Wnioskodawcy nabyli nieruchomość w 2005 r., a w 2007 r. darowali ją córce. W 2017 r. odwołali darowiznę z powodu rażącej niewdzięczności córki, odzyskując tym samym własność nieruchomości. Planują sprzedaż tej nieruchomości w bieżącym lub przyszłym roku. Organ podatkowy uznał, że odwołanie darowizny skutkuje nowym nabyciem nieruchomości przez Wnioskodawców w 2017 r. W związku z tym, jeśli Wnioskodawcy sprzedadzą nieruchomość przed końcem 2022 r., czyli przed upływem 5 lat od jej ponownego nabycia, przychód ze sprzedaży będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Organ uznał, że stanowisko Wnioskodawców jest nieprawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 15 września 2021 r. (data wpływu 21 września 2021 r.) uzupełnione pismem (data wpływu 25 listopada 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 12 listopada 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.789.2021.1.MS2 (data nadania 12 listopada 2021 r., data doręczenia 16 listopada 2021 r.) oraz pismem (data wpływu 3 grudnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W 2005 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem (dalej: Wnioskodawcy) na podstawie umowy dożywocia, nabyli nieruchomość stanowiącą lokal mieszkalny nr 1 położony w (`(...)`) przy ul. ….. Aktem notarialnym z dnia 8 października 2007 r., Rep A. `(...)`, Wnioskodawcy darowali przedmiotowy lokal mieszkalny swojej córce. W dniu 17 marca 2017 r. Wnioskodawcy złożyli oświadczenie o odwołaniu ww. darowizny z powodu rażącej niewdzięczności córki. Przedmiotowe oświadczenie zostało w dniu 20 marca 2017 r. otrzymane przez córkę Wnioskodawców, która pokwitowała jego odbiór przyjmując do wiadomości odwołanie darowizny. Konsekwencją złożonego oświadczenia jest umowa przeniesienia własności nieruchomości sporządzona w formie aktu notarialnego Rep. A Nr `(...)` z dnia 2 lipca 2017 r., którą córka Wnioskodawców wykonując zobowiązanie powstałe na skutek odwołania umowy darowizny przeniosła zwrotnie na rzecz Wnioskodawców własność lokalu mieszkalnego.
Wnioskodawcy zamierzają dokonać sprzedaży spornego lokalu mieszkalnego, którego dotyczyła umowa darowizny oraz oświadczenie o jej odwołaniu, w tym lub przyszłym roku, to wszystko zależy od tego, kiedy Wnioskodawcy znajdą nabywcę.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości, nabytej przez Wnioskodawczynię i Jej męża w roku 2005, która w roku 2007 została darowana córce, a następnie w roku 2017 wróciła do majątku Wnioskodawczyni i Jej męża z uwagi na odwołanie darowizny, będzie podlegał podatkowi dochodowemu od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości?
Zdaniem Wnioskodawczyni.
W ocenie Wnioskodawczyni, sprzedaż ta zostanie dokonana po upływie 5 lat, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , w związku z tym korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r.. poz. 1128 ze zm.), zwanej dalej „u.p.d.o.f.” opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy □ przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f., przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Użyty w cytowanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Przez pojęcie „nabycie” należy zatem rozumieć nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności.
W niniejszej sprawie mamy jednakże do czynienia ze specyficznym rodzajem „nabycia”. Wnioskodawcy nabyli bowiem sporną nieruchomość w ramach przeniesienia własności na skutek odwołania udzielonej wcześniej darowizny. Uznać zatem należy, że otrzymali Oni nieruchomość, która już wcześniej była ich własnością, a którą tytułem darmym przekazali córce.
Zgodnie z art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 20121 r. poz. 1509) - przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Umowa darowizny ma charakter czynności nieodpłatnej. Istotą darowizny jako czynności nieodpłatnej jest więc brak po drugiej stronie umowy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. W świetle art. 898 § 1 k.c. - darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności. W ocenie Wnioskodawców zatem wdzięczność po stronie obdarowanego stanowi niejako ekwiwalent moralny za dokonaną darowiznę.
