INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.) – uzupełnionym pismami z 4 października 2021 r. (data wpływu 8 października 2021 r.) i z 27 października 2021 r. (data wpływu 28 października 2021 r.) – o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:
‒ opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów z najmu (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1) oraz
‒ skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych zbycia nieruchomości (dwóch działek) przed upływem pięciu lat od końca roku podatkowego, w którym została nabyta (pytanie oznaczone we wniosku numerem 3)
– jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
13 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów z najmu (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1) oraz skutków podatkowych zbycia nieruchomości w podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji zbycia jej przed upływem pięciu lat od końca roku podatkowego, w którym została nabyta (pytanie oznaczone we wniosku numerem 3). Wniosek został uzupełniony pismami z 4 października 2021 r. i 28 października 2021 r.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Przedsiębiorca B. C., zwany dalej Podatnikiem, Stroną, lub Wnioskodawcą, prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia tzw. siłowni, z siedzibą w (…), służącą poprawie kondycji fizycznej, PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 96.04.Z. Strona jest podatnikiem czynnym VAT (podatek od towarów i usług), w zakresie podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. Strona w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych przy prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej jest zobowiązana do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zwanej dalej w skrócie księgą, i przewiduje że ww. księgę będzie prowadziła także w następnych latach podatkowych. Od uzyskanego dochodu z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej podatnik zobowiązany jest opłać podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki liniowej w wysokości 19%. Strona przewiduje, że podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach opisanych powyżej Wnioskodawca będzie od dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzenia działalności opłacać także w latach podatkowych następnych.
15 czerwca 2021 r. Pan B. C., ale nie jako przedsiębiorca tylko jako osoba fizyczna, nabył sporządzając stosowny akt notarialny od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT czynnymi za kwotę 440 000 zł nieruchomość zabudowaną w miejscowości (…) o powierzchni ogółem 0,4165 ha składającą się dwóch działek i zabudowaną budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem niemieszkalnym, które to budynki zostały wybudowane i przyjęte do użytkowania w roku 2010, zwaną dalej w skrócie nieruchomością zabudowaną. Sprzedający ww. nieruchomość nie udokumentowali sprzedaży nieruchomości fakturą. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego Gminy (…), opisana powyżej nieruchomość znajduje się na terenach zabudowy letniskowej.
1 lipca 2021 r. B. C. opisaną powyżej nieruchomość zabudowaną wynajął spółce cywilnej prowadzącej działalność pod nazwą: X z siedzibą w (…), na cele związane z prowadzoną przez ww. spółkę działalnością gospodarczą w zakresie PKD: 55.20.Z obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego wypoczynku za kwotę czynszu miesięcznego brutto w wysokości 1 500 zł.
Podatnik nie wpisał i nie zamierza wpisać nabytych środków trwałych pobudowanych na ww. nieruchomości zabudowanej (tj. budynku mieszkalnego i budynku niemieszkalnego) prowadzonej w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i nie zamierza wykorzystywać ww. nieruchomości zabudowanej oraz budynków w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej.
W sierpniu 2021 r. Wnioskodawca zawiadomił w formie pisemnej Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w (…), który jest dla podatnika właściwy miejscowo w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, że od 1 lipca 2021 r. będzie uzyskiwał przychody z tytułu wynajmu budynku mieszkalnego położonego w miejscowości (…) oraz oświadczył, że wybiera, że ww. przychody w roku 2021 będą opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych od przychodów ewidencjonowanych, wg stawki podatkowej w wysokości 8,5%.
Jednocześnie Strona mając za podstawę art. 21 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym zryczałtowanym oświadczyła, że zaliczki na ww. podatek będzie opłacać kwartalnie, a pierwszą zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych podatnik wpłaci na rachunek bankowy Drugiego Urzędu Skarbowego w (…) do 20 października 2021 r.
Strona przewiduje, że opisaną na wstępie nieruchomość zabudowaną sprzeda przed upływem 5 lat, licząc od roku od końca jej nabycia, tj. od roku 2021. Podatnik zamierza przez najbliższe 6 kolejnych lat prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podatnik w okresie najbliższych 6 nie zamierza opisanych powyżej budynków remontować ani też dokonywać ich rozbudowy czy też adaptacji.
W uzupełnieniu do wniosku z 4 października 2021 r. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że:
‒ zakres wniosku w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku numerem 1, nie jest związany z zamiarem uzyskania (otrzymania) przez Wnioskodawcę od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji indywidualnej w zakresie:
‒ skuteczności złożenia przez stronę oświadczenia o wyborze formy opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dla potrzeb opodatkowania tym podatkiem uzyskiwanych przez stronę przychodów z tytułu najmu budynku;
‒ skuteczności oraz poprawności wykonania czynności technicznych związanych z dokonanym wyborem przez stronę formy opodatkowania uzyskiwanych przychodów z tytułu wynajmowania nieruchomości;
‒ możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 8,5%;
‒ nie wskazuje także ewentualnie innych okoliczności szczególnych związanych z zakresem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
Wnioskodawca informuje ponadto, że:
‒ przeformułowuje pytanie oznaczone we wniosku pod numer 1. Treść przedmiotowego przeformułowanego pytania zostaje przedstawiona przez stronę w treści niniejszego pisma, po odpowiedziach Wnioskodawcy objętych zakresem przedmiotowego pytania;
‒ wyłącznie mając na względzie ostrożność procesową przeformułuje własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, które to stanowisko zostaje przedstawione przez stronę w treści niniejszego pisma, po odpowiedziach objętych zakresem przedmiotowego wezwania z 1 października 2021 r. oraz
‒ własne stanowisko podatnika:
‒ stanowiło przed przeformułowaniem i po przeformułowaniu stanowi jednoznaczną odpowiedź strony na postawione przez wnioskodawcę pytanie;
‒ odnosiło się przed przeformułowaniem i po przeformułowaniu odnosi się do przepisów prawa podatkowego mających podlegać przez organ interpretacyjny wykładni w przedmiotowej sprawie i żadną miarą nie odnosi się do czynności technicznych, jak sugeruje autor wezwania z 1 października 2021 r.;
‒ właściwy organ interpretacyjny będzie mógł ocenić stanowisko strony w sposób jednoznaczny – na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – jako prawidłowe bądź nieprawidłowe;
‒ doskonale znana jest mu treść art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych i znany jest fakt, że ww. przepis prawa materialnego odnosi się do przychodów z działalności gospodarczej, a nie z przychodów z najmu. Opisane we wniosku oraz w pytaniu oświadczenie zostało złożone wyłącznie z ostrożności procesowej oraz stanowi ono zawiadomienie organu podatkowego przez podatnika, że od roku 2021 od przychodów z najmu budynku Strona będzie opłacać zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki podatkowej w wysokości 8,5%, zwany także ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu;
‒ w miesiącu sierpniu 2021 r. dokonał pierwszej wpłaty na rachunek bankowy organu podatkowego, na ryczałt z tytułu przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu;
‒ kwota przychodu uzyskana przez stronę z tytułu najmu budynku w roku kalendarzowym 2021 r., a także w latach podatkowych następnych, nie będzie wyższa od kwoty 100 000 zł (sto tysięcy złotych);
‒ nabył ww. nieruchomość na potrzeby własne, jako budynek na cele rekreacyjne znajdujący się na obrzeżu (…) w okolicach zbiornika wodnego o nazwie (…);
‒ opisaną we wniosku nieruchomość nabył 15 czerwca 2021 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza C. D. z siedzibą kancelarii notarialnej w (…) przy ulicy (…);
‒ po dniu nabycia nieruchomości nie występował osobiście lub też za pośrednictwem pełnomocnika lub osoby trzeciej o zmianę przeznaczenia opisanych we wniosku nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego oraz nie zamierza występować w przyszłości o zmianę przeznaczenia opisanych we wniosku nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego;
‒ nie zamierza w przyszłości podejmować jakichkolwiek aktywnych działań marketingowych w celu sprzedaży ww. nieruchomości, tj. np. reklama, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia;
‒ środki finansowe ze sprzedaży nieruchomości wskazanej w opisie zamierza w przyszłości przeznaczyć na cele osobiste, bez bliższego sprecyzowania jakie to mogą być konkretnie cele. Być może podaruje ww. środki finansowe dla dzieci;
‒ nie dokonywał oraz w przyszłości nie będzie dokonywał osobiście lub też za pośrednictwem osób trzecich – do chwili sprzedaży w przyszłości ww. nieruchomości – jakichkolwiek czynności w celu przygotowania opisanych we wniosku nieruchomości do sprzedaży (tj. działań zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności nieruchomości);
‒ poza opisaną we wniosku nieruchomością (osobiście lub za pośrednictwem osób trzecich działających w imieniu strony) nie dokonywał nabycia innych nieruchomości;
‒ w przyszłości zamierza, jeżeli pozwolą mu na to zdrowie i możliwości finansowe, okazjonalnie za dobrą cenę nabyć nieruchomości z przeznaczeniem na cele rekreacyjne, które w przyszłości zamierza podarować swoim dzieciom lub dziecku;
‒ Strona nie zamierza nabytych ewentualnie nieruchomości w przyszłości sprzedawać oraz nie zamierza w przyszłości zajmować się działalnością w zakresie handlu nieruchomościami.
W uzupełnieniu wniosku z 27 października 2021 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że:
‒ Niezabudowana działka, od momentu jej zakupu przez Wnioskodawcę do momentu jej sprzedaży przez Stronę, nie była oraz nie będzie w przyszłości udostępniana przez Wnioskodawcę osobom fizycznym lub podmiotom gospodarczym na podstawie umów cywilnoprawnych np. najem, dzierżawa itp.;
‒ Ww. zakres wniosku w części dotyczącej pytania wskazanego w wezwaniu z 26 października 2021 r. w części dotyczącej odpowiedzi strony na wezwanie organu interpretacyjnego z 1 października 2021 r., o poniżej opisanej treści, a mianowicie:
1. Skuteczności złożenia przez stronę oświadczenia o wyborze formy opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dla potrzeb opodatkowania tym podatkiem uzyskiwanych przez stronę przychodów z tytułu najmu budynku.
2. Skuteczności oraz poprawności wykonania czynności technicznych związanych z dokonanym wyborem przez stronę formy opodatkowania uzyskiwanych przychodów z tytułu wynajmowania nieruchomości.
3. Możliwości opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości w wysokości 8,5%.
4. Wnioskodawca nie wskazuje także ewentualnie innych okoliczności szczególnych związanych z zakresem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej,
nie jest opisem stanu faktycznego gdyż wskazane powyżej informacje są to jedynie odpowiedzi Wnioskodawcy na pytania których zakres został sformułowany oraz przedstawiony przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wezwaniu z 1 października 202Ir. (strona 2 ww. wezwania ), na które to wezwanie organu interpretacyjnego strona zobowiązana była udzielić odpowiedzi, co też skutecznie uczyniła 4 października 2021 r. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że to nie Wnioskodawca jest autorem ww. sformułowań w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Autorem niniejszych sformułowań jest bowiem organ interpretacyjny. Dlatego też z uwagi na powyższe, żadną miarą nie można uznać, że powyżej opisane wyjaśnienia strony, które zostały złożenie przez Wnioskodawcę w trakcie postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej to tzw. twierdzenia Wnioskodawcy dotyczące opisu stanu faktycznego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (ostatecznie sformułowane w piśmie z 4 października 2021 r.).
1. Czy na Wnioskodawcy w roku podatkowym 2021 z tytułu uzyskiwania od 1 lipca 2021 r. przychodów z tytułu najmu budynku, będzie spoczywał obowiązek opodatkowania ww. przychodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki podatkowej w wysokości 8,5%?
3. Czy w przyszłości uzyskany przez stronę przychód (dochód) ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz uzyskany przychód z tytułu sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, które to nieruchomości zostaną przez Wnioskodawcę – przed upływem 5 lat licząc od końca roku w którym zostały ww. nieruchomości nabyte przez podatnika – będzie w przyszłości Wnioskodawca zobowiązany w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych do uznania za odrębne źródło przychodów (dochodów) opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj.: przychód (dochód) ze sprzedaży nieruchomości opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według stawki podatkowej w wysokości 19%?
Prezentując własne stanowisko – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 –
Wnioskodawca wskazuje – faktem jest że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą, a dochody uzyskiwane przez ww. z przedmiotowej działalności są opodatkowane w roku 2021 podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki liniowej wysokości 19%. Wskazać także należy, że opisana powyżej nieruchomość zabudowana oraz nieruchomość niezabudowana nie zostały nabyte przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej i podatnik nie wykorzystuje ww. nieruchomości w ramach prowadzonej samodzielnej działalności gospodarczej. Wskazać także należy, że w miesiącu sierpniu 2021 r. podatnik dokonał zapłaty należnego zryczałtowanego podatku dochodowego, należnego od przychodów z tytułu najmu, co skutkuje wyborem formy opodatkowania ww. przychodów z najmu w roku 2021. Dlatego też – reasumując powyższe – należy uznać, że stosowanie do art. 6 ust. 1b oraz art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. d) ustawy o podatku dochodowym zryczałtowanym, na Wnioskodawcy w roku podatkowym 2021 z tytułu uzyskiwania od 1 lipca 2021 r. przychodów z tytułu najmu budynku będzie spoczywał obowiązek opodatkowania ww. przychodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki podatkowej w wysokości 8,5%.
Prezentując własne stanowisko – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 –
Wnioskodawca wskazuje, że Podatnik nie nabył ww. nieruchomości zabudowanej w ramach działalności gospodarczej, ani też w przyszłości nie zamierza przedmiotowej nieruchomości wykorzystywać w ramach prowadzonej samodzielne działalności gospodarczej. Dlatego też mając za podstawę art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, że w przyszłości przychód (dochód) uzyskany przez stronę ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz uzyskany przychód (dochód) z tytułu sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, które to nieruchomości zostaną przez Wnioskodawcę, przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym zostały ww. nieruchomości nabyte przez Stronę, będzie w przyszłości Wnioskodawca zobowiązany w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych do uznania za odrębne źródło przychodów (dochodów) opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj: przychód (dochód) ze sprzedaży nieruchomości opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według stawki podatkowej w wysokości 19%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej pytania 1 i 3 jest prawidłowe.
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy
‒ odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:
‒ pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
‒ pkt 6 – najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
‒ odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
‒ są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
‒ wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy, a zwłaszcza w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy. To podatnik mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych decyduje w jakiej formie ze względu na sposób wykonywania najmu, jego charakter jak również podejmowane działania, będzie uzyskiwał przychody z najmu. Inaczej mówiąc to podatnik kreując elementy stanu faktycznego może uzyskiwać przychody z najmu albo w sposób zorganizowany i ciągły czyli w sposób stały, nieokazjonalny, profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany albo w sposób incydentalny, okazjonalny w sposób przypadkowy, nieregularny.
Przy czym przy kwalifikacji uzyskiwanych przychodów z najmu (najem prywatny czy działalność gospodarcza) zawsze należy brać pod uwagę treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie ma to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy zostały spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a nie tylko przekonanie podatnika o właściwej jego zdaniem kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów do określonego źródła przychodów. Podstawowe znaczenie ma sposób wykonywania najmu – a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko.
Jednocześnie, nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem sposób wykonywania tego najmu ze względu na rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie według wyboru podatnika jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy.
Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.
Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:
1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań;
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.
Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.
Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Zatem, każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.
Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw w zakresie kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej – w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy – podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą. W efekcie działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność lub współwłasność składników majątkowych (w tym mienia nieruchomego), wykazują cechy zorganizowania i ciągłości, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a ponadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nie okazjonalnego) źródła zarobkowania. W szczególności działania podatnika, wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie najmu nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji), angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalności gospodarczą. Istotne znaczenie choć niedecydujące mają również poszczególne elementy stanu faktycznego, będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostały nabyte nieruchomości będące przedmiotem najmu (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostały nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny, a całokształt okoliczności faktycznych wskazuje, że w granicach zwykłego zarządu własnym majątkiem tylko okazjonalnie, sporadycznie mogą być przeznaczone do wynajmu. Duże znaczenie ma również to, czy podatnik ma zamiar nabywać kolejne nieruchomości celem ich wynajmu, tj. czy planuje rozszerzać skalę prowadzonego najmu. A zatem, podstawowe znaczenie dla prawidłowej kwalifikacji uzyskiwanych przychodów z najmu do właściwego źródła przychodów ma sposób wykonywania najmu, a więc to, czy podatnik ogranicza się tylko do zwykłego zarządzania dotychczas posiadanymi składnikami majątku, czy też planuje dalsze działania w zakresie najmu, gdyż zamierza rozszerzać skalę prowadzonej aktywności. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji najem nieruchomości, nie może być uznany za czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet w przypadku, gdy w przyszłości wynajmowane nieruchomości mogą służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych podatnika i jego najbliższej rodziny. Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.
Jak stanowi art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Z przytoczonego powyżej przepisu wynika zatem, że przychody z najmu można opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, gdy kwalifikują się one do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy przy tym także zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.
W myśl bowiem art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Na tle przedstawionych regulacji prawnych należy stwierdzić, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).
Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:
1. prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
2. osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej;
3. będące osobami duchownymi;
4. osiągające przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, 1291, 1428, 1492 i 1565).
Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Ponadto, na podstawie art. 2 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Jednocześnie – w myśl art. 6 ust. 1a cytowanej ustawy – opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.
Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Stosownie do art. 6 ust. 1b powyższej ustawy, przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy – w brzmieniu nadanym art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw, a mającym zastosowanie od dnia 1 stycznia 2021 r., opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:
1. opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;
2. korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;
3. osiągających w całości lub w części przychody z z tytułu:
a. prowadzenia aptek
b. (uchylona),
c. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych
d. (uchylona),
e. (uchylona)
f. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.
4. wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;
5. podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:
a. samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,
b. w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,
c. samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka
- jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach;
6. (uchylony).
Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.
Stosownie zaś do art. 9 ust. 4 tej ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego - złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
Natomiast – jak wynika z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. d) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu świadczenia usług wynajmu i obsługi nieruchomości własnych lub dzierżawionych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 68.20.1).
Z powyższego wynika, że od 1 stycznia 2021 r., zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych można rozliczać zarówno najem prywatny nieruchomości, jak i najem w ramach działalności gospodarczej. Tym, samym, od 1 stycznia 2021 r. na możliwość opodatkowania najmu zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych, nie ma wpływu fakt, że wynajem nieruchomości nie jest związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.
Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że z opisu zdarzenia zaprezentowanego we wniosku oraz jego uzupełnieniach nie wynika, że najem nieruchomości, o której mowa we wniosku odbywa się w warunkach prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stąd Wnioskodawcy przysługuje prawo do kwalifikowania przychodów z tytułu najmu do odrębnego źródła przychodów, jakim jest najem, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Tym samym, przychody z tego najmu mogą być opodatkowane przez Wnioskodawcę zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tej ustawy, tj. 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5%.
Należy wskazać również, że zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, warunkiem skorzystania z ryczałtowanej formy opodatkowania w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego – złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.
Tym samym – skoro przychody osiągane przez Wnioskodawcę z najmu mogą być zakwalifikowane do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jednocześnie Wnioskodawca w miesiącu sierpniu 2021 r. dokonał pierwszej wpłaty na rachunek bankowy organu podatkowego, na ryczałt z tytułu przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu, a ponadto kwota przychodu uzyskana przez stronę z tytułu najmu budynku w roku kalendarzowym 2021 r., (…) nie będzie wyższa od kwoty 100 000 zł (sto tysięcy złotych) – przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tego tytułu mogą być zakwalifikowane do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stawką 8,5% od przychodu.
Podkreślenia wymaga, że niniejsze stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 (po przeformułowaniu), mimo – że jak Wnioskodawca twierdzi na wstępie uzupełnienia wniosku – zakres wniosku w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku numerem 1, nie jest związany z zamiarem uzyskania (otrzymania) przez Wnioskodawcę od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości (…) zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 8,5%, bowiem treść postawionego pytania wyznaczającego zakres żądania Wnioskodawcy, a także podlegające ocenie jego własne stanowisko w sprawie są precyzyjne i nie budzą wątpliwości organu. Niniejszego nie zmienia również wyjaśnienie dokonane przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu z 27 października 2021 r., które nie zmienia zakresu jego żądania.
W odniesieniu do zagadnienia opodatkowania zbycia nieruchomości (dwóch działek – działki wynajmowanej przez Wnioskodawcę oraz działki, która nie była i nie będzie w przyszłości udostępniana przez Wnioskodawcę osobom fizycznym lub podmiotom gospodarczym na podstawie umów cywilnoprawnych) należy – w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę – stwierdzić, że z przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie wynika, aby przychód z planowanego zbycia nieruchomości można było zakwalifikować, jako uzyskiwany ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec tego w analizowanej sprawie należy odnieść się do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z tym przepisem, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d. innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Tym samym, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia oraz data zbycia.
Powołany wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje bowiem generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – stanowi ono źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym dochód z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc pod uwagę powyższe i dokonując oceny skutków podatkowych przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać, że zbycie nieruchomości (dwóch działek) – które nastąpi przed upływem pięciu lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło jej nabycie, przy czym nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej – stanowi źródło przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy natomiast, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 i 3 należało uznać jako prawidłowe.
Podkreślenia jednak wymaga, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Dlatego też organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, tj. okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Nie prowadzi natomiast postępowania dowodowego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Tym samym, niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniach. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie tła faktycznego sprawy, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Jak już uprzednio zaznaczono, organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.