0115-KDIT3.4011.786.2021.2.KP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 września 2021 r. (data wpływu: 14 września 2021 r.), uzupełnionym 11 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

14 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości. Wniosek został uzupełniony 11 listopada 2021 r.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Po śmierci żony D. S. (zmarła w dniu 9 października 2017 r.) Wnioskodawca odziedziczył wraz z trojką dzieci nieruchomości. Żona nabyła ww. nieruchomości do majątku odrębnego w darowiźnie od siostry w 1992 r. Na mocy umowy nieodpłatnego działu spadku z dnia 20 grudnia 2017 r. dokonano całkowitego i nieodpłatnego działu spadku ww. nieruchomości na wyłączną własność Wnioskodawcy.

Z uzupełnienia wniosku wynika ponadto, że:

W skład masy spadkowej po zmarłej wchodziły:

1. prawo do nieruchomości rolnej położonej we wsi P. gmina O., stanowiącej działkę numer … o powierzchni 0,43 ha (na której mieści się budynek mieszkalny wraz z budynkiem gospodarczym),

2. niezabudowana nieruchomość położona we wsi P. gmina O. składająca się z działek o numerze … oraz … - łączna powierzchnia 0.72 ha (typ działek łąka).

Ww. nieruchomości w drodze spadku otrzymali:

Syn B. S. - udziały w spadku 1/4

Córka A. S. - udziały w spadku 1/4

Córka K. L. (z domu S.) - udziały w spadku 1/4

oraz Wnioskodawca - mąż zmarłej – J. S. - udziały w spadku 1/4.

Na mocy umowy nieodpłatnego działu spadku z dnia 20 grudnia 2017 r. dokonano całkowitego i nieodpłatnego działu spadku ww. nieruchomości na wyłączną własność Wnioskodawcy.

Nieruchomość nabyta w 1992 r. przez żonę Wnioskodawcy nie została włączona do majątkowej wspólnoty małżeńskiej.

Wnioskodawca nie sprzedaje nieruchomości w ramach wykonywanej działalności gospodarczej (nie prowadzi działalności gospodarczej).

Wnioskodawca zamierza sprzedać niezabudowane działki o łącznej powierzchni 0,72 ha położne we wsi P. gmina O.

Otrzymane nieruchomości w drodze działu spadku przekroczyły dotychczasowy udział – nie towarzyszyły temu spłaty i dopłaty.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca sformułował następujące pytanie.

W związku z tym, iż zamierzam sprzedać nieruchomość nabytą w drodze spadku, czy będę musiał zapłacić podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości w wysokości 19% z części nabytej w spadku oraz części nabytej na mocy umowy nieodpłatnego działu spadku od dzieci?

Przedstawiając własne stanowisko, Wnioskodawca wskazał, że w jego ocenie nieruchomości nabyte w drodze spadku oraz nieodpłatnego działu spadku od dzieci nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, iż spadkodawca był właścicielem ww. nieruchomości powyżej 5 lat i nie ma wpływu fakt, iż część nieruchomości nabyta została w drodze umowy nieodpłatnego działu spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku

odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku,

nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości

przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W świetle art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Powyższe oznacza, że do momentu dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym, spadkobiercom przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom.

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Tak więc, co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej czynności podatnik otrzymuje nieruchomość, w której po dokonanym podziale ulega powiększeniu udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu działu spadku wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed jego dokonaniem, oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze działu spadku, dniem nabycia jest dzień, w którym nastąpiła ww. czynność.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył w spadku po zmarłej 9 października 2017 r. żonie wraz z trójką dzieci nieruchomości. Każde z nich przyjęło spadek po 1/4 udziału. Ww. nieruchomości żona Wnioskodawcy nabyła do majątku odrębnego w darowiźnie od siostry w 1992 r. Nieruchomości nie zostały włączone do majątkowej wspólności małżeńskiej. Na mocy umowy nieodpłatnego działu spadku z dnia 20 grudnia 2017 r. dokonano całkowitego i nieodpłatnego działu spadku ww. nieruchomości na wyłączną własność Wnioskodawcy. Otrzymane nieruchomości w drodze działu spadku przekroczyły dotychczasowy udział Wnioskodawcy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość nabytą częściowo bezpośrednio w spadku po żonie – przy czym żona nabyła ww. nieruchomość w roku 1992 do majątku osobistego, czyli blisko 30 lat temu – a częściowo w drodze działu spadku, od pozostałych spadkobierców w roku 2017.

W konsekwencji w wyniku takiego działu spadku Wnioskodawca nabył udziały w nieruchomościach o większej wartości niż wynikało to z udziału w spadku.

Aby zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawcę wskazanej we wniosku nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie tejże nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę ww. nieruchomości oraz od momentu nieodpłatnego działu spadku.

Skoro zatem spadkodawczyni nabyła nieruchomości w 1992 roku, należy uznać, że termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie upłynął w stosunku do udziału w nieruchomościach nabytych w drodze spadku (1/4).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, zamierzone odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości w udziale (1/4) przypadającym na nabycie w drodze spadku nie będzie dla niego stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ w tej części odpłatne zbycie ww. nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę ww. nieruchomości.

W rezultacie, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w udziale przypadającym na nabycie w drodze spadku nie będzie skutkowała u Wnioskodawcy powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast w stosunku do udziału w nieruchomości nabytego w roku 2017 w drodze działu spadku (jako przysporzenia majątku ponad udział posiadany przez Wnioskodawcę przed dokonaniem działu spadku), jeśli zamierzona sprzedaż nastąpi przed upływem 5 lat, licząc od końca roku 2017, stosownie do art. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie skutkowała powstaniem przychodu, z którego dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie upłynie wskazany okres pięcioletni.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.