Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą rekompensaty jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą rekompensaty. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 listopada 2021 r. (wpływ 24 listopada 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest polską spółką akcyjną, bankiem prowadzącym działalność bankową w rozumieniu ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2020 r. poz. 1896 ze zm., dalej: „prawo bankowe”), w ramach której świadczy usługi bankowe zarówno dla klientów będących osobami fizycznymi (konsumentami), jak i dla klientów biznesowych. Zakres przedmiotowy działalności Banku obejmuje m.in. prowadzenie rachunków bankowych, udzielanie kredytów i pożyczek, emitowanie bankowych papierów wartościowych oraz prowadzenie skupu i sprzedaży wartości dewizowych, jak również usługi maklerskie oraz doradztwa i pośrednictwa finansowego.
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: UOKiK (Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów)) wszczął wobec Wnioskodawcy postępowanie z urzędu w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów dotyczących stosowania w umowie o świadczenie usług wykonywania zleceń na rynkach OTC oferowanych przez Wnioskodawcę niedozwolonych zapisów umownych.
W związku z powyższym postępowaniem Wnioskodawca w oparciu o art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2021 r. poz. 275) wyraził wolę porozumienia oraz zaproponował szereg działań, które po wydaniu decyzji przez Prezesa UOKiK Wnioskodawca będzie zobowiązany zrealizować.
Jednym z zobowiązań Banku będzie wykonanie przez Wnioskodawcę rekompensaty (określanej również jako: „świadczenie”) na rzecz konsumentów realizowanej na dwa sposoby:
1. konsumentowi pozostającemu klientem Wnioskodawcy – zostanie obniżona stawka prowizji od wykonywanego obrotu na rachunku OTC lub zostanie wypłacona określona kwota np. 25 PLN (w zależności od decyzji Klienta),
2. konsumentowi będącemu byłym klientem Wnioskodawcy – zostanie wypłacona określona kwota np. 25 PLN.
Określona kwota wypłaty lub określona kwota, o którą zostanie obniżona prowizja zostaną wyliczone na podstawie algorytmu zaproponowanego przez UOKiK, uwzględniającego m.in. parametry proponowanej oferty produktowej Banku, przy czym kwota ta będzie równa dla wszystkich konsumentów, którzy wybrali dany sposób wykonania przez Bank rekompensaty.
Każdy konsument będzie mógł otrzymać od Wnioskodawcy jedno świadczenie. O wyborze sposobu wykonania rekompensaty zadecyduje konsument. Konsumenci będą informowani o przysługującej rekompensacie za pośrednictwem strony internetowej Wnioskodawcy. Rekompensata zostanie przyznana konsumentom, którzy w określonym przez Wnioskodawcę terminie wypełnią kompletnie wniosek o wykonanie rekompensaty i o swoim wyborze poinformują Wnioskodawcę. Konsumenci otrzymają rekompensatę w określonym przez Wnioskodawcę terminie. Jeżeli zatem wniosek o wykonanie rekompensaty nie zostanie złożony, rekompensata nie zostanie wykonana.
W uzupełnieniu do wniosku wskazaliście Państwo, że niedozwolone praktyki stosowane przez Bank nie dotyczyły nienależnie pobieranych przez Bank prowizji ani opłat w nienależnej wysokości.
Pytania
1. Czy realizacja rekompensaty przez Wnioskodawcę poprzez obniżenie konsumentowi prowizji Wnioskodawcy od wykonywanego obrotu na rachunku OTC będzie skutkowała powstaniem przychodu podatkowego po stronie konsumenta, a tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia i wysłania informacji podatkowej PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11?
2. Czy realizacja rekompensaty przez Wnioskodawcę poprzez wypłatę konsumentowi określonej kwoty pieniędzy będzie skutkowała powstaniem przychodu podatkowego po stronie konsumenta, a tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia i wysłania informacji podatkowej PIT-11?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad 1.
Realizacja rekompensaty przez Wnioskodawcę poprzez obniżenie konsumentowi prowizji Wnioskodawcy od wykonywanego obrotu na rachunku OTC nie będzie skutkowała powstaniem przychodu podatkowego po stronie konsumenta, a tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia i wysłania informacji podatkowej PIT-11.
Ad 2.
