0115-KDWT.4011.228.2021.2.MJA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2021 r. (data wpływu 2 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W dniu 18 października 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą z zakresu objętego kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z tj. Działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej 1 stycznia 2015 r. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem oprogramowania w wybranych technologiach dla swojego obecnego kontrahenta będącego Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowaną w Polsce (dalej jako: „Kontrahent” lub „Spółka"). W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza wykonywania usług dla innych kontrahentów, w tym również dla podmiotów zagranicznych.

Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na podstawie zawartej z Kontrahentem umowy o współpracę (dalej jako: „Umowa”). W Umowie zostało określone, że wszelkie prawa autorskie do wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych oraz ich części zostają za ustalonym wynagrodzeniem przeniesione na Kontrahenta. Wynagrodzenie dla Wnioskodawcy zostało określone w Umowie ryczałtowo oraz wskazano dodatkowe wynagrodzenie godzinowe. Wnioskodawca rozlicza się ze swoim Kontrahentem za wykonane usługi wystawiając co miesiąc fakturę VAT (podatek od towarów i usług).

Wnioskodawca na dzień składania wniosku dysponuje wyodrębnionymi z prowadzonej ewidencji księgowej działaniami podejmowanymi w celu tworzenia programu komputerowego, umożliwiającymi ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na podstawie art. 30cb Updof (zwane dalej: „ewidencja IP Box").

Wnioskodawca od 2019 r. do kwietnia 2020 r. zajmował się tworzeniem programu komputerowego będącego interfejsem programowania aplikacji tzw. API (dalej jako: „Program 1” oraz łącznie jako: „Programy"). Stworzony przez Wnioskodawcę Program 1 służy do rezerwacji (…). Program 1 komunikuje się z zewnętrznymi systemami API używanymi do rezerwacji (…).

Od kwietnia 2020 r. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem oprogramowania API pozwalającego na (…), skupionych wokół produktów/usług danej firmy (dalej jako: „Program 2” oraz łącznie jako: „Programy”). Jest to zasadniczo kilka osobnych programów dostosowanych do konkretnych potrzeb Kontrahenta. Program 2 pozwala m.in. na (…).

Wnioskodawca w przypadku potwierdzenia przez Organ wydający interpretację, że wskazane we wniosku stanowisko jest prawidłowe, zamierza skorzystać z ulgi podatkowej IP Box od 2019 r. do momentu zakończenia prowadzenia działalności opisanej we wniosku.

Wyżej wskazane Programy zostały wytworzone przez Wnioskodawcę tzn. został stworzony nowy kod źródłowy, a nie była to jedynie modyfikacja już istniejącego kodu źródłowego. Stworzone Programy są kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Stanowią zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Komponentami wytworu Wnioskodawcy są m.in. sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne. W wyniku tworzenia/rozwinięcia programów, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania.

W ramach tworzenia Programów Wnioskodawca wykonuje prace polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, z zakresu narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Przejaw działalności w wyniku, której powstają Programy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Program 1 pozwala na kompleksową obsługę (…).

Program 2 jest rozwiązaniem pozwalającym na tworzenie (…).

Programy zostały wytworzone za pomocą wybranych języków programowania tj. Java oraz Kotlin. Stworzone przez Wnioskodawcę programy kwalifikuje się jako API (Interfejs Programowania Aplikacji) oparte na JVM (Wirtualnej maszynie Javy).

Wytworzone Programy różnią się od rozwiązań dostępnych na rynku. (…).

W swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy od podstaw nowe programy komputerowe. Jednak w przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza, że w ramach wykonywanej działalności gospodarczej będzie podejmował działania mające na celu ulepszanie lub rozwijanie już istniejących programów, których właścicielem będzie Kontrahent. W takiej sytuacji Wnioskodawca będzie tworzył program, który umożliwi rozszerzenie zakresu funkcjonowania lub użyteczności programu pierwotnego (należącego do Kontrahenta). Wytworzony w wyniku takich prac program będzie posiadał odrębny od programu pierwotnego kod źródłowy, będzie stanowił zatem odrębny program. W takim wypadku Wnioskodawca będzie posiadał autorskie prawa majątkowe własności intelektualnej do tak wytworzonego programu, aż do momentu przeniesienia ich na Kontrahenta. Wnioskodawca nie będzie właścicielem programu pierwotnego, jego współwłaścicielem, czy też użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Prawo autorskie do wytworzonego nowego programu będzie przenoszone za wynagrodzeniem na Kontrahenta.

Praca nad Programami oparta jest o długoterminowy cel podzielony na mniejsze funkcjonalności Programów. Tworzenie pojedynczej funkcjonalności z kolei podzielone jest na 2-3 tygodniowe okresy zwane sprintami, które są planowane na bieżąco wraz z rozwojem aplikacji - każdy taki sprint zakłada dostarczenie działającego fragmentu kodu (Programu), który może być wykorzystany przez użytkownika systemu. Kolejność zadań ze sprintu oraz zakres sprintu są zmienne.

Program 1 był wykonywany w 4 osobowym zespole. Jedna osoba była odpowiedzialna za przygotowanie projektu graficznego, druga osoba za stworzenie interfejsu użytkownika. Użytkownik korzystając z interfejsu komunikował się z częścią tworzoną przez Wnioskodawcę, czyli API. Czwarta osoba odpowiedzialna była za tworzenie/utrzymanie infrastruktury na której uruchomiona była aplikacja.

Program 2 wygląda podobnie jeśli chodzi o podział obowiązków, pracuje nad nim jednak więcej osób. Projektem graficznym zajmują się 1-2 osoby, interfejs użytkownika tworzą 3-4 osoby, API tworzą 4 osoby, oraz jedna osoba jest odpowiedzialna za tworzenie/utrzymanie infrastruktury. Wnioskodawca przekazuje Kontrahentowi ewidencję wskazującą liczbę godzin pracy spędzonych nad Programami.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zawierającą elementy wyraźnie wskazane w art. 30cb Updof. Ewidencja zapewnia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca jako dysponujący wyłącznie jednym prawem kwalifikowanym uwzględnia w ewidencji przychody, koszty uzyskania przychodów, dochód (stratę) uznawaną za uzyskaną z tego prawa (zgodnie z regułami wskazanymi powyżej). Koszty dla potrzeb kalkulacji wskaźnika Nexus będą określane dla jednego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością, którą planuje objąć ulgą IP Box ponosi szereg kosztów związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jako przykładowe koszty ponoszone przez Wnioskodawcę wskazuje się:

‒ sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne);

‒ licencje na narzędzie wspomagające prace programistyczne (IDE);

‒ sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania, np. tablet, smartphone;

‒ przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS;

‒ literatura fachowa;

‒ rachunki za Internet, telefon;

‒ rata leasingu za samochód, używany do dojazdów na spotkania z Kontrahentem.

Wnioskodawca zamierza korzystać z ulgi IP Box od 2019 r. aż do momentu kontynuowania opisanej we wniosku działalności gospodarczej kwalifikującej do korzystania z preferencyjnej formy opodatkowania.

Wnioskodawca poza wykonywaniem obowiązków związanych z tworzeniem Programów średnio około 2 godzin tygodniowo zajmuje się również testami manualnymi oraz suportem użytkowników aplikacji. Zadania te nie będą uwzględnione w ewidencji IP Box.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na pytania sformułowane w wezwaniu:

1. Czy samodzielnie, w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności „związanej z oprogramowaniem”, prowadził Pan albo prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnie badań naukowych o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (dalej jako: „Pswn”).

2. Czy samodzielnie, w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności „związanej z oprogramowaniem”, prowadził Pan albo prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Wnioskodawca samodzielnie w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej ,,związanej z oprogramowaniem" prowadził oraz prowadzi prace rozwojowe.

3. Czy prowadzona przez Pana działalność obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza obejmująca prace rozwojowe jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

4. Czy działania podejmowane w celu rozwinięcia/ulepszenia istniejącego programowania, będą miały charakter rutynowych i okresowych zmian?

Działania podejmowane przez Wnioskodawcę w celu rozwinięcia/ulepszenia istniejącego oprogramowania nie będą miały charakteru rutynowych i okresowych zmian.

5. Czy w każdym przypadku tworzenie przez Pana „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem Pana pracy?

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę ,,programu komputerowego” jest związane z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu postanowień Pswn. Wnioskodawca prowadzi odrębne prace rozwojowe dla każdego „programu komputerowego” będącego efektem jego pracy.

6. Czy tworzone programy komputerowe podlegają ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062)?

Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe podlegają ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062) dalej jako: „Upap”.

7. Czy – wobec wskazania we wniosku, że w ramach wykonywanej działalności gospodarczej będzie Pan podejmował „działania mające na celu ulepszanie lub rozwijanie już istniejących programów, których właścicielem będzie Kontrahent” – w wyniku tych działań będzie powstawał odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

W wyniku przytoczonych w pytaniu działań Wnioskodawcy będzie powstawał odrębny program (utwór) tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie na podstawie art. 74 Upap.

8. Czy wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę usług programistycznych na rzecz Kontrahentów (takie jak: nowe kody, algorytmy w językach programowania, sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym, pliki wykonywalne, mniejsze funkcjonalności, fragment kodu, API) są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy tylko niektóre z nich (jakie)?

Wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę usług programistycznych na rzecz Kontrahentów stanowią odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 Upap.

9. Proszę o doprecyzowanie jakie rodzaje dochodów osiągał Pan (osiągnie Pan w przyszłości) w związku z wytwarzaniem (i ewentualnie rozwijaniem/ulepszaniem) oprogramowania komputerowego, stosownie do treści art. 30ca ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), które mają być rozliczane przy wykorzystaniu preferencyjnej stawki podatku dla IP BOX.

Wnioskodawca wskazuje, że osiągał dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie świadczonej usługi.

10. Czy sposób „przenoszenia” autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełniał/spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następowało/następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy?

Sposób przenoszenia praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo spełniał warunki przewidziane w Upap, w szczególności uwzględniając art. 41 oraz art. 53 Upap.

11. Czy wobec wskazania we wniosku, że „Program 1 był wykonywany w 4 osobowym zespole” oraz „Program 2 wygląda podobnie jeśli chodzi o podział obowiązków, pracuje nad nim jednak więcej osób” należy rozumieć, że opisana we wniosku działalność jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Pana, czy też działalnością prowadzoną w ramach zespołu programistów pracujących dla Kontrahenta (w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki) w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów i usług, które są oferowane w jej działalności? Jeśli tak, to proszę określić czy były to badania naukowe czy też prace rozwojowe i wskazać jaka była Pana rola w tych pracach?

Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona bezpośrednio przez niego, Wnioskodawca jest samodzielnym programistą, który wykonuje dla Kontrahenta zdefiniowany oraz funkcjonalny samodzielnie program komputerowy. Współpraca Wnioskodawcy z zespołem nie prowadzi do powstania wspólnego utworu. Każdy ze członków zespołu posiada prawa autorskie do wytworzonego samodzielnie oprogramowania, gdyż każda funkcjonalność Programu 1, czy też Programu 2 jest niezależnym oprogramowaniem, do którego prawa autorskie posiada konkretny twórca (programista). Tym samym Wnioskodawca tworzy samodzielnie oprogramowanie do którego posiada prawa autorskie i które może zostać połączone przez kontrahenta po przeniesieniu praw autorskich z innym oprogramowaniem tj. w Programie 1, czy też Programie 2.

12. Czy, wobec wskazania we wniosku, że oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, efektem prac prowadzonych przez Pana samodzielnie w ramach tego zespołu jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy?

Efektem prac Wnioskodawcy jest samodzielny program podlegający ochronie na podstawie art. 74 Upap.

13. Czy za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych otrzymuje Pan odrębne wynagrodzenie, czy też wynagrodzenie to zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług? W jaki sposób obliczane jest wynagrodzenie określone w Umowie ryczałtowo?

Wynagrodzenie Wnioskodawcy za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych nie jest wyodrębnione przez Kontrahenta od wynagrodzenia za dodatkowe prace. Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest natomiast wyodrębniane przez Wnioskodawcę z całości wynagrodzenia na podstawie odrębnej ewidencji. Wynagrodzenia określone w umowie ryczałtowo jest odpowiednio kwalifikowane przez Wnioskodawcę, na podstawie odrębnej ewidencji w części do wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych, a w części do wynagrodzenia za dodatkowe prace. Wynagrodzenie ryczałtowe przysługuje Wnioskodawcy za tworzenie programów oraz dodatkowe prace przez określoną liczbę godzin w miesiącu.

14. Co należy rozumieć pod pojęciem „koszty zakupu licencji na oprogramowanie; czy licencje te stanowią wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej?

Tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania wymaga korzystania z programów komputerowych, które są niezbędne do korzystania z komputera, urządzeń peryferyjnych oraz już samego tworzenia kodu źródłowego. Niezbędne są licencje na systemy operacyjne oraz na dedykowane aplikacje służące do tworzenia programów. Bez wskazanych narzędzi praca Wnioskodawcy byłaby niemożliwa. Wskazywane licencje stanowią wartości niematerialne i prawne w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

15. W odniesieniu do kosztów, które chciałby Pan uwzględnić we wskaźniku nexus (litera „a”), o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, proszę szczegółowo wymienić wszystkie koszty (posługując się katalogiem zamkniętym, tzn. nie używając zwrotów „np.”, „takie jak” czy „między innymi”), w stosunku do których oczekuje Pan odpowiedzi organu interpretacyjnego oraz proszę szczegółowo wykazać, na czym polega bezpośredni związek wszystkich zaliczonych przez Pana do tej kategorii wydatków z autorskim prawem do programu komputerowego.

‒ Sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne).

‒ Licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne.

Niezbędne do wytworzenia programów komputerowych przez Wnioskodawcę są licencje na systemy operacyjne oraz na dedykowane aplikacje służące do tworzenia programów. Bez wskazanych narzędzi praca Wnioskodawcy byłaby niemożliwa.

‒ Sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania tablet, smartfon.

Sprzęt ten jest niezbędny do weryfikacji przez Wnioskodawcę, czy wytworzone oprogramowanie działa poprawnie. Bez takich narzędzi Wykonawca nie jest w stanie skutecznie tworzyć oprogramowania.

‒ Przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS.

Koszt ten jest używany przez Wnioskodawcę do zapisywania i przetrzymywania stworzonych programów.

‒ Literatura fachowa.

Służąca do zdobywania wiedzy niezbędnej do tworzenia programów komputerowych.

‒ Rachunki za telefon i Internet.

Telefon jest wykorzystywany do kontaktów z kontrahentami, natomiast Internet jest niezbędny do pracy nad programami komputerowymi.

‒ Raty leasingu za samochód, koszty eksploatacji samochodu: paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne.

Pojazd jest potrzebny Wnioskodawcy w celu dojazdów: na spotkania z kontrahentami, do specjalistycznych sklepów z narzędziami do tworzenia programów komputerowych, na specjalistyczne szkolenia.

‒ Usługi księgowe.

Niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności badawczo-rozwojowej, ze względu na sporządzanie odrębnej ewidencji szczegółowej IP_BOX.

‒ Usługi doradztwa prawnego w zakresie IP BOX.

Niezbędne w celu uzyskania informacji przez Wnioskodawcę, czy jego działalność kwalifikuje się do skorzystania z ulgi B+R oraz sporządzenia wniosku o interpretację indywidualną.

16. Czy wszystkie wskazane w opisie sprawy koszty zostały faktycznie poniesione przez Pana na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Wszystkie ww. koszty zostały już faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową, poza ratami leasingu za samochód, z którego Wnioskodawca ma zamiar skorzystać w przyszłości.

17. W odniesieniu do kosztów, które chciałby Pan uwzględnić we wskaźniku nexus, (tj. kosztów będących przedmiotem Pana pytania oznaczonego nr 2), należy wskazać, co do których z wymienionych we wniosku kosztów ma Pan taki zamiar?

Wnioskodawca ma zamiar wskazać wszystkie koszty wymienione w pytaniu 19.

18. Czy Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów czy księgi rachunkowe?

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

19. Jeżeli Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, to należy wyjaśnić:

‒ czy na bieżąco prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

‒ czy prowadzi ją w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

‒ czy wyodrębnia w niej koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem z art. 30cb pkt 2 Updof. Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji rachunkowej pozycje związane z wykonaniem zlecenia na podstawie zawartej z Kontrahentem umowy. Wnioskodawca prowadzi ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na oprogramowanie. Wskazana ewidencja umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dalej jako: „KPWI”), ustalenie przychodów oraz kosztów przypadających na każde KPWI oraz obliczenie dochodu (straty) z każdego KPWI.

20. Czy ww. ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco ww. ewidencję od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

21. W związku ze stwierdzeniem we wniosku, że zamierza korzystać z ulgi podatkowej IP Box do momentu zakończenia prowadzenia działalności opisanej we wniosku proszę o wskazanie, czy zdarzenie przyszłe będzie tożsame z opisanym stanem faktycznym, tj. czy stan faktyczny nie zostanie zmieniony?

Wnioskodawca wskazuje, że zdarzenia przyszłe będą tożsame z opisanym we wniosku stanem faktycznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w myśl art. 5a pkt 38), pkt 40) Updof oraz spełnia pozostałe przesłanki z art. 30ca Updof pozwalające skorzystać z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w wysokości 5% podstawy opodatkowania?

2. Czy wymienione przez Wnioskodawcę koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 Updof, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Updof, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność Wnioskodawcy należy zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 5a pkt 38), pkt 40) Updof. W ramach tworzenia Programów są prowadzone prace rozwojowe polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, z zakresu narzędzi informatycznych oraz oprogramowania. W ramach działalności gospodarczej opracowuje się nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.

Prawa które zgodnie z art. 30ca. Ust. 2 Updof mogą stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej to:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo wskazane w odnośnych przepisach o ochronie prawnej odmian roślin,

8. autorskie prawo do programu komputerowego.

Dodatkowym elementem, który muszą spełnić kwalifikowane prawa własności intelektualnej, jest objęcie ich ochroną prawną.

Prawo autorskie do programu komputerowego nie podlega i nie wymaga formalnej rejestracji. Minister Finansów wskazał w Objaśnieniach podatkowych z 16 lipca 2019 r. dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej jako: „Objaśnienia"), że nie jest możliwe wyczerpujące zdefiniowanie pojęcia prawa autorskiego do programu komputerowego. Programy komputerowe, podlegają jednak ochronie z mocy samego prawa (stosownie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych).

Ponadto, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

W Objaśnieniach odstąpiono od zdefiniowania wyżej wskazanego prawa i ograniczono się jedynie do uwag kierunkowych - stanowiących swoisty wyznacznik dla stosowania ulgi IP BOX. Wymagane prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w celu skorzystania z ulgi IP Box, w kontekście programów komputerowych, w praktyce ogranicza się do działalności rozwojowej. Działalność rozwojową, zgodnie z prawem, należy rozumieć jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wymagane prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w celu skorzystania z ulgi IP Box, w kontekście programów komputerowych, w praktyce ogranicza się do działalności rozwojowej. Działalność rozwojową, zgodnie z prawem, należy rozumieć jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przyjmuje się, że działalność badawczo-rozwojowa musi spełniać trzy kryteria, czyli być:

‒ twórcza - posiadać element nowości;

‒ systematyczna - prowadzona w ramach z góry przyjętych założeń (np. harmonogramu);

‒ innowacyjna - tj. zwiększać zasoby wiedzy albo wykorzystywać zasoby wiedzy, do tworzenia nowych rozwiązań.

Dodatkowo, program komputerowy jako wynik prac badawczo-rozwojowych, musi spełniać wymogi przewidziane dla utworu w rozumieniu prawa autorskiego, czyli być:

‒ twórczy/oryginalny (utwór jako rezultat twórczej działalności; aspekt nowości);

‒ indywidualny (odróżnienie od innych utworów; brak mechanicznego odtworzenia procesów);

‒ ustalony (ustalony w jakiejkolwiek postaci pozwalającej na jego percepcję przez osoby trzecie).

W Objaśnieniach podkreślono, że program komputerowy jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze jeżeli zawiera twórcze, nowatorskie elementy, identyfikowalnego autora oraz został on utrwalony.

Natomiast przyjmuje się, że ocena czy praca danego autora nad programem będzie miała charakter twórczy będzie przeprowadzana ze względu na rzeczywisty wymiar tej pracy, a nie jedynie postanowienia umowne.

Chroniony prawem autorskim jest w szczególności kod źródłowy oraz kod wynikowy programu komputerowego. Mianem programu komputerowego można określić w szczególności „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”, przy czym jako komputer należy rozumieć wszystkie urządzenia, które działają w oparciu o program komputerowy.

Elementy programu komputerowego jakie są chronione prawem autorskim to:

‒ forma programu komputerowego (przedstawienie kodu źródłowego i instrukcji) oraz

‒ interface jeżeli jest on „rzeczywiście źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego”.

Pojęcia ,,program komputerowy” oraz „oprogramowanie" są to pojęcia tożsame, co jednoznacznie wynika z interpretacji polskich oraz europejskich aktów prawnych.

Podsumowując w Objaśnieniach uznano za program komputerowy stanowi: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interface.

Wskazywane Objaśnienia pozwalają stosować szerokie oraz elastyczne rozumienie programu komputerowego. Przez program komputerowy rozumie się przede wszystkim oprogramowanie (w tym interfejs, jeśli stanowi jego nierozerwalną część, umożliwiając interoperacyjność poszczególnych elementów) wykraczające znacznie poza sam tylko kod źródłowy, czy wynikowy.

Podsumowując, należy uznać że program komputerowy jest kombinacją komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego. Program jest również zestawem instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze (w tym tablecie/telefonie/innym urządzeniu) w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Komponentami wytworu są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne. W wyniku tworzenia programu, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania.

Kluczowym elementem wskazanym w Objaśnieniach jest zastrzeżenie, że pełną ochronę przed ryzykiem dyskwalifikacji danego elementu jako programu komputerowego kwalifikowanego do objęcia ulgą IP Box zapewnia podatnikowi wyłącznie indywidualna interpretacja podatkowa. Dokonanie samodzielnej wykładni z zastosowaniem przepisów oraz objaśnień nie stanowi wystarczającej ochrony prawidłowego stosowania ulgi IP BOX.

Działalność Wnioskodawcy spełnia wszystkie powyższe założenia. Tworzone przez Wnioskodawcę Programy są rezultatem jego twórczej działalności oraz posiadają aspekt nowości. Programy odróżniają się od rozwiązań dostępnych na rynku. Zostały stworzone pod indywidualne wymagania Kontrahenta. Wnioskodawca tworzy Programy za pomocą wybranych języków programowania oraz narzędzi programistycznych. Wskazuje to na ustalony charakter utworu jako programu komputerowego, gdyż osoby trzecie mogą zapoznać się z kodem na podstawie którego powstały Programy. Spełnione przez Wnioskodawcę pozostaje również kryterium systematyczności. Praca nad Programami oparta jest o długoterminowy cel podzielony na mniejsze funkcjonalności Programów. Tworzenie pojedynczej funkcjonalności z kolei podzielone jest na 2-3 tygodniowe okresy zwane sprintami, które są planowane na bieżąco wraz z rozwojem Programów - każdy taki sprint zakłada dostarczenie działającego fragmentu kodu (Programu), który może być wykorzystany przez użytkownika systemu. Kolejność zadań ze sprintu oraz zakres sprintu są zmienne. Tworzone przez Wnioskodawcę Programy mają bez wątpienia charakter innowacyjny. Wnioskodawca wykorzystując dostępne zasoby wiedzy z zakresu IT języków programowania, narzędzi programistycznych) tworzy nowe rozwiązania (Programy) przyczynia się zatem do zwiększania zasobów wiedzy.

Wnioskodawca wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8) Updof tworząc Programy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazywany przepis wskazuje następujące kryteria jakie muszą zostać spełnione aby zostało wytworzone kwalifikowane prawo własności intelektualnej:

‒ prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

‒ przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Programy są bezpośrednio wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz stanowią rezultat własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej. Konsekwencją wyżej wskazanych cech Programów jest ich kwalifikacja jako utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem ochrona programów komputerowych obejmuje wszystkie formy jego wyrażania.

Oprogramowanie (program komputerowy) jest definiowane przez doktrynę jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Oprogramowanie podlega ochronie jako utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiągnął dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku z odpłatnym przeniesieniem prawa autorskiego do Programów na Kontrahenta na podstawie zawartej umowy o współpracę.

Na podstawie art. 30ca ust. 7 Updof dochodem z kwalifikowanego IP jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Założeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest przeniesienie praw autorskich do wytworzonych Programów za ustalonym wynagrodzeniem. Powyższe wynika z umów zawartych z Kontrahentem wskazujących, że przenoszone są wszelkie prawa autorskie do wytworzonych Programów w zamian za wynagrodzenie. Otrzymywane przez Wnioskodawcę od Kontrahenta należności stanowią przychód z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Prawidłowe jest zatem zakwalifikowanie ich do kategorii sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2 Updof.

Wydatki ponoszone na wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (Programu) należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 Updof wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: ((a+b)*1,3)/(a+b+c+d)

Poszczególne litery wzoru oznaczają:

a- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 Updof,

c- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Updof,

d- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przepisy Updof nie wskazują katalogu kosztów kwalifikowanych, odnosząc się jedynie w art. 24d ust. 5 Updof do wyłączenia od kosztów kwalifikowanych kosztów niezwiązanych bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Przykładowe koszty jakie ponosi oraz w przyszłości będzie ponosił Wnioskodawca:

1. sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne);

2. licencje na narzędzie wspomagające prace programistyczne (IDE);

3. sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania, np. tablet, smartphone;

4. przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS;

5. literatura fachowa;

6. rachunki za Internet, telefon;

7. rata leasingu za samochód, koszty eksploatacji samochodu (w szczególności paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne- pojazd jest niezbędny do dojazdów: na spotkania z Kontrahentem, do specjalistycznych sklepów, w celu nabycia narzędzi niezbędnych do wytworzenia Programów, na specjalistyczne szkolenia programistyczne;

8. usługi księgowe, prowadzenie kompleksowej księgowości działalności gospodarczej Wnioskodawcy, wraz z ewidencją szczegółową IP Box;

9. usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box, dotyczące usługi w postaci opinii wskazującej, czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi IP Box w świetle obowiązującego prawa oraz złożenia wniosku o interpretację indywidualną ww. zakresie.

Koszty wskazane przez Wnioskodawcę są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, gdyż stanowią bezpośrednie koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Bez ponoszenia ww. kosztów Wnioskodawca nie jest w stanie skutecznie wykonywać pracy, której skutkiem jest powstanie nowych praw własności intelektualnej.

Wskazywane koszty jako bezpośrednio związane z Programami należy zakwalifikować jako koszty używane do obliczenia wskaźnika Nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Updof.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo - rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce, oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2021 r. poz. 478),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2021 r. poz. 478) badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP-BOX stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio – o czym stanowi art. 30ca ust. 8 ww. ustawy.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) x 1,3] / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 – o czym stanowi art. 30ca ust. 6 tej ustawy.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

‒ Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się tworzeniem oprogramowania dla Spółki (Kontrahenta); nie wyklucza, że w przyszłości w ramach wykonywanej działalności gospodarczej będzie podejmował działania mające na celu ulepszanie lub rozwijanie już istniejących programów, których właścicielem będzie Kontrahent;

‒ Wnioskodawca samodzielnie, w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej ,,związanej z oprogramowaniem", prowadził oraz prowadzi prace rozwojowe (określone w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce);

‒ prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza obejmująca prace rozwojowe jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

‒ w ramach tworzenia programów Wnioskodawca wykonuje prace polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania;

‒ działania podejmowane przez Wnioskodawcę w celu rozwinięcia/ulepszenia istniejącego oprogramowania nie będą miały charakteru rutynowych i okresowych zmian;

‒ wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę usług programistycznych na rzecz Kontrahentów stanowią odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

‒ Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonego programu i osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie świadczonej usługi;

‒ Wnioskodawca wskazuje, że zdarzenia przyszłe będą tożsame z opisanym stanem faktycznym.

W związku z powyższym, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Wnioskodawca na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zawierającą elementy wskazane w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz jest prowadzona w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W konsekwencji, Wnioskodawca może opodatkować sumę kwalifikowanych dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej tj. autorskich praw do programów komputerowych preferencyjną 5% stawką podatkową.

Wyeksponować należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒ wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒ kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒ dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒ dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒ wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

‒ dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

‒ wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Zatem, opisane wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na:

1. sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne);

2. licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne;

3. sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania: tablet, smartfon;

4. przestrzeń wirtualna tzw. Cloud, VPS;

5. literatura fachowa;

6. rachunki za telefon i Internet;

7. raty leasingu za samochód, koszty eksploatacji samochodu: paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne;

8. usługi księgowe;

9. usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box

- mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP - co znajduje zastosowanie w przedmiotowej sprawie - może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że:

1. Opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania, które stanowią prace rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Wnioskodawca może opodatkować sumę kwalifikowanych dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. autorskich praw do programów komputerowych preferencyjną 5% stawką podatkową.

2. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na: sprzęt komputerowy (komputer, monitor i urządzenia peryferyjne), licencje na narzędzia wspomagające prace programistyczne, sprzęt służący do testowania wytworzonego oprogramowania (tablet, smartfon), przestrzeń wirtualną (tzw. Cloud, VPS), literaturę fachową, rachunki za telefon i Internet, raty leasingu za samochód, koszty eksploatacji samochodu (paliwo, serwis, ubezpieczenie, przeglądy techniczne), usługi księgowe, usługi doradztwa prawnego w zakresie IP Box, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku opis sprawy i przyjmuje argumenty podnoszone przez Wnioskodawcę bez ich weryfikowania. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.