0113-KDIPT2-2.4011.872.2021.2.MP

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 24 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury z Holandii. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 listopada 2021 r. (wpływ 26 listopada 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani S (dalej: Wnioskodawczyni) jest uprawniona do emerytury holenderskiej (AOW) od dnia 10 listopada 2020 r.

Powyższa emerytura została przyznana w związku z wykonywaniem na terenie Holandii prac`(...)`, do roku 2011. Wnioskodawczyni od 2012 r. do czasu obecnego nie pracowała na terenie Holandii i przebywa, mieszka na terenie Polski.

W maju 2021 r. Wnioskodawczyni otrzymała zaległe płatności za okres od listopada 2020 r., do kwietnia 2021 r. Natomiast od maja 2021 r. Wnioskodawczyni regularnie (co miesiąc) otrzymuje przyznaną emeryturę na konto walutowe (w euro).

Przyznana emerytura podlega holenderskiemu podatkowi (Loonheffing), który jest potrącany z Jej emerytury (AOW), w wysokości 8,81%. W momencie wpływu emerytury na konto Wnioskodawczyni, bank obsługujący płatność, dokonuje dodatkowo potracenia podatku w wysokości 17%. Łącznie z tytułu przysługującej emerytury potrącany jest podatek w wysokości około 26%.

Zgodnie z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216 poz. 2120) - art. 18 „Emerytury, renty i ubezpieczenia społeczne”, podatek płacony w Holandii jest odejmowany od podatku należnego w Polsce, ponieważ polska stawka podatkowa jest wyższa niż holenderska.

Po interwencji w Jej banku (gdzie następują wpływy emerytury), w sprawie obniżenia kwoty i wysokości podatku pobieranego przez bank, Wnioskodawczyni uzyskała informację, że powinna wystąpić o indywidualną interpretację w tym zakresie. W opinii banku, informacja uzyskana od Organu, będzie podstawą do zmiany wysokości pobieranego podatku.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni dodała, że Jej miejscem zamieszkania dla celów podatkowych jest Polska (`(...)`). Emerytura Wnioskodawczyni z Holandii, wypłacana jest według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii. Wnioskodawczyni uzyskuje również inne dochody, tj. emeryturę z Polski (ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)).

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Mając na uwadze przepisy art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zgodnie z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu – art. 18 ww. Konwencji: czy od podatku należnego w Polsce powinien być odliczony podatek dochodowy zapłacony (płacony) w Holandii?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek holenderski (wysokość 8,81%) oraz podatek pobierany w Polsce (wysokość 17%), powoduje podwójne opodatkowanie Jej emerytury, dlatego jego wysokość powinna zostać obniżona, tj. podatek płacony w Holandii, powinien zostać odjęty od podatku pobieranego w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, że zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zgodnie z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów, przysługuje Jej prawo do odliczenia kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Holandii, w związku z tym, chce z tego skorzystać.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku i uzupełnieniu jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W opisanym we wniosku i uzupełnieniu stanie faktycznym Wnioskodawczyni wskazała, że ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z Holandii, która jest wypłacana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii (AOW). Ta holenderska emerytura jest opodatkowana w Holandii. Ponadto Wnioskodawczyni uzyskuje przychody z tytułu emerytury polskiej (ZUS).

W myśl art. 18 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r., Nr 216 poz. 2120), z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Konwencji polsko-holenderskiej, bez względu na postanowienia ustępu 1 emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana, zgodnie z prawem tego Państwa:

a) jeżeli, i o ile, tytuł do takiej emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty w Umawiającym się Państwie, z którego jest uzyskiwana, jest zwolniony z opodatkowania, lub składki związane z emeryturą lub innym podobnym świadczeniem albo rentą dokonywane na rzecz funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej były odpisywane w przeszłości przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w tym Państwie lub kwalifikowały się do innych ulg podatkowych w tym Państwie; i

b) jeżeli, i o ile, taka emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta nie jest opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania, według powszechnie stosowanej stawki od dochodu z pracy najemnej, lub jest opodatkowana od mniej niż 90% kwoty brutto emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty; i

c) jeżeli łączna kwota brutto emerytur i innych podobnych świadczeń oraz rent, a także emerytura lub inne wypłaty, dokonane na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych Państwa, w jakimkolwiek roku kalendarzowym przekroczy kwotę 20 000 euro.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej, wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

Zatem, co do zasady wynikającej z art. 18 ust. 1 tej Konwencji, emerytury i inne podobne świadczenia, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania (w analizowanej sprawie w Polsce). Jednak dochody uzyskane z systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa (w analizowanej sprawie Holandii), będące płatnością wypłacaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa (Holandii) podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Holandii.

Stosownie do art. 23 ust. 5 lit. a) ww. Konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami emerytura wypłacana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii (AOW), podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Holandii. Jednak w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować wyżej wskazaną metodę unikania podwójnego opodatkowania, czyli tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia.

Artykuł 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Należy wskazać, że metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia) stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku i uzupełnieniu stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że holenderska emerytura, którą Wnioskodawczyni otrzymuje według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii podlega opodatkowaniu zarówno w państwie źródła, tj. w Holandii, jak i w państwie miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni, czyli w Polsce. Przy czym, do obliczenia podatku należnego w Polsce ma zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą).

W odniesieniu do dochodów Wnioskodawczyni unikanie podwójnego opodatkowania – zgodnie z postanowieniami ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów – nie polega zatem na odstąpieniu od opodatkowania przedmiotowej holenderskiej emerytury w Polsce, lecz na zastosowaniu metody opodatkowania przewidzianej w cytowanym przepisie art. 23 ust. 5 lit. a) Konwencji, tj. metody odliczenia proporcjonalnego.

Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody za granicą ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Reasumując, Wnioskodawczyni, jako osoba, która ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce - emeryturę z Holandii wypłacaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii, zgodnie z art. 18 ust. 5 ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Holandii - powinna wykazać łącznie z pozostałymi dochodami podlegającymi opodatkowaniu w Polsce (polską emeryturą) w zeznaniu rocznym. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w art. 23 ust. 5 lit. a) ww. Konwencji w zw. z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, metodę unikania podwójnego opodatkowania, czyli tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia. Zatem, od łącznych dochodów należy obliczyć podatek według skali podatkowej, od którego Wnioskodawczyni powinna odliczyć podatek zapłacony za granicą. Jednakże, odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w Holandii.

Stanowisko Wnioskodawczyni, w którym wskazała, że „ zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zgodnie z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów, przysługuje Jej prawo do odliczenia kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Holandii”, uznano za nieprawidłowe, ponieważ Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia od polskiego podatku kwoty podatku zapłaconego w Holandii, ale odliczenie to, nie może przekroczyć podatku proporcjonalnie przypadającego na dochód z zagranicznej emerytury (wypłacanej z holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania tej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawczyni może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi Pani zastosować się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w`(...)` Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), naadres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).