Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 września 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 7 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2021 r. (wpływ 15 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan polskim rezydentem podatkowym i prowadzi na terytorium RP indywidualną działalność gospodarczą w zakresie PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01 Z (działalność związana z oprogramowaniem) od dnia 1 maja 2007 r.

Dla celów rozliczeń podatku dochodowego prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jest także czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi programistyczne. Umowa regulująca współpracę w zakresie prac programistycznych ma charakter ramowy, natomiast konkretyzacja i podział zadań odbywa się na bieżąco, w zależności od potrzeb Klienta.

W ramach świadczonych usług zajmuje się Pan tworzeniem i rozwijaniem autorskiego specjalistycznego oprogramowania.

Tworzone przez Pana oprogramowanie ma na celu stworzenie nowych funkcjonalności istniejącego już u Klienta systemu informatycznego ERP, bądź też ulepszenie istniejących funkcjonalności tego systemu.

Zadaniem Systemu informatycznego ERP istniejącego u Klienta jest wspomaganie zarządzania biznesem Klienta, w szczególności system ten wspomaga obsługę zamówień, relacje z klientami, jest narzędziem do wystawiania faktur, sporządzania analiz i raportów, wspomaga integrację z operatorem płatności.

System informatyczny Klienta jest systemem do początku zbudowanym na jego zlecenie, według jego zapotrzebowania, specyfiki branży oraz wymagań wynikających z powiązań Klienta z innymi spółkami w innych krajach.

Rozwój biznesu Klienta oraz zmieniające się otoczenie prawne wymusza ciągłe zmiany systemu informatycznego ERP – znajdowanie nowych rozwiązań poprawiających funkcjonowanie programu, ułatwiających obsługę biznesu Klienta lub wdrażających zmiany, które np. są wymuszane zmianą przepisów podatkowych.

Pana działalność związana jest więc z rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania już istniejącego u Klienta. Jednakże w wyniku prac prowadzonych przez Pana powstają nowe moduły/funkcjonalności, których celem jest ulepszenie użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania, wprowadzenie nowych możliwości obsługi biznesu, czy też usprawnienie pracy Klienta. Nie jest Pan właścicielem oprogramowania, które ulepsza, natomiast przysługują Panu prawa autorskie do swoich wytworów na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i są one przenoszone na Klienta za wynagrodzeniem za sprzedaż tych praw. Architektura rozwiązań dla konkretnego problemu powstaje na poziomie Klienta. Uczestniczy Pan w etapie definiowania problemu, zbierania dokładnych informacji nt. potrzeb Klienta, projektowania rozwiązań. Proces przygotowania do wytworzenia produktu jest bardzo złożony, obejmuje dogłębną analizę problemu, potencjalne pomysły na rozwiązanie problemu (ich ocenę, szacowanie potencjalnych zysków takich, jak: czas, niezawodność, skalowalność, oraz ryzyka dla istniejących procesów, w oparciu o zasoby Pana wiedzy i doświadczenia), wybór właściwego rozwiązania w celu jego realizacji. Ta część prac ma na celu wykreowanie samego pomysłu rozwiązania problemu, a więc pomysłu na produkt.

Dalszy etap prac, tj. tworzenie konkretnej funkcjonalności dla Systemu ERP przebiega wyłącznie w ramach Pana działalności i jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pana działalność ma charakter twórczy i systematyczny, a wykorzystuje Pan zasoby wiedzy z zakresu programowania i informatyki, do tworzenia nowych zastosowań – bowiem projekty, w których uczestniczy, wymagają przede wszystkim opracowania nowych rozwiązań istotnych dla procesów biznesowych Klienta. Rozwiązania te są zawsze zindywidualizowano ze względu na konieczność dostosowania ich do potrzeb i oczekiwań Klienta, a ponadto muszą być one dopasowane i wkomponowane w istniejący system informatyczny ERP.

Etap Pana pracy twórczej obejmuje opracowanie nowej koncepcji algorytmów, dotychczas niewystępujących w Pana działalności, stąd też są one dla Pana innowacyjne. Są stworzone przez Pana od podstaw, mają charakter indywidualny i są efektem określonych procesów myślowych, a nie wynikiem mechanicznych działań. W efekcie tych prac rozwojowych wykorzystuje Pan dostępną wiedzę, swoje doświadczenie oraz umiejętności w celu wytworzenia nowego produktu.

Tworzone przez Pana funkcjonalności/moduły nie są nowatorskimi rozwiązaniami na rynku informatycznym, z pewnością jednak nie są kopiowaniem czy powielaniem oprogramowani, ponieważ każdy kod źródłowy tworzony jest przez Pana od podstaw, jest on dostosowywany do indywidualnych potrzeb Klienta, a ponadto musi współdziałać z istniejącym już Systemem ERP Klienta, co prowadzi do wniosku, że każdy wytwór Pana działalności jest rezultatem samodzielnej i twórczej pracy, nie są to z pewnością czynności zautomatyzowane czy rutynowe.

Wynikiem Pana działalności jest powstanie nowego modułu, który ma na celu usprawnienie, zautomatyzowanie lub wprowadzenie nowej funkcjonalności istniejącego Systemu ERP.

Prowadzona przez Pana działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W oddzielnej ewidencji wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz przychody, koszty i dochód przypadające na to dzieło, a koszty są ewidencjonowane tak, aby zapewnić określenie kwalifikowanego dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, zwanej dalej również; „ustawą o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”).

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że nie prowadzi badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Natomiast, prowadzi działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe lub okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeśli takie zmiany maja charakter ulepszeń.

Oczekuje Pan wydania interpretacji indywidualnej za okres obejmujący lata 2019 – do nadal.

W ramach prowadzonej działalności tworzy Pan nowe oraz ulepszone produkty, które bądź nie występowały w Pana dotychczasowej działalności, bądź są na tyle innowacyjne, że odróżniają się w znacznym stopniu od rozwiązań, które dotychczas tworzył, a wynika to z tego, że rozwiązania te są projektowane i wykonywane „na miarę” i dla konkretnych potrzeb klienta. Tworzone moduły są więc zindywidualizowane, wytwarzane od podstaw, Nie korzysta Pan z gotowych wzorców, czy gotowych algorytmów uprzednio wytworzonych w ramach prowadzonej działalności.

Co do zasady, wszystkie efekty Pana prac stanowią odrębny program komputerowy, rozumiany jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze (rozumianym szeroko i odnosi się to do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony) czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu, jest to więc algorytm rozwiązania określonego zadania, zapisany przy pomocy wybranego języka oprogramowania. Istotą programu komputerowego nie jest jego nośnik, ale jego źródło, a więc kod źródłowy i kod wynikowy oraz funkcjonalność. Tworzone przez Pana moduły/funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim. Jeśli by się zdarzyło w przyszłości, że jakiś wytwór nie miałby cech programu komputerowego, nie będzie Pan stosować zasad opodatkowania IP Box do przychodów otrzymanych za taki wytwór.

Tworząc ulepszenia/funkcjonalności do oprogramowania Klienta (system ERP) nie posiada Pan prawa do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Właścicielem oprogramowania, które podlega ulepszeniu jest Klient, natomiast Pan otrzymuje zlecenie na wykonanie konkretnego ulepszenia/modułu/funkcjonalności. Przy czym zaznaczył Pan, że wszelkie ulepszenia do istniejącego oprogramowania, którego właścicielem jest Klient – stanowią nowe kody/nowe funkcjonalności. Wytwory te mają zawsze charakter twórczy o indywidualnym charakterze i są to nowe wytwory, a nie „poprawki na kodzie istniejącym”. Oczywiście, te nowe wytwory są implementowane do istniejącego oprogramowania, co jednak nie zmienia faktu, że mamy do czynienia z odrębnymi programami komputerowymi, podlegającymi ochronie na gruncie ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, a za przeniesienie tych praw otrzymuje Pan stosowne wynagrodzenie.

Nie ma Pan prawa do korzystania z oprogramowania Klienta na podstawie licencji, w tym licencji wyłącznej.

Rozwinięcie programu następuje na mocy umowy zawartej przez Pana z Klientem (spółką). W wyniku tego rozwinięcia oprogramowania są tworzone nowe kody/algorytmy w językach programowania i powstają nowe odrębne prawa własności intelektualnej. Przysługują Panu prawa autorskie do tych części oprogramowania, które tworzy (w rozumieniu art. 74 ustawy prawo autorskie), ale następnie przenosi je w całości na podmiot zamawiający i otrzymuje stosowne wynagrodzenie. Jego działania polegające na rozwijaniu i modyfikowaniu oprogramowania zdecydowanie zmierzają do poprawy użyteczności lub funkcjonalności oprogramowania.

Wynagrodzenie wypłacane przez Klienta, które dotyczy tworzenia/ulepszania oprogramowania obejmuje tylko czynności związane z wytworzeniem/ulepszeniem. Preferencyjną stawkę stosuje Pan wyłącznie do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a więc do dochodu z wytworzonych/rozwiniętych autorskich praw do programu komputerowego.

Klient, dla którego świadczy Pan usługi programistyczne, korzysta także z pracy innych programistów. Należy więc stwierdzić, że system ERP Klienta jest rozwijany przez grupę programistów. Jednakże każdy z programistów ma przydzielone konkretne zadanie i każdy odrębnie pracuje nad swoją częścią (przydzielonym modułem/funkcjonalnością). Wobec tego każdy z programistów tworzy odrębne utwory w rozumieniu prawa autorskiego. Tworzy więc Pan samodzielnie utwór podlegający ochronie na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, następnie przenosi majątkowe prawa autorskie do tego utworu na Klienta, za co otrzymuje stosowne wynagrodzenie.

Dochodem z wytworzonego, ulepszanego/rozwijanego kwalifikowanego IP jest dochód osiągnięty z przeniesienia majątkowych praw autorskich do tego IP (sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

Usługi świadczone dla Klienta nie są wykonywanie ani pod jego kierownictwem, ani nie w miejscu czy czasie przez niego wyznaczonym. Z uwagi na to, że tworzone moduły/funkcjonalności są tworzone pod konkretne zapotrzebowanie klienta, musi Pan kierować się oczywiście wskazówkami dotyczącymi funkcjonalności, jaką ma mieć program oraz celem, jaki ma być osiągnięty. Ponadto to Pan ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Ponosi Pan odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat podejmowanych przez siebie czynności.

Pierwszy dochód z kwalifikowanego IP, do którego zamierza Pan stosować stawkę 5%, osiągnął Pan 28 stycznia 2019 r.

Ewidencję dla celów IP Box (odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów) prowadzi Pan od 1 stycznia 2019 r. Na bieżąco wyodrębnia Pan w ewidencji dla celów IP Box (odrębna od KPiR) przychody i koszty, zgodnie z art. 30ca ust. 4, tak aby zapewnić określenie kwalifikowanego dochodu.

Opisane we wniosku informacje będą obowiązywać także w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, ponieważ Pana działalność będzie kontynuowana także w przyszłości.

Pytania

1. Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym, czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektów wynikających z zawartej z Klientem umowy, stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Jeśli odpowiedź na 1 pytanie będzie pozytywna, to czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane IP i będzie mógł stosować stawkę 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego w ramach tak prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej?

Pana stanowisko w sprawie:

Pana zdaniem, prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ma prawo stosować stawkę 5% do dochodu z tytułu przenoszenia praw autorskich do wytworzonego w tych warunkach oprogramowania.

Zgodnie z treścią przepisu art. 30ca ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Ustawa o PIT dalej wskazuje, co jest owym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – zgodnie z ust. 2 pkt 8, jest nim m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo -rozwojowej. Z kolei działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Warto podkreślić, że zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów wydanymi dnia 15 lipca 2019 r. na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, należy interpretować ten przepis w ten sposób, że podatnik może prowadzić działalność obejmującą badania naukowe lub alternatywnie prowadzić prace rozwojowe. Może on też prowadzić jednocześnie i badania naukowe i prace rozwojowe.

Tu stwierdził Pan, że nie prowadzi badań naukowych rozumianych jako badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, ani też badań aplikacyjnych w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Natomiast prowadzi Pan prace rozwojowe, rozumiane zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Nie ma Pan wątpliwości co do tego, że prowadzona przez Pana działalność obejmuje nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia ulepszonych i nowych produktów, procesów lub usług.

Działania podejmowane przez Pana mają na celu wytwarzanie nowych lub ulepszanie istniejących produktów (narzędzi programistycznych), natomiast w ramach ulepszania podejmowane działania nie obejmują czynności rutynowych i okresowych zmian.

Proces przygotowania do wytworzenia produktu jest bardzo złożony, obejmuje dogłębną analizę problemu, potencjalne pomysły na rozwiązanie problemu (ich ocenę, szacowanie potencjalnych zysków takich, jak: czas, niezawodność, skalowalność, oraz ryzyka dla istniejących procesów, w oparciu o Pana zasoby wiedzy i doświadczenie), wybór właściwego rozwiązania w celu jego realizacji. Prace te przebiegają na poziomie zespołu Klienta, w którego skład Pan także wchodzi. Aktywnie uczestniczy Pan w pracy zespołu, jako jeden z ekspertów. Ta część prac ma na celu wykreowanie samego pomysłu rozwiązania problemu, a więc pomysłu na produkt. Natomiast, dalsze prace w ramach wytwarzania przez Pana konkretnego produktu wykonywane są przez Pana wyłącznie i samodzielnie.

Na marginesie warto zauważyć, iż zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Powyższe oznacza, że pomysł powstały w ramach pracy zespołu na konkretny produkt, nie jest objęty ochroną prawa autorskiego, ale dopiero wykonanie, a więc forma wyrażenia tego pomysłu stanowi przedmiot takiej ochrony.

Ten etap Pana pracy twórczej obejmuje opracowanie nowej koncepcji algorytmów, dotychczas niewystępujących w Pana działalności, stąd też są one dla Pana innowacyjne. Są stworzone przez Pana od podstaw, mają charakter indywidualny i są efektem określonych procesów myślowych, a nie wynikiem mechanicznych działań. W efekcie tych prac rozwojowych wykorzystuje Pan dostępną wiedzę, swoje doświadczenie oraz umiejętności w celu wytworzenia nowego produktu. Pana zdaniem prowadzone prace spełniają warunki dla uznania ich za prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 30ca ustawy PIT.

Jak wskazano na wstępie uzasadnienia - preferencyjne opodatkowanie odnosi się do tzw. kwalifikowanych praw własności intelektualnej, do których należy również autorskie prawo do programu komputerowego. Prawo to jest przyznawane na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Niestety, ani ta ustawa ani inne ustawy nie definiują pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Zgodnie z Objaśnieniami MF z 15 lipca 2019 r. „Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu” (podrozdział 3.2.3,punkt 80).

Elementem programu komputerowego chronionym prawem autorskim jest m.in. forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie.

Wobec powyższego, Pana zdaniem, tworzone przez Niego kody źródłowe bez wątpienia są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze i stanowią programy komputerowe objęte ochroną prawa autorskiego. Z racji wytworzenia tych programów komputerowych w ramach prowadzonych przez Pana prac rozwojowych, mamy do czynienia z tzw. kwalifikowanym IP, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Na mocy umowy zawartej z Klientem, zobowiązany jest Pan przenieść na Klienta całość majątkowych praw autorskich do wytworzonych w ramach współpracy utworów, mających postać kodów źródłowych. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego otrzymuje Pan wynagrodzenie.

Podsumowując: spełnienie przez Pana przesłanki prowadzenia prac rozwojowych, w wyniku których powstają kwalifikowane IP (intellectual property), prowadzenie wymaganej prawem ewidencji (zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT) oraz otrzymywanie wynagrodzenia za przeniesienie majątkowego prawa autorskiego do tych utworów, daje Panu prawo do stosowania preferencyjnej stawki 5% w odniesieniu od tak uzyskiwanych dochodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.; Dz.U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.; Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086; Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy prawa, należy stwierdzić, że przedstawione przez Pana działania polegające na tworzeniu i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż obejmują prace rozwojowe, podejmowane są w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288; Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) × 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W przedstawionym opisie sprawy wskazał Pan, że:

1. w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i modyfikuje oprogramowanie;

2. wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. utwory tworzone przez Pana są chronione przez art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. w przypadku rozwoju oprogramowania powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania, które podlegają ochronie przewidzianej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

5. uzyskuje Pan dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

6. prowadzi Pan na bieżąco od 1 stycznia 2019 r. odrębną ewidencję, która zawiera wszelkie elementy wskazane ustawowo w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.; Dz. U. z 2021 r., poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tu: oprogramowania) uzyskane z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które to oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz kontrahentów, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uzyskanych z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy także wskazać na treść art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskany z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Należy zatem stwierdzić, że dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, dochód ze sprzedaży autorskiego prawo do programu komputerowego lub jego części, wytworzonego, rozwiniętego, ulepszonego przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy. To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2019 r. i w latach następnych z tego tytułu według stawki 5%.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz przedstawionego przez Pana zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi Pan zastosować się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).