0115-KDIT2.4011.560.2021.2.HD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2021 r. (data wpływu 2 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym w dniach 5 października 2021 r. i 10 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (pytanie nr 1) w części odnoszącej się do działalności:

- bezpośrednio wykonywanej przez Wnioskodawcę – jest prawidłowe,

- prowadzonej przez Wnioskodawcę w ramach zespołów programistów pracujących dla kontrahenta w ramach działalności badawczo-rozwojowej tego kontrahenta – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 5 października 2021 r. i 10 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w obszarze tworzenia programów komputerowych oraz usług informatycznych. Przedmiotowa działalność gospodarcza prowadzona jest przez Wnioskodawcę od listopada 2020 r.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca wykonuje czynności w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego, tj. kodu źródłowego oprogramowania komputerowego (dalej: „Oprogramowanie”).

Wnioskodawca posiada wiedzę w zakresie technologii informatycznych i doświadczenie w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem Oprogramowania na rzecz swoich kontrahentów w Polsce.

Wiedza z zakresu technologii informatycznych, w tym znajomość technologii i języków programowania takich jak Robot Fram i J. Python, pozwala Wnioskodawcy na pracę nad tworzeniem Oprogramowania, służącego m.in. do automatycznego testowania systemów informatycznych oraz innego oprogramowania.

Tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawcę opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie kontrahenta i obejmuje tworzenie skryptów i algorytmów, zaprojektowanie algorytmu, przeprowadzanie testów, tworzenie dokumentacji technicznej i instrukcji do tworzonego Oprogramowania oraz udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, zarówno tworzy oprogramowanie w sposób kompleksowy, tj. cały kod występujący w danym programie jest jego autorstwa, jak i dokonuje rozwoju już istniejącego oprogramowania i aplikacji.

W przypadku rozwoju już istniejącego oprogramowania i aplikacji Wnioskodawca dokonuje twórczego wkładu w jego rozwój, tj. tworzy nowe, autorskie linie kodu.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem wskazuje m.in., że autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów będących programami komputerowymi lub jakichkolwiek części lub elementów programów komputerowych, lub ich dokumentacji stworzonych lub zmodyfikowanych (zaktualizowanych) – [update], zmienionych, ulepszonych – [upgrade] itp. przez Wnioskodawcę w wyniku wykonywania umowy, przysługują kontrahentowi.

Zgodnie z zawieranymi umowami oraz umowami, które Wnioskodawca może zawrzeć w przyszłości z kontrahentami, Wnioskodawca ma lub będzie miał prawo do wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich lub przeniesienie majątkowych praw autorskich dokonuje się w ramach ustalonego wynagrodzenia za wykonanie usługi tworzenia Oprogramowania. W przeważającej mierze wynagrodzenie uzależnione jest od czasu pracy Wnioskodawcy. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy jest obliczane w oparciu o stawkę za ośmiogodzinny dzień pracy jaki Wnioskodawca jest obowiązany spędzić nad projektami zleconymi przez kontrahenta. W niektórych przypadkach wynagrodzenie może być ustalane indywidualnie w oparciu o indywidualną wycenę danego projektu lub czas pracy spędzony nad danym projektem kalkulowany w ujęciu godzinowym, a nie dziennym. W zależności od warunków uzgodnionych z kontrahentem umowa określa, że wynagrodzenie jest należne na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad Oprogramowaniem w oparciu o liczbę dni spędzonych przez Wnioskodawcę nad tworzeniem Oprogramowania.

Możliwość pozyskiwania zleceń oraz współpracy z kontrahentami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest ściśle uzależniona od umiejętności i wiedzy Wnioskodawcy w zakresie projektowania i wdrażania nowych/ulepszonych rozwiązań związanych z tworzeniem Oprogramowania. Ekspercka wiedza oraz doświadczenie pozwalają na opracowanie i wdrażanie całkowicie nowych lub znacznie ulepszonych technologicznie rozwiązań dla kontrahentów.

Realizowane przez Wnioskodawcę prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych, tworzone są zupełnie nowe elementy Oprogramowania, które mają sprostać wymogom rynku, klientów oraz postępowi technologicznemu.

Do przykładowych innowacyjnych rozwiązań opracowywanych przez Wnioskodawcę należy praca nad Oprogramowaniem służącym automatycznemu testowaniu funkcjonalności i pracy kamer audio-wideo przez tworzenie tzw. Testów automatycznych.

Prowadzone prace rozwojowe nad Oprogramowania nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych. Prace realizowane przez Wnioskodawcę nie są również projektami powtarzalnymi – każda nowa funkcjonalność, nowy projekt lub oprogramowanie wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii.

W wyniku prowadzonych prac nad Oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy stanowiący Oprogramowanie. W zakresie wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami i podwykonawcami kontrahenta. Podatnik ma z góry określoną rolę i wytwarza zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy kodu źródłowego, tj. Oprogramowanie.

W związku ze stałym tworzeniem Oprogramowania, poprzez opracowywanie i wdrażanie nowych elementów, Wnioskodawca pracuje nad jego wytwarzaniem w usystematyzowany sposób, podzielony na etapy.

