0113-KDIPT2-2.4011.887.2021.2.KK

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku w części dotyczącej pytań nr 1, nr 3, nr 4 i nr 5 jest prawidłowe, natomiast w części dotyczącej pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 września 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 17 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku. Uzupełnił go Pan pismami złożonym 8 grudnia 2021 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 2 czerwca 2014 r. pod firmą (…), zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) pod numerem (…). Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2020 r., poz. 1426, ze zm., dalej zwanej „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Niego forma opodatkowania to podatek liniowy 19%. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402).

Charakter działalności Wnioskodawcy.

W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca skupia się na działaniach w kierunku opracowywania i dostarczania na rynek rozwiązań dotyczących (`(...)`). Projekty Wnioskodawcy są ukierunkowane na poszukiwanie i opracowywanie nowych rozwiązań tworzonych w unikalnej konfiguracji materiałowej oraz wzorniczej. Jego celem jest oferowanie nowoczesnych wzorniczo i użytkowo produktów, które są konkurencyjne jakościowo i cenowo w stosunku do oferowanych dotychczas zarówno w Jego praktyce, jak i wśród innych przedsiębiorstw na tym rynku. W związku z działalnością Wnioskodawca wytwarza, ulepsza lub rozwija produkty cechujące się nowością w porównaniu do innych obecnych na rynku, wobec czego objęto je ochroną na podstawie przepisów ustawy Prawo Własności Przemysłowej (dalej jako: PWP) z dnia 30 czerwca 2000 r. (Dz. U. 2001 r., nr 49, poz. 508) jako patenty, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, dokonując zgłoszeń lub rejestracji w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (dalej jako: UPRP), Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (dalej jako: EUIPO), czy Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (dalej jako:WIPO).

Opis działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w swoim katalogu praw własności przemysłowej posiada decyzję o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego - (`(...)`) (nr. zgłoszonego wzoru (…)). W ramach zrealizowanych wewnętrznych projektów lub projektów realizowanych na rzecz Spółki cywilnej, której zostanie udzielona licencja wyłączna. Wszystkie działania prowadzone były w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia nowych rozwiązań technicznych jak i wzorniczych. Wnioskodawca przedstawia sposób realizacji projektów:

1. Wnioskodawca określa pożądany cel, a następnie zapozna się z obecnym stanem wiedzy i techniki, specyfiką środowiska przemysłowego lub biznesowego, w którym ma występować, po czym stwierdzi wszystkie fakty i dane początkowe. W dalszej kolejności Wnioskodawca dokonuje szczegółowej analizy potrzeb końcowego użytkownika w zakresie oczekiwanych parametrów. Ostatecznie Wnioskodawca formułuje koncepcję na planowanie produkcji, projektowanie, wytwarzanie, ulepszenie lub modyfikację konkretnych produktów.

2. Następnie Wnioskodawca projektuje produkt - dobiera odpowiednie technologie do zrealizowania swoich założeń w zakresie stworzenia lub unowocześnienia nowych funkcjonalności. Wnioskodawca posługuje się posiadaną i nowo nabytą wiedzą w zakresie produkcji artykułów z tworzyw sztucznych. Wiedza ta pochodzi zarówno z doświadczenia Wnioskodawcy w swojej branży w wyniku ciągłego rozwoju, poszerzaniu swojej wiedzy w zakresie obecnego stanu nauki, jak i analizy praktyki gospodarczej końcowego użytkownika rozwiązania. Wnioskodawca przygotowuje wstępne założenia, wybiera spośród wielu możliwych do zastosowania technik, metod i sposobów służących osiągnięciu celu, te najbardziej odpowiednie, które przynoszą faktyczne ulepszenie funkcjonalności występujących na rynku oraz optymalizują koszty produkcji. Wnioskodawca podkreśla, że dobiera technologie i założenia kierując się oceną ich nowatorskości, skuteczności, niezawodności, bezpieczeństwa, ceny, jakości i funkcjonalności.

3. Wnioskodawca tworzy teoretyczną dokumentację projektową, która służy wytworzeniu nowego lub ulepszeniu/modyfikacji istniejącego prawa własności przemysłowej. Na tym etapie określa ścisły harmonogram prac, ponieważ rozwiązanie, które ma być produkowane na szeroką skalę wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą. Ponadto, Wnioskodawca wstępnie bada zdolności patentowe, rejestrowe lub ochronne rozwiązań. Dalej opisuje On wymagania, które poszczególne elementy rozwiązań mają spełniać, żeby praca nad nimi przebiegała w uporządkowany sposób, unikając błędów i usterek. Wnioskodawca opracowuje najkorzystniejszą metodę produkcji swojego ulepszonego rozwiązania.

4. Wnioskodawca przechodzi do prac nad stworzeniem prototypów i serii pilotażowych na podstawie dokumentacji projektowej. Na tym etapie opracowuje On najpierw matrycę do stworzenia nowych funkcjonalności lub ulepszenia albo rozwinięcia istniejących w oparciu o wyniki analizy potrzeb użytkownika, przygotowany projekt rozwiązania przy użyciu technologii, metod i schematów wybranych na etapie projektowania rozwiązania, przy uwzględnieniu wszystkich danych, które warunkują pozytywne zakończenie przedsięwzięcia.

5. W dalszej kolejności Wnioskodawca przygotowuje testy wytworzonych matryc, a także wytworzonych za ich pomocą prototypów weryfikujących ich poprawność funkcjonalną, założoną na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji. Testy realizowane są na podstawie dokumentacji projektowej, którą spisano wcześniej z uwzględnieniem wymagań jakie poszczególne elementy rozwiązania miały spełniać.

6. Wnioskodawca pracuje również nad integracją i kompatybilnością wytworzonego rozwiązania z różnymi środowiskami pracy zewnętrznego odbiorcy. Wdrożenie ulepszonego prawa własności intelektualnej do środowiska pracy Klienta niejednokrotnie wymaga opracowania nowych metod, przedmiotów lub schematów wskutek czego rozszerzyły się funkcjonalność pierwotnie wytworzonego rozwiązania, ponieważ staje się przystosowane do użytkowania w innym niż dotychczas środowisku.

7. Wnioskodawca sprawdza rozwiązanie w trybie eksperymentalnym, a gdy nie napotka problemów to przejdzie do produkcji rozwiązania w pełnym zakresie komercyjnym. W stosunku do wszystkich projektowanych produktów Wnioskodawca przeprowadza ocenę zgodności stopni, zgodnie z wytycznymi normy (…), zakończoną audytem bezpieczeństwa. Raport końcowy z oceny ryzyka, wraz deklaracją zgodności producenta, są dostarczane razem z dokumentacją techniczną, a każdy projekt sygnowany jest znakiem CE. W dalszej kolejności rozwiązanie eksploatowane jest w użyciu produkcyjnym.

8. W przypadku, gdy Wnioskodawca wytworzy zupełnie nowy przedmiot to będzie dokonywać oceny jego zdolności ochronnej/rejestrowej/patentowej lub jego części, następnie przygotuje dokumentację zgłoszeniową, rejestracyjną lub patentową i rozpocznie postępowanie przed UPRP, EUIPO albo WIPO w sprawie uzyskania odpowiedniego świadectwa ochronnego/z rejestracji/patentu. W momencie uzyskania tytułu do wykorzystywania wytworzonego rozwiązania w sposób zarobkowy, Wnioskodawca przejdzie do dalszej jego komercjalizacji i osiągania przychodów z tego tytułu.

9. Poprzez wykorzystywanie w obrocie gospodarczym wyżej opisanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca uzyskuje nową wiedzę dotyczącą praktycznego działania stworzonego rozwiązania i w analogiczny do powyższego sposób opracowuje jego ulepszenia i modernizacje. Nie są to jednak działania obejmujące rutynowe i okresowe zmiany, bowiem każdorazowo podejmowane prace wymagają indywidualnego podejścia, stworzenia urządzenia lub programu wcześniej nie wytwarzanego bądź znacznie zmienionego w stosunku do wcześniej opracowywanych modeli, zawierającego odmienne funkcje i umożliwiającego wykorzystanie przy czynnościach różnego rodzaju. Tworzenie nowatorskich urządzeń - a wystarczy, że nowatorskość tę odnosimy tylko do działalności Wnioskodawcy - nie może być czynnością rutynową.

Przychody, dochody i koszty związane z prawem własności przemysłowej.

Wnioskodawca posiada prawo ze zgłoszenia wzoru przemysłowego/wzoru użytkowego/ patentu. Po uzyskaniu świadectwa ochronnego/rejestracji/wzoru użytkowego/patentu, Wnioskodawca zamierza komercjalizować swój produkt. W zamian za umówione wynagrodzenie Wnioskodawca będzie udzielać licencji wyłącznej na korzystanie z prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Ponadto, Wnioskodawca może uzyskiwać również przychody z innych tytułów niż prawa własności intelektualnej - co nie jest przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W swojej działalności Wnioskodawca ponosi wydatki na:

a) surowce oraz materiały,

b) wynagrodzenie podwykonawcy,

c) księgowość,

d) próby materiałowe, próby termiczne, próby wtryskowe, atesty w Instytucie Techniki Budowlanej,

e) opłaty związane z uzyskaniem prawa własności przemysłowej: honorarium Rzecznika Patentowego, opłaty zgłoszeniowe, cykliczne opłaty związane z utrzymaniem prawa z rejestracji/ochronnego/patentu.

Wnioskodawca ponosi również wydatki na uzyskanie prawa własności przemysłowej, takie jak honorarium Rzecznika Patentowego, opłaty związane z postępowaniem zgłoszeniowym, czy cykliczne opłaty związane z utrzymaniem prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, ochronnego na wzór użytkowy, prawa z patentu. W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych praw własności intelektualnej, poprzez odjęcie od przychodów z licencji do danego prawa kosztów uzyskania przychodu. W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne dochody z praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu osiągniętego z opłat wynikających z umów licencyjnych dotyczących danego prawa własności intelektualnej przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych praw własności intelektualnej, w związku z czym ustala On odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu. Wnioskodawca ponosi koszty, które są bezpośrednio i funkcjonalnie związane z wytworzeniem i ulepszeniem produktów oraz uzyskaniem praw z rejestracji, praw ochronnych wzorów i patentów. W wyniku tego wymienione koszty będą uznawane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus. Jednocześnie Wnioskodawca posiadając jedynie koszty przypadające pod litery „a” oraz „b” we wskaźniku nexus, zamierza ustalić swój wskaźnik na poziomie 1, ponieważ wydatki te będą powiązane z każdym uzyskanym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które Wnioskodawca będzie wprowadzać do obrotu.

Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX.

Od momentu poniesienia pierwszego wydatku związanego z uzyskaniem możliwego prawa do rozliczania się według preferencyjnej stawki dla przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Ewidencja potwierdza uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych praw własności intelektualnej na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzany jest konkretny wzór do końca danego miesiąca kalendarzowego. W prowadzonej w celu skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania Ewidencji, zostaje wskazany dla każdej faktury przychodowej współczynnik IP BOX, mówiący o tym jaka kwota z ogólnego przychodu będzie dotyczyć prawa własności przemysłowej. W ewidencji tej wyodrębnione zostaje każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, jak również koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jednocześnie ewidencja rachunkowa prowadzona jest w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Zastosowanie 5% stawki podatku.

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza sumować obliczone według wyżej przedstawionego schematu dochody z praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych praw własności przemysłowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że chciałby skorzystać z ulgi, a tym samym oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za okres od dnia 31 marca 2021 r. Wnioskodawca stwierdził, że przedmiotem wniosku jest wzór przemysłowy, zarejestrowany w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej dnia `(...)` 2021 r. o numerze (…). W związku z działalnością, Wnioskodawca wytwarza, ulepsza lub rozwija produkty cechujące się nowością, w porównaniu do innych obecnych na rynku, wobec czego objęto je ochroną na podstawie przepisów ustawy Prawo o Własności Przemysłowej z dnia 30 czerwca 2000 roku (Dz. U. 2020 r., poz. 286). Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Twórczość działalności Wnioskodawcy wynika z wytwarzania, ulepszania i rozwijania produktów cechujących się nowością, w porównaniu do innych obecnych na rynku, wobec czego objęto je ochroną na podstawie przepisów ustawy Prawo Własności Przemysłowej. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX). Twórczość Wnioskodawcy odnosi się do przejawu Jego działalności - wzoru użytkowego, podlegającego ochronie na podstawie przepisów ustawy Prawo Własności Przemysłowej (dalej jako: PWP) z dnia 30 czerwca 2000 r. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, fakturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację. Wytworem jest każdy przedmiot wytworzony w sposób przemysłowy lub rzemieślniczy, obejmujący w szczególności opakowanie, symbole graficzne oraz kroje pisma typograficznego, z wyłączeniem programów komputerowych. Wnioskodawca ma powody do twierdzenia, że Jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Dodatkowo aby uniknąć wątpliwości Wnioskodawca wskazuje, że nie odnosi swojego pytania oznaczonego we wniosku nr 1 do abstrakcyjnych przepisów, które nie korelują z Jego zobowiązaniami podatkowymi. Zgodnie z orzeczeniami NSA zapadającymi w ostatnich latach:

1. „Nie może być powodem odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji to, że sprawa wymaga ponadto dokonania oceny prawnej na gruncie przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego (uregulowań wynikających z Kodeksu cywilnego, czy też z Prawa budowlanego). Nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, to jest podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych”. Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. II FSK 358/18, LEX nr 2798599.

2. „Nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Wiele przepisów podatkowych uzależnia powstanie zobowiązań podatkowych, a zazwyczaj także wysokość tych zobowiązań od zdarzeń czy czynności prawnych uregulowanych bądź zdefiniowanych w przepisach nie będących przepisami prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 1 o.p. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych. (`(...)`) Należy opowiedzieć się za szerokim rozumieniem pojęcia "przepisy prawa podatkowego", o którym mowa w art. 14b § 1 o.p. Jednak z tym zastrzeżeniem, że przedmiotem indywidualnej interpretacji podatkowej mogą być tylko takie przepisy, które współkształtują daną instytucję podatkowego prawa materialnego”. Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2020 r., sygn. II FSK 345/18, LEX nr 2798786.

3. „Pojęcie przepisów prawa podatkowego, o którym mowa w art. 14b § 1 o.p., nie można ograniczać się wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie - wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. Wyrok NSA z dnia 18 maja 2018 r., sygn. II FSK 1392/16, LEX nr 2502295.

Istotne jest wskazanie, że przed dniem 1 października 2018 r. definicja badań naukowych i prac rozwojowych brzmiała nieco inaczej, a co istotne znajdowała się ona w samej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obecna treść przepisów ustawy podatkowej odsyła do przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jednakże podstawa ich interpretacji pozostaje niezmieniona. Nowelizacja tych przepisów nie miała na celu wskazania, że organ podatkowy nie jest kompetentnym do definiowania działalności badawczo-rozwojowej obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe (czyli utraty cech przepisu podatkowego poszczególnych definicji), ale wynikała z faktu konieczności uporządkowania systemu prawa. Ówczesny stan prawny w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych normował działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W samej tej ustawie natomiast znajdowała się definicja badań naukowych i prac rozwojowych.

Przed dniem 1 października 2018 r. badania naukowe obejmowały:

a) badania podstawowe, czyli oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b) badania stosowane, czyli prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,

c) badania przemysłowe, czyli badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Z kolei art. 5a pkt 40 tejże ustawy brzmiał następująco: Ilekroć w ustawie jest mowa o (`(...)`) pracach rozwojowych, oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

a) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

b) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Z powyższego zatem wynika, że definicja działalności badawczo-rozwojowej rozumiana była w sposób dużo bardziej szczegółowy. Ustawodawca posłużył się dodatkowo wyliczeniem otwartym poprzez użycie sformułowania „w szczególności” przy określaniu znaczenia prac rozwojowych, a tym samym wskazane w nim „opracowania prototypów i projektów pilotażowych” nie musiały być spełnione, by działalność została uznana za działalność badawczo-rozwojową. Ponadto, wykluczenie tych definicji z ustawy podatkowej miało na celu uporządkowanie systemu prawnego, a skrócenie doprowadzić powinno do poszerzenia sytuacji, które upoważniają podatników do zakwalifikowania przedsiębranych przez nich prac w kontekście działalności badawczo-rozwojowej. Nietrafiony jest więc argument Organu, wedle którego nie jest on uprawniony do interpretowania definicji prac rozwojowych oraz badań naukowych, bowiem niewątpliwie są one elementem ustawy podatkowej, tak jak były nim przed dniem 1 października 2018 r. Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona przez Niego działalność dotyczy prac rozwojowych, a w konsekwencji, czy może zostać uznana za badawczo-rozwojową oraz może oczekiwać wydania w tym zakresie interpretacji indywidualnej. Skoro bowiem ustawodawca posłużył się w treści art. 30ca ustawy PIT pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej”, zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej, to oczywistym jest, że Organ uprawniony jest do interpretowania charakteru prowadzonej działalności odnosząc się do tej ustawy. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że Krajowa Informacja Skarbowa, w tym również Delegatura w Piotrkowie Trybunalskim, wydała wiele indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie przedstawionej przez innych zainteresowanych wątpliwości, czy prowadzą oni działalność badawczo-rozwojową, a tym samym czy mogą skorzystać z preferencji jaką jest IP Box. Wnioskodawca zwraca uwagę, że interpretacje te - poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, Organ nie może przerzucać na petenta ciężaru odpowiedzi na pytania zadane przez Niego we wniosku.

Dla uszczegółowienia, Wnioskodawca zamieszcza przykładowe sygnatury wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych, o których mowa powyżej:

- 0114-KDIP3-1.4011.303.2020.2.MZ,

- 0114-KDIP2-1.4011.38.2020.3.KS,

- 0114-KDIP3-2.4011.679.2019.3.JK2,

- 0114-KDIP3-1.4011.380.2020.2.MZ,

- 0114-KDIP3-1.4011.571.2019.2.MK1,

- 0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC,

- 0113-KDIPT2-2.4011.381.2020.3.MK,

- 0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG,

- 0113-KDIPT2-3.4011.430.2020.2.SJ,

- 0113-KDIPT2-1.4011.464.2020.2.MM,

- 0113-KDIPT2-1.4011.31.2020.2.AP,

- 0113-KDIPT2-1.4011.34.2020.2.MAP,

- 0113-KDIPT2-1.4011.42.2020.2.KO,

- 0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM,

- 0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD,

- 0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP,

- 0113-KDIPT2-1.4011.66.2020.2.MA,

- 0113-KDIPT2-1.4011.74.2020.2.MM,

- 0113-KDIPT2-1.4011.633.2019.3.MAP,

- 0113-KDIPT2-1.4011.711.2019.2.MM,

- 0113-KDIPT2-1.4011.738.2019.2.MD,

- 0113-KDIPT2-1.4011.748.2019.2.MAP,

- 0113-KDIPT2-3.4011.24.2020.2.AC,

- 0113-KDIPT2-3.4011.26.2020.3.JŚ,

- 0113-KDIPT2-3.4011.54.2020.2.PR,

- 0113-KDIPT2-3.4011.69.2020.2.ST,

- 0113-KDIPT2-3.4011.73.2020.2.MS,

- 0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC,

- 0113-KDIPT2-3.4011.238.2020.2.GG,

- 0113-KDIPT2-3.4011.656.2019.2.PR,

- 0113-KDIPT2-3.4011.702.2019.2.PR,

- 0113-KDIPT2-3.4011.736.2019.2.SJ,

- 0113-KDIPT2-3.4011.759.2019.2.JŚ,

- 0111-KDIB1-1.4011.33.2020.2.NL,

- 0111-KDIB1-1.4011.87.2020.2.DK,

- 0111-KDIB1-2.4011.55.2020.2.DP,

- 0111-KDIB1-3.4011.7.2020.2.JK.T,

- 0111-KDIB1-3.4011.10.2020.2.APO,

- 0111-KDIB1-3.4011.52.2020.2.PC,

- 0111-KDIB2-1.4011.18.2020.2.MK,

- 0112-KDIL2-1.4011.2.2020.3.MKA,

- 0112-KDIL2-1.4011.379.2020.2.KF,

- 0112-KDIL2-2.4011.20.2020.2.IM,

- 0112-KDIL2-2.4011.27.2020.2.MC,

- 0112-KDIL2-2.4011.44.2020.2.AA,

- 0112-KDIL2-2.4011.52.2019.2.MW,

- 0112-KDIL2-2.4011.52.2020.2.IM,

- 0112-KDIL2-2.4011.53.2019.3.WS,

- 0112-KDIL2-2.4011.56.2019.2.AA,

- 0112-KDIL2-2.4011.60.2020.2.MC,

- 0112-KDIL2-2.4011.65.2019.2.MW,

- 0112-KDIL2-2.4011.69.2020.2.MM,

- 0112-KDIL2-2.4011.70.2019.2.AA,

- 0112-KDIL2-2.4011.73.2020.2.MM,

- 0112-KDIL2-2.4011.79.2020.2.IM,

- 0112-KDIL2-2.4011.98.2019.2.MC,

- 0112-KDIL2-2.4011.107.2019.2.IM,

- 0112-KDIL2-2.4011.115.2020.2.MW,

- 0112-KDIL2-2.4011.119.2019.2.AA,

- 0112-KDIL2-2.4011.126.2019.2.MC,

- 0112-KDIL2-2.4011.139.2019.2.MM,

- 0112-KDIL2-2.4011.143.2019.2.MM,

- 0112-KDIL2-2.4011.144.2019.2.WS,

- 0112-KDIL2-2.4011.161.2019.2.MC,

- 0112-KDIL2-2.4011.194.2020.2.MW,

- 0112-KDIL2-2.4011.269.2020.2.KP,

- 0112-KDIL2-2.4011.337.2020.2.KP,

- 0112-KDIL3-3.4011.412.2019.2.MM,

- 0112-KDIL2-1.4011.407.2020.3.TR,

- 0112-KDIL2-2.4011.520.2020.2.WS,

- 0112-KDIL2-2.4011.416.2020.2.MC,

- 0112-KDIL2-2.4011.469.2020.2.MM,

- 0112-KDIL2-1.4011.518.2020.2.JK.

Wnioskodawca zauważa, że część z wyżej wskazanych interpretacji została wydana przez Delegaturę Krajowej Informacji Skarbowej w Piotrkowie Trybunalskim. Jednocześnie w razie wystąpienia odmiennej interpretacji tych samych przepisów, Wnioskodawca prosi o odniesienie się do ww. interpretacji, wskazanie znaczących różnic w stanie faktycznym lub prawnym oraz uzasadnienie odmiennego traktowania Jego przypadku, od utrwalonej już linii interpretacyjnej przywołanych przepisów. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że odstąpienie od wydania indywidualnej interpretacji naruszy zasadę równości podmiotów. Wnioskodawca zwraca uwagę, że interpretacje te - poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny - odnosiły się do takiego samego stanu prawnego jak Wnioskodawca, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. W ocenie Wnioskodawcy, takie postępowanie będzie stanowić jednoznacznie naruszenie zasady legalizmu oraz równości podmiotów, bowiem różnicowanie wydawanych postanowień i interpretacji bez konkretnej przyczyny w stosunku do wnioskodawców wskazujących bardzo podobne informacje, jest niezrozumiałe. Wnioskodawca podkreśla, że zdaje sobie sprawę, że wydane przez Organ interpretacje indywidualne opierają się na ściśle określonym stanie faktycznym i odnoszone mogą być tylko w odniesieniu do konkretnego wnioskodawcy, jednakże nie o wydanie identycznej interpretacji, jak w przypadku innych wniosków, Wnioskodawcy chodzi. Ma On bowiem prawo oczekiwać pewnej powtarzalności w wydawaniu interpretacji indywidualnych, jeśli dotyczą one analogicznych sytuacji i zawierają podobne - jak nie częściowo takie same - informacje, stanowiące podstawę wydanych rozstrzygnięć. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, niewydanie przez organ indywidualnej interpretacji w przedmiotowej sprawie stanowić będzie nienależyte rozpatrzenie zadanych pytań i naruszy zasadę postępowania oraz podstawowe zasady Konstytucji. Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca miał prawo zadać pytanie, czy prowadzona przez Niego działalność może zostać uznana za badawczo-rozwojową oraz mógł oczekiwać wydania w tym zakresie interpretacji indywidualnej. Skoro bowiem Ustawodawca posłużył się w treści art. 30ca ust. 2 ustawy PIT pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej”, zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej, to oczywistym jest, że Organ był uprawniony do interpretowania charakteru prowadzonej działalności odnosząc się do tej ustawy. Wnioskodawca zwraca uwagę, że w danych okolicznościach rzeczone przepisy, mogą być uznane nawet za ustawę podatkową, ze względu na bezpośrednie odwołanie się do niej w ustawie o PIT i wyraźne wskazanie Prawodawcy, że definicje te należy rozumieć w ściśle określony sposób, tj. jako definicje zawarte w ustawie - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, do których odwołuje się ustawa o PIT. Zatem, są one elementem systemu prawa podatkowego, więc nie może ulegać wątpliwości, iż powinny być rozpatrywane przez Organ, w kontekście prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej. Pogląd, że analiza, czy podejmowania prac rozwojowych bądź badań naukowych nie jest w gestii podatnika podziela, m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 16 lutego 2021 r., o sygn. I SA/Bd 31 /21, w którym to stwierdzono, że: „zdaniem Organu przedstawiony we wniosku opis sytuacji faktycznej nie był wyczerpujący, dlatego pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia organ zwrócił się m. in. o doprecyzowanie okoliczności sprawy poprzez udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy wobec wskazania we wniosku, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy, „należy rozumieć, że Pana działalność jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?”. Sąd podziela zarzut Skarżącego, że żądanie uzupełnienia wniosku poprzez odpowiedź na tak postawione pytanie, w istocie oznacza przerzucenie ciężaru interpretacji na Wnioskodawcę. W postanowieniu wydanym w pierwszej instancji organ podkreśla, że - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - organ bynajmniej nie wymagał od niego dokonania samodzielnej oceny czy (`(...)`) działalność, opisana we wniosku o interpretację indywidualną, jest działalnością badawczo-rozwojową, lecz tylko oczekiwał sprecyzowania, czy obejmuje ona badania naukowe lub prace rozwojowe. W ocenie Sądu jednak takie postawienie sprawy w istocie bezpośrednio zmierzało do tego, aby to Skarżący zakwalifikował swoją działalność jako badawczo-rozwojową (lub nie). To przeczy funkcjom, jakie ma spełnić instytucja interpretacji indywidualnych. Skarżący szczegółowo opisał swoją działalność - a to, czego organ od niego żądał pod postacią żądania uzupełnienia opisu - stanowiło w istocie żądanie dokonania oceny prawnej. Czym innym bowiem miałoby być wskazanie przez podatnika, że wykonuje on badania naukowe albo że prowadzi prace rozwojowe? W istocie oznaczałoby to udzielenie odpowiedzi na to pytanie, które Skarżącego nurtowało i stanowiło podstawę i oś jego wątpliwości. (`(...)`) Zdaniem Sądu podatnik dostarczył organowi „wiedzy” (opisu) koniecznego do zakwalifikowania działalności, a organ oprócz charakterystyki działalności i faktów nie mógł wymagać od podatnika postawienia „kropki nad i” w postaci stwierdzenia, czy jego działalność należy zakwalifikować jako prace naukowe, czy jako prace rozwojowe”. Stanowisko to zostało także potwierdzone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 18 lutego 2021 r., o sygn. I SA/Rz 67/21, gdzie uznano, że: „prawdą jest, że skarżący nie odpowiedział wprost na pytanie organu I instancji dotyczące wskazania, czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jednakże jak słusznie wskazał skarżący, odpowiedź na to pytanie stanowiła właśnie jego wątpliwości interpretacyjne, o których wyjaśnienie zwrócił się do organu w przedmiotowym wniosku (pytanie nr 1). W opisie stanu faktycznego i jego uzupełnieniu, wnioskodawca wskazał szczegółowo na czym polega prowadzona przez niego działalność. Natomiast we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej, skarżący jednoznacznie stwierdził, że jego zdaniem opisana we wniosku działalność spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego nie sposób przyjąć, jak to uczynił DKIS, że skarżący nie uzupełnił stanu faktycznego w sposób umożliwiający wydanie wnioskowanej interpretacji. Gdyby wnioskodawca był pewien, że prowadzoną działalność należy zakwalifikować jako badawczo-rozwojową, to nie kierowałby pytania interpretacyjnego”. Wobec powyższego Wnioskodawca wnosi, aby Organ ocenił rozważania prawne dokonane przez Niego, które dotyczą wyłącznie materii przepisów podatkowych i wynikających z nich konsekwencji na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego aktualnie stanu prawnego.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego wzoru tworzonego przez Wnioskodawcę jako prace badawczo-rozwojowych. Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-K.DIP3- 1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska Wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez Organ podatkowy, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD 2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny), Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego wzoru przemysłowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Klientów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, do projektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania jego działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Wnioskodawcy spełnia cechy takowej:

a) nowatorskość i twórczość: charakter działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę wskazuje na jej twórczość - zarówno pod kątem przebiegu procesu wykonywania prac, jak i efektów. Każde z opisanych we wniosku działań prowadzi do wytworzenia zupełnie nowego produktu w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, a tym samym również w działalności klientów, na rzecz których podejmowane są prace. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, przedmioty wytwarzane, ulepszane, rozwijane lub modyfikowane przez Wnioskodawcę korzystają z ochrony jako wzory przemysłowe, a żeby posiadały taką zdolność muszą cechować się zarówno nowością jak i indywidualnym charakterem. Wobec tego, Wnioskodawca tworzy coś, czego jeszcze nie było, a tym samym przejawem jego twórczości są nowe rzeczy. Nawet jeśli do podjęcia prac wykorzystywane są wcześniej opracowane oraz wykorzystywane rozwiązania, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wdrażania danych procesów produkcji oraz opracowywania i wytwarzania produktów, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, „ uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Do twórczości, jako cechy warunkującej możliwość zakwalifikowania działalności jako badawczo-rozwojowej, odniósł się również Naczelny Sąd Administracyjny w swoim wyroku z dnia 9 października 2019 r., sygn. II FSK 3589/17. Wskazał w nim, że „zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że legislator podatkowy miał na celu to drugie znaczenie [twórczości], które związane jest nie tylko z nabywaniem i stosowaniem nowych technologii, ale także z ich tworzeniem lub co najmniej współtworzeniem. Wskazuje na to egzemplifikacyjne wyliczenie zawarte w ppkt a) i b) z art. 4a pkt 28) u.p.d.o.p., które za prace rozwojowe uznaje takie, które polegają na opracowywaniu prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, a dodatkowo ich celem ma być dalsze ulepszenie procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Mając zatem na uwadze charakter ulgi podatkowej uregulowanej w art. 18d u.p.d.o.p., która zakłada poniesienie tzw. wydatków kwalifikowanych stwierdzić należy, że ma ona na celu aktywizację przedsiębiorców w kierunku finansowania polskiej nauki, także w przypadku nowatorskich prac rozwojowych”. Zgodnie z powyższymi rozważaniami, należy uznać że podejmowane przez Wnioskodawcę działania mają twórczy charakter, bowiem w wymierny sposób powodują stworzenie zupełnie nowych bądź też znacznie ulepszonych rozwiązań;

b) nieprzewidywalność: skutek prowadzonych prac, mających na celu wytworzenie nowych produktów w postaci `(...)`, co do zasady jest zaplanowany. Jednakże sam proces realizacji danych projektów, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych oraz wytwarzanych uprzednio w praktyce Wnioskodawcy. Już sam tego fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym środowisku - w tym przypadku w jednoosobowej działalności Wnioskodawcy - wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy;

c) metodyczność: Wnioskodawca przeprowadza prace obejmujące m.in. projektowanie oraz konstruowanie autorskich produktów według ściśle określonego planu, zgodnego z harmonogramem pracy. Jednocześnie charakterystyka podejmowanych działań przez Wnioskodawcę, mających zdaniem Wnioskodawcy charakter prac rozwojowych, wymaga ich realizowania według określonego schematu. Wytwarzanie zupełnie nowych, bądź też znacznie zmienionych w stosunku do tych wcześniej opracowanych `(...)` nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami;

d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia: oprócz wytworzenia zaprojektowanego produktu, stanowiącego novum w działalności Wnioskodawcy oraz Jego klientów, Wnioskodawca dąży również do tego, by wytworzone rozwiązania mogły być przez Niego odtwarzane i wykorzystywane również w późniejszym czasie. Jest to skutek nieustannej potrzeby udoskonalania rozwiązań stosowanych w działalności, wynikającej z uwarunkowania rynku oraz konieczności pozostania konkurencyjnym. Dlatego też podejmowane prace, jak np. te będące przedmiotem wniosku, są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić zdaniem Wnioskodawcy, że prowadzona działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. Wnioskodawca podkreśla, że prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: „Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium «systematyczności» danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany“. „Z przytoczonego powyżej fragmentu objaśnień podatkowych wynika, że działalność systematyczna to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. ” R. Kowalski [w:] PIT. Komentarz do wybranych przepisów, Gdańsk 2020, art. 5(a). Wnioskodawca wskazuje, że podejmie pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie ulepszonego `(...)`, który będzie odpowiadał oczekiwaniom rynku. Wnioskodawca prowadzi również pracę według ścisłego harmonogramu. Jak wskazano we wniosku, przygotowanie projektu ulepszenia wzoru przemysłowego jest poprzedzone stworzeniem dokumentacji projektowej, która uwzględnia zarówno efekt końcowy, jak i drogę do jego stworzenia. Zasobami, które Wnioskodawca określa przy planowaniu projektu jest wiedza o środowisku przemysłowym, sprzętowym lub biznesowym oraz o obecnym stanie techniki. Jego działalność, bazująca na dostępnej aktualnie i rozwijanej wraz z postępowaniem wiedzy jest ukierunkowana na wykorzystanie obecnych zasobów wiedzy lub umiejętności w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. Wnioskodawca ma powody do twierdzenia, że Jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi to z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Wnioskodawca oznajmia, że dochodem z wytworzonego prawa własności intelektualnej są/będą dochody osiągane z tytułu opłaty wynikających z umowy licencyjnej. Wnioskodawca oznajmia, że nie nabywał/nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów. Wnioskodawca oznajmia, że wszystkie poniesione przez Niego wydatki/koszty wskazane we wniosku są faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność związaną z prawem własności intelektualnej w postaci wzoru przemysłowego. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość wskazanych kosztów do wytworzenia, ulepszenia, czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca zmuszony jest do zakupu wspomnianych we wniosku surowców oraz materiałów, aby móc tworzyć `(...)`, które są chronione prawami własności przemysłowej. Wnioskodawca podkreśla, że bez poniesienia takich wydatków nie mógłby osiągać dochodów z tytułu posiadanych praw z rejestracji własności przemysłowej, ponieważ nie byłby w stanie stworzyć swojego produktu, który następnie mógłby oferować swoim kontrahentom. Wnioskodawca ponosi koszt podwykonawcy, ponieważ tworząc linię produkcyjną, nie byłby on w stanie wykonywać wszelkich zadań bez pomocy. Koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac, co przekłada się na jakość tworzonego produktu. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. W działalności Wnioskodawcy bardzo często wymagane są różne raporty z prób, atesty oraz oceny ryzyka, aby możliwe było wprowadzanie wytworzonego produktu przez Wnioskodawcę do obrotu. W stosunku do wszystkich projektowanych produktów Wnioskodawca musi przeprowadzić próby materiałowe, próby termiczne, próby wtryskowe oraz atesty w (…). Cała procedura ma na celu ocenę zgodności wyrobu z wymaganiami norm i ocen technicznych. Wydatki na usługi rzecznika patentowego, postępowanie zgłoszeniowe do urzędu patentowego oraz opłaty za ochronę są wprost powiązane z osiąganiem dochodu z wzoru przemysłowego, ponieważ jest to jedyna droga, aby taki uzyskać. Dlatego też jest to wydatek bezpośrednio powiązany z dochodem z praw własności przemysłowej.

Wnioskodawca oznajmia, że w opisanym okresie prowadził, prowadzi i będzie prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu przedmiotów zgłaszanych w celu uzyskania prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub patentu na wynalazek stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 5a pkt 38-40 tej ustawy ?

2. Czy dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z udzielenia licencji na prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, prawa ochronnego na wzór użytkowy, patentu na wynalazek, co do których dokonano zgłoszenia, stanowił będzie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3. Czy wydatki poniesione na uzyskanie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, wzoru użytkowego, patentu lub ulepszenie i rozwinięcie tych praw należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

a) surowce oraz materiały,

b) wynagrodzenie podwykonawcy,

c) księgowość,

d) próby materiałowe, próby termiczne, próby wtryskowe, atesty w (…),

e) opłaty związane z uzyskaniem prawa własności przemysłowej: honorarium Rzecznika Patentowego, opłaty zgłoszeniowe, cykliczne opłaty związane z utrzymaniem prawa z rejestracji/ochronnego/patentu, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

5. Czy Wnioskodawca może rozliczać uzyskiwane w ten sposób dochody z udzielania licencji na kwalifikowanych prawach własności intelektualnej w zeznaniach rocznych dla podatku dochodowego od osób fizycznych uwzględniając dla tej kategorii dochodu preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 5a pkt 38-40 tej ustawy i w zw. z art. 4. ust. 2 oraz 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej skutkującej wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Działalność badawczo-rozwojowa, o której mowa, została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, jest to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT ustawodawca wskazał, że definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych należy rozumieć zgodnie z definicjami zawartymi w przepisach ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Badaniami naukowymi są:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego wzoru tworzonego przez Wnioskodawcę jako pracę badawczo-rozwojowych. Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska Wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez Organ podatkowy, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według podręcznika, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego wzoru przemysłowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Klientów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, do projektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania jego działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Wnioskodawcy spełnia cechy takowej:

a) nowatorskość i twórczość: charakter działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę wskazuje na jej twórczość - zarówno pod kątem przebiegu procesu wykonywania prac, jak i efektów. Każde z opisanych we wniosku działań prowadzi do wytworzenia zupełnie nowego produktu w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, a tym samym również w działalności klientów, na rzecz których podejmowane są prace. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, przedmioty wytwarzane, ulepszane, rozwijane lub modyfikowane przez Wnioskodawcę korzystają z ochrony jako wzory przemysłowe, a żeby posiadały taką zdolność muszą cechować się zarówno nowością jak i indywidualnym charakterem. Wobec tego, Wnioskodawca tworzy coś, czego jeszcze nie było, a tym samym przejawem jego twórczości są nowe rzeczy. Nawet jeśli do podjęcia prac wykorzystywane są wcześniej opracowane oraz wykorzystywane rozwiązania, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wdrażania danych procesów produkcji oraz opracowywania i wytwarzania produktów, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: „uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Do twórczości, jako cechy warunkującej możliwość zakwalifikowania działalności jako badawczo-rozwojowej, odniósł się również Naczelny Sąd Administracyjny w swoim wyroku z dnia 9 października 2019 r., sygn. II FSK 3589/17. Wskazał w nim, że: „zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć, że legislator podatkowy miał na celu to drugie znaczenie [twórczości], które związane jest nie tylko z nabywaniem i stosowaniem nowych technologii, ale także z ich tworzeniem lub co najmniej współtworzeniem. Wskazuje na to egzemplifikacyjne wyliczenie zawarte w ppkt a) i b) z art. 4a pkt 28) u.p.d.o.p., które za prace rozwojowe uznaje takie, które polegają na opracowywaniu prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, a dodatkowo ich celem ma być dalsze ulepszenie procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Mając zatem na uwadze charakter ulgi podatkowej uregulowanej w art. 18d u.p.d.o.p., która zakłada poniesienie tzw. wydatków kwalifikowanych stwierdzić należy, że ma ona na celu aktywizację przedsiębiorców w kierunku finansowania polskiej nauki, także w przypadku nowatorskich prac rozwojowych”. Zgodnie z powyższymi rozważaniami, należy uznać że podejmowane przez Wnioskodawcę działania mają twórczy charakter, bowiem w wymierny sposób powodują stworzenie zupełnie nowych bądź też znacznie ulepszonych rozwiązań;

b) nieprzewidywalność: skutek prowadzonych prac, mających na celu wytworzenie nowych produktów w postaci `(...)`, co do zasady jest zaplanowany. Jednakże sam proces realizacji danych projektów, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych oraz wytwarzanych uprzednio w praktyce Wnioskodawcy. Już sam tego fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym środowisku - w tym przypadku w jednoosobowej działalności Wnioskodawcy - wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy;

c) metodyczność: Wnioskodawca przeprowadza prace obejmujące m.in. projektowanie oraz konstruowanie autorskich produktów według ściśle określonego planu, zgodnego z harmonogramem pracy. Jednocześnie charakterystyka podejmowanych działań przez Wnioskodawcę, mających zdaniem Wnioskodawcy charakter prac rozwojowych, wymaga ich realizowania według określonego schematu. Wytwarzanie zupełnie nowych, bądź też znacznie zmienionych w stosunku do tych wcześniej opracowanych `(...)`, nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami;

d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia: oprócz wytworzenia zaprojektowanego produktu, stanowiącego novum w działalności Wnioskodawcy oraz Jego klientów, Wnioskodawca dąży również do tego, by wytworzone rozwiązania mogły być przez Niego odtwarzane i wykorzystywane również w późniejszym czasie. Jest to skutek nieustannej potrzeby udoskonalania rozwiązań stosowanych w działalności, wynikającej z uwarunkowania rynku oraz konieczności pozostania konkurencyjnym. Dlatego też podejmowane prace, jak np. te będące przedmiotem wniosku, są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań.

Dodatkowo, powyższą argumentację dotyczącą cech działalności badawczo-rozwojowej wspiera teza Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2017 r., w której NSA stwierdził, że „Aby na wzór przemysłowy mogło zostać udzielone prawo ochronne, wzór ten musi być nowy i wykazywać cechy indywidualnego charakteru, który jest „mierzony” ogólnym wrażeniem jakie wzór wywołuje na tzw. zorientowanym użytkowniku, przy czym - co wynika z normatywnej definicji wzoru przemysłowego i co stanowi o jego istocie - wrażenie to budują cechy nadające wytworowi konkretną, widoczną postać. Analiza spełniania przez wzór indywidualnego charakteru prowadzona być może wyłącznie w oparciu o te ujawnione w opisie i na rysunku cechy, które określają zakres przedmiotowy prawa ochronnego (prawa z rejestracji)”. Mając na uwadze możliwość, iż produkty wytworzone przez Wnioskodawcę uzyskają od urzędów właściwych do spraw własności przemysłowych prawa z rejestracji, ochronne lub patenty, uznać należy, iż przedmioty te cechują się z całą pewnością nowatorskością, twórczością, nieprzewidywalnością i możliwością jego przeniesienia lub odtworzenia. Tak samo wykorzystanie tego prawa z rejestracji do wytworzenia rozwiniętego, ulepszonego lub zmodyfikowanego produktu, który rozszerza funkcjonalność pierwotnego rozwiązania będzie cechowało się oryginalnym charakterem.

Wnioskodawca powody do twierdzenia, że Jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Wnioskodawca podkreśla, że Jego zdaniem prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: „40. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium «systematyczności» danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. „Z przytoczonego powyżej fragmentu objaśnień podatkowych wynika, że działalność systematyczna to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany." R. Kowalski [w:] PIT. Komentarz do wybranych przepisów, Gdańsk 2020, art. 5(a). Wnioskodawca jednoznacznie wskazuje, że podejmie pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie ulepszonego `(...)`, który będzie odpowiadał oczekiwaniom rynku. Wnioskodawca prowadzi również pracę według ścisłego harmonogramu. Jak wskazano powyżej, przygotowanie projektu ulepszenia wzoru przemysłowego jest poprzedzone stworzeniem dokumentacji projektowej, która uwzględnia zarówno efekt końcowy, jak i drogę do jego stworzenia. Zasobami, które Wnioskodawca określa przy planowaniu projektu jest wiedza o środowisku przemysłowym, sprzętowym lub biznesowym oraz o obecnym stanie techniki. Jego działalność, bazująca na dostępnej aktualnie i rozwijanej wraz z postępowaniem wiedzy, jest ukierunkowana na wykorzystanie obecnych zasobów wiedzy lub umiejętności w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. Biorąc powyższe pod uwagę, można stwierdzić zdaniem Wnioskodawcy, że tworzenie, ulepszanie i rozwijanie przez Niego przedmiotów objętych prawami ochronnymi, prawami z rejestracji lub patentami spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 2, dochód uzyskany z udzielenia licencji na prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, prawo ochronne na wzór użytkowy lub patent stanowił będzie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, aby spełnione zostały dwa kryteria:

a) przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b) prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Wnioskodawca podkreśla, że wzory przemysłowe, wzory użytkowe oraz wynalazki stanowią przedmioty ochrony ustawy o prawie własności przemysłowej. Wytworzone przez Wnioskodawcę produkty zgłoszone zostały przez EUIPO w celu uzyskania prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub patentu na wynalazek. W przypadku wytworzenia innych produktów zostaną one zgłoszone do UPRP, EUIPO lub WIPO w celu uzyskania prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub patentu na wynalazek. Tym samym, Wnioskodawca nabędzie prawo wyłącznego korzystania z prawa własności przemysłowej w sposób zarobkowy lub zawodowy na określonym terytorium przez oznaczony czas. Tak jak miało to miejsce w przypadku wzoru przemysłowego nr(…)

Jednocześnie dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

- z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

- ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

- z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy licencyjnej Wnioskodawca udzieli zgody na użytkowanie prawa własności intelektualnej za określonym wynagrodzeniem. Zdaniem Wnioskodawcy, prawa z rejestracji wzorów przemysłowych, prawa ochronne na wzory użytkowe oraz patenty na wynalazki, wytwarzanych lub ulepszonych przez Niego przedmiotów, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności, zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż są one wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlegają ochronie na podstawie ustawy o PWP, a także PAIPP, a przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w stanowisku do pytania nr 1. Wobec tego, Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, tzn. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 3, poniesione przez Niego wydatki należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie nowych rozwiązań. Wnioskodawca osiąga z tego tytułu przychód w wyniku podpisania umowy licencyjnej na użytkowanie jego prawa własności intelektualnej. Działania Wnioskodawcy w celu wytworzenia, ulepszenia lub rozwinięcia jego kwalifikowanych praw własności intelektualnych są powiązane z kosztami postępowania przed UPRP, EUIPO lub WIPO, opłat cyklicznych oraz honorarium Rzecznika Patentowego. Niniejsze wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu uzyskania przychodu, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie, ulepszenie, rozwinięcie lub modyfikację prawa własności przemysłowej, w tym przypisane według odpowiedniej metodyki, należy uznać za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a tym samym za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)×1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie kupuje praw własności intelektualnej ani wyników prac badawczo-rozwojowych wskaźnik ten będzie wynosił 1 w momencie osiągania dochodów. W momencie komercjalizacji prawa własności intelektualnej, kiedy koszty nie są już ponoszone, natomiast przychody są systematycznie osiągane, wskaźnik Nexus wyliczany będzie na podstawie kosztów poniesionych w okresie prac nad wytworzeniem kwalifikowanego 1P. Oznacza to, że wzór na wskaźnik Nexus, po zakończeniu prac, będzie wyglądał następująco:

