Podatnik odziedziczył mieszkanie po dziadkach, którzy nabyli je w 1997 roku do majątku wspólnego. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku, pięcioletni okres, od którego zależy opodatkowanie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym spadkodawca nabył lub wybudował tę nieruchomość. Ponieważ od końca 1997 roku, kiedy dziadkowie podatnika nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, do momentu sprzedaży przez podatnika w 2021 roku minęło ponad 5 lat, sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W związku z tym podatnik nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego ani składania deklaracji PIT-39.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
13 września 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 8 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Treść wniosku jest następująca:
W 1968 r. rodzice ojca, a Pana dziadkowie, …, nabyli lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, a w dniu 29 stycznia 1997 r. spółdzielnia po uregulowaniu należności przyznała prawo do spółdzielczego lokalu własnościowego. W związku ze zwłoką w ustalaniu prawa do gruntu pod budynkiem na rzecz spółdzielni, ustanowienie odrębnej własności lokalu i przeniesienie prawa własności na dziadków nastąpiło w dniu 18 marca 2008 r., potwierdzone aktem notarialnym i zapisem w księdze wieczystej …, gdzie przy nazwisku każdego właściciela umieszczono wielkość udziału 1/1 i rodzaj własności jako wspólność ustawowa majątkowa małżeńska. W 1997 r. Pana babcia i dziadek sporządzili odrębne testamenty w formie aktów notarialnych. … powołała do spadku swojego męża…, a gdyby on nie chciał lub nie mógł dziedziczyć, to w jego miejsce powołała Pana, zaznaczając, że w skład jej majątku wchodzi spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, w którym zamieszkuje. Tak samo … powołał do spadku swoją żonę, …, a gdyby ona nie chciała lub nie mogła dziedziczyć, to w jej miejsce powołał Pana. Babcia zmarła w październiku 2020 r., a dziadek w listopadzie 2020 r. W akcie poświadczenia dziedziczenia sporządzonym w styczniu 2021 r., spadek po babci … nabył w całości jej mąż, …, a w drugim akcie poświadczenia dziedziczenia po dziadku …, ze stycznia 2021 r., spadek nabył Pan, dokonując również głoszenia do urzędu skarbowego, a tym samym stał się Pan właścicielem wyżej wymienionego mieszkania. W marcu 2021 r. sprzedał Pan mieszkanie. We wniosku zaznacza Pan, że nie prowadzi działalności gospodarczej. Problem, który Pan przedstawia nie jest objęty postępowaniem podatkowym, kontrolą podatkową lub celno-skarbową oraz w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji ani w postanowieniu organu podatkowego.
Czy powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży odziedziczonego w spadku mieszkania, a jeśli nie wystąpi obowiązek to mimo to będzie Pan obowiązany złożyć w okresie 15 luty - 30 kwiecień 2022 r. deklarację PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-39 do urzędu skarbowego?
W Pana ocenie, nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadziła od dnia 1 stycznia 2019 r. zmianę w zakresie opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, jak również spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego w drodze spadku i okres pięciu lat należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. W przypadku zbycia nieruchomości przekształconej ze spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność, co zostało ustanowione do przedmiotowego lokalu i potwierdzone aktem notarialnym oraz zapisem w księdze wieczystej w dniu 18 marca 2008 r. - ten dzień należy uważać za dzień nabycia przez dziadków. Pana spadkodawcą całości przedmiotowego mieszkania jest Pana dziadek .., i pomimo stwierdzenia w akcie poświadczenia dziedziczenia, że dziadek nabył spadek w całości po swojej żonie, … w październiku 2020 r., to okres pięciu lat z tytułu sprzedaży omawianego lokalu należy liczyć od końca roku 2008, czyli w 2021 r. nie powstał obowiązek zapłaty podatku. Pana zdaniem, nie ma Pan obowiązku wykazania dochodu ze sprzedaży mieszkania w PIT-39 za 2021 r.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) – w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano m.in. art. 10 ust. 5, ust. 6, które to przepisy stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej – stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w 1968 r. Pana dziadkowie nabyli lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, a w dniu 29 stycznia 1997 r. spółdzielnia po uregulowaniu należności przyznała prawo do spółdzielczego lokalu własnościowego. W związku ze zwłoką w ustalaniu prawa do gruntu pod budynkiem na rzecz spółdzielni, ustanowienie odrębnej własności lokalu i przeniesienie prawa własności na dziadków nastąpiło w dniu 18 marca 2008 r., potwierdzone aktem notarialnym i zapisem w księdze wieczystej, gdzie przy nazwisku każdego właściciela umieszczono wielkość udziału 1/1 i rodzaj własności jako wspólność ustawowa majątkowa małżeńska. W 1997 r. Pańscy babcia i dziadek sporządzili odrębne testamenty w formie aktów notarialnych. Babcia powołała do spadku swojego męża, a gdyby on nie chciał lub nie mógł dziedziczyć, to w jego miejsce powołała Pana, zaznaczając, że w skład jej majątku wchodzi spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, w którym zamieszkuje. Tak samo dziadek powołał do spadku swoją żonę, a gdyby ona nie chciała lub nie mogła dziedziczyć, to w jej miejsce powołał Pana. Babcia zmarła w październiku 2020 r., a dziadek w listopadzie 2020 r. W akcie poświadczenia dziedziczenia sporządzonym w styczniu 2021 r., spadek po babci nabył w całości jej mąż, a w drugim akcie poświadczenia dziedziczenia po dziadku ze stycznia 2021 r., spadek nabył Pan, który dokonał również zgłoszenia do urzędu skarbowego, a tym samym stał się Pan właścicielem wyżej wymienionego mieszkania. W marcu 2021 r. sprzedał Pan mieszkanie. Zaznacza Pan, że nie prowadzi działalności gospodarczej.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”, należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego, spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.
W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Zgodnie natomiast z art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).
Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.
Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.
W przypadku ustania wspólności majątkowej, do majątku który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Zatem, z datą umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, współwłasność łączna przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych.
Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.
W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.
Stosownie do przywołanego powyżej art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przysługującej spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło pięć lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.
Z treści wniosku wynika, że nabył Pan udziały w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, wchodzącym w skład majątku wspólnego małżonków (Pana dziadków), w drodze spadku po dziadku, który zmarł w dniu listopadzie 2020 r. Pana dziadek był spadkobiercą po swej żonie, zmarłej w październiku 2020 r.
W związku z powyższym, za datę nabycia ww. nieruchomości przez Pana należy uznać 1997 r., kiedy to nieruchomość ta została nabyta przez Pana babcię i dziadka do ich majątku wspólnego (art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 i 6 ww. ustawy).
Mając na uwadze powołane przepisy prawa i opisany we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w Pana przypadku niewątpliwie minął, gdyż – jak wynika z treści wniosku – od końca 1997 r., w którym Pana spadkodawca nabył do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, do momentu sprzedaży upłynęło ponad pięć lat.
Oznacza to, że nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie w dniu marcu 2021 r. przez Pana lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jego odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez Pana dziadków. W związku z powyższym, dokonana przez Pana sprzedaż nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a Pan nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości oraz nie ma obowiązku składania zeznania PIT-39.
Pana stanowisko uznano za prawidłowe, pomimo że we własnym stanowisku wskazał Pan, że pięcioletni termin należy liczyć od końca 2008 r., kiedy to dokonano przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności lokalu.
W sytuacji, w której podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło przeniesienie własności tego lokalu na rzecz podatnika w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1208) za datę nabycia lokalu (nieruchomości) od której upływa 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej Kodeksu cywilnego Własność i inne prawa rzeczowe. W związku z powyższym sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili