0113-KDIPT2-3.4011.784.2021.1.SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2021 r. (data wpływu do Organu 27 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych spółki jawnej i przekazania ich nieodpłatnie do majątku jej wspólnika w związku z likwidacją spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

27 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych spółki jawnej i przekazania ich nieodpłatnie do majątku jej wspólnika w związku z likwidacją spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, wspólnikiem Spółki Jawnej z siedzibą w X, wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Ma miejsce zamieszkania w Niemczech, w związku z czym podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca posiada 0,98% udziału w spółce, pozostałe 99,02% udziałów posiada Wspólniczka. Wspólnicy są małżeństwem nieposiadającym rozdzielności majątkowej. Wspólnicy są opodatkowani podatkiem liniowym 19 %. Od 2014 r. jedynym przedmiotem prowadzonej działalności Spółki jest najem pomieszczeń w budynku administracyjno-biurowym oddanym do użytkowania w 2007 r. oraz najem hali magazynowej oddanej do użytkowania w 2012 r., nieruchomości te położone są w X i stanowią majątek Spółki.

Obecnie planowana jest likwidacja Spółki, i w związku z tym wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych majątku Spółki i ich nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne wspólników.

Wycofanie nieruchomości z majątku Spółki nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane tytułem wypłaty z zysku w tej Spółce.

Przeniesienie nieruchomości do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników w formie aktu notarialnego przed likwidacją Spółki. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie wspólnikom.

Umowa o której mowa powyżej, nie będzie umową darowizny, ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, będzie umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia :

‒ Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników własności składników majątku oraz wspólników o ich przyjęciu,

‒ przeniesienie na wspólników wskazanych nieruchomości nastąpi na potrzeby własne wspólników,

‒ Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia składników majątku,

‒ przekazanie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy Kodeks spółek handlowych.

Najem wskazanych nieruchomości będzie kontynuowany w ramach działalności gospodarczej, którą będzie prowadził Wnioskodawca ze zgodą współmałżonka na wykorzystywanie majątku wspólnego do prowadzonej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od czynności opisanej we wniosku, polegającej na nieodpłatnym przekazaniu Wnioskodawcy nieruchomości ze Spółki w związku z planowaną jej likwidacją i wycofaniem majątku Spółki na potrzeby własne wspólników, powstanie u Niego jako wspólnika przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z jej otrzymaniem lub powstanie przychód z tytułu przekazania nieruchomości ze spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy przekazanie wskazanych we wniosku nieruchomości, będących składnikami majątku Spółki, do majątku osobistego wspólników będzie miało charakter nieodpłatny, nie będzie stanowiło wypłaty z zysku, wkłady wspólników w związku z tą czynnością nie ulegną obniżeniu, wówczas po stronie Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki nie powstaną skutki podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wprawdzie jest to czynność przekazania majątku Spółki do majątku osobistego wspólników, jednak istotnym jest, że temu przesunięciu nie towarzyszy odpłatność.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisów szczególnych, dotyczących skutków podatkowych nieodpłatnego wycofania nieruchomości ze spółki osobowej do majątku osobistego wspólników. W tej sytuacji należy oprzeć się na zasadach ogólnych opodatkowania przychodów, tj. art. 14 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 wskazanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników podatku od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok, nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Mając na uwadze powyższą treść przepisów, przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl wskazanych wyżej przepisów, przychodem z działalności gospodarczej są między innymi przychody z odpłatnego zbycia składników majątku. Oznacza to, że do powstania przychodu niezbędne jest zaistnienie dwóch przesłanek łącznie, czyli musi dojść do zbycia, a zbycie powinno być odpłatne.

Z przyszłego stanu faktycznego wynika, że wspólnicy Spółki zamierzają wycofać nieruchomości z ewidencji środków trwałych. Czynność ta zostanie udokumentowana uchwałą wspólników oraz umową notarialną.

Wszystkie nieruchomości zostaną przekazane do majątku osobistego wspólników (będących małżeństwem i nieposiadającym rozdzielności majątkowej). Wycofanie nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane w ramach wypłaty z zysku Spółki.

W przypadku wycofania nieruchomości ze Spółki do majątku osobistego wspólników, wprawdzie mamy do czynienia ze zbyciem wymienionych w stanie faktycznym składników majątku, jednakże wyżej wskazane przepisy nie znajdują zastosowania, gdyż brak jest drugiej przesłanki – odpłatności.

Pomimo, że Spółka zbywa składniki majątku na rzecz wspólników, nie uzyskuje w zamian żadnych korzyści majątkowych, zatem ta czynność nie ma charakteru odpłatnego.

W kwestii dotyczącej otrzymania nieruchomości ze Spółki przez wspólników, Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego i w związku z tym nie powstanie u Niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Łączna wartość nieruchomości otrzymanych przez wspólników będzie odpowiadać łącznym udziałom w Spółce.

Nieodpłatne przekazanie nieruchomości z majątku Spółki do majątku wspólników nie będzie również przychodem z nieodpłatnych świadczeń.

W związku z tym, że nieruchomości trafią do wspólnego majątku wspólników, czynność ta pozostanie neutralna podatkowo.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca twierdzi, że czynność wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania ich na potrzeby osobiste nie będzie rodziła dla Niego skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wycofanie wskazanych nieruchomości do osobistego majątku wspólnego wspólników nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować też, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że dokonana przez Organ ocena stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę dotyczy wyłącznie skutków podatkowych, jakie w przedmiotowej sprawie wystąpią po Jego stronie. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast kwestii obowiązków innych podmiotów, w tym drugiego wspólnika.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno**-**skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k**-**14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.