0113-KDWPT.4011.340.2021.2.IL

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 sierpnia 2021 roku wpłynął Pana wniosek z 18 sierpnia 2021 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 30 listopada 2021 roku. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą: (…) z zakresu objętego kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z, tj. Działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej 12 marca 2020 roku. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 roku o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem oprogramowania w wybranych technologiach dla swojego obecnego kontrahenta będącego publiczną spółką kapitałową SA (dalej jako: „Kontrahent” lub „Spółka"). W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza wykonywanie usług dla innych kontrahentów, w tym również dla podmiotów zagranicznych.

Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na podstawie zawartej z Kontrahentem umowy o współpracę (dalej jako: ,,Umowa"). W Umowie zostało określone, że wszelkie prawa autorskie do wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych oraz ich części zostają za ustalonym wynagrodzeniem przeniesione na Kontrahenta. Wnioskodawca rozlicza się ze swoim Kontrahentem za wykonane usługi wystawiając co miesiąc fakturę VAT (podatek od towarów i usług).

Wnioskodawca poza otrzymywaną comiesięczną zapłatą za przeniesienie wszelkich praw autorskich do wytworzonych programów otrzymał za ten sam przedmiot również dodatkowe wynagrodzenie (dalej jako: „Dodatkowe Wynagrodzenie"). W Umowie Dodatkowe Wynagrodzenie zostało określone jako uznaniowe, w tym również co do kwoty ustalanej przez Kontrahenta. Wnioskodawca w razie pozytywnego stanowiska Organu obejmie ulgą IP BOX proporcjonalną część dodatkowego wynagrodzenia przypadającą na wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych programów, wyodrębnioną z całości dodatkowego wynagrodzenia na podstawie ewidencji IP Box.

Wnioskodawca na dzień składania wniosku dysponuje wyodrębnionymi z prowadzonej ewidencji księgowej działaniami podejmowanymi w celu tworzenia programu komputerowego, umożliwiającymi ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na podstawie art. 30cb Updof (zwane dalej: „ewidencja IP Box").

Wnioskodawca od marca 2020 roku do lutego 2021 roku zajmował się tworzeniem programu służącego do optymalizacji linii produkcyjnej (dalej jako: „Program 1”). Program 1 stanowi zbiór komponentów transformujących dane w programie (…) na platformie …. Program 1 ma postać instrukcji wykonywanych na platformie. Zadaniem Programu 1 jest organizacja danych, transformacja ich według algorytmu, obliczenie metryk na podstawie jego wyniku oraz odpowiednie udostępnienie danych Kontrahentowi. Wynikiem Programu 1 były dane graficzne i tabularne przedstawione Kontrahentowi. Do obowiązków Wnioskodawcy należało stworzenie spójnego zbioru danych, ich analiza, zastosowanie metod statystycznych i optymalizacyjnych w celu znalezienia nieefektywności w systemie i usprawnienia działania linii produkcyjnej.

Wnioskodawca od marca 2020 roku do lutego 2021 roku pracował także nad stworzeniem oprogramowania umożliwiającego monitorowanie linii produkcyjnej (dalej jako: „Program 2” oraz Program 1 i Program 2 łącznie jako: „Programy"). Program 2 jest zbiorem modułów automatycznie przetwarzających dane w chmurze, począwszy od pobrania danych, aż po prezentację ją klientowi. Program 2 miał charakter instrukcji wykonywanych na platformie. Do zadań Programu 2 należało codzienne i automatyczne: pobieranie danych, transformacja ich do znormalizowanej formy, obliczenie metryk istotnych z punktu widzenia Kontrahenta, prezentacja danych w postaci wykresów oraz alertowanie o nieprawidłowościach na linii produkcyjnej. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę obejmowały stworzenie automatycznego systemu, który pobiera dane od klienta, wykonuje na nich odpowiednie transformacje i przedstawia je w graficznej postaci wraz ze zbiorem alertów.

Wnioskodawca w przypadku potwierdzenia przez Organ wydający interpretację, że wskazane we wniosku stanowisko jest prawidłowe, zamierza skorzystać z ulgi podatkowej w podatku dochodowym dla osób fizycznych, (IP BOX) od marca 2020 roku do lutego 2021 roku.

Wyżej wskazane Programy zostały wytworzone przez Wnioskodawcę, tzn. został stworzony nowy kod źródłowy, a nie była to jedynie modyfikacja już istniejącego kodu źródłowego. Stworzone Programy są kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Stanowią zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Komponentami wytworu Wnioskodawcy są m.in. sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne. W wyniku tworzenia/rozwinięcia programów, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania.

W ramach tworzenia Programów Wnioskodawca wykonuje prace polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, z zakresu narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Działalność w wyniku której powstają Programy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Przed stworzeniem Programu 1 istniejący system danych był niespójny i fragmentaryczny, co znacznie utrudniało wykonywanie obliczeń statystycznych w celu analizy danych. Program 1 oferuje innowacyjny zestaw instrukcji dla pełnych danych źródłowych w narzędziu (…) na platformie …. Wnioskodawca przedstawił Kontrahentowi również propozycje usprawnień linii produkcyjnej wraz z uzasadnieniem opartym na danych liczbowych.

Przed podejmowaniem prac nad Programem 2 niedostępne na rynku było holistyczne narzędzie monitorujące linię produkcyjną w oparciu o dane. Program 2 stał się nowatorskim zestawem instrukcji dla danych źródłowych na platformie …. Wnioskodawca udostępnił Kontrahentowi również nowoczesną platformę monitorującą linię produkcyjną w postaci wykresów i alertów.

Program 1 został wytworzony za pomocą języka programowania (…) oraz przy wykorzystaniu technologii(…). Program 2 został stworzony za pomocą języka programowania (…) oraz z użyciem technologii (…).

Według wiedzy Wnioskodawcy na rynku nie istnieją konkurencyjne produkty podobne w swoich funkcjonalnościach do stworzonych przez Wnioskodawcę Programów.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy od podstaw nowe programy komputerowe. Jednak w przyszłości Wnioskodawca, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, nie wyklucza podejmowania działań mających na celu ulepszanie lub rozwijanie już istniejących programów, których właścicielem jest Kontrahent. W takiej sytuacji Wnioskodawca będzie tworzył program, który umożliwi rozszerzenie zakresu funkcjonowania lub użyteczności programu pierwotnego. Wytworzony w wyniku takich prac program będzie posiadał odrębny od programu pierwotnego kod źródłowy, a więc będzie on stanowił odrębny program komputerowy. W takim wypadku Wnioskodawca będzie posiadał prawa majątkowe prawa własności intelektualnej do tak wytworzonego programu, aż do momentu przeniesienia ich na Kontrahenta. Wnioskodawca nie będzie właścicielem programu pierwotnego, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Prawo autorskie do wytworzonego nowego programu będzie przenoszone za wynagrodzeniem na Kontrahenta.

Praca nad Programem 1 oparta była o realizację długoterminowego celu. Planowano ją na podstawie tygodniowych harmonogramów i raportowania postępów prac. Wyznaczone zadania były ewidencjonowane w systemie w postaci ticketów. Proces tworzenia Programu 2 obejmował wykonywanie działań na podstawie harmonogramu sporządzanego w dwutygodniowych oknach czasowych. W tym samym okresie Wnioskodawca raportował postępy prac. Zaplanowane działania były umieszczane w systemie w postaci ticketów. W przypadku Programu 1 Wnioskodawca przekazywał Kontrahentowi dokumentację zawierającą opis transformacji zastosowanych na danych i ich wyników w postaci raportów oraz cotygodniowo sporządzane prezentacje ilustrujące wyniki i postępy pracy.

W trakcie pracy nad Programem 2 Wnioskodawca przekazywał Kontrahentowi opis usystematyzowanych zbiorów danych wejściowych i opis metodologii wykorzystanej do transformacji na danych.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zawierającą elementy wskazane w art. 30cb Updof. Ewidencja zapewnia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca jako podmiot dysponujący kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej uwzględnia w ewidencji przychody, koszty uzyskania przychodów, dochód (stratę) uznawaną za uzyskaną z tego prawa (zgodnie z regułami wskazanymi powyżej). W związku z powyższym koszty, na potrzeby kalkulacji wskaźnika Nexus, są określane dla jednego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością, którą planuje objąć ulgą IP Box ponosi szereg kosztów związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jako przykładowe koszty Wnioskodawca wskazuje:

‒ sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne);

‒ licencje na narzędzie wspomagające prace programistyczne (IDE);

‒ sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania, np. tablet, smartphone;

‒ przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS;

‒ literatura fachowa;

‒ rachunki za Internet, telefon;

‒ rata leasingu za samochód, używany do dojazdów na spotkania z Kontrahentem;

‒ usługi księgowe, prowadzenie kompleksowej księgowości działalności gospodarczej Wnioskodawcy, wraz z ewidencją szczegółową IP Box;

‒ usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box, dotyczące usługi w postaci opinii wskazującej, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi IP Box w świetle obowiązującego prawa oraz złożenia wniosku o interpretację indywidualną ww. zakresie.

Wnioskodawca poza wykonywaniem obowiązków związanych z tworzeniem Programów brał udział w prowadzeniu procesów rekrutacji. Zadania te nie będą uwzględnione w ewidencji IP Box.

W uzupełnieniu wniosku z 30 listopada 2021 roku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Oczekuje również wydania interpretacji indywidualnej w zakresie zdarzenia przyszłego.

2. Przedmiotem wniosku jest zastosowanie stawki podatku 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania komputerowego lub jego części. W wyniku rozwinięcia lub ulepszenia przez Wnioskodawcę oprogramowania wytwarzane jest nowe oprogramowanie komputerowe.

3. Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie w ramach prowadzonej przez Niego działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca wskazuje, że w jego działalności poza opisanym we wniosku już wytworzonym oprogramowaniem będzie nadal wytwarzane nowe oprogramowanie, które w przyszłości również będzie stanowiło podstawę do korzystania z ulgi IP_Box.

4. Wszystkie efekty pracy w związku z którymi uzyskiwane są dochody przez Wnioskodawcę będące przedmiotem wniosku są wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

5. Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej są opodatkowywane na podstawie art. 30c ust. Updof podatkiem liniowym.

6. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

7. Usługi świadczone są na rzecz Kontrahenta na terytorium Polski.

8. Nie dotyczy.

9. W przypadku ulepszania lub rozwijania Oprogramowania, Wnioskodawca nie jest właścicielem, współwłaścicielem tego oprogramowania, jest on użytkownikiem na mocy umowy o świadczenie usług. Nie posiada on jednak odrębnej umowy licencyjnej. W wyniku rozwinięcia oprogramowania/jego części, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstają nowe prawa własności intelektualnej (nowe programy).

10. W sytuacji, gdy Wnioskodawca ulepsza lub modyfikuje oprogramowanie komputerowe lub jego część, to podejmuje działanie na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Kontrahent udostępnia Wnioskodawcy własne oprogramowanie, a Wnioskodawca tworzy nowy kod źródłowy do udostępnionego oprogramowania. Wytworzony przez Wnioskodawcę w ten sposób kod źródłowy spełnia oraz będzie spełniać definicje utworu, będącego przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2021 r poz 1062) dalej jako: „Upa”.

11. Sposób ,.przenoszenia” autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełniał/spełnia warunki przewidziane w przepisach Upa, w szczególności z zachowaniem art. 41,53 Upa.

12. ,,Dodatkowe wynagrodzenie" stanowiło/stanowi i będzie stanowić dochód uzyskany bezpośrednio z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tzn. dochód z przeniesienia praw autorskich do wytworzonych Programów. Wskazuje na powyższe m.in. fakt, że Wnioskodawca świadczy dla Kontrahenta usługi, które polegają na wytwarzaniu i przenoszeniu na kontrahenta praw autorskich do Programów. Czynności Wnioskodawcy na rzecz Kontrahenta nie będące wyżej wskazanymi są wyodrębnione w ewidencji IP BOX, jako nie podlegające preferencyjnemu opodatkowaniu 5% stawką podatku. W odniesieniu do ,,Dodatkowego wynagrodzenia” Wnioskodawca zastosuje preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatku proporcjonalnie do ilości czasu pracy spędzonego nad działalnością będącą przedmiotem wniosku, a pozostałymi czynnościami działalności tj. działania marketingowe, czy rekrutacja pracowników.

13. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za stworzone oprogramowanie jedynie względem Zleceniodawcy, jeżeli chodzi o rezultat oraz wykonanie programów. Pomiędzy Wnioskodawcą, a zleceniodawcą nie została uregulowana kwestia odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich.

14. Wnioskodawca wykonując czynności z zakresu tworzenia, rozwijania/ulepszania oprogramowania komputerowego ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

15. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę zgodnie z zawartą umową nie są wykonywane pod kierownictwem, oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

16. Działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny wg. pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu. Wnioskodawca pracuje nad programami w oparciu o stworzony harmonogram oparty na długoterminowych celach, które są podzielone na mniejsze funkcjonalności Programów. Wnioskodawca sporządza tygodniowe raporty postępu prac nad Programami oraz plany kolejnych kroków prac nad Programami, które spisywane są w systemie Kontrahent w postaci ticketów.

17. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do zmienianych i ulepszanych lub nowych produktów, procesów lub usług.

18. Wszystkie realizowane przez Wnioskodawcę usługi programistyczne na rzecz Kontrahentów są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie określonej w art. 74 Upa.

19. Stanowione przez Wnioskodawcę przychody są przychodami zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 Updof.

20. Dochód jest uzyskiwany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

21. Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

‒ Sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne) - służy Wnioskodawcy do codziennej pracy jest to podstawowe narzędzie pracy programisty, niezbędne do tworzenia programów.

‒ Licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne - niezbędne do wytworzenia programów komputerowych przez Wnioskodawcę są licencje na systemy operacyjne oraz na dedykowane aplikacje służące do tworzenia programów. Bez wskazanych narzędzi praca Wnioskodawcy byłaby niemożliwa.

‒ Sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania tablet, smartfon – sprzęt ten jest niezbędny do weryfikowania przez Wnioskodawcę, czy wytworzone oprogramowanie działa poprawnie. Bez takich narzędzi Wnioskodawca nie jest w stanie skutecznie tworzyć oprogramowania.

‒ Przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS - koszt ten jest używany przez Wnioskodawcę do zapisywania i przetrzymywania stworzonych programów.

‒ Literatura fachowa - służąca do zdobywania wiedzy niezbędnej do tworzenia programów komputerowych.

‒ Rachunki za telefon i Internet - telefon jest wykorzystywany do kontaktów z kontrahentami, natomiast Internet jest niezbędny do pracy nad programami komputerowymi.

‒ Raty leasingu za samochód, koszty eksploatacji samochodu: paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne - pojazd jest potrzebny Wnioskodawcy w celu dojazdów: na spotkania z kontrahentami, do specjalistycznych sklepów z narzędziami do tworzenia programów komputerowych, na specjalistyczne szkolenia.

‒ Usługi księgowe - niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności badawczo- rozwojowej, ze względu na sporządzanie odrębnej ewidencji szczegółowej IP BOX.

‒ Usługi doradztwa prawnego w zakresie IP BOX - niezbędne w celu uzyskania informacji przez Wnioskodawcę, czy jego działalność kwalifikuje się do skorzystania z ulgi B+R oraz sporządzenia wniosku o interpretację indywidualną.

Wszystkie wskazane powyżej koszty są bezpośrednio związane z wytwarzaniem, ulepszaniem, rozwijaniem oprogramowania komputerowego, czyli kwalifikowanego prawa własności intelektualnej o którym mowa we wniosku. Przesłanki wskazujące o bezpośrednim wniosku wskazano bezpośrednio pod każdym z kosztów.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do konkretnego prawa własności intelektualnej.

23. Wnioskodawca dokonuje przyporządkowania pomiędzy stosowne IP, stosując klucz podziałowy jakim jest czas potrzebny na świadczenie. Wnioskodawca jest w stanie dokonać takiego przyporządkowania. Koszty poniesione w całości na działalność związaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP to: licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne, sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania tablet, smartfon, przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS, literatura fachowa, usługi doradztwa prawnego w zakresie IP BOX. W stosunku do pozostałych kosztów zastosowana zostanie przez Wnioskodawcę proporcja.

24. Odrębna ewidencja, o której mowa we wniosku jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. 12 marca 2020 roku.

25. Wnioskodawca wskazuje, że będzie uzyskiwał dochody ze sprzedaży autorskich praw do oprogramowania na takich samych zasadach jak zostały wskazane we wniosku.

Pytania

1. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 5a pkt 38, pkt 40 Updof oraz spełnia pozostałe przesłanki z art. 30ca Updof pozwalające skorzystać z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w wysokości 5% podstawy opodatkowania?

2. Czy przychód uzyskany z tytułu Dodatkowego Wynagrodzenia za przeniesienie wszelkich praw autorskich do wytworzonych Programów można zakwalifikować w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 Updof, jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

3. Czy wymienione przez Wnioskodawcę koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 Updof, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Updof, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Ad. 1.

Działalność Wnioskodawcy należy zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 5a pkt 38, pkt 40 Updof. W ramach tworzenia Programów są prowadzone prace rozwojowe polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, z zakresu narzędzi informatycznych oraz oprogramowania. W ramach działalności gospodarczej opracowuje się nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.

Prawa, które zgodnie z art. 30ca ust. 2 Updof mogą stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej to:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo wskazane w odnośnych przepisach o ochronie prawnej odmian roślin,

8. autorskie prawo do programu komputerowego.

Dodatkowym elementem, który muszą spełnić kwalifikowane prawa własności intelektualnej, jest objęcie ich ochroną prawną.

Prawo autorskie do programu komputerowego nie podlega i nie wymaga formalnej rejestracji. Minister Finansów wskazał w Objaśnieniach (dalej jako: „Objaśnienia”), że nie jest możliwe wyczerpujące zdefiniowanie pojęcia prawa autorskiego do programu komputerowego. Programy komputerowe, podlegają jednak ochronie z mocy samego prawa (stosownie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskich i prawach pokrewnych).

Ponadto, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. W Objaśnieniach odstąpiono od zdefiniowania wyżej wskazanego prawa i ograniczono się jedynie do uwag kierunkowych - stanowiących swoisty wyznacznik dla stosowania ulgi IP BOX.

Wymagane prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w celu skorzystania z ulgi IP Box, w kontekście programów komputerowych, w praktyce ogranicza się do działalności rozwojowej.

Działalność rozwojową, zgodnie z prawem, należy rozumieć jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przyjmuje się, że działalność badawczo-rozwojowa musi spełniać trzy kryteria, czyli być:

‒ twórcza - posiadać element nowości;

‒ systematyczna - prowadzona w ramach z góry przyjętych założeń (np. harmonogramu);

‒ innowacyjna - tj. zwiększać zasoby wiedzy albo wykorzystywać zasoby wiedzy, do tworzenia nowych rozwiązań.

Dodatkowo, program komputerowy jako wynik prac badawczo- rozwojowych, musi spełniać wymogi przewidziane dla utworu w rozumieniu prawa autorskiego, czyli być:

‒ twórczy/oryginalny (utwór jako rezultat twórczej działalności; aspekt nowości);

‒ indywidualny (odróżnienie od innych utworów; brak mechanicznego odtworzenia procesów);

‒ ustalony (ustalony w jakiejkolwiek postaci pozwalającej na jego percepcję przez osoby trzecie).

W Objaśnieniach podkreślono, że program komputerowy jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze jeżeli zawiera twórcze, nowatorskie elementy, identyfikowanego autora oraz jeżeli został on utrwalony.

Natomiast przyjmuje się, że ocena czy praca danego autora nad programem będzie miała charakter twórczy będzie przeprowadzana ze względu na rzeczywisty wymiar tej pracy, a nie jedynie postanowienia umowne.

Chroniony prawem autorskim jest w szczególności kod źródłowy oraz kod wynikowy programu komputerowego. Mianem programu komputerowego można określić w szczególności „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”, przy czym jako komputer należy rozumieć wszystkie urządzenia, które działają w oparciu o program komputerowy.

Elementy programu komputerowego jakie są chronione prawem autorskim to:

‒ forma programu komputerowego (przedstawienie kodu źródłowego i instrukcji) oraz

‒ interface jeżeli jest on „rzeczywiście źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego”.

Pojęcia ,,program komputerowy” oraz „oprogramowanie” są to pojęcia tożsame, co jednoznacznie wynika z interpretacji polskich oraz europejskich aktów prawnych.

Podsumowując w Objaśnieniach uznano za program komputerowy stanowi: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interface.

Wskazywane Objaśnienia pozwalają stosować szerokie oraz elastyczne rozumienie programu komputerowego. Przez program komputerowy rozumie się przede wszystkim oprogramowanie (w tym interfejs, jeśli stanowi jego nierozerwalną część, umożliwiając interoperacyjność poszczególnych elementów) wykraczające znacznie poza sam tylko kod źródłowy, czy wynikowy.

Podsumowując, należy uznać że program komputerowy jest kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Program jest również zestawem instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze (w tym tablecie/telefonie/innym urządzeniu) w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Komponentami wytworu są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne. W wyniku tworzenia programu, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania.

Kluczowym elementem wskazanym w Objaśnieniach jest zastrzeżenie, że pełną ochronę przed ryzykiem dyskwalifikacji danego elementu jako programu komputerowego kwalifikowanego do objęcia ulgą IP Box zapewnia podatnikowi wyłącznie indywidualna interpretacja podatkowa. Dokonanie samodzielnej wykładni z zastosowaniem przepisów oraz objaśnień nie stanowi wystarczającej ochrony prawidłowego stosowania ulgi IP BOX.

Działalność Wnioskodawcy spełnia wszystkie powyższe założenia. Tworzone przez Wnioskodawcę Programy są rezultatem jego twórczej działalności oraz posiadają aspekt nowości. Programy odróżniają się od rozwiązań dostępnych na rynku. Zostały stworzone pod indywidualne wymagania Kontrahenta. Wnioskodawca tworzy Programy za pomocą wybranych języków programowania oraz narzędzi programistycznych. Wskazuje to na ustalony charakter utworu jako programu komputerowego, gdyż osoby trzecie mogą zapoznać się z kodem na podstawie którego powstały Programy.

Spełnione przez Wnioskodawcę pozostaje również kryterium systematyczności.

Praca nad Programem 1 oparta była o realizację długoterminowego celu. Planowano ją na podstawie tygodniowych harmonogramów i raportowania postępów prac. Wyznaczone zadania były ewidencjonowane w systemie w postaci ticketów.

Proces tworzenia Programu 2 obejmował wykonywanie działań na podstawie harmonogramu sporządzanego w dwutygodniowych oknach czasowych. W tym samym okresie Wnioskodawca raportował postępy prac. Zaplanowane działania były umieszczane w systemie w postaci ticketów.

Tworzone przez Wnioskodawcę Programy mają bez wątpienia charakter innowacyjny. Wnioskodawca wykorzystując dostępne zasoby wiedzy z zakresu IT (języków programowania, narzędzi programistycznych) tworzy nowe rozwiązania (Programy) przyczynia się zatem do zwiększania zasobów wiedzy.

Wnioskodawca wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 Updof tworząc Programy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazywany przepis wskazuje następujące kryteria jakie muszą zostać spełnione aby zostało wytworzone kwalifikowane prawo własności intelektualnej:

‒ prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

‒ przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Programy są bezpośrednio wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz stanowią rezultat własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej. Konsekwencją wyżej wskazanych cech Programów jest ich kwalifikacja jako utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem ochrona programów komputerowych obejmuje wszystkie formy jego wyrażania.

Oprogramowanie (program komputerowy) jest definiowane przez doktrynę jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Oprogramowanie podlega ochronie jako utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiągnął dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku z odpłatnym przeniesieniem prawa autorskiego do Programów na Kontrahenta na podstawie zawartej umowy o współpracę.

Ad. 2

Na podstawie art. 30ca ust. 7 Updof dochodem z kwalifikowanego IP jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Założeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest przeniesienie praw autorskich do wytworzonych Programów za ustalonym wynagrodzeniem. Powyższe wynika z umów zawartych z Kontrahentem wskazujących, że przenoszone są wszelkie prawa autorskie do wytworzonych Programów w zamian za wynagrodzenie. Otrzymywane przez Wnioskodawcę od Kontrahenta należności stanowią przychód z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Prawidłowe jest zatem zakwalifikowanie ich do kategorii sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 Updof.

Otrzymane przez Wnioskodawcę Dodatkowe Wynagrodzenie poza comiesięczną zapłatą za przeniesienie wszelkich praw autorskich, ustalone w Umowie jako uznaniowe w kwocie ustalonej przez Kontrahenta należy również zakwalifikować do kategorii przychodu ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 Updof. Dodatkowe Wynagrodzenie Wnioskodawca otrzymał m in. za przeniesienie wszelkich praw autorskich do Programów na Kontrahenta. Wnioskodawca uważa, że fakt iż kwota Wynagrodzenia Dodatkowego nie była ustalona w Umowie oraz zostało ono określone jako wynagrodzenie uznaniowe nie stanowi przeszkody do zakwalifikowania osiągniętego z tego tytułu przychodu jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 Updof. Powyższe dotyczy proporcji, w jakiej pozostaje wynagrodzenie Wnioskodawcy ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do pozostałych czynności, które Wnioskodawca wykonywał na podstawie Umowy. Wnioskodawca planuje skorzystać z ulgi IP BOX odnośnie Wynagrodzenia Dodatkowego, tylko w takiej jego części, która będzie dotyczyć kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Powyższe będzie obliczane poprzez określenie proporcji czasu pracy poświęconego na wytworzenie kwalifikowanego IP względem całości czasu pracy na rzecz Kontrahenta (czyli przykładowo, nie zostaną objęte ulgą IP BOX w kontekście Wynagrodzenia Czynności takie jak rekrutacja nowych pracowników czy działania marketingowe).

Ad. 3

Wydatki ponoszone na wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Programu) należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 Updof wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

((a+b)*1,3)/(a+b+c+d)

Poszczególne litery wzoru oznaczają:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 Updof,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 Updof,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przepisy Updof nie wskazują katalogu kosztów kwalifikowanych, odnosząc się jedynie w art. 30ca ust. 5 Updof do wyłączenia od kosztów kwalifikowanych kosztów niezwiązanych bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Przykładowe koszty jakie ponosi oraz w przyszłości będzie ponosił Wnioskodawca:

‒ sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne);

‒ licencje na narzędzie wspomagające prace programistyczne (IDE);

‒ sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania, np. tablet, smartphone;

‒ przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS;

‒ literatura fachowa;

‒ rachunki za Internet, telefon;

‒ rata leasingu za samochód, koszty eksploatacji samochodu (w szczególności paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne- pojazd jest niezbędny do dojazdów: na spotkania z Kontrahentem, do specjalistycznych sklepów, w celu nabycia narzędzi niezbędnych do wytworzenia Programów, na specjalistyczne szkolenia programistyczne;

‒ usługi księgowe, prowadzenie kompleksowej księgowości działalności gospodarczej Wnioskodawcy, wraz z ewidencją szczegółową IP Box;

‒ usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box, dotyczące usługi w postaci opinii wskazującej, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi IP Box w świetle obowiązującego prawa oraz złożenia wniosku o interpretację indywidualną ww. zakresie.

Koszty wskazane przez Wnioskodawcę są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, gdyż stanowią bezpośrednie koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Bez ponoszenia ww. kosztów Wnioskodawca nie jest w stanie skutecznie wykonywać pracy, której skutkiem jest powstanie nowych praw własności intelektualnej.

Wskazywane koszty jako bezpośrednio związane z Programami należy zakwalifikować jako koszty używane do obliczenia wskaźnika Nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Updof.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30 listopada 2021 r., Wnioskodawca doprecyzowała własne stanowisko w zakresie pytania nr 3 wskazując, że Jego zdaniem jako koszty podlegające ujęciu na podstawie art. 30ca ust. 4 Updof we wskaźniku NEXUS należy uznać:

‒ Sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne) - służą Wnioskodawcy do codziennej pracy jest to podstawowe narzędzie pracy programisty, niezbędne do tworzenia programów.

‒ Licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne - niezbędne do wytworzenia programów komputerowych przez Wnioskodawcę są licencje na systemy operacyjne oraz na dedykowane aplikacje służące do tworzenia programów. Bez wskazanych narzędzi praca Wnioskodawcy byłaby niemożliwa.

‒ Sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania tablet, smartfon - sprzęt ten jest niezbędny do weryfikacji przez Wnioskodawcę, czy wytworzone oprogramowanie działa poprawnie. Bez takich narzędzi Wykonawca nie jest w stanie skutecznie tworzyć oprogramowania.

‒ Przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS - koszt ten jest używany przez Wnioskodawcę do zapisywania i przetrzymywania stworzonych programów.

‒ Literatura fachowa - służąca do zdobywania wiedzy niezbędnej do tworzenia programów komputerowych.

‒ Rachunki za telefon i Internet - telefon jest wykorzystywany do kontaktów z kontrahentami, natomiast Internet jest niezbędny do pracy nad programami komputerowymi.

‒ Raty leasingu za samochód, koszty eksploatacji samochodu: paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne - pojazd jest potrzebny Wnioskodawcy w celu dojazdów: na spotkania z kontrahentami, do specjalistycznych sklepów z narzędziami do tworzenia programów komputerowych, na specjalistyczne szkolenia.

‒ Usługi księgowe - niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności badawczo-rozwojowej, ze względu na sporządzanie odrębnej ewidencji szczegółowej IP BOX.

‒ Usługi doradztwa prawnego w zakresie IP BOX - niezbędne w celu uzyskania informacji przez Wnioskodawcę, czy jego działalność kwalifikuje się do skorzystania z ulgi B+R oraz sporządzenia wniosku o interpretację indywidualną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez Niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla Niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒ badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒ prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, i - jak wskazano w opisie sprawy – wytwarza Pan oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe.

Reasumując – działalność Pana w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 roku o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) × 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W tym miejscu należy wskazać, że autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53) oraz że nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości (art. 41 ust. 3).

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Podsumowując, kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

‒ zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

‒ należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

‒ podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

‒ Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie lub jego część.

‒ Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

‒ Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie spełnia oraz będzie spełniać definicje utworu, będącego przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

‒ Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia wszelkich autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania lub jego części w zamian za wynagrodzenie.

‒ Odrębna ewidencja, o której mowa we wniosku jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. 12 marca 2020 roku.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu kwalifikowanego prawa własności ( w tym Dochód uzyskany z tytułu Dodatkowego Wynagrodzenia za przeniesienie wszelkich praw autorskich do wytworzonych Programów przypadający na wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych programów), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ww. ustawy, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, do dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu rocznym za rok 2020, a także w kolejnych latach (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny), znajdzie zastosowanie preferencyjna 5% stawka podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazania przy tym wymaga, że wobec zamiaru zastosowania ww. stawki w rozliczeniu za rok 2020, możliwe będzie jej zastosowanie w odniesieniu do dochodów z kwalifikowanego IP osiągniętych przez Pana od momentu rozpoczęcia prowadzenia przez Pana na bieżąco wymaganej przepisami ewidencji, tj. od 12 marca 2020 roku.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania na potrzeby wyznaczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem, rozwijaniem, ulepszaniem Oprogramowania, wskazanych we wniosku wydatków.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi wydatki na:

‒ sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne);

‒ licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne;

‒ sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania tablet, smartfon;

‒ przestrzeń wirtualną tzw. Cloud, VPS;

‒ literaturę fachową;

‒ rachunki za telefon i Internet;

‒ raty leasingu za samochód, koszty eksploatacji samochodu: paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne;

‒ usługi księgowe;

‒ usługi doradztwa prawnego w zakresie IP BOX.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒ wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒ kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒ dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zatem, należy przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie są to koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Zatem, wydatki ponoszone przez Pana na:

‒ sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne);

‒ licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne;

‒ sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania tablet, smartfon;

‒ przestrzeń wirtualną tzw. Cloud, VPS;

‒ literaturę fachową;

‒ rachunki za telefon i Internet;

‒ raty leasingu za samochód, koszty eksploatacji samochodu: paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne;

‒ usługi księgowe;

‒ usługi doradztwa prawnego w zakresie IP BOX,

które ponosi Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu wskazanej metodologii alokacji, można uznać za koszty bezpośrednie do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).