Interpretacja dotyczy obowiązków płatnika związanych z rozliczeniem składek ZUS oraz składki zdrowotnej zleceniobiorcy, a także ich wykazania w informacji PIT-11. Organ uznał stanowisko wnioskodawcy za częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe. Organ potwierdził, że w przypadku zwrotu przez zleceniobiorcę płatnikowi zaległych składek ZUS, płatnik (Urząd Miejski) ma obowiązek wykazać wartość tych zwróconych składek w poz. 69 informacji PIT-11 jako składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT. Z kolei w poz. 72 PIT-11 nie należy wykazywać nadpłaconej składki zdrowotnej ze znakiem minus, ponieważ formularz PIT-11 nie przewiduje wartości ujemnych. Organ wskazał również, że jeśli zleceniobiorca nie zwróci płatnikowi zaległych składek ZUS opłaconych za niego, płatnik powinien wykazać te składki w poz. 51 i 53 PIT-11 jako przychód i dochód zleceniobiorcy z tytułu działalności wykonywanej osobiście, bez uwzględniania kosztów oraz zaliczki na podatek dochodowy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej wykazania w informacji PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11 składki zdrowotnej ze znakiem minus i prawidłowe w pozostałej części.
14 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 grudnia 2021 r. (wpływ 7 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:
Czy w sytuacji, gdy zleceniobiorca zwróci zaległe składki ZUS na konto Urzędu Miejskiego (`(...)`) w bieżącym roku należy wystawić dla niego PIT na koniec 2021 roku i jak wykazać kwotę opłaconych przez zleceniobiorcę składek na ubezpieczenie społeczne, pomniejszonych o składkę zdrowotną oraz jak wykazać mniejszą zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych? W jaki sposób i w jakim PIT ująć wspomniane składki ZUS?
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zwrotu przez zleceniobiorcę składek na ubezpieczenie społeczne pomniejszonych o nadpłaconą składkę zdrowotną Urząd Miejski w (`(...)`) będzie zobowiązany do wystawienia dla zleceniobiorcy PIT-11 i wykaże kwotę składek w poz. 69 informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 za bieżący rok. Natomiast nadpłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne wykaże w poz. 72 wspomnianego PIT-11 ze znakiem minus.
Ponadto Wnioskodawca uważa, że w sytuacji gdyby zleceniobioca nie zwrócił na konto Urzędu Miejskiego zaległych składek emerytalno - rentowych opłaconych przez Urząd Miejski za zleceniobiorcę w części finansowanej przez zleceniobiorcę, w wystawionym PIT-11 za 2021 rok wykaże przychód i dochód w poz. 51 i 53 w wysokości zapłaconych przez płatnika składek (emerytalnej i rentowej) w wierszu: działalność wykonywana osobiście, bez wykazywania kosztów i zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, że Urząd Miejski w (`(...)`) dokonując prawidłowego rozliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zleceniobiorcy uwzględnił wcześniej pobraną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i przyjął ją do rozliczenia w pierwotnej wysokości.
W związku z tym w informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 za bieżący rok zaliczka na podatek dochodowy wynikająca z korekty rozliczenia zleceniobiorcy za 2019 rok nie zostanie wykazana, ponieważ została uwzględniona we właściwej wysokości w PIT-11 wystawionym dla zleceniobiorcy za rok 2019.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Ponieważ w powyższym przepisie ustawodawca posługuje się pojęciem „nieodpłatnego świadczenia” to wobec jego niezdefiniowania w ustawie podatkowej odwołać się należy do stanowiska wyrażanego w tej mierze, a więc co do sposobu rozumienia tego pojęcia, w dotychczasowym orzecznictwie sądowym.
W uchwałach z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że na gruncie tej ustawy, termin „nieodpłatne świadczenie” ma
„szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.
W uchwale z 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych.
Z ogólnej definicji przychodów zawartej w ww. artykule wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika, to wskazać należy, że dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mający konkretny wymiar finansowy.
Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby. Takim świadczeniem jest m.in. wykonanie zobowiązania danej osoby przez inny podmiot (np. zapłacenie składek przez płatnika środkami z jego majątku w sytuacji, gdy winny one być sfinansowane środkami podatnika – tutaj zleceniobiorcy).
W świetle powyższego, zapłacenie ze środków płatnika kwoty składek na ubezpieczenia społeczne czy zdrowotne w części, w której powinny być pokryte z dochodu osoby fizycznej (ubezpieczonego), skutkuje powstaniem przychodu po stronie osoby fizycznej.
Przy tym, o sposobie opodatkowania przychodu decyduje kwalifikacja do właściwego źródła przychodów zdeterminowana m.in. rodzajem stosunku prawnego łączącego świadczeniodawcę ze świadczeniobiorcą w momencie dokonania świadczenia.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są m. in.:
pkt 2 – działalność wykonywana osobiście;
pkt 9 – inne źródła.
Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
c) przedsiębiorstwa w spadku
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Stosownie zaś do art. 20 ust. 1 komentowanej ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne czy częściowo odpłatne.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:
a) zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
b) potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu
- odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie zaś art. 27b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1398, z późn. zm.):
a) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
b) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
- obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przy tym, na podstawie art. 27b ust. 2 ww. ustawy:
Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Przy tym, zgodnie z art. 41 ust. 1a ww. ustawy:
Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.
Na mocy art. 42 ust. 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.
Ową imienną informacją o wysokości dochodu jest PIT-11.
Z kolei w myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Przedmiotem zadanego we wniosku pytania podatkowego jest wątpliwość co do skutków podatkowych zwrócenia Wnioskodawcy przez zleceniobiorcę, zapłaconych za tegoż zleceniobiorcę zaległych składek ZUS.
W przypadku zleceniobiorców, którzy nie zwrócili płatnikowi zapłaconych za nich składek w roku podatkowym, w którym płatnik zapłacił za ubezpieczonego składkę, powstaje przychód. Uiszczając za zleceniobiorcę zaległe składki na ubezpieczenia zleceniodawca reguluje zobowiązanie zleceniobiorcy należne wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Ustawodawca ukształtował bowiem rolę płatnika jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno-technicznych. Obowiązek podatkowy ciąży ostatecznie na podatniku. Płatnik natomiast, przekazuje organowi podatkowemu pieniądze podatnika. Z chwilą pobrania podatku i przekazania jego równowartości na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązek płatnika wygasa.
Innymi słowy taki zleceniobiorca uzyskał wymierną korzyść majątkową, gdyż inny podmiot, tj. zleceniodawca, poniósł kosztem swojego majątku wydatek, który winien być sfinansowany majątkiem (dochodami) zleceniobiorcy.
Opisana we wniosku sytuacja zwrócenia płatnikowi przez zleceniobiorcę zapłaconych za tegoż zleceniobiorcę składek ZUS powoduje, że składki na ubezpieczenie społeczne zleceniobiorcy są finansowane z jego dochodu (jego środków). Takie działanie wyczerpuje więc dyspozycję art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy tym, dopóki zleceniobiorca nie zwróci ww. zaległych, do tego momentu Wnioskodawca nie może zastosować odpowiednich potrąceń przy obliczaniu zaliczki i tym samym, zleceniobiorca nie może tych kwot (potrąconych) odliczyć a zleceniodawca (Wnioskodawca) wykazać ich w informacji PIT-11. Do tego momentu zaległe składki nie zostały bowiem potrącone z przychodu zleceniobiorcy. Dopiero w momencie ich potrącenia powstaje taka możliwość, gdyż są poniesione kosztem majątku zleceniobiorcy.
Zatem jeżeli zapłacona uprzednio przez zleceniodawcę za zleceniobiorcę składka nie zostanie przez płatnika potrącona w roku podatkowym, w którym płatnik dokonał jej zapłaty do ZUS to po stronie zleceniobiorcy powstanie przychód.
W sytuacji korygowania płatności ZUS Wnioskodawca nie ma obowiązku składania korekt wcześniejszych rozliczeń podatkowych, gdyż obowiązki płatnika są wykonywane w bieżącym roku podatkowym.
Należy jednak zwrócić uwagę, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii obowiązku zwrotu płatnikowi zapłaconej składki.
W przypadku jednak gdy podatnik zdecydował się zwrócić płatnikowi zapłacone za niego zaległe składki społeczne, należy wskazać, że na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 tej ustawy:
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.
Przy tym, stosownie do art. 26 ust. 7h ww. ustawy:
Kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.
Zatem, to podatnik zwracając płatnikowi zapłacone za tegoż podatnika zaległe składki społeczne w latach późniejszych niż rok uzyskania świadczenia, będzie mógł odliczyć je, stosownie do postanowień art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy, od dochodu w składanym przez siebie zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu za rok w którym dokona zwrotu tych składek.
Reasumując: w sytuacji gdy na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego, zleceniobiorca zwróci Wnioskodawcy zapłacone za tegoż zleceniodawcę zaległe składki ZUS, Wnioskodawca będzie zobowiązany w informacji PIT-11 za rok podatkowy, w którym otrzymał rzeczony zwrot wykazać wartość zwróconych składek na ubezpieczenie społeczne jako wartość składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Rację ma również Wnioskodawca twierdząc, że z ww. tytułu nie ma obowiązku uwzględniania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, skoro ta wykazywała wartości na moment zapłaty zaliczek faktycznie właściwe.
Jednocześnie, w ww. informacji PIT-11 Wnioskodawca winien odpowiednio uwzględnić zmianę wartości składek na ubezpieczenia zdrowotne, przy czym należy zaznaczyć, że formularz ten nie przewiduje wartości ujemnych (ze znakiem minus) i jedynie w tym aspekcie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe; wykazywane są bowiem składki podlegające odliczeniu od podatku.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazuje, że nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości technicznego wypełniania informacji PIT-11 z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, nakłada na organ podatkowy obowiązek wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, nie podlega urzędowej interpretacji techniczne wypełnianie informacji podatkowej opisanej we wniosku, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego; nie mieści się to w kompetencjach tut. Organu.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili