Interpretacja dotyczy oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup wyposażenia mieszkań, które są częścią prowadzonej działalności gospodarczej związanej z kupnem i sprzedażą nieruchomości (tzw. house-flipping). Organ podatkowy potwierdził, że wydatki te, pod warunkiem odpowiedniego udokumentowania, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów z tej działalności, gdyż są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów. Organ zaznaczył, że nabywane przez Wnioskodawcę lokale mieszkalne do dalszej odsprzedaży nie będą traktowane jako środki trwałe, co oznacza, że wydatki na ich wyposażenie nie powinny być klasyfikowane jako wydatki na ulepszenie środka trwałego.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów (pytanie Nr 5) jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 sierpnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 13 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 listopada 2021 r. (wpływ 16 listopada 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan polskim rezydentem podatkowym prowadzącym jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej od 13 listopada 2018 r. Pana działalność została wznowiona 22 stycznia 2021 r. Głównym przedmiotem działalności, zgodnie z CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), jest działalność związana z nabywaniem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek, sklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod kodem 68.10.Z. Działalność Pana korzysta ze zwolnienia z podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm; dalej jako: „u.p.t.u.”). Prowadzi Pan ewidencję księgową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybraną formą opodatkowania jest podatek liniowy.
W ramach wznowionej działalności rozważa Pan prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie tzw. house-flippingu, czyli nabywa nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży, po dokonaniu w lokalu remontu, modernizacji, adaptacji, bądź zmiany wyposażenia. Nieruchomości, które będą przedmiotem obrotu przez Pana, to lokale lub domy mieszkalne. Nakłady poniesione na remont nie przekraczają nigdy 30% wartości mieszkania.
Poza prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami wraz z żoną nabył Pan nieruchomość dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, a następnie zbył ją przed upływem 5 lat. W zeznaniu rocznym PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-39 oświadczył Pan, że wydatkuje w ciągu 3 lat środki uzyskane ze zbycia na własne cele mieszkaniowe.
W związku z powyższym, planuje Pan nabyć inną nieruchomość mieszkalną na własne cele mieszkaniowe. W celu przystosowania nieruchomości do zamieszkania musi dokonać Pan w niej gruntowego remontu, który może trwać dłużej niż 3 lata, z uwagi na szeroki zakres prac oraz kosztochłonność remontu. Po zakończonym remoncie planuje Pan zamieszkać w ww. nieruchomości.
Rozważa Pan również, że przedmiotową nieruchomość odda w najem w całości lub w części (jeden pokój z dostępem do kuchni i łazienki). Należy przy tym podkreślić, że na moment zakupu zamierza Pan zamieszkać w przedmiotowej nieruchomości, a oddanie w najem może nastąpić przed zamieszkaniem lub po nim lub w trakcie (w przypadku najmu części nieruchomości).
Rozważa Pan również zbycie tej nieruchomości przed upływem 5 lat i ponowne skorzystanie z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.; dalej jako: „u.p.d.o.f.”).
W uzupełnieniu z 8 listopada 2021 r. wskazał Pan, że żona prowadziła działalność gospodarczą od 14 listopada 2015 r. do 4 listopada 2021 r. w zakresie handlu ruchomościami oraz świadczenia usług edukacyjnych. Prowadziła podatkowa księgę przychodów i rozchodów. Posiada Pan z żoną wspólność majątkową. Kupił Pan nieruchomość z żoną na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego. Dla przedmiotowej nieruchomości nie upłynął jeszcze 5 letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. Jest to lokal mieszkalny o powierzchni 50 m2, znajdujący się w bloku. Sprzedał Pan nieruchomość 30 czerwca 2021 r. Nie dokonał Pan sprzedaży nieruchomości w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Zamierza Pan nabyć nieruchomość w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Zakup innej nieruchomości będzie służył własnym celom mieszkaniowym. Nieruchomość będzie wynajmowana osobie fizycznej na okres kilku miesięcy do kilku lat. Za pośrednictwem tzw. poczty pantoflowej lub ogłoszenia na platformie … będzie Pan pozyskiwał najemców. Nieruchomość będzie czasowo wynajmowana wyłączenie w celach mieszkaniowych. Uzyskane przychody zaliczy Pan do źródła przychodów z najmu, a wybraną formą opodatkowania będzie 8,5% ryczałt. Najem nieruchomości lub jej części nie będzie spełniać przesłanki działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Planuje Pan możliwość najmu nieruchomości jednemu najemcy na dłuższy okres. Ma to zatem charakter okazjonalny. Podejmując czynności związane z najmem będzie Pan działał we własnym imieniu, tzn. w sposób niezależny od innych podmiotów, a podejmowane czynności będą rodziły bezpośrednio dla Pana określone prawa i obowiązki.
Zamierza Pan nabyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży mieszkań następujące wyposażenie: kuchenkę gazową, elektryczną lub gazowo-elektryczną, płytę indukcyjną lub ceramiczną, piekarnik, zmywarkę, pralkę, lodówkę, okap kuchenny, urządzenia RTV w postaci telewizora, oraz meble kuchenne w trwałej zabudowie oraz elementy wyposażenia w postaci mebli, takich jak łóżko, stół, krzesło, tapczan oraz firany, karnisze. Zakup wyposażenia będzie udokumentowany przez Pana fakturami oraz fakturami uproszczonymi.
Pytania (pytania Nr 1-4 oraz Nr 6 zostały ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska w odniesieniu do postawionego pytania Nr 5 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w odniesieniu do pytań Nr 1-4 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz pytania Nr 6 w zakresie podatku od towarów i usług, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Pana stanowisko w sprawie (w odniesieniu do pytania Nr 5), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów w art. 23 u.p.d.o.f.
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, koszty zakupu wyposażenia ruchomego są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej przez podatnika, a jednocześnie nie ma przepisu wyłączającego możliwość ich zaliczania do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. A zatem, zdaniem Pana, jak najbardziej koszty te mogą być zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej.
Potwierdzają to w udzielanych wyjaśnieniach organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2012 r., Nr ITPB1/415-786/12/IG, w której czytamy, że „wydatki związane z planowanym wyposażeniem mieszkań przeznaczonych do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, mają na celu uzyskanie przychodów z tej działalności. Wobec tego - o ile zostały właściwie udokumentowane - spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy, przez co można zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.”
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:
- stanowić własność lub współwłasność podatnika,
- zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,
- być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- jego przewidywany okres używania być dłuższy niż rok,
- być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy czym uznaje się, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania. Jednakże należy podkreślić, że przy klasyfikacji danego składnika majątku do środków trwałych lub towarów handlowych decydujące znaczenie ma przeznaczenie określonego składnika majątku. Jeżeli podatnik zamierza w przyszłości sprzedać nabytą uprzednio nieruchomość i z takim zamiarem zostanie ona przekazana na potrzeby tej działalności, to winna być ona uznana za towar handlowy. Jeżeli natomiast, nieruchomość ma być wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi środek trwały.
Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
W myśl natomiast art. 22g ust. 17 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem Pana działalności, zgodnie z CEiDG, jest działalność związana z nabywaniem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek, sklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod kodem 68.10.Z. W ramach tej działalności rozważa Pan prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie tzw. house-flippingu, czyli nabywania nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży, po dokonaniu w lokalu remontu, modernizacji, adaptacji, bądź zmiany wyposażenia. Nieruchomości, które będą przedmiotem obrotu przez Pana, to lokale lub domy mieszkalne. Nakłady poniesione na remont nie przekraczają nigdy 30% wartości mieszkania.
Zamierza Pan nabyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży mieszkań następujące wyposażenie: kuchenkę gazową, elektryczną lub gazowo-elektryczną, płytę indukcyjną lub ceramiczną, piekarnik, zmywarkę, pralkę, lodówkę, okap kuchenny, urządzenia RTV w postaci telewizora, oraz meble kuchenne w trwałej zabudowie oraz elementy wyposażenia w postaci mebli, takich jak łóżko, stół, krzesło, tapczan oraz firany, karnisze. Zakup wyposażenia będzie udokumentowany przez Pana fakturami oraz fakturami uproszczonymi.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że nabywane przez Pana lokale mieszkalne do dalszej odsprzedaży nie będą stanowić środków trwałych, a tym samym wydatków poniesionych na ich wyposażenie, nie należy klasyfikować jako wydatków na ulepszenie środka trwałego.
W myśl powołanych powyżej przepisów, mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, w odniesieniu do postawionego pytania, należy stwierdzić, że wydatki związane z wyposażeniem lokali mieszkalnych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży mieszkań, mają na celu uzyskanie przychodów z tej działalności. Wobec tego – o ile zostaną właściwie udokumentowane – spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez co można zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji/stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.
Podkreślić należy, że każdorazowo to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Z 2019 r. poz. 2325, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili