0115-KDIT1.4011.591.2021.4.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 12 lipca 2021 r. (data wpływu 26 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

26 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek.

Wniosek wspólny został złożony przez:

- Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana A. K.;

- Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Panią E. K., ul. W., …G.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1999-2008 Wnioskodawca kupił, wspólnie z żoną, do majątku wspólnego 11 działek budowlanych znajdujących się w 6 miejscowościach. Celem było kupienie działek w kilku miejscach, kiedy jeszcze w okolicy ich nie było zbytnio zabudowy, dzięki czemu ceny były niższe, aby zabezpieczyć miejsce pod przyszłą budowę domów dla Wnioskodawcy, Jego małżonki i ich rodziny, przesuwając decyzję o miejscu budowy w przyszłość w zależności od rozwoju danej okolicy i przyszłych okoliczności (jak na przykład możliwości finansowe). 10 działek znajduje się w okolicach …, gdzie obecnie Wnioskodawca z małżonką mieszka i z tym miastem wiążą swoją przyszłość, a 1 działka położona jest również w województwie …, ale na uboczu wśród lasów, gdzie w okolicy znajdują się rzeki i jeziora - z myślą o miejscu pobytu na emeryturze. W 3 miejscach są to działki sąsiadujące ze sobą. Głównym założeniem przyświecającym zakupowi tych nieruchomości było zabezpieczenie miejsc, gdzie w przyszłości miałyby zostać wybudowane domy dla Wnioskodawcy (wraz z żoną), dzieci, a w dalszej przyszłości - wnuków. Zainteresowani spodziewali się, że ceny gruntów mogą znacząco wzrosnąć, stąd podjęli decyzję o zabezpieczeniu miejsc na budowę domów dla siebie i rodziny. Alternatywnie, planując zabezpieczyć przyszłość dzieci i wnuków, Zainteresowani chcieli im przekazać grunty w darowiźnie lub spadku, a następnie dzieci lub wnuki podjęłyby decyzję o tym, co chcą zrobić z nieruchomościami. Przy czym w pierwszej kolejności Zainteresowani chcieli zabezpieczyć miejsce na budowy domów.

3 z 11 działek, nabyte w latach 2002-2003, sąsiadujących ze sobą, położone są nad stromą skarpą, która w 2017 r. osunęła się tak, że działki Zainteresowanych obecnie nie tylko graniczą bezpośrednio z osuwiskiem, ale i osuwisko zabrało częściowo obszar działek (pomniejszyło użyteczny obszar działek Zainteresowanych). Zainteresowani postanowili więc je sprzedać, aby ktoś mający dostęp do sprzętu i odpowiednich fachowców mógł wykorzystać te działki. Zainteresowani nie mają wystarczających środków pieniężnych (ze wstępnego rozeznania wynika, iż koszty związane z zabezpieczeniem skarpy są bardzo duże, dodatkowo koszty budowy domów sąsiadujących ze skarpą są wyższe niż standardowe (są to zarówno koszty materiałów, sprzętu budowlanego, jak i specjalistycznych usług budowlanych, których ceny są wysokie), czasu, ochoty i odpowiedniej wiedzy na prowadzenie bardziej zaawansowanej budowy.

W przypadku tych działek, które Zainteresowani zamierzają sprzedać, byli Oni jednymi z pierwszych nabywców podzielonego większego pola. Kolejni nabywcy, którzy zakupili działki po Zainteresowanych, postanowili budować domy i wspólnie doprowadzić sieć wodociągową i napowietrzną linię energetyczną z pobliskiej drogi do około 10 działek. W ramach stosunków dobrosąsiedzkich Zainteresowani partycypowali w tych kosztach, ale na samej działce nie robili żadnych przyłączy (zakład energetyczny we własnym zakresie i z własnej inicjatywy postawił skrzynki elektryczne uzbrajając cały teren, w tym również działki Zainteresowanych). Działki Zainteresowanych położone są najbliżej drogi, z której pociągnięte zostało uzbrojenie, więc sąsiedzi nie mieli innej możliwości na doprowadzanie mediów do swoich działek, bez uzbrajania działek Zainteresowanych. Zainteresowani kupowali działki tuż po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Plan ten obowiązuje do dziś. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki przeznaczone są pod zabudowę domów jednorodzinnych.

Co do pozostałych działek (8 z 11), to w chwili obecnej Zainteresowani nie zamierzają ich sprzedawać, a plany Zainteresowanych dotyczące zabezpieczenia miejsca na budowę domów dla siebie, dzieci i wnuków (lub przekazanie dzieciom/wnukom w formie darowizny lub spadku) pozostają w dalszym ciągu aktualne. Jeden z synów, w chwili obecnej już pełnoletni, również deklaruje chęć wybudowania domu i zamieszkania na jednej z posiadanych działek.

W celu sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawca planuje umieścić informacje o sprzedawanych działkach w Internecie, na portalach dotyczących sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca rozważa również zawarcie umowy z pośrednikiem nieruchomości. Są to jedyne działania zmierzające do poinformowania potencjalnych kupujących o działkach, które są na sprzedaż. Wnioskodawca nie dokonywał i nie planuje dokonywać podziału działek, nie udzielał, ani nie planuje udzielać żadnych pełnomocnictw związanych z postępowaniami administracyjnymi dotyczących nieruchomości, nie prowadził, ani nie planuje na terenie działek prowadzić działalności rolnej, w tym sprzedaży produktów rolnych, nie składał, ani nie planuje składać zgód o pozwolenie na budowę na działkach, które mają być przedmiotem sprzedaży. Nieruchomości leżały nieużytkowane, a były jedynie wykorzystywane dla celów rekreacyjnych (traktowane były jako teren rekreacyjny do rozrywek typu ognisko, grill, spotkanie ze znajomymi).

Ani Wnioskodawca, ani Jego żona nigdy nie prowadzili działalności gospodarczej. Okołu roku 2010 przez okres około roku Wnioskodawca był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług) w związku z przychodami uzyskiwanymi od umów licencyjnych od praw własności

intelektualnej. Po tym okresie około 1 roku Wnioskodawca wyrejestrował się jako podatnik podatku VAT i od tamtego czasu nie był już czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Numery ewidencyjne działek będących przedmiotem wniosku to: …, …, … w G. Aktualnie Zainteresowani nie planują sprzedaży innych działek niż 3, które są przedmiotem wniosku.

Zainteresowani nabyli w przeszłości mieszkania:

a. Nowo wybudowane mieszkanie spółdzielcze własnościowe nabyte od SM … w G. około 1994 roku przez A. K. na własne cele mieszkaniowe, sprzedane około 2010 roku.

b. Nowo wybudowane mieszkanie spółdzielcze własnościowe nabyte od SM .. w G. około 1995 roku przez E. P. (przed zawarciem związku małżeńskiego) na własne cele mieszkaniowe, sprzedane około 2005 roku.

c. Nowo wybudowane mieszkanie spółdzielcze własnościowe nabyte od SM … w G. około 1998 roku przez E. i A. K. z przeznaczeniem na wynajem, sprzedane około 2002 roku.

d. Mieszkanie własnościowe w G. nabyte od osoby fizycznej około 2006 roku przez E. i A. K. na własne cele mieszkaniowe, aktualne miejsce zamieszkania.

Środki ze sprzedaży powyższych nieruchomości częściowo przeznaczone zostały na sfinansowanie zakupu aktualnie posiadanych działek.

Zainteresowani aktualnie nie planują nabycia żadnych nieruchomości. Na żadnej z działek nic nie zostało wybudowane, gdyż nie zostały podjęte ostateczne decyzje o miejscu zamieszkania (w tym na emeryturze), synowie jeszcze się uczą i nie mają środków na utrzymanie nieruchomości, a wnuków Zainteresowani jeszcze nie mają.

Poza usuwaniem i przeciwdziałaniem samosiewowi drzew wszystkie działki były i wciąż pozostają niezagospodarowane, nawet pozostają nieogrodzone. Żadna nieruchomość nie była nikomu udostępniana i Zainteresowani nie planują nikomu udostępniać. Nie były podejmowane żadne inne czynności zmierzające do podniesienia wartości działek.

Nie były podejmowane żadne działania marketingowe, ani Zainteresowani nie planują takich działań podejmować. W celu sprzedaży działek w przyszłości Zainteresowani planują skorzystać ze standardowych praktyk: umowa z pośrednikiem, ogłoszenia w serwisach internetowych, słup z informacją na działce.

Ponieważ nie podjęte zostały jeszcze żadne działania zmierzające do sprzedaży działek Zainteresowania nie wiedzą w jaki sposób nastąpi sprzedaż. Zainteresowani planują sprzedać wszystkie 3 działki jednemu nabywcy, natomiast nie wiedzą, czy znajdzie się kupiec zainteresowany wszystkimi 3 działkami. Ponieważ nie podjęte zostały jeszcze żadne działania zmierzające do sprzedaży działek, nie jest znany potencjalny nabywca.

Wszystkie 3 działki objęte są aktualnie Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego S. Rejon ulic J. i tzw. „…”, znajdują się w strefie nr … przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową ekstensywną. Zainteresowani nie brali udziału w uchwalaniu planu zagospodarowania, nie zgłaszali żadnych wniosków ani nie wnosili żadnych uwag.

3 działki, które są przedmiotem wniosku Zainteresowani nabyli ze środków własnych. Zainteresowani nie określili jeszcze przeznaczenia dla środków uzyskanych z ewentualnej sprzedaży nieruchomości. Prawdopodobnie zostaną przeznaczone na przyszłą emeryturę Zainteresowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż dziatek sąsiadujących ze skarpą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

2. Czy dochód ze sprzedaży działek sąsiadujących ze skarpą na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winien być traktowany jako odpłatne zbycie nieruchomości następujące w ramach działalności gospodarczej?

Przedmiotem tej interpretacji indywidualnej jest zagadnienie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony w odrębnym piśmie.

Zdaniem Zainteresowanych, dochód ze sprzedaży 3 działek sąsiadujących ze skarpą na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinien być traktowany jako odpłatne zbycie nieruchomości następujące w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej została zawarta w art. 5a pkt 6 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem „działalność gospodarcza” albo „pozarolnicza działalność gospodarcza” - oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zdaniem Zainteresowanych, w opisywanym zdarzeniu przyszłym nie zostały spełnione przesłanki do uznania, iż prowadzona jest pozarolnicza działalność gospodarcza w zakresie sprzedaży działek z posiadanych przez Zainteresowanych nieruchomości. Oczywistym jest, że nie zostały spełnione przesłanki z lit. b) i c) powołanego wyżej przepisu - działalność nie będzie w żaden sposób powiązana z kopalinami, czy wykorzystywaniem rzeczy czy wartości niematerialnych i prawnych. Nie zostały również spełnione przesłanki z lit. a) powyższego przepisu. Przepis ten wskazuje, iż działalnością gospodarczą jest działalność wytwórcza, budowlana, handlowa i usługowa. Ustawa o PIT nigdzie nie definiuje wyżej wymienionych pojęć. Dlatego też zasadne jest sięgnięcie do definicji słownikowych.

Zgodnie z definicjami słownikowymi (za słowikiem internetowym PWN), „wytwarzanie” oznacza „1. «zrobić, wyprodukować coś» 2. «wywołać coś, np. jakiś stan lub jakąś atmosferę»”. W przedstawionym stanie faktycznym nic nie jest przez Zainteresowanych ani robione, ani produkowane - nie powstają żadne nowe dobra, które mogłyby zostać uznane za „wytworzone przez” Zainteresowanych . Trudno również powiedzieć, że „wywołano” jakiś nowy stan lub atmosferę. Dlatego też działalność Zainteresowanych nie może być uznana za „wytwórczą”. Prowadzona przez Zainteresowanych działalność nie może zostać również uznana za budowlaną, gdyż nie budują na zlecenie innych osób jakichkolwiek budynków czy budowli. Nie jest to również działalność handlowa. Zgodnie z tym samym słownikiem „handel” to «działalność polegająca na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług». Kupowane przez Zainteresowanych działki nie były przeznaczone na sprzedaż, co wydaje się immanentną cechą działalności handlowej. Pierwotnym celem nabycia każdej z działek było wybudowanie na niej domów (dla siebie, dzieci, czy wnuków) lub przekazanie im tych nieruchomości (w formie darowizny lub spadku), co w przypadku nieruchomości, które Zainteresowani zamierzają sprzedać, okazało się być bardzo utrudnione (w zakresie budowy domów). Dlatego też opisywane działania nie mogą zostać uznane za „działalność handlową”. Nie będzie to również działalność „usługowa”, gdyż Zainteresowani nie świadczą w tym przypadku żadnych usług.

