0114-KDIP3-1.4011.429.2021.5.MK1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 maja 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.) uzupełnione pismem z 6 sierpnia 2021 r. (data nadania 6 sierpnia 2021 r., data wpływu 6 sierpnia 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 22 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.429.2021.2.MK1; (data doręczenia 4 sierpnia2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów towarów handlowych przekazanych w ramach przedsiębiorstwa do indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy: – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów towarów handlowych przekazanych w ramach przedsiębiorstwa do indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 22 lipca 2021 r. (data nadania 22 lipca 2021 r., data doręczenia 4 sierpnia 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-1.4011.429.2021.2.MK1, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 6 sierpnia 2021 r. (data nadania 6 sierpnia 2021 r., data wpływu 6 sierpnia 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną od dnia 1 lutego 2007 r. prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W spółce nie ma innych wspólników. Udziały w zyskach i stratach są równe dla obojga małżonków i wynoszą po 50%. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2012 r. Jej głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż detaliczna wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia prowadzona na straganach i targowiskach (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 47.82Z).

Wspólnicy pozostają w związku małżeńskim. Pomiędzy wspólnikami istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, który został zniesiony 15 października 2020 r.

Obecnie, Wspólnicy rozważają zmianę proporcji udziałów w spółce cywilnej, w ten sposób że Wnioskodawca miałby 99% a jego żona 1%.

Żona Wnioskodawcy rozważa również całkowite zaprzestanie prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej w późniejszym okresie. W przypadku podjęcia takiej decyzji przez żonę, Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną w formie spółki cywilnej - w nowej formie - jednoosobowej działalności gospodarczej, pod swoim imieniem i nazwiskiem w ramach indywidualnego numeru identyfikacji podatkowej, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Aby Wnioskodawca miał możliwość dysponowania w przyszłości składnikami majątkowymi znajdującymi się obecnie we władaniu spółki, Wspólnicy zamierzają, przed rozwiązaniem spółki cywilnej, dokonać zbycia (aportu) całego przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego w powiązaniu z art. 552 Kodeksu cywilnego) do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zbycie to obejmie wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa tej spółki. Na dzień rozwiązania spółki, nie będzie ona miała żadnego majątku, ponieważ przejdzie on w całości do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie miał faktyczną możliwość prowadzenia działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem zbycia, ponieważ będzie prowadził taką samą działalność, którą dotychczas wykonywała spółka. Przedmiot jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie tożsamy z przedmiotem działalności prowadzonej aktualnie przez spółkę. Działalność ta będzie wykonywana w oparciu o te same składniki majątkowe, które wykorzystywała spółka. Wnioskodawca w celu rozpoczęcia działalności nie będzie musiał angażować innych składników majątkowych, poza tymi, które będą przedmiotem zbycia. W przedstawionej sytuacji przyszłej nastąpi przekazanie całego przedsiębiorstwa spółki do jednoosobowej działalności Wnioskodawcy.

Pismem z 22 lipca 2021 r. znak 0114-KDIP3-1.4011.429.2021.2.MK1 wezwano Wnioskodawcę do doprecyzowania przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez jednoznaczne wskazanie:

a) Czy w wyniku zawarcia rozdzielności majątkowej nastąpił podział majątku posiadanego uprzednio przez Wnioskodawcę i jego żonę (proszę wskazać datę podziału majątku)?

b) Czy towary handlowe, które zostaną wniesione do indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostały nabyte w czasie kiedy pomiędzy małżonkami istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, czy już po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej?

c) Czy przekazanie przedsiębiorstwa do indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nastąpi nieodpłatnie i w jakiej formie (darowizna, czy inna forma- jaka?)

d) Czy Wnioskodawca prowadzi w ramach spółki cywilnej i będzie prowadzić w ramach indywidualnej działalności gospodarczej podatkową księgę przychodów i rozchodów?

Pismem z 6 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował przestawione we wniosku zdarzenia przyszłego, poprzez wskazanie, że:

a) W wyniku zawarcia umowy o rozdzielności majątkowej nie nastąpił podział majątku posiadanego uprzednio przez Wnioskodawcę i jego żonę.

b) Towary handlowe, które zostaną wniesione do indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostały nabyte zarówno w czasie, kiedy pomiędzy małżonkami istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, jak i po jej ustaniu.

c) Wnioskodawca planuje, że przekazanie przedsiębiorstwa do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nastąpi poprzez aport. Wnioskodawca planuje, że przekazanie przedsiębiorstwa do jednoosobowej działalności gospodarczej nastąpi bez obowiązku spłaty na rzecz drugiego wspólnika. Nie zostanie dokonana też żadna zapłata na rzecz spółki cywilnej przez jednoosobową działalność gospodarczą Wnioskodawcy.

d) Spółka cywilna prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów w ramach spółki cywilnej. Wnioskodawca zamierza prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, chyba że z uwagi na osiągnięte przychody wymagane będzie prowadzenie ksiąg rachunkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy nieodpłatne przeniesienie składników majątkowych spółki cywilnej, w postaci aportu na rzecz jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług)?

2. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę jako wspólnika spółki cywilnej na towary przekazane w ramach przedsiębiorstwa Spółki do działalność gospodarczej Wnioskodawcy będą stanowić koszty uzyskania przychodów w jego indywidualnej działalności gospodarczej proporcjonalnie do jego udziału w spółce cywilnej na dzień wniesienia aportu?

Przedmiotem interpretacji jest pytanie nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2:

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez niego (jako wspólnika spółki cywilnej) wydatki na towary przekazane w ramach przedsiębiorstwa spółki do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, będą stanowić koszty uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w spółce cywilnej na dzień wniesienia aportu) w momencie ich sprzedaży, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, ponieważ poniósł je jako wspólnik spółki cywilnej.

W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości towarów handlowych nabytych w drodze nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa spółki cywilnej, stwierdzić należy, że mimo iż nabycie towarów handlowych, nastąpi nieodpłatnie - to ich wartość proporcjonalnie do prawa udziału Wnioskodawcy w spółce cywilnej będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej. Spełniona zostanie bowiem, jedna z przesłanek wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej u.p.d.o.f., tj. wymóg poniesienia kosztu, który został poniesiony przez Wnioskodawcę jako wspólnika spółki cywilnej.

Według definicji "kosztu" zawartej w internetowym Słowniku języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN, pojęcie to oznacza - sumę pieniędzy wydatkowanej na kupno lub opłacenie czegoś, natomiast definicja "kosztów" z tegoż słownika oznacza - nakłady, wydatki poniesione przez przedsiębiorstwo w celu wytworzenia (nabycia) określonego produktu. Co prawda, w sytuacji opisanej we wniosku nabycie towarów handlowych w drodze nieodpłatnego przekazania nie będzie miało charakteru odpłatnego, w związku z czym nie można więc mówić o "poniesieniu kosztu", jednakże koszty te zostały uprzednio poniesione przez Wnioskodawcę jako wspólnika spółki cywilnej, proporcjonalnie do prawa udziału Wnioskodawcy w spółce na dzień wniesienia aportu.

Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej wydatki na towary handlowe, które poniósł on jako Wspólnik spółki cywilnej, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w tej spółce na dzień wniesienia aportu.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy towary zostaną nieodpłatnie przekazane ze spółki cywilnej, w której Wnioskodawca był wspólnikiem, do prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej to należałoby o ich wartość pomniejszyć koszty uzyskania przychodów i dokonać stosownego zapisu w księdze podatkowej prowadzonej przez spółkę cywilną. Okoliczność przekazania przez spółkę cywilną towarów na rzecz jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy skutkować będzie tym, że wydatki poniesione na ich zakup utracą związek z przychodem uzyskiwanym z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej, a zatem nie będą mogły być uznane za koszt uzyskania przychodów tej spółki. Skoro zatem towarów zakupionych w ramach spółki cywilnej nie będzie można uznać za koszty uzyskania przychodów w działalności spółki (nie będą spełniały kryteriów wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalą u.p.d.o.f.), ale zostaną one wykorzystane w indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy to wypełnione zostaną przesłanki z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. i ich wartość proporcjonalnie do prawa Wnioskodawcy do udziału w spółce cywilnej na dzień wniesienia aportu, stanowić będzie koszty uzyskania przychodów w jego działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy po przejęciu przez niego towarów, stanie się on ich zarządcą i to właśnie on w swojej indywidualnej działalności gospodarczej będzie osiągał przychody z tytułu ich sprzedaży. W związku z tym koszt nabytych przez spółkę cywilną towarów i przekazanych z niej do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, z chwilą przekazania tych towarów, spełni w przypadku Wnioskodawcy przesłankę wymienioną w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., proporcjonalnie do prawa Wnioskodawcy do udziału w Spółce na dzień wniesienia aportu, ponieważ będzie można uznać, że został on poniesiony w celu uzyskania przychodu w działalności Wnioskodawcy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, w jakim czasie od dnia poniesienia kosztu musi być osiągnięty z tego tytułu przychód. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej wydatki na towary handlowe, które poniósł jako Wspólnik spółki cywilnej, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w Spółce. Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja, wydana na gruncie zbliżonego stanu faktycznego: interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 czerwca 2019 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.178.2019.2.SJ), według której: "Należy jednak zauważyć, że Zainteresowany może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej wydatki na materiały i towary handlowe, które poniósł jako Wspólnik Spółki cywilnej, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w Spółce".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena sposobu oraz dopuszczalności nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy przez Jego małżonkę, (prowadzonego przez małżonków w formie spółki cywilnej), w przypadku gdy pomiędzy małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa. Są to bowiem kwestie regulowane przez odrębne przepisy, niebędące przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogące być przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 860 § 1 ww. ustawy, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 871 § 1 Kodeksu cywilnego, wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania, oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia, wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego na świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika. Ponadto, stosownie do regulacji zawartej w § 2 powołanego wyżej art. 871 Kodeksu cywilnego, występującemu wspólnikowi wypłaca się w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki.

Spółka cywilna, jako osobowa spółka prawa cywilnego, na gruncie podatków dochodowych nie posiada zdolności podatkowej. Tym samym z punktu widzenia podatków dochodowych, podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka. Sposób opodatkowania dochodu (przychodu) z tytułu udziału w spółce cywilnej, jest uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem ww. spółki jest osoba fizyczna, to dochód (przychód) z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze treść art. 5a pkt 26 i 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), przez spółkę niebędącą osobą prawną należy rozumieć m.in. spółkę cywilną.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

• musi być należycie udokumentowany.

Z przeanalizowanych regulacji prawnych wynika, że przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia m.in. warunku, że wydatek ten musi zostać poniesiony przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną od dnia 1 lutego 2007 r. prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W spółce nie ma innych wspólników. Udziały w zyskach i stratach są równe dla obojga małżonków i wynoszą po 50%. Wspólnicy pozostają w związku małżeńskim. Pomiędzy wspólnikami istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, który został zniesiony 15 października 2020 r. Obecnie, Wspólnicy rozważają zmianę proporcji udziałów w spółce cywilnej, w ten sposób że Wnioskodawca miałby 99% a jego żona 1%. Żona Wnioskodawcy rozważa również całkowite zaprzestanie prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej w późniejszym okresie. W przypadku podjęcia takiej decyzji przez żonę, Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną w formie spółki cywilnej - w formie - jednoosobowej działalności gospodarczej. Aby Wnioskodawca miał możliwość dysponowania w przyszłości składnikami majątkowymi znajdującymi się obecnie we władaniu spółki, Wspólnicy zamierzają, przed rozwiązaniem spółki cywilnej, dokonać zbycia (aportu) całego przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego w powiązaniu z art. 552 Kodeksu cywilnego) do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje, że przekazanie przedsiębiorstwa do jednoosobowej działalności gospodarczej nastąpi bez obowiązku spłaty na rzecz drugiego wspólnika. Nie zostanie dokonana też żadna zapłata na rzecz spółki cywilnej przez jednoosobową działalność gospodarczą Wnioskodawcy.

Zbycie to obejmie wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa tej spółki. Na dzień rozwiązania spółki, nie będzie ona miała żadnego majątku, ponieważ przejdzie on w całości do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Przedmiot jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie tożsamy z przedmiotem działalności prowadzonej aktualnie przez spółkę. W wyniku zawarcia umowy o rozdzielności majątkowej nie nastąpił podział majątku posiadanego uprzednio przez Wnioskodawcę i jego żonę. Towary handlowe, które zostaną wniesione do indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy zostały nabyte zarówno w czasie, kiedy pomiędzy małżonkami istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, jak i po jej ustaniu. Spółka cywilna prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów w ramach spółki cywilnej. Wnioskodawca zamierza prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, chyba że z uwagi na osiągnięte przychody wymagane będzie prowadzenie ksiąg rachunkowych.

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1. wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości lub
2. wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 24 ust 3a ww. ustawy, w razie likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, w tym także prowadzonych w formie spółki niebędącej osobą prawną, lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki sporządza się wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej lub na dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę nabycia składnika majątku, kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, wartość początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji.

Zasady sporządzania spisu z natury, przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, zostały szczegółowo uregulowane w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2019 r. poz. 2544 ze zm.).

Stosownie natomiast do § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do opłacania podatku na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43, 1495, 1649 i 2200), zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania (§ 26 ust. 1 ww. rozporządzenia).

W myśl natomiast pkt 22 Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w celu ustalenia dochodu osiągniętego w roku podatkowym należy na oddzielnej stronie księgi:

1. ustalić wartość osiągniętego przychodu w roku podatkowym (kolumna 9);

2. ustalić wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodów w sposób następujący:

a) do wartości spisu z natury na początek roku podatkowego doliczyć wartość zakupu towarów handlowych (materiałów) z kolumn 10 i 11, a następnie pomniejszyć o wartość spisu z natury sporządzonego na koniec roku podatkowego,

b) kwotę wynikającą z tego obliczenia powiększyć o kwotę wydatków z kolumny 14 oraz pomniejszyć o wartość wynagrodzeń w naturze w tej części, w której wydatki (koszty) związane z wynagrodzeniami w naturze zostały zaksięgowane w innych kolumnach księgi przychodów i rozchodów (np. w gastronomii koszty zakupu materiałów i towarów handlowych zużytych do przygotowania posiłków dla pracowników zostały wpisane w kolumnie 10);

3. wartość osiągniętego przychodu (kolumna 9) pomniejszyć o wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodu, obliczonych zgodnie z objaśnieniami zawartymi w pkt 2; wynikająca z tego obliczenia różnica stanowi kwotę dochodu osiągniętego w roku podatkowym.

Tym samym składniki majątku objęte remanentem sporządzonym na koniec okresu sprawozdawczego, wyłączone zostają z kosztów uzyskania przychodów danego okresu sprawozdawczego, w którym nie uzyskano przychodu z ich sprzedaży.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że wartość przekazanych (przejętych) materiałów i towarów handlowych powinna zostać ujęta w spisie z natury, który Wnioskodawca sporządzi na dzień rozpoczęcia jednoosobowej działalności.

Podkreślić jednak należy, że w sytuacji gdy towary handlowe zostaną przekazane do działalności jednoosobowej Wnioskodawcy, należy o ich wartość pomniejszyć koszty uzyskania przychodów i dokonać stosownego zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej przez Spółkę cywilną. Okoliczność przekazania przez Spółkę cywilną towarów handlowych na rzecz przedsiębiorstwa prowadzonego indywidualnie przez Wnioskodawcę skutkuje bowiem tym, że wydatek poniesiony na ich zakup traci związek z przychodem uzyskiwanym z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej, a zatem nie może być uznany za koszt uzyskania przychodów u wspólnika tej spółki.

Koszt nabytych towarów w proporcji do posiadanych udziałów w spółce cywilnej przekazanych ze spółki cywilnej do indywidualnej działalności Wnioskodawcy, spełni w przypadku Wnioskodawcy przesłankę wymienioną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ będzie można uznać, że został poniesiony w celu uzyskania przychodu w Jego indywidualnej działalności gospodarczej.

Reasumując wartość przekazanych towarów handlowych będzie podlegała ujęciu w remanencie początkowym w działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnie w pełnej wartości (100%). W kosztach podatkowych będzie mogła być ujęta jednak jedynie 99% wartości tych towarów zgodnie z przysługującym Mu prawem do udziału w zysku Spółki cywilnej. Pozostała ich wartość (1%) nie będzie stanowiła kosztu podatkowego.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach są one wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.