0112-KDIL2-1.4011.844.2021.2.KB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął w dniu 10 września 2021 r., uzupełnionym pismem w dniu 22 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 16 listopada 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.844.2021.1.KB na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 16 listopada 2021 r., doręczono 19 listopada 2021 r., natomiast w dniu 22 listopada 2021 r. do tut. organu wpłynęło pismo, stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym darowizny z dnia (…) marca 2010 r. (Rep. (…)) Wnioskodawca nabył wraz z siostrą, ½ udziałów w nieruchomości stanowiącej działkę o numerze 1.

Decyzją podziałową z dnia (…) marca 2017 r. działka 1 została podzielona na działki 3, 4.

W dniu (…) czerwca 2017 r. podpisano akt notarialny umowy zniesienia współwłasności (Rep. (…)) w taki sposób, iż Wnioskodawca nabył działkę 3, a siostra nabyła działkę 4.

Zniesienie współwłasności nastąpiło bez wzajemnych spłat i dopłat.

Już jako jedyny właściciel działki 3 powstałej w wyniku podziału działki 1, Wnioskodawca uzyskał decyzję z dnia (…) października 2018 r. o podziale działki 3 na działki 5, 6, 7, 8, 9.

Obecnie Zainteresowany chciałby sprzedać działki o numerach 5, 6, 7, 8, 9.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany udzielił następujących odpowiedzi na pytania Organu:

Czy wartość nieruchomości, której Pan stał się właścicielem w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w wartości udziału jaki przysługiwał Panu przed dokonaniem zniesienia współwłasności?

Odpowiedź: Tak.

Czy prowadzi/prowadził Pan jakąkolwiek działalność gospodarczą, jeśli tak to w jakim zakresie?

Odpowiedź: Nie.

Czy pierwotna działka lub którakolwiek z powstałych nowych działek będących Pana własnością była związana z ewentualną działalnością gospodarczą prowadzoną przez Pana?

Odpowiedź: Nie.

W jaki sposób wykorzystywał Pan poszczególne działki od momentu wejścia w ich posiadanie?

Odpowiedź: Nieużytki.

Czy którakolwiek z działek była/jest przedmiotem najmu, jeśli tak to w jakim okresie i jakie pożytki czerpał/czerpie Pan z tego tytułu ?

Odpowiedź: Nie.

Czy działki przeznaczone do sprzedaży – na dzień planowanej sprzedaży – będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, gdzie uchwalenie tego planu przez Gminę nastąpi bez jakichkolwiek starań z Pana strony, czy to Pan wystąpi/wystapił o opracowanie planu zagospodarowania przestrzenego dla sprzedawanych działek?

Odpowiedź: Działki są objęte Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna). Plan uchwalony bez jakichkolwiek starań ze strony Wnioskodawcy.

Czy poczynił/poczyni Pan jakiekolwiek działania dotyczące zwiekszenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia ich, jeśli tak to jakie i kiedy ( np. budowa drogi, doprowadzenie mediów itp.)?

Odpowiedź: Nie.

Czy w stosunku do przedmiotowych działek podejmował/podejmie Pan takie działania jak: zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej lub inne działania, jeśli tak to jakie?

Odpowiedź: Nie.

Czy występował/wystąpi Pan o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego terenu dla sprzedawanych działek?

Odpowiedź: Tak – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna – wystąpienie o decyzję przed uchwaleniem przez gminę Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego.

Czy i jakie działania marketingowe podjął/podejmie Pan w celu sprzedaży każdej z działek przeznaczonych do sprzedaży?

Odpowiedź: Wystawienie działek na sprzedaż w biurze nieruchomości.

W jaki sposób pozyska Pan nabywców dla sprzedawanych działek?

Odpowiedź: Sprzedaż własna.

Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości oprócz wskazanych we wniosku przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży, jeśli tak to należy wskazać ich ilość oraz jakie to są nieruchomości (np. zabudowane, niezabudowane, rolne)?

Odpowiedź: Dom jednorodzinny we współwłasności majątkowej małżeńskiej.

Czy dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości, jeśli tak to należy podać dla każdej ze sprzedanych nieruchomości odrębnie:

a) Kiedy (należy wskazać datę)i w jaki sposób wszedł Pan w jej posiadanie;

b) W jakim celu nieruchomości zostały nabyte;

c) W jaki sposób były one wykorzystywane przez Pana w czasie ich posiadania;

d) Kiedy (należy wskazać datę)i dlaczego dokonał Pan ich sprzedaży;

e) Ile nieruchomości (należy wskazać liczbę) Pan sprzedał i jakie to były nieruchomości;

f) Na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedazy nieruchomości?

Odpowiedź: Nie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z uzyskaniem środków ze sprzedaży działek, Wnioskodawca będzie objęty obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego, czy też nie będzie objęty tym podatkiem z uwagi na fakt nabycia nieruchomości w okresie dłuższym niż 5 lat do chwili sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on objęty obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od środków uzyskanych ze sprzedaży działek o numerach 5, 6, 7, 8, 9, z uwagi na fakt, że powstały one z podziału działki 3, która powstała z podziału działki 1, a którą to Wnioskodawca nabył we współwłasności w dniu (…) marca 2010 r. Zatem zdaniem Wnioskodawcy zachodzą przesłanki zwalniające go z zapłaty podatku, z uwagi na nabycie tych praw w terminie przekraczającym 5 lat do chwili ich sprzedaży. Nie zmienia również tego faktu zniesienie współwłasności z dnia (…) czerwca 2017 r., gdyż dotyczyło tej samej nieruchomości, tylko podzielonej na mniejsze działki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

- odpłatne zbycie (pkt 8), z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

- odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

- zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy.

Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, itp.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Z opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że otrzymał on w darowiźnie w 2010 r. udział w nieruchomości wraz z siostrą. W 2017 r. dokonali oni podziału nieruchomości na 2 działki oraz zniesienia współwłasności w taki sposób, że każde z nich otrzymało odrębną działkę. Zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat, a wartość nieruchomości, którą Wnioskodawca uzyskał w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w wartości udziału jaki przysługiwał mu przed dokonaniem zniesienia współwłasności. Następnie Zainteresowany dokonał podziału posiadanej działki na 5 działek, dla których wystąpił o wydanie warunków zabudowy. Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego został uchwalony przez gminę bez jakichkolwiek starań ze strony Wnioskodawcy. Zainteresowany nie prowadzi/prowadził działalności gospodarczej, nie użytkował w żaden sposób posiadanych działek, nie wynajmował ich, nie poczynił działań zwiększających wartość posiadanych nieruchomości. Wnioskodawca nie sprzedawał wcześnie innych nieruchomości. W celu sprzedaży działek Zainteresowany wystawi ogłoszenie w biurze nieruchomości.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy w związku z uzyskaniem środków ze sprzedaży działek, będzie on objęty obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, w celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych z planowanej sprzedaży należy rozważyć, czy czynności sprzedaży powyższych nieruchomości, mają znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że udział w pierwotnej nieruchomości nie został nabyty przez Wnioskodawcę dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Zainteresowany nabył udział w nieruchomości w drodze darowizny ponad 10 lat temu.

W przedmiotowej sprawie, czynności podejmowane przez Zainteresowanego wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem prywatnym majątkiem. Zainteresowany dokonał co prawda podziału działki uzyskanej w wyniku zniesienia współwłasności oraz wystąpił o warunki zabudowy, jednak z całokształtu sprawy nie wynika, aby działania te miały charakter profesjonalnego działania w celu osiągnięcia zysku. Nieruchomość nie była wykorzystywana w żaden sposób przez Wnioskodawcę od lat.

W przedstawionym opisie sprawy nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działek wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Całokształt czynności, a w szczególności zakres działania Wnioskodawcy, m. in. argumenty, że sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie długiego okresu czasu od jej nabycia, sposób jej nabycia, a także sposób zarządzania nieruchomością w czasie jej posiadania sugerują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Mając powyższe na uwadze skutki podatkowe odpłatnego zbycia ww. działek należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca stał się współwłaścicielem nieruchomości na podstawie umowy darowizny. Następnie wraz z siostrą dokonali podziału nieruchomości i zniesienia współwłasności.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną (art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności – w przypadku ich sprzedaży – należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością.

Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Mając na uwadze, że z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż w wyniku zniesienia współwłasności nie nabył on nieruchomości, której wartość przekroczyłaby wartości udziału jaki mu przysługiwał przed dokonaniem zniesienia współwłasności, uznać należy, że czynność zniesienia współwłasności nie stanowiła dla Wnioskodawcy nowego nabycia.

W związku z powyższym pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie liczony od momentu dokonania zniesienia współwłasności. Datą nabycia nieruchomości dla Wnioskodawcy będzie data otrzymania udziału w nieruchomości w drodze darowizny, tj. 2010 r.

Zatem w przedmiotowej sprawie sprzedaż działek posiadanych przez Wnioskodawcę nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nastąpi po upływie okresu, o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy od podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia tych działek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.