Prace nad Oprogramowaniem zaczynają się od:

i. analizy zapotrzebowania – problemów, do rozwiązania których ma dążyć Oprogramowanie,

ii. praca nad przygotowaniem kodu Oprogramowania, zgodnie z założeniami danej technologii oraz wymaganiami technicznymi kontrahenta,

iii. ewentualne zmiany oraz poprawki związane z wytworzeniem Oprogramowania,

iv. test jakości, sprawności, funkcjonalności i awaryjności Oprogramowania,

v. przyjęcie przez kontrahenta danego elementu wytworzonego Oprogramowania.

Zapotrzebowanie na dany rodzaj Oprogramowania zgłaszane jest Wnioskodawcy przez kontrahenta, który określa zakres zleconych Wnioskodawcy prac. Do przesyłania zleceń możliwe jest wykorzystywanie specjalistycznych systemów komputerowych.

Bieżące prace projektowe związane z tworzeniem kodu Oprogramowania wymagają współdziałania Wnioskodawcy oraz kontrahenta, w celu weryfikacji postępów prac, odbioru oraz testowania poszczególnych elementów. W szczególności, proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłej komunikacji pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem (np. za pomocą Internetu) w celu nanoszenia korekt, weryfikacji poprawności wykonania kodu źródłowego, itd. Na tym etapie Oprogramowanie jest również testowane przez kontrahenta, a w przypadku konieczności zwracane Wnioskodawcy w celu naniesienia zmian.

Po zakończeniu danego etapu prac nad Oprogramowaniem i przyjęcia go przez kontrahenta, jest on dostarczany kontrahentowi (wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich do Oprogramowania na kontrahenta).

Ponadto, Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedmiotem wniosku nie jest sytuacja rozwijania/ulepszania cudzego oprogramowania.

W zakresie Oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę, rozwijanie lub ulepszanie (modyfikacja) rozumiane może być jedynie w zakresie Oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę, które stanowi własność Wnioskodawcy, do momentu jego sprzedaży na rzecz kontrahentów.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że takie rozwijanie lub ulepszanie (modyfikacja) Oprogramowania dotyczy procesu tworzenia Oprogramowania, w ramach którego Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie rozwija je (zgodnie z potrzebami kontrahenta, które w trakcie procesu tworzenia oprogramowania może się zmieniać), ulepsza (modyfikuje) poprzez poprawianie tworzonego przez siebie kodu (w ramach tzw. samokontroli jakości i poprawności kodu źródłowego). Tym samym, rozwijanie lub ulepszanie (modyfikacja) Oprogramowania dokonywana jest w ramach procesu tworzenia Oprogramowania, które po zakończeniu prac nad Oprogramowaniem jest sprzedawane (przeniesienie prawa własności do oprogramowania, licencja lub zawarcie w cenie usługi).

Mogą zdarzyć się sytuacje, w których Wnioskodawca modyfikuje, poprawia lub ulepsza kod źródłowy, nienależący do Wnioskodawcy, lecz takie sytuacje nie są objęte przedmiotowym wnioskiem.

Ze względu na specyfikę pracy związanej z tworzeniem Oprogramowania, Wnioskodawca może jednocześnie pracować nad kilkoma projektami, w ramach których tworzy Oprogramowanie.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi lub może ponieść szereg kosztów: bezpośrednio związane z wytwarzaniem Oprogramowania (dalej: „Koszty IP:) oraz pozostałe koszty związane z prowadzaną działalnością gospodarczą.

Do grupy Kosztów IP zaliczyć można wydatki związane:

- ze sprzętem, meblami, takimi jak szafa biurowa czy fotel biurowy i artykułami biurowymi niezbędnymi Wnioskodawcy do tworzenia Oprogramowania (dalej: „Sprzęt”);

- z usługami dostępu do Internetu, kosztami podróży służbowych i delegacji, usługami telekomunikacyjnymi koniecznymi do bieżącej komunikacji z kontrahentem, przesyłania Oprogramowania, licencje na programowanie niezbędne do wytwarzania Oprogramowania, usługi szkoleniowe (dalej: „Usługi”);

- z usługami księgowymi i doradczymi niezbędnymi do prawidłowego rozliczenia i opodatkowania transakcji sprzedaży autorskich praw majątkowych z tytułu kwalifikowanego IP;

- z obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne.

W ramach kategorii Sprzęt mowa jest o:

- sprzęcie elektronicznym, artykułach służących do tworzenia kodu źródłowego i dokumentacji technicznej, tj. komputer wraz z urządzeniami peryferyjnymi niezbędnymi do jego obsługi (np. monitor, myszka, drukarka, klawiatura, dysk przenośny, router wifi, artykuły biurowe);

- meblach;

- urządzeniach mobilnych (smartfony oraz tablety) i konsoli …, kontrolerze do konsoli …, telewizorze do konsoli, multimedialnej opasce sportowej – służących do testowania Oprogramowania (aplikacje mobilne) w innym środowisku multimedialnym niż komputer osobisty.

W ramach kategorii Usługi mowa jest o usługach nabywanych przez Wnioskodawcę koniecznych do wykonywania Oprogramowania, tj.:

- usługach dostępu do Internetu lub usługach telekomunikacyjnych, w tym związanych z przesyłaniem danych (np. mobilny Internet w ramach usług telekomunikacyjnych);

- licencji na oprogramowanie konieczne do działania komputera oraz wytwarzania Oprogramowania (np. licencja na system operacyjny);

- profesjonalnych usługach księgowych i doradczych niezbędnych do prawidłowego rozliczania transakcji związanych z przeniesieniem majątkowych praw autorskich;

- kosztach podróży służbowych i zakupu oraz użytkowania samochodu, kosztach szkoleń i egzaminów związanych z podnoszeniem kompetencji w zakresie programowania.

