0113-KDIPT2-2.4011.949.2021.2.MP

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 września 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 1 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan `(...)`.. (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą. W ramach tej działalności tworzy programy autorskie oraz rozwija i ulepsza programy komputerowe stworzone wcześniej przez inny podmiot, które podlegają ochronie patentowej.

W okresie od lipca 2021 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywał zlecenie związane z tworzeniem programów komputerowych do wspomagania i zarządzania procesów logistycznych i transportowych.

W ramach łączącej Wnioskodawcę z Jego kontrahentem umowy zawarto zapis, zgodnie z którym jej przedmiotem jest świadczenie usług programistycznych, których efektem końcowym będzie oprogramowanie. Umowa przewiduje, że w przypadku, gdy w wykonaniu realizacji umowy zostanie stworzony utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich, to z chwilą wytworzenia kontrahent nabywa wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów. W ocenie Wnioskodawcy, całość przychodu uzyskanego z umowy z tym kontrahentem będzie mogła korzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania opisanej w art. 30cb i następnych ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa”).

Wnioskodawca rozważa obecnie korzystanie z możliwości opodatkowywania się na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy, w zakresie przychodów z opisanej wyżej umowy osiągniętych w 2021 r. i w kolejnych latach.

Wnioskodawca oczywiście jest świadomy niezbędnych wymogów formalnych w zakresie odrębnej ewidencji w rozumieniu art. 30cb ust. 2 ustawy i zgodnie z tymi przepisami ją prowadził od lipca 2021 r. i będzie prowadzić ją w kolejnych latach.

Wnioskodawca prowadzi w ramach wskazanej wyżej umowy działalność twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach wskazanej wyżej umowy są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów lub usług. Nie są natomiast działalnością obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do procesów lub usług.

Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Każde ulepszenie i rozwijanie wcześniej stworzonego programu stanowi nowe dzieło, które jest przenoszone na Zleceniodawcę.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez Wnioskodawcę czynności. Czynności zlecone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy z klientem nie były, nie są i nie będą wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu czy w czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za część 2021 r., kiedy to prowadził działalność badawczo-rozwojową i osiągał przychody z kwalifikowanych praw. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od lipca 2021 r.

W uzupełnieniu dodano, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w związku z pkt 39 i 40 ustawy i w szczególności jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe. Działalność, w ramach której Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, ale nie badania naukowe. Na podstawie umowy z kontrahentem w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca przenosi na rzecz kontrahenta wszelkie autorskie prawa do własności intelektualnej, udziela zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi prawo udzielenia zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, będzie ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa, której efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej w zdarzeniu przyszłym stanowi działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy w zdarzeniu przyszłym stanowi działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca przenosi na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych na podstawie umowy o współpracy.

Na podstawie umowy zawartej z kontrahentem w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca przenosi na rzecz kontrahenta wszelkie autorskie prawa do własności intelektualnej, udziela zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom.

Efektem prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę prac będzie program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Nie istnieje sytuacja, gdy część oprogramowania, dopiero w połączeniu z innymi częściami, wytworzonymi przez inne podmioty, będzie stanowić kwalifikowane prawa IP, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy. Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w opisanym zdarzeniu przyszłym, pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone, rozwijane i ulepszane jest oprogramowanie. Tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie będzie stanowiło utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Wnioskodawcę dzieła w wyniku ulepszania i rozwijania oprogramowania komputerowego są odrębnymi programami komputerowymi.

Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód zostanie osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi (zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 in fine). W określonym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie rozwijał i ulepszał zarówno oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej, jak i istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania będą zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową całe wynagrodzenie otrzymane od kontrahenta, czyli wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności, dochody z przenoszenia autorskich praw do tworzonego/rozwijanego/ulepszanego oprogramowania komputerowego. Na wypadek gdyby faktura miała być fakturą mieszaną, Wnioskodawca wyodrębni z całości kwoty, część niebędącą wynagrodzeniem za przeniesienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w odrębnej pozycji.

Wnioskodawca pracując nad programem, jego ulepszeniem czy przy jego rozwijaniu nie był właścicielem tego oprogramowania lub współwłaścicielem czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Nie trzeba przecież kupować programu, by na zlecenie właściciela programu go ulepszać (tak samo jak nie trzeba kupować domu, by dobudować do niego garaż na zlecenie właściciela nieruchomości). Rozwinięcie programu następuje na podstawie zlecenia od producenta lub aktualnego posiadania licencji do programu. W wyniku tworzenia, rozwinięcia oprogramowania, tworzone będą nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstawać będą nowe prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszania, rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiągnął pierwszy dochód, do którego zamierza zastosować preferencyjną stawkę 5% podatku w lipcu 2021 r.

Wnioskodawca w prowadzonej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy:

- wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

- prowadził przedmiotową ewidencję w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

- wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję od lipca 2021 r. i jest to data osiągnięcia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma prawo stosować preferencyjne zasady opodatkowania opisane w art. 30ca i następnych ustawy, w stosunku do przychodu ze świadczonych usług programistycznych, począwszy od lipca 2021 r. i w latach następnych, prowadzonej działalności związanej z tworzeniem i zbywaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie:

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo stosować preferencyjne zasady opodatkowania opisane w art. 30ca i następnych ustawy od wszystkich przychodów uzyskanych z opisanej umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeśli dany przychód nie jest związany z tworzeniem całości utworu w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, a jest związany jedynie z tworzeniem nowej części lub przetwarzaniem istniejącej części programu już istniejącego i podlegającego ochronie, gdy części wytwarzane lub przetwarzane przez Wnioskodawcę są wkomponowywane w istniejący program komputerowy i nie stanowią osobnej czy nawet samodzielnej aplikacji lub biblioteki (w rozumieniu programistycznym), Wnioskodawca zachowa prawo do preferencyjnego opodatkowania.

Jak wskazuje art. 30ca ust. 2 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest również autorskie prawo do programu komputerowego podlegającego ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Z literalnej treści przepisu wynika zatem, że nie tylko wytworzony przez podatnika program (właściwie autorskie prawo do tego programu), będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Takim prawem będzie również prawo wynikające z rozwinięcia lub ulepszenia programu już istniejącego. To samo dotyczy współtworzenia programu lub stworzenia części programu.

Dodatkowo w art. 30ca ust. 7 ustawy, wskazano, że dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Skoro zatem, jak wskazano w opisie, wynagrodzenie zawarte w łączącej Wnioskodawcę z klientem umowie o świadczenie usług, obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie przedmiotów prawa własności intelektualnej, o których mowa w umowie, w tym za korzystanie z utworów na licznych polach eksploatacji, to spełniona jest przesłanka ustawowa do stosowania preferencyjnego opodatkowania. Umowa wprost przewiduje przejście na klienta Wnioskodawcy, autorskich praw majątkowych do utworu (czyli programu komputerowego w rozumieniu art. 74 Prawa autorskiego), wszelkich jego uzupełnień, aktualizacji, poprawek, nowych wersji. Zasadnym jest zatem wniosek, że przychód z umowy przewidującej wynagrodzenie za stworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie programu już istniejącego i przeniesienie autorskich praw majątkowych do całości lub wytworzonych części lub przetworzonych, ulepszonych części tego programu, będzie dochodem, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia; idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W cytowanym przepisie pojawia się bardzo istotna dla ochrony programów komputerowych wskazówka - ochrona programów obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia, czyli w szczególności kod źródłowy (source code) oraz kod wynikowy (object code), w tym również oprogramowanie sprzętowe (firmware). Ochrona może obejmować także dokumentację projektową danego oprogramowania, co jest istotne w przedmiotowej sprawie.

Na gruncie omawianego przepisu art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wyłania się jeszcze jedna niezmiernie istotna kwestia, tj. problematyka niechronionych elementów programu komputerowego. Ochronie nie podlegają idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy (interfejsów). Przyczyną takiej regulacji była chęć uniknięcia monopolizacji określonych pomysłów na programy komputerowe. Brak takich postanowień mógłby bowiem oznaczać, że na rynku mielibyśmy dostępny jedynie jeden edytor tekstowy, jedynie jeden odtwarzacz multimediów, itd.

Nie można natomiast uznać, w ocenie Wnioskodawcy, że ten zapis ustawowy oznacza, że dokumentacja projektowa zawierająca idee i zasady, nigdy nie jest przedmiotem ochrony prawa autorskiego. To, że idee i zasady nie są przedmiotem ochrony nie powoduje, że sposób ich prezentacji i organizacji nie jest utworem. Tak jak wzór matematyczny czy fizyczny nie podlega ochronie, to program czy plan wykorzystujący te wzory już ochronie podlega.

W tym miejscu trzeba zauważyć, że zgodnie z motywem 8 dyrektywy 2009/24/WE w procesie ustalania, czy danemu programowi komputerowemu można przypisać cechy oryginalności, nie mogą być stosowane żadne testy dotyczące jakościowych czy estetycznych wartości programu. Nie można również uzależnić przyznania ochrony prawnoautorskiej od takich aspektów, jak zgodność z prawem powstania lub rozpowszechniania programu (zob. Z. Okoń [w:] Prawo autorskie`(...)`, red. D. Flisak, 2015, s 954). Należy ponadto podkreślić, że program komputerowy nie musi mieć postaci ukończonej, aby korzystał z ochrony (art. 1 ust. 3). Także fragmenty programu, jeśli tylko odpowiadają wymogom określonym w art. 1 ust. 1. mogą stanowić przedmiot prawa autorskiego (zob. J. Barta, R Markiewicz [w:] System `(...)` t. 13. red. J. Barta. 2017, s. 1271).

Program komputerowy może istnieć w dwóch podstawowych formach: jako kod źródłowy oraz jako kod wynikowy. Warto jednak wskazać, że program komputerowy występuje także w formach pośrednich, np. w postaci kodu obiektowego wymagającego linkowania, czyli procesu konsolidacji programu. Trzeba również - z punktu widzenia przesłanek świadczących o twórczej działalności programisty - zastanowić się nad analizą procesu tworzenia programu komputerowego. Przede wszystkim należy podkreślić, że program komputerowy powstaje etapami.

W uproszczeniu proces ten przedstawia się następująco:

a) sformułowanie/oznaczenie celu/problemu;

b) analiza problemu (określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągnięcia pożądanego stanu końcowego, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego (platformy software'owej);

c) projektowanie algorytmu (przez pojęcie algorytmu należy rozumieć zbiór reguł postępowania mający na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie kroków/działań (zob. A. Mednis, Program komputerowy`(...)`, s. 160); istotne jest to, że może istnieć wiele algorytmów służących rozwiązaniu tego samego problemu);

d) implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w postaci flow chart (dokumentacja projektowa) i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania np. kompilacji, asemblacji itp. w celu otrzymania kodu wykonywalnego;

e) testowanie (przyjmując uproszczoną definicję - jest to postępowanie mające na celu wykrycie usterek programu komputerowego powodujących jego nieprawidłowe działanie, które wynikają z błędu programisty na jednym z etapów tworzenia programu, najczęściej w procesie tworzenia kodu źródłowego; błąd programistyczny określa się mianem „bug”, natomiast program pomagający usunąć przedmiotowy błąd nazywa się „debagerem”;

f) eksploatacja.

Ochrona prawna przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia (art. 74 ust. 2 zdanie pierwsze). Możliwość przybrania różnych form wyrażania przez program komputerowy jest w pewnej mierze uzależniona od fazy prac związanych z tworzeniem programu. Punktem wyjścia przy ocenie zakresu przyznanej programom komputerowym ochrony jest zdefiniowanie pojęcia „forma wyrażenia programu komputerowego”. Brak jest legalnej definicji przedmiotowego pojęcia. Próbę jego zdefiniowania podjął natomiast Trybunał Sprawiedliwości, wskazując, że forma wyrażenia powinna umożliwiać powielenie programu komputerowego w różnych językach informatycznych, takich jak kod źródłowy i kod wynikowy.

Nadto Trybunał Sprawiedliwości podkreślił, że każda forma wyrażenia programu komputerowego musi być chroniona od chwili, gdy jej odtworzenie prowadziłoby do odtworzenia samego programu, pozwalając w ten sposób komputerowi na wypełnienie jego funkcji. Zdaniem Trybunału Sprawiedliwości, przedmiot ochrony dyrektywy 91/250/EWG, obejmuje formy wyrażenia programu komputerowego, jak również przygotowawcze prace projektowe pozwalające na odpowiednio, powielanie lub późniejsze stworzenie takiego programu (pkt 29-38 wyroku TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostnl softwarovi asociace - Svaz softwarovś ochrany przeciwko Ministerstvo kultury, EU:C: 2010:816 ).

W literaturze przedmiotu wskazuje się, że przez formę wyrażenia programu komputerowego „należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera” (Z. Okoń [w:] Prawo autorskie`(...)`. red. D. Flisak, 2015, s. 954). Aktywnością poprzedzającą pisanie kodu źródłowego programu komputerowego może być przygotowanie dokumentacji projektowej obejmującej schemat działania algorytmu, np. w postaci schematów blokowych bądź diagramów przepływów (flow charts). Schemat blokowy ma na celu prezentację algorytmu, najczęściej w postaci graficznej, ale również w formie opisu poszczególnych instrukcji dla komputera, zarówno od strony występujących w nim działań, jak i ich kolejności. Powinien być on czytelny dla programistów posługujących się różnymi językami programowania, a tym samym zapewniać możliwość przepisania na dowolny język programowania. Zgodnie z motywem 7 dyrektywy 2009/24/WE, pojęcie „program komputerowy” obejmuje również „przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie”. W tym kontekście wskazać trzeba, że tłumaczenie regulacji tej dyrektywy na język polski niestety jest dość niefortunne. W motywie 7 dyrektywy użyto w polskiej wersji językowej zwrotu „prowadzące do rozwoju programu”, tymczasem jak wynika z angielskiej wersji tego postanowienia, chodzi o „prowadzące do opracowania programu” (to the development of computer program). Również w art. 1 ust. 1 zdanie drugie dyrektywy stanowi, że pojęcie „programy komputerowe” obejmuje ich przygotowawczy materiał projektowy.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma prawo stosować preferencyjne zasady opodatkowania opisane w art. 30ca i następnych ustawy, gdy tworzy projekty nowych programów oraz gdy tworzy części lub projekty przetwarzania istniejących części programów komputerowych i podlegających ochronie, ponieważ w wyniku podejmowanych czynności powstają odrębne od tych programów utwory (nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci nowych autorskich praw do programów komputerowych). W szczególności zaś Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnego opodatkowania w przypadku gdy tworzy od początku nowe oprogramowanie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że „proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.”

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ww. ustawy, do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto, należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazać także należy, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”. Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Jak wynika ze wskazanych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Należy jednak podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenia efektów prac badawczo-rozwojowych.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oraz będzie tworzył, rozwijał, ulepszał programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2. tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie i jego części, stanowi/będzie stanowiło utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

3. Wnioskodawca osiąga/będzie osiągał dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi;

4. Wnioskodawca przenosi/będzie przenosił całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na klienta;

5. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od lipca 2021 r. i będzie prowadził, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję i wyodrębnia w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wskazać w tym miejscu należy, że autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53 ww. ustawy) oraz że nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości (art. 41 ust. 3 ww. ustawy).

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte, ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi/będzie stanowił dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca od lipca 2021 r. prowadzi na bieżąco i będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawca w zeznaniu rocznym będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazania przy tym wymaga, że wobec zastosowania ww. stawki w rozliczeniu za 2021 r., możliwe będzie jej zastosowanie w odniesieniu do dochodów z kwalifikowanego IP osiągniętych przez Wnioskodawcę od momentu rozpoczęcia prowadzenia przez Niego wymaganej przepisami ewidencji, tj. od lipca 2021 r., jak również w latach następnych, o ile nie zmieni się opis zdarzenia przyszłego i stan prawny wynikający z przepisów prawa zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pokreślić raz jeszcze należy, że przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się do opodatkowania 5% stawką podatku, osiągniętego przez podatnika dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a nie przychodu.

Tutejszy Organ zaznacza, że samodzielne prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji, bowiem okoliczność ta stanowiła element zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i musi Pan zastosować się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)`. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).