0114-KDIP3-2.4011.664.2021.4.AC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 1 lipca 2021 r. (data wpływu 2 sierpnia 2021 r.) uzupełniony pismem z 29 września 2021 r (data nadania 30 września 2021 r., data wpływu 1 października 2021 r.) na wezwanie z 20 września 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.664.2021.1.AC (data doręczenia 23 września 2021 r.), pismem z 17 października 2021 r. (data nadania 18 października 2021 r., data wpływu 25 października 2021 r.) oraz pismem z 28 października 2021 r. (data wpływu 2 listopada 2021 r.) na wezwanie z 6 października 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.664.2021.2.AC (data doręczenia 11 października 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości:

- jest prawidłowe – w części dotyczącej braku obowiązku uiszczenia podatku z tytułu zbycia przedmiotowej nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze spadku,

- jest nieprawidłowe – w części dotyczącej daty nabycia nieruchomości w drodze spadku.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 20 września 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.664.2021.1.AC (data doręczenia 23 września 2021 r.) oraz z 6 października 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.664.2021.2.AC (data doręczenia 11 października 2021 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek pismem z 29 września 2021 r (data nadania 30 września 2021 r., data wpływu 1 października 2021 r.), pismem z 17 października 2021 r. (data nadania 18 października 2021 r., data wpływu 25 października 2021 r.) oraz pismem z 28 października 2021 r. (data wpływu 2 listopada 2021 r.).

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Postanowieniem Sądu w M. z 25 czerwca 2012 r. (sygn. Akt. (…)) Wnioskodawczyni wraz z siostrą nabyła spadek po rodzicach M.M. (zmarł w 1998 r.) oraz I.M. (zmarła w 1972 r.). Spadek stanowiła nieruchomość gruntowa zabudowana o obszarze 0,1242 ha nr działki 1 w obrębie (…).

Na wspólny wniosek Wnioskodawczyni i Jej siostry i za zgodą Burmistrza (…) decyzją (…) z 1 grudnia 2015 r. nastąpił podział działki nr 1 na dwie o numerach 2 i 3, podział dokonany był w celu wyjścia ze współwłasności. Po dokonanym podziale wyjście ze współwłasności nie było możliwe, gdyż jak się okazało nie został właściwie przeprowadzony spadek po mamie Wnioskodawczyni (…). Zmienione postanowienie Sądu w M. sygn. akt (…) wydane zostało w dniu 8 listopada 2016 r. (uprawomocnione 30 listopada 2016 r.), w ramach którego przeprowadzony został spadek po (…), którego m.in. J.K. była spadkobierczynią.

Ostateczne wyjście ze współwłasności miało miejsce w formie aktu notarialnego z 5 października 2017 r. (Repertorium A nr (…)).

W 2021 r. Wnioskodawczyni wraz z siostrą sprzedała nabytą w drodze spadku nieruchomość gruntową 3.

Wnioskodawczyni w uzupełnieniach do wniosku doprecyzowała, że:

- rodzice Wnioskodawczyni I. i M.M. w latach 60-tych zakupili ziemię w H. przy ul. (…) (działki 4 i 5), które stanowiły gospodarstwo rolne. Zarządzeniem Naczelnika Gminy w H. nr (…) z dnia 27 lipca 1976 r. ustanawiającym nowe granice terenów budowlanych przejęto na własność Skarbu Państwa działkę ewidencyjną nr 4, natomiast poprzez częściowe wywłaszczenie działki nr 5 rodzicom pozostała część ziemi z tej działki na której mieli pobudowany dom i której nadano nr 1. W dniu 1 października 1976 r. rodzice Wnioskodawczyni otrzymali akt własności ziemi dla działek 4 i 5. Akt własności ziemi został wystawiony tuż po tym jak wywłaszczono rodzicom działkę 4 i częściową działkę 5, co zapewne wynikało z błędu urzędniczego;

- Wnioskodawczyni nieruchomość odziedziczyła wyłącznie po rodzicach;

- postanowieniem Sądu w M. z dnia 25 czerwca 2012 r. sygn. akt (…); Wnioskodawczyni nabyła wraz z siostrą i nieżyjącym bratem S.M. spadek po rodzicach M.M. i I.M.;

- z uwagi na fakt, że brat S.M. nie żył, jego część spadku dziedziczyły córki: A.K., B.K., E.K. i K.Ż.;

- podział działki 1 nastąpił na podstawie zgody wszystkich współwłaścicieli dziedziczonej nieruchomości w celu wyjścia ze współwłasności;

- wyjście ze współwłasności nastąpiło pomiędzy wszystkimi współwłaścicielami bez spłat i dopłat;

- w ramach działu spadku J.K. wraz z E.M. otrzymały działkę 3 o pow. 0,0843 ha w udziałach po 1/2 każda z nich. Działkę 2 pow. 0,0399 ha otrzymały K.Ż., A.K., B.K. i E.K. w udziałach po 1/4 każda z nich.

- w wyniku wyjścia ze współwłasności wartość udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości będącej przedmiotem zapytania mieści się w wartości udziału sprzed wyjścia ze współwłasności.

- na dzień sprzedaży działki 3 Wnioskodawczyni była jej współwłaścicielką wraz z siostrą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Z uwagi, że nabycie praw majątkowych do spadku nastąpiło w ramach postanowienia Sądu z dnia 25 czerwca 2012 r. sygn. akt (…), a sprzedaż nieruchomości nastąpiła 23 kwietnia 2021 r. (akt notarialny rep. A (…)) Wnioskodawczyni ma prawo uznać, że zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy upłynął okres, o którym mowa we wskazanym przepisie od nabycia spadku do jego odpłatnego zbycia, to podatek dochodowy od osób fizycznych nie jest należny?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek w tej sytuacji nie jest należny, gdyż nabycie praw majątkowych do spadku, tj. działki 1 w obrębie (`(...)`) miasta H. nastąpiło w ramach postanowienia Sądu z 25 czerwca 2012 r. Działka ta została podzielona, aby wyjść ze współwłasności, otrzymując działki 3 i 2. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży działki 3 wraz z siostrą 23 kwietnia 2021 r. (akt notarialny A (…)).

Zatem zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przy uwzględnieniu ust. 1 pkt 8 tej ustawy upłynął okres, o którym mowa we wskazanym przepisie, liczony od nabycia spadku do jego odpłatnego zbycia, zatem od sprzedaży działki 3 Wnioskodawczyni nie powinna płacić podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku uiszczenia podatku z tytułu zbycia przedmiotowej nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze spadku oraz jest nieprawidłowe – w części dotyczącej daty nabycia nieruchomości w drodze spadku.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

W związku z tym, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię i jej siostrę działki nr 3 wydzielonej z nabytej w spadku po rodzicach Wnioskodawczyni działki nr 1 nastąpiła po 2019 r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ww. ustawy – w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 4 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159), a mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2019 r. – w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Dodany przepis art. 10 ust. 5 powyższej ustawy stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

W myśl zaś art. 10 ust. 7 cyt. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości (udziału) lub praw majątkowych istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawców, czyli rodziców Wnioskodawczyni.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spadkodawcy, tj. rodzice Wnioskodawczyni, posiadali ziemię stanowiącą gospodarstwo rolne, tj. działki gruntu 4 i 5 (późniejsza 1) w ramach majątku wspólnego od lat 60-tych. Matka Wnioskodawczyni zmarła w 1972 r. Ojciec Wnioskodawczyni zmarł w 1998 r. Postanowieniem Sądu w M. z 25 czerwca 2012 r. (sygn. Akt. (…)) Wnioskodawczyni nabyła spadek wraz z siostrą i nieżyjącym bratem, którego część spadku odziedziczyły Jego córki. Spadek stanowiła zabudowana nieruchomość gruntowa nr 1. Podział działki nr 1 na dwie o numerach 2 i 3 nastąpił 1 grudnia 2015 r. w celu wyjścia ze współwłasności oraz na podstawie zgody wszystkich współwłaścicieli dziedziczonej nieruchomości. Spadek po matce Wnioskodawczyni został błędnie przeprowadzony, dlatego Sąd w M. wydał 8 listopada 2016 r. postanowienie zmieniające rozstrzygnięcie z 25 czerwca 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z siostrą otrzymała bez żadnych spłat i dopłat w dziale spadku przeprowadzonym 5 października 2017 r. działkę nr 3 w udziale po 1/2, działkę nr 2 otrzymały córki zmarłego brata Wnioskodawczyni w udziale po 1/4 każda z nich. W 2021 r. Wnioskodawczyni wraz z siostrą sprzedała nabytą w drodze spadku nieruchomość gruntową 3. W wyniku wyjścia ze współwłasności wartość udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości będącej przedmiotem zapytania mieści się w wartości udziału sprzed wyjścia ze współwłasności.

Odnosząc się do powyższego stanu faktycznego należy stwierdzić, że kwestie związane z dziedziczeniem regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego, spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Aby zatem stwierdzić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawców, tj. rodziców Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze powyższe, w odniesieniu do tej części udziału w nieruchomości, która została nabyta przez Wnioskodawcę w drodze spadku po rodzicach, pięcioletni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5, powinien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawców.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego spadkodawcy – rodzice Wnioskodawczyni nabyli nieruchomość w latach 60-tych. Zatem sprzedaż nieruchomości w części dotyczącej udziału nabytego w drodze spadku nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy. Termin, o którym mowa w ww. przepisach niewątpliwie upłynął, gdyż spadkodawcy nabyli nieruchomość w latach 60-tych.

Odnosząc się natomiast do kwestii nabycia przez Wnioskodawczynię własności działki nr 3 (wydzielonej fizycznie z działki nr 1) w drodze działu spadku wskazać należy, że stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Artykuł 1037 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W rezultacie w wyniku działu spadku dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy współwłasności. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku działu spadku doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Tak więc, co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej czynności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu działu spadku wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed ich dokonaniem, oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze działu spadku dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpił dział spadku.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze działu spadku jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej) przed zniesieniem współwłasności.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku lub zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego działu spadku przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział.

Powyższe stanowisko potwierdza również orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 1966/11, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym sąd stwierdził, że „(…) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie – moment działu spadku”.

Powtórzyć ponadto należy, że zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W związku z powyższym w niniejszej sprawie należy ustalić czy w wyniku działu spadku po rodzicach Wnioskodawczyni, którego przedmiotem była działka nr 3 wydzielona z działki nr 1, udział Wnioskodawczyni nie zwiększył się w stosunku do udziału jaki Jej przysługiwał w spadku.

W przedmiotowej sprawie w wyniku działu spadku przeprowadzonego ostatecznie 5 października 2017 r. nie wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział w spadku, posiadany przed dokonaniem tych czynności. Wyjście ze współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat.

Wobec powyższego, w wyniku działu spadku wartość udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości będącej przedmiotem zapytania mieści się w wartości udziału sprzed wyjścia ze współwłasności i nie wystąpiły spłaty i dopłaty. Zatem nie doszło do nabycia przez Wnioskodawczynię kolejnych udziałów w nieruchomościach. Datą nabycia przez Wnioskodawczynię udziałów w przedmiotowej nieruchomości jest data śmierci rodziców, tj. 1972 r. i 1998 r.

Tym samym, sprzedaż działki nr 3 w części przypadającej na nabycie przez Wnioskodawczynię w drodze działu spadku po rodzicach nie będzie skutkować dla Wnioskodawczyni powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 7 ww. ustawy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że sprzedaż działki nr 3, nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż ta miała miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości przez spadkodawców, tj. przez rodziców Wnioskodawczyni, czyli od lat 60-tych. Tym samym nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży ww. nieruchomości gruntowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie braku obowiązku uiszczenia podatku z tytułu zbycia przedmiotowej nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze spadku należało uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie daty nabycia nieruchomości w drodze spadku należało uznać za nieprawidłowe, bowiem Wnioskodawczyni w stanowisku uznała datę postanowienia Sądu z 25 czerwca 2012 r. za datę nabycia nieruchomości 3.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawczyni może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Podkreślić należy, że interpretacja dotyczy tylko Wnioskodawczyni jako zainteresowanej zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Pozostałe spadkobierczynie chcąc uzyskać interpretacje winny każda z osobna złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.