W ramach kategorii wydatków na ubezpieczenia społeczne wskazać należy obowiązkowe składki na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych oraz Narodowy Fundusz Zdrowia.

Sprzęt używany przez Wnioskodawcę to w przeważającej mierze komputer osobisty wraz z niezbędnymi urządzeniami peryferyjnymi i oprogramowaniem oraz artykuły biurowe, służące zarówno w tworzeniu kodu źródłowego jak i dokumentacji technicznej.

Nowoczesne formy komunikacji, za pośrednictwem Internetu lub usług telekomunikacyjnych, pozwalają na wymianę danych za pomocą Internetu, ściągania niezbędnych bibliotek do Oprogramowania czy przesyłania efektów pracy (tj. Oprogramowania) kontrahentom do weryfikacji. Ciągły i niezakłócony dostęp do Internetu jest istotnym elementem w pracy programistów.

W przypadku licencji na oprogramowanie – bez ich zakupu Wnioskodawca nie może prowadzić działalności. Tym samym, zmuszony jest do ponoszenia kosztów np. licencji systemu operacyjnego lub edytorów, kompilatorów kodu, itd., wykorzystywanych przy tworzeniu Oprogramowania.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania (np. wydatki na używanie samochodu), Wnioskodawca przyporządkuje wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi dokumentowane są comiesięcznie wystawianymi fakturami sprzedaży. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi dodatkowo ewidencję sprzedaży Oprogramowania obejmującą:

a) miesiąc realizacji Oprogramowania,

b) nazwę Oprogramowania,

c) datę dokumentu księgowego sprzedaży Oprogramowania,

d) nr dokumentu księgowego (np. faktury),

e) kwotę wynagrodzenia za dane Oprogramowanie (przychód),

f) wartość kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem danego Oprogramowania,

g) dochód (stratę) z danego programu obliczonego jako różnicę pomiędzy wynagrodzeniem z pkt e i kosztami z pkt f,

h) kalkulację nexus dla danego Oprogramowania,

- dalej: „Ewidencja”.

Ewidencja jest prowadzona w formie elektronicznej.

W przypadku, gdy nie jest możliwe przypisanie w całości kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem Oprogramowania do jednego Oprogramowania (np. wykorzystanie danego kosztu bezpośredniego do wytworzenie dwóch rodzajów Oprogramowania), Wnioskodawca może przypisać za pomocą Ewidencji Koszty IP proporcjonalnie do czasochłonności wykonania danego Oprogramowania.

Przykładowo, zakładając, że przychody z IP1 stanowił 25 % przychodów w danym miesiącu, to wysokość kosztów, których nie można przypisać tylko do jednego IP, również zostanie przypisane jako koszt bezpośredni wytworzenia danego IP w 25 %. Dzięki temu Wnioskodawca ma możliwość dokładnej alokacji kosztów do wytworzonego Oprogramowania.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie określonego harmonogramu prac, z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia, celem zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), tj. działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie, i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie jest działalnością polegającą na badaniach naukowych, w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Co do zasady, działalność, o której mowa we wniosku, jest prowadzona przez Wnioskodawcę bezpośrednio. Jednocześnie, w toku prowadzonej działalności, Wnioskodawca może współpracować z zespołami i podwykonawcami kontrahenta wykonującymi prace w ramach działalności badawczo-rozwojowej tego kontrahenta. Powyższe wynika z konieczności dostosowania wytwarzanego przez siebie dzieła w postaci oprogramowania, kodu, lub rozwinięcia oprogramowania, stanowiącego odrębny utwór będący kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, do potrzeb kontrahenta i oprogramowania wytwarzanego przez niego lub jego kontrahentów.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca może tworzyć zarówno nowe lub znacznie ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w praktyce gospodarczej, jak również może tworzyć produkty, procesy, usługi występujące już na rynku, ale niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących u podatnika.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z objaśnieniami MF w sprawie stosowania ulgi IP Box, cyt.: Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Sposób przeniesienia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (oprogramowania) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Wnioskodawca wyjaśnia, że kosztami, co do których Wnioskodawca wyraził wątpliwości interpretacyjne, są wydatki związane z:

- meblami, takimi jak szafa biurowa, biurko czy fotel biurowy,

- artykułami biurowymi,

- z usługami dostępu do Internetu, usługami telekomunikacyjnymi koniecznymi do bieżącej komunikacji z kontrahentem, przesyłania Oprogramowania, licencjami na oprogramowanie konieczne do działania komputera (np. licencja na system operacyjny) oraz wytwarzania Oprogramowania i testowania wytworzonego oprogramowania (np. edytory lub kompilatory) oraz usług przechowywania danych w tzw. chmurze,

- z obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne,

- komputerem wraz z urządzeniami peryferyjnymi niezbędnymi do jego obsługi (np. monitor, myszka, drukarka, klawiatura, dysk przenośny, router wifi, artykuły biurowe),

- smartfonami,

- urządzeniami mobilnymi (tablety) i konsoli …, kontrolerem do konsoli …, telewizorem do konsoli, multimedialnej opasce sportowej, służącej do testowania Oprogramowania (aplikacje mobilne) w innym środowisku multimedialnym niż komputer osobisty;

- kosztami szkoleń i egzaminów związanych z podnoszeniem kompetencji w zakresie programowania,

- kosztami podróży służbowych i zakupu oraz użytkowania samochodu,

- licencjami na oprogramowanie konieczne do działania komputera (np. licencja na system operacyjny) oraz wytwarzania Oprogramowania i testowaniu wytworzonego oprogramowania (np. edytory lub kompilatory),

- profesjonalnymi usługami księgowymi i doradczymi niezbędnymi do prawidłowego rozliczania transakcji związanych z przeniesieniem majątkowych praw autorskich.

Poniżej Wnioskodawca przedstawił związek funkcjonalny opisanych w okolicznościach faktycznych wydatków z poszczególnymi działaniami, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe.

- meble, takie jak szafa biurowa, biurko czy fotel biurowy

W ramach swojej działalności polegającej na wytwarzaniu oprogramowania Wnioskodawca wykonuje głównie prace na komputerze, do czego niezbędne jest wykorzystanie takich mebli jak biurko oraz fotel biurowy, a także szafa na przechowywanie dokumentacji/sprzętu. Wykorzystanie mebli w wykonywaniu zadań na komputerze jest zapewnieniem nie tylko minimum komfortu dla Wnioskodawcy, ale wręcz niezbędnym narzędziem do pracy. Bez wspomnianego minimum, Wnioskodawca nie byłby w stanie w sposób efektywny skupić się na wykonywanych zadaniach i tym samym wykonywać pracy związanej z wytwarzaniem oprogramowania, kodów źródłowych, itd.

Szafa umożliwia prawidłowe i bezpieczne składowanie dokumentacji technicznej oprogramowania oraz danych i dokumentów potrzebnych do pracy.

Powyższe meble są więc funkcjonalnie związane z wytwarzaniem oprogramowania i uzyskiwaniem przychodów z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do niego.

- artykuły biurowe

Wnioskodawca wykorzystuje artykuły biurowe do tworzenia oprogramowania oraz dokumentacji technicznej oprogramowania, stanowiącej jego nieodłączną część. Artykuły te wykorzystywane są zarówno przy procesie twórczym, np. do robienia notatek, jak i utrwalania efektów pracy w postaci dokumentacji technicznej oprogramowania.

Powyższe artykuły biurowe są więc funkcjonalnie związane z wytwarzaniem oprogramowania i uzyskiwaniem przychodów z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do niego.

- usługi dostępu do Internetu, usługi telekomunikacyjne konieczne do bieżącej komunikacji z kontrahentem, przesyłania Oprogramowania, licencje na oprogramowanie konieczne do działania komputera (np. licencja na system operacyjny), oraz wytwarzania Oprogramowania i testowania wytworzonego oprogramowania (np. edytory lub kompilatory) oraz usługi przechowywania danych w tzw. chmurze

Jak zostało wskazane we wniosku, nowoczesne formy komunikacji, za pośrednictwem Internetu lub usług telekomunikacyjnych, pozwalają na wymianę danych, ściąganie niezbędnych bibliotek wykorzystywanych do tworzenia oprogramowania czy przesyłania efektów pracy (tj. Oprogramowania) kontrahentom do weryfikacji. Wspomniane czynności są niezbędne w działalności Wnioskodawcy i tym samym Internet staje się niezbędnym narzędziem przy tworzeniu oprogramowania komputerowego, będącego kwalifikowanym prawem autorskim. Powyższe wskazuje na bezpośredni związek ponoszenia kosztów Internetu i innych usług telefonicznych z uzyskiwaniem przychodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zakup licencji na oprogramowanie jest również niezbędny w pracy Wnioskodawcy. Brak licencji na oprogramowanie wiązałby się z brakiem możliwości podejmowania działalności w zakresie wykonywanym przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca w celu wykonywania działalności musi nabywać licencje i subskrypcje na oprogramowanie komputerowe, które jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komputera (np. licencja na system operacyjny) lub bezpośrednio tworzenia Oprogramowania i testowania wytworzonego oprogramowania (np. edytory lub kompilatory).

Podatnik nabywa również usługi dostępu do tzw. chmury internetowej, służącej do przechowywania danych wykorzystywanych przy tworzeniu oprogramowania, przechowywaniu go oraz mogącego służyć do udostępniania go kontrahentom.

Zarówno licencje niezbędne do prawidłowego funkcjonowania oprogramowania jak i licencje używane do tworzenia i testowania wytworzonego oprogramowania oraz usługi dostępu do tzw. chmury internetowej są niezbędne Wnioskodawcy do tworzenia oprogramowania stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Bez ich nabycia Wnioskodawca w ogóle nie miałby możliwości wytwarzania oprogramowania stanowiącego majątkowe prawo autorskie.

- obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne

Jak zostało wskazane we wniosku, składki na ubezpieczenia społeczne mają charakter obowiązkowy, bez ich poniesienia, Wnioskodawca w ogóle nie miałby możliwości prowadzenia działalności gospodarczej związanej z tworzeniem kwalifikowanego IP. Ponadto dzięki świadczeniom przysługującym Wnioskodawcy w związku z płaconymi składkami, takim jak dostęp do służby zdrowia, będzie on w stanie dłużej i efektywniej wykonywać działalność programistyczną.

Jak wynika z powyższego, bez poniesienia powyższych wydatków Wnioskodawca w ogóle nie miałby możliwości prowadzenia działalności polegającej na wytwarzaniu kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz uzyskiwania przychodów z przeniesienia majątkowych praw autorskich do nich, natomiast ich ponoszenie przekłada się na uzyskiwanie świadczeń, które pozwalają Wnioskodawcy dłużej i efektywniej wykonywać działalność polegającą na wytwarzaniu kwalifikowanego IP.

Powyższe wydatki są więc funkcjonalnie i bezpośrednio powiązane z prowadzeniem działalności polegającej na wytwarzaniu oprogramowania.

- komputer wraz z urządzeniami peryferyjnymi niezbędnymi do jego obsługi (np. monitor, myszka, drukarka, klawiatura, dysk przenośny, router wifi)

Z racji prowadzonych prac powyższy sprzęt jest narzędziem, za pomocą którego Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie.

Komputer jest podstawowym narzędziem wykorzystywanym przez Wnioskodawcę do tworzenia oprogramowania. Na nim Wnioskodawca dokonuje tworzenia kodu stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej, testowania poprawności jego funkcjonowania, czy przesyłania go do kontrahenta. Urządzenia peryferyjne, takie jak myszka czy klawiatura, są niezbędne do prawidłowego korzystania z komputera. Drukarka umożliwia drukowanie raportów, wytycznych czy dokumentacji technicznej oprogramowania, które są wykorzystywane przy jego tworzeniu lub stanowią jego integralną część. Dysk przenośny umożliwia przechowywanie oraz przenoszenie danych wykorzystywanych do tworzenia oprogramowania jak i samego oprogramowania. Router wifi umożliwia Wnioskodawcy dostęp do Internetu, wykorzystywanego zarówno przy tworzeniu oprogramowania, wysyłaniu go do kontrahenta jak i komunikacji z kontrahentem.

Tym samym, wydatki z tej kategorii są w bezpośrednim związku funkcjonalnym z Oprogramowaniem. Bez komputera oraz urządzeń peryferyjnych Wnioskodawca nie może wytwarzać oraz testować wytworzonego Oprogramowania stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a co za tym idzie uzyskiwać przychodów z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do niego.

- smartfony

Jak zostało wskazane we wniosku, smartfony mają dwojakie zastosowanie. Mogą zostać wykorzystane do analizy i testów poprawności funkcjonowania tworzonego oprogramowania na innym urządzeniu niż komputer jak i do komunikacji z kontrahentem.

Smartfony są więc bezpośrednio wykorzystywane w procesie wytwarzania oprogramowania i są funkcjonalnie związane z uzyskiwaniem przychodów z przeniesienia majątkowych praw autorskich do niego.

- urządzenia mobilne (tablety) i konsole …, kontroler do konsoli …, telewizor do konsoli, multimedialna opaska sportowa, służące do testowania Oprogramowania (aplikacje mobilne) w innym środowisku multimedialnym niż komputer osobisty

Jak zostało wskazane we wniosku urządzenia mobilne (tablety), konsola …, i multimedialna opaska sportowa wykorzystywane są do testowania poprawności funkcjonowania wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania w innym środowisku sieciowym niż komputer. Natomiast telewizor oraz pad do konsoli … są niezbędne do jej prawidłowego działania.

Bez poniesienia powyższych wydatków, Wnioskodawca nie byłby w stanie dokonać testów wytworzonego oprogramowania w innym środowisku technologicznym niż komputer osobisty.

Powyższe wydatki są więc bezpośrednio i funkcjonalnie związane z wytwarzaniem oprogramowania oraz uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z przeniesienia majątkowych praw autorskich do oprogramowania.

- koszty szkoleń i egzaminów związanych z podnoszeniem kompetencji w zakresie programowania

Szkolenia podnoszą kompetencje i wiedzę Wnioskodawcy umożliwiając mu tworzenie lepszego i bardziej funkcjonalnego kodu, natomiast egzaminy i uzyskane certyfikaty stanowią potwierdzenie kompetencji Wnioskodawcy i umożliwiają mu pozyskiwanie nowych zleceń czy kontrahentów. Po pierwsze, Wnioskodawca może oferować szerszy zakres oferowanego oprogramowania, które będzie cechowało się również wyższą jakością i standardami. Po drugie dzięki uzyskanym certyfikatom, będących potwierdzeniem jego kompetencji, Wnioskodawca łatwiej może zdobywać nowych kontrahentów.

Powyższe wydatki są więc bezpośrednio i funkcjonalnie związane z wytwarzaniem oprogramowania oraz uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z przeniesienia majątkowych praw autorskich do oprogramowania.

- koszty podróży służbowych, zakupu oraz użytkowania samochodu

Jak zostało wskazane we wniosku, wydatki na usługi transportowe, takie jak opłaty za autostrady, bilety czy wydatki na taksówki i inne formy przejazdów, wiążą się z koniecznością podróży służbowych. Prace programistyczne niejednokrotnie wymagają odbywania spotkań, narad, konsultacji, w ramach których dochodzi do ustalenia finalnego kształtu i funkcjonalności oprogramowania oraz negocjacji związanych z postanowieniami umów, w ramach których dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych kwalifikowanej własności intelektualnej. W ramach tych kosztów należy również wskazać wydatki związane z zakupem, amortyzacją i użytkowaniem samochodu.

Jak zostało wskazane powyżej, ponoszenie kosztów podróży służbowych oraz zakupu i użytkowania samochodu jest bezpośrednio i funkcjonalnie związane z wytwarzaniem kwalifikowanego IP oraz uzyskiwaniem przychodów z przeniesienia majątkowych praw autorskich do niego.

- profesjonalne usługi księgowe i doradcze niezbędne do prawidłowego rozliczania transakcji związanych z przeniesieniem majątkowych praw autorskich.

Zakup profesjonalnych usług księgowych umożliwia prawidłowe funkcjonowanie działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Podatnicy nie mają obowiązku posiadania profesjonalnej wiedzy podatkowej i w tym zakresie mają prawo skorzystać z profesjonalistów. Ponadto prowadzenie księgowości jest konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej w sposób zgodny z przepisami prawa. Poniesienie kosztu księgowości jest konieczne przy prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, która polega na wytwarzaniu własności intelektualnej w postaci oprogramowania.

Z powyższego wynika więc, że Wnioskodawca musi ponosić koszty usług księgowych zarówno by prowadzić działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu kwalifikowanego prawa własności i uzyskiwaniu przychodów z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do tych praw własności intelektualnej, jak i w celu możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej.

Natomiast jak zostało wskazane we wniosku, również zakup profesjonalnych usług doradczych jest niezbędny w celu analizy możliwości skorzystania z ulgi IP Box, obliczenia dochodu mogącego skorzystać z ulgi oraz prawidłowego sporządzenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w tym przedmiocie. Powyższe ma więc bezpośredni związek z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca wskazał również, że kontrahent ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę oraz rezultat jego prac. Jednocześnie Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nieograniczoną odpowiedzialność za powyższe czynności oraz rezultat prac wobec Kontrahenta. Czynności wykonywane na rzecz kontrahenta mogą być wykonywane zarówno pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez niego jak i w sposób pozbawiony jego kierownictwa, w dowolnym czasie, w dowolnym miejscu. Wnioskodawca wykonujący powyższe czynności ponosi ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Odrębna od podatkowej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierająca comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec miesiąc, tj. w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw, jest przez Wnioskodawcę prowadzona na bieżąco, od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, którą Wnioskodawca zamierza objąć ulgą IP Box.

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Jednocześnie, Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości dojdzie do sytuacji, gdy będzie on zamierzał objąć preferencyjną stawką dochody osiągnięte z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z uwagi na fakt, że wniosek odnosi się zarówno do stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego, w latach następnych Wnioskodawca zamierza uzyskiwać dochody z Oprogramowania w takich samych okolicznościach. Uzyskiwanie dochodów z Oprogramowania w innych okolicznościach niż opisane we wniosku nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatku w 2021 r. oraz w latach następnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na skutek których powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, z którego dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 może zostać opodatkowany preferencyjną stawką w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy, zgodnie z art. 30ca ust. 5 w związku z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty Sprzętu, Usług oraz ubezpieczeń społecznych stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

3. Czy, zgodnie z art. 30cb ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia wymagania dla skorzystania z opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. W pozostałym zakresie, tj. dotyczącym pytań nr 2 i 3 – zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 1 – prowadzone przez Wnioskodawcę prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na skutek których powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, z którego dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 może zostać opodatkowany preferencyjną stawką w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez prace rozwojowe rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce wskazuje, że prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W odniesieniu do prac rozwojowych ustawodawca położył więc nacisk na wiedzę i umiejętności oraz późniejsze ich wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie jednak z zakresu prac rozwojowych wyłączono prace obejmujące rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone m.in. do produktów.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, za działalność badawczo-rozwojową należy uznać działalność spełniającą łącznie następujące przesłanki:

- działalność o charakterze twórczym obejmującą prace rozwojowe,

- podejmowaną w sposób systematyczny,

- polegającą na wykorzystaniu wiedzy i umiejętności,

- celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub jej wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług,

- prace rozwojowe nie mogą mieć charakteru rutynowych i okresowych zmian.

W ocenie Wnioskodawcy, przywołane przepisy pozwalają stwierdzić, że opisana wyżej działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia Oprogramowania, dostosowana do obecnych lub przyszłych potrzeb rynku, stanowi przejaw działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38 w związku z pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Definicja prac rozwojowych jednoznacznie wskazuje na działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych procesów, produktów. Zatem innowacyjna i twórcza działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i tworzenia Oprogramowania z zastosowaniem narzędzi informatycznych i specjalistycznego oprogramowania wpisuje się w definicję prac rozwojowych.

Opisana działalność Wnioskodawcy prowadzi do stworzenia nowych rozwiązań informatycznych, odpowiadającej potrzebom rynku, jak również cechującej się innowacyjnością oraz wykorzystaniem nowych technologii, co dodatkowo potwierdza okoliczność, iż przed przystąpieniem do prac nie jest znany jej dokładny wynik. Wnioskodawca przed przeprowadzeniem wewnętrznych analiz, testów, przygotowaniem oraz wdrożeniem stworzonego Oprogramowania nie ma pewności, czy będzie działało poprawnie oraz spełniało wymogi kontrahentów. W konsekwencji potwierdza to, iż sam proces tworzenia Oprogramowania nie jest w żadnym stopniu mechaniczny czy zrutynizowany, ale wymaga określonej działalności twórczej oraz szerokiej wiedzy dotyczącej technologii, jej ograniczeń i możliwości stosowania.

Prace rozwojowe mają także charakter systematyczny – tworzenie Oprogramowania jest u Wnioskodawcy ciągłym procesem, realizowanym w oparciu o harmonogram, określoną metodykę, natomiast oprogramowanie cechuje się innowacyjnością oraz wychodzi naprzeciw potrzebom kontrahentów i rynku – jest podstawą działalności Wnioskodawcy.

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność spełnia również przesłankę wykorzystania wiedzy i umiejętności do opracowywania nowego lub ulepszonych Oprogramowania. Jak bowiem wskazano, stworzenie Oprogramowania wymaga posiadania odpowiedniego poziomu wiedzy specjalistycznej z zakresu technologii informatycznych, przeprowadzenia szeregu weryfikacji oraz testów, tak by finalny efekt prac spełniał odpowiednie wymagania.

Wykonanie opisywanych czynności oraz weryfikacja wyników przeprowadzonych testów wymaga konkretnych umiejętności, posiadanych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, iż spełniona jest przesłanka celu prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w postaci wykorzystania wiedzy do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Wszystkie opisane czynności o charakterze twórczym, prowadzone są w celu stworzenia nowego Oprogramowania, dopasowanego do zapotrzebowania kontrahentów oraz rynku.

Opisywana działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania nie ma charakteru prac rutynowych, polegających na wprowadzeniu okresowych zmian, a skupiona jest wokół wprowadzania nowych i innowacyjnych rozwiązań, polegających na ciągłym tworzeniu nowych rozwiązań informatycznych (tj. Oprogramowania), odpowiadających na problemy z jakimi spotykają się kontrahenci oraz rynek.

W konsekwencji, cały proces składający się na tworzenie Oprogramowania należy uznać za przejaw działalności badawczo-rozwojowej (a dokładnie prac rozwojowych). Poszczególne jego etapy są ze sobą nierozerwalnie połączone, stanowiąc spójną i logiczną całość, której efektem jest powstanie nowego Oprogramowania.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez niego prace związane z tworzeniem Oprogramowania:

- są pracami badawczo-rozwojowymi, mającymi twórczy charakter oraz prowadzonymi w sposób systematyczny (stanowiącymi jeden z podstawowych przedmiotów działalności Wnioskodawcy),

- polegają na wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy i umiejętności posiadanych przez Wnioskodawcę,

- mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy lub jej wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług (tj. tworzeniu Oprogramowania), oraz

- nie mają charakteru rutynowych czy okresowych zmian.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, spełnienie ww. przesłanek, w świetle okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego oraz przywiedzionych przepisów prawa potwierdza, że działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w związku z pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2019 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.116.2019.2.RR: „Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, zajmuje się głównie tworzeniem nowoczesnego oprogramowania komputerowego oraz rozwojem szeroko rozumianej technologii komputerowej. Wnioskodawca tworzy wysokiej jakości innowacyjne rozwiązania dla klientów prowadzących działalność w różnych sektorach rynku na całym świecie. Realizuje on ambitne i nowatorskie projekty informatyczne – od oprogramowania systemów decyzyjnych na giełdach walutowych, aż po kontrolę i wizualizację danych urządzeń montowanych w maszynach budowlanych. Wykonywane przez osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę czynności przedstawione we wniosku miały charakter twórczy, obejmowały badania naukowe lub prace rozwojowe, były podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. (`(...)`) Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku prace nad ww. projektami, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 września 2018 r. oraz od dnia 1 października 2018 r., gdyż były podejmowane w sposób systematyczny, miały twórczy charakter, z wykorzystaniem dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, a ich celem oraz wynikiem jest powstanie nowych produktów, procesów technologicznych i usług. Przy czym działania te nie miały charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów technologicznych i usług.

Zgodnie z art. 30ac ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Przedmiotowa regulacja wskazuje, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (dalej również: IP) jest:

- autorskie prawo do programu komputerowego,

- które podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw (tj. np. ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych),

- wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika,

- w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

W konsekwencji, dla uznania programu komputerowego za kwalifikowane prawo własności intelektualnej spełnić należy łącznie ww. przesłanki.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Artykuł 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych wskazuje, że w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Natomiast art. 1 ust. 3 tej ustawy stanowi, że utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Przedmiotowe regulacje wskazują, że autorskie prawo jest prawem przysługującym twórcom do utworów, tj. zindywidualizowanych rozwiązań, utrwalone w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, wyrażone w dowolny sposób, w tym słowem, symbolami matematycznymi oraz znakami graficznym.

W szczególności, art. 1 ust. 3 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych wskazuje, że przedmiotem prawa autorskiego są takie utwory jak stworzone przez autora programy komputerowe.

Zgodnie natomiast z art. 74 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych nie definiują pojęcia programu komputerowego. Zasadnym wydaje się więc sięgnięcie do regulacji unijnych w tym kontekście.

Zgodnie z postanowieniami Dyrektywy Rady z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (91/250/EWG), która wskazuje, iż do celów niniejszej dyrektywy pojęcie „program komputerowy” obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, włącznie z programami zintegrowanymi ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Powyższe wskazuje, że programem komputerowym jest każdy kod źródłowy, wytworzony przez autora. Tym samym, pojęcie programu komputerowego, na potrzeby ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, jest szerokie.

Stanowisko to potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 2 maja 2012 r. w sprawie SAS Institute Inc. przeciwko World Programming Ltd (sygn. C-406/10), gdzie Trybunał wskazał, że „Zatem przedmiot ochrony dyrektywy 91/250 obejmuje formy wyrażenia programu komputerowego, jak również przygotowawcze prace projektowe pozwalające na, odpowiednio, powielanie lub późniejsze stworzenie takiego programu (ww. wyrok w sprawie Bezpećnostni softwarova asociace, pkt 37). Trybunał wniósł z tego, że kod źródłowy i kod obiektowy programu komputerowego stanowią formy jego wyrażenia, które w związku z tym zasługują na objęcie ich ochroną przyznawaną programom komputerowym przez prawo autorskie na podstawie art. 1 ust. 2 Dyrektywy 91/250.

Prowadzi to do wniosku, że kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności stanowi program komputerowy w rozumieniu przepisów dotyczących prawa autorskich.

W konsekwencji, Oprogramowanie (tj. kod źródłowy) wytarzane przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając na względzie powyższe, w przedmiotowym przypadku, wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ac ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

- stanowi autorskie prawo do programu komputerowego przysługujące Wnioskodawcy,

- podlega ochronie prawnej z mocy prawa,

- jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,

- wytwarzanie Oprogramowania stanowi przejaw prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z art. 30ac ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Tym samym, uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, z tytułu sprzedaży praw autorskich lub z tytułu usługi tworzenia Oprogramowania, w cenie której uwzględnione jest autorskie prawo do Oprogramowania, są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 w związku z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ac ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ac ust. 1 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że dla zastawania 5 % stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek, tj.:

1. prowadzenie przez podatnika działalności badawczo rozwojowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2. wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowalnych praw własności intelektualnej,

3. uzyskiwane dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej

4. określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika nexus, dla każdego IP odrębnie,

5. prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą IP.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

1. prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2. w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowalne prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie,

3. uzyskuje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (praw autorskich do Oprogramowania),

4. dokonuje alokacji Kosztów IP (tj. bezpośrednio związanych z wytworzeniem IP) do przychodów ze sprzedaży Oprogramowania, przez co określa dochód ze sprzedaży Oprogramowania oraz jest w stanie obliczyć wartość nexus dla każdego Oprogramowania,

5. wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5% wynika z odrębnie prowadzonej ewidencji.

W z związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzanie w licznych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo:

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 5 listopada 2019 r. nr 0115- KDIT2-1.4011.338.2019.2.MK wskazał: Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę całości praw autorskich do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%;

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 25 października 2019 r. nr 0114-KDIP3-3.4011.386.2019.3.MG wskazał: Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%;

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 30 października 2019 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.345.2019.2.MKA, wskazał: Odnosząc przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,

2. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3. rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania stworzonego przez inne osoby przez Wnioskodawcę następuje w oparciu o udzieloną mu w tym celu niewyłączną licencję, zgodnie z umową zawartą ze Spółką,

4. wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie ma charakter twórczy,

5. wytwarzane, rozwijane i ulepszane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

6. Wnioskodawca będzie posiadał szczegółowa ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych,

7. Wnioskodawca dokonuje przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania za co otrzymuje wynagrodzenie.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stad oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszeniem jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez Wnioskodawcę prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na skutek których powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, ze sprzedaży którego dochód może zostać opodatkowany preferencyjną stawką w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (pytanie nr 1) w części odnoszącej się do działalności bezpośrednio wykonywanej przez Wnioskodawcę jest prawidłowe, zaś w części odnoszącej się do działalności Wnioskodawcy prowadzonej w ramach zespołów programistów pracujących dla kontrahenta w ramach działalności badawczo-rozwojowej tego kontrahenta jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box, Innovation Box).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 – o czym stanowi art. 30ca ust. 6 tej ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawioną we wniosku sytuację faktyczną – w szczególności informację, że działalność jest prowadzona przez Wnioskodawcę bezpośrednio oraz że w toku prowadzonej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami i podwykonawcami kontrahenta wykonującymi prace w ramach działalności badawczo-rozwojowej tego kontrahenta stwierdzić należy, że:

- w części odnoszącej się do działalności bezpośrednio wykonywanej przez Wnioskodawcę – przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak Wnioskodawca wskazał – prowadzona przez niego działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie określonego harmonogramu prac, z przyjęciem określonym celów do osiągnięcia, celem zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone w ramach działalności gospodarczej oprogramowanie komputerowe (tj. kod źródłowy oprogramowania komputerowego) – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – jest kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w 2021 r. i w latach następnych – o ile nie ulegną zmianie okoliczności wskazane we wniosku i nie ulegnie zmianie stan prawny – preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

- w części odnoszącej się do działalności Wnioskodawcy prowadzonej w ramach zespołów programistów pracujących dla kontrahenta w ramach działalności badawczo-rozwojowej tego kontrahenta – Wnioskodawca nie jest uprawniony do opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Jak sam bowiem wskazuje Wnioskodawca prace wykonywane są w ramach działalności badawczo-rozwojowej tego kontrahenta, dla którego Wnioskodawca wykonuje prace współpracując z zespołami i podwykonawcami kontrahenta. Zatem działania te nie mieszczą się w definicji prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej umożliwiającej zastosowanie 5% preferencyjnej stawki podatku.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element opisu przedstawionego zdarzenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (pytanie nr 1) należało uznać za prawidłowe w części odnoszącej się do działalności bezpośrednio wykonywanej przez Wnioskodawcę, zaś za nieprawidłowe w części odnoszącej się do działalności Wnioskodawcy prowadzonej w ramach zespołów programistów pracujących dla kontrahenta w ramach działalności badawczo-rozwojowej tego kontrahenta.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.