Realizacja rekompensaty przez Wnioskodawcę poprzez wypłatę konsumentowi określonej kwoty pieniędzy nie będzie skutkowała powstaniem przychodu podatkowego po stronie konsumenta, a tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia i wysłania informacji podatkowej PIT-11.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy pdof, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c Ustawy pdof oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z kolei, w myśl art. 11 ust. 1 Ustawy pdof przychodami, z zastrzeżeniem art. 14, art. 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 Ustawy pdof, w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 Ustawy pdof, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Natomiast, na podstawie art. 20 ust. 1 Ustawy pdof, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy pdof, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 Ustawy pdof, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 Ustawy pdof oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 Ustawy pdof. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.
Wnioskodawca uważa, że w opisanym powyżej stanie faktycznym po stronie konsumenta nie dochodzi do powstania przysporzenia majątkowego, które na gruncie regulacji Ustawy pdof mogłoby zostać znane za przychód podlegający opodatkowaniu. Stosowny przychód, który podlega opodatkowaniu, obejmuje wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Taki pogląd został ugruntowany w orzecznictwie sądowo-administracyjnym oraz w interpretacjach indywidualnych wydawanych dotychczas przez organy podatkowe (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 czerwca 2014 r. sygn. IPPB2/415-238/14-2/MG czy uchwała NSA z dnia 16 października 2006 roku, sygn. akt II FPS 1/06).
W przedstawionym opisie stanu faktycznego Wnioskodawca rekompensuje konsumentowi straty, powstałe w rezultacie stosowania przez Wnioskodawcę niedozwolonych zapisów umownych. Jak sama nazwa wskazuje (por. słownik języka polskiego PWN), rekompensata to: zrównoważenie lub wyrównanie braku, niedoboru lub ujemnego charakteru czegoś; zlikwidowanie poniesionych przez kogoś strat lub doznanych krzywd; to, co równoważy braki, straty lub krzywdy.
W ocenie Wnioskodawcy, wyrównanie strat nie powoduje zwiększenia aktywów danej osoby, a jedynie ma na celu przywrócenie sytuacji majątkowej sprzed dokonania naruszenia. Tym samym, w ocenie Banku należy uznać, że po stronie konsumenta w związku z realizacją rekompensaty, do której Bank się zobowiązał w związku z postępowaniem UOKIK, niezależnie od formy tej rekompensaty, nie dochodzi do powstania przysporzenia majątkowego, a w efekcie do powstania przychodu, o którym mowa w art. 11 Ustawy pdof. W przeciwnym bowiem razie konsument otrzymujący wyrównanie straty zapłaciłby podatek dochodowy nie osiągając faktycznie żadnego realnego zwiększenia jego majątku.
Zbieżną interpretację przepisów przeprowadzono w interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2015 r. o sygn. IPPB2/415-1027/14-2/MG, w której stwierdzono, iż; „(`(...)`) w wyniku uznania przez Bank składanej przez Klienta reklamacji w zakresie nieprawidłowo wykonanych usług bankowych, tj. stwierdzenia, że poniesione przez Klienta szkody były wywołane działaniami Banku, jego systemów lub działaniami pracownika, Bank podejmuje starania celem wyrównania poniesionej przez Klienta straty, które przybierają różne formy. Bank dokonuje zwrotu poniesionych przez Klienta strat. W świetle powyższego, należy stwierdzić, że zwrot poniesionych przez Klienta strat z tytułu nieprawidłowo wykonanych usług bankowych nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia na rzecz Klienta informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (`(...)`)”.
Podsumowując powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku realizacji rekompensaty na rzecz konsumentów w ramach postępowania Prezesa UOKiK w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów dotyczących stosowania w umowie o świadczenie usług wykonywania zleceń na rynkach OTC niedozwolonych zapisów umownych, po stronie konsumenta nie powstanie przychód podatkowy, o którym mowa w art. 20 Ustawy pdof, i tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia i wysłania informacji podatkowej PIT-11, o której mowa w art. 42a Ustawy pdof.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ogólne pojęcie przychodu ustawodawca zdefiniował w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Katalog źródeł przychodu, do których kwalifikuje się przychody danego rodzaju został wymieniony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: źródłami przychodów są inne źródła.
Art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł mówi się w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
W niniejszej sprawie, powstała wątpliwość, czy realizacja rekompensaty przez Wnioskodawcę poprzez obniżenie konsumentowi prowizji Wnioskodawcy od wykonywanego obrotu na rachunku OTC lub poprzez wypłatę konsumentowi określonej kwoty pieniędzy będzie skutkowała powstaniem przychodu podatkowego po stronie konsumenta, a tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia i wysłania informacji podatkowej PIT-11.
Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.
Niemniej jednak z definicji przychodu wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych ani też inne przepisy podatkowe nie zawierają definicji „rekompensaty”. Należy się zatem posiłkować definicją słownikową. Odwołując się zatem do definicji słownikowej zawartej w Słowniku Języka Polskiego należy zauważyć, że słowo rekompensata oznacza zrównoważenie lub wyrównanie braku, niedoboru lub ujemnego charakteru czegoś; zlikwidowanie poniesionych przez kogoś strat lub doznanych krzywd; to, co równoważy braki, straty lub krzywdy.
Świadczenia, które zostaną wypłacone przez Wnioskodawcę są konsekwencją wszczętego przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wobec Wnioskodawcy postępowania z urzędu w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów dotyczących stosowania w umowie o świadczenie usług wykonywania zleceń na rynkach OTC oferowanych przez Wnioskodawcę niedozwolonych zapisów umownych.
Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się pojęciem „rekompensata” w kontekście zwolnienia z opodatkowania – art. 21 ust. 1 pkt 30a, 52, 53, 101, art. 52d, art. 52h. Taki stan rzeczy, mając na uwadze zasadę powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ustawy, wskazuje na to, że ustawodawca objął zakresem ustawy „rekompensaty” jednocześnie wskazując, na jakich zasadach ich przyznanie korzysta ze zwolnienia.
Z opisu sprawy wynika, że rekompensata będzie przyznana z tytułu stosowania przez bank niedozwolonych zapisów umownych. Jak wskazano w uzupełnieniu, niedozwolone praktyki stosowane przez Bank nie dotyczyły nienależnie pobieranych przez Bank prowizji ani opłat w nienależnej wysokości.
Zatem, w sytuacji gdy przedmiotowa rekompensata nie stanowi zwrotu poniesionych przez klienta nienależnie wydatków, to zarówno w przypadku obniżenia konsumentowi prowizji od wykonywanego obrotu na rachunku OTC jak i wypłaty konsumentowi określonej kwoty pieniędzy stanowi realną korzyść majątkową, która jest przychodem z tzw. innych źródeł. Zaznaczyć trzeba, że klient decyduje o sposobie wyboru wykonania rekompensaty. W przypadku gdy kwota prowizji zostaje obniżona to de facto dochodzi do kompensaty prowizji i wypłacanej rekompensaty, w wyniku której klient płaci niższą prowizję.
W sytuacji gdy rekompensata nie stanowi zwrotu poniesionych przez klienta nienależnie wydatków klient nie ponosi straty ekonomicznej – rekompensatę Wnioskodawca wypłaca z uwagi na stwierdzone przez UOKiK stosowanie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów dotyczące stosowania w umowie o świadczenie usług wykonywania zleceń na rynkach OTC niedozwolonych zapisów umownych.
Tak więc należy uznać, że dokonywane na rzecz konsumenta obniżenie prowizji od wykonywanego obrotu na rachunku OTC lub wypłata konsumentowi określonej kwoty pieniędzy stanowią przysporzenie po stronie konsumenta i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ po stronie konsumenta w związku z dokonanym obniżeniem prowizji od wykonywanego obrotu na rachunku OTC lub wypłatą konsumentowi określonej kwoty pieniędzy nastąpi realne przysporzenie majątkowe. Jest to zatem podstawą, aby uznać powyższe za dochód podlegający opodatkowaniu.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje żadnego wyłączenia ani zwolnienia dla opisanych wyżej świadczeń.
W konsekwencji, realizacja rekompensaty przez Wnioskodawcę poprzez obniżenie konsumentowi prowizji Wnioskodawcy od wykonywanego obrotu na rachunku OTC lub poprzez wypłatę konsumentowi określonej kwoty pieniędzy, będzie skutkowała powstaniem przychodu podatkowego po stronie konsumenta, a tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia i wysłania informacji podatkowej PIT-11 zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawiliście Państwo i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzecznictwo, ponieważ zapadło ono w odniesieniu do indywidualnego i właściwego tylko temu orzecznictwu opisu sprawy. W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca zaprezentowanego przez Wnioskodawcę wyroku zamyka się w obrębie sprawy, dla której został wydany.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).