Dodatkowo nie będą również spełnione przesłanki z ostatniej części powołanego przepisu, tzn. prowadzona przez Zainteresowanych działalność nie jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły. Po pierwsze, Zainteresowani nie prowadzili żadnych zorganizowanych działań służących sprzedaży działek. Nie było tworzone biuro, nie była prowadzona strona internetowa, nie było zatrudnionego żadnego personelu, itp. Oczywiście został do działek doprowadzony prąd, ale przyłącze zostało wykonane z inicjatywy zakładu energetycznego. Nie były podejmowane przez Zainteresowanych żadne inne działania, co oznacza, że działania Zainteresowanych nie były „zorganizowane”. Wskazać również należy, iż od czasu nabycia nieruchomości upłynęło prawie 20 lat. Gdyby prowadzona przez Zainteresowanych działalność była zorganizowana, to czas potrzebny na sprzedaż wszystkich nieruchomości byłby zdecydowanie krótszy.

Prowadzona działalność nie jest również prowadzona w sposób „ciągły”. Od nabycia nieruchomości do czasu sprzedaży upłynie ok. 20 lat. Trudno zatem tak rozłożone w czasie działania (które mogłyby być dokonane zdecydowanie szybciej) uznać za działanie „w sposób ciągły”. Gdyby Zainteresowani chcieli działać w sposób ciągły i zorganizowany, cały okres od nabycia do sprzedaży działek (czy też rozpoczęcia ich prób sprzedaży) zająłby zdecydowanie mniej czasu niż okres ok. 20 lat.

Podsumowując, sprzedaż po ok. 20 latach od nabycia nieruchomości, które zostały przez Zainteresowanych nabyte w celu wybudowania na nich domu (dla siebie lub członków rodziny, alternatywnie nieruchomości miały zostać przekazane dzieciom/wnukom w formie spadku lub darowizny), a z powodu zdarzenia losowego, jakim było osunięcie skarpy, Zainteresowani zrezygnowali z budowy domu, nie spełnia definicji pozarolniczej działalności gospodarczej, w tym w szczególności nie stanowi działalności wytwórczej, handlowej, ani nie była prowadzona w sposób ani zorganizowany, ani ciągły.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej na wstępie ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000, „organizować” to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie”, bądź w znaczeniu drugim „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Zainteresowanych do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

W wyroku z 4 kwietnia 2019 r. sygn. akt II FSK 1100/17 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał:

Samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych, czy uregulowania prawidłowego dostępu do nich, nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi (por. wyroki NSA: z 9 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 1423/14 oraz 5 marca 2019 r., sygn. akt II FSK 829/17, publ. CBOSA). Można mówić o gospodarowaniu osobistym majątkiem, jeżeli zamiarem podatnika jest jedynie spieniężenie części lub całości swojego majątku. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży majątku nie są wówczas reinwestowane, czyli przeznaczane na zakup kolejnych rzeczy tego samego rodzaju i przygotowanie ich do sprzedaży, a następnie sprzedaży, ale są wykorzystywane na inne cele, jak zwłaszcza bieżące potrzeby podatnika lub jego rodziny. Podkreślić przy tym należy w tym kontekście konieczność badania rzeczywistego wykorzystania pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży, a nie jedynie samego zamiaru podatnika co do sposobu ich wykorzystania. Należy wobec tego podkreślić, że gospodarowanie osobistym majątkiem nie może być zarezerwowane wyłącznie dla czynności jednorazowych. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego przy ocenie charakteru sprzedaży dokonywanej przez podatnika nie może decydować liczba i zakres transakcji. Jednorazowe zbycie dużego majątku może być bowiem trudne czy mniej korzystne, niż podzielonego.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że nieruchomości (działki) nie są i nie były wykorzystywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej i nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Na podstawie treści wniosku nie można również stwierdzić, by sprzedaż działek miała nastąpić w ramach działalności handlowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Treść wniosku przemawia więc za tym, że sprzedaż opisanych we wniosku działek nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia działek należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W konsekwencji, sprzedaż opisanych we wniosku działek nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie i tym samym nie będzie skutkować obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Podkreślić należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na tą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.