0113-KDIPT2-3.4011.769.2021.3.KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2021 r. (data wpływu 20 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 29 listopada 2021 r. (data wpływu 29 listopada 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków informacyjnych emitenta obligacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

20 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X S.A. jest spółką akcyjną (societe anonyme) z siedzibą w Y (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), notowaną na giełdzie papierów wartościowych `(...)`. w `(...)`. Spółka jest rezydentem podatkowym w Y. Wnioskodawca należy do spółek z grupy kapitałowej z sektora logistycznego i posiada akcje oraz udziały (bezpośrednio lub pośrednio) w spółkach będących polskimi rezydentami dla celów podatkowych.

W związku z rozwojem działalności Wnioskodawca zdecydował się na pozyskanie finansowania pomostowego udzielonego Spółce przez `(...)`. Następnie, w celu pozyskania środków pieniężnych umożliwiających spłatę tego finansowania pomostowego Wnioskodawca dokonał emisji niezabezpieczonych obligacji wyrażonych w polskich złotych o łącznej wartości nominalnej do `(...)` zł (dalej: „Obligacje”). Obligacje zostały wyemitowane pod prawem polskim w ramach alternatywnego systemu obrotu instrumentów dłużnych organizowanego przez A w `(...)` S.A. (dalej: „A”).

Program emisji obligacji został przeprowadzony w trybie oferty publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2080 ze zm.).

Zgodnie z założeniami, wartość nominalna jednej obligacji będzie równa kwocie `(...)` zł, a dzień wykupu będzie przypadał w 20`(...)` r.

Zdematerializowane Obligacje zostały zarejestrowane w depozycie papierów wartościowych prowadzonym przez B S.A. (dalej: „B”). Do zadań B będzie należeć m.in. realizacja zobowiązań emitenta wobec obligatariuszy, tj. wypłata odsetek i kwot należnych za wykup Obligacji za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych lub rachunki zbiorcze. W ramach emisji Obligacji Spółka zamierza skorzystać z usług agenta płatniczego, którego rolę pełnić będzie C S.A.

W ramach emisji Obligacje są oferowane wyłącznie inwestorom kwalifikowanym w rozumieniu art. 2 lit e) Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE, którzy z perspektywy polskiego prawa podatkowego mogą być zarówno rezydentami, jak i nierezydentami. Inwestorami kwalifikowanymi mogą być zarówno osoby fizyczne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jak i osoby prawne.

Wynagrodzenie obligatariuszy z tytułu posiadania Obligacji będzie realizowane w formie odsetek wypłacanych obligatariuszom zgodnie z ustalonym harmonogramem (tzw. obligacje kuponowe).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że przedstawione przez Spółkę we wniosku o interpretację z 3 sierpnia 2021 r. pytania dotyczyły zdarzenia przyszłego w postaci wypłaty obligatariuszom odsetek od obligacji wyrażonych w złotych polskich, które zostały wyemitowane w alternatywnym systemie `(...)` funkcjonującym w ramach `(...)` (dalej: „Obligacje”). W konsekwencji więc, status obligatariuszy będzie istotny z perspektywy ustalenia konsekwencji podatkowych związanych z wypłatą odsetek od Obligacji dopiero na moment wypłaty tych odsetek. Wtedy to dopiero będzie wiadomo kto jako obligatariusz otrzyma należne odsetki od Obligacji.

Spółka podkreśla, że podczas emisji Obligacje zostały objęte przez `(...)` inwestorów kwalifikowanych, którymi były polskie podmioty, a mianowicie `(...)` z siedzibą w Polsce. Obligacje nie były obejmowane, podczas emisji, przez podmioty będące `(...)`

Podmioty, które objęły Obligacje nie stanowiły podmiotów powiązanych ze Spółką.

Niemniej podkreślić należy, że Obligacje podlegają wolnemu obrotowi i mają nieograniczoną zbywalność, dlatego też Spółka na moment składania tych wyjaśnień nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić, czy obligacje te nie zostały zbyte, w tym również na rzecz nierezydentów, a tym samym kto na moment wypłaty odsetek od Obligacji będzie występował jako obligatariusz. Informacje takie będą Spółce znane dopiero wtedy, kiedy realizowane będzie prawo obligatariuszy do otrzymania wynagrodzenia w postaci odsetek od Obligacji, a więc na moment wypłaty tych odsetek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest twierdzenie, że odsetki od Obligacji wypłacone obligatariuszom będącym osobami prawnymi, którzy nie są rezydentami podatkowymi w Polsce nie będą stanowiły przychodu uzyskanego przez tych obligatariuszy na terytorium Polski i tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce, a w konsekwencji Wnioskodawca, jako emitent Obligacji, nie będzie zobowiązany do złożenia, na podstawie art. 26 ust. 1ab ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), oświadczeń do właściwego urzędu skarbowego, potwierdzających dochowanie przez emitenta należytej staranności przy poinformowaniu podmiotów powiązanych o warunkach zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 50c ustawy o CIT?

2. Czy prawidłowe jest twierdzenie, że odsetki od Obligacji wypłacone obligatariuszom będącym osobami fizycznymi, którzy nie są rezydentami podatkowymi w Polsce nie będą stanowiły przychodu uzyskanego przez tych obligatariuszy na terytorium Polski i tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, a w konsekwencji Wnioskodawca, jako emitent Obligacji, nie będzie zobowiązany do złożenia, na podstawie art. 41 ust. 25 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), oświadczeń do właściwych urzędów skarbowych, potwierdzających dochowanie przez emitenta należytej staranności przy poinformowaniu podmiotów powiązanych o warunkach zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 130c ustawy o PIT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest twierdzenie, że odsetki od Obligacji wypłacone obligatariuszom będącym osobami fizycznymi, którzy nie są rezydentami podatkowymi w Polsce, nie będą stanowiły przychodu uzyskanego przez tych obligatariuszy na terytorium Polski i tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, a w konsekwencji Wnioskodawca, jako emitent Obligacji, nie będzie zobowiązany do złożenia, na podstawie art. 41 ust. 25 ustawy o PIT, oświadczeń do właściwych urzędów skarbowych, potwierdzających dochowanie przez emitenta należytej staranności przy poinformowaniu podmiotów powiązanych o warunkach zwolnienia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 130c ustawy o PIT.

Z uwagi na fakt, że treść przepisów dotyczących dochodów osiąganych przez nierezydentów w Polsce jest analogiczna na gruncie ustawy o CIT oraz ustawy o PIT, Spółka prezentuje uzasadnienie swojego stanowiska w zakresie pytań nr 1 i nr 2 łącznie.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl ustępu 3 tego artykułu, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski przez nierezydentów uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależne od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

6. niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Również ustawa o PIT zawiera regulacje dotyczące opodatkowania na terytorium Polski dochodów osiąganych przez nierezydentów.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W ustępie 2b tego artykułu wymieniony został katalog dochodów (przychodów) osiąganych przez nierezydentów, a opodatkowanych w Polsce. Są to w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8. niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

A zatem, do opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskiwanych z tytułu papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych, w tym odsetek od obligacji, odnosi się w zakresie nierezydentów będących osobami prawnymi art. 3 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT, a w zakresie nierezydentów będących osobami fizycznymi – art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy o PIT.

Aby prawidłowo ocenić, czy wypłacone nierezydentom (osobom prawnym oraz osobom fizycznym) odsetki od Obligacji stanowić będą przychód opodatkowany w Polsce, należy dokonać dokładnej analizy wskazanych powyżej przepisów.

Wnioskodawca jeszcze raz podkreśla, że zgodnie z ustawą o CIT oraz ustawą o PIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski przez nierezydentów uważa się m.in. dochody (przychody) z papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Polski w ramach regulowanego ryku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających.

By właściwie odczytać przytoczone przepisy, należy dokonać ich wykładni literalnej, która jak wielokrotnie wskazywano w orzecznictwie sądów administracyjnych, ma pierwszeństwo na gruncie prawa podatkowego (np. wyrok NSA z 20 października 2016 r., sygn. akt II FSK 1582/16).

W powołanych wyżej przepisach ustawodawca wprost wskazał, iż dochodami (przychodami) nierezydentów osiąganymi na terytorium Polski są dochody z papierów wartościowych dopuszczone do publicznego obrotu w ramach regulowanego rynku giełdowego. Z uwagi na fakt, że ani ustawa o PIT, ani ustawa o CIT nie zawierają definicji regulowanego rynku giełdowego, by poprawnie odczytać znaczenie tego pojęcia należy sięgnąć do ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328 ze zm.; dalej: „UOIF”).

Zgodnie z art. 14 UOIF, rynkiem regulowanym jest działający w sposób stały wielostronny system zawierania transakcji, których przedmiotem są instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu w tym systemie, zapewniający inwestorom powszechny i równy dostęp do informacji rynkowej w tym samym czasie przy kojarzeniu ofert nabycia i zbycia instrumentów finansowych oraz jednakowe warunki nabywania i zbywania tych instrumentów, zorganizowany i podlegający nadzorowi właściwego organu na zasadach określonych w przepisach ustawy, jak również uznany przez państwo członkowskie za spełniający te warunki i wskazany Komisji Europejskiej jako rynek regulowany.

Z kolei, w art. 3 pkt 2) UOIF zawarta jest definicja alternatywnego systemu obrotu (ASO), zgodnie z którą przez ASO rozumie się prowadzony poza rynkiem regulowanym wielostronny system kojarzący oferty kupna i sprzedaży instrumentów finansowych w taki sposób, że do zawarcia transakcji dochodzi w ramach tego systemu, zgodnie z określonymi zasadami oraz w sposób niemający charakteru uznaniowego.

A więc należy podkreślić, iż rynek regulowany i alternatywny system obrotu to dwa odrębne systemy, przy czym co istotne – alternatywny system obrotu nie jest rynkiem regulowanym.

Jak zostało wskazane, Obligacje będą emitowane na A, który jest alternatywnym systemem obrotu prowadzonym poza rynkiem regulowanym. Potwierdzenie tego znajduje się m.in. w `(...)` w brzmieniu przyjętym Uchwałą Nr `(...)`, w którym w `(...)` wskazano, że `(...)`.

Ponadto, w `(...)` podane zostało, że w`(...)`.

A zatem, nie ulega wątpliwości, iż emisja planowanych przez Wnioskodawcę Obligacji nastąpi w ramach alternatywnego systemu obrotu prowadzonego poza rynkiem regulowanym.

W konsekwencji więc, w stosunku od przychodów z tytułu odsetek od Obligacji nie zostanie spełniona dyspozycja z przepisów art. 3 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT oraz art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy o PIT, ponieważ w tych przepisach jest mowa dochodach (przychodach) osiąganych z papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu w ramach regulowanego rynku giełdowego.

Skoro Obligacje będą emitowane na A, który stanowi alternatywny system obrotu, to przychody osiągane przez nierezydentów (osoby fizyczne oraz osoby prawne) w związku z wykupem Obligacji nie będą stanowiły przychodów, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT oraz art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy o PIT i nie powinny być uznane za przychody mające źródło na terytorium Polski.

W konsekwencji więc, osiągnięcie przez nierezydentów przychodów z tytułu odsetek od Obligacji nie będzie wywoływało żadnych skutków na gruncie ustawy o CIT lub ustawy o PIT.

Podkreślenia przy tym wymaga również okoliczność, że emitent Obligacji także jest nierezydentem w rozumieniu przepisów prawa dewizowego. Jednocześnie nie podlega on w Polsce tak nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jak i ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (nie posiada na terenie Polski zakładu w rozumieniu przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania). Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że ewentualne skutki podatkowe omawianej transakcji w przypadku obligatariuszy niebędących rezydentami polskimi powinny zatem być rozpatrywane wyłącznie na gruncie przepisów podatkowych kraju rezydencji danego obligatariusza, gdyż nie będą one skutkować powstaniem dla nich jakichkolwiek obowiązków podatkowych w Polsce.

Wnioskodawca podkreśla, że takie podejście wynika wprost z przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT i jest wynikiem zastosowania wykładni literalnej, która ma pierwszeństwo na gruncie prawa podatkowego. Prymat wykładni językowej w prawie podatkowym był niejednokrotnie podkreślany w orzecznictwie sądów administracyjnych podczas gdy pozostałe zasady wykładni, w tym wykładnię systemową i celowościową, a także historyczną, traktuje się jako zasady subsydiarne. Przykładowo, w Uchwale Składu Siedmiu Sędziów NSA z 20 marca 2000 r., sygn. akt FPS 14/99, wskazane zostało, że „wykładnia językowa bowiem nie tylko jest punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni prawa, lecz także zakreśla jej granice w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym”.

A zatem, w oparciu o wykładnię językową analizowanych przepisów należy stwierdzić, że skoro emisja Obligacji nastąpi na A, który stanowi alternatywny system obrotu prowadzony poza rynkiem regulowanym, a przy tym emitent nie jest rezydentem polskim, to odsetki otrzymane przez nierezydentów (osoby prawne oraz osoby fizyczne) z tytułu wykupu Obligacji nie będą stanowiły przychodów mających źródło w Polsce.

W przepisach art. 3 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT oraz art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy o PIT jest bowiem wyraźnie mowa o papierach wartościowych i pochodnych instrumentach finansowych dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Polski w ramach regulowanego rynku giełdowego. Skoro więc ustawodawca wprost zawęził kategorię przychodów z tego tytułu wyłącznie do tych papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, które podlegają obrotowi na rynku regulowanym, to nie można rozszerzać tego przepisu także na papiery wartościowe oraz pochodne instrumenty finansowe prowadzone poza rynkiem regulowanym. Gdyby intencją ustawodawcy było objęcie dyspozycją analizowanych przepisów papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych podlegających obrotowi zarówno na rynku regulowanym oraz rynku alternatywnym, to alternatywny system obrotu także powinien zostać wymieniony w przepisach. W konsekwencji więc należy uznać, iż odsetki od Obligacji nie będą stanowiły przychodów nierezydentów (osób fizycznych oraz osób prawnych) osiąganych na terytorium Polski.

Mając na względzie przytoczone powyżej argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż odsetki od Obligacji wypłacone obligatariuszom będącym osobami fizycznymi, którzy nie są rezydentami podatkowymi w Polsce, nie stanowią przychodu uzyskanego przez tych obligatariuszy na terytorium Polski, a w konsekwencji Wnioskodawca, jako emitent Obligacji, nie będzie zobowiązany do złożenia, na podstawie art. 41 ust. 25 ustawy o PIT, oświadczeń do właściwych urzędów skarbowych, potwierdzających dochowanie przez emitenta należytej staranności przy poinformowaniu podmiotów powiązanych o warunkach zwolnienia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 130c ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających.

W myśl art. 41 ust. 25 ww. ustawy, niepobranie podatku w przypadku, o którym mowa w ust. 24 pkt 2, następuje pod warunkiem złożenia przez emitenta do organu podatkowego, o którym mowa w art. 44f ust. 15, oświadczenia, że emitent dochował należytej staranności w poinformowaniu podmiotów z nim powiązanych w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 lub w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o warunkach zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 130c, w stosunku do tych podmiotów powiązanych.

Stosownie do art. 41 ust. 24 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy nie są obowiązani do poboru podatku od odsetek lub dyskonta od obligacji:

a) o terminie wykupu nie krótszym niż rok,

b) dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych.

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 (art. 41 ust. 4 ww. ustawy)

Jak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 130c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody osiągnięte przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, z odsetek lub dyskonta od obligacji:

a) o terminie wykupu nie krótszym niż rok,

b) dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych

– chyba że na moment osiągnięcia dochodu podatnik jest podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 lub w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z emitentem tych obligacji oraz posiada, bezpośrednio lub pośrednio, łącznie z innymi podmiotami powiązanymi w rozumieniu tych przepisów więcej niż 10% wartości nominalnej tych obligacji.

Podkreślić przy tym należy, ze wyżej wymienione przepisy tylko wskazują przykłady przychodów, które dla podmiotów niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, stanowią przychód osiągany na terytorium Polski. Natomiast samoistnie nie konstytuują miejsca osiągania przychodów (dochodów) dla określonej grupy podatników (nierezydentów).

Jednocześnie należy wyjaśnić, że tytułem do wypłaty świadczeń z papierów wartościowych (odsetki, dywidendy) jest emisja papieru wartościowego, inkorporującego określone zobowiązanie wobec posiadacza papieru wartościowego (wypłaty odsetek w przypadku emisji papierów dłużnych, czy wypłaty dywidend w przypadku akcji). Tak więc, wypłacającym świadczenie z tego tytułu może być tylko emitent papieru wartościowego, a świadczenie dokonywane jest zawsze w miejscu jego siedziby.

Miejsca uzyskania przychodu nie zmienia przy tym, regulacja zawarta w art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku przychodów z papierów wartościowych płatnikiem będzie zatem, co do zasady – emitent. Biorąc pod uwagę, że obowiązki płatnika mogą być nałożone polską ustawą tylko na podmioty mające siedzibę na terytorium Polski, stwierdzić należy, że obowiązek ten dotyczy tylko emitentów mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a zatem i przychodów, których źródło znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku czego następuje pobór tzw. „podatku u źródła”.

Art. 41 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszcza odstępstwo w zakresie wskazania innego podmiotu zobowiązanego do poboru podatku od takich świadczeń, ale nie zmienia zakresu dotyczącego samych świadczeń, a więc nadal muszą one powstawać na terytorium Polski, a podatek być pobierany „u źródła”, choć przez inny podmiot niż emitent papieru wartościowego, a mianowicie podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych, albo podmiot prowadzący rachunki zbiorcze (odpowiednio art. 41 ust. 4d i ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt opisanej we wniosku sytuacji faktycznej wskazać należy, że istotną okolicznością, która determinuje rozstrzygnięcie jest siedziba emitenta poza granicami Polski. Z uwagi na to, że Wnioskodawca (emitent obligacji) nie ma siedziby w Polsce, odsetki od obligacji wypłacone obligatariuszom będącym osobami fizycznymi, którzy nie są rezydentami podatkowymi w Polsce, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W konsekwencji Wnioskodawca, jako emitent obligacji, nie będzie zobowiązany do złożenia, na podstawie art. 41 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oświadczeń do właściwych urzędów skarbowych, potwierdzających dochowanie przez Niego (jako emitenta obligacji) należytej staranności przy poinformowaniu podmiotów powiązanych o warunkach zwolnienia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 130c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wskazać przy tym należy, że dokonana przez Organ ocena stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę dotyczy wyłącznie skutków podatkowych, jakie w przedmiotowej sprawie wystąpią po Jego stronie. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast kwestii obowiązków innych podmiotów, ani nie dotyczy innych kwestii, poruszanych we wniosku, które nie były przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno**-**skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k**-**14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.