Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek z 12 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłaconym wynagrodzeniem za wydanie opinii przez biegłego.

Dnia 8 listopada 2021 r. do Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku z 2 listopada 2021 r. w odpowiedzi na wezwanie Organu z 27 października 2021 r. (data doręczenia 27 października 2021 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

… , zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. z 2019 r. poz. 965 ze zm.), jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów posiadającą osobowość prawną. Izba… nie podlega wpisowi w Krajowym Rejestrze Sądowym. … , zwana dalej Wnioskodawcą lub Izbą, realizuje zadania opisane w powołanej wyżej ustawie o izbach lekarskich, w tym w szczególności w art. 5. Izba działa przez swoje ustawowo określone organy, w tym wybranego w wyborach Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, zwanego dalej OROZ, i Okręgowy Sąd Lekarski, zwany dalej OSL.

Jednym z zadań samorządu lekarzy, a więc także Izby, zgodnie z art. 5 pkt 5 ustawy, jest prowadzenie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów. Zadanie to, zgodnie z podziałem zadań pomiędzy poszczególne organy Izby, przypisane jest okręgowemu rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej oraz okręgowemu sądowi lekarskiemu. Powyższe wynika z art. 31 oraz art. 30 ust. 2 ustawy o izbach lekarskich, które stanowią odpowiednio, że okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej m.in. wykonuje czynności sprawdzające i prowadzi postępowanie wyjaśniające w sprawach odpowiedzialności zawodowej lekarzy będących członkami izby, której jest rzecznikiem, a także, że okręgowy sąd lekarski rozpatruje sprawy z zakresu odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów.

Szczegółowe kwestie dotyczące zasad prowadzenia postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej reguluje rozdział 5 ustawy o izbach zatytułowany „Odpowiedzialność zawodowa”. Dodatkowo, zgodnie z art. 112 ustawy o izbach lekarskich, w sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (przy czym nie stosuje się przepisów o oskarżycielu prywatnym, powodzie cywilnym, przedstawicielu społecznym, o postępowaniu przygotowawczym oraz środkach przymusu, z wyjątkiem przepisów o karze pieniężnej) oraz rozdziałów I-III i art. 53 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.

Zgodnie z art. 59 ust. 1-3 ustawy o izbach lekarskich, organ prowadzący postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy, tj. OROZ i OSL, przeprowadza dowody na wniosek stron albo z urzędu. Jeżeli organ uzna, że stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych, zasięga się opinii biegłego lub specjalisty. Ponadto, w celu wydania opinii o stanie zdrowia psychicznego obwinionego powołuje się dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. Tym samym, zarówno na etapie postępowania prowadzonego przez OROZ, jak i OSL, jest możliwość powołania biegłego lub biegłych. W tym celu OROZ lub OSL wydaje postanowienie o przeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego albo biegłych. Powoływani biegli wybierani są samodzielnie przez OROZ lub OSL. W postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej nie znajduje zastosowania lista biegłych ustanowionych przy prezesie sądu okręgowego.

Po wydaniu opinii i jej otrzymaniu przez organ, zostanie wydane przez OROZ lub OSL postanowienie przyznające wynagrodzenie dla biegłego, przy czym jego wysokość w kwocie brutto będzie wynikać z uchwały Okręgowej Rady Lekarskiej. Przy przyznawaniu wynagrodzeń biegłym nie będą stosowane stawki biegłych wynikające z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2049 ze zm.).

W związku z prowadzeniem przez OROZ i OSL postępowań w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów, na podstawie art. 115 ust. 1 ustawy o izbach lekarskich, Izba otrzymuje z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, środki finansowe, na pokrycie kosztów czynności administracyjnych związanych z realizacją zadań, o których mowa w art. 5 pkt 3-6, 11 i 11a, oraz czynności, których wykonywanie na podstawie odrębnych przepisów zostało przekazane izbom lekarskim.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że biegli wydający opinię na zlecenie OROZ lub OSL wydają je we własnym imieniu i na własny rachunek, przy czym nie zawsze jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawca wskazał bowiem, że nie każdy biegły powoływany przez OROZ lub OSL prowadzi taką działalność. Najczęściej biegłym w toku postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej może być lekarz lub lekarz dentysta, posiadający niezbędną wiedzę i doświadczenie do wydania opinii w danej sprawie. Jednocześnie mogą być również prowadzone takie sprawy, w których biegłym będzie również osoba wykonująca inny zawód niż wyżej wskazany, np. grafolog.

W przypadku biegłych wyłączną podstawą przyznania wynagrodzenia za wydaną opinię jest postanowienie o przyznaniu wynagrodzenia.

W toku prowadzenia danej sprawy z zakresu odpowiedzialności zawodowej, strony tego postępowania, tj. pokrzywdzony, lekarz obwiniony, a także OROZ na etapie postępowania przed OSL, mogą składać zastrzeżenia do wydanej w sprawie opinii. Jeśli organ prowadzący – OROZ lub OSL uzna je za zasadne, może wystąpić do biegłego o wydanie opinii uzupełniającej. Ta ostatnia winna zawierać odniesienie się do kwestii podniesionych przez kwestionujące ją strony.

Opinia wydana przez biegłego jest jednym z dowodów stanowiących podstawę rozstrzygnięcia w danej sprawie (np. na etapie postępowania przed OROZ – wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów lekarzowi lub lekarzowi dentyście, skierowania do sądu lekarskiego wniosku o ukaranie, wydania postanowienia o umorzeniu postępowania, a na etapie postępowania przed OSL – wydania orzeczenia o ukaraniu lub uniewinnieniu). Opinia każdorazowo wydawana jest na potrzeby danej sprawy – danego postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej i organu, który dopuścił przeprowadzenie takiego dowodu.

Wnioskodawca wskazał, że to na OROZ i OSL spoczywa obowiązek uzasadnienia podejmowanych czynności z możliwością oparcia się na wnioskach zawartych w opinii biegłego.

Biegły wydaje opinię samodzielnie, w miejscu i czasie przez siebie wybranym. OROZ lub OSL wydając postanowienie o dopuszczeniu takiego dowodu – wydaniu opinii w danym zakresie wskazują jedynie termin, w ciągu którego biegły winien wydać opinię (np. 3 miesięcy). To biegły decyduje gdzie, tj. w jakim miejscu wyda opinię. W zakresie czasu wydania opinii biegły decyduje, kiedy ją wyda, przy czym winien uwzględnić termin wyznaczony przez OROZ lub OSL.

Z powołanym w danej sprawie biegłym nie będzie zawierana umowa o pracę, umowa cywilnoprawna ani żadna inna umowa. Wyłączną podstawą wydania opinii na rzecz OROZ lub OSL będzie postanowienie wydane przez ten organ. 

Pytanie

Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Izba jako płatnik, obliczając zaliczkę na podatek od osób fizycznych z tytułu wypłaty należności za wydanie opinii przez biegłego, może zakwalifikować przychód tego biegłego jako przychód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stosować 20 % koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie, w świetle obowiązujących przepisów, do obliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty wynagrodzenia za wydanie opinii przez biegłego na potrzeby prowadzonych postępowań przez OROZ i OSL, może stosować 20 % koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W takiej sytuacji, w myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z uwagi na prowadzenie przez organy …. – Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej i Okręgowy Sąd Lekarski postępowań z zakresu odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów jako zadań przekazanych przez administrację państwową, zaliczają się Państwo do kategorii organów władzy w rozumieniu przepisu art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, zdaniem Państwa, wskazać należy, że działania OROZ i OSL w ramach postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów podejmowane są na podstawie przepisów ustawowych – rozdziału 5 ustawy o izbach lekarskich, w tym art. 59 ust. 1-3, a w zakresie nieuregulowanym – stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego i wymienionych przepisów Kodeksu karnego. Powyższe powoduje, że biegły lub biegli wydający opinię w toku i na potrzeby postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów kwalifikują się jako osoby, którym Państwo działający jako organ władzy zlecił na podstawie odrębnych przepisów wykonanie określonej czynności, tj. wydanie opinii w sprawie.

Przepisy, na podstawie których prowadzone jest postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów, w Państwa ocenie należy uznać jako właściwe przepisy w rozumieniu art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, zdaniem Państwa wynagrodzenie, które zostanie przyznane biegłemu przez organy …. , tj. OROZ i OSL tytułem wydania opinii w sprawie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów należy kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście. Konsekwencją przyjęcia powyższego będzie stosowanie 20% kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku stwierdzili Państwo, że w Ich ocenie możliwość zastosowania 20% kosztów uzyskania przychodu dotyczy biegłych powołanych w toku postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, którzy wydają opinię, jako osoby nieprowadzące działalności gospodarczej. Opinia wydawana jest przez biegłego po dokonaniu następujących czynności: najczęściej polegają one na analizie akt sprawy, zapoznaniu się z dokumentacją medyczną, zapoznaniu się z literaturą i sporządzeniem opinii na piśmie. Czynności wykonywane są przez daną osobę, a nie jakąkolwiek inną, która wykonywałaby te czynności na rzecz tego biegłego. To biegły sam ustala czynności, które są niezbędne, aby wydać opinię na potrzeby OROZ i OSL.

Organ zlecający wydanie tej opinii nie ingeruje w jakiekolwiek kwestie związane z miejscem, w którym biegły ma wykonywać czynności lub czas, kiedy ma to nastąpić, za wyjątkiem określenia terminu końcowego, w ciągu, którego opinia winna zostać wydana. Z uwagi na samodzielność biegłego, podejmowane przez biegłego czynności mieszczą się w kategorii działalności wykonywanej osobiście.

We wniosku uzasadnili Państwo fakt, iż zaliczają się do kategorii organów władzy publicznej w rozumieniu art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, iż pod pojęciem „zlecenia wykonania określonych czynności” należy rozumieć sytuację, w której organ – OROZ lub OSL wydał w toku prowadzonego postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej postanowienie o dopuszczenie opinii biegłego na wskazaną w tym postanowieniu okoliczność, a następnie zwrócił się do konkretnej osoby, by wydała opinię w danej sprawie. Pojęcie „zlecenia wykonania określonych czynności” należy rozumieć jako zwrócenie się do danej osoby, by ta wykonała określone czynności – w niniejszym przypadku – wydała opinię na potrzeby postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej. Nie jest konieczne zawieranie z tą osobą umów zleceń w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. W postępowaniach analogicznych – prowadzonych przez sądy powszechne, zarówno w sprawach cywilnych, jak i karnych, a także przez jednostki organizacyjne prokuratur z biegłymi, którzy wydają opinię na ich zlecenie nie są zawierane jakiekolwiek umowy zlecenia na wydanie takich opinii. Wystarczające jest zwrócenie się danego organu do konkretnej osoby, która ma wydać opinię w sprawie jako biegły.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jest zasada powszechności opodatkowania.

W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy, jako źródło przychodów wymienia się działalność wykonywaną osobiście.

Z treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Powyższe przepisy jasno wskazują, że czynności wykonywane przez osoby fizyczne, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, którym sąd lub prokurator zlecił wykonywanie czynności z urzędu należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Wnioskodawca zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich ( Dz. U. z 2021 r. poz. 1342.), jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów posiadającą osobowość prawną.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samorząd zawodowy lekarzy i lekarzy dentystów reprezentuje osoby wykonujące zawody lekarza i lekarza dentysty, sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy z 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), w drodze ustawy można tworzyć samorządy zawodowe, reprezentujące osoby wykonujące zawody zaufania publicznego i sprawujące pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony.

Według literalnej wykładni art. 17 Konstytucji RP, samorząd „zawodów zaufania publicznego” wykonuje zadania z zakresu administracji publicznej w obszarach związanych ze sprawowaniem pieczy nad wykonywaniem zawodu w granicach interesu publicznego (zob. L. Garlicki, Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu, Warszawa 2006, s. 68.)

Z uwagi na fakt, że zlecone przez Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej i Okręgowy Sąd Lekarski postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów należą do zadań z zakresu administracji państwowej w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym wynagrodzenie, które zostanie przyznane biegłemu przez organy Wnioskodawcy, tj. OROZ i OSL tytułem wydania opinii w sprawie odpowiedzialności zawodowej lekarzy i lekarzy dentystów należy kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Przechodząc do kwestii kosztów uzyskania przychodów, to są one uregulowane w przepisach rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że do przychodów biegłych z tytułu otrzymywanego wynagrodzenia za sporządzenie opinii, ekspertyzy będzie miał zastosowanie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako do przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście, od których Wnioskodawca jako płatnik będzie zobowiązany pobrać zaliczkę, stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

W konsekwencji, do ww. wynagrodzenia biegłych, zastosowanie będą miały koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno**-**skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy – Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), naadres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.