0114-KDIP3-2.4011.924.2021.2.MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 października 2021 r. (data wpływu 16 września 2021 r.) uzupełnione pismem z 11 listopada 2021 r. (data wpływu 17 listopada 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 28 października 2021 r. Nr 0114- KDIP3-2.4011.924.2021.1.MR (data nadania 28 października 2021 r., data doręczenia 8 listopada 2021 r.) oraz pismem z 9 grudnia 2021 r. (data wpływu 23 grudnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Z uwagi na braki formalne, pismem z 28 października 2021 r. (data nadania 28 października 2021 r., data doręczenia 8 listopada 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.924.2021.1.MR, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 12 listopada 2021 r. (data wpływu 17 listopada 2021 r.) oraz pismem z 9 grudnia 2021 r. (data wpływu 23 grudnia 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 2 października 2015 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z.). Działalność była zawieszona w okresie od 1 października 2016 roku do 9 stycznia 2017 roku.

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387; dalej zwana "ustawą o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)"). Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Działalność Wnioskodawcy jest opodatkowana w formie podatku liniowego. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Począwszy od 4 stycznia 2021 roku Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz amerykańskiej spółki A. (dalej również jako: „Spółka” lub „Zleceniodawca”). Usługi są świadczone z terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie z postanowieniami przedmiotowej umowy Wnioskodawca wykonuje na rzecz Spółki wszelkie prace wyraźnie określone w umowie oraz inne nie wskazane w niej bezpośrednio, jednakże związane z faktyczną lub proponowaną działalnością z obszaru badania i rozwoju.

Są to przede wszystkim usługi, które obejmują projektowanie, tworzenie i wdrażanie programów komputerowych, a także rozwój i ulepszanie oprogramowania, a w szczególności:

• projektowanie i implementację programów komputerowych w celu tworzenia nowych funkcjonalności w obrębie silnika rekomendacji - systemu stanowiącego innowacyjne rozwiązanie polegające na umożliwieniu wyszukiwania i optymalnego łączenia ze sobą podmiotów korzystających z oprogramowania Zleceniodawcy a będących z jednej strony dostawcami, a z drugiej strony odbiorcami usług. System ten działając w chmurze obliczeniowej, działa na podstawie zbiorów danych zgromadzonych i opracowanych przez Spółkę i składa się z rozproszonych serwisów oddelegowanych do poszczególnych zadań i komunikujących się ze sobą w sposób asynchroniczny za pomocą szyny zdarzeń oraz synchroniczny poprzez protokół http,
• opracowywanie algorytmów uczenia maszynowego i utylizacja wyników ich obliczeń w celu podniesienia dokładności, precyzji i czułości ich działania i tym samym polepszenia wyników rekomendacji,
• tworzenie interfejsów programistycznych (ang. API) pozwalających na udostępnianie danych dla aplikacji klienckich,
• identyfikacja i naprawa błędów w istniejących programach - są to działania polegające na analizowaniu incydentów oraz zgłoszeń defektów i wynajdywaniu sposobów ich naprawy w celu doprowadzenia programów do działania zgodnego z ich przeznaczeniem, co wiąże się z modyfikacją istniejącego kodu źródłowego i stworzeniem nowego,
• rozwój i aktualizację bibliotek programistycznych Zleceniodawcy, czyli plików dostarczających podprogramy, dane oraz typy danych które mogą zostać wykorzystane z poziomu kodu źródłowego innych programów, opracowywanie konfiguracji oraz tworzenie kodu źródłowego wspierającego procesy ciągłej integracji i ciągłego dostarczania (ang. CI/CD i CI/CD) dla tworzonych programów przy wykorzystaniu narzędzi takich jak: `(...)`

Działalność Wnioskodawcy w ramach usług realizowanych na rzecz Spółki polega na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu innowacyjnych systemów komputerowych mających zastosowanie w tworzeniu platformy komunikacyjnej pomiędzy dostawcami a nabywcami usług na całym świecie. Oprogramowanie tworzone przez Zleceniodawcę ze współudziałem Wnioskodawcy stanowi innowacyjny produkt upraszczający i digitalizujący procesy pozyskiwania usługodawców (ang. Sourcing) niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Działalność Wnioskodawcy stanowi zatem przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe.

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, w związku z którymi uzyskuje dochody, a których dotyczy wniosek zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone/ulepszone/rozwinięte w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Przedmiotowa działalność dotyczy zatem tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części, które są utworami w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. 1191, tj. z późn. zm.; dalej zwanej "ustawą o PAIPP").

Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest częścią systemu informatycznego Zleceniodawcy. Poszczególne moduły tego systemu są realizowane w innej technologii, co wymusza konieczność współpracy różnych specjalistów. Podział zadań w zespole odzwierciedla zatem umiejętności i specjalizację w danej technologii. Jako członek zespołu, Wnioskodawca odpowiada za rozwijanie i ulepszanie oprogramowania w technologii, w której się specjalizuje (Back-end, Data science) i wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Wnioskodawca ulepsza i rozwija oprogramowanie tworząc nowe funkcjonalności (kod źródłowy, algorytmy), które ulepszają programy Spółki i które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o PAiPP. Tworzone programy mają przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego Zleceniodawcy.

Podjęta działalność Wnioskodawcy obejmuje działalność polegającą na pracach rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce albowiem w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy czy klientów Zleceniodawcy. Jak wskazano powyżej działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działania Wnioskodawcy zasadniczo oparte są o wypracowany harmonogram realizacji określonego projektu.

Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy Spółka staje się właścicielem wszelkich praw wytworzonych lub zredukowanych (ulepszonych) w całości lub w części przez Wnioskodawcę w okresie jej obowiązywania. Strony szeroko określiły te prawa jako wszelkie prawa własności intelektualnej dowolnego rodzaju istniejące na całym świecie w tym m.in. prawo patentowe, czy prawo autorskie.

Wnioskodawca jest ponadto zobowiązany do wspierania Spółki w dalszym ewidencjonowaniu, rejestrowaniu i udoskonalaniu takich praw oraz w doskonaleniu, uzyskiwaniu, utrzymywaniu, egzekwowaniu i obronie wszelkich przydzielonych praw. Spółka jest uprawniona do używania, powielania, rozpowszechniania, zmieniania i wykorzystywania, modyfikowania jakichkolwiek wyników prac prowadzonych przez Wnioskodawcę (bez ograniczeń tj. w dowolny sposób, w jaki taka działalność może być rejestrowana).

Dodatkowo, na okoliczność w której używanie, reprodukowanie, rozpowszechnianie i wykorzystywanie przez Spółkę jakiegokolwiek prawa wytworzonego przez Wnioskodawcę na podstawie umowy opierałoby się na używaniu lub naruszaniu technologii czy praw własności intelektualnej będących własnością lub licencjonowanych przez Wnioskodawcę, Spółce zostanie przyznane wieczyste, nieodwołalne, ogólnoświatowe bezpłatne, niewyłączne, podlegające podlicencjonowaniu prawo i licencja do pełnego wykorzystywania i wykonywania wszystkich takich technologii i praw własności intelektualnej w celu wsparcia wykonywania lub eksploatacji przez Spółkę wytworzonych w ramach umowy praw.

Mając na względzie powyższy opis, ogół autorskich praw majątkowych do wytworzonych, rozwiniętych, ulepszonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych, przechodzi na własność Spółki z momentem jego przyjęcia (odbioru). Wnioskodawca przenosi ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy odpłatnie na mocy zawartej umowy o świadczenie usług.

Zgodnie z postanowieniami umowy Wnioskodawcy przysługuje miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie, wypłacane na podstawie wystawionej za dany miesiąc kalendarzowy faktury VAT (podatek od towarów i usług). Z uwagi na to, że wszystkie realizowane przez Wnioskodawcę czynności związane są z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania komputerowego, całość tego wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za odpłatne przeniesienie praw do programów komputerowych.

Inaczej mówiąc otrzymane przez Wnioskodawcę w całym okresie trwania umowy, wynagrodzenie stanowi odpłatność za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych/części do tych programów, które są wytwarzane, ulepszane czy rozwijane przez Wnioskodawcę w trakcie trwania umowy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi koszty bezpośrednio związane z działalnością polegające na realizacji praw autorskich opisanych szeroko w stanie faktycznym tj.:

1. koszty zakupu urządzeń wykorzystywanych do pracy - komputery, monitory, klawiatury - koszt niezbędny do fizycznego pisania dokumentacji projektowej, kodu źródłowego, testowania prototypów oprogramowania, zdalnego kontaktu ze Zleceniodawcą
2. opłaty za Internet - umożliwiające regularny i płynny kontakt z kontrahentem wieloma kanałami, dostęp do narzędzi i platform kontrahenta na których wdrażane są nowe rozwiązania,
3. koszt zakupu telefonu komórkowego oraz opłata za abonament telefoniczny - koszt potrzebny do kontaktu zdalnego ze Zleceniodawcą celem omówienia wyników prowadzonych prac projektowych
4. koszty szkoleń, literatury fachowej i podnoszenia kwalifikacji zawodowych - koszty niezbędne celem rozwijania wiedzy i nabywania nowych umiejętności wykorzystywanych przy realizacji programów
5. koszty związane z używaniem samochodu (paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, naprawy, raty leasingowe) - umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Wnioskodawca wykorzystuje również samochód w podróżach służbowych tj. celem dojazdu do zamieszkujących w innych miastach innych członków zespołu, zespołów współpracujących ze Spółką czy dojazdu na lotnisko. Podróże te związane są z omówieniem postępów realizowanych prac czy rozpoczęciem prac nad kolejnymi projektami.
6. składki na ubezpieczenie społeczne - składki na ubezpieczeni emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe - jest to koszt obligatoryjny przy prowadzonej działalności gospodarczej;
7. usługi księgowe - koszt potrzebny do prawidłowego prowadzenia ewidencji IP BOX, do których na podstawie przepisów prawa zobowiązany jest Wnioskodawca, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych. Jednocześnie koszty te można przyporządkować wówczas odpowiednio do kilku projektów
8. usługi doradztwa w zakresie IP Box - koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową, wydatki związane z utrzymaniem usług Online koniecznych do wytworzenia pracy, takich jak: maszyn wirtualnych i kont na serwerach chmurowych.
9. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której uwzględnia informacje o:

• prawie własności intelektualnej, tj. określonym oprogramowaniu lub części danego oprogramowania, które zostało wytworzone, ulepszone czy rozwinięte a do którego prawo w danym okresie przenoszone jest na Zleceniodawcę (dalej: „Prawo IP Box”)
• przychodach uzyskiwanych z odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania lub części danego oprogramowania, które zostało wytworzone, ulepszone czy rozwinięte w czasie trwania umowy za wynagrodzeniem ryczałtowym określonym w tej umowie (dalej: „Przychód IP Box”);
• kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania lub części tego oprogramowania (dalej: „Koszty IP Box”);
• dochodzie z odpłatnego przeniesienia prawa do oprogramowania lub części tego poprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej (dalej: „Dochód IP Box”).

Z uwagi na fakt, iż programy komputerowe będące przedmiotem Praw IP Box, z których osiągany jest Dochód IP Box, będą w całości wytwarzane w ramach działalności prowadzonej samodzielnie przez Wnioskodawcę, w ocenie Wnioskodawcy kwota Dochodu IP Box będzie zarazem kwotą kwalifikowanego dochodu z Praw IP Box, obliczonego zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, a co za tym idzie w ocenie Wnioskodawcy będzie mogła podlegać opodatkowaniu stawką PIT w wysokości 5%.

Pismem z 12 listopada 2021 r. (data wpływu 17 listopada 2021 r.), Wnioskodawca doprecyzował wniosek o następujące informacje:

• Wnioskodawca począwszy od dnia 4 stycznia 2021 roku świadczy usługi programistyczne w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz amerykańskiej spółki (`(...)`). Tego dnia (4 stycznia 2021 roku) została zawarta umowa z amerykańską spółką.
• Przedmiotem złożonego wniosku są dochody osiągnięte na podstawie umowy zawartej z amerykańską spółką 4 stycznia 2021 roku. W związku z powyższym od tego dnia prowadzi działalność, opisaną we wniosku, a zmierzającą do wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
• Wnioskodawca prowadzi na bieżąco tj. od dnia zawarcia umowy ze spółką amerykańską, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT.

W prowadzonej ewidencji wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz przypisuje również przychody oraz koszty uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca chciałby dodatkowo doprecyzować w ramach uzupełnienia zdarzenia przyszłego, że z uwagi na to, że otrzymuje ryczałtowe wynagrodzenie, w ramach którego w 100% wytwarza, ulepsza i rozwija wiele praw autorskich do programów komputerowych, każdorazowo do kwoty tej przypisuje ww. prawa.