W świetle powyższych faktów, w rozpatrywanym przypadku dla ustalenia pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., zasadnicze znaczenie ma ocena prawnych skutków odwołania darowizny i przeniesienia własności nieruchomości na Wnioskodawców, tzn. ustalenie czy ww. odwołanie darowizny wywołuje skutki:
W celu dokonania takiej oceny należy mieć na uwadze przede wszystkim cel instytucji odwołania darowizny. W niniejszej sprawie darowizna na rzecz córki została odwołania przez Wnioskodawców z powodu rażącej niewdzięczności. Z oświadczenia o odwołaniu darowizny wynika, że obdarowana dopuszczała się wobec Wnioskodawców licznych zachowań nagannych nie opiekowała się nimi, a proszona o pomoc odmawiała używając słów powszechnie uważanych za wulgarne. Ponadto nieruchomość stanowiąca przedmiot darowizny była zaniedbana i nie interesowała się jego stanem oraz opłatami związanymi z jego utrzymaniem.
Mając na uwadze, że celem, do którego zmierza odwołanie wykonanej już darowizny z powodu rażącej niewdzięczności, jest pozbawienie obdarowanego własności darowanej nieruchomości i odzyskanie jej przez darczyńcę, czyli przywrócenie stanu rzeczywistego do stanu poprzedniego, tj. sprzed dokonania darowizny, w ocenie Wnioskodawców w dacie przeniesienia własności na skutek odwołania darowizny nie następuje nowe nabycie. Zwrot darowizny w rzeczywistości jest konsekwencją pewnego rodzaju niewypełnienia umowy ze strony obdarowanego (niewykazania się wdzięcznością) i nie ma charakteru nowego nabycia. W niniejszej sprawie córka Wnioskodawców niewątpliwie dopuściła się wobec Nich rażącej niewdzięczności, wobec czego Wnioskodawcy uznali, iż dokonana przez nich darowizna nigdy nie powinna dojść do skutku. Uznali za konieczne pewnego rodzaju unieważnienie darowizny. Wobec powyższego uznać należy, że w niniejszym stanie faktycznym stosunek prawny pomiędzy stronami umowy darowizny wygasł ze skutkiem wstecznym, tak jakby umowa darowizny w ogóle nie została zawarta
W związku z powołaną powyżej regulacją przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych okres 5 lat, o którym mowa w ww. przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawcy pierwotnie nabyli sporną nieruchomości (w niniejszej sprawie od końca 2005 r.), nie zaś od końca roku kalendarzowego, w którym nabyli ją ponownie w związku z odwołaniem darowizny.
Skoro zatem Wnioskodawcy chcą sprzedać lokal mieszkalny, który nabyli w 2005 r., uznać należy, że sprzedaż ta zostanie dokonana po upływie 5 lat, o których mowa w przywołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., zatem odpłatne zbycie ww. nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2005 r. Wnioskodawcy, na podstawie umowy dożywocia, nabyli nieruchomość stanowiącą lokal mieszkalny. Aktem notarialnym z 8 października 2007 r., Wnioskodawcy darowali przedmiotowy lokal mieszkalny swojej córce. W dniu 17 marca 2017 r Wnioskodawcy złożyli oświadczenie o odwołaniu ww. darowizny z powodu rażącej niewdzięczności córki. Konsekwencją złożonego oświadczenia jest umowa przeniesienia własności nieruchomości sporządzona w formie aktu notarialnego z 2 lipca 2017 r. Wnioskodawcy zamierzają dokonać sprzedaży spornego lokalu mieszkalnego, którego dotyczyła umowa darowizny oraz oświadczenie o jej odwołaniu, w tym lub przyszłym roku, to wszystko zależy od tego, kiedy Wnioskodawczyni znajdzie nabywcę.
Istotnym dla niniejszego rozstrzygnięcia jest, czy odwołanie darowizny z powodu rażącej niewdzięczności w dniu 2 lipca 2017 r. skutkowało dla Wnioskodawczyni jego nabyciem w rozumieniu wyżej cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w dalszej konsekwencji, czy planowana sprzedaż nieruchomości będzie stanowiła źródło przychodów w rozumieniu ww. ustawy.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nabycia nieruchomości, stąd też należy się również odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.).
Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Na podstawie natomiast art. 898 § 1 ww. ustawy darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności. Zwrot przedmiotu odwołanej darowizny powinien nastąpić stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie obdarowany ponosi odpowiedzialność na równi z bezpodstawnie wzbogaconym, który powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu (art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego).
Innymi słowy, zasadnicze znaczenie ma ocena skutków prawnych rozwiązania umowy darowizny, a mianowicie czy tego typu czynność prawna wywołuje skutki:
wstecz – tj. stosunek prawny pomiędzy stronami umowy darowizny wygasł ze skutkiem wstecznym (ex tunc), tak jakby umowa w ogóle nie została zawarta, czy też może
tylko na przyszłość (ex nunc) – tj. darczyńca ponownie nabywa własność, której się wyzbył.
Prawo odwołania darowizny stwarza dla darczyńcy możność pozbawienia obdarowanego korzyści i odzyskania jej z powrotem przez darczyńcę. Bez odwołania ani jedno, ani drugie nie może nastąpić, ale z drugiej strony samo odwołanie jako jednostronne oświadczenie woli, pochodzące od osoby, która przeniosła własność darowanej nieruchomości i nie jest jej właścicielem, nie przenosi prawa własności na darczyńcę. Nie ma bowiem przepisu, który by z określoną wyżej czynnością jednostronną łączył wprost skutek rzeczowy.
Skutek odwołania darowizny normuje art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego. Treść tego przepisu daje jasny wyraz temu, że przez odwołanie korzyść uzyskana z darowizny staje się od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie bezpodstawna i właśnie dlatego rodzi obowiązek zwrotu.
Przyjęta w art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego konstrukcja wiążąca odwołanie z bezpodstawnym wzbogaceniem, wyłącza przypisanie odwołaniu skutku rzeczowego, a mianowicie tego skutku, że obdarowany przestaje być właścicielem, staje się zaś nim z powrotem darczyńca. Gdyby odwołanie miało pociągnąć za sobą również wspomniany skutek rzeczowy, to odesłanie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu byłoby niezrozumiałe, zwłaszcza że w art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego mówi się wyraźnie o zwrocie „przedmiotu” darowizny, a nie tylko o korzyściach uzyskanych z tego przedmiotu.
W świetle powyższego, w przypadku odwołania darowizny dla wywołania skutku rzeczowego, tj. przeniesienia własności nieruchomości z powrotem na darczyńcę, konieczne jest złożenie oświadczenia w formie aktu notarialnego przez obdarowanego o przeniesieniu własności. Oświadczenie takie może również zostać zastąpione, na podstawie art. 64 Kodeksu Cywilnego, przez prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek danej osoby do złożenia oznaczonego oświadczenia woli. Oznacza to, że odwołanie darowizny wywołuje skutek tylko na przyszłość.
Mając na uwadze, że celem, do którego zmierza odwołanie wykonanej już darowizny z powodu rażącej niewdzięczności, jest pozbawienie obdarowanego własności darowanej nieruchomości i odzyskanie jej przez darczyńcę oraz fakt, że koniecznym jest przeniesienie własności nieruchomości na darczyńcę w sposób przewidziany prawem, w dacie przeniesienia własności następuje nowe nabycie.
W związku z tym, że cofnięcie darowizny przez Wnioskodawczynię i jej małżonka stanowi nabycie w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to pięcioletni termin, o którym mowa w tym przepisie, winien w przedmiotowej sprawie być liczony od końca 2017 r.
W konsekwencji odpłatne zbycie nieruchomości (lokalu mieszkalnego) jeśli nastąpi przed końcem 2022 r., tj. przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, będzie stanowiło dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji uzyskany z tego tytułu przychód, podlegać będzie opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym według zasad określonych w art. 30e ww. ustawy.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.
Niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni jako zainteresowanej i nie ma zastosowania do męża Wnioskodawczyni.
Jednocześnie należy wskazać, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca wyłącznie dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla małżonki Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili