Pan A. B. oraz Pani C. D. i Pani E. F. sprzedali nieruchomość, w której posiadali udziały. Pan A. B. miał 4/6 udziału w tej nieruchomości. Organ podatkowy uznał, że odpłatne zbycie udziału w nieruchomości przez Pana A. B. nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ miało miejsce po upływie 5 lat od nabycia nieruchomości przez małżonków w ramach wspólności majątkowej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 września 2021 r. (data wpływu 14 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości – jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazał Wnioskodawca.
UZASADNIENIE
14 września 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych ww. zakresie.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Na mocy decyzji Burmistrza Miasta A. z 5 stycznia 2000 roku Pan A. B. oraz Pani B. B. nabyli we wspólności majątkowej małżeńskiej prawo własności nieruchomości położonej w A. (xx-xxx) przy ulicy A. (powiat A., województwo B.), dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze 1.
17 października 2005 roku zmarła Pani B. B.. Spadek po niej na podstawie ustawy nabyli A. B., C. D. oraz E. F. w udziałach wynoszących po 1/3 części każdy z nich - zgodnie z Aktem Poświadczenia Dziedziczenia z 10 stycznia 2018 roku, Repetytorium A nr 4 Kancelarii Notarialnej notariusz, zarejestrowanym w Rejestrze Spadkowym pod numerem 3.
W związku ze śmiercią Pani B. B. współwłaścicielami ww. nieruchomości stali się:
Pan A. B. w udziale wynoszącym 3/6 części z tytułu ustania wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej na skutek śmierci żony oraz w udziale wynoszącym 1/6 części z tytułu dziedziczenia po żonie B. B., Pani C. D. oraz Pani E. F. w udziałach wynoszących po 1/6 części każda z nich z tytułu dziedziczenia po matce B. B..
22 lipca 2021 roku na mocy umowy sprzedaży sporządzonej przez notariusz prowadzącą Kancelarię Notarialną w A., Repetytorium A nr 2 Pan A. B. oraz Pani C. D. i Pani E. F. sprzedali ww. nieruchomość za cenę 530 000 zł (słownie: pięćset trzydzieści tysięcy złotych).
Podkreślić należy, iż ww. sprzedaż nie została wykonana w ramach działalności gospodarczej.
W tym miejscu wskazać należy, iż w związku z przedmiotową sprzedażą nieruchomości Pan A. B. otrzymał kwotę 361 668 zł, co odpowiadało jego udziałowi wynoszącemu 4/6 części.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w świetle obowiązujących przepisów podatkowych, w szczególności zaś art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a oraz art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. 2021 poz. 1128) odpłatne zbycie udziału (4/6) w ww. nieruchomości (1) przez Wnioskodawcę stanowi źródło przychodu w myśl przywołanej wyżej ustawy a tym samym stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie jego udziału wynoszącego 4/6 w ww. nieruchomości, z uwagi na upływ terminu wskazanego w treści art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nadto braku związku powyższej transakcji z wykonywaniem działalności gospodarczej, nie stanowi w myśl tej ustawy źródła przychodu stanowiącego przedmiot opodatkowania, a tym samym nie będzie ono podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 9 ust. 1 przywołanej na wstępie ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ponad powyższe w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem dochodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, o których mowa w lit. a przedmiotowego przepisu przed upływem pięciu (5) lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie wskazanego okresu (pięciu lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie), wówczas nie jest źródłem przychodu w rozumieniu wskazanego wyżej przepisu prawa, a co za tym idzie, kwota uzyskana z takiego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu - w ocenie Wnioskodawcy w omawianym stanie faktycznym mamy do czynienia właśnie z taką sytuacją.
Biorąc pod uwagę, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, lub udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób jej nabycia należy szczególną uwagę zwrócić również na treść art. 10 ust. 5 omawianej ustawy. Użyte w treści wspomnianego art. 10 ust. 1 pkt 8 pojęcie "nabycie" nie zostało zdefiniowane w ustawie. Ustawodawca określił natomiast jak należy liczyć przedmiotowy "okres" w przypadku składników majątkowych nabytych w drodze spadku. W niniejszej sprawie udział ww. nieruchomości w wysokości 3/6 części został nabyty przez Wnioskodawcę w roku 2000 – na mocy wspomnianej na wstępie decyzji Burmistrza Miasta A., jednakże udział wynoszący 1/6 części w drodze spadkobrania po zmarłej żonie B. B..
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości - art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a, okres o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości przez spadkodawcę.
Skoro Wnioskodawca nabył udział w wysokości 1/6 części ww. nieruchomości w drodze spadkobrania po zmarłej żonie, ważnym w niniejszej sprawie jest określenie daty nabycia tego udziału przez jej spadkodawcę Panią B. B.. W tym miejscu wskazać należy, iż nabyła ona swoje udziały również na mocy przywołanej wyżej decyzji Burmistrza Miasta A., a więc już w 2000 roku.
W związku z powyższym okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w omawianym stanie faktycznym, należy liczyć od końca 2000 roku.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż odpłatne zbycie udziału wynoszącego 4/6 części w ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło po upływie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i jako niezwiązane z wykonywaniem działalności gospodarczej, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu przywołanego przepisu prawa. Mając przeto na względzie powyższe stanowisko stwierdzić należy, iż przedmiotowa transakcja odpłatnego zbycia nieruchomości jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazał Wnioskodawca.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).
Zgodnie z art. 31 § 1 ww. kodeksu z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.
Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności, dla ustalenia roku kalendarzowego, od końca którego należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie przepis art. 10 ust. 6 ustawy.
Oznacza to, że w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę 4/6 udziału w nieruchomości w 2021 r. upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca 2000 roku, w którym małżonkowie nabyli tę nieruchomość w ramach wspólności małżeńskiej ustawowej. Dlatego też data otwarcia spadku, czy też stwierdzenie nabycia spadku, nie stanowi dla Wnioskodawcy nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.
Reasumując, zbycie przez Wnioskodawcę 4/6 udziału w nieruchomości nie stanowi źródła przychodu i nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, ale z innych względów niż zostało przez Niego podane w uzasadnieniu, gdyż w przedmiotowej sprawie o braku powstania obowiązku podatkowego decyduje art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak wskazano art. 10 ust. 5 tej ustawy.
Dodatkowo należy wyjaśnić odnośnie załączonych dokumentów do złożonego wniosku, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w postępowaniu interpretacyjnym nie może dokonywać oceny prawnej dokumentów dołączonych do wniosku o interpretację indywidualną. Stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z powyższego w sposób bezsporny wynika, że wnioskodawca jest obowiązany sam przedstawić szczegółowo stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe i na tej podstawie organ wyda interpretację indywidualną. Interpretacja indywidualna nie może w żadnym wypadku zastępować postępowania podatkowego, a jedynie w takim właśnie postępowaniu organy podatkowe uprawnione są do oceny prawnej dokumentów. Zatem organ wydający interpretację nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku wspólnym. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili