0114-KDIP3-2.4011.842.2021.2.JK2

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego.

Wniosek został uzupełniony 2 grudnia 2021 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem Polski. Od 2006 roku pracuje Pan i mieszka w Wielkiej Brytanii. Do 2020 roku był Pan zameldowany w Polsce. W grudniu 2020 roku wymeldował się Pan z Polski. W Polsce posiada Pan 5 mieszkań z czego wynajmuje Pan 4 mieszkania, a z dochodu tego rozlicza się Pan z Urzędem Skarbowym. W Wielkiej Brytanii mieszka prawie cała Pana rodzina: 4 braci, 2 siostry, mama, kuzyni i kuzynki oraz większość ciotek i wujków.

W Polsce mieszka Pana żona (ze względów zdrowotnych nie może mieszkać w Wielkiej Brytanii). Z żoną ma Pan „rozdzielność majątkową”.

Obecnie posiada Pan status rezydenta w Wielkiej Brytanii. W Wielkiej Brytanii kupił Pan dom z bratem, z którym Pan mieszka.

Żonę odwiedza Pan 2 razy w roku podczas urlopu. Nigdy w ostatnich latach nie przebywał Pan w Polsce dłużej niż 180 dni w roku, (najczęściej mniej niż 60 dni).

Od stycznia 2021 r. zniesiono abolicję podatkową dla osób pracujących w Wielkiej Brytanii.

Niestety nie umie Pan określić swojego statusu do celów podatkowych, gdyż mimo że Pana żona mieszka w Polsce, to odwiedza Pan ją bardzo rzadko i bardzo krótko w ciągu roku. Ponadto posiada Pan rozdzielność majątkową z żoną. Nigdy również nie rozliczał się Pan z żoną. Cała Pana rodzina mieszka w Wielkiej Brytanii, więc głównym miejscem Pana rodziny jest Wielka Brytania. Żona czasem odwiedza Pana w Wielkiej Brytanii na krótko kiedy ma urlop.

W uzupełnieniu wskazał Pan, że:

Zapytanie dotyczy roku 2021.

Do Wielkiej Brytanii wyjechał Pan w celu przesiedlenia się na stałe.

Jak tylko przejdzie Pan na emeryturę chciałby Pan wrócić do Polski (jako emeryt) w przyszłości.

Posiada Pan obywatelstwo polskie.

Nie ma Pan dzieci.

Żona nie jest na Pana utrzymaniu. Żona utrzymuje się samodzielnie (macie Państwo rozdzielność majątkową). Czasami wspomaga Pan ją finansowo.

Główne źródło Pana dochodu to zarobki w Wielkiej Brytanii.

W okresie będącym przedmiotem zapytania nie uzyskiwał/nie będzie Pan uzyskiwać przychodów/dochodów na terytorium Polski oprócz z tytułu wynajmu mieszkań.

W Wielkiej Brytanii ma Pan dom kupiony ze swoim bratem. W Wielkiej Brytanii przebywa Pan większość roku. W Wielkiej Brytanii ma Pan całą rodzinę. Nie udziela się Pan społecznie, nie interesuje Pana polityka ponad to co niezbędne. W Wielkiej Brytanii chodzi Pan do teatru i kina. W Polsce nie realizuję się Pan społecznie, politycznie ani kulturalnie.

W Wielkiej Brytanii posiada Pan dom kupiony na raty z bratem. W Polsce posiada Pan kilka nieruchomości, które wynajmuje w tym mieszkanie, w którym mieszka Pana żona. To jedyne inwestycje, które Pan posiada.

Większość kredytów posiadał Pan w Wielkiej Brytanii, lecz zostały w tym roku spłacone, było to 15 tys. funtów brytyjskich wzięte ok. 4 lata temu. Spłacone zostały w maju 2021 r. Inne kredyty w Wielkiej Brytanii opiewały na 7 tys. funtów brytyjskich, spłacone ok. 4 lata temu.

W Polsce obecnie wziął Pan na raty sprzęt AGD by wyposażyć jedno z wynajmowanych mieszkań ok. 3700 zł.

W Wielkiej Brytanii posiada Pan konto bankowe w A.- z którego korzysta Pan na bieżąco. Posiada Pan również konto bankowe w B. - z którego Pan nie korzysta.

W Wielkiej Brytanii posiadał Pan samochód - lecz ze względu na tryb pracy - nie potrzebował go Pan. Dlatego został sprzedany. Z majątku ruchomego o wartości powyżej 1000 PLN posiada Pan jedynie laptopa (zakupiony w Polsce - używany w Wielkiej Brytanii). W Polsce z rzeczy ruchomych posiada Pan 5 letni telewizor, umeblowanie podstawowe mieszkania.

W Wielkiej Brytanii/Polsce nie posiadał/nie posiada/nie będzie posiadał Pan majątek nieruchomy stanowiący Pana własność lub współwłasność (oprócz domu w Wielkiej Brytanii oraz 5 mieszkań w Polsce).

W Polsce posiada Pan polisy ubezpieczeniowe nieruchomości, których jest Pan właścicielem.

W Wielkiej Brytanii posiada Pan ubezpieczenie na życie, gdzie uposażonym jest Pana brat z którym zakupił Pan dom.

Pytanie

Czy podlega Pan ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do postanowień art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy;

powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego od 2006 r. mieszka Pan i pracuje Wielkiej Brytanii, a zatem do Pana mają zastosowanie przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840) zmodyfikowane Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d. jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską i Wielką Brytanią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionych przez Pana informacji wynika, że posiada Pan w 2021 r. ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Wielką Brytanią.

Powiązania osobiste Pana z Wielką Brytanią:

· tam Pan pracuje i mieszka,

· mieszka prawie cała Pana rodzina: 4 braci, 2 siostry, mama, kuzyni i kuzynki oraz większość ciotek i wujków,

· żona czasem odwiedza Pana w Wielkiej Brytanii na krótko kiedy ma urlop,

· posiada Pan status rezydenta.

Powiązania osobiste Pana z Polską:

· mieszka Pana żona (ze względów zdrowotnych nie może mieszkać w Wielkiej Brytanii).

· z żoną ma Pan rozdzielność majątkową.

· żona nie jest na Pana utrzymaniu (utrzymuje się samodzielnie),

· żonę odwiedza Pan 2 razy w roku podczas urlopu,

· w ostatnich latach nie przebywał Pan w Polsce dłużej niż 180 dni w roku (najczęściej mniej niż 60 dni).

Powiązania gospodarcze Pana z Wielką Brytanią:

· główne źródło Pana dochodu to zarobki w Wielkiej Brytanii,

· ma Pan dom kupiony ze swoim bratem,

· posiada Pan laptopa,

· posiada Pan ubezpieczenie na życie,

· posiada Pan konta bankowe,

· posiadał Pan kredyty, które zostały już spłacone.

Powiązania gospodarcze Pana z Polską:

· posiada Pan 5 mieszkań z czego wynajmuje Pan 4 mieszkania,

· posiada Pan polisy ubezpieczeniowe nieruchomości, których jest Pan właścicielem.

· 5 letni telewizor, umeblowanie podstawowe mieszkania.

Skoro ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze łączą Panią z Wielką Brytanią, to w 2021 r. nie posiada Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Tym samym w 2021 r., podlegał i będzie podlegać Pan, o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny, w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w Polsce będą podlegały opodatkowaniu tylko dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

· stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, oraz

· zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).