0114-KDIP3-1.4011.654.2021.3.MK1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 lipca 2021 r**.** (data wpływu 4 sierpnia 2021 r.), uzupełnione pismem z 12 listopada 2021 r. (data nadania 12 listopada 2021 r., data wpływu 12 listopada 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 19 października 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.654.2021.1.MK1 o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia spółki jawnej ze spółki komandytowej dla wspólnika pozostającego w spółce komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia spółki jawnej ze spółki komandytowej dla wspólnika pozostającego w spółce komandytowej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 31 sierpnia 2021 r. (data nadania 31 sierpnia 2021 r., data doręczenia 2 września 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-1.4011.575.2021.1.MK1, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 2 września 2021 r. (data nadania 2 września 2021 r., data wpływu 2 września 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która jest komandytariuszem w spółce komandytowej. Spółka komandytowa pod firmą (…) działa na terenie całego kraju specjalizując się w sprzedaży i serwisie wózków widłowych, magazynowych oraz części zamiennych. Przedmiotem działalności jest: sprzedaż wózków widłowych, wynajem wózków widłowych, serwis gwarancyjny i pogwarancyjny, sprzedaż szerokiej gamy wideł i ogumienia, sprzedaż wózków magazynowych i paletowych, sprzedaż części oraz akcesoriów do wózków widłowych, zakuwanie przewodów hydraulicznych wysokiego ciśnienia, wymiana opon u Klienta. Spółka jawna oraz spółka komandytowa są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Spółka komandytowa podlega opodatkowaniu podatkiem CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) od całości swoich dochodów na terenie Polski od 1 stycznia 2021 r. Wnioskodawca, tak jak pozostali wspólnicy spółki jawnej są rezydentami polskimi. Spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, jest komandytariuszem Spółki komandytowej.

Wspólnicy Spółki jawnej, w tym Wnioskodawca są jednocześnie komplementariuszami Spółki komandytowej. Taki skład osobowy spółki komandytowej jest całkowicie zbędny i Spółka jawna zamierza wystąpić bez wynagrodzenia ze spółki komandytowej. Po wystąpieniu ze Spółki komandytowej przez spółkę jawną, komandytariuszem będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, a komplementariuszami pozostaną na moment wystąpienia osoby fizyczne.

W 2017 r., Spółka jawna, której wspólnikiem był i jest Wnioskodawca, przystąpiła do spółki komandytowej (Wnioskodawcy) jako komandytariusz wnosząc tytułem wkładu zorganizowaną część swojego przedsiębiorstwa o wartości 12.644.505,15 zł. W skład ZCP weszły m.in. środki trwałe (maszyny i urządzenia), wyposażenie, należności, zapasy, zobowiązania, zawarte umowy, przeszli pracownicy itp.

Spółka komandytowa po wystąpieniu z niej Spółki jawnej będzie nadal kontynuowała działalność gospodarczą w obecnym zakresie. Udział spółki jawnej w spółce komandytowej, której skład osobowy pokrywa się z gronem komplementariuszy Wnioskodawcy, nie ma żadnego sensu ekonomicznego.

Po wystąpieniu Spółki jawnej, jej ogół praw i obowiązków przypadnie proporcjonalnie do obecnie posiadanych przez komplementariuszy praw i obowiązków w Spółce tj. komplementariusze zyskają na wystąpieniu spółki jawnej, bowiem od tej pory nie będą musieli się z nią dzielić uzyskiwanymi udziałami. Wspólnicy Sp. Jawnej uczestniczą w zysku Spółki w sposób następujący: J. K. - 50%, A. K. - 25% , Wnioskodawca 25%. Wspólnicy Sp. komandytowej uczestniczą w zysku Spółki w sposób następujący: J. K. - 24%, A.K. - 24% , Wnioskodawca - 24%, Spółka Jawna-24%, Sp. z o.o. - 4%. Po wystąpieniu skład i proporcje udziały w zyskach będą wyglądać następująco: Wnioskodawca - 32%, A.K. - 32% , J. K. - 32%, Sp. z o.o. - 4%.

W odpowiedzi na wezwanie z 19 października 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.654.2021.1.MK1 Wnioskodawca doprecyzował opis przedstawionego zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej i jednocześnie wspólnikiem w spółce jawnej, która również jest komplementariuszem w tej samej Spółce komandytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytani****e:

Czy w związku z wystąpieniem Spółki jawnej w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, ze spółki komandytowej (Wnioskodawcy) bez wynagrodzenia, wobec Wnioskodawcy powstanie przychód podatkowy, jako u komplementariusza spółki komandytowej?

Stanowisko Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy po stronie Wnioskodawcy, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w związku z wystąpieniem komandytariusza - spółki jawnej bez wynagrodzenia. Wnioskodawca nie uzyskuje bowiem żadnego przysporzenia, zysku w chwili wystąpienia komandytariusza. Ewentualną korzyść uzyska on z chwilą sprzedaży ogółu praw i obowiązków lub uzyskania dywidendy, jednak korzyść ta zostanie opodatkowana w chwili zbycia tych udziałów lub wystąpienia.

Zagadnienie to było już wielokrotnie rozpatrywane przez organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 17 maja 2016 r. (znak: ILPB1/4511-1-377/16-2/APR), wskazał: w przypadku wystąpienia przez wspólnika ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia po stronie wspólników pozostających w spółce nie dojdzie do powstania ww. przysporzenia, w tym również w formie świadczenia w naturze bądź nieodpłatnego świadczenia. Z chwilą wystąpienia wspólnika (bez wypłaty wynagrodzenia) podmiotem uzyskującym korzyść z tytułu pozostawionego w spółce wkładu ustępującego wspólnika jest wyłącznie sama spółka, która stosownie do treści art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Mienie wniesione przez wspólników do spółki, jako wkład oraz nabyte przez spółkę w toku jej działalności, stanowi majątek spółki, a nie jej wspólników, ponadto także ewentualne rozliczenie występującego wspólnika dokonywane jest ze spółką, a nie z jej wspólnikami. Przy tym, ponieważ w czasie trwania spółki komandytowej wspólnicy nie mają praw do majątku spółki, dokonanie rozliczenia, o którym mowa, albo jego brak nie ma wpływu na prawa majątkowe pozostających w spółce wspólników w dacie, w której rozliczenie to winno być dokonane.

Pogląd ten konsekwentnie prezentowany jest również w orzecznictwie sądowym. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 14 września 2017 r., sygn. akt: III SA/Wa 2905/16, wskazał "Wyjaśnić zatem należy, że wspólnik występujący ze spółki jawnej pozostawia swoje udziały spółce, a zatem udziały powiększają majątek spółki. Jak już Sąd wskazał, majątek spółki jawnej i majątki jej wspólników są majątkami odrębnymi. Zważywszy ponadto, że przychody i koszty a w konsekwencji także dochód, rozliczane są bezpośrednio w odniesieniu do każdego ze wspólników spółki jawnej, nie można przyjąć, że przyrost majątku spółki będący rezultatem wystąpienia z niej jednego ze wspólników bez zwrotu wkładu i przypadającej na niego równowartości majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, generuje po stronie wspólników pozostających w spółce przychód podlegający odrębnemu opodatkowaniu."

Podobnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 6 marca 2015 r., sygn. akt: III SA/Wa 1871/14 „sumując wskazać trzeba, że nie wystąpi opodatkowanie po stronie wspólników nowych, pozostających w spółce wspólników, ani występującego bez wynagrodzenia wspólnika".

W ustawie o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) nie ma regulacji prawnej stanowiącej podstawę do opodatkowania wspólników (komplementariuszy) spółki komandytowej z powodu wystąpienia jednego ze wspólników (komandytariusza) bez wynagrodzenia. Ani źródeł dochodu, ani poszczególnych regulacji nie można domniemywać. Gdyby ustawodawca chciał taki stan faktyczny opodatkować wprost wskazałby to w przepisach prawnych (w art. 14 ustawy o PIT). Nie sposób też doszukać się jakiegokolwiek przysporzenia dla wspólników pozostających w spółce komandytowej w momencie wystąpienia ze spółki komandytariusza. Zysk z tego tytułu mogą oni potencjalnie skonsumować w chwili sprzedaży ogółu praw i obowiązków z spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa, której celem jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, natomiast za zobowiązania spółki wobec wierzycieli co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz) ponosi odpowiedzialność bez ograniczeń i co najmniej jeden wspólnik (komandytariusz) ponosi ograniczoną odpowiedzialność.

W sprawach nieuregulowanych w dziale dotyczącym spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej – art. 103 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Stosownie do postanowień art. 8 § 1 tego Kodeksu: spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Wspólnik nie ma prawa do wniesionego wkładu, przysługuje mu natomiast udział kapitałowy, który w myśl art. 50 § 1 powoływanej ustawy odpowiada wartości rzeczywistej wniesionego wkładu. Ponadto wspólnikowi przysługuje prawo do udziału w zysku (art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych) oraz może żądać wypłaty odsetek od swojego udziału kapitałowego (art. 53 cyt. Kodeksu). Mienie nabyte przez spółkę komandytową zarówno w wyniku wniesienia wkładów przez wspólników, jak i w związku z działalnością prowadzoną przez spółkę stanowi jej majątek, będący majątkiem odrębnym od majątku wspólników.

Zgodnie z art. 65 § 1 w związku z art. 103 Kodeksu spółek handlowych, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki komandytowej wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Należy jednak stwierdzić, że przepis art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych ma charakter względnie obowiązujący, co oznacza, że wspólnicy w uchwale lub umowie mogą określić odmienne zasady rozliczenia wspólnika występującego ze spółki. Jeżeli zatem uchwała lub umowa spółki określa inny niż wskazany w art. 65 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych sposób wynagradzania wspólnika występującego ze spółki, przepis ten nie ma zastosowania i w konsekwencji nie powstanie obowiązek wypłacenia temu wspólnikowi przez spółkę wartości udziału obliczonego według zasad określonych w art. 65 § 1 cyt. Kodeksu.

Należy w tym miejscu podkreślić, że spółki komandytowe do końca 2020 r. na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) były traktowane jako podmioty transparentne podatkowo. Jednak, ze względu na dokonaną nowelizację tej materii, należy uwzględnić w tej sprawie przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: ustawa zmieniająca).

Na mocy wskazanej nowelizacji – rodzaj spółek osobowych prawa handlowego, jakimi są spółki komandytowe od 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatników podatku dochodowego od osób prawnych (art. 2 pkt 1 lit. a ustawy zmieniającej) i status „spółki” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 1 pkt 2 lit. a ustawy zmieniającej).

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej – spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

W niniejszej sprawie wystąpienie Spółki jawnej. ze Spółki komandytowej nastąpi już po uzyskaniu przez Spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pod pojęciem spółki należy rozumieć:

a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b) spółkę kapitałową w organizacji,

c) spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

e) spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Odnosząc powyższe na grunt tej sprawy, należy wskazać, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z powołanej regulacji, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania. Ponadto ustawodawca, tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych, miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń na podstawie kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast ogólne znaczenie pojęcia przychodu zostało określone w art. 11 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z powołanego w zdaniu poprzednim przepisu, pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Ustawodawca odróżnia przy tym przysporzenia, które mają charakter pieniężny (pieniądze, wartości pieniężne) i niepieniężny (świadczenia w naturze, czyli otrzymane rzeczy lub prawa; nieodpłatne świadczenia inne niż świadczenia w naturze, tj. otrzymane usługi lub świadczenia polegające na udostępnianiu rzeczy lub praw).

Należy mieć na względzie, że przed 1 stycznia 2021 r. wkłady do spółek komandytowych były wnoszone do podmiotu prawnego, który nie stanowił „spółki” w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiana sposobu opodatkowania zysków osiąganych za pośrednictwem spółki komandytowej od 1 stycznia 2021 r. nie zmieniła przy tym statusu prawnego tej spółki w dniu wniesienia do niej wkładu.

Z przepisów Kodeksu spółek handlowych wynika bowiem jednoznacznie, że mienie nabyte przez spółkę komandytową zarówno w wyniku wniesienia wkładów przez wspólników, jak i w związku z działalnością prowadzoną przez spółkę stanowi jej majątek, będący majątkiem odrębnym od majątku wspólników. Zatem w przypadku wystąpienia wspólnika, wspólnikowi temu nie przysługuje prawo do zwrotu wniesionego mienia, ponieważ w zamian za wniesiony wkład uzyskał on udział kapitałowy w adekwatnej wysokości.

Mając powyższe na względzie, należy zatem stwierdzić, że w związku z wystąpieniem Spółki jawnej ze Spółki komandytowej Wnioskodawca jako komandytariusz pozostający w spółce komandytowej na dzień wystąpienia Spółki jawnej nie uzyska przyrostu aktywów (zmniejszenia zobowiązań), tym samym operacja ta nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego.

W sensie ekonomicznym nie nastąpi po stronie Wnioskodawcy żadne przysporzenie majątkowe.

Reasumując – po stronie Wnioskodawcy- jako komandytariusza pozostającego w Spółce komandytowej, na dzień wyjścia Spółki jawnej ze Spółki komandytowej nie powstanie przychód do opodatkowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądu, wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.