0114-KDIP3-2.4011.850.2021.3.MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 sierpnia 2021 r. (data wpływu 23 września 2021 r.) uzupełnione pismem z 20 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 13 października 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.850.2021.1.MR (data nadania 13 października 2021 r., data doręczenia 16 października 2021 r.) oraz pismem z 4 listopada 2021 r. (data wpływu 12 listopada 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 29 października 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.850.2021.2.MR (data nadania 2 listopada 2021 r., data doręczenia 4 listopada 2021 r.) oraz pismem z 24 listopada 2021 r. (data wpływu 26 listopada 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Z uwagi na braki formalne, pismem z 13 października 2021 r. (data nadania 13 października 2021 r., data doręczenia 16 października 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.850.2021.1.MR oraz pismem z 29 października 2021 r. (data nadania 2 listopada 2021 r., data doręczenia 4 listopada 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.850.2021.2.MR, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 20 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.) oraz pismem z 4 listopada 2021 r. (data wpływu 12 listopada 2021 r.) pismem z 24 listopada 2021 r. (data wpływu 26 listopada 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od listopada 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z podanymi kodami PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z. Przeważająca działalność Wnioskodawcy skupiona jest natomiast na czynnościach sklasyfikowanych pod PKD 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem, a konkretnie na czynnościach związanych z wytwarzaniem oprogramowania.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca współpracuje z polskimi i zagranicznymi firmami, specjalizującymi się w oprogramowaniu (dalej: Zleceniodawcy). W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje w Polsce prace programistyczne na rzecz Zleceniodawców, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań, obsługujących dedykowane obszary działalności. Wnioskodawca tworzy programy komputerowe „od zera", jak również rozwija istniejące programy komputerowe poprzez tworzenie nowych funkcjonalności (dalej: "Oprogramowanie"). Wnioskodawca zajmuje się w szczególności tworzeniem i rozwojem aplikacji mobilnej łączącej media społecznościowe z ecommerce, wykorzystując najnowocześniejsze technologie cross platform bazujące na silniku (…). Aplikacja jest w swojej niszy unikalna w skali świata, stanowiąca pierwsze takie rozwiązanie na rynku aplikacji mobilnych w USA. Poza aplikacją Wnioskodawca odpowiedzialny jest także za prace nad nowym autorskim rozwiązaniem strumieniowania wideo, które ma stanowić nowość na rynku. Rozwiązanie wprowadza bezstratny przesył pakietów RTMP bazując na protokole UDP i technikach Forward Error Correction oraz algorytmach powtarzalnych cykli powielania pakietów. Wnioskodawca odpowiada również za rozwijanie i budowanie bibliotek i narzędzi programistycznych pomocnych przy budowie wcześniej wspomnianej aplikacji. Wnioskodawca tworzy nowe, lub ulepszone oprogramowania/części oprogramowania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, w tym na skalę światową. W wyniku tworzenia/rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania/części oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca wykonując czynności w zakresie tworzenia oraz rozwijania (ulepszania) oprogramowania komputerowego ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Co do zasady odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności ponosi zleceniodawca Wnioskodawcy, Wnioskodawca odpowiada natomiast przed zleceniodawcą za rezultaty swoich prac. Zlecone Wnioskodawcy czynności nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecających czynności.

Wnioskodawca pracuje z użyciem języków: (…), (…), (…), (…). Tworząc Oprogramowanie, Wnioskodawca bywa członkiem zespołu tworzącego rozbudowany system, którego częścią jest aplikacja mobilna, której części tworzy, rozwija, ulepsza Wnioskodawca. Wnioskodawca, jako członek zespołu programistów pracujących dla Zleceniodawcy (na podstawie odrębnych umów zawartych ze zleceniodawcą), wytwarza oprogramowanie, a w tym również rozwija, poprawia kod programu napisany przez siebie oraz przez pozostałych członków zespołu. Całość prac wykonywana jest samodzielnie, bez korzystania z usług podwykonawców. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę (również na skutek rozwinięcia lub ulepszenia istniejącego oprogramowania) w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). W/w działalność programistyczna jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę (celem ustalenia, czy opisana działalność jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy Wnioskodawca złożył niniejszy wniosek, jako że w kognicji Organu jest rozstrzygnięcie w tym zakresie). Tworzenie, rozwijanie, ulepszanie oprogramowania/części oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, jednakże każdy z zespołu jest odpowiedzialny za własne zadania. Wnioskodawca samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje powierzone mu zadania tj. wytwarza, rozwija, ulepsza programy komputerowe lub ich części. Wskazać równolegle należy, że w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstają autorskie prawa do programów komputerowych stanowiące kwalifikowane prawa IP, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W tym, części oprogramowania, które samodzielnie tworzy Wnioskodawca stanowią samodzielny program komputerowy, do którego przysługuje Wnioskodawcy autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wykonawca planuje w przyszłości świadczyć podobne usługi i przewiduje możliwość rozszerzenia prowadzonej działalności w celu podjęcia kolejnych projektów. Biorąc powyższe pod uwagę, doświadczenie jakie zdobędzie przy realizacji obecnych umów bezpośrednio przełoży się na konkurencyjność Wnioskodawcy na dedykowanym rynku właściwym i pozwoli utrzymać systematyczność podejmowanej działalności badawczo - rozwojowej.

Po pierwsze zatem, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania. Mają one charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Prace realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności są ukierunkowane na tworzenie nowych, innowacyjnych produktów informatycznych, które można uznać za utwory - autorskie programy komputerowe. Stworzenie Oprogramowania wymaga połączenia specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin, w których programy tworzone przez Wnioskodawcę znajdują zastosowanie. W ramach podejmowanych prac, Wnioskodawca realizuje i będzie realizować zadania mające na celu zdobycie i wykorzystanie wiedzy oraz umiejętności w celu opracowania ulepszeń produktów i usług lub całkiem nowych rozwiązań (prace rozwojowe). Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie zdobytej przez niego wiedzy i umiejętności w zakresie sprzętu, narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zamiennych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania Oprogramowania, przy wykorzystaniu wiedzy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania.

Po trzecie, prace Wnioskodawcy nad Oprogramowaniem mają charakter systematyczny, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z przyjęciem określonych do osiągnięcia celów, harmonogramów i zasobów. Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w objaśnieniach MF wydanych do przepisów o IP BOX oraz o uldze badawczo-rozwojowej, słowo "systematycznie" odnosi się do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca dążąc do spełnienia celu w postaci stworzenia oprogramowania/części oprogramowania, działa zgodnie z przyjętym harmonogramem prac. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania odbywają się w sposób systematyczny, zgodnie z góry przyjętym planem. Wnioskodawca trzyma się wcześniej ustalonych schematów działania. W czasie wytwarzania oprogramowania/części oprogramowania podejmuje prace przebiegające w sposób przemyślany i zorganizowany. Na podstawie posiadanej oraz uaktualnionej wiedzy informatycznej oraz znając potrzeby rynku oraz jego problemy, Wnioskodawca opracowuje wstępną koncepcję programu. W procesie tworzenia oprogramowania Wnioskodawca analizuje i bada, jak działa i funkcjonuje oprogramowanie. Wychwytuje błędy oprogramowania i usuwa jego dysfunkcjonalność. Wnioskodawca tworzy programy oraz dodaje nowe funkcjonalności, udoskonala, modernizuje w określony sposób istniejące oprogramowanie w oryginalny, wymyślony przez siebie twórczy sposób.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie Oprogramowania będzie mieć miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Na podstawie umowy Wnioskodawca przeniesie na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do wykonanego bądź ulepszonego Oprogramowania, na wszystkich polach eksploatacji w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym dojdzie więc do komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za usługi, w cenie których jest uwzględnione wynagrodzenie za przeniesienie przez na rzecz kontrahenta majątkowych praw autorskich do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wynagrodzenie za realizację innych czynności.

Wnioskodawca wyjaśnia, że jest w stanie wyodrębnić czas świadczenia usług związanych z wytwarzaniem kwalifikowanych IP i przypadającego na ten czas wynagrodzenia. Wnioskodawca monitoruje wykonywane przez siebie usługi i każdorazowo wyodrębnia ewidencji na potrzeby ulgi IP BOX wytworzone w czasie świadczenia usług utwory - kwalifikowane IP i przyporządkowuje przypadające na te kwalifikowane IP przychody, wydatki i odpowiednio dochody.

Przykładowe Oprogramowanie wytworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę:

Projekt: Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług programowania/kodowania z firmą z siedzibą w Wielkiej Brytanii (zawarta 25 września 2020). Na podstawie umowy:

1. Przedmiot umowy: Wnioskodawca w ramach Projektu_nr2 zobowiązał się do świadczenia usług React Native Developer, w tym do programowania/kodowania na potrzeby stron www/aplikacji mobilnych/webowych.
2. Wynagrodzenie: Z tytułu świadczonych usług programistycznych wchodzących w zakres umowy Zleceniodawca zobowiązał się płacić Wnioskodawcy wynagrodzenie na podstawie ilości godzin przepracowanych w ciągu miesiąca na podstawie faktury VAT (podatek od towarów i usług) oraz zaakceptowanego przez Zleceniodawcę na piśmie protokołu odbioru zleconych usług. W tym miejscu Wnioskodawca wyjaśnia, że dzięki ww. protokołu odbioru jest w stanie wyodrębnić czas świadczenia usługi związanych z wytwarzaniem kwalifikowanych IP i przypadającego na ten czas wynagrodzenia.
3. Prawa autorskie — Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę wszelkie majątkowe prawa autorskie do projektów powstałych w wyniku wykonanych usług. Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich ujęte jest w wynagrodzeniu opisanym powyżej. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że Wnioskodawca uzyskuje zatem wynagrodzenie za usługi, w cenie których jest uwzględnione wynagrodzenie za przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy majątkowych praw autorskich do utworów.

Wnioskodawca planuje w przyszłości świadczyć podobne usługi i przewiduje możliwość rozszerzenia prowadzonej działalności w celu podjęcia kolejnych projektów.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił szereg różnego rodzaju wydatków. Wspomnieć należy o tych najbardziej kluczowych, jak:

1. Księgowość, doradztwo prawne/podatkowe;

2. Kursy, szkolenia, materiały naukowe;

3. Wyposażenie biura;

4. Rower;

5. Sprzęt komputerowy, telefon.

Czynności związane z oprogramowaniem wykonuje tylko w Polsce.

Od 1 stycznia 2020 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Prowadzona ewidencja umożliwia ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za 2020 i lata następne. Działalność zmierzająca do wytworzenia/ulepszenia kwalifikowanego IP będzie prowadzona na takich samych zasadach. Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność na takich samych zasadach, dla różnych kontrahentów.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami w Ustawie PIT, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb Ustawy PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2021 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% (dalej: IP Box).

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że w celu skorzystania z IP Box rozpoczął prowadzenie począwszy od stycznia 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb Ustawy PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Pismem z 20 października 2021 r. (data wpływu 25 października 2021 r.) Wnioskodawca doprecyzował przedstawione we wniosku informację poprzez wskazanie, że:

• Osiągnięte dochody są/będą dochodami z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.
• Sposób powiązania wymienionych kosztów z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowa­nych praw własności intelektualnej jest bezpośredni. Wydatki te są niezbędne dla uzyskania przez Wniosko­dawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
• Wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym „Koszty" są fak­tycznie poniesione przez Wnioskodawcę tylko na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działal­ność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Jak wskazano we wniosku: „Głównymi kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są koszty bez­ pośrednio związane z działalnością, polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szeroko w stanie faktycznym, tj.:
• Księgowość, doradztwo prawne/podatkowe - koszt ten jest nieodzowny, dzięki prowadzeniu księ­gowości i spraw prawno-podatkowych przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.
• Kursy, szkolenia, materiały naukowe - oprogramowanie wytwarzane jest na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Konieczna jest wiedza specjalistyczna i informacje specjalne. Pozy­ skanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych, gdyż po­ziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji/książek.
• Wyposażenie biura - to jest meble, artykuły papiernicze, toner do drukarki. Do właściwej pracy przy komputerze, która nie będzie uciążliwa dla zdrowia konieczne, są odpowiednie meble zapo­biegające wystąpieniu wad postawy, spowodowanych wielogodzinnym siedzeniem. Artykuły pa­piernicze są zwykłym wydatkiem ponoszonym w ramach wykonywania działalności, tj. segrega­tory, koszulki, papier do drukarki, przybory do pisania. Do używania drukarki potrzebny jest zakup tonera. Drukarka jest wykorzystywana do drukowania dokumentów, umów, faktur, dokumentów związanych z projektem.
• Rower - zapewnia sprawne poruszanie się po mieście, dzięki czemu Wnioskodawca omija różnego rodzaju utrudnienia w ruchu drogowym, np. korki. Zaoszczędzony w ten sposób czas Wniosko­dawca może przeznaczyć na pracę.
• Sprzęt komputerowy, telefon - są to konieczne koszty. Tworzenie oprogramowania przy pomocy nowoczesnych wysokopoziomowych języków programowania wymaga konsekwentnego uspraw­niania posiadanych urządzeń. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie z no­woczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby sukcesywnie do spadku wydajności pracy. Telefon oprócz sprawdzania kompatybilności oprogramowania/testowania, umożliwia również konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu dostosowania go do indywidualnych potrzeb kontrahenta i jego oczekiwań.
• Częściowe koszty utrzymania samochodu osobowego - samochód umożliwia sprawny transport, czy to do kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy do specja­listycznego sklepu. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz kontra­hentów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Samochód nie stanowi środka trwałego w prowadzonej działalności gospodarczej, jest również wykorzystywany dla celów prywatnych. W przeważającym zakresie uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do oprogramowania.
• W obu przypadkach chodzi o tą samą ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów i kosztów. Wnioskodawca chciałby jednak w tym miejscu doprecyzować, że ostatecznie z Ulgi IP Box Wnioskodawca chce skorzystać od 9 listopada 2020 roku. Wobec tego Wnioskodawca oświadcza, że od 9 listopada 2020 roku w celu skorzystania z Ulgi IP Box prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb Ustawy PIT, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Pismem z 4 listopada 2021 r. (data wpływu 12 listopada 2021 r.) Wnioskodawca doprecyzował przedstawione we wniosku informację poprzez wskazanie, że:

• Dokumentacja techniczna, której dotyczy pytanie nr 3 w złożonym wniosku jest integralną częścią wytwarzanych programów komputerowych, tj. stanowi „Utwór". Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, dokumentacji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Dodatkowo dokumentacja techniczna wraz z m.in. programem komputerowych (jako kodem źródłowym) składa się finalnie na produkt końcowy, tj. program komputerowy i powinna być ściśle interpretowana „z działalnością twórczą w zakresie programów komputerowych", dlatego dokumentacja techniczna spełnia definicję utworu zgodnie z ustawą o prawach autorskich prawach pokrewnych. Dokumentacja techniczna stanowi ostatnie stadium programu, będąc jego integralną częścią. Zatem również dokumentacja techniczna jest integralną częścią wytwarzanych programów komputerowych i stanowi „Utwór".
• Wytwarzana i aktualizowana dokumentacja techniczna podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Jak podkreśla się w doktrynie, program komputerowy podlega ochronie również wówczas, gdy jest utrwalony w odręcznie sporządzonych notatkach, w dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej itd. (`(...)`) Oczywiście w tym zakresie, w którym program komputerowy jest wyrażony w dokumentacji - podlega on ochronie według zasad przewidzianych dla ochrony programów" (J. Barta, R. Markiewicz, Komentarz do art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, lex 2011). Polska ustawa o prawie autorskim nie zawiera definicji programu komputerowego, toteż powstaje pytanie, czy dokumentację i inne materiały dotyczące projektowania programu komputerowego należy traktować jako program komputerowy, czy też jako inny utwór. (`(...)`) W związku z obowiązkiem implementacji wspo­mnianej już wcześniej dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (wersja ujednolicona dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich nr 91/250 z dnia 14 maja 1991 r. o ochronie prawnej programów komputerowych) należy w tej kwestii udzielić odpowiedzi pozytywnej, tzn. uznać wyżej wskazane materiały za programy komputerowe." (J. Barta, R. Markiewicz, Rozdział III PRAWO AUTORSKIE [w:] J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie, Warszawa 2016). Biorąc pod uwagę stanowisko doktryny oraz w związku z tym, że jak wskazał Wnioskodawca, w odpowiedzi na pytanie nr 1 w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, dokumentacji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów wytwarzana i aktualizowana dokumentacja techniczna podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).
• Dokumentacja tworzona jest zgodnie z przyjętą polityką tworzenia dokumentacji, zgodnie z którą tylko kluczowe dla projektu moduły są opisane architektonicznie (tj. technicznie, programistycznie), a reszta ma tylko opis biznesowy. Przykładowo, jeśli jest tworzony moduł profilu użytkownika, zawiera on tylko prosty opis biznesowy, ponieważ z uwagi na to, że moduł ten nie jest skomplikowany, nie wymaga on rozbudowanego opisu technicznego, jakiego wymaga m.in. moduł do obsługi streamingu wideo, gdzie jest to kluczowa funkcjonalność dla aplikacji i o wiele bardziej skomplikowana technicznie. Podatnik wyjaśnia, że pytanie zadanie we wniosku dotyczy wyłącznie dokumentacji dla kluczowych projektowo modułów (opisanych architektonicznie tj. technicznie, programistycznie). W takim przypadku, końcowym produktem jest kod aplikacji wraz z powiązaną dokumentacją techniczną i projektową oraz gotowe do użycia narzędzia. Usługą jaką wykonuje Wnioskodawca na rzecz kontrahentów są prace programistyczne prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań, obsługujących dedykowane obszary działalności, którego efektem jest kod źródłowy programu komputerowego dokumentacja bezpośrednio i nierozłącznie związana jest z tworzonym kodem aplikacji i powstaje w trakcie procesu tworzenia i rozwijania kodu aplikacji. Dokumentacja techniczna, której dotyczy pytanie Wnioskodawcy, powstaje więc w związku z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem programów komputerowych tj. efektem pracy Wnioskodawcy jest kod aplikacji wraz z powiązaną dokumentacją techniczną i projektową Potwierdzają to interpretację indywidualne, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 czerwca 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4011.34.2020.2.AT: „Powstaniu programu komputerowego (oprogramowania) towarzyszy zazwyczaj powstanie dokumentacji technicznej lub projektowej. W tym też zakresie należy zauważyć, że wprawdzie wytworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jednak nie jest ona samoistnie kwalifikowanym prawem wartości intelektualnej. Jeżeli jednak powstaje ona w związku z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem programu komputerowego, tj. jeżeli efektem pracy Wnioskodawcy jest kod aplikacji wraz z powiązaną dokumentacją techniczną i projektową to oprogramowanie to wraz dokumentacją (bezpośrednio związaną z wytworzonym przez Wnioskodawcę oprogramowaniem) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej."

Pismem z 24 listopada 2021 r. (data wpływu 26 listopada 2021 r.) Wnioskodawca doprecyzował przedstawione we wniosku informację poprzez wskazanie, że działalność opisana we wniosku prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT?
2. Czy Oprogramowanie, które zostało lub zostanie wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach umów o świadczenie usług opisanych we wniosku, a także w ramach przyszłych umów realizowanych na analogicznych zasadach stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych PIT i w konsekwencji dochód z jego komercjalizacji może zostać opodatkowany preferencyjną stawką w wysokości 5% w ramach ulgi IP-Box (art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT)?
3. Czy jeżeli efektem pracy Wnioskodawcy jest Oprogramowanie wraz z powiązaną dokumentacją techniczną, to wytworzenie lub aktualizację dokumentacji technicznej w ramach umowy o świadczenie usług opisanej we wniosku a także w ramach przyszłych umów realizowanych na analogicznych zasadach, można objąć ulgą IP-Box (art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT)?
4. Czy ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów, opisanych w niniejszym wniosku w lit. a wzoru z art 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Na podstawie art. 5a ust. 38 ustawy o PIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definiując w art. 5a ust. 39 ustawy o PIT termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe, prawodawca odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.).

Stąd, przez badania naukowe w myśl art. 5a ust. 39 w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumie się:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei prace rozwojowe, stosownie do treści art. 5a ust. 38 w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje prace programistyczne zlecane przez kontrahentów, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności.

Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w sposób ciągły i systematyczny. W celu realizacji prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki i technologii.

Wnioskodawca wyjaśnia jednocześnie, że opisane w stanie faktycznym podejmowane prace, zmierzające do stworzenia Oprogramowania, nie mają charakteru prac rutynowych, a zadania i problemy przed którymi stawiany jest Wnioskodawca wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności. Nawet poprawianie błędów w Oprogramowaniu jest elementem większego procesu tworzenia danego programu, ponieważ są to zmiany dokonywane na bieżąco, w toku pisania danego kodu, zanim dojdzie do komercjalizacji danego autorskiego prawa do programu komputerowego, Stąd więc wynika, że tworzenie kodu źródłowego i bieżące zmiany w tym kodzie składają się w całości na proces powstawania programu komputerowego, a tym samym na prace badawczo-rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę.

Odnosząc się przykładowo do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez Organ podatkowy działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny), Warsaw).

Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego programu komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe kontrahentów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

a. nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie lub części Oprogramowania w zależności od potrzeb Zleceniodawcy. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę (w tym, w przypadku realizacji usług opisanych we wniosku) nie mają charakteru odtwórczego, wykazują wysoki stopień innowacyjności;

b. nieprzewidywalność: proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie nowego rozwiązania, lub modyfikację archaicznych rozwiązań;

c. metodyczność: Wnioskodawca może powiedzieć, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy;

d. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności na rzecz kontrahenta jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z Oprogramowania lub części Oprogramowania na kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z możliwością jego odtworzenia.

Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy realizowane przez Niego prace podejmowane w zakresie tworzenia Oprogramowania, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych, a konkretnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o PIT. Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska (w tym w zakresie tego, że stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT), Wnioskodawca złożył niniejszy wniosek o wydanie interpretacji i wnosi o potwierdzenie przez Organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 2

Wnioskodawcy jest zdania, że ma prawo opodatkować dochód z prowadzonej działalności polegającej na przenoszeniu praw autorskich z tworzonego oprogramowania stawką 5%, korzystając z ulgi wskazanej w art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT.

Na podstawie art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko.

Wnioskodawca w takim przypadku wytwarza program komputerowy. Nadto jak zostało wyżej podkreślone, podlega ono ochronie prawnej.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnik zobowiązany jest zaprowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach - tu podatkowych. Prowadzenie ewidencji pozaksięgowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz dokonywać stosownych zapisów w księgach.

Wnioskodawca spełnia te wszystkie przesłanki, stąd — W Jego ocenie — ma prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich w stawce 5%. Oprogramowanie, które zostało albo zostanie wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, i które stanowi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej jest "kwalifikowanym prawem własności intelektualnej" w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i dochód z jego komercjalizacji może podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką w wysokości 5% w ramach ulgi IP-Box zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, bez wpływu na możliwość skorzystania z ulgi IP BOX powinien pozostawać fakt, iż Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne jako członek zespołu programistów współpracujących ze Zleceniodawcą. Zasadność stanowiska Wnioskodawcy w tej kwestii znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2019 r. (nr 0113- KDIPT2-1.4011.492.2019.1.KO) czy z dnia 14 czerwca 2021 r. (nr 0111-KDIB1-3.4011.23.2021.1.AN). W interpretacjach tych Organ wskazał, że z ulgi IP BOX może skorzystać również osoba prowadząca działalność gospodarczą, która działała u swojego zleceniodawcy w ramach większego zespołu, wykonująca zlecone czynności w siedzibie zleceniodawcy.

Ad. 3

W tym miejscu wyjaśnić należy, że pod pojęciem utworu Wnioskodawca rozumie też dokumentację dotyczącą Oprogramowania techniczną lub projektową (choćby tą wytwarzaną i aktualizowaną w ramach Projektu_nr2).

Zdaniem Wnioskodawcy w powiązaniu z wytwarzanym, rozwijanym i ulepszanym Oprogramowaniem jest to kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z przyczyn wskazanych we Wniosku i poniżej.

Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy ochrona przy znana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, dokumentacji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (w szczególności zgodną z Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5 - a w szczególności jego 34 akapitem dotyczącym tzw. copyrighted software), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Tym samym wytworzenie opisanej dokumentacji technicznej i projektowej w ramach Narzędzi przez Wnioskodawcę jest objęte tzw. IP Boxem.

Wobec tego — zdaniem Wnioskodawcy — wytworzenie i aktualizacja przez Wnioskodawcę opisanej dokumentacji technicznej lub projektowej związane z Oprogramowaniem również powinno być objęte preferencyjną stawką w wysokości 5% w ramach ulgi IP-Box zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w rozstrzygnięciach organów podatkowych. Przykładem takiego rozstrzygnięcia jest interpretacja z 12 czerwca 2020 r., wydana przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (nr 0111KDIB2-1.4011.34.2020.2.AT): „Powstaniu programu komputerowego (oprogramowania) towarzyszy zazwyczaj powstanie dokumentacji technicznej lub projektowej. W tym też zakresie należy zauważyć, że wprawdzie wytworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jednak nie jest ona samoistnie kwalifikowanym prawem wartości intelektualnej. Jeżeli jednak powstaje ona w związku z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem programu komputerowego, tj. jeżeli

efektem pracy Wnioskodawcy jest kod aplikacji wraz z powiązana dokumentacją techniczną i projektową to oprogramowanie to wraz dokumentacją (bezpośrednio związaną z wytworzonym przez Wnioskodawcę oprogramowaniem) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualne".

Ad. 4

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie On mógł zaliczyć wskazane niżej koszty do "lit. a" wzoru wskaźnika Nexus przy jego obliczaniu.

W art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wskazuje się, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźników, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Jednak nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów, Jednak, wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej. Głównymi kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są koszty bezpośrednio związane z działalnością, polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szeroko w stanie faktycznym, tj.:

• Księgowość, doradztwo prawne/podatkowe - koszt ten jest nieodzowny, dzięki prowadzeniu księgowości i spraw prawno-podatkowych przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.
• Kursy, szkolenia, materiały naukowe - oprogramowanie wytwarzane jest na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Konieczna jest wiedza specjalistyczna i informacje specjalne. Pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych, gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji/książek.
• Wyposażenie biura - to jest meble, artykuły papiernicze, toner do drukarki. Do właściwej pracy przy komputerze, która nie będzie uciążliwa dla zdrowia konieczne, są odpowiednie meble zapobiegające wystąpieniu wad postawy, spowodowanych wielogodzinnym siedzeniem. Artykuły papiernicze są zwykłym wydatkiem ponoszonym w ramach wykonywania działalności, tj. segregatory, koszulki, papier do drukarki, przybory do pisania. Do używania drukarki potrzebny jest zakup tonera. Drukarka jest wykorzystywana do drukowania dokumentów, umów, faktur, dokumentów związanych z projektem.
• Rower - zapewnia sprawne poruszanie się po mieście, dzięki czemu Wnioskodawca omija różnego rodzaju utrudnienia w ruchu drogowym, np. korki. Zaoszczędzony w ten sposób czas Wnioskodawca może przeznaczyć na pracę.
• Sprzęt komputerowy, telefon - są to konieczne koszty. Tworzenie oprogramowania przy pomocy nowoczesnych wysokopoziomowych języków programowania wymaga konsekwentnego usprawniania posiadanych urządzeń. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby sukcesywnie do spadku wydajności pracy. Telefon oprócz sprawdzania kompatybilności oprogramowania/testowania, umożliwia również konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu dostosowania go do indywidualnych potrzeb kontrahenta i jego oczekiwań.
• Częściowe koszty utrzymania samochodu osobowego - samochód umożliwia sprawny transport, czy to do kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy do specjalistycznego sklepu. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Samochód nie stanowi środka trwałego w prowadzonej działalności gospodarczej, jest również wykorzystywany dla celów prywatnych. W przeważającym zakresie uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do oprogramowania.

Są to koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika Nexus w „lit. a" wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przy czym, aby stwierdzić, czy prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca od listopada 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z podanymi kodami PKD: 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z. Przeważająca działalność Wnioskodawcy skupiona jest natomiast na czynnościach sklasyfikowanych pod PKD 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem, a konkretnie na czynnościach związanych z wytwarzaniem oprogramowania. Tworzenie, rozwijanie, ulepszanie oprogramowania/części oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania. Mają one charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Prace realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności są ukierunkowane na tworzenie nowych, innowacyjnych produktów informatycznych, które można uznać za utwory - autorskie programy komputerowe. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W ramach podejmowanych prac, Wnioskodawca realizuje i będzie realizować zadania mające na celu zdobycie i wykorzystanie wiedzy oraz umiejętności w celu opracowania ulepszeń produktów i usług lub całkiem nowych rozwiązań (prace rozwojowe). Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie zdobytej przez niego wiedzy i umiejętności w zakresie sprzętu, narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zamiennych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania Oprogramowania, przy wykorzystaniu wiedzy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania. Prace Wnioskodawcy nad Oprogramowaniem mają charakter systematyczny, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z przyjęciem określonych do osiągnięcia celów, harmonogramów i zasobów. Wnioskodawca tworzy nowe, lub ulepszone oprogramowania/części oprogramowania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, w tym na skalę światową. W wyniku tworzenia/rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania/części oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

| (a + b) * 1,3 | a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe lub ich części;
2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac związanych z tworzeniem oprogramowania komputerowego powstaje nowe, odrębne oprogramowanie lub jego część podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość autorskie prawa majątkowe do tworzonego Oprogramowania;
5. Wnioskodawca oświadcza, że od 9 listopada 2020 roku w celu skorzystania z Ulgi IP Box prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb Ustawy PIT, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Powstaniu programu komputerowego (oprogramowania) towarzyszy zazwyczaj powstanie dokumentacji technicznej lub projektowej. W tym też zakresie należy zauważyć, że wprawdzie wytworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jednak nie jest ona samoistnie kwalifikowanym prawem wartości intelektualnej. Jeżeli jednak powstaje ona w związku z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem programu komputerowego, tj. jeżeli efektem pracy Wnioskodawcy jest kod aplikacji wraz z powiązaną dokumentacją techniczną i projektową to oprogramowanie to wraz dokumentacją (bezpośrednio związaną z wytworzonym przez Wnioskodawcę oprogramowaniem) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując powyższe – autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych wraz z dokumentacją techniczną wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Tym samym Wnioskodawca prowadzący „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo - rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za 2020 rok (od 9 listopada 2020 r.) i lata następne (przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wydatków na:

· Księgowość, doradztwo prawne/podatkowe;

· Kursy, szkolenia, materiały naukowe;

· Wyposażenie biura;

· Rower;

· Sprzęt komputerowy, telefon;

za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

· wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

· kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

· dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

· dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

· wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

· dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

· wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Tym samym, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na księgowość, doradztwo prawne/podatkowe, kursy, szkolenia, materiały naukowe, wyposażenie biura, rower, sprzęt komputerowy, telefon mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na księgowość, doradztwo prawne/podatkowe, kursy, szkolenia, materiały naukowe, wyposażenie biura, rower, sprzęt komputerowy, telefon można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.