Przypisanie jest dokonywane na podstawie danych rejestrowanych w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, które dostarczają Wnioskodawcy informacje, jak czasochłonne były poszczególne projekty związane z wytworzeniem danego oprogramowania/części oprogramowania.

· Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego): „Zgodnie z postanowieniami umowy Wnioskodawcy przysługuje miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie, wypłacane na podstawie wystawionej za dany miesiąc kalendarzowy faktury VAT. Z uwagi na to, że wszystkie realizowane przez Wnioskodawcę czynności związane są z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania komputerowego, całość tego wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie za odpłatne przeniesienie praw do programów komputerowych. Inaczej mówiąc otrzymane przez Wnioskodawcę, w całym okresie trwania umowy, wynagrodzenie stanowi odpłatność za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych/części do tych programów, które są wytwarzane, ulepszane czy rozwijane przez Wnioskodawcę w trakcie trwania umowy."

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy, skoro całość otrzymywanego wynagrodzenia w ramach wykonywanych na rzecz Spółki usług stanowi wynagrodzenie za odpłatne przeniesienie praw do programów komputerowych uzyskuje on dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

· Przedmiotem zapytania są dochody uzyskiwane w 2021 roku i w latach kolejnych. Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy bowiem kwalifikacji dochodów na podstawie umowy zawartej w 2021 roku.

W związku z powyższym proszę o zmianę zakresu wniosku, tj. było; „liczba stanów faktycznych: 4”, winno być „liczba zdarzeń przyszłych: 4”.

Pismem z 9 grudnia 2021 r. (data wpływu 23 grudnia 2021 r.), Wnioskodawca wskazał, że doprecyzowuje stanowisko zawarte we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej poprzez wskazanie, że przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest możliwość zastosowania stawki 5% w 2021 roku do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz w latach kolejnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?
2. Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanej umowy stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?
3. Czy wskazane w opisie stanu faktycznego wydatki można uznać w całości za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?
4. Czy dochody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do tworzonego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania komputerowego lub jego części stanowią kwalifikowane dochody w rozumieniu art. 3oca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT i uprawniają Wnioskodawcę do zastosowania stawki opodatkowania 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Opisana w stanie faktycznym działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 53 pkt 38-40 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1:

Zgodnie z brzmieniem artykułu 53 pkt 38 ustawy o PIT działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Jednocześnie może prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe. W każdej z tych trzech sytuacji spełniona zostanie definicja działalności badawczo-rozwojowej, o ile badania te spełniać będą kryteria „twórczości”, „systematyczności” i „zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Stosownie do brzmienia art. są pkt 39 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce(Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619) rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a zatem stanowią działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany Odnosząc się do wskazanych w art. 53 pkt 38 kryteriów działalności badawczo-rozwojowej tj. twórczości; systematyczności, zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy dotworzenia nowych zastosowań, należy wskazać, iż kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową.

Pogląd ten jest konsekwentnie prezentowany przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach. Tylko tytułem przykładu Wnioskodawca pragnie przytoczyć fragment interpretacji o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Organ zaaprobował stanowisko wnioskodawcy, iż działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W wydanych Objaśnieniach podatkowych definiując działalność badawczo-rozwojową odniesiono się do kryteriów wskazanych w Podręczniku Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny), Warsaw. https://doi.org/1o.1787/9788388718977-pl). Według ww. podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia, co też przekłada się na użytym przez ustawodawcę kryteriach „twórczości” czy „systematyczności”.

Przepisy ustawy o PIT nie definiują pojęcia „twórczości”, co oznacza, że wyjaśnienia jego znaczenia należy dokonać z uwzględnieniem wykładni językowej.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność -zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych wskazał, iż: twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.”

Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z 7 listopada 2007 r., (sygn. I Ca 800/07) wskazał, że przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

• być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;
• mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;
• mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Podręcznik Frascati podaje, iż twórczość w działalności badawczo-rozwojowej związana jest z kreatywnością mającą swe źródło we wkładzie człowieka. Z zakresu działalności badawczo-rozwojowej należy więc wyłączyć działalność o charakterze rutynowym, można natomiast włączyć do niej nowe metody opracowane w celu wykonywania pospolitych zadań. Są to zatem prace polegające między innymi na opracowywaniu prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony.

Takie też działania wykonuje Wnioskodawca. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego projektowanie i implementacja programów komputerowych jest dokonywane w celu tworzenia nowych funkcjonalności w obrębie silnika rekomendacji. Podobnie tworzenie interfejsów programistycznych (ang. API) pozwalających na udostępnianie danych dla aplikacji klienckich czy opracowywanie algorytmów uczenia maszynowego i utylizacja wyników ich obliczeń w celu podniesienia dokładności, precyzji i czułości ich działania i tym samym polepszenia wyników rekomendacji.

Twórczy charakter prac przejawia się również w identyfikacji i naprawie błędów w istniejących programach, co wiąże się z modyfikacją istniejącego kodu źródłowego i stworzeniem nowego, a także w rozwoju i aktualizacji bibliotek programistycznych Zleceniodawcy, opracowywaniu konfiguracji oraz tworzeniu kodu źródłowego wspierającego procesy ciągłej integracji i ciągłego dostarczania (ang. CI/CD i CI/CD) dla tworzonych programów.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Wyjaśnienie tego pojęcia również należy dokonać zgodnie z regułami wykładni językowej.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

Minister Finansów w wydanych Objaśnieniach podatkowych wskazał, iż spełnienie kryterium „systematyczności” nie jest zatem uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanowali przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość.

Takie rozumienie kryterium systematyczności działalności badawczo-rozwojowej potwierdza również Podręcznik Frascati, zgodnie z którym działalność ta musi być prowadzona w sposób systematyczny (metodyczny), czyli zaplanowany zarówno wobec przebiegu procesu, jak i jego wyników. Pomocnym dla ustalenia spełnienia kryterium systematyczności może być uprzednie określenia celu projektu badawczo-rozwojowego oraz źródła finansowania prowadzonych prac badawczych lub rozwojowych.

Realizacja projektu odbywa się według określonego haromonogramu, który określa jego poszczególne etapy: od ustalenia potrzeb biznesowych, po realizację projektu aż do implementacji oprogramowania.

Przedstawione powyżej kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą jej organizacji i charakteru, natomiast trzecie kryterium odnosi się do rezultatu prowadzenie tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Pro wadząc działalność badawczo-rozwojową przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Jest tak również w odniesieniu do Wnioskodawcy, który w celu realizacji prac badawczo- rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii programowania.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy realizowane działania obejmują prace rozwojowe w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Realizowanym zadaniom można również przypisać walor badań naukowych, bowiem w ramach realizacji powierzonych przez Zleceniodawcę zadań każdorazowo tworzy innowacyjne rozwiązania służące stworzeniu nowego produktu.

Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w sposób ciągły i systematyczny. Nie mają one charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności.

Reasumując - podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwoju oraz ulepszeniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2

Z uwagi na to, że wytworzone przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prawa autorskie do programów komputerowych lub ich części stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, to wynagrodzenie otrzymane z odpłatnego przeniesienia tych praw powinno być uznane za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższy przepis zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Przy czym, by można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz
2. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Zgodnie z pkt 80 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. (dalej jako: „Objaśnienia podatkowe”)program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim:

· forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie;

· interfejsów (oparta na analogicznych podstawach jak ochrona innych składników programu) - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony.

Mając na względzie powyższe w ocenie Wnioskodawcę wytwarzane, ulepszane lub rozwijane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oprogramowanie zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Prawo to jest wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP oraz przepisów międzynarodowych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 17 maja 2021 roku (nr 0113-KDIPT2-1.4011.128.2021.2.MM). Oceniając stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę organ wskazał, iż „(`(...)`) podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. (`(...)`) Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem "cudzego" IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem "całego IP" (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Reasumując (`(...)`) autorskie prawo do oprogramowania komputerowego (Prawa IP Box) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

W ocenie Wnioskodawcy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca przenosi ogół autorskich prawa majątkowych na rzecz Zleceniodawcy na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług. Przeniesienie praw własności intelektualnych odbywa się odpłatnie. W związku z powyższym wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług wypłacane Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części wytworzonych w ramach świadczonych usług. Otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie stanowi zatem Przychód z IP.

Ad. 3

Opisane w stanie faktycznym koszty można uznać za koszty prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 3:

Zgodnie z brzemieniem art. 3oca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (tzw. wskaźnik Nexus):

(a + b)*1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu powiązanego,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca ponosi następujące koszty bezpośrednio związane z działalnością polegającą na tworzeniu, ulepszeniu oraz rozwoju oprogramowania lub części tego oprogramowania, do których prawa przenoszone są odpłatnie na podstawie zawartej umowy:

1. koszty zakupu urządzeń wykorzystywanych do pracy - komputery, monitory, klawiatury - koszt niezbędny do fizycznego pisania dokumentacji projektowej, kodu źródłowego, testowania prototypów oprogramowania, zdalnego kontaktu ze Zleceniodawcą,
2. opłaty za Internet - umożliwiające regularny i płynny kontakt z kontrahentem wieloma kanałami, dostęp do narzędzi i platform kontrahenta na których wdrażane są nowe rozwiązania,
3. koszt zakupu telefonu komórkowego oraz opłata za abonament telefoniczny - koszt potrzebny do kontaktu zdalnego ze Zleceniodawcą celem omówienia wyników prowadzonych prac projektowych,
4. koszty szkoleń, literatury fachowej i podnoszenia kwalifikacji zawodowych - koszty niezbędne celem rozwijania wiedzy i nabywania nowych umiejętności wykorzystywanych przy realizacji programów,
5. koszty związane z używaniem samochodu (paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, naprawy, raty leasingowe) - umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Wnioskodawca wykorzystuje również samochód w podróżach służbowych tj. celem dojazdu do zamieszkujących w innych miastach innych członków zespołu, zespołów współpracujących ze Spółką czy dojazdu na lotnisko. Podróże te związane są z omówieniem postępów realizowanych prac czy rozpoczęciem prac nad kolejnymi projektami,
6. składki na ubezpieczenie społeczne - składki na ubezpieczeni emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe- jest to koszt obligatoryjny przy prowadzonej działalności gospodarczej,
7. usługi księgowe - koszt potrzebny do prawidłowego prowadzenia ewidencji IP BOX, do których na podstawie przepisów prawa zobowiązany jest Wnioskodawca, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych. Jednocześnie koszty te można przyporządkować wówczas odpowiednio do kilku projektów,
8. usługi doradztwa w zakresie IP Box - koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową,
9. wydatki związane z utrzymaniem usług Online koniecznych do wytworzenia pracy, takich jak: maszyn wirtualnych i kont na serwerach chmurowych.

Są to koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika Nexus jako koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Dodatkowo w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca każdorazowo ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując, ponoszone przez Wnioskodawcę koszty, opisane w stanie faktycznym należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo- rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 3oca ust. 7 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 4:

W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty,

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z brzemieniem art. 3oca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie (tzw. wskaźnik Nexus).

Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

| (a + b) *1,3 | a + b + c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu powiązanego,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Mając na uwadze możliwość opodatkowania dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z praw IP Box z zastosowaniem preferencyjnej stawki 5% wskazać należy, że prawa autorskie do programów komputerowych, które są tworzone samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ponadto odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca przenosi ogół autorskich prawa majątkowych na rzecz Zleceniodawcy na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług. Przeniesienie praw własności intelektualnych odbywa się odpłatnie. W związku z powyższym wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług wypłacane Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części wytworzonych w ramach świadczonych usług. Otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie stanowi zatem Przychód z IP.

W celu obliczenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca ponosi koszty (opisane szczegółowo na wstępie), które mogą być uznane za bezpośrednie związane z tworzeniem i rozwojem oprogramowania. Wnioskodawca nie ponosi innych kosztów wymienionych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, niż koszty faktycznie poniesione na prowadzoną, bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W związku z powyższym dochód otrzymany z przeniesienia majątkowego prawa autorskiego z prawa komputerowego w ramach świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Podsumowując, skoro Wnioskodawca:

· w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe,

· wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o PIT,

· w wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP,

· przenosi za wynagrodzeniem autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania,

· prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT.

- to może zastosować stawkę 5% w 2021 roku do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz w latach kolejnych, o ile będzie w dalszym ciągu współpracował ze Zleceniodawcą na zasadach opisanych na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przy czym, aby stwierdzić, czy prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo- rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2 października 2015 r. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz amerykańskiej spółki. Są to przede wszystkim usługi, które obejmują projektowanie, tworzenie i wdrażanie programów komputerowych, a także rozwój i ulepszanie oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy w ramach usług realizowanych na rzecz Spółki polega na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu innowacyjnych systemów komputerowych mających zastosowanie w tworzeniu platformy komunikacyjnej pomiędzy dostawcami, a nabywcami usług na całym świecie. Oprogramowanie tworzone przez Zleceniodawcę ze współudziałem Wnioskodawcy stanowi innowacyjny produkt upraszczający i digitalizujący procesy pozyskiwania usługodawców (ang. Sourcing) niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Działalność Wnioskodawcy stanowi zatem przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe. Przedmiotowa działalność dotyczy zatem tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części, które są utworami w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. 1191, tj. z późn. zm.; dalej zwanej "ustawą o PAIPP"). Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest częścią systemu informatycznego Zleceniodawcy. Poszczególne moduły tego systemu są realizowane w innej technologii, co wymusza konieczność współpracy różnych specjalistów. Podział zadań w zespole odzwierciedla zatem umiejętności i specjalizację w danej technologii. Jako członek zespołu, Wnioskodawca odpowiada za rozwijanie i ulepszanie oprogramowania w technologii, w której się specjalizuje (Back-end, Data science) i wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Wnioskodawca ulepsza i rozwija oprogramowanie tworząc nowe funkcjonalności (kod źródłowy, algorytmy), które ulepszają programy Spółki i które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o PAiPP. Tworzone programy mają przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego Zleceniodawcy.

Podjęta działalność Wnioskodawcy obejmuje działalność polegającą na pracach rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce albowiem w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy czy klientów Zleceniodawcy. Jak wskazano powyżej działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działania Wnioskodawcy zasadniczo oparte są o wypracowany harmonogram realizacji określonego projektu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na projektowaniu, tworzeniu i wdrażaniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji, a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) *1,3 a + b + c+ d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo- rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, ulepsza i modyfikuje programy komputerowe lub ich części;

2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac związanych z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania komputerowego powstaje nowe, odrębne oprogramowanie lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. Wnioskodawca przenosi na rzecz Kontrahenta wszelkie prawa autorskie do wytworzonych programów w zamian za wynagrodzenie;

5. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco tj. od dnia zawarcia umowy ze spółką amerykańską (4 stycznia 2021 roku), odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT. W prowadzonej ewidencji wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz przypisuje również przychody oraz koszty uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Reasumując powyższe – autorskie prawa do programu komputerowego wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Tym samym Wnioskodawca prowadzący „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo - rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za rok 2021 (od 4 stycznia 2021 r.) i lata następne (przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia kosztów prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

· wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

· kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

· dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

· dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

· wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

· dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

· wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Tym samym kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą wydatki ponoszone – koszty zakupu urządzeń wykorzystywanych do pracy (komputery, monitory, klawiatury), opłaty za Internet, koszt zakupu telefonu komórkowego oraz opłata za abonament telefoniczny, koszty szkoleń, literatury fachowej i podnoszenia kwalifikacji zawodowych, koszty związane z używaniem samochodu (paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, naprawy, raty leasingowe), składki na ubezpieczenie społeczne, usługi księgowe, usługi doradztwa w zakresie IP Box, wydatki związane z utrzymaniem usług Online koniecznych do wytworzenia pracy, takich jak: maszyn wirtualnych i kont na serwerach chmurowych, o ile są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Wnioskodawca uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując – wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na: koszty zakupu urządzeń wykorzystywanych do pracy (komputery, monitory, klawiatury), opłaty za Internet, koszt zakupu telefonu komórkowego oraz opłata za abonament telefoniczny, koszty szkoleń, literatury fachowej i podnoszenia kwalifikacji zawodowych, koszty związane z używaniem samochodu (paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, naprawy, raty leasingowe), składki na ubezpieczenie społeczne, usługi księgowe, usługi doradztwa w zakresie IP Box, wydatki związane z utrzymaniem usług Online koniecznych do wytworzenia pracy, takich jak: maszyn wirtualnych i kont na serwerach chmurowych**, stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.**

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.