0115-KDWT.4011.217.2021.2.AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym dnia 4 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą, jest zarejestrowany w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Z podatku dochodowego od osób fizycznych rozlicza się na podstawie przepisu art. 30c updof, jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.).

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie programów komputerowych (oprogramowania, części oprogramowania, aplikacji - dalej także jako: "Oprogramowanie"), oznaczone kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01 Z. Obecnie tworzy Oprogramowanie dla jednego z podmiotów, z którym współpracuje (dalej: "Klient"). Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania programów komputerowych samodzielnie projektuje architekturę poszczególnych aplikacji oraz tworzy efektywne algorytmy, co w dalszej kolejności przekłada się na kod źródłowy Oprogramowania. Kod źródłowy i wszystkie algorytmy są unikalne, tj. stworzone przez Wnioskodawcę (jest on ich autorem i właścicielem), stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze - wyraz własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy. Tworzy je na swoim komputerze, wykorzystując ogólnodostępne narzędzia i technologie. Powstałe Oprogramowanie testuje i wysyła Klientowi (umieszcza w repozytorium kodu, którego właścicielem jest Klient). Wytwarzane, rozwijane oraz ulepszane przez Niego Oprogramowanie spełnia definicję utworów, i jako programy komputerowe podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze. zm.) - dalej "upa".

W efekcie Klient rozwija swój system, otrzymuje gotowe i stworzone przez Wnioskodawcę innowacyjne Oprogramowanie, przez co zyskuje nowe zastosowania, dodatkowe funkcjonalności, opcje i aplikacje w całym swoim systemie, których do tej pory nie miał i nie oferował. Oprogramowanie ulepsza lub naprawia stare funkcje systemu Klienta albo wprowadza nowe, innowacyjne, których do tej pory nie było. Wnioskodawca tworząc takie Oprogramowanie sam rozwija swój wachlarz umiejętności i poznaje praktyczne zastosowanie nowych rozwiązań, które może wykorzystać w przyszłości.

W związku z powyższym Wnioskodawca pisze dokumentację, tak aby Klient wiedział w jaki sposób została zaimplementowana dana funkcjonalność. Dzięki temu Klient może zrozumieć co zostało zaprojektowane i zaimplementowane oraz samodzielnie może wprowadzać zmiany w Oprogramowaniu w przyszłości. Wnioskodawca uczestniczy regularnie w spotkaniach z Klientem, wspólnie omawiają szczegóły działania Oprogramowania i jego integracji z pozostałą częścią systemu. Konsekwencją tych spotkań jest dalsze rozwijanie Oprogramowania i tworzenie w nich kolejnych funkcjonalności. Wnioskodawca świadczy więc swoje usługi w oparciu o zaplanowane cele i harmonogram prac, działa w sposób systematyczny. Zastosowane rozwiązania powodują zwiększanie zasobów wiedzy oraz zachęcają do wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia kolejnych, nowych zastosowań.

Umowa między Wnioskodawcą a Klientem wskazuje, że Wnioskodawca zobowiązuje się do tworzenia Oprogramowania oraz do jego dalszego rozwoju i utrzymania. Jest to główny przedmiot Umowy. Wnioskodawca zobowiązuje się działać samodzielnie, w dowolnym i wybranym przez Niego miejscu i czasie. Wynagrodzenie za wykonane usługi wypłacane jest przelewem na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę faktur. Zgodnie z Umową stanowi ono wynagrodzenie za przeniesienie na Klienta autorskich praw majątkowych, praw zależnych i upoważnień do stworzonych w danym miesiącu utworów. Wnioskodawca zobowiązał się, że z chwilą stworzenia utworów w ramach realizacji Umowy przenosi za wynagrodzeniem na Klienta autorskie prawa majątkowe do przedmiotu tych utworów. Do tego momentu utwory stanowią własność Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozważa skorzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wobec dochodów uzyskiwanych z opisanego wyżej Oprogramowania na podstawie przepisów art. 30ca updof, poczynając od zeznania rocznego składanego za 2021 rok. Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (dalej także: "KPWI") oraz ustalić dochody kwalifikowane w odniesieniu do każdego KPWI lub ustalone łącznie na podstawie przepisu art. 30cb ust. 1 pkt 4 updof. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb updof.

Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Klientem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami na warunkach opisanych wyżej. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą podmiotów z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony - jest to typowy model usług dla programisty o takim profilu działalności, jaki prowadzi Wnioskodawca.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że prace twórcze prowadzone są przez Niego w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto wyjaśnił On, że w ramach wykonywanej bezpośrednio działalności, której przedmiotem jest wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie programów komputerowych (oprogramowania, część oprogramowania, aplikacji) samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2021 r., poz. 478 ze zm.), zaznaczając przy tym, iż nie prowadzi On prac o innym charakterze.

W niniejszym uzupełnieniu Wnioskodawca doprecyzował także informacje dotyczące tworzonego oprogramowania wskazując, że zmiany wprowadzane przez Niego do rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania, części oprogramowania, aplikacji nie mają charakteru okresowych, rutynowych zmian.

Wnioskodawca podkreślił jednocześnie, że wytworzone części oprogramowania stanowią odrębne programy komputerowe - utwory w myśl ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych podlegające ochronie. Wyjaśnił przy tym, że wszystkie wytworzone przez Niego oprogramowania/części oprogramowania/aplikacje – również te powstałe w związku z modyfikacją oraz ulepszeniem istniejącego oprogramowania – stanowią zgodnie ze wspomnianą ustawą utwory podlegające ochronie.

Wnioskodawca potwierdził również, że sposób „przenoszenia” autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.), i tak w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy. Natomiast wynagrodzenie z tytułu tego tytułu stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W odniesieniu do obowiązku wynikającego z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca oświadczył, że odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2021 r. a Jego zamiarem jest zastosowanie preferencji wobec dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w 2021 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie Oprogramowania, będące przedmiotem ochrony na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowi kwalifikowane prawo (prawa) własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1 i 2 updof, z którego dochód Wnioskodawca może opodatkować 5% stawką podatkową?

Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie Oprogramowania, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, będące przedmiotem ochrony na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowi kwalifikowane prawo (prawa) własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1 i 2 updof, z którego dochód może być opodatkowany 5% stawką podatkową.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 updof opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art 24c, art. 24e, art. 30ca, art 30da oraz art 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednym ze źródeł przychodów wg ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest - zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza. Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym (tzw ulgi IP BOX) Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są m. in. autorskie prawa do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 updof) Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 updof wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) • 1.3/a + b + c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3.

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4.

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustawa wskazuje, że do ww. kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 updof)

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 updof dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Podatnicy korzystający z opodatkowania z uwzględnieniem IP BOX są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę) (art. 30ca ust. 11 updof).

Ponadto ustawa wskazuje, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie przepisem z art 30cb ust. 1 updof podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 , przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie zaś do przepisu art. 30cb ust. 2 updof podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Odnosząc powyższe do przedstawionej w opisie stanu faktycznego sytuacji, Wnioskodawca wskazał, że na podstawie zawartej z Klientem Umowy zobowiązał się do wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych, ogólnie zwanych we wniosku Oprogramowaniem. Wnioskodawca na podstawie swojej wiedzy i doświadczenia samodzielnie projektuje architekturę poszczególnych aplikacji oraz tworzy efektywne algorytmy, co w dalszej kolejności przekłada się na kod źródłowy Oprogramowania. Kod źródłowy i wszystkie algorytmy są unikalne - stworzone przez Wnioskodawcę, jest On ich autorem, stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze - wyraz własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy. Oprogramowanie, będące efektem prac na rzecz Klienta, spełnia definicję utworów w rozumieniu upa i podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów art. 74 wskazanej ustawy. Strony Umowy ustaliły wynagrodzenie za przeniesienie na Klienta autorskich praw majątkowych, praw zależnych i upoważnień do stworzonych w danym miesiącu utworów. Wnioskodawca zobowiązał się, że z chwilą stworzenia utworów w ramach realizacji Umowy przenosi za wynagrodzeniem na Klienta autorskie prawa majątkowe do przedmiotu tych utworów.

Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić każde Oprogramowanie jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz ustalić dochody kwalifikowane (w oparciu o ustalenie przychodów, koszów uzyskania przychodów i kosztów kwalifikowanych) w odniesieniu do każdego sprzedanego KPWI lub ustalone łącznie na podstawie przepisu art. 30cb ust. 1 pkt 4 updof. Ponadto Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb updof.

W konkluzji Wnioskodawca wskazuje, że wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie Oprogramowania, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, będące przedmiotem ochrony na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowi kwalifikowane prawo (prawa) własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 1 i 2 updof, z którego dochód może być opodatkowany 5% stawką podatkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 wspomnianej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą przez działalność badawczo- rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przy czym, aby stwierdzić, czy prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo- rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo- rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że głównym przedmiotem działalności jest wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie przez Wnioskodawcę programów komputerowych (oprogramowania, części oprogramowania, aplikacji). Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania programów komputerowych samodzielnie projektuje architekturę poszczególnych aplikacji oraz tworzy efektywne algorytmy, co w dalszej kolejności przekłada się na kod źródłowy oprogramowania. Jak wskazuje Wnioskodawca, stworzony przez Niego kod źródłowy i wszystkie algorytmy są unikalne i stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze – wyraz Jego własnej twórczości intelektualnej, która nie obejmuje wprowadzania zmian o charakterze rutynowym i okresowym. Wnioskodawca świadczy swoje usługi w sposób systematyczny, w oparciu o harmonogram prac. Prace twórcze prowadzone są przez Niego w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto, stosownie do treści uzupełnienia wniosku, wykonywana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, w powyższym zakresie stanowi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obejmują one bowiem prowadzenie prac rozwojowych, są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz są podejmowane w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy przy tym zaznaczyć, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji, a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 /a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Wnioskodawca wskazał, że wszystkie wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania/ części oprogramowani/aplikacje, również te powstałe w związku z modyfikacją oraz ulepszeniem istniejącego oprogramowania stanowią utwory w myśl ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że autorskie prawa do programu komputerowych (utwory) wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z chwilą stworzenia utworów w ramach realizacji umowy, Wnioskodawca za wynagrodzeniem przenosi na Klienta autorskie prawa majątkowe do przedmiotu tych utworów. Zgodnie z umową otrzymuje On wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Klienta autorskich praw majątkowych, praw zależnych i upoważnień do stworzonych w danym miesiącu utworów. Jak wskazuje Wnioskodawca wynagrodzenie to stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej godnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2.

Zatem z przedstawionych okoliczności stanu faktycznego wynika, że całość praw własności intelektualnej do tworzonego, rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę oprogramowania przekazywana jest odpłatnie na rzecz kontrahenta na podstawie łączącej strony umowy.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza oprogramowanie, które stanowi rezultat Jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej;

2. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3. Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania programów komputerowych samodzielnie projektuje architekturę poszczególnych aplikacji oraz tworzy efektywne algorytmy, co w dalszej kolejności przekłada się na kod źródłowy.

4. Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową, przenosi na rzecz Klienta wszelkie autorskie prawa do wytworzonego oprogramowania/części oprogramowania/aplikacji otrzymując wynagrodzenie z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

5. Wnioskodawca oświadcza, że dla celów rozliczenia preferencyjnej 5% stawki podatku PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) prowadzi na bieżąco od 1 stycznia 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawca będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za rok 2021 według 5% stawki podatku dochodowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia wskaźnika Nexus dla konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy/zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji będzie się pokrywało ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.