorium Polski), obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.
Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 52a.
Przychody uzyskane z dywidend i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych zostały określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – są przychodami z kapitałów pieniężnych, powstają w momencie ich faktycznego uzyskania przez podatnika.
Według art. 24 ust. 5 ustawy dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także:
- przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości (pkt 1);
- dochód ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c-e, które następuje w inny sposób niż określony w pkt 1 (pkt 1a);
- odsetki od udziału kapitałowego wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c-e (pkt 9).
Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.
Spółka komandytowa, która dokonuje wypłaty należności z tytułu działu w zyskach na rzecz komplementariusza – osoby fizycznej, ma obowiązek poboru zryczałtowanego 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 30a ust. 6a-6e ustawy, co wynika z art. 41 ust. 4e ustawy.
Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy, w przypadku przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c podatek ten pomniejsza się o kwotę, która odpowiada iloczynowi:
- procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i
- podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.
Kwota takiego pomniejszenia nie może jednak przekroczyć kwoty podatku obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 (art. 30a ust. 6b ustawy).
Wykładnia literalna art. 30a ust. 6a ustawy prowadzi do wniosku, że kwotę pomniejszenia podatku można ustalić dopiero, gdy znana jest wartość podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu spółki za rok podatkowy, w którym uzyskany został zysk dzielony między wspólników. Przesądza o tym użycie przez ustawodawcę w treści art. 30a ust. 6a sformułowania „za rok podatkowy”.
Nie ma zatem możliwości stosowania tego pomniejszenia w odniesieniu do wypłacanych wspólnikom w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziału w zysku za ten rok (zaliczek na poczet zysku, jaki spółka może osiągnąć w tym roku podatkowym). Ustawa nie pozwala bowiem na ustalenie kwoty pomniejszenia w oparciu o zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych należne od dochodu spółki, obliczone zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za okres do momentu wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku.
Regulacja art. 30a ust. 6a ustawy uwzględnia zależność pomiędzy dochodem (zyskiem) uzyskanym przez spółkę w danym roku podatkowym a przychodami wspólników z udziału w zysku spółki za ten rok podatkowy. Ustawodawca ukształtował omawiane uprawnienie uwzględniając „modelowy” system podziału zysków, tj. następującą sekwencję zdarzeń:
- Spółka w trakcie roku uzyskuje dochody, które opodatkowuje podatkiem dochodowym;
- po zakończeniu roku obrotowego i roku podatkowego spółka ustala swój zysk i ustala podatek dochodowy należny za dany rok podatkowy;
- po ustaleniu wyników za dany rok obrotowy spółka podejmuje decyzję o podziale zysków za dany rok;
- wypłata zysków za dany rok „wynika” z uzyskania dochodów (zysków) za ten rok.
Na mocy art. 30a ust. 6c ustawy, przepisy ust. 6a i 6b stosuje się również w przypadku, gdy przychód z tytułu udziału w zysku spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, za dany rok podatkowy zostanie uzyskany przez komplementariusza w innym roku niż rok następujący po danym roku podatkowym, jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty.
Przepis art. 30a ust. 6c ww. ustawy określa zakres „czasowy” uprawnienia komplementariusza do omawianego pomniejszenia. Kwota wyliczona zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy w oparciu o wartość podatku należnego od dochodu spółki za dany rok podatkowy może pomniejszać podatek od wypłat uzyskiwanych przez wspólnika z udziału w zyskach spółki za ten rok podatkowy – w okresie do 6 lat od końca tego roku podatkowego.
Przepis odnosi się do sytuacji, w których udział w zysku osiągniętym przez spółkę w danym roku nie jest wypłacany wspólnikom w kolejnym roku, ale w latach późniejszych (do 5 lat od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty, czyli do 6 lat od końca roku, w którym zysk został osiągnięty).
Co istotne, pomniejszenie nie dotyczy jakichkolwiek przychodów z udziału w zyskach spółki wypłacanych wspólnikom, ale wyłącznie tych przychodów, które wynikają z osiągnięcia przez spółkę zysku za dany rok podatkowy (są wypłatą z tytułu udziału w tym zysku – w zysku za ten konkretny rok podatkowy).
Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe Spółka jako płatnik – zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy – będzie obowiązana pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów wypłacanych komplementariuszom z tytułu udziału w zysku Spółki w formie zaliczek na poczet zysku. Jednocześnie nie będzie podstaw do pomniejszenia wartości pobieranego przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego o kwoty pomniejszenia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Nie będzie bowiem znana kwota podatku należnego od dochodu spółki komandytowej, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku (zaliczka na poczet udziału w zysku) został uzyskany. Wnioskodawca – jako płatnik – powinien pobierać więc podatek według stawki 19%, bez pomniejszeń.
Brak podstaw do uwzględnienia kwoty pomniejszenia przez płatnika nie oznacza, że podatnik nie będzie miał możliwości skorzystania z omawianego uprawnienia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Kwestia sposobu realizacji tego uprawnienia jest indywidualną sprawą komplementariusza, a nie płatnika.
W przypadku wykazania należnego podatku dochodowego od osób prawnych przez spółkę komandytową za rok podatkowy, za który zostały wypłacone komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku (co nastąpi po zakończeniu roku podatkowego), ustają przeszkody do dokonania odliczenia od wypłaconych w poprzednim roku świadczeń z tytułu zaliczki. Wtedy podatnik (komplementariusz) może obliczyć należny podatek od otrzymanych świadczeń z tytułu zaliczki na poczet przewidywanego podziału zysku z uwzględnieniem odliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z zasadą określoną w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się również kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej. Kwota zryczałtowanego podatku dochodowego pobrana przez płatnika (Spółkę) w wysokości przekraczającej kwotę podatku należnego, przy uwzględnieniu pomniejszenia wynikającego z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie stanowiła kwotę podatku pobranego w wysokości większej od należnej, a więc będzie stanowiła nadpłatę. Zgodnie z art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Zgodnie z art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację). Tym samym, jeżeli z przepisów prawa podatkowego nie wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), składany jest tylko wniosek o stwierdzenie nadpłaty.
Wskazanie przez Zainteresowanych we własnym stanowisku na okoliczność wypłaty na rzecz Komplementariusza miesięcznych zaliczek na poczet udziału w zyskach Spółki osiągniętych przez Spółkę po dniu 30 kwietnia 2021 r. organ interpretacyjny potraktował jako omyłkę, gdyż z opisu zdarzenia wynika, że Spółka stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2021 r. Omyłka ta nie ma wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie kwestii poruszonej w pytaniu trzecim.
Końcowo, odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku podkreślić należy, że dotyczy on konkretnej, indywidualnej sprawy w określonym stanie faktycznym i tylko w niej jest wiążący. Dlatego, stosownie do art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej wskazać należy, że wyroki sądów nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego interpretację indywidualną.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na tą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.