0114-KDIP3-2.4011.897.2021.1.JK2
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, jako jednostka sektora finansów publicznych, prowadzi badania naukowe, w ramach których wypłaca gratyfikacje finansowe respondentom oraz uczestnikom eksperymentów. Organ podatkowy uznał, że te gratyfikacje stanowią przychód z innych źródeł zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Wnioskodawca nie pełni roli płatnika podatku, lecz ma obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 dla uczestników badań oraz jej przekazania do urzędu skarbowego.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 października 2021 r. (data wpływu 6 października 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 października 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca należy do sektora finansów publicznych, której głównym celem statutowym jest prowadzenie badań podstawowych w zakresie nauk filozoficznych, socjologii oraz nauk o poznaniu i komunikacji, zorientowanych przede wszystkim na zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk, bez nastawienia na praktyczne zastosowanie wyników. Stosowane są różne rodzaje metod badawczych takie jak: eksperyment, wywiady (ankieta, wywiady nieustrukturyzowane, wywiady kwestionariuszowe), obserwacja. Uczestnicy badań eksperymentalnych lub respondenci wybierani są według kilku kryteriów m.in. grupy zawodowej, miejsca zamieszkania, wieku, zainteresowań. Rekrutacja odbywa się różnymi sposobami - siecią kontaktów własnych badaczy, poprzez ogłoszenia w portalach społecznościowych przy pomocy firm zewnętrznych, które dysponują bazami danych aktywnych użytkowników. Jednym z podstawowych zagrożeń rzetelności wyników badań opartych na kontakcie z respondentami lub uczestnikami eksperymentów jest niski odsetek realizacji wylosowanej próby a niekiedy nawet niemożność realizacji badania ze względu na brak chętnych. Wynika on przede wszystkim z trudności namówienia wylosowanych osób do udziału w badaniu. Jednym z działań zachęcającym do uczestniczenia w badaniu, stosowanym przez Wnioskodawcę, jest gratyfikacja finansowa dla uczestnika eksperymentu/ respondenta, która oprócz formy podziękowania za udział w badaniu często stymuluje uczestników badania do pewnych zachowań - w niektórych projektach wypłacana kwota zależy od decyzji uczestnika podjętych w czasie badania, obranej przez niego strategii, chęci do kooperowania z innymi uczestnikami. Zachowania te są przedmiotem hipotez badawczych. W praktyce oznacza to, że w tego typu badaniach wypłaty dla poszczególnych uczestników są zróżnicowane. Kwota gratyfikacji za udział w badaniu kształtuje się w przedziale od 10 do 350 zł w zależności od złożoności metody badawczej i budżetu przeznaczonego na konkretne badania. Stawka minimalna (10 zł) dotyczy osób, które stawiły się do badania, a z różnych przyczyn nie wzięły w nim udziału, np. rezygnacja, brak miejsc. Osoby fizyczne wybrane losowo wg odpowiednich reguł statystycznych biorące udział w badaniach nie są związane z Wnioskodawcą żadnym stosunkiem prawnym.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy wynagrodzenie za udział w badaniu dla respondentów/uczestników eksperymentów stanowi przychód z innych źródeł zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2021 poz. 1128 ze zm.)?
- Czy Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od przychodów osiąganych przez respondentów/uczestników eksperymentów?
Zdaniem Wnioskodawcy,
Przychód w postaci wypłaty pieniężnej (gratyfikacji finansowej stanowiącej wynagrodzenie za udział w badaniu) niezależnie od jej wartości (w praktyce 10- 350 zł), który uzyska uczestnik eksperymentu/respondent zwani dalej uczestnikami badania, będzie stanowił przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W tym przypadku zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zgodnie z którym źródłami przychodów są inne źródła niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 cytowanej ustawy. Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Powołany wyżej przepis (art.20 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2021 poz.1128 ze zm.) wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z „innych źródeł”. Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” przesądza, że przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie (art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2021 poz. 1128 ze zm.) stanowią przychody z innych źródeł. Zatem o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści finansowe. W chwili wypłaty kwot pieniężnych uczestnicy badania (podatnicy) podpisują listę dokumentującą odbiór środków pieniężnych lub wskazują rachunek bankowy, na który zostaną przelane środki pieniężne. Po zakończonym badaniu – kierownik projektu/koordynator badania przedstawia do działu finansowo-księgowego Wnioskodawcy zbiorcze zestawienie uczestników z wymaganymi danymi podatkowymi, aby po zakończonym roku podatkowym Wnioskodawca mógł wystawić uczestnikom badania informację podatkową PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11. Sporządzenie PIT-11 w tym przypadku nie jest następstwem wykonywania obowiązków płatnika, lecz obowiązkiem wynikającym z samego faktu wypłaty określonego świadczenia. Wynagrodzenie za udział w badaniu podlega opodatkowaniu, przy czym Wnioskodawca nie pobiera zaliczek a opodatkowane następuje dopiero w zeznaniu rocznym uczestnika badania (na zasadach ogólnych, tj. wg skali podatkowej).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W konstrukcji podatku dochodowego od fizycznych ustawodawca wziął pod uwagę, że przysporzenia, które uzyskują osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów. Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z poszczególnych źródeł przychodów i zasady ich ustalania zostały natomiast uregulowane w art. 12-20 omawianej ustawy. System opodatkowania przychodów osób fizycznych uwzględnia specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.
Co istotne, katalog zawarty w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter rozłączny. Oznacza to, że dany przychód osoby fizycznej jest przypisywany tylko i wyłącznie do jednego określonego źródła przychodów. Czynność ta ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego opodatkowania tego przychodu (a ściślej, dla opodatkowania dochodu, który jest generowany przez ten przychód). W celu prawidłowej kwalifikacji danego przychodu do konkretnego źródła przychodów należy uwzględnić wszystkie okoliczności związane z jego powstaniem (uzyskaniem). Niejednokrotnie klasyfikacja przychodu wymaga oceny, która z okoliczności powstania (uzyskania) przychodu wskazujących na możliwość przypisania do różnych źródeł przychodów jest istotniejsza, najdonioślejsza prawnie w kontekście regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
A zatem, przypisanie uzyskanego przychodu do określonego, jednego źródła przychodów następuje w oparciu o okoliczności faktyczne sprawy i treść przepisów ustawy. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje przy tym „alternatywnych” sposobów kwalifikacji podatkowej tego samego przysporzenia podatnika. W szczególności podatnik nie ma prawa wyboru, do którego źródła chciałby zaliczyć uzyskany przychód.
Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów są m.in.: inne źródła (pkt 9).
Jak wynika z treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Wobec tego przychodem z innych źródeł będzie dla podatnika każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.
Odnosząc powyższe regulacje prawne na grunt omawianej sprawy stwierdzić należy, że niewątpliwie opisane wynagrodzenie za udział w badaniu dla respondentów/uczestników eksperymentów jest przysporzeniem majątkowym respondenta/uczestnika eksperymentu. Aby przyporządkować je do określonego źródła przychodu należy wziąć pod uwagę charakter tego wynagrodzenia i tytuł jego wypłaty.
Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że osoby biorące udział w badaniach nie są związane z Wnioskodawcą żadnym stosunkiem prawnym.
Wobec powyższego, wynagrodzenie za udział w badaniu dla respondentów/uczestników eksperymentów należy uznać za przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na mocy art. 42a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
W konsekwencji Wnioskodawca zgodnie z art. 42a ust. 1 ww. ustawy, nie jest obowiązany do pobrania zaliczki na podatek. Jest jedynie obowiązany sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-11) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili