0115-KDIT2.4011.614.2021.1.ENB
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawczyni uczestniczy w Programach premiowych organizowanych przez podmioty trzecie, głównie instytucje finansowe i banki, które oferują usługi płatności międzynarodowych, przelewów pieniężnych, inwestycji oraz obsługi operacji związanych z kryptowalutami. W ramach tych Programów Wnioskodawczyni otrzymuje nagrody pieniężne (premie) za polecanie usług tych Platform osobom, które dotąd nie były ich klientami. Wartość jednorazowej nagrody nie przekracza 2000 PLN. Wnioskodawczyni nie prowadzi ani nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w związku z uczestnictwem w tych Programach. Organ uznał, że nagrody otrzymywane przez Wnioskodawczynię w ramach Programów premiowych są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spełnione są wszystkie warunki tego zwolnienia: nagrody są związane ze sprzedażą premiową usług, ich jednorazowa wartość nie przekracza 2000 PLN, a Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. W związku z tym Wnioskodawczyni nie ma obowiązków podatkowych z tytułu otrzymywanych nagród.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 27 sierpnia 2021 r. (data wpływu 31 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania nagrody za polecenie za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową i zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
31 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania nagrody za polecenie za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową i zastosowania zwolnienia przedmiotowego.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni jest uczestnikiem Programów premiowych (pojęcie zdefiniowane poniżej) organizowanych przez podmioty trzecie mające siedzibę działalności gospodarczej w Polsce bądź za granicą, najczęściej przez instytucje finansowe i banki, takie jak „R.”, „N.”, „M.”, oferujące możliwość dokonywania niskoprowizyjnych płatności międzynarodowych oraz przelewów pieniężnych w różnych walutach, inwestowanie czy obsługę operacji związanych z kryptowalutami (dalej: Platformy). Obok oferowanych usług, Platformy umożliwiają osobom fizycznym, będącym klientami Platform, wzięcie udziału w programach lojalnościowych i partnerskich (dalej: Programy premiowe), polegających na polecaniu świadczonych przez Platformy usług osobom fizycznym (np. znajomym, członkom rodziny, współpracownikom), które dotychczas nie były klientami Platform. Za każdą poleconą przez Wnioskodawczynię osobę lub grupę osób, które założyły konto i rozpoczęły korzystanie z Platform, tj. stały się usługobiorcami usług oferowanych przez Platformy, Wnioskodawczyni otrzymuje nagrodę pieniężną (premię za polecenie) w różnych wysokościach, przy czym jednorazowa wartość uzyskiwanej nagrody, tj. wartość nagrody za skuteczne polecenie usług Platformy nowemu klientowi, nigdy nie przekracza 2000 PLN. Wypłata nagrody Wnioskodawczyni przez Platformę jest uzależniona od zakupu usługi Platformy przez osobę, która zainteresowała się tymi usługami za namową Wnioskodawczyni. Inaczej mówiąc, warunkiem otrzymania nagrody przez Wnioskodawczynię w ramach Programu premiowego jest skuteczne polecenie, tj. polecenie, w wyniku którego dojdzie do sprzedaży usług przez Platformę na rzecz nowego klienta. Szczegółowe warunki uczestnictwa w Programach premiowych opisane są w regulaminach poszczególnych Platform. Programy premiowe adresowane są do klientów Platformy (warunkiem uczestnictwa w Programie premiowym jest bycie klientem danej Platformy). Wnioskodawczyni nie jest powiązana z Platformami stosunkiem pracy czy też stosunkiem cywilnoprawnym (umowa o dzieło, umowa zlecenie), który nakładałby na nią obowiązek określonego działania. W szczególności, Wnioskodawczyni może, ale nie musi, polecać innym osobom nabywania usług oferowanych przez Platformy. Przewidziana przez Programy premiowe nagroda ma jednak przyczynić się do skorzystania z usług Platform. Z tytułu uczestnictwa w Programach premiowych Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności gospodarczej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
-
Czy przychody osiągane przez Wnioskodawczynię z tytułu uzyskania nagród w ramach opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Programów premiowych korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
-
W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, czy na Wnioskodawczyni będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki podatkowe wynikające z uzyskania nagrody niekorzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), jeśli Platforma, od której Wnioskodawczyni uzyskuje nagrodę w ramach Programów premiowych, jest bankiem lub instytucją finansową w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1896 z późn. zm.; dalej: Prawo bankowe)?
Zdaniem Wnioskodawczyni – w zakresie pytania Nr 1 – przychody osiągane przez Wnioskodawczynię z tytułu uzyskania nagród w ramach opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Programów premiowych korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy o PIT).
W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z kolei art. 10 ust. 1 ustawy o PIT określa katalog źródeł przychodów, wśród których wymienia między innymi przychody ze stosunku służbowego i stosunku pracy, pozarolniczej działalności gospodarczej, najmu czy też przychody z innych źródeł.
Podział przychodów na źródła ich uzyskania jest uzasadniony wprowadzeniem przez ustawodawcę odrębnych sposobów opodatkowania przychodów z poszczególnych źródeł.
Mając na uwadze przedmiot niniejszego wniosku, na uwagę zasługują przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, do których ustawodawca zalicza w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Wnioskodawczyni wskazuje, że w katalogu przykładowych kategorii przysporzeń majątkowych zaszeregowanych do tzw. innych źródeł przychodów znajdują się m.in. otrzymane przez podatnika nagrody. W zależności od charakteru tej nagrody, może ona podlegać opodatkowaniu według skali podatkowej na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o PIT bądź też w sposób zryczałtowany, tj. podatek kalkulowany jest od przychodu bez pomniejszenia o koszty uzyskania tego przychodu. Przykładem jest art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, zgodnie z którym _„_od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowym z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiowa, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - w wysokości 10% wygranej lub nagrody”. Do pobrania tego podatku zobowiązani są płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o PIT (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), dokonujący wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów wymienionych w tej regulacji (art. 41 ust. 4 ustawy o PIT).
W myśl art. 42 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.
Przytoczoną powyżej regulację art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT należy stosować w powiązaniu z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT, który stanowi, że wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.
Zwolnieniu z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT podlega zatem m.in. wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT. Dla objęcia tego rodzaju nagród zwolnieniem z podatku niezbędne jest łączne spełnienie następujących warunków:
- nagroda związana jest ze sprzedażą premiową towarów lub usług,
- jednorazowa wartość nagrody nie przekracza kwoty 2000 PLN,
- otrzymanie nagrody nie ma związku z ewentualnie prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.
Mając na uwadze opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wniosku, z którego wynika, że:
- jednorazowa wartość nagrody, a więc wartość nagrody za skuteczne polecenie usług Platformy nowemu klientowi, nie przekracza i nie przekroczy kwoty 2000 PLN,
- z tytułu uczestnictwa w Programach premiowych Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności gospodarczej,
- należy stwierdzić, że dwa z wyżej wymienionych warunków są niewątpliwie spełnione. Do rozważania pozostaje natomiast czy otrzymywane przez Wnioskodawczynię w ramach Programów premiowych nagrody związane są ze sprzedażą premiową towarów lub usług.
Pojęcie sprzedaży premiowej
Pomimo tego, że ustawodawca, regulując analizowane zwolnienie podatkowe, posługuje się sformułowaniem „sprzedaż premiowa”, to nigdzie nie ustanawia definicji tego wyrażenia. Wobec tego, w celu ustalenia co konkretnie należy rozumieć pod pojęciem „sprzedaży premiowej”, należy wziąć pod uwagę powszechne znaczenie wyrazów składających się na to sformułowanie. Zgodnie bowiem z zasadami wykładni, przy interpretacji przepisów w pierwszej kolejności należy posłużyć się ich literalnym brzmieniem.
Stosownie do definicji zamieszczonej w Internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/) „sprzedaż” należy rozumieć jako „odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę”. Z kolei, według powyższego słownika jedno ze znaczeń premii to „nagroda za coś, często mająca zachęcić do czegoś osobę nagradzaną_"._
Pomocna może być również analiza przepisu art. 535 Kodeksu cywilnego, w którym zamieszczona jest definicja umowy sprzedaży. Wspomniana regulacja stanowi, że „Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę." Niemniej, ze względu na autonomiczność jaka cechuje prawo podatkowe, nie wydaje się właściwe zawężanie znaczenia wyrażenia „sprzedaż premiowa” użytego w ustawie o PIT wyłącznie do umowy sprzedaży uregulowanej w Kodeksie cywilnym.
Powyższą argumentację podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który w swoim wyroku z dnia 4 lipca 2013 r. (sygn. III SA/Wa 381/13) stwierdził, iż sprzedaż premiowa jest pojęciem szerszym niż sprzedaż w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego, który ponadto jak trafnie wskazała Strona nie zna pojęcia "sprzedaży premiowej”.
Za szerokim rozumieniem sprzedaży opowiedział się także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 września 2015 r. (sygn. II FSK 1666/13) zaznaczając, że „art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy dotyczy więc nie tylko sprzedaży (premiowej) sensu stricte, o jakiej mowa w definicji kodeksowej w art. 535 Kodeksu cywilnego, lecz każdego rodzaju stosunku gospodarczego, w którym profesjonalny przedsiębiorca oferuje konsumentom pewne nagrody dodatkowe, tj. wykraczające poza zasadnicze świadczenie”.
Szerokie rozumienie omawianego terminu wynika także z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2013 r. (sygn. III SA/Wa 2248/12), w którym podkreślono, że „W ocenie Sądu w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawodawcy chodziło o objęcie zwolnieniem każdej nagrody otrzymywanej przez podatników - konsumentów w ramach wszelkich akcji promocyjnych, marketingowych, motywacyjnych, organizowanych przez profesjonalnych przedsiębiorców, o ile oczywiście zachodzą dalsze warunki zwolnienia”.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, należy stwierdzić, że nagrody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię w związku z angażowaniem się w prowadzone przez Platformy Programy premiowe, zdaniem Wnioskodawczyni, mają związek ze sprzedażą premiową. Dochodzi bowiem do zaistnienia pierwszego z jej elementów jaką jest sprzedaż, gdyż:
- Wnioskodawczyni jest klientem Platformy,
- w wyniku udziału Wnioskodawczyni w Programie premiowym dochodzi do skorzystania przez nowych klientów z usług oferowanych przez Platformy.
Przedmiotowa sprzedaż ma charakter premiowy, ponieważ w związku ze skorzystaniem z usług Platformy wypłacane jest dodatkowe świadczenie pieniężne, tj. inne niż świadczenie zasadnicze.
Związanie nagrody ze sprzedażą premiową
Przesłanką, która musi zaistnieć dla objęcia nagród uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię w ramach Programów premiowych zwolnieniem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT, jest istnienie związku pomiędzy nagrodą a sprzedażą premiową.
Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych, celem sprzedaży premiowej jest zachęcenie i zwiększenie motywacji konsumenta do dokonania zakupu usług oferowanych przez przedsiębiorcę. Podejmowane czynności w ramach sprzedaży premiowej zmierzają w istocie do osiągnięcia jak największego przychodu z tytułu prowadzonej sprzedaży (NSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 24 stycznia 2003 r., sygn. I SA/Wr 289/01). Związek nagrody uzyskiwanej przez Wnioskodawczynię ze sprzedażą premiową polega w tym przypadku na tym, że:
- Wnioskodawczyni nie mogłaby uzyskać nagrody, gdyby nie była klientem Platformy,
- poprzez organizację Programów premiowych przewidujących wypłatę nagród Platformy zapewniają sobie szanse na pozyskanie nowych klientów, co przekłada się na zwiększenie przychodów ze sprzedaży usług świadczonych przez Platformy.
Tym samym, należy stwierdzić, że warunek istnienia związku nagród uzyskiwanych przez Wnioskodawczynię ze sprzedażą premiową prowadzoną przez Platformy w ramach Programów premiowych jest również spełniony.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni uważa, że przychody osiągane przez Wnioskodawczynię z tytułu uzyskania nagród w ramach opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Programów premiowych korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT.
Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawczyni przemawia m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP3- 3.4011.13.2017.2.GF), w której organ w pełni zaaprobował stanowisko podatnika, który wyraził pogląd, iż nagrody przekazywane uczestnikom akcji promocyjnej z tytułu skutecznego polecenia oferty spółki będą stanowić nagrody związane ze sprzedażą premiową korzystające ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy PIT.
Zdaniem Wnioskodawczyni – w zakresie pytania Nr 2 – w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, na Wnioskodawczyni nie będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki podatkowe wynikające z uzyskania nagrody niekorzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT, jeśli Platforma, od której Wnioskodawczyni uzyskuje nagrodę w ramach Programów premiowych, jest bankiem bądź instytucją finansową w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1896 z późn. zm.).
W przypadku uznania przez Organ, iż uzyskiwane przez Wnioskodawczynię w ramach Programów premiowych nagrody nie mają związku ze sprzedażą premiową, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym nie korzystają ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT, nagrody te należy rozpatrywać jako świadczenie innej rodzaju niż nagroda związana ze sprzedażą premiową.
Zdaniem Wnioskodawczyni, w takim przypadku, świadczenie to należy ocenić pod kątem objęcia regulacją art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT, która przewiduje opodatkowanie zryczałtowanym 19% podatkiem dochodów (przychodów) z tytułu: „świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty”.
Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w tezie wyroku z dnia 5 czerwca 2016 r (sygn. II FSK 1335/16): „Regulacja prawna art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) dotyczy tych świadczeń promocyjnych, które nie są nagrodami związanymi ze sprzedażą premiową, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. wymienionej ustawy”.
Powyższe oznacza, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT może znaleźć zastosowanie dla opodatkowania nagród, które nie są objęte opodatkowaniem na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, tj. nie stanowią nagrody związanej ze sprzedażą premiową. Opodatkowaniu na podstawie rozpatrywanego przepisu art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT podlegają świadczenia spełniające łącznie następujące warunki:
- świadczenie zostało otrzymane od banku, spółdzielczej kasy oszczędnościowo- kredytowej lub instytucji finansowej w rozumieniu odrębnych przepisów,
- świadczenie zostało otrzymane w związku z promocjami oferowanymi przez ww. podmioty.
Warunek o charakterze podmiotowym
W świetle przepisu art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT, dane świadczenie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, pod warunkiem, że pochodzi od podmiotu posiadającego odpowiedni status. Aspekt ten został dostrzeżony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 stycznia 2016 r. (sygn. I SA/Gd 1514/15), w którym sąd stwierdził, że „W przypadku art. 30 ust. 1 pkt 4b u.p.d.o.f. kryterium różnicowania jest wydzielenie z ogółu podmiotów organizujących promocje tych, które zajmują się szeroko pojętą działalnością finansową (banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo kredytowych, instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów) i opodatkowanie świadczeń dokonywanych przez te podmioty 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym”.
Wyznaczając krąg podmiotów zajmujących się działalnością finansową, od których ma być otrzymane świadczenie, ustawodawca odwołał się do definicji instytucji finansowej w rozumieniu odrębnych przepisów. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 7 Prawa bankowego, instytucja finansowa to instytucja, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. U. UE. L. z 2013 r. Nr 176, z późn. zm.). Stosownie do tej regulacji: „instytucja finansowa oznacza przedsiębiorstwo inne niż instytucja i inne niż spółka holdingowa działająca wyłącznie w sektorze przemysłowym, którego podstawową działalnością jest nabywanie pakietów akcji lub wykonywanie jednego lub większej liczby rodzajów działalności wymienionych w pkt 2-12 i pkt 15 załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE; pojęcie to obejmuje firmy inwestycyjne, finansowe spółki holdingowe, finansowe spółki holdingowe o działalności mieszanej, inwestycyjne spółki holdingowe, instytucje płatnicze w rozumieniu dyrektywy (UE) 2015/2366 Parlamentu Europejskiego i Rady 53, a także spółki zarządzania aktywami, nie obejmuje jednak ubezpieczeniowych spółek holdingowych i ubezpieczeniowych spółek holdingowych prowadzących działalność mieszaną zdefiniowanych w art. 212 ust. 1 lit. f) i g) dyrektywy 2009/138/WE”.
W przypadku zatem, gdy Platforma organizująca Program premiowy, w ramach którego Wnioskodawczyni uzyskuje nagrodę, jest bankiem lub instytucją finansową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 Prawa bankowego, należy przyjąć, że warunek odnoszący się do statusu podmiotu dokonującego świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT, jest spełniony.
Nagroda jako świadczenie związane z promocją
Formułując treść art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT ustawodawca posłużył się terminem „promocji”, nie „sprzedaży premiowej” - jak ma to miejsce w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT. Zakładając racjonalność działań ustawodawcy, należy przyjąć, że rozbieżność użytych pojęć nie była przypadkowa. Tym samym, nie byłoby zasadne utożsamianie tych pojęć ze sobą i posługiwanie się nimi zamiennie przy wyznaczaniu zakresu przedmiotowego przychodów (dochodów) podlegających opodatkowaniu na podstawie ww. regulacji. W przeciwnym wypadku, przeprowadzany w ten sposób proces wykładni oznaczałby negowanie intencji ustawodawcy oraz byłby równoznaczny z podważaniem celowości jego działania.
Pojęcie „promocji” nie jest zdefiniowane na gruncie ustaw podatkowych, wobec czego wydaje się zasadne przyjęcie jego powszechnego (potocznego) znaczenia. Definicja zawarta w Wielkim Słowniku Wyrazów Obcych pod redakcją M. Bańko (wyd. PWN. Warszawa 2005 r.) wskazuje, że promocja to „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań. Natomiast Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN, Warszawa 2003) definiuje promocje jako „działania zmierzające do spopularyzowania czegoś, mające ułatwić rozwój czegoś, upowszechnienie, propagowanie, ale także działania zmierzające do zwiększenia popularności firmy i jej produktów, do zwiększenia sprzedaży jakiegoś towaru”.
Próby wyjaśnienia terminu „promocja” podjął się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 20 października 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.823.2020.1.KS). Organ ten stwierdził, że „na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców, polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie”.
Analizując przytoczone powyżej definicje należy uznać, że pojęcie „promocji” jest pojęciem szerszym (nadrzędnym) w stosunku do „sprzedaży premiowej”, obejmującym swoim zakresem szerokie spektrum działań mających na celu pozyskanie lub utrzymanie klientów. Jeżeli zatem Programy premiowe z których korzysta Wnioskodawczyni - zdaniem Organu - nie mogą być zakwalifikowane jako związane ze sprzedażą premiową, to powinny być uznane za związane z promocjami, które Platformy oferują. Właśnie taką akcją promocyjną jest organizowany przez Platformy Program premiowy, który przewiduje wypłatę świadczenia pieniężnego w postaci nagrody dla uczestnika tego Programu, który przyczyni się do skorzystania z usług Platformy przez nowego klienta. Program ten przyczynia się zatem do utrzymania i pozyskania klientów przez Platformy, a tym samym skutkuje osiągnięciem założonego celu organizowanej akcji promocyjnej.
Brak obowiązków podatkowych spoczywających na Wnioskodawczyni
Przepis art. 30 ust. 1 pkt 4b) ustawy o PIT przewiduje opodatkowanie wymienionych w tej regulacji świadczeń, otrzymanych od określonego grona podmiotów, u źródła powstania przychodu (dochodu) z tego tytułu, tj. w momencie dokonywania świadczenia, bez pomniejszenia przychodu z tego tytułu o koszty uzyskania (tzw. podatek zryczałtowany). Jak wynika z natury tzw. podatku u źródła, do rozliczenia tego zryczałtowanego podatku zobligowany jest podmiot dokonujący świadczenia, na którym ciąży obowiązek poboru tego podatku oraz jego wpłacenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego.
Powyższe obowiązki, związane z dokonaniem świadczeń objętych regulacją art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT, zostały nałożone na płatników mocą następujących przepisów:
- art. 41 ust. 4 w związku z art. 41 ust. 1 ustawy o PIT, który stanowi, że _„_płatnicy, o których mowa w ust. 1 [osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej], są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13- 16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11 b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21”,
- art. 42 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o PIT, zgodnie z którym „Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby”.
Osiągnięty przez podatnika przychód (dochód), od którego płatnik zobowiązany był pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, podlega wykazaniu w rocznej deklaracji podatkowej składanej przez płatnika, a nie przez podatnika. Stanowi o tym przepis art. 42 ust. 1a zdanie pierwsze ustawy o PIT, zgodnie z którym: „W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru”.
Powyższe oznacza, że w związku z osiągnięciem przychodu (dochodu) z tytułu uzyskania świadczenia podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na mocy przepis art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT, na podatniku nie ciążą żadne obowiązki podatkowe, gdyż zarówno obowiązek przekazania należnego podatku na rachunek urzędu skarbowego oraz jego zadeklarowania w rocznym zeznaniu podatkowym spoczywa na podmiocie dokonującym świadczenia (działającym w charakterze płatnika podatku). W ten sposób zostaje osiągnięty cel wprowadzenia omawianej regulacji, jakim było uproszczenie procesu rozliczenia podatku od świadczeń wypłacanych/przekazywanych przez podmioty zajmujące się działalnością finansową. Świadczy o tym uzasadnienie do projektu ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm.), na mocy której do ustawy o PIT został wprowadzany rozpatrywany przepis art. 30 ust. 1 pkt 4b. Z uzasadnienia projektu tej ustawy wynika, że „Zaproponowano, aby świadczenia dokonywane przez banki w ramach organizowanych akcji promocyjnych, w szczególności z tytułu tzw. cashback, objąć zryczałtowanym podatkiem dochodowym, tak aby maksymalnie uprościć pobór podatku. Zamiast wystawić PIT-8C banki pobierałyby zryczałtowany podatek, a podatnik nie musiałby samodzielnie rozliczać tego przychodu, co zdecydowanie ograniczy koszty zarówno po stronie banków, podatników, jak i organów podatkowych”.
Na cel wprowadzenia tej regulacji zwrócił uwagę również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. IPPB1/4511-1430/15- 2/EC). W opinii organu: „Za takim rozumiem celu wprowadzenia powyższej regulacji przemawia w szczególności fakt, iż zgodnie z zamiarem ustawodawcy, przepis ten miał być swoistego rodzaju remedium na konieczność samodzielnego opodatkowania świadczeń przez podatników w oparciu o otrzymywane od dokonujących przysporzenia informacje PIT- 8C”.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni wyraża przekonanie, że w przypadku uznania przez Organ, iż uzyskiwane przez nią nagrody w ramach Programów premiowych nie stanowią sprzedaży premiowej, a tym samym nie są objęte zwolnieniem podatkowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT, nagrody te, w przypadku ich uzyskania przez Wnioskodawczynię od instytucji finansowej bądź banku, podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PIT, jako świadczenie otrzymane w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty. W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie ciążą żadne obowiązki o charakterze podatkowym związane z uzyskaniem tych nagród od wskazanych powyżej podmiotów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie natomiast z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, w tym również premie przyznawane w związku z uczestnictwem w różnego rodzaju akcjach, czy programach.
Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.
Jak stanowi art. 30 ust. 3 ww. ustawy – zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest uczestnikiem Programów premiowych (pojęcie zdefiniowane poniżej) organizowanych przez podmioty trzecie mające siedzibę działalności gospodarczej w Polsce bądź za granicą, najczęściej przez instytucje finansowe i banki, oferujące możliwość dokonywania niskoprowizyjnych płatności międzynarodowych oraz przelewów pieniężnych w różnych walutach, inwestowanie czy obsługę operacji związanych z kryptowalutami (dalej: Platformy). Obok oferowanych usług, Platformy umożliwiają osobom fizycznym, będącym klientami Platform, wzięcie udziału w programach lojalnościowych i partnerskich (dalej: Programy premiowe), polegających na polecaniu świadczonych przez Platformy usług osobom fizycznym (np. znajomym, członkom rodziny, współpracownikom), które dotychczas nie były klientami Platform. Za każdą poleconą przez Wnioskodawczynię osobę lub grupę osób, które założyły konto i rozpoczęły korzystanie z Platform, tj. stały się usługobiorcami usług oferowanych przez Platformy, Wnioskodawczyni otrzymuje nagrodę pieniężną (premię za polecenie) w różnych wysokościach, przy czym jednorazowa wartość uzyskiwanej nagrody, tj. wartość nagrody za skuteczne polecenie usług Platformy nowemu klientowi, nigdy nie przekracza 2.000 PLN. Wypłata nagrody Wnioskodawczyni przez Platformę jest uzależniona od zakupu usługi Platformy przez osobę, która zainteresowała się tymi usługami za namową Wnioskodawczyni. Inaczej mówiąc, warunkiem otrzymania nagrody przez Wnioskodawczynię w ramach Programu premiowego jest skuteczne polecenie, tj. polecenie, w wyniku którego dojdzie do sprzedaży usług przez Platformę na rzecz nowego klienta. Szczegółowe warunki uczestnictwa w Programach premiowych opisane są w regulaminach poszczególnych Platform. Programy premiowe adresowane są do klientów Platformy (warunkiem uczestnictwa w Programie premiowym jest bycie klientem danej Platformy). Wnioskodawczyni nie jest powiązana z Platformami stosunkiem pracy czy też stosunkiem cywilnoprawnym (umowa o dzieło, umowa zlecenie), który nakładałby na nią obowiązek określonego działania. W szczególności, Wnioskodawczyni może, ale nie musi, polecać innym osobom nabywania usług oferowanych przez Platformy. Przewidziana przez Programy premiowe nagroda ma jednak przyczynić się do skorzystania z usług Platform. Z tytułu uczestnictwa w Programach premiowych Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie będzie prowadzić działalności gospodarczej.
Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że w związku z otrzymywaniem wskazanych we wniosku nagród za polecenie po stronie Wnioskodawczyni powstaje przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednakże fakt, że uczestnik akcji promocyjnej uzyskuje przychód podatkowy, nie musi automatycznie oznaczać konieczności zapłaty podatku dochodowego. W niektórych sytuacjach ma bowiem zastosowanie zwolnienie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.
Dla zastosowania powyższego zwolnienia niezbędne jest zatem aby:
- otrzymana nagroda była związana ze sprzedażą premiową towarów lub usług,
- jednorazowa wartość nagród nie przekroczyła kwoty 2000 zł,
- nagroda z tytułu sprzedaży premiowej towarów lub usług nie została otrzymana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Pomimo, że ustawodawca posłużył się w omawianym zwolnieniu wyrażeniem „sprzedaż premiowa”, to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie, wskazał jedynie, że sprzedaż premiowa dotyczy zarówno towarów, jak i usług. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży.
W związku z powyższym, dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 cytowanej ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni.
Stosując wykładnię językową wyrażenia „sprzedaż premiowa” zauważyć należy, że składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu „sprzedaż” oraz „premiowa”.
Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 535 § 1 przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.
Z kolei za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś – internetowy Słownik języka polskiego (www.sjp.pwn.pl). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.
Analizując zakres stosowania zwolnienia z opodatkowania dla nagród związanych ze sprzedażą premiową nie sposób nie odnieść się do celu jaki ma realizować to zwolnienie. Rolą sprzedaży premiowej jest motywowanie kontrahenta do dokonywania zwiększonych zakupów, intensywniejszego korzystania z określonej rodzajowo oferty przedsiębiorcy, wyrobienie określonych, korzystnych z punktu widzenia sprzedawcy przyzwyczajeń klienta, zwiększenie jego lojalności i zainteresowania oferowanymi produktami. Te cele realizują niewątpliwie wszelkiego rodzaju akcje promocyjne, które zmierzają do zachęcania uczestników danej akcji do polecania innym oferty sprzedawcy, a tym samym do zwiększania przychodów ze sprzedaży usług.
Dodatkowo należy zauważyć, że zwolnienie wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 68 omawianej ustawy ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Ustawodawca w treści powyższego przepisu, jak i w art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy posługuje się pojęciem „nagród związanych ze sprzedażą premiową”, a nie premią z tytułu sprzedaży. Zatem ustawodawca zwalnia z podatku „wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową”, a nie „nabywcę” lub „nagrodę dla nabywcy”. Kluczową przesłanką zwolnienia jest zatem związek pomiędzy przyznaną nagrodą, a dokonaną sprzedażą. Osobą (podatnikiem) korzystającą ze zwolnienia podatkowego może być w tym wypadku każda osoba, która otrzymała od sprzedawcy towaru lub usługi przyrzeczoną nagrodę w związku z zawarciem przez sprzedawcę umowy sprzedaży dotyczącej promowanego produktu, także inna, niż nabywca towaru lub usługi. Podkreślenia wymaga, że istotne z punktu widzenia zastosowania zwolnienia dla nagród związanych ze sprzedażą premiową nie są cechy podmiotu wydającego i otrzymującego nagrodę, a jedynie to, czy istnieje związek pomiędzy przyznaną nagrodą a sprzedażą.
W analizowanym przypadku nagroda będzie bowiem przyznawana pod warunkiem wystąpienia sprzedaży. Nie ma przy tym znaczenia, czy sprzedaż wystąpi między platformą i polecającym otrzymującym nagrodę za skuteczne polecenie (Wnioskodawczynią), czy między platformą i inną osobą – osobą poleconą. Istotne z punktu widzenia zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest wystąpienie sprzedaży i związku między sprzedażą i nagrodą. Oba te elementy w analizowanym zdarzeniu istnieją, bowiem sprzedaż wystąpi między platformą i osobą poleconą, która dokona zakupu usługi w wyniku działania osoby polecającej, tj. Wnioskodawczyni.
Ponadto z punktu widzenia możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku wypłaty nagród w ramach sprzedaży premiowej znaczenie ma również fakt, czy jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy 2000 zł.
Poprzez pojęcie „jednorazowa wartość nagrody”, o którym mowa w powołanym powyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć wartość każdej odrębnie wydanej nagrody. Zatem, wartość nagrody pieniężnej określonej w odniesieniu do jednego zdarzenia uprawniającego do jej otrzymania stanowi jednorazową wartość nagrody w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy.
W konsekwencji uznać należy, że opisana we wniosku akcja promocyjna spełnia wskazane powyżej cechy sprzedaży premiowej. Tym samym nagrody otrzymywane przez Wnioskodawczynię, która nie prowadzi działalność gospodarczej, za skuteczne polecenie usług oferowanych przez platformy, stanowią nagrody związane ze sprzedażą premiową.
Mając zatem na uwadze, że jak wskazuje Wnioskodawczyni – jednorazowa kwota nagrody nigdy nie przekracza 2000 zł – uznać należy, że otrzymywane nagrody korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie Wnioskodawczyni w związku z uzyskiwaniem tych nagród nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Powyższe będzie miało również zastosowanie do nagród za polecenie otrzymywanych w przyszłości, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie uznania nagrody za polecenie za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową i zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy należało uznać za prawidłowe.
Jednocześnie, w związku z uznaniem stanowiska Wnioskodawczyni w powyższym zakresie za prawidłowe, odstąpiono od interpretacji zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 68a omawianej ustawy i oceny stanowiska w zakresie drugiego z zadanych we wniosku pytań. W świetle rozstrzygnięcia zawartego w niniejszej interpretacji pytanie to stało się bezprzedmiotowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu pranego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili