0113-KDIPT3.4011.75.2018.13.JR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 maja 2021 r., sygn. akt II FSK 3533/18 (data wpływu orzeczenia 19 lipca 2021 r.) oraz prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 388/18 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 30 sierpnia 2021 r.), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z 12 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce cichej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem złożonym 16 marca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 13 kwietnia 2018 r. po rozpatrzeniu wniosku z 26 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z 12 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał w dniu 13 kwietnia 2021 r. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego Nr 0113-KDIPT3.4011.75.2018.2.JR, dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce cichej, w której uznał stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę za nieprawidłowe.

Organ podatkowy w powyższej interpretacji indywidualnej stwierdził, że przychód Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w spółce cichej należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, tj. odsetek od pożyczek, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą opodatkowania w tym przypadku jest przychód, który nie podlega pomniejszeniu o koszty jego uzyskania. Przy czym przychód ten podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Zaznaczono, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku samodzielnie. Zryczałtowany podatek dochodowy, od otrzymanych przez Wnioskodawcę Wynagrodzeń (w tym Zaliczek) odprowadzany będzie za pośrednictwem płatnika, którego obowiązki w tym zakresie reguluje przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Wnioskodawca, złożył na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z 13 kwietnia 2018 r., Nr 0113-KDIPT3.4011.75.2018.2.JR (skuteczne doręczenie nastąpiło 20 kwietnia 2018 r.), skargę z 23 kwietnia 2018 r. (data wpływu 27 kwietnia 2018 r., data nadania 23 kwietnia 2018 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 388/18, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Organ podatkowy po otrzymaniu 11 września 2018 r. nieprawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 388/18, złożył skargę kasacyjną z dnia 10 października 2018 r., do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 12 maja 2021 r., sygn. akt II FSK 3533/18, oddalił skargą kasacyjną Organu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 388/18.

W dniu 30 sierpnia 2021 r. do Organu podatkowego wpłynął prawomocny od dnia 12 maja 2021 r. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 388/18.

W myśl art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony z 26 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z 12 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spółce cichej, wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ podatkowy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, ostatecznie sprecyzowany w uzupełnieniu wniosku:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, tj. … (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności):…). Wnioskodawca (Wspólnik cichy) - poza swoją działalnością gospodarczą - zawarł z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie odkupowania wierzytelności odszkodowawczych (Przedsiębiorca, PKD: …), umowę spółki cichej (dalej: Umowa), zgodnie z którą:

- Wnioskodawca/Wspólnik cichy będzie zobowiązany do wniesienia wkładu do przedsięwzięcia w określonej kwocie pieniężnej, celem wykorzystania go przez Przedsiębiorcę wyłącznie na cele związane z inwestycją, wkład nie będzie podlegał opodatkowaniu;

- Zarząd inwestycją przysługiwać będzie wyłącznie Przedsiębiorcy, przy czym Przedsiębiorca będzie zobowiązany do prowadzenia inwestycji również w interesie Wnioskodawcy/Wspólnika cichego;

- Wnioskodawca/Wspólnik cichy będzie partycypował w zysku (stracie) z inwestycji, wypracowanym w całym okresie istnienia spółki cichej, ustalonym według polskich przepisów w zakresie rachunkowości z uwzględnieniem wkładu, wypłata nastąpi wraz z zakończeniem Umowy;

- Wnioskodawca/Wspólnik cichy nie będzie otrzymywał wynagrodzenia z tytułu udziału w zyskach, gdyby inwestycja wygenerowała stratę w całym okresie istnienia spółki cichej, kwota łącznej straty pomniejszy wkład Wnioskodawcy/Wspólnika cichego podlegający zwrotowi na koniec Umowy;

- Wnioskodawca/Wspólnik cichy będzie miał także zagwarantowane prawa informacyjne i kontrolne, tj. prawo Wspólnika cichego do przeglądania ksiąg i dokumentów oraz ewentualnie żądania wyjaśnień od Przedsiębiorcy.

- Przedsiębiorca nie będzie zobowiązany do zwrotu pełnej wysokości wkładu w sytuacji, gdy przedsięwzięcia realizowane przez Przedsiębiorcę na podstawie Umowy przyniosą stratę, wartość zwracanego wkładu zostanie odpowiednio pomniejszona o udział w stracie z takich przedsięwzięć;

- Wnioskodawca/Wspólnik cichy może przenieść swój udział na osoby trzecie tylko za zgodą Przedsiębiorcy;

- Umowa może zostać wypowiedziana każdorazowo na koniec roku kalendarzowego z zachowaniem stosownego okresu wypowiedzenia;

- Umowa zostanie zawarta w formie pisemnej na czas nieokreślony;

- Wnioskodawcy/Wspólnikowi cichemu - na Jego wniosek i za zgodą Przedsiębiorcy – przysługiwać będzie prawo wypłaty zaliczki na poczet należnego mu Wynagrodzenia, nie częściej niż raz w miesiącu, w wysokości proporcjonalnej do zysku osiągniętego do czasu wypłaty tej zaliczki (Zaliczki);

- Wspólnik cichy nie odpowiada za zobowiązania Przedsiębiorcy wobec wierzycieli i nie ma także prawa do reprezentacji go na zewnątrz, tj. spółka cicha będzie opierała się wyłącznie na wewnętrznym stosunku między wspólnikami. Na zewnątrz będzie znany jedynie Przedsiębiorca, a nie Wspólnik cichy. Przedsiębiorca jest wyłącznie uprawniony i zobowiązany z tytułu prowadzenia przedsiębiorstwa na wspólny rachunek, ale we własnym imieniu;

- Wspólnik cichy nie będzie miał wpływu na podejmowane przez Przedsiębiorcę decyzje dotyczące prowadzonej przez niego działalności;

- Wspólnik cichy będzie miał określony udział w zysku Przedsiębiorcy, tj. 50%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychody Wspólnika cichego należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: PDoFizU)?
2. Czy do „wspólnego przedsięwzięcia” w rozumieniu art. 8 PDoFizU należy zaliczyć przedsięwzięcie realizowane na podstawie przedmiotowej umowy spółki cichej? A jeśli tak, to czy Wspólnik cichy zobowiązany jest do samoobliczenia podatku dochodowego bez pośrednictwa Przedsiębiorcy/płatnika w zeznaniu rocznym?
3. Czy ewentualna wypłata Zaliczki (o której mowa w stanie faktycznym) będzie skutkować powstaniem obowiązku Wnioskodawcy/Wspólnika cichego do odprowadzenia zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych? Czy ewentualna wypłata Zaliczki (o której mowa w stanie faktycznym) będzie skutkować powstaniem obowiązku Przedsiębiorcy/płatnika do odprowadzenia zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych? Czy do opodatkowania dochodów Wnioskodawcy/Wspólnika spółki cichej winien mieć również odpowiednie zastosowanie art. 8 ust. 1 PDoFizU, zgodnie z którym przychody ze wspólnego przedsięwzięcia, u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a PDoFizU, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 PDoFizU?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, przychody Wspólnika cichego, należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 PDoFizU), ponieważ:

a) postanowienia umowy spółki cichej, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie odpowiadają essentialia negotii umowy pożyczki, zatem środki pieniężne wniesione do spółki cichej nie mogą zostać potraktowane jako pożyczka, z uwagi, że:

- Wnioskodawca/Wspólnik cichy ponosi ryzyko gospodarcze związane z powodzeniem inwestycji, partycypuje zarówno w zysku, jak i w stracie z inwestycji, ponosi ryzyko utraty wkładu. Po zakończeniu umowy, wspólnik może otrzymać wniesiony wkład, powiększony o udział w zysku z inwestycji lub też wkład pomniejszony o udział w stracie z inwestycji. Odmiennie pożyczkodawca uprawniony jest do otrzymania zwrotu kwoty pożyczki w całości oraz ewentualnych odsetek w wysokości określonej w umowie, niezależnie od gospodarczego powodzenia inwestycji prowadzonej przez pożyczkobiorcę.

- Charakterystyczny dla umowy spółki cichej jest również cel gospodarczy, który zamierzają zrealizować wspólnicy w ramach spółki oraz wspólny interes gospodarczy stron Umowy (w rozpatrywanej sprawie zakupu wierzytelności). Przy umowie pożyczki brak jest takiego wspólnego celu gospodarczego.

- Umowa spółki zostanie zawarta na czas nieokreślony. Natomiast pożyczkobiorca zobowiązany jest do zwrotu przedmiotu pożyczki w terminie określonym w umowie lub zgodnie z art. 723 KC.

- Z wniosku wynika również, że Wnioskodawca/Wspólnik cichy będzie miał także zagwarantowane prawa informacyjne i kontrolne, w tym prawo przeglądania ksiąg i dokumentów oraz żądania wyjaśnień od Przedsiębiorcy. Takich uprawnień nie posiada natomiast pożyczkodawca, (patrz wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 213/15)

b) spółka cicha nie posiada osobowości prawnej, zatem udział w zysku osiągnięty przez Wspólnika cichego nie może być zakwalifikowany jako przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 4 PDoFizU).

Udział w zysku osiągnięty przez Wspólnika cichego nie może być zakwalifikowany jako przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 4 PDoFizU), skoro spółka cicha nie posiada osobowości prawnej wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 213/15.

c) Wnioskodawca/Wspólnik cichy nie prowadzi działalności gospodarczej we własnym imieniu - robi to Przedsiębiorca - zatem Udział w zysku osiągnięty przez Wspólnika cichego nie może być zakwalifikowany również jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 5a pkt 6 pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową (`(...)`) prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Natomiast Wspólnik cichy nie prowadzi działalności gospodarczej we własnym imieniu. Przychody Wspólnika cichego należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 PDoFizU) wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 213/15.

W zakresie pytania nr 2 Wnioskodawca wskazał, że przedsięwzięcie realizowane na podstawie umowy spółki cichej opisane we wniosku należy zaliczyć do „wspólnego przedsięwzięcia” w rozumieniu art. 8 PDoFizU, a co za tym idzie Wnioskodawca/Wspólnik cichy zobowiązany jest do samoobliczenia podatku dochodowego bez pośrednictwa Przedsiębiorcy/płatnika, w zeznaniu rocznym.

Według Wnioskodawcy, powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo: „Do opodatkowania dochodów wspólników spółki cichej winien mieć również odpowiednie zastosowanie art. 8 ust. 1 PDoFizU, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Jak słusznie wskazała strona, do „wspólnego przedsięwzięcia” w rozumieniu art. 8 PDoFizU należy zaliczyć przedsięwzięcie realizowane na podstawie umowy spółki cichej, ponieważ jest ukierunkowane na działalność zarobkową, przyznaje uprawnienie do partycypowania w zyskach i stratach inwestorowi, jest zorganizowane w stopniu pozwalającym na realizację inwestycji w celu osiągania przychodów. W konsekwencji Wspólnik cichy zobowiązany jest do samoobliczenia podatku dochodowego bez pośrednictwa płatnika” (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 213/15).

W zakresie pytania nr 3 Wnioskodawca wskazał, że wypłata Zaliczki (o której mowa w stanie faktycznym) nie będzie skutkować obowiązkiem odprowadzenia zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych przez Wnioskodawcę/Wspólnika cichego ani przez Przedsiębiorcę, ponieważ przychody Wnioskodawcy/Wspólnika cichego, należy zakwalifikować jako przychody z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 PDoFizU), od których Wnioskodawca/Wspólnik cichy, ani Przedsiębiorca/płatnik nie ma obowiązku wpłaty/poboru zaliczki na podatek. Do opodatkowania dochodów Wnioskodawcy/Wspólnika spółki cichej winien mieć również odpowiednie zastosowanie art. 8 ust. 1 PDoFizU, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a ww. ustawy, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 PDoFizU, ponieważ przedsięwzięcie realizowane na podstawie umowy spółki cichej opisane we wniosku należy zaliczyć do „wspólnego przedsięwzięcia” w rozumieniu art. 8 PDoFizU.

Na potwierdzenie powyższego wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, należy odwołać się do wywodu przedstawionego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej o nr IPTPB1/415-365/11-2/KSU z dnia 16 lutego 2012 r.: „Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu opracowywania „Świadectw Charakterystyki Energetycznej Budynków” dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji na zleceniodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika, w rozumieniu przepisów ustawy. Obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego również w takim przypadku nie obciąża zleceniobiorcy. Dopiero w zeznaniu podatkowym zleceniobiorca będzie zobligowany wykazać dochód z tego tytułu wraz z innymi dochodami i od łącznej sumy obliczyć należny za dany rok podatek. Bowiem w myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Dochody te będą opodatkowane według skali wynikającej z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Winny być wykazywane w zeznaniu rocznym PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36. Natomiast w sytuacji gdy świadczone usługi będą wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, uzyskane dochody należy opodatkować stosownie do zasad przewidzianych dla pozarolniczej działalności gospodarczej.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego, uwzględniając orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 388/18 i Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 maja 2021 r., sygn. akt II FSK 3533/18, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 388/18 i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjny z 12 maja 2021 r., sygn. akt II FSK 3533/18.

Zasadę swobody umów przewiduje art. 3531 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). W myśl ww. przepisu, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z zasady tej wynika możliwość zawierania tzw. „umów nienazwanych”, tj. nieuregulowanych w ww. Kodeksie. Należy przy tym pamiętać, że treść dozwolonej umowy przez prawo wyznaczają postanowienia art. 56 i 58 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 56 ww. Kodeksu, czynność prawna wywołuje nie tylko skutki w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy, z zasad współżycia społecznego i z ustalonych zwyczajów.

Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, że na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, że bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana (art. 58 § 1-3 Kodeksu cywilnego).

Z uwagi na brak ustawowych uregulowań umowy spółki cichej należy stwierdzić, że umowa ta jest jedną z tzw. umów nienazwanych. Należy przy tym zauważyć, że o rodzaju zawartej umowy nie decyduje nadana jej przez strony nazwa, lecz treść złożonych przy jej zawieraniu oświadczeń woli. Funkcjonowanie spółki cichej opiera się na wniesieniu przez wspólnika cichego, dysponującego majątkiem rzeczowym lub finansowym, wkładu (niekiedy w postaci wkładu własnej pracy) na rzecz drugiego wspólnika, prowadzącego przedsiębiorstwo lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu. Wspólnik cichy w zamian za swój wkład uczestniczy w zyskach tej działalności, nie ujawniając się jednak na zewnątrz, nie mając też praw do majątku tej spółki. Udział Wspólnika cichego nie prowadzi do utworzenia jakiegokolwiek rodzaju wspólnoty ze wspólnikiem − ani rzeczowej, ani majątkowej, ani osobowej. Wspólnik cichy nie odpowiada też za zobowiązania spółki wobec wierzycieli. Spółka taka jest po prostu odmianą umowy cywilnoprawnej dwóch stron.

Do istotnych elementów stosunku spółki cichej należą:

1. uczestniczenie w cudzym przedsiębiorstwie (strony dążą do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego),

2. wniesienie wkładu (wkład Wspólnika cichego, który może być w formie zarówno pieniężnej, jak i niepieniężnej, staje się częścią majątku przedsiębiorcy),

3. wniesienie wkładu daje prawo do udziału w zysku (nie można wyłączyć Wspólnika cichego od uczestnictwa w zyskach − inaczej jest w odniesieniu do strat),

4. wyłączenie osobistej odpowiedzialności (wobec wierzycieli przedsiębiorcy).

Istota spółki cichej wyczerpuje się w stosunku zobowiązaniowym łączącym wspólników (spółka wewnętrzna). Wspólnik cichy nie staje się współwłaścicielem majątku, do którego wniósł wkład, ani nie występuje w stosunkach zewnętrznych. Tytułem prawnym uzyskania korzyści majątkowej przez Wspólnika cichego nie jest posiadany udział w kapitale przedsiębiorcy, lecz umowa cywilnoprawna.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, tj. …. Wnioskodawca, poza swoją działalnością gospodarczą, zawarł z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie odkupowania wierzytelności odszkodowawczych, umowę spółki cichej, zgodnie z którą:

- będzie zobowiązany do wniesienia wkładu do przedsięwzięcia w określonej kwocie pieniężnej, celem wykorzystania go przez Przedsiębiorcę wyłącznie na cele związane z inwestycją, wkład nie będzie podlegał opodatkowaniu;

- zarząd inwestycją przysługiwać będzie wyłącznie Przedsiębiorcy, przy czym Przedsiębiorca będzie zobowiązany do prowadzenia inwestycji również w interesie Wnioskodawcy/Wspólnika cichego;

- będzie partycypował w zysku (stracie) z inwestycji, wypracowanym w całym okresie istnienia spółki cichej, ustalonym według polskich przepisów w zakresie rachunkowości z uwzględnieniem wkładu, wypłata nastąpi wraz z zakończeniem Umowy;

- nie będzie otrzymywał wynagrodzenia z tytułu udziału w zyskach, gdyby inwestycja wygenerowała stratę w całym okresie istnienia spółki cichej, kwota łącznej straty pomniejszy wkład Wnioskodawcy/Wspólnika cichego podlegający zwrotowi na koniec Umowy;

- będzie miał także zagwarantowane prawa informacyjne i kontrolne, tj. prawo Wspólnika cichego do przeglądania ksiąg i dokumentów oraz ewentualnie żądania wyjaśnień od Przedsiębiorcy.

- Przedsiębiorca nie będzie zobowiązany do zwrotu pełnej wysokości wkładu w sytuacji, gdy przedsięwzięcia realizowane przez Przedsiębiorcę na podstawie Umowy przyniosą stratę, wartość zwracanego wkładu zostanie odpowiednio pomniejszona o udział w stracie z takich przedsięwzięć;

- może przenieść swój udział na osoby trzecie tylko za zgodą Przedsiębiorcy;

- umowa może zostać wypowiedziana każdorazowo na koniec roku kalendarzowego z zachowaniem stosownego okresu wypowiedzenia;

- umowa zostanie zawarta w formie pisemnej na czas nieokreślony;

- na Jego wniosek i za zgodą Przedsiębiorcy, przysługiwać będzie prawo wypłaty zaliczki na poczet należnego mu Wynagrodzenia, nie częściej niż raz w miesiącu, w wysokości proporcjonalnej do zysku osiągniętego do czasu wypłaty tej zaliczki (Zaliczki);

- nie odpowiada za zobowiązania Przedsiębiorcy wobec wierzycieli i nie ma także prawa do reprezentacji go na zewnątrz, tj. spółka cicha będzie opierała się wyłącznie na wewnętrznym stosunku między wspólnikami. Na zewnątrz będzie znany jedynie Przedsiębiorca, a nie Wspólnik cichy. Przedsiębiorca jest wyłącznie uprawniony i zobowiązany z tytułu prowadzenia przedsiębiorstwa na wspólny rachunek, ale we własnym imieniu;

- nie będzie miał wpływu na podejmowane przez Przedsiębiorcę decyzje dotyczące prowadzonej przez niego działalności;

- będzie miał określony udział w zysku Przedsiębiorcy, tj. 50%.

Przechodząc na płaszczyznę przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera legalnej definicji pojęcia „wspólnego przedsięwzięcia”. Pojęciu temu należy nadać szeroki zakres, przy czym cel takiego wspólnego przedsięwzięcia powinien być zarobkowy. Działalność wykonywana w ramach przedsięwzięcia może mieć każdy charakter, np. może to być działalność handlowa. Wspólne przedsięwzięcie powinno być ujęte w pewne normy organizacyjne. Nie muszą to być jednakże ramy sztywne i zinstytucjonalizowane. Wystarczy, by pozwalały na sprawne przeprowadzenie przedsięwzięcia, osiąganie przychodów oraz rozliczenie zysków, przypadających każdemu z podmiotów w nim uczestniczących. Do „wspólnego przedsięwzięcia” należy zatem zaliczyć wskazaną w opisie stanu faktycznego Umowę spółki cichej.

Powyższa regulacja art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest realizacją zasady, że uzyskane we wspólnym przedsięwzięciu przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach tego przedsięwzięcia. Oznacza to, że przychody i koszty uzyskania przychodów uzyskiwane w ramach Umowy spółki cichej stanowiącej wspólne przedsięwzięcie Wnioskodawcy (Wspólnika cichego) oraz Przedsiębiorcy winny zostać opodatkowane zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy wskazać, że w uzasadnieniu wyroku z dnia 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 388/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie stwierdził, cyt. „że umowa spółki cichej nie jest uregulowana w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (w dacie wydania zaskarżonej interpretacji - Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.; od 29 maja 2018 r. - Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), zwanej dalej „k.c.”, a zawarcie takiej umowy jest dopuszczalne zgodnie z zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 3531 k.c. Stosownie do tego przepisu podmioty zawierające umowę uprawnione są do kształtowania praw i obowiązków z niej wynikających w sposób odpowiadający ich woli, o ile tylko treść lub cel umowy nie są sprzeczne z naturą stosunku prawnego, ustawą lub zasadami współżycia społecznego. Zasada swobody umów umożliwia zatem kształtowania różnorodnych stosunków zobowiązaniowych, innych niż normatywnie określone w k.c. lub innych ustawach.

Jest oczywiste, że wobec dużego zróżnicowania treści (i nazw) umów innych niż regulowane w k.c., określanych mianem umów nienazwanych, prawodawca podatkowy nie jest w stanie zawrzeć w ustawie podatkowej, w tym w u.p.d.o.f., szczegółowych regulacji dotyczących każdej z takich umów. W związku z tym, w celu właściwej kwalifikacji podatkowej przychodów uzyskiwanych na podstawie takiej umowy konieczne jest szczegółowe rozpatrzenie postanowień każdej konkretnej umowy. (…)”

W ocenie Sądu, cyt. „należy zwrócić uwagę na konstrukcję art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f., który w punktach 1 - 8 wskazuje na konkretne źródła przychodów, które są definiowane w ustawie i ich określenie co do zasady nie nastręcza trudności, oraz punkt 9 obejmujący „inne źródła”. Konstrukcja ta pozwala na elastyczne i pełne objęcie opodatkowaniem wszelkich kategorii przychodów, w tym aktualnie nieistniejących, jak i tych, których przyporządkowanie do źródeł nazwanych i zdefiniowanych (art. 10 ust. 1 pkt 1-8 u.p.d.o.f.) nie jest możliwe (por. wyrok NSA z 11 października 2017 r., sygn. akt II FSK 2513/15).”

Według Sądu, cyt. „dochody z umowy spółki cichej nie są dochodami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 6 i 8 u.p.d.o.f., a także że nie są to dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu u.p.d.o.f. (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.), skoro ani przedsiębiorca nie realizuje wspólnego przedsięwzięcia w imieniu wspólnika cichego, ani wspólnik cichy nie prowadzi działalności w tym zakresie we własnym imieniu (por. art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.).

To jakie przychody zaliczane są do przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., określa enumeratywnie art. 17 ust. 1 u.p.d.o.f., wymieniając odsetki od pożyczek (pkt 1), a w kolejnych punktach, z różnymi zastrzeżeniami: odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych, dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, albo z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu, przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy, wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze - w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, za przychód uważa się wartość rynkową takiego wkładu określoną na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio, przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Natomiast przychody ze źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., opisane zostały w art. 20 ust. 1-1c u.p.d.o.f., z których wynika, że przychodami z tego źródła przychodów są w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 (ust. 1), a także, z różnymi zastrzeżeniami, przychody z działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie wyrobu wina przez producentów będących rolnikami (ust. 1a), przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych (ust. 1c) oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzące ze źródeł nieujawnionych (ust. 1b).

Zdaniem Sądu, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. możliwe jest opodatkowanie każdego dochodu, o jakim mowa w art. 9 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 1 u.p.d.o.f., dla którego przepisy u.p.d.o.f. nie zawierają odrębnych norm. Dotyczy to w szczególności dochodów uzyskiwanych z różnych umów nienazwanych, w tym z umowy spółki cichej opisanej we wniosku Skarżącego o wydanie interpretacji indywidualnej. Zatem, skoro możliwe jest opodatkowanie takiego dochodu na podstawie przepisów stosowanych wprost, to nieuzasadnione jest stosowanie do ich opodatkowania innych przepisów w drodze analogii.

W świetle powyższego, opisany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dochód z umowy spółki cichej podlega opodatkowaniu stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 11 ust. 1, art. 20 ust. 1 i art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f., ponieważ przepisy u.p.d.o.f. nie przewidują w tym przypadku ani obowiązku uiszczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ani udziału płatnika w rozliczeniu podatkowym, w związku z czym podatek powinien być obliczony i uiszczony przez samego podatnika stosownie do art. 45 ust. 1 i ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.f.

Jednocześnie, do opodatkowania dochodów, o jakich mowa, art. 17 ust. 1 pkt 1, art. 30a ust. 1 pkt 1 i art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f. nie mają zastosowania. Oceny tej nie zmienia ani okoliczność, że tytułem uzyskiwania dochodu zarówno przez wspólnika cichego, jak i przez pożyczkodawcę jest umowa prawa cywilnego, ani że ewentualny dochód z każdej z tych umów jest związany z kapitałowym zaangażowaniem się podatnika.”

Również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 maja 2021 r., sygn. akt II FSK 3533/18 wskazał, iż cyt. „(…) jako trafny ocenić należy pogląd WSA w Lublinie, że skoro opisany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dochód z umowy spółki cichej podlega opodatkowaniu stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 11 ust. 1, art. 20 ust. 1 i art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f., to przepisy u.p.d.o.f. nie przewidują w tym przypadku ani obowiązku uiszczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ani udziału płatnika w rozliczeniu podatkowym. Stąd zasadnie uznano, że podatek winien być obliczony i uiszczony przez samego podatnika, stosownie do art. 45 ust. 1 i ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.f. Wobec powyższego na uwzględnienie nie zasługują zarzuty naruszenia ani art. 41 ust. 4 w związku z art. 41 ust. 1 u.p.d.o.f., ani art. 45 ust. 1 w związku z art. 45 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.f.”

W świetle powyższego przychody wspólnika cichego należy zatem zakwalifikować jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. W pojęciu tym mieszczą się wszystkie źródła przychodów niewymienione w punktach poprzednich. Ustawa podatkowa nie jest bowiem w stanie z uwagi na bogactwo stanów faktycznych życia codziennego dokonać enumeratywnego wyliczenia wszystkich okoliczności w jakich może powstać przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym przepis ten wprowadza możliwość opodatkowania przychodu powstałego w innych okolicznościach, niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

W terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić: różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników (art. 45 ust. 4 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, obowiązujące uregulowania prawne oraz wskazania zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 8 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 388/18, a także w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjny z 12 maja 2021 r., sygn. akt II FSK 3533/18, stwierdzić należy, że przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z umowy spółki cichej stanowią stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9, w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł, który podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości udziału Wnioskodawcy w zysku spółki cichej. Podatek powinien być obliczony i uiszczony samodzielnie przez Wnioskodawcę dopiero w zeznaniu podatkowym, w którym Wnioskodawca wykaże wszystkie dochody opodatkowane według skali stosownie do art. 27 ust. 1, art. 45 ust. 1 i ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla „Przedsiębiorcy”.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ww. ustawy Ordynacja podatkowa, nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. Z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.