(Σa+Σb)×1,3 / (Σa+Σb+Σc+Σd)

Wartość wskaźnika będzie stała, przy założeniu, że żadne prace nad danym IP nie będą już prowadzone. Gdyby jednak konieczne było wznowienie prac nad danym projektem, wskaźnik wyliczany będzie, jako suma kosztów poniesionych w trakcie prac w przeszłości (zgodnie ze wzorem wskazanym wyżej) oraz z uwzględnieniem kosztów poniesionych w okresie bieżącym, które mają na celu dodanie nowej funkcjonalności lub bieżące prace nad ulepszeniem kwalifikowanego IP. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na uzyskanie rejestracji danego wzoru przemysłowego, ochrony na wzór użytkowy lub patentu oraz wytworzenie produktów z nimi związanymi przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a) we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 4, może On rozliczać uzyskiwane w opisywany wyżej sposób dochody z udzielania licencji na użytkowanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej w zeznaniach rocznych dla podatku dochodowego od osób fizycznych uwzględniając dla tej kategorii dochodu preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT;

2. wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowalnych praw własności intelektualnej;

3. uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej;

4. określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

5. prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

1. prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

2. w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej;

3. na kwalifikowane prawa własności intelektualnej udziela licencji spółce i uzyskuje z tego tytułu dochody;

4. dokonuje odpowiedniej alokacji kosztów do przychodów z danego prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, przez co określa dochody wynikające z udzielonej licencji na produkty z zawartymi w nich kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, tym samym są w stanie obliczyć wartość Nexus dla każdego z nich;

5. wysokość dochodu, jaki mogą rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5%, wynika z odrębnie prowadzonej Ewidencji.

W związku z powyższym uznać należy, że Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzanie w interpretacjach Organów podatkowych przykładowo o sygn.:

a) 0115-KDWT.4011.71.2020.2.DS,

b) 0115-KDIT1.4011.384.2020.2.DW,

c) 0113-KDIPT2-3.4011.515.2019.2.MS,

d) 0111-KDIB1-1.4010.188.2020.2.DK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazano, że Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy do opisu sprawy przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu przedmiotów zgłaszanych w celu uzyskania prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, prawa na wzór użytkowy lub patentu na wynalazek, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie bowiem do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)×1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio (art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”. Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 286, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o projektach wynalazczych – rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie. Jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub w tych przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy ustawy stosuje się odpowiednio (art. 4 ust. 1 tej ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

1. uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;

2. wynagrodzenia;

3. wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ustawy prawo własności przemysłowej, prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy. Stosownie do treści art. 20 ww. ustawy, twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania. Wzór przemysłowy to nowa postać wytworu, czyli przedmiotu wytworzonego w sposób przemysłowy lub rzemieślniczy. Wzór przemysłowy posiada indywidualny charakter nadany mu przykładowo przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, fakturę lub materiał wytworu, a także przez ornamentację.

Zgodnie z art. 30ca ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku. W przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację podatnik jest obowiązany opodatkować zgodnie z art. 27 lub art. 30c kwalifikowane dochody z prawa własności intelektualnej uzyskane w okresie od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 12, do dnia wycofania wniosku lub zgłoszenia, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się podatek zapłacony na podstawie ust. 1 (art. 30ca ust. 13 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z udzielania licencji do wzoru przemysłowego, do wzoru użytkowego, patentu na wynalazek, które zostaną zgłoszone we właściwych urzędach. Wnioskodawca osiąga aktualnie dochody z tytułu sprzedaży licencji do wzoru przemysłowego, zgłoszonego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca osiąga (osiągnie) dochodu z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że:

1. Wnioskodawca tworzy wzór przemysłowy w ramach indywidualnej działalności gospodarczej oraz prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2. wytworzone przez Wnioskodawcę: wzór użytkowy, wzór przemysłowy, wynalazek są/będą rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej,

3. w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca wytworzył wzór przemysłowy, który został zgłoszony do Urzędu Unii Europejskiej ds. własności intelektualnej i podlega ochronie prawnej,

4. Wnioskodawca prowadził i będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

5. Wnioskodawca dokonuje i będzie dokonywał przeniesienia praw do wytworzonego wzoru przemysłowego za co otrzymuje wynagrodzenie z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej (art. 30ca ust. 7 pkt 1 ww. ustawy).

Resumując, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawcę osiąga dochód z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczących kwalifikowanych praw własności intelektualnej. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu uzyskanego w 2021 r. i w latach następnych (przy założeniu, że Jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie są to koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych. Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Podkreślenia wymaga, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD W Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością, ponosił wydatki na: surowce oraz materiały, wynagrodzenie podwykonawcy, księgowość, próby materiałowe, próby termiczne, próby wtryskowe, atesty w Instytucie Techniki Budowlanej, opłaty związane z uzyskaniem prawa własności przemysłowej (honorarium Rzecznika Patentowego, opłaty zgłoszeniowe, cykliczne opłaty związane z utrzymaniem prawa z rejestracji/ochronnego/patentu). Wnioskodawca wyjaśnił, że są to koszty bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową związaną z tworzeniem prawa kwalifikowanego do wzoru przemysłowego.

W świetle przytoczonych przepisów prawa podatkowego, kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą wszystkie ww. wydatki (przy zachowaniu właściwej proporcji), ponieważ są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa. Ponadto koszty te są związane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową. Przy czym należy zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środków trwałych, które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie on korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Ponadto należy podkreślić, że zgodnie ze wzorem na wskaźnik nexus litera „a” oznacza koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną w kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie, tym większa będzie wartość litery „a”, a w konsekwencji wyższy będzie również wskaźnik nexus.

Wobec powyższego, ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz treść wniosku stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na: surowce oraz materiały, wynagrodzenie podwykonawcy, księgowość, próby materiałowe, próby termiczne, próby wtryskowe, atesty w Instytucie Techniki Budowlanej, opłaty związane z uzyskaniem prawa własności przemysłowej (honorarium Rzecznika Patentowego, opłaty zgłoszeniowe, cykliczne opłaty związane z utrzymaniem prawa z rejestracji/ochronnego/patentu), przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując:

- opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu wzoru przemysłowego, wzoru użytkowego, wynalazku, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- prawa IP Box wskazane we wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 1, 2, 3 ww. ustawy,

- Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu uzyskanego w 2021 r. i w latach następnych z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 1 ww. ustawy,

- ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania kosztów IP Box, opisanych we wniosku.

W stanowisku zajętym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącym pytania nr 2, Wnioskodawca wskazał, że osiąga (osiągnie) dochód z tytułu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak, jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca osiąga (osiągnie) dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej (art. 30ca ust. 7 pkt 1 ww. ustawy). W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 uznano za nieprawidłowe. Natomiast w zakresie pozostałych